|
|
|
|
|
|
5week/6day เลือดออกอีกครั้งกับการตรวจภายในครั้งแรก 19/08/2010
วันนี้ 19/08/2010 สัก 4 โมงเย็น มีเลือดสีแดงปนมูกมาอีกแล้ว รู้สึกไม่ดีเลย BB ไปบอกเชอร์รี่ Mail ไปบอก เบ๊ท และโทรไปหาพี่ตู่ พอใกล้เลิกงานก็โทรเรียก Taxi ไปโรงพยายาลลาดพร้าว จริง ๆ แล้ว เรามีนัดหมอที่โรงพยาบาลลาดพร้าววันที่ 20/08/2010 อยู่แล้วแท้ ๆ ไปถึงพยาบาลสอบถามอาการ ชั่งน้ำหนักวัดความดัน วัดออกซิเจนในเลือด 2 รอบ แล้วก็มีบุรุษพยาบาลให้เรานั่งรถเข็น เข็นไปที่ห้องสูติ เมื่อมาถึงห้องสูติ ตึกการแพทย์เฉพาะทาง พยาบาลก็ให้เราวัดความดันอีกครั้ง และแจ้งว่าคุณหมอพันวิทย์กลับไปแล้ว จะให้เราพบคุณหมออีกท่าน แต่ไม่ได้ดูชื่อว่าชื่อจริง ๆ คุณหมอชื่ออะไร แต่เห็นพยาบาลเรียก คุณหมอทิพย์ เมื่อคุณหมอเรียก ก็สอบถามอาการ และแล้วสิ่งที่เราคิดว่าคงได้เจอก็ได้เจอ คือ การขึ้นขาหยั่งตรวจภายใน เฮ้อ ครั้งแรกในชีวิต โชคดีที่ครั้งแรกเจอคุณหมอผู้หญิง คุณหมอตรวจดูว่าปากมดลูกเปิดหรือไม่ ซึ่งถ้าปากมดลูกเปิดโอกาสแท้งก็มีสูง และกดท้องเพื่อดูขนาดมดลูก เสร็จแล้วคุณหมอก็ขอ Ultrasound อีกครั้ง เดินไปห้อง Ultrasound คุณหมอขอ Ultrasound ผ่านช่องคลอด เนื่องจากขนาดครรภ์ยังเล็กอยู่ คุณหมอบอกว่ากระเพาะปัสสาวะมีปัสสาวะอยู่นะ ไม่ปวดหรอ เราก็บอกไม่ปวดคะ คุณหมอเจอถุงตั้งครรภ์แล้ว แต่พูดอะไรอีกไม่รู้เป็นศัพท์เฉพาะ และคุณหมอก็อธิบายให้ฟังว่า " ส่วนที่ดำ ๆ จะเป็นส่วนที่ีมีน้ำอยู่ แล้วชี้ให้ดูกระเพราะปัสสาวะ ส่วนนี่คือโพรงมดลูก ตรงนี้เป็นถุงตั้งครรภ์ ประมาณ 5 week เท่าที่เราแจ้ง แต่หมอยังไม่เห็นเด็กนะ คิดว่าเค้าคงเล็กมาก บวกกับอายุครรภ์ที่ยังน้อย อยู่ในโพรามดลูก ซึ่งเป็นที่ที่ควรจะอยู่ และถุงดำ ๆ อีกถุงคือ ถุงน้ำรังไข่ ขนาด 4 cm ไม่น่าจะเป็นอนตายอะไร แต่ต้องตรวจดู ไม่กลายเป็นมะเร็ง อาจจะยุบเองได้เมื่ออายุครรภ์มากขึ้น ส่วนรังไข่ก็ปกติ และก็ในที่สุด คุณหมอเห็นตัวเด็กแล้ว เค้าตัวเล็กนิดเดียวเป็นจุด ๆ เท่าเม็ดถั่วเลย ก็ไม่ต้องกังวลแล้ว" ตอนนั้นดีใจมาก คุณหมอนัดมาพบคุณหมอพันวิทย์อีกทีวันที่ 25/08/2010 อีกครั้ง ซึ่งวันนั้นอายุครรภ์น่าจะ 6 week กว่า ๆ ซึ่งตอนนั้น หัวใจเจ้าตัวน้อยน่าจะเต้นแล้ว ส่วนถุงรังไข่ก็ไม่ต้องกังวล ซึ่งมันอาจยุบไปเองได้เลย หรือถ้าขั่วบิดแตก ก็จะทำให้ปวดท้อง ไม่กลายเป็นมะเร็ง และคุณหมอให้ฉีดยากันแท้ง 1 เข็ม เพื่อพรุ่งนี้เราะได้ไม่ต้องมาอีก เรากลับพี่ตู่เลยโล่งใจ แต่คนที่บ้านอย่าง แม่ เชอร์รี่ ยัยเบ๊ท ว่าเราตื่นตูม ก็แหม ครั้งแรกนี่ ไม่เคยเจอนี่หว่า จะรู้ได้อย่างไร มันก็ต้องตื่นตูมเป็นธรรมดา ช่วงนี้ยังมีอาการมึนหัว ไม่ค่อยอยากอาหารเสียเท่าไหร่ วันนี้ชั่งน้ำหนักได้ 47.9 ลดจากเม่อวานอีก แย่เลยเรา ช่วงนี้เรากินได้น้อย กินได้นิดหน่อยก็แน่นท้อง ท้องว่างก็มีอาการเหมือนจะอ้วก และก็ไม่มีอะไรแล้ว คนรอบข้างบอกให้ทำใจให้สบาย เราก็พยายามแล้วนะ ตอนนอนพยายามไม่ให้ใจฟุ้งซ่านแต่ก็ไม่รู้จะลดได้ไง แย่จริง ๆ แล้วยิ่งต้องมาลางานบ่อยด้วย เกรงใจเจ้านาย กลัวเค้าว่าอีกต่างหาก แต่เราก็ไม่โชคร้ายไปเสียหมดหรอกนะ เพราะเพิ่งรู้ว่าตัวเองถูกรางวัลสลากออมสิน เลขท้าย 4 ตัว แม้จะเป็นเงินน้อยนิดแต่ก็ดีใจมากมาย ใคร ๆ ก็บอกสงสัยลูกนำโชค แหม ฉลากออมสินอันนี้ก็ซื้อไปตั้งนานแล้ว เพิ่งถูกเอง และตั้งแต่วันนี้ จะพยายามกินให้มากขึ้น เพื่อตัวน้อยๆ ในพง อีกไม่กี่วันก็จะได้รู้แล้วว่า เค้าจะอยู่กับเราไปตลอดหรือไม่ แต่สัญญานะ จะดูแลให้ดีที่สุด ยังไงขอให้ปลอดภัย ผ่านไปได้ด้วยดี สาธุ
Create Date : 20 สิงหาคม 2553 |
Last Update : 20 สิงหาคม 2553 8:53:47 น. |
|
3 comments
|
Counter : 1479 Pageviews. |
|
|
|
โดย: lookmoodeaw วันที่: 20 สิงหาคม 2553 เวลา:21:03:05 น. |
|
|
|
โดย: อินทิราภรณ์ IP: 110.49.146.79 วันที่: 21 สิงหาคม 2553 เวลา:10:00:03 น. |
|
|
|
โดย: appletuu วันที่: 21 สิงหาคม 2553 เวลา:17:45:22 น. |
|
|
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|