ครั้งแรกค่ะ...ทั้งเจ็บ ทั้งเสียว





ไม่ได้อัพบลอคมาประมาณชาตินึงได้ เปรี้ยวแล้วล่ะ เป็นกิมจิบลอคไปแล้ว
พอดีว่า เดือนที่แล้ว กลับเมืองไทย มัวแต่ไปลันล้าอยู่
ตอนนี้กลับมาหนาวที่เกาหลีเหมือนเดิมแล้วจ้า



เห็นชื่อบลอคสองแง่สองง่ามแบบนี้ แต่จริงๆ ไม่ได้ติดเรตนะเออ
อย่าเพิ่งคิดลึกนะตะเองเดี๋ยวจะเฉลยให้ฟังกันจ้า
...ตามมาๆๆ




คืองี้ ช่วงก่อนจะกลับเกาหลี อิฉันก็พาคุณสามีไปเดินตลอนๆทั่วกรุง
ดูงานวันพ่อ วันวันสามคืนติด แถมไปตะแล๊ดแต๊ดแต๋แถวถนนข้าวสารอีก
เรียกว่า อยู่กรุงเทพ 3-4 วัน อิฉันและสามีเดินไปคนละไม่ต่ำกว่า 20-30 กิโลแน่ๆ
อย่าถามว่าเดินไปไหนนะ เพราะก็เดินวนๆอยู่แถวๆสวนอัมพรน่ะแหละ
วนไปวนมา



จริงๆแล้ว ไอ้เรื่องเดินน่ะไม่เท่าไหร่หรอก แต่มันเกิดจากรองเท้าน่ะเองล่ะ
พอดีว่า กลับเมืองไทยคราวนี้ เอารองเท้าไปแค่สองคู่เอง
แล้วที่พอจะใส่ออกไปข้างนอกได้ มันก็ดันมีส้น
ถึงจะไม่สูงมาก แต่ถ้าเดินนานๆ ก็ทำให้เมื่อยได้คร่ะ




แต่ไอ้เรื่องเดินเยอะเอย รองเท้าสูงเอย มันไม่ใช่ปัญหาหลัก
ประเด็นคือ ขาพลิกเพราะเกือกน่ะเองล่ะค่า ท่านผู้อ่านขา
(ก็นะ อยากสวยก็ต้องทน )




2 วันก่อนจะกลับเกาหลี ขาพลิก ขาแพลง ไป 5-6 รอบ
พอกลับมาถึงเกาหลี เจออากาศเย็นๆเข้าไป ระบมหนักเลย
เรามาถึงบ้านประมาณเที่ยงๆ แม่สามีแปะแผ่นกอเอี๊ยะให้ แต่มันไม่หาย
ตอนเย็นก็เลยไปหาหมอซะเลย เพราะเดินไม่ได้เลยค่ะ ปวดมาก




ก็เลยไปโรงพยาบาลแผนโบราณค่ะ ที่เกาหลีเรียกว่า "ฮันอึยวอน"
(ไม่ได้พิมพ์ภาษาเกาหลีใส่ไว้ด้วย เครื่องคอมไม่มีภาษาเกาหลีจ้า)
เค้าจะรักษาด้วยพวกสมุนไพร ฝังเข็มอะไรทำนองนั้น




ตอนแรกที่ตัดสินใจไป เพราะไม่คิดว่า จะต้องไปฝังเข็มหรืออะไรหรอก
(ถ้ารู้ก็คงไม่ไปแน่ๆ กลัวเจ็บง่ะ)
นึกว่าจะแค่ประคบร้อน ประคบเย็นอะไรก็ว่าไป




พอไปถึง หมอก็ตรวจโดยวิธีการกดลงไปที่ข้อเท้าของอิฉันทันที
กดครั้งแรก อิฉันเฉย หมอถามว่าเจ็บไม เราก็บอกว่า ตรงนี้ไม่เจ็บ
ทีนี้หมอเลยเปลี่ยนจุด พร้อมกับกดแรงกว่าเดิมประมาณสามเท่าได้
เท่านั้นแหละ อิฉันร้องจ๊าก ชักเท่ากลับทันที ... รีบบอกว่าเจ็บแทบไม่ทัน




หมอบอกว่า อาการไม่ซีเรียสมาก แค่เส้นมันยึดเพราะเดินมาก แล้วก็ขาพลิก
แต่ห้ามประคบร้อน ต้องประคบเย็นเท่านั้น...
พอได้ยินแบบนั้น อิฉันก็เหวอสิเจ้าคะ ก็มันหนาวนี่..
แต่ยังไม่ทันหายเหวอ คุณพยาบาลก็ถือถุงประคบเย็น(จัดๆๆๆ) มาประคบเท้าให้




คุณเอ๊ยยยย........ คิดดูเถอะ อากาศหนาวๆ แต่ยังต้องมาประคบเย็นอีก
ขาชาไปเลยอ่ะ ... อิฉันต้องคลายถุงประคบที่มัดติดกับขา ทุกๆ 5 นาทีเลย
พอครบ 20 นาที ก้แกะออก .. ไอ้เราก็นึกว่าเสร็จแล้ว จะเตรียมกลับบ้าน
ที่ไหนได้.......... สามีบอกว่า หลังจากนี้ก็ "ฝังเข็ม"




จ๊ากกกกกกกกกกกก!!!!!!!




ฝังเข็มเนี่ยนะ ไม่เอา ...เค้ากัวง่ะ
แต่คุณพยาบาล (ผู้พยายามพูดภาษาอังกฤษกับอิฉันเหลือเกิน)
เธอบอกว่า ไม่เจ็บหรอกค่ะ แป๊บเดียว(ชีโกหก)



จริงๆ เราไม่กลัวเจ็บเท่าไหร่นะ ถ้าแบบฉีดยา อะไรแบบนี้น่ะ ไม่กลัว
เพราะมันแปบเดียวไง แต่ไอ้ฝังเข็มนี่ มันปักค้างนะคุณขา เอิ่มมม..
แค่คิดก็ลมจะใส่แล้ว



แต่ยังไม่ทันได้ตั้งตัว คุณพยาบาลก็กึ่งลากกึ่งจูงอิฉันเข้าไปในห้องรักษา
เข้าไปแล้วก็นอนบนเตียง รอหมอมาจิ้ม ..ว้ายๆๆๆ
ตอนนอนรอ ก็คิดไปว่า เค้าจะใช้ยาชาให้ป่าวหว่า (สรุปคือไม่ใช้)
พอหมอเข้ามาถึง ก็ชวนเราคุย เป็นภาษาเกาหลี เราก็รุ้เรื่องบ้างไม่รู้บ้าง
หมอเป็นผู้ชายวัยสี่สิบได้ พูดเก่งมาก
พูดภาษาเกาหลีปนกับอังกฤษแบบงูๆปลาๆ แต่ก็ตลกดี



แล้ว หมอก็ถลกขากางเกงอิฉันขึ้นมาเหนือเข่า
ตอนนั้นก็อ๊าย อายนะ ขนหน้าแข้ง รึ่มเชียว
ระหว่างที่หมอชวนคุยจนเพลิน ไอ้เราก็ฮาไป



ทันใดนั้นเอง....





ฉึ่ก.........






เงียบ........................





เสียงเข็มแรก มันปักเนื้ออิฉันเจ้าค่ะ




#%$#^%$&% แม่มเอ๊ยยยยยยยย........


เจ็บชิบเป๋งเลยว่ะค่ะคุณผู้อ่านทั้งหลาย




แถมยังไม่ทันจะอ้าปากบ่น คุณหมอก็ปัก เข็มที่ 2 -3-4-5 .........
ไปจนถึงไม่รู้ว่ากี่เข็ม ตอนนั้นเจ็บจนหูอื้อ ตาลายไปหมดแล้ว
อยากจะเอามือทึ้งๆออกให้แม่มหมดเลย เจ็บมากกก




พอฝังครบแล้ว หมอก็ออกไป พยาบาลก็บอกว่า ให้นอนพักเฉยๆ 45 นาที
ป๊าด... นี่จะให้หลับทั้งๆที่เข็มปักขาอยู่อย่างนี้เรอะ
แล้วตรูจะไปหลับลงได้อย่างไร..แงๆ




สรุปว่า ก็ไม่หลับนะ นอนเจ็บอยู่ตลอด 45 นาทีน่ะแหละ
พอครบเวลา หมอก็มาเอาเข็มออก ปรากฏว่า บางจุดมีเลือดออกด้วย
สามีก็แปลกใจนะ เพราะตัวสามีเวลาฝังเข็ม ก็จะไม่มีเลือดออก
แต่หมอก็บอกว่าไม่เป็นไร ไม่ผิดปกติค่ะ




หลังจากฝังเข็มแล้ว อย่านึกว่าจะเสร็จนะ
ยังต้องมาประคบเย็นต่ออีก 20 นาที
แต่ครั้งนี้ไม่เย็นแทบตายแล้ว เพราะมัวแต่เจ็บอยู่ จนลืมเย็น
เบ็ดเสร็จ เสียค่าใช้จ่ายไป 6 พันวอน




หลังฝังเข็มแล้วเป็นยังไง?
ก็ยังเดินไม่ได้ทันทีนะ แต่ก็ดีขึ้นบ้าง หมอบอกว่า อีก 2-3 วัน ถึงจะหายดี
ช่วงนี้ก็ให้ประคบเย็นด้วย วันละ 2-3 ครั้ง หรือมากกว่าก็ได้
จริงๆแล้วหมอนัดให้ไปหาอีก ในวันถัดมา แต่อิฉันไม่ไปเจ้าค่ะ
กลัวโดนฝังเข็มอีก (โดนแน่ๆแหละ เห็นหมอบอกสามีอ่ะ)



แต่หลังจากนั้น 4 วันก็หายดี เดินเหินได้เหมือนเดิมแล้วล่ะจ้ะ





แอบถ่ายรูปมาด้วย ขาหมูไปหน่อย ต้องขออภัยด้วยนะคร๊ะ
แถมเท้าอย่างซกมกอ่ะ กลับเมืองไทยใส่แต่รองเท้าแตะ
เป้นรอยสายคาดรองเท้าแตะ ด่างเลย










เป็นไงคะ ประสบการณ์ไปฝังเข็มครั้งแรกของอิฉัน
ทั้งเจ็บทั้งเสียวเลยใช่ไม๊ล่ะ ฮาๆๆ


บลอคนี้เอาไว้แค่นี้ก่อนนะจ๊ะ คราวหน้าถ้ามีอะไรหนุกๆ จะมาเม๊าท์ใหม่จ้า







Create Date : 16 ธันวาคม 2553
Last Update : 16 ธันวาคม 2553 20:34:32 น. 30 comments
Counter : 7802 Pageviews.

 
เห็นแล้วเสียวอ่ะครับ


โดย: Don't try this at home. วันที่: 16 ธันวาคม 2553 เวลา:20:27:17 น.  

 
โอยๆๆ..หวาดเสียวเจ้าค่ะ

แต่ยังไงก็หายดีเพราะเค้าเลยนะคะนั่น


โดย: piGipo วันที่: 16 ธันวาคม 2553 เวลา:23:01:08 น.  

 
"บางจุดมีเลือดออกด้วย"(- -'')

หายเร็ว ได้ผลดี
แต่เห็นภาพแล้ว ไม่กล้าครับ :)


โดย: bayesian วันที่: 17 ธันวาคม 2553 เวลา:0:43:50 น.  

 
อากาศเย็นๆ แบบนี้

เห้นขาแล้วอยากกินเบียร์


โดย: ซซ วันที่: 17 ธันวาคม 2553 เวลา:9:14:12 น.  

 
อิ๊บเคยเห็นในสารคดีที่เค้าไปฝังเข็มกัน น่ากลัวมาก ท่าทางเข็มแรกๆจะเจ็บน่าดูนะคะ


โดย: army_wifey วันที่: 17 ธันวาคม 2553 เวลา:10:50:43 น.  

 
แอป กลับมาด้วยเรื่องตื่นเต้นเลยอะ เอ๋นึกว่าที่เค้าฝังเข็มนี่มันจะไม่เจ็บ และเลือดไม่ออกซะอีก น่ากลัวอ่ะ แต่ก็ดีนะทำไม่กี่วันเดินได้แล้ว ครั้งหน้าถ้ารู้ว่าต้องเดินๆต้องใส่คู่ที่เราใส่บอยๆนะ จะได้ชินเท้า

อย่างเอ๋ไปเที่ยวญี่ปุ่น ทุกคนบอกต้องใส่ผ้าใบ ใส่ไม่มีส้น แต่เอ๋ใส่ไม่ได้อ่ะ เอ๋เอาส้นสูงที่เคยใส่ไปทำงาน โดนคนทักตลอด กลายเป็นว่าเราใส่จนชินเท้าไม่มีความรู้สึกเมื่อยใดๆเลย ส่วนคนที่ซื้อรองเท้าผ้าใบใหม่กลับโดนกัดซะอย่างนั้น!


โดย: j a r n i k วันที่: 17 ธันวาคม 2553 เวลา:11:09:14 น.  

 
//www.movie2world.com/players.php?id=3404
สิ่งเล็กๆที่เรียกว่ารัก ตามลิงค์ข้างบนนะคะเพื่อนส่งมาให้
เอ่อ จะว่าเชยก็ได้ค่ะ สปอยล์ คืออะไรเหรอคะ แล้วทำไมต้องกลัว ไม่ได้กวนนะคะ ไม่รู้จริงๆค่ะ


โดย: jaysephine วันที่: 17 ธันวาคม 2553 เวลา:12:52:55 น.  

 
^
^
ขอบคุณสำหรับลิ้งค์นะคะ
เดี๋ยวไปตอบที่บลอคนะคะ


โดย: apple juice วันที่: 17 ธันวาคม 2553 เวลา:13:42:44 น.  

 
ดีใจจังเลย ได้เจอเพื่อนบล๊อคเก่า
เนี่ยะเพื่อนสมัยโน้น หายหมดเลยทั้งป๋าหยึ๋ม คุณนพ ฯลฯ

....อิอิ มีพี่บ้าเขียนอยู่คนเดียว

ไม่นึกว่าตอนนี้ กระต่ายฯ แต่งงานไปอยู่เกาหลีซะแล้ว
แต่งไปกี่ปีแล่วอ่า...

สนุกมั้ย อย่าลืม up ประเทศเกาหลีบ่อยๆนะ
อยากดู ชีวิตนี้ยังไม่เคยไปเลย



โดย: REX-REX วันที่: 17 ธันวาคม 2553 เวลา:15:40:26 น.  

 
แค่เห็นเข็มก็เสียวไปถึงขั้วหัวใจแล้วล่ะค่ะ

ไม่ชอบเอาเลยเข็มเนี่ย



โดย: fonrin วันที่: 18 ธันวาคม 2553 เวลา:7:24:50 น.  

 
น่ากลัวอ่ะ แป้งนี้อย่างกลัวเข็มเลย

หายไปนานเลย เอารูปจากเมืองไทยมาลงให้หายคิดถึงเมืองไทยหน่อยจิ


โดย: แป้ง nampalo76 IP: 211.172.212.218 วันที่: 19 ธันวาคม 2553 เวลา:19:12:52 น.  

 
น่ากลัวอะ


โดย: น้องผิง วันที่: 21 ธันวาคม 2553 เวลา:11:19:41 น.  

 
เห็นแล้วเจ็บแทน ผมยิ่งไม่ค่อยถูกกับเรื่องพวกนี้อยู่ด้วย


โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 22 ธันวาคม 2553 เวลา:11:36:29 น.  

 
ดูหน้ากลัวจัง


ขอบคุณที่แวะไปทักทายค่ะ

เห็นบอกกันว่า ที่กินไซเดอร์กันเพราะว่าแก้เลี่ยนพวกหมูย่างนะคะ

ไม่รู้ว่าจิงมั้ย ? แต่น่าจะจริงนะคะ เพราะที่เมืองไทยก็กินเป็นประจำเลย


โดย: woosung วันที่: 25 ธันวาคม 2553 เวลา:11:38:37 น.  

 
ฮึ่ยย ทำไมเข้ามาอ่านแล้วเนื้อเรื่องมันเป็นแบบนี้ล่ะ ขัดใจผู้อ่านจริงๆ

ตามไปกินเบียร์แก้เซ็งกับอาม่าดีกว่า


โดย: อะไรคือสิ่งหายาก แต่ไม่มีค่า วันที่: 25 ธันวาคม 2553 เวลา:13:30:31 น.  

 
ขอให้ น้องกระต่าย มีความสุขมากมาย
คิดสิ่งใดสมความปรารถนาในวันปีใหม่นะครับ


โดย: REX-REX วันที่: 30 ธันวาคม 2553 เวลา:21:27:45 น.  

 
ขอให้ น้องกระต่าย มีความสุขมากมาย
คิดสิ่งใดสมความปรารถนาในวันปีใหม่นะครับ


โดย: REX-REX วันที่: 30 ธันวาคม 2553 เวลา:21:27:45 น.  

 
สวัสดีปีใหม่นะ

ขอให้สุขภาพแข็งแรง

พบพานแต่คนดี สิ่งที่ดีๆ

และสุขสมหวังในทุกสิ่งอย่างนะ


โดย: nampalo76 วันที่: 31 ธันวาคม 2553 เวลา:23:16:25 น.  

 
ปีหน้าปีกระต่าย ขอให้พี่กระต่ายมีความสุขตลอดปีกระต่ายที่กำลังจะมาถึงนี้นะครับ


โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 31 ธันวาคม 2553 เวลา:23:23:05 น.  

 
Glitter Graphic for Hi5 MySpace Orkut & Friendster click Here!!


สวัสดีปีใหม่จ้า ขอให้ได้พบเจอแต่สิ่งดีๆตลอดปีกระต่ายน๊า


โดย: อะไรคือสิ่งหายาก แต่ไม่มีค่า วันที่: 1 มกราคม 2554 เวลา:18:54:11 น.  

 
หวัดดีปีใหม่จ้า คิดถึงน๊า


โดย: j a r n i k วันที่: 9 มกราคม 2554 เวลา:15:09:32 น.  

 
พี่แอปป 555 ชื่อบล็อค แอบคิดลึกนะเนี่ย

เรื่องฝังเข็มเพิ่งไปฝังมาเหมือนกันคะ
คุณหมอสไตล เดียวก่าที่พี่แอป บอกเลย ตลก พูดเก่ง สงสัยว่าไปที่เดียวกานอ่าป่าวน้า อิอิ

ดูแลสุขภาพนะคะ แวะมาทักทายคา่


โดย: No-Yumii วันที่: 12 มกราคม 2554 เวลา:0:05:01 น.  

 
หวาดเสียวมากมายค่ะ เปนมดคงร้องลั่นคลินิค-_-"


โดย: mesojang วันที่: 17 มกราคม 2554 เวลา:17:14:01 น.  

 
พี่แอปคะ น้องแป้งนะคะ พอดี เปลี่ยนบล็อคคะ

มากระซิบบอก เด่วพี่แอป ม่ายรุ

ว่างๆมาอัพอีกนะคะ รออ่านอยู่ก๊าป


โดย: ยูมิจัง (Sassy Imp ) วันที่: 23 มกราคม 2554 เวลา:2:29:11 น.  

 
มาช่วยปัดฝุ่นจ้า


โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 29 มกราคม 2554 เวลา:12:05:38 น.  

 
แวะมาสวัสดีปีใหม่จีนด้วยคนครับ
รวย รวย รวย รวย

"ซินเจิ้งหรูอี้ ซินเหนียนฟาไฉ"
新正如意 新年发财

บ้านนี้ต้องอวยพรว่า
身体健康
สุขภาพร่างกายแข็งแรง


โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 2 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:18:44:48 น.  

 
คลิกๆๆ รูปสวยๆน่ารักๆไว้ส่งต่อเพียบ...


โดย: มิลเม วันที่: 13 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:12:46:21 น.  

 
ดีจ้า แอป วาเลนไทน์ไปฉลองที่ไหนมารึเปล่า happy happy นะ


โดย: j a r n i k วันที่: 15 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:10:57:04 น.  

 
หายไปไหนแล้ว


โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 22 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:16:34:05 น.  

 
มาเยี่ยมบล็อกคุณ apple juice
เห็นคุณเปิ้ล(ขอเรียกสั้นๆ ละกันนะ) ไปเยี่ยมบล็อกเจ ซึ่งดองไว้ และคิดว่าคงดองต่ออีกนาน ตอนนี้เจอยู่ไทยค่ะ ภาษาเกาหลีเคยเรียนแต่เก่าเก็บเต็มที อ่านบล็อกคุณเปิ้ลแล้วสนุกสนานดี เคยเห็นเขาฝังเข็มกันนึกว่าจะไม่เจ็บ ฟังปสก.นี้แล้วผวาเล็กๆ แต่ได้ความรู้เยอะดี โดยเฉพาะเรื่องประคบเย็น ตอนนี้แม่ชอบปวดแขนปวดขาบ่อยๆ จะได้จำไปทำบ้าง ขอบคุณที่แชร์เรื่องให้อ่านนะคะ


โดย: bluejazz7 วันที่: 21 มีนาคม 2554 เวลา:18:38:08 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

apple juice
Location :


Korea

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [?]




Group Blog
 
<<
ธันวาคม 2553
 
 1234
567891011
12131415161718
19202122232425
262728293031 
 
16 ธันวาคม 2553
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add apple juice's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.