"Some dream of worthy accomplishments, while others stay awake and do them." บางคนฝันที่จะประสบความสำเร็จอย่างสวยหรู ในขณะที่บางคนกำลังลงมือกระทำ
Group Blog
 
 
ตุลาคม 2552
 
 123
45678910
11121314151617
18192021222324
25262728293031
 
16 ตุลาคม 2552
 
All Blogs
 

ชีวิตเริ่มต้นที่บ้าน






วันนี้รู้สึกคิดถึงแม่ยังไงบอกไม่ถูก เรารู้สึกได้ว่าเวลาเราห่างไกลคนที่เรารัก เรามักจะโหยหาคิดถึงเสมอ แต่พอเวลาเราอยู่ใกล้เรากลับไม่ค่อยเห็นความสำคัญของคน ๆ นั้น




ก็เหมือนชีวิตเราที่เมื่อก่อนก็ไม่เคยคิดว่าจะต้องไปอยู่ไกลบ้าน ตอนอยู่ที่บ้านก็รู้สึกว่าบางครั้งอึดอัด ไม่เป็นตัวของตัวเอง เหมือนโดนบังคับตลอดเวลา จะไปเที่ยวไหนทีบางทีก็บอกตรง ๆ บางทีก็ต้องสร้างเรื่องขึ้นมาเพื่อให้พ่อกับแม่สบายใจ ตอนนี้เราก็เหลือแม่กับพี่ชายเท่านั้น ส่วนพ่อจากเราไป 7 ปีแล้ว แต่ก็ยังคิดถึงพ่ออยู่เสมอ คิดถึงสิ่งที่พ่อเคยทำให้ อย่างตอนเด็ก ๆ พ่อชอบให้เราไปนอนบนอก ทั้ง ๆ ที่ตอนนั้นพ่อก็สูบบุหรีแต่เราก็ไม่รู้สึกเหม็นเลย แต่กลับรู้สีกอบอุ่นมาก ๆ ด้วย เวลาไปโรงเรียนจำได้เลยว่ารองเท้าเราจะต้องเงามาก เพราะพ่อจะคอยเช็ดขัดให้เสมอ เรื่องเสื้อผ้าการแต่งตัวพ่อเราจะเนียบมากเพราะพ่อเป็นทหารอากาศ เรื่องความเนียบนี้ไม่ต้องบอก เสื้อกระโปรงนักเรียนกลีบนี่แทบจะบาดเพื่อนข้าง ๆ เพราะพ่อจะเป็นคนรีดเสื้อผ้าให้เราเองด้วย พ่อบอกว่าแม่รีดไม่ถูกใจ เรายังจำได้ดี หลังจากที่พ่อลาออกจากการเป็นทหาร พ่อก็กลายเป็นพ่อบ้านกับข้าวแทนแม่
ชีวิตเราได้เจอกับฝรั่งตั่งแต่เด็ก เพราะหลังจากที่พ่อลาออกจากการเป็นทหารแม่ก็เริ่มอาชีพค้าขาย โดยแม่ขายผลไม้ให้ชาวต่างชาติที่มาเที่ยวที่ฟาร์มงูใกล้บ้าน ถามว่าชีวิตช่วงนั่นเหนื่อยไหม จะว่าเหนื่อยก็เหนื่อยจะว่าไม่เหนื่อยก็ไม่เหนื่อย เพราะแม่จะปลูกฝังให้เราเป็นคนตื่นแต่เช้า เพื่อที่จะได้มาช่วยงานบ้านเล็ก ๆ น้อย ๆ ช่วยแม่เตรียมผลไม้ ช่วยแม่ทำกับข้าวใส่บาตร ตอนนั้นถามว่าการเงินที่บ้านเป็นยังไง เท่าที่รู้ช่วงนั้นเศรษฐกิจดี ทำให้แม่มีเงินเก็บพอสมควร ได้ไปเที่ยวบ้าง อยากได้อะไรก็ได้ถ้าไม่ใช่ของฟุ่มเฟือย แต่ตอนนั้นเราเองก็ไม่ค่อยได้ช่วยอะไรแม่เต็มที่นัก เพราะยังต้องเรียนหนังสือ แต่เรื่องงานบ้านแม่จะแบ่งหน้าที่ให้เรากับพี่ไปเลยว่าต้องทำอะไรบ้างให้เรียบร้อยก่อนที่จะไปทำอย่างอื่น ตอนนั้นบางทีก็ไม่ค่อยเข้าใจแม่เท่าไหร่ ว่าทำไมต้องให้ทำโน้นนี้เยอะแยะมากมาย เพราะด้วยความเป็นเด็กก็มีขี้เกียจ มีไม่ทำเหมือนกัน แต่สุดท้ายก็ต้องทำเพราะแม่จะบ่นจนเรารำคาญ

แต่พอมาในวันนี้เราก็รู้แล้วว่าเราได้อะไรจากการที่แม่คอยเขี้ยวเข็นให้เราทำโน้นนี้ ตอนนี้คิดอยู่เสมอว่า ที่เรามีวันนี้ได้ก็เพราะแม่ปลูกฝังให้เราเป็นคนขยัน มีความรับผิดชอบ ตรงต่อเวลา อยากขอบคุณแม่มาก ๆ ที่คอยสั่งสอนให้เราเป็นคนดีได้จนมาถึงทุกวันนี้
รักพ่อกับแม่ที่สุดในโลก










 

Create Date : 16 ตุลาคม 2552
0 comments
Last Update : 19 ตุลาคม 2552 10:25:56 น.
Counter : 659 Pageviews.

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 


AoYSpA
Location :
ตราด Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




ชื่ออ้อย ค่ะ ทำงานเกี่ยวกับสุขภาพความงาม เลยอยากให้ทุกคนดูแลใส่ใจสุขภาพและความงาม เพื่อตัวของเราเอง และคนรอบข้าง
^--^คิดบวก ก็สวยได้^--^
Friends' blogs
[Add AoYSpA's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.