วันแม่ปีนี้

หายศีรษะไปนาน เพราะงานรุมเร้า แล้วก็เบื่อ ๆ อีกนิดหน่อย กลับมาครั้งนี้เพราะตั้งใจอยากจะบันทึกความทรงจำดี ๆ เก็บไว้ด้วย มีหลายเรื่องที่เก็บใส่โหลดองไว้เพื่อบันทึกเก็บ แต่ตอนนี้ขอแซงคิวเอาเรื่อง "แม่" เป็นฤกษ์ก่อนละกัน

เริ่มจากบทบาท "แม่ของลูก" ก่อนละกัน กิจกรรมปีนี้ก็คล้าย ๆ ทุกปีที่ผ่านมา แต่ปีนี้เพิ่มเป็นสองที่ เพราะเจ้าตัวเล็กเริ่มเข้าเรียนแล้ว ที่ศูนย์เด็กเล็กใกล้ ๆ บ้านนี่แหละ ก่อนถึงวันงานคุณครูก็ซ้อมบทให้ดิบดีเด็ก ๆ ต้องคลานเข้ามาหาแม่ แล้วก็ก้มลงกราบ...กลับมาบ้านก็มาซ้อมอีกรอบ แต่พอถึงเวลาเอาจริง มีหลุดคิวเล็กน้อย เล่นเอาคุณครูเสียหน้านิดหน่อย พอคุณครูเรียกชื่อ เอ้าต่อไป...น้องแต๊งค์ไปได้ เท่านั้นเองเจ้าตัวเล็กทั้งวิ่ง ทั้งกระโดดโหยง ๆ มานั่งบนตักแม่ กอดคอแน่นเลย แต่สุดท้ายก็ไม่ลืมก้มลงกราบตักแม่ตามบทหรอก ก็ฮาดีนะ...

ส่วนของลูกสาว ปกติเค้าจะจัดให้ลูกกราบตักแม่ คลอด้วยเพลงค่าน้ำนม ซึ่งก็ทำเอาลูกสาวน้ำตาหยดแหมะ ๆ ได้ทุกที แต่ปีนี้โรงเรียนเปลี่ยนรูปแบบใหม่ ให้ลูก ๆ ทั้งหมดนั่งพับเพียบรวมกันที่พื้น แล้วบรรดาแม่ ๆ ทั้งหลายก็นั่งเก้าอี้รวมกันอยู่อีกฝั่ง ไม่รู้ลูกใครแม่ใคร กะว่าปีนี้อยู่ไกลกัน เค้าคงไม่ร้องแล้วมั้งปรากฎว่าเพลงจบ ลูกสาวเดินเช็ดน้ำตามาป้อย ๆ ...เจ้าลูกสาวคนนี้บ่อน้ำตาตื้นจริง ๆ ...แต่จะว่าไปแล้วเราก็เป็นเหมือนกันนะ ได้ยินเพลงค่าน้ำนมคราวใด อินทุกที ...โอ้ว่าแม่จ๋า ลูกคิดถึงค่าน้ำนม เลือดในอกผสมกลั่นเป็นน้ำนมให้ลูกดื่มกิน....เคยสงสัยอยู่เหมือนกันนะ คนที่ไม่เคยได้ดูดเต้าแม่ จะรู้สึกได้แบบนี้มั้ยหนอ? แต่ก็คงไม่ใช่ทั้งหมดหรอกนะ เพราะช่วงที่เราได้กินนมแม่มันแค่ไม่กี่เดือนเอง ทุกสิ่งทุกอย่างที่แม่ทำให้เราตั้งแต่เล็กจนโตต่างหากที่มันมากมายมหาศาล หาอะไรมาเทียบก็ไม่เท่า เชื่อได้เลยว่าในโลกนี้ไม่มีใครรักเราได้เท่าแม่จริง ๆ สุดยอดมากสำหรับคนเป็นแม่ รักของแม่ยิ่งใหญ่ที่สุดจริง ๆ ...รักแม่เด้อออออ



เสร็จภารกิจของแม่แล้ว ก็ถึงเวลาทำหน้าที่ของลูกมั่งล่ะ นัดกันไว้กับพวกพี่ ๆ น้อง ๆ ว่าวันแม่ปีนี้ จะพากันกลับบ้านไปหายาย (ก็แม่นั่นแหละ แต่เรียกตามลูกว่า "ยาย") ไม่ได้กลับบ้านนานแล้วเหมือนกัน ความจริงพวกเราก็อยู่ไม่ไกลจากตากับยายนักหรอก แค่ข้ามฟากภูเขา ข้ามอำเภอ เดินทางแค่ชั่วโมงเศษ ๆ เท่านั้นเอง แต่พากันกลับบ้านแค่ ปีละ 3 - 4 ครั้งเอง รู้สึกแย่ได้เหมือนกันนะนี่ อาจจะเป็นเพราะพวกเราต่างก็มีครอบครัวของตัวเองด้วยมั้ง บางทีก็ลืม ๆ นึกถึงแม่กับพ่อไปเลยก็มี แย่จัง...ครั้งนี้รู้สึกอยากกอดแม่กับพ่อ แล้วก็พาหลาน ๆ ไปสร้างความวุ่นวาย ปวดเศียรเวียนเกล้าให้ยายกับตาซะหน่อย แต่รอบนี้ก็รวมกันได้ไม่ครบหรอกนะ แค่สามครอบครัว เพราะป้าหนึ่งไปขอนแก่น แต่รับรองความวุ่นวายไม่น้อยกว่าเดิมแน่ ยายเค้าบอกว่าเต็มที่เลย ปล่อยให้เด็ก ๆ เค้าสนุกสนานกันได้เต็มที่ เพราะเป็นช่วงเวลาสั้น ๆ แค่ช่วง 2-3 วัน แล้วก็นาน ๆ ทีด้วยแหละ ก็ได้เต็มที่สมใจยายกับตาเค้าแหละ หลานผู้ชายวัยอนุบาล 3 คนอยู่รวมกัน อะไรเกิดขึ้นบ้าง หลาย ๆ คนคงจะพอรู้อยู่หรอกนะ


-- เจ้าตัวเล็ก ระหว่างเดินทางมาบ้านยาย --





-- ยายกับลูก ๆ หลาน ๆ --



-- หลานชายวัยอนุบาลทั้งสาม --


ปีนี้พวกเราก็ตามกระแสเหมือนกัน พาแม่เที่ยวไง ไปกันไม่ไกลหรอก ข้ามจังหวัดไปนิดหน่อยเอง บ่อน้ำพุร้อนพระร่วงที่กำแพงเพชรน่ะ เป็นสถานที่ที่โอเคเลยนะ จัดสถานที่ได้ดีทีเดียว มีศาลาเรือนไทยสวย ๆ ให้นั่งพัก มีกิจกรรมให้เด็ก ๆ และครอบครัวได้ทำร่วมกัน แล้วก็จัดห้องให้แช่น้ำร้อนทั้งแบบส่วนตัวและส่วนรวม สภาพพื้นที่โดยรอบ รวมถึงห้องน้ำทั้งหมดก็สะอาดสะอ้านดี ถ้าเทียบจากบ่อน้ำพุร้อนที่นี่กับที่เคยไปเที่ยวมาก่อนหน้านี้ 2 ที่ ถือว่าที่นี่ได้ B+ เลยล่ะ ที่สำคัญที่นี่ถือว่าสมบูรณ์แบบสำหรับยายเลยก็ว่าได้ มีไหว้พระขอพร เสี่ยงเซียมซี ได้นั่งแช่น้ำร้อนแล้วสบายใจว่าจะช่วยชำระสิ่งไม่ดีออกไป สุดท้ายก็ได้ล็อตเตอรี่ติดมือกลับบ้านสมใจคุณเธอแล้วล่ะ








-- ก่อนกลับ พลาดไม่ได้ต้องหาเลขสวย ๆ ไว้เสี่ยงโชค --



ก่อนกลับขึ้นดอย ก็พาเด็ก ๆ แวะบ้านในสวนของตาธะ (น้องของยาย) บ้านนี้เป็นที่เก่าที่แก่ของบรรพบุรุษเลย แต่ก่อนเป็นสวนหมากสวนมะพร้าว แต่ตาธะเค้ารื้อทิ้ง ปรับเป็นสวนลำใย แล้วก็เกษตรผสมผสาน มีสารพัดผลไม้เลยเชียว ที่สำคัญบ้านตาธะมีห้วยในสวนด้วย น้ำใสไหลเย็นเป็นน้ำเย็นเจี๊ยบที่ไหลมาจากน้ำตกลานสางน่ะ แทบทุกครั้งที่พวกเรากลับมาบ้าน เป็นต้องแวะเวียนมาหาตาธะทุกครั้ง เพราะร่มรื่น ร่มเย็น แล้วตาธะก็ใจดีกับลูกหลานมากด้วย


-- บางส่วนจากสวนบ้านตาธะ --


-- ลำห้วยในสวน สนุกสนานกันนักหนา --


-- ปูน้อยหนีบมือ --

แค่นี้ก็สุขสันต์หรรษากันถ้วนหน้าแล้วจ๊ะ

 

Create Date : 15 สิงหาคม 2553		0 comments
Last Update : 29 สิงหาคม 2553 16:56:02 น.
Counter : 1322 Pageviews.
Share Tweet