ถนนสายนี้.....มีตะพาบ : พักตรงนี้ดีกว่า
งานโครงการในครั้งที่ 26
... โจทย์ .. ของคุณพู่
มีอยู่ว่า ....
เขียนงานเกี่ยวกับ เ พ ล ง โ ป ร ด เพลงประทับใจหนึ่งเพลง โดยงานเขียนนี้ไม่มีข้อจำกัดอะไรมาก นอกจากหนึ่งอย่างเท่านั้น คือ ในงานเขียนขอให้มีประโยคที่ชอบ ของเพลงบางส่วนร่วมในผลงาน จะมากหรือจะน้อยก็แล้วแต่ความต้องการค่ะ "
พักตรงนี้ ดีกว่า เหนื่อยมานานกับความสับสน วุ่นวาย นอนเถอะนอน ให้สบาย ตื่นขึ้นมาแล้วเดินต่อไป ตามทาง..
คำร้อง นิติพงษ์ ห่อนาค ทำนอง อภิไชย เย็นพูนสุข เรียบเรียง อภิไชย เย็นพูนสุข
. .
ตื่นขึ้นมาในช่วงเบ่ายของวันหยุด ความคิดวิ่งวนอยู่ในสมองมาหลายวัน นับตั้งแต่วันที่ได้รู้ว่าโจทย์คืออะไร เพลงอะไรดีหนอ ที่จะนำมาเขียนในงานครั้งนี้
แต่ละเพลงก็มีข้อดีและจุดเด่นไปคนละอย่าง จนเลือกไม่ถูก บางเพลงเด่นเรื่องเนื้อร้อง บางเพลงก็เด่นเรื่องทำนองและจังหวะดนตรี บ้างก็เด่นที่เนื้อเสียงของตัวนักร้องเอง
ชีวิตของฉันที่มีเสียงเพลงเป็นตัวขับเคลื่อนทางจิตวิญญาน ทำให้หลงไหลเพลงในหลายสไตล์และหลายๆภาษา เพลงเป็นภาษาสากล ที่สามารถสื่อความหมายได้ แม้อาจฟังไม่เข้าใจเนื้อหาทั้งหมด
แต่เราสามารถรู้สึกในท่วงทำนองของดนตรี จะสุข เศร้า เหงา ซึ้ง เราก็สัมผัสได้ ที่กล่าวมาคงไม่มากไม่น้อยเกินไป เสียงเพลงสามารถสื่อความหมายให้แง่คิด ในหลายๆครั้งที่ใจสับสน เสียงเพลงบรรเลงทำให้ใจสุขสงบ เนื้อร้องของบางเพลงปลุกความรู้สึกให้ลุกขึ้นสู้ต่อ
ห้องดูหนังฟังเพลงจึงเป็นแหล่งที่ฉันชอบเข้าไปนั่งเงียบๆ ละเลียดความสุข ในเนื้อหาของเพลงคล้ายมีคำปลอบประโลมใจ สามารถตอบโจทย์ของทุกคำถามที่เกิดขึ้นภายในใจได้ เพราะในแต่ละวันมีเรื่องราวมากมายที่วิ่งผ่านเข้ามา
ทั้งจากผู้คนรอบข้าง กระทั่งปัญหาส่วนตัวที่ยังคิดไม่ตก ให้ต้องคิด ต้องแก้ไขปัญหา ตลอดเวลา บางครั้งก็ทำให้ล้าๆบ้าง บางวันคิดอยากหายตัวไปจากตรงนั้น เพื่อเติมพลังกายและพลังใจแล้วกลับมาใหม่
วันนี้ก็เป็นอีกวันที่ไม่อยากไปไหน ไม่อยากพบใคร อยากพักเงียบๆอยู่ที่บ้าน ไม่อยากทำอะไร ฟังเสียงใบไม้ไหวๆเสียงนกร้องจู่จี๋กันบนต้นไม้ ปล่อยใจสบายๆเข้าสู่ภวังค์
จู่ๆเสียงเพลงก็ดังแผ่วๆออกมาจากห้องนั้น คล้ายๆเหมือนว่าจะรู้ใจกัน สะกิดใจใช่เลย ทำฉันยิ้มได้ ตามโจทย์ให้ยกท่อนที่รู้สึกประทับใจออกมาหนึ่งท่อน คงยากในการที่จะบอกเฉพาะเจาะจงลงไป ว่าชอบท่อนไหน
ต้องกลับไปอ่านเนื้อเพลงอีกรอบมันละเมียดละไมในความรู้สึก ทุกถ้อยคำ ในแต่ละบรรทัดสื่อความหมายถึงชีวิตคนเรา คล้ายการเดินทาง ตราบที่ยังไปไม่สุดทางก็ต้องเดินกันต่อไป จะเหลือวันเวลาอีกสักเท่าไหร่ นับต่อแต่นี้คงบอกไม่ได้ ในระหว่างทางเดิน บางทีเราก็สับสนวุ่นวายกับหลายสิ่งหลายอย่าง จนหาความสงบสุขไม่เจอ
ฉันมักจะหาเวลาสำหรับให้ตัวเองได้พักเสมอๆ มุมเงียบๆสบายๆเป็นขุมพลังอย่างดี ในวันนี้ วินาทีนี้ ยกให้เพลงนี้เป็นเพลงที่ถูกใจ มาพักตรงนี้ด้วยกันเถอะค่ะ หายเหนื่อย แล้วค่อยเดินต่อไปนะคะ
แอมอร
ท้ายเรื่อง หลังจากป้อนอาหารเจ้าธูปและเจ้าเทียน นกที่ตกลงมาทั้งรังเพราะแรงลม รับเลี้ยงไว้เมื่อวานนี้ ก็ทำให้ลืมเรื่องงานถนนสายนี้มีตะพาบเสียได้ เขียนเรื่องนี้ไว้นานแล้ว อัพบล็อกตอนบ่ายสองเศษๆ แล้วรีบส่งอย่างเร็วไว
Create Date : 18 กุมภาพันธ์ 2554 |
|
40 comments |
Last Update : 18 กุมภาพันธ์ 2554 14:50:08 น. |
Counter : 1965 Pageviews. |
|
|
|