แฝด , เข้าใจพิม เข้าใจพลอย เข้าใจ"แฝด"
...ก่อนเข้าโรงหนัง น้องคนหนึ่งบอกผมว่า ผมน่าจะชอบหนังเรื่องนี้ เพราะมีประเด็นทางจิตวิทยาที่น่าจะเข้าทางชอบ ผมเองก็คิดมาก่อนแล้วว่าผมน่าจะชอบ เพราะ หนังเรื่องนี้เป็นผลงานของ ผู้กำกับคู่ดูโอ บรรจง ปิสัญธนะกูล และ ภาคภูมิ วงศ์ภูมิ จาก ชัตเตอร์ 1ใน 3 หนังผีที่มาชอบมากที่สุด (อีกสองคือ ตู้ซ่อนผี และ Ringu หรือ The ring เวอร์ชั่นญี่ปุ่น)
หนังเริ่มต้นเรื่องได้อย่างน่าสนใจ
... พิม อาศัยอยู่กับคนรักที่เกาหลี
ในงานวันเกิดของเธอ เพื่อนๆจัดงานปาร์ตี้เลี้ยงฉลองวันเกิด และ แน่นอน กิจกรรมสุดฮิตในปาร์ตี้คือ การดูหมอ
เพื่อนของเธออ่านไพ่ของเธอแล้วบอกเธอว่า เธอเองเป็นคนมีอะไรมักจะเก็บไว้ไม่พูดออกมา
ไพ่ทำนายทายทักว่า สิ่งที่เธอสูญเสียไปกำลังจะกลับมา
บางสิ่งที่เคยสัญญาไว้จะกลับมาทวงถาม
แล้วก็ตามมาด้วยข่าวร้ายที่ว่า แม่ของเธอเส้นเลือดในสมองแตก เธอจึงต้องรีบกลับเมืองไทยพร้อมกับคนรัก
และที่นั่น คำทำนายของไพ่ ก็กลายเป็นจริง เมื่อ คนดูและ วี - คนรักของเธอ จะได้ไปรู้จักกับอีกหนึ่งชีวิตที่เกิดมาเคียงคู่กับพิม นั่นคือ พลอย คู่แฝดสยาม ที่ พิมเล่าให้ฟังว่า เสียชีวิตจากการผ่าตัดแยกร่าง
ความสยองเริ่มต้นแต่บัดนั้น
และ ความเซ็งของผมก็เริ่มตามมา เพราะ ...
Spoiler Alert : เนื้อหาถัดจากนี้ เฉลยจุดสำคัญ และ ตอนจบของหนังเรื่องนี้
เป็นความผิดผม ที่ดันเคยไปอ่านเนื้อหาพล็อตใกล้เคียงประมาณนี้มาก่อนแล้ว ในนิยายสยองขวัญเกี่ยวกับแฝด(แต่ไม่สยาม) จาก หนังสือ โกธ คดีตัดข้อมือ ที่พูดถึง แฝดคนหนึ่งเข้าสวมรอยชีวิตอีกคนที่ตายไป หนังสือบรรยายให้เราเข้าใจผิดไปเป็นอีกคน ซึ่งทั้งสองคนนั้นมีบุคลิกต่างกันโดยสิ้นเชิง
แถมตัวเองยังชอบดูหนังผี และ ชอบอ่านนิยายลึกลับเขย่าขวัญสยองขวัญกระตุกขวัญสะเทือนขวัญ ...ขวัญฯลฯ
ดังนั้น ถึงแม้ว่า ก่อนไปดูแฝด ผมพยายามจะไม่อ่านกระทู้ที่เล่าถึงหนังมาก และ ตั้งใจว่าจะไม่พยายามเดาเนื้อเรื่องแล้วก็ตาม แต่เพราะ ยุคสมัยที่หนังผีเฟื่องฟู และ พล็อตหนังผีถูกสร้างมาซ้ำๆหลายต่อหลายเรื่อง คนที่ชอบอ่านหรือชอบดูหนังแนวนี้บ่อยๆก็ย่อมจะ เดาเนื้อหาได้ แม้จะไม่ตั้งใจ
นอกจาก กรอบของหนังกับการเป็นเรื่องของ ฝาแฝด บีบให้เดาเนื้อเรื่องได้ง่ายแล้ว ตัว แฝด เองก็มีบทหนังที่ใจดีไปหน่อย จากการส่งคำใบ้มาถี่ๆเหลือเกิน และ คำใบ้ที่ให้มาเป็นจิ๊กซอว์ที่ประกบกันได้เร็วเกินไป (บุคลิกของนางเอกที่เพื่อนหมอดูทายไว้ ,แฝดสองคนที่นิสัยต่างกันชัดเจน , แว่นที่โผล่มาหลอกให้ตายใจ , บุคคลที่สามที่โผล่มารักใครคนหนึ่งและอีกคนเริ่มอิจฉา , แม่พยายามจะบอกความจริง , รอยเท้าและรอยผ่าตัดที่บอกความเป็น ซ้าย ขวา ,จิตแพทย์ถามว่าในกระจกเธอเห็นใคร )
แต่ การเดาได้ มิได้หมายความว่า หนังไม่ดี เพียงแต่ สิ่งที่น่าเสียดายเป็นอย่างยิ่งคือ พล็อตของหนังเรื่องนี้ มีตาข่ายดักคนดูแค่ชั้นเดียว นั่นคือ ถ้าเดาได้เมื่อไหร่ ทุกอย่างในหนังสามารถอธิบายได้ทะลุปรุโปร่งจนจบ ไม่มีอะไรให้ท้าทายคนดูอีกเลยนอกจาก ฉากผีหลอก กันอย่างเดียว
จริงๆ ต้องชมความกล้า ที่ท้าทายคนดู ด้วยคำใบ้ตั้งแต่ตอนต้นๆ แต่หากผู้กำกับคิดจะใบ้ตั้งแต่ต้นเช่นนี้ หนังน่าจะมีปมประเด็นอะไรหลงเหลือไว้บ้าง เหมือนอย่าง The Prestige ที่ผู้กำกับ คริส โนแลน ก็ส่งคำใบ้ให้คนดูตลอดเวลา แต่ ถึงเราจะทายได้ ก็ใช่ว่า จะรู้ทุกอย่างของหนัง
เช่นเดียวกันกับ ชัตเตอร์ หรือ ตู้ซ่อนผี ที่แม้ว่าจะเดาได้หนึ่ง แต่หนังก็ยังมีประเด็นซุกซ่อนอีกหนึ่งให้เซอร์ไพรส์ เหมือนมี 2 twist บิดหักมุมให้อึ้งและหลอนทิ้งทวนก่อนเดินออกจากโรงหนัง หรือ หนังบางเรื่อง ไม่ได้เน้นการหักมุมอย่าง Ringu ก็ยังมีประเด็นที่แอบไว้ให้ประหลาดใจตามรายทาง และ น่าติดตามไปสู่จุดหมายตอนท้าย ด้วยอยากรู้บทลงเอยว่าจะเป็นเช่นไร หรือ One missed call หนังผีโคตรน่ากลัวที่ใส่ประเด็นจิตวิทยาจนดูไม่ค่อยรู้เรื่อง แต่ดูจบ เราก็ยังมีอะไรให้ต้องมาตีความ เช่นเดียวกับ เปนชู้กับผี ก็ยังมีอะไร ให้เซอร์ไพรส์มีประเด็นให้ขบคิดมาถกกันต่อ ว่าใครเป็นหรือไม่เป็นผี
...ถึงแม้ผมจะบ่นผิดหวังในพล็อตเรื่อง แต่ผมชอบ บทที่เล่นกับ "ความเป็นฝาแฝด" ให้เราได้เข้าใจว่า
ทำไม พลอย ต้องมาเป็น พิม ?
... เรื่องราวทั้งหลายเริ่มต้นจาก ความรู้สึกต่ำต้อยด้อยค่า (low self esteem & self worth) ก่อนจะ มาสู่ประเด็นของ ความรู้สึกผิดบาปในใจ (guilt)
ความรู้สึกต่ำต้อยด้อยค่าในตัวเอง (low self esteem & self worth)
...ชีวิตของพิมและพลอย มีความทุกข์ภาคบังคับ ที่แตกต่างจากคนทั่วไป เป็นความทุกข์ที่เหมือนกับ นกในกรงใหญ่ ซึ่งดูเหมือนจะมีอิสระ แต่อิสระก็มีขอบเขตอยู่แค่ภายในกรง หากอยากจะไปไหนได้ไกลกว่านั้น ก็จำต้องพึ่งคนเลี้ยงให้ยกกรงพามันไป
...พิมกับพลอยก็เช่นกัน ชีวิตที่แม้จะมีอิสระเสรี แต่มันก็มีขอบเขต
พิม เจออะไร พลอยต้องเจอด้วย
พิม ชอบอะไร พลอยต้องรับรู้ด้วย
พิม อยากไปไหน พลอยต้องไปด้วย
พิมตาย พลอยก็ต้องตายตาม (ด้วยเหตุผลตามหลักวิทยาศาสตร์ ยิ่งถ้าใช้อวัยวะสำคัญร่วมกันยิ่งตายเร็วขึ้น)
ดังนั้น ถ้าใครคนใดคนหนึ่ง ไม่อนุญาติ ไม่ยอมเดินตาม อีกฝ่ายก็หมดสิทธิจะทำอะไรดั่งใจคิด
เราก็จะเห็นว่า การเป็นแฝดสยาม สิ่งที่ต้องสูญเสียคือ การมีชีวิตเป็นของตัวเอง
...โดยธรรมชาติ ตามทฤษฎีทางจิตวิทยา เด็กทุกคนเมื่อโตขึ้นจะต้องผ่านช่วงพัฒนาการที่เรียกว่า autonomy คือความอยากเป็นตัวของตัวเอง และ ความต้องการมีอิสระ( independence ) เด็กเริ่มที่จะแยกจากพ่อแม่โดยพ่อแม่ไม่ต้องตามติดตลอดเวลา เริ่มมีชีวิตส่วนตัว เมื่อผ่านช่วงนี้ไปได้ เด็กก็จะเติบโตเป็นวัยรุ่นเป็นผู้ใหญ่เต็มตัว
แต่พิมและพลอย จะโตเพียงใด ก็ ไม่สามารถทำเช่นนั้นได้
ดังนั้น เชื่อเลยว่า แฝดสยามทุกคู่แม้จะรักกันมากเพียงใด อย่างน้อยในเสี้ยวหนึ่งของชีวิต ก็ย่อมไม่อาจหลบเลี่ยงความรู้สึกที่ผุดแวบขึ้นมากับการ อยากเป็นอิสระ
ยิ่งมาเกิดเหตุการณ์แบบในหนัง จึงไม่น่าแปลกใจที่ พิม จะประกาศออกมาชัดเจนถึงความรู้สึกไม่ต้องการอีกฝ่าย ซึ่งแท้จริงแล้ว ในตอนนั้นมันก็อาจเป็นแค่ คำตัดพ้อของเธอเท่านั้นไม่ได้คิดตัดอีกฝ่ายออกไปจริงจัง
แต่คำตัดพ้อนั้น กลับเป็นชนวนเริ่มต้นไปสู่จุดแตกหัก
จุดแตกหักที่ทำให้สองตัวละครต้องแยกจากกัน ดูผิวเผินเหมือนจะเป็นแค่เรื่องของผู้ชาย แต่หากมองเข้าไปภายในจิตใจจะพบ ปัจจัยสำคัญจริงๆ นั่นคือ ความรู้สึกด้อยค่าในตัวเอง (low self esteem & self worth) ความรู้สึกนี้เองที่เป็นบ่อเกิดเริ่มต้น ที่ทำให้ เธอเริ่มกินยาฆ่าตัวตาย ก่อนจะไปสิ้นสุดที่การทำร้ายพิม
 
เพราะอะไร พลอย จึงรู้สึกเช่นนั้น ?
...จากการที่ทั้งสองถือกำเนิดมาจากไข่ใบเดียวกัน แทบทุกอย่างล้วนเหมือนกันทุกกระเบียดนิ้ว แต่ เมื่อ พิม คือคนที่ถูกเลือก หากเราเป็นพลอย ย่อมอดน้อยเนื้อต่ำใจไม่ได้ ที่ตัวเองนั้นไม่ใช่คนที่ถูกรัก ไม่ใช่คนที่ถูกเลือก
...เราจะเห็นความรู้สึกที่ขัดแย้ง(ambivalence)เกิดขึ้นพร้อมๆกันในตัวพลอย
หนึ่ง คือ อิจฉา รู้สึกโกรธที่เธอเป็นคนไม่ถูกเลือก ทั้งที่ ทุกสิ่งก็เหมือนๆกัน เกิดความรู้สึกแข่งขันอย่างรุนแรง (sibling rivalry)
สอง คือ โหยหาและสูญเสีย เพราะ แฝดของเธอกำลังจะถ่ายเทความรักความห่วงใยไปให้อีกคน
...ถ้าเป็นคนธรรมดาก็ไม่เท่าไหร่ แต่เมื่อเป็นแฝดตัวติดกันเช่นนี้ ก็เหมือนกับได้แต่ขังตัวเองในกรงแห่งความทุกข์ พลอยต้องทนเห็นพิมได้รับความรักความเอาใจใส่ ต้องเห็นพิมแบ่งเวลาให้น้อยลง อย่างที่เกริ่นไว้ตอนต้นว่า นี่คือ ความทุกข์ภาคบังคับของการเป็นแฝดสยาม
และนั่นคือจุดเริ่มต้น ของการเหลือคนเพียงคนเดียว จุดเริ่มต้นที่ทำให้ชื่อฝรั่งของหนังเรื่อง แฝด ไม่ใช่ twin แต่เป็น alone เพราะ จาก สอง สุดท้ายเหลือเพียง หนึ่ง
มิใช่แค่นั้น alone ยังน่าจะเป็นคำแทนความรู้สึกกลัวลึกๆภายในใจพลอย ความกลัวที่จะต้องโดดเดี่ยวเพียงลำพัง แม้จะตัวติดกันกับพิม
น่าเศร้าใจ ที่ ความกลัวต่อความโดดเดี่ยวของพลอย กับ ความโกรธปนอิจฉา ทำให้เธอเลือกวิธีที่พาไปสู่โศกนาฏกรรม อันไม่อาจเปลี่ยนแปลงกลับคืน และ พาเธอไปพบความโดดเดี่ยวที่แท้จริง
เมื่อสุดท้าย ใครต่อใคร ก็เดินออกจากชีวิตเธอ
จากที่เกริ่นไว้ในตอนต้นแล้วว่า
ถ้าพลอยได้หันกลับมามองตัวเองให้ดีๆ เธอจะรู้ว่า พลอย ไม่จำเป็นต้องเป็นพิมเลย
มีประโยคน่าสนใจในหนัง
ตอนที่พลอยถามวีว่า คนมันแทนที่กันไม่ได้ใช่หรือไม่ หมาตัวเก่าตายไปเธออุตส่าห์ซื้อตัวใหม่ที่เหมือนกันใช้ชื่อเดียวกัน มันก็แทนไม่ได้เชียวหรือ แล้วที่อยู่ๆกันมา วี นั้นชอบใคร เพราะเธอก็ทำดีที่สุดแล้ว
...จุดนี้เอง ถ้าพลอยหยุดมอง พลอยก็จะเห็น ว่า พลอย ไม่จำเป็นต้องเป็นพิมเลย
ช่วงเวลาที่ผ่านมาที่เธออยู่กับวี พิสูจน์ให้เห็นแล้วว่า เธอเปลี่ยนแค่ภาพลักษณ์ภายนอกให้เป็นพิม แต่นิสัยเธอก็เป็นเช่นเธอ ด้วยตัวตนภายในที่เธอเป็น วีก็มีความสุขเมื่ออยู่กับเธอ
พลอย มีดีไม่แพ้ พิม เพียงแต่ การที่ พลอย ไม่ถูกเลือก ไม่ได้แปลว่า พลอย ไม่ดี เพียงแต่ วี มองไม่เห็นคุณค่าที่อยู่ในตัวของพลอย
เช่นเดียวกัน
เรา มีดีไม่แพ้คนอื่น แต่ การที่ ใครบางคนไม่เลือกเรา ไม่ได้แปลว่า เราไม่ดีเราด้อยค่า แต่คนอื่นไม่เห็นคุณค่าของเราต่างหาก
...พลอย เหมือน หลายๆชีวิต ที่คิดอยากเป็นเหมือนคนอื่น พยายามจะเป็นคนอื่น แต่กลับไม่เคยมองเห็นคุณค่าในตัวเอง และ เมื่อถูกบอกเลิก หรือ ถูกทิ้ง ก็คิดฆ่าตัวตายหรือตามไปราวีอีกฝ่ายให้สาแก่ใจ
เป็นความทุกข์ที่เกิดขึ้นเนื่องจากเข้าใจว่า ตัวเองไม่ดี ไม่มีค่า เขาจึงไม่เลือกเรา ทั้งที่ความจริงแล้ว การที่เขาไม่เลือกเรา ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับ คุณค่าในตัวเรา เลย
เราเองที่ไปยกให้คนอื่นมาตัดสินคุณค่าในตัวเอง
...การเข้าไปสวมชีวิตของพิม ยิ่งสะท้อน ความรู้สึกด้อยค่าในตัวเองของพลอยอย่างมาก แต่ ในอีกนัยหนึ่ง ภายในจิตใต้สำนึก การแปรสภาพเป็นพิม มันก็อาจเป็น การที่จะได้กลับมารวมกัน(reunion)อีกครั้งระหว่างเธอและพิม แต่สุดท้าย แล้วมันก็คงเป็นเหมือนกรรม ที่กำหนดให้ คนสองคนเกิดมาร่วมกัน และ เมื่อตายไปก็จำต้องชดใช้กรรมร่วมกันตลอดไป
ความรู้สึกผิดบาปในใจ (guilt)
ผีพิม มีจริงหรือไม่ หรือเป็น แค่ประสาทหลอน ? ถ้ามี ผีพิม โผล่ตอนไหนบ้าง ?
....หนังสนุกเล่นกับการล่อหลอกคนดูระหว่าง ผี และ ภาพหลอนหรือการรับรู้ของตัวละคร (perception)
ซึ่งเทคนิคนี้ตู้ซ่อนผีเคยใช้มาแล้ว และ ประสบความสำเร็จอย่างสูง ที่ทำให้คนดูต้องเผลอคล้อยตามความคิดของตัวละคร ก่อนที่เราจะมารู้ตัวทีหลังว่า เรากำลังฟังความข้างเดียว
เราเชื่อจากภาพที่เราเห็นในจอหนัง ซึ่งมันเป็น การรับรู้ของตัวละครคนเดียว ที่อาจไม่ใช่ ความจริง
....บังเอิญคนที่เล่าในเรื่อง เป็น นางเอก
การเป็นนางเอก เป็นตัวหลอกชั้นหนึ่งที่คนดูไม่ค่อยระวังตัวว่าจะโดนทรยศ อันนี้เป็นเทคนิคเดียวกับ ชัตเตอร์ ที่เคยทำมาแล้ว
เพราะสำหรับเราๆ
นางเอก = คนดี = ผู้ถูกกระทำ
อันนี้ไม่ใช่เรื่องแปลก ที่ในสังคมทุกวันนี้ บ่อยไปที่เราเผลอเชื่อคนบางคน เพราะ ภาพลักษณ์ที่น่าเชื่อถือ ก่อนจะพบว่า เราถูกหลอกก็เพราะ การรับรู้และสรุปความ ของเราเอง
ดังนั้น ถ้าเราฟังใครโดยไม่ทันคิดไม่ทันระวัง สิ่งที่เราได้มา อาจไม่ใช่ ข้อเท็จจริง(fact) แต่เป็นแค่ การรับรู้หรือกรอบความคิดของคนเล่า(perception)
...สิ่งที่เธอเล่าตั้งแต่ต้นจนจบ ยากที่จะตัดสินว่า อันไหนคือ ผี อันไหนคือ ประสาทหลอน
เพราะเธอเล่าเรื่องให้วีและคนดูฟัง ผ่านคำโกหก และ ผ่าน Perception ของเธอ ซึ่งถูกนำมาเสนอในรูปแบบภาพเหตุการณ์อดีต เช่น ฉากผ่าตัดแยกร่าง ฯลฯ
...ภาพที่เธอเห็น รอยเท้าที่เธอเห็น ผีที่เธอเห็น สิ่งเหล่านั้น อาจเป็นแค่ perception ที่เธอรับรู้มา เป็น อาการหลอนที่บิดเบือนจากความจริง
ด้วยเหตุนี้ แฝด มีจุดสนุกให้ขบคิดเหมือน ตู้ซ่อนผี ก็ตรง อาจมี 2 สมมติฐานที่พูดถึงผี
ก.ทั้งหลายทั้งปวง คือ ผีพิมผู้ไร้เหตุผล ... เพราะโผล่มาหลอกไปมั่วเสียหมด แถมไม่รู้กาละเทศะ เดี๋ยวก็โผล่ที่นั่นโผล่ที่นี่ ทุกสิ่งคือ เรื่องของผี ไม่ว่าจะเป็นความกลัวของแม่,ของคนใช้ หรือ ภาพที่พลอยกับวีเห็น ฯลฯ
ข.ที่เห็นในหนังคือ ผีมีเหตุผล + ภาพหลอนและอาการทางจิตของพลอย
...สมมติฐานข้อหลังนี้น่าสนใจ หากเราลองมองคิดว่า ผีพิม ไม่ได้มีความโกรธแค้นอันใดที่จะต้องมาหลอกแม่ หลอกสาวใช้ คนที่ผีพิมแค้น น่าจะมีแค่ พลอย
ดังนั้น ผีพิม น่าจะโผล่มาแค่คราวเดียว คือ คราวที่ วี เห็น และ ตอนเตียงยุบลง เพราะ ผีพิมต้องการมาเพื่อสื่อให้ วีได้เจอ หลักฐานสำคัญใต้เตียง ส่วนที่เหลือนั้น เป็น อาการรับรู้ผิดปกติ (distortion) ของพลอย
เช่น
-แม่อาจตกบันไดเพราะอุบัติเหตุ ที่แม่หวาดกลัวคือไม่ใช่ผีพิม แต่ช็อคเพราะ เห็น ภาพพลอยที่แต่งตัวเป็นพิม
(พลอยอาจแอบไปจากเมืองไทยในภาพลักษณ์ของพิม โดยที่แม่ยังไม่เห็นไม่รู้มาก่อน แม่จึงช็อคที่เห็น พลอยในร่างพิม และ พยายามจะบอกวี)
-สาวใช้อาจไม่ได้มีอะไรมากไปกว่าเป็นคนกลัวผี(แต่ไม่เคยเจอผี) กลัวบรรยากาศบ้านตอนกลางคืน
...บังเอิญ ความหวาดกลัวของแม่ และ ความหวาดกลัวของสาวใช้ ไปกระตุ้นความรู้สึกลึกๆภายในของตัวพลอย
นั่นคือ ความรู้สึกผิดบาปในใจ(guilt)
จนผสมปนเปไปเป็นเข้าใจว่า ผีพิมตามมาล้างแค้น ทุกอาการหลอน ล้วนมีที่มา จากความรู้สึกหวาดหวั่นลึกๆในใจของเธอ
เช่น ภาพที่เธอเห็นวีคุยกับผีพิม อาจเป็น ความหลอนที่มาจากความรู้สึกหวาดกลัวที่พิมกำลังจะมาแย่งวีคืน หรือ แม้กระทั่ง ตู้ที่หล่นทับมาใส่ตัวในตอนจบ ผีพิมที่เธอเห็นในตู้ก็อาจเป็นแค่ภาพที่เกิดขึ้นจากตัวเธอเอง เป็น ความรู้สึกผิดที่กำลังถูกลงทัณฑ์
 
ผีพิมไม่ได้มาจากไหน ผีถือกำเนิดมาจากความรู้สึกนึกคิดที่เป็น ความรู้สึกผิดของตัวเธอเอง
...ความรู้สึกผิดนี้กดเก็บในใจตลอดมา เหมือนที่หมอดู ทำนายตั้งแต่ต้นแล้วว่า เธอเองเป็นคนมีอะไรจะเก็บไว้ในใจ
โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เมื่อเธอเลือกเปลี่ยนตัวเองป็นพิม ทุกครั้งที่เธอส่องกระจก ยิ่งเหมือนการตอกย้ำความรู้สึกผิด เพราะ แทนที่เธอจะลืมๆเหตุการณ์นี้ไป แต่กลับกลายว่า เธอต้องมองหน้าพิมตลอดสิบหกปี
ผี สามารถหลอกคนได้แค่บางเวลาบางสถานที่ แต่ความรู้สึกผิดจะตามติดไปหลอกหลอนคนๆนั้นได้ชั่วชีวิต
...หนังเรื่องนี้ จึงมีทั้งผี และ มีทั้งอาการหลอนสลับปะปนกัน เหมือนตอนตู้ซ่อนผี ที่มีทั้งความคิดไปเอง อาการหลอนจากโรคลมชัก และ ผีจริงๆ ที่เกิดขึ้นร่วมกัน
...แม้จะมีรูปแบบ แนวทางเดียวกัน สิ่งหนึ่งที่ทำให้ ความสนุก ของ แฝด กลับไม่เท่า ตู้ซ่อนผี นั่นเป็นเพราะ แฝดมีปมทางจิตวิทยาที่เข้มข้น แต่ แฝดใช้ทรัพยาการส่วนนี้น้อยเกินไป หนังมีความตั้งใจดีที่จะพาคนดูไปสู่หนังผีที่ไม่ใช่แค่ผีหลอกผ่างๆๆ จากโครงเรื่องหยาบๆก็เห็นได้ชัดถึง เป้าหมายของการเป็นหนังผีที่เน้นดราม่าจิตวิทยา แต่ ปรากฎว่า กลับไม่ได้ใส่ใจเน้นในสิ่งที่ตัวเองอยากจะเป็น เพราะพอไปๆมาๆ หนังก็ มัวไปมุ่งเน้นกับฉากผีหลอกและบู๊ล้างผลาญตอนจบ ทำให้ ตอนท้ายหนังพาคนดูไปได้ไม่ไกลเท่าที่ควร
... จริง ที่ หนังไม่จำเป็นต้องเล่าทุกอย่าง ควรจะหลงเหลือบางส่วนให้คนดูคิดเอง แต่ ในแฝด จุดที่หนังไม่เล่า กลับกลายมาเป็น จุดอ่อนของบท ที่ทำให้คนดูไม่เคลียร์ เช่น ทำไมแม่ถึงตกใจ , พลอยไปยังไง ทำไมวีไม่รู้ , ตกลงสาวใช้กลัวอะไร , ทำไมแม่ตกบันได ฯลฯ และ ทำให้ประเด็นทางจิตวิทยานั้นไม่หนักแน่นพอ เพราะ ไม่มีการขยายความ
...ถ้าให้เทียบกับชัตเตอร์ งานของผู้กำกับชุดเดียวกัน แฝด เนี้ยบกว่าในทุกๆรายละเอียด งานสร้างในหนังเรื่องนี้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งคฤหาสถ์โบราณในเรื่อง ทำออกมาได้ในระดับเกรด A (และ A+ ตอนไฟไหม้คฤหาสถ์) จะเสียก็ตรง ฉากหรือองค์ประกอบหลายๆอย่างในบ้านหลังนี้ มันกลับให้อารมณ์ตู้ซ่อนผีมาแบบไม่รู้ตัว ไม่เหมือน เปนชู้กับผี ที่งานสร้างก็เนี้ยบระดับเกรด A เช่นกัน แต่เราสัมผัสได้ถึง ความน่าสะพรึงแบบไทยๆได้จากงานโปรดักชั่น
... ฉากผีหลอกอยู่ในระดับแถวหน้า ต้องยอมรับว่าผู้กำกับเก่งในการทำผีหลอกคนดู และ เก่งในการคุมอารมณ์ของหนังให้คงเส้นคงวาตลอดทั้งเรื่อง เหมือนกับอยู่ท่ามกลางบรรยากาศความกดดันชวนให้ขวัญผวา
ถึงจะเก่งในการทำผีหลอก แต่น่าเสียดายที่ ทุกๆฉากผีหลอกใน แฝด นั้น คอหนังผีล้วนเดาได้เพราะ หนังเตรียมตัวการหลอกมากไป ทำให้ ฉากนี้เรารู้เป็นแน่แท้ว่า ผีกำลังจะมา ซึ่งจริงที่มันก็ได้ผลว่าน่ากลัวอยู่ แต่ มันไม่เกินความคาดเดา ในขณะที่ ชัตเตอร์ มากันแบบกระหน่ำรัวไม่ยั้ง และ ไม่ทำให้คนดูต้องระวังตัว
อีกทั้ง หากไม่นับ ฉากผีลอยต่องแต่งกับพัดลม ฉากผีหลอกทั้งหลายในหนังเรื่องนี้เข้าข่าย เชย ไม่ว่าจะเป็น ผีฉุดลงอ่างน้ำ , หันหน้าไปเจอผี , กอดคนดันเป็นผี ฯลฯ เป็นการหลอกที่คอหนังเห็นกันซ้ำๆ ไม่ได้สร้างสรรค์เท่าไหร่ (หากยังจำชัตเตอร์ได้ ฉากพลิกรูปหลายๆรูปแล้วเจอผีมาใบ้คำ หรือ ล้างฟิล์มในห้องมืด คือ ตัวอย่างฉากผีหลอกที่สร้างสรรค์ทีเดียว)
...ทีมนักแสดงในหนังเรื่องนี้อาจไม่ได้ถึงขั้นยอดเยี่ยมกระเทียมดอง แต่ที่น่าชื่นชมคือ เป็นหนังไทยอีกเรื่องที่ค่าเฉลี่ยโดยรวมแล้ว ไม่มีใครที่ด้อยจนหลุดไปจากหนัง นักแสดงสมทบ ไม่ว่าจะเป็น จิตแพทย์ที่เคยไปซื้อทิชชู่กับอาม่า หรือ คุณรัชนู บุญชูดวง ที่หายหน้าไปนาน โผล่มาไม่กี่ฉาก ก็ดูเป็นธรรมชาติและช่วยให้หนังดูน่ากลัวขึ้นมาทันที และยังมี แฝดรุ่นวัยกระเตาะ ที่คนรับบทพลอยช่างเล่นร้ายได้ร้ายดี
 
ที่ลืมไม่ได้ คือ การรับบทฝาแฝดของ มาช่า เธอเป็นนักแสดงอีกคนที่ทำให้เราได้เห็น รัศมีดารา ซึ่งมีพลังพอที่จะนำหนังขับเคลื่อนไปข้างหน้าโดยมีเธอเป็นคนกุมหนังไว้ในกำมือ เพียงแค่ ฉากเครียดใกล้บ้าของเธอรวมไปถึงความหวาดกลัวนั้นถือว่าสอบผ่านสบายๆ แต่ด้วยหนังก็มีอารมณ์ให้เธอเล่นไม่มากนัก ผมจึงไม่รู้สึกถึงกับว่านี่เป็นผลงานในระดับที่น่าจดจำอะไรเป็นพิเศษ เพราะเธอเคยทำได้ดีกว่านี้มาแล้ว
สิ่งที่ชอบ
1. ความเนี้ยบทุกจุด ... นักแสดง , งานโปรดักชั่น , เทคนิค , เสื้อผ้าหน้าผม ฯลฯ เป็น จุดเริ่มต้นที่ดีของหนังผีไทย เพราะ แต่เดิมเรายังดูเดินตามหลังผีเกาหลี ซึ่ง ถ้าเราหามาดูก็จะพบว่า ผีเกาหลีหลายเรื่องนั้นเข้าขั้นย่ำแย่ แต่ เปลือกนอกของเขานั้น แทบทุกเรื่องในปัจจุบัน เนี้ยบดูดีเกือบทั้งสิ้น
2.ผีหลอก ... ถึงจะเดาได้อยู่ แต่ ก็ยอมรับ ฉากผีหลอกหลายฉากก็ทำเอาผมเกือบจะร้อง เฮ้ย ออกมากลางโรงหนัง และ หลายฉากนั้นก็ทำเอาสะดุ้งทั้งที่รู้ว่ามันกำลังจะมา ที่หลอนมาก คือ พัดลม กับ ฉากที่มีแค่เสียงลมหายใจ
สิ่งที่ไม่ชอบ
1. เดาได้ และ ไม่เหลืออะไรให้เซอร์ไพรส์ ... ตามนั้น
2. ความเชย ... ความเชยทั้งผีที่ออกมาหลอกคนดู และ ความเชยของ บทช่วงท้ายกับการไปสิ้นสุดเรื่องราวในคฤหาสถ์ โดยเฉพาะ ฉากแอคชั่นและจังหวะล่อหลอกตอนนั้นเหมือนกับดู What lie beneath อีกเวอร์ชั่น ถือได้ว่า เป็นการปิดฉากหนังที่ไม่มีอะไรใหม่เลย เป็นรูปแบบที่ไม่ใช่แค่เดาได้ แต่หลายส่วนของหนังยังซ้ำซากกับหนังผีระทึกขวัญหลายๆเรื่อง และ พอหนังจบก็ทำให้ออกจากโรงแบบไม่มีอะไรติดตามมา
3. ฉากเด็ดๆมีในหนังตัวอย่าง ... พอถึงหนังจริง มันก็เลยลดดีกรีความตกใจไปเยอะ หนังไม่น่าจะอัดฉากเด็ดใส่ตัวอย่างมากเกินไป
สรุป ... แฝด เป็นหนังผีที่ดีเรื่องหนึ่ง เป็นหนังผีที่มีมาตรฐานสูงชนิดโกอินเตอร์ได้ไม่อายเพื่อนบ้านเรา เวลาใครถามว่าไปดูดีหรือไม่ ผมแนะนำว่า ถ้าชอบหนังผี หรือ รักมาช่า ต้องไปดู แต่ถ้าถามผมว่าชอบหรือไม่ ผมเองนั้นไม่ปลื้มเท่าที่ควร
แม้แฝดจะพัฒนาขึ้นมามากขึ้น จาก งานสร้างและเทคนิคที่ดูดี ความลื่นไหลของการเล่าเรื่อง และ นักแสดงที่เล่นกันดีทั้งทีม แต่ ผมก็ยังชอบชัตเตอร์มากกว่าหลายเท่า เพราะ
จุดเด่นของชัตเตอร์ = น่ากลัว + มีอะไรให้เซอร์ไพรส์ + บทมีความใหม่และสร้างสรรค์ไปกว่าหนังผีทั่วไป + จบแล้วยังหลอน
แต่ จุดเด่นของ แฝด มีแค่ ความน่ากลัว + ความเนี้ยบ เท่านั้นเอง ส่วนปมเด็ดๆที่หลายคนปลื้มกัน มันก็บังเอิญไปเหมือนกับนิยายที่เคยอ่าน หนังที่เคยดูมา และ แฝด ก็ไม่ได้ทำตรงนี้ออกมาได้ลึกกว่าคนอื่น ก็เลยไม่ปลื้มกับจุดนี้มากมาย
 ขอฝาก"หนังสือรัก"ไว้กับผู้อ่านด้วยเน้อ กับ พ็อกเก็ตบุ้คเล่มแรก ที่หยิบยกความรักและความสัมพันธ์ในภาพยนตร์ มาช่วยให้คุณเข้าใจตัวเองและคนรอบข้าง ได้มากขึ้นและลึกซึ้งกว่าเดิม
(วางขายตามร้านหนังสือทั่วไป หาไม่เจอถามจากพนักงานขายได้เลยจ้า)
ในงานสัปดาห์หนังสือ 30 มีนา ถึง 10 เมษายน นี้มีลด 15% อยู่ที่ บู๊ธ
M12 zone C1
O16 Zone C1
Q42 Zone C2
ครับผม
 ชวนไปอ่านบทความเรื่องอื่นๆ คลิก >> หน้าสารบัญ 
ชวนคลิก ชวนคุยกับเจ้าของ Blog ที่ --> หน้าแรก 
รวบรวมรายชื่อหนังเรื่องเก่าๆที่เคยเขียนไว้แล้วที่ ---> ห้องเก็บหนัง 
|
ขอคิดค่าบริการต่อการอ่าน 1 หน้าในอัตราเพียง 
ความเห็นของคุณมีประโยชน์กับผู้อ่านคนถัดมา คำทักทายของคุณเป็นกำลังใจให้ผู้เขียน คำติชมหรือคำแนะนำของคุณจะนำไปสู่การเปลี่ยนแปลงพัฒนาหากคุณเข้ามาอ่านครั้งถัดไป
| Create Date : 02 เมษายน 2550 |
| Last Update : 6 เมษายน 2550 1:40:35 น. |
|
68 comments
|
| Counter : 41872 Pageviews. |
 |
|
|
| โดย: the red IP: 203.155.247.116 วันที่: 2 เมษายน 2550 เวลา:0:26:56 น. |
|
|
|
โดย: The Bride  วันที่: 2 เมษายน 2550 เวลา:1:14:28 น. |
|
|
|
| โดย: ต.เต่าหลังตุง (pintakai ) วันที่: 2 เมษายน 2550 เวลา:1:43:59 น. |
|
|
|
| โดย: Galilee IP: 203.130.145.68 วันที่: 2 เมษายน 2550 เวลา:8:25:52 น. |
|
|
|
| โดย: Galilee IP: 203.130.145.68 วันที่: 2 เมษายน 2550 เวลา:8:30:49 น. |
|
|
|
| โดย: fOne Jank (fonejank ) วันที่: 2 เมษายน 2550 เวลา:9:16:06 น. |
|
|
|
| โดย: Shaula IP: 58.8.155.188 วันที่: 2 เมษายน 2550 เวลา:9:25:02 น. |
|
|
|
| โดย: บลูยอชท์ วันที่: 2 เมษายน 2550 เวลา:11:41:38 น. |
|
|
|
| โดย: vintage วันที่: 2 เมษายน 2550 เวลา:12:17:02 น. |
|
|
|
| โดย: O IP: 58.10.234.142 วันที่: 2 เมษายน 2550 เวลา:12:45:17 น. |
|
|
|
| โดย: บีบี้ IP: 124.121.23.210 วันที่: 2 เมษายน 2550 เวลา:14:05:07 น. |
|
|
|
| โดย: อาคุงกล่อง (อาคุงกล่อง ) วันที่: 2 เมษายน 2550 เวลา:14:16:02 น. |
|
|
|
| โดย: บลูยอชท์ วันที่: 2 เมษายน 2550 เวลา:14:43:41 น. |
|
|
|
| โดย: Mad Monqui IP: 61.19.236.82 วันที่: 2 เมษายน 2550 เวลา:14:52:59 น. |
|
|
|
| โดย: Tucky IP: 58.136.117.118 วันที่: 2 เมษายน 2550 เวลา:15:21:55 น. |
|
|
|
| โดย: nam IP: 124.120.135.179 วันที่: 2 เมษายน 2550 เวลา:15:26:26 น. |
|
|
|
| โดย: คับๆ IP: 58.137.48.4 วันที่: 2 เมษายน 2550 เวลา:15:29:47 น. |
|
|
|
| โดย: wizart IP: 161.200.255.162 วันที่: 2 เมษายน 2550 เวลา:15:58:07 น. |
|
|
|
| โดย: เดียวจัง วันที่: 2 เมษายน 2550 เวลา:16:00:11 น. |
|
|
|
| โดย: DMS_1986 วันที่: 2 เมษายน 2550 เวลา:16:47:28 น. |
|
|
|
| โดย: BooBie IP: 210.213.22.54 วันที่: 2 เมษายน 2550 เวลา:16:50:45 น. |
|
|
|
| โดย: li_goro วันที่: 2 เมษายน 2550 เวลา:19:51:26 น. |
|
|
|
| โดย: lionia IP: 124.120.190.87 วันที่: 3 เมษายน 2550 เวลา:1:39:45 น. |
|
|
|
| โดย: cherry IP: 131.227.231.171 วันที่: 3 เมษายน 2550 เวลา:8:47:41 น. |
|
|
|
| โดย: nanoguy (nanoguy ) วันที่: 3 เมษายน 2550 เวลา:10:58:54 น. |
|
|
|
| โดย: ชอบๆ IP: 202.93.48.38 วันที่: 3 เมษายน 2550 เวลา:11:33:40 น. |
|
|
|
| โดย: Mucki_girl IP: 193.24.32.39 วันที่: 3 เมษายน 2550 เวลา:11:53:02 น. |
|
|
|
| โดย: นู๋เจย์ วันที่: 3 เมษายน 2550 เวลา:12:31:14 น. |
|
|
|
| โดย: aorengja IP: 202.147.38.96 วันที่: 3 เมษายน 2550 เวลา:13:00:43 น. |
|
|
|
| โดย: แมวเหมียวขอมีเอี่ยวจ้า IP: 203.172.116.57 วันที่: 3 เมษายน 2550 เวลา:13:11:14 น. |
|
|
|
| โดย: azzurrini วันที่: 3 เมษายน 2550 เวลา:15:40:17 น. |
|
|
|
| โดย: pendulum IP: 124.121.80.205 วันที่: 4 เมษายน 2550 เวลา:8:03:36 น. |
|
|
|
| โดย: รองเท้าข้างเดียว IP: 203.113.55.206 วันที่: 4 เมษายน 2550 เวลา:8:04:19 น. |
|
|
|
| โดย: ดีดี๊จัง IP: 58.64.127.89 วันที่: 4 เมษายน 2550 เวลา:15:27:26 น. |
|
|
|
| โดย: melancholia IP: 203.156.91.218 วันที่: 5 เมษายน 2550 เวลา:9:24:38 น. |
|
|
|
| โดย: J a~e`Ko* IP: 124.121.161.189 วันที่: 5 เมษายน 2550 เวลา:14:49:11 น. |
|
|
|
| โดย: sikhara วันที่: 5 เมษายน 2550 เวลา:19:10:37 น. |
|
|
|
| โดย: ^_^ IP: 125.24.8.120 วันที่: 8 เมษายน 2550 เวลา:3:06:53 น. |
|
|
|
| โดย: Carousal IP: 210.203.180.119 วันที่: 8 เมษายน 2550 เวลา:17:46:08 น. |
|
|
|
| โดย: bubbleball IP: 58.8.115.128 วันที่: 9 เมษายน 2550 เวลา:3:07:22 น. |
|
|
|
| โดย: isisis IP: 58.9.139.250 วันที่: 9 เมษายน 2550 เวลา:21:51:39 น. |
|
|
|
| โดย: 1000 baht IP: 203.113.33.10 วันที่: 10 เมษายน 2550 เวลา:1:40:56 น. |
|
|
|
| โดย: bah IP: 58.147.84.23 วันที่: 10 เมษายน 2550 เวลา:3:00:15 น. |
|
|
|
| โดย: ~ Mock Up ~ IP: 203.156.140.3 วันที่: 10 เมษายน 2550 เวลา:14:27:34 น. |
|
|
|
| โดย: ท่าเรือรามา IP: 202.44.72.3 วันที่: 11 เมษายน 2550 เวลา:17:40:47 น. |
|
|
|
| โดย: akachan วันที่: 12 เมษายน 2550 เวลา:0:14:10 น. |
|
|
|
| โดย: Mr.Bear's dream IP: 58.9.165.148 วันที่: 12 เมษายน 2550 เวลา:21:14:30 น. |
|
|
|
| โดย: May IP: 202.90.118.138 วันที่: 21 เมษายน 2550 เวลา:17:28:03 น. |
|
|
|
| โดย: mda IP: 203.159.12.15 วันที่: 26 เมษายน 2550 เวลา:13:14:21 น. |
|
|
|
| โดย: พิณฑ์ IP: 61.90.250.14 วันที่: 19 มิถุนายน 2550 เวลา:17:44:40 น. |
|
|
|
| โดย: บะหมี่หยกหกก้อน IP: 202.44.136.50 วันที่: 30 กันยายน 2550 เวลา:16:10:46 น. |
|
|
|
| โดย: darkphoenix IP: 125.25.212.175 วันที่: 28 ตุลาคม 2550 เวลา:13:53:36 น. |
|
|
|
| โดย: นักวิจารณ์สมัครเล่น IP: 125.24.181.222 วันที่: 3 พฤศจิกายน 2550 เวลา:14:59:03 น. |
|
|
|
| โดย: เพิ่งได้ดู IP: 58.9.87.32 วันที่: 3 พฤศจิกายน 2550 เวลา:18:06:28 น. |
|
|
|
| โดย: aj IP: 202.5.87.150 วันที่: 6 พฤษภาคม 2551 เวลา:17:07:50 น. |
|
|
|
| โดย: salle IP: 80.63.219.190 วันที่: 14 ตุลาคม 2551 เวลา:1:31:03 น. |
|
|
|
| โดย: พลอย IP: 158.108.169.188 วันที่: 2 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:21:03:47 น. |
|
|
|
| โดย: max IP: 183.89.218.235 วันที่: 24 กรกฎาคม 2553 เวลา:5:16:43 น. |
|
|
|
| โดย: tan IP: 110.164.144.50 วันที่: 30 มิถุนายน 2557 เวลา:16:36:24 น. |
|
|
|
|
|
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
- Next , ทรงผมชวนกลุ้มใจกับหนังไซไฟดูเพลินๆ
- Spider-Man 3 , แมงมุมดำตัวนั้น ฉันเห็นมันอยู่ในใจเราทุกคน
- Miss potter , เรื่องของเธอ(พ็อตเตอร์)และผมฯ
- Me...Myself ขอให้รักจงเจริญ , แค่นี้ก็พอแล้ว
- Meet the Robinsons , เมื่อพบความผิดหวังจะโทษโน่นโทษนี่ หรือ เลือกที่จะเดินหน้าต่อไป
- Shooter , หนังแอคชั่นที่ดูจบแล้ว"เออ มันดีแฮะ"
- Hannibal Rising , ความน่าผิดหวังของหนังฮานนิบาล
- Confession of pain , ความแค้นอันแสนเศร้า
- Pans Labyrinth , คือจินตนาการแสนสวยงาม หรือ คือความจริงที่เจ็บปวดและขมขื่น
- The Number 23 , วิเคราะห์สภาพจิตใจผู้หลงใหลเลข 23
- เมล์นรก หมวยยกล้อ , รถเมล์สายนี้ไม่ตลกแต่สนุก
- The Lives of Others , อ๊ะ นี่มัน Infernal affairs เวอร์ชั่นกำแพงเบอร์ลิน
- Sunshine , อาทิตย์สิ้นแสง ชีวิตสิ้นสูญ
- The Fountain , เรารู้จักความตายมากมายแค่ไหนกัน (ศาสนา+จิตวิทยา+วิทยาศาสตร์)
- แฝด , เข้าใจพิม เข้าใจพลอย เข้าใจ"แฝด"
- I'm a Cyborg, But That's OK , แต่ I ไม่ค่อย OK
- The Good Shepherd , จะลงเรือทั้งทีคิดให้ดีก่อนตัดสินใจ
- Bridge to Terabithia , Just close your eyes but keep your mind wide open
- 300 , นี่คือสปาตั้น(โว้ย) ... พลั่กกกกกก
- The Queen , แม้จะเป็นเรื่องของ 'ควีน' แต่นี่คือ การกะเทาะเปลือกเล่าเรื่อง 'คน'
- Rocky Balboa , ชีวิตไม่ได้สำคัญว่าจะต่อยได้หนักแค่ไหน
- Charlotte's Web , มิตรภาพไม่ได้มีราคา
- The Pursuit of Happyness , ปัญหาชีวิตก็เหมือน รูบิค - ถ้าทำไม่ได้จะ สู้ต่อ หรือ โยนทิ้ง-
- Volver , ความเจ็บปวดของแม่และลูกสาว
- Music and Lyrics , หนังที่น่ารักที่สุดในรอบ(หลาย)ปี
- ตำนานสมเด็จพระนเรศวรมหาราช ภาค 2 , จะสนไปทำไมกับเรื่องอิสรภาพที่ไกลตัว
- Dreamgirls , วันที่ ธุรกิจ กลืนกิน ศิลปะ
- Babel , เราเป็นส่วนหนึ่งของโลกใบนี้ไปแล้วหรือยัง
- Rough , จาก H2 มาสู่ Touch และได้เวลา Rough
- Curse of the Golden Flower , ความเน่าหนอนฟอนเฟะของสถาบันครอบครัว
- Fur: An Imaginary Portrait of Diane Arbus , ความงามที่แตกต่าง โลกที่แตกต่าง
- ตำนานสมเด็จพระนเรศวรมหาราช ภาค1 , ไทยจะสิ้นชาติไม่ใช่เพราะใคร หากมิใช่เพราะไทยด้วยกัน
- Perfume: The Story of a Murderer , ทำความรู้จักและเข้าใจ ฆาตกรน้ำหอมมนุษย์
- Blood diamond , "ผมไม่เข้าใจว่าทำไมเราต้องมาฆ่ากันเอง"
- The Black Dahlia , ดอกรักเร่ ที่สวยแค่สไตล์แต่ไร้เสน่ห์
- Night at the Museum , ความบันเทิงสำเร็จรูปที่สนุกเพลินเกินห้ามใจ
- ===== 5 หนังไม่ชอบ + 10 หนังชอบ ประจำปี 2549 =====
- +++ 10 "ฉาก"ประทับใจจาก"หนัง"ปีที่ผ่านมา +++
- ++ ชวนเพื่อนๆมาเลือก 10 ตัวละครประทับใจ จากหนังปีที่ผ่านมา ++
- The Holiday , จะทำอย่างไรในวันที่ใจเจ็บ
- Lucky Number Slevin , ของเค้าดี แต่ ผิดที่ ผิดเวลา
- The King and the Clown , ความรักของตัวตลกบนหลังเสือ
- Déjà vu , เอ๊ะ เราเคยเจอมาก่อนหรือเปล่า
- Death Note 2: The Last Name , ได้เวลาเก็บสมุดคืนเจ้าของ
- Saw III , บทเรียนสุดท้ายของคุณครู จิ๊กซอว์
- The Village Album , ถ่ายภาพด้วยหัวใจแล้วบันทึกใส่ความทรงจำ
- 007 : Casino Royale , นี่ซิ เจมส์ บอนด์
- The Prestige , คุณตั้งใจดูอย่างใกล้ชิดแล้วจริงๆหรือ ?
- The Banquet , แฮมเล็ต เวอร์ชั่น ประหารเจ็ดชั่วโคตร
- ผีสามบท บทที่ 3 : เปนชู้กับผี , พอกันที ผีGMO
- ผีสามบท บทที่ 2 : Monster House , บ้านผีสิงที่แสนจะบันเทิงใจ
- ผีสามบท บทที่ 1 : The Grudge 2 , ปัญหาของ ป๋า กับ เด็กผี
- The Guardian , "สถิติ" ไม่สำคัญเท่า "ทัศนคติและเจตคติ"
- หมากเตะรีเทิร์นส , หมากเกมส์นี้ น่าจะดีได้มากกว่านี้
- 12 เกมสยาม +13 เกมสยอง , มันไม่ใช่แค่เกม
- Cars , 20 ปีของ Pixar กับเรื่องของ "คาร์" (ซึ่งก็คือเรื่องของ "คน")
- The Devil Wears Prada , (จากหนังสือมาเป็นหนัง) ร้ายก็ยังไม่เปลี่ยนแปลง
- Death Note , สมุดเล่มนี้ ดี จริงหรือ?
- L'Enfant (The child) , เด็กไม่รู้จักโต
- World Trade Center , เป็น"ฮีโร่"ไม่ได้วัดกันที่ผลลัพธ์
- The Host , สัตว์ประหลาด สนุกประหลาด
- Season changes , เมื่อ"เพื่อนสนิท"กลายมาเป็น"แฟนฉัน"ในวันที่"อากาศเปลี่ยนแปลงบ่อย"
- Me and You and Everyone We Know , เราอยู่ร่วมกัน เรารู้จักกัน แต่เราไม่เชื่อมต่อถึงกัน
- Snakes on a Plane , ที่อยากไปดูก็เพราะ "งูบนเครื่องบิน"
- United 93 , ทรงพลัง และ สะเทือนใจ
- Running boy (Marathon) , ทุกชีวิตล้วนมี"หัวใจ"
- โคตรรักเอ็งเลย , เกือบโคตรรัก "โคตรรักเอ็งเลย"
- Sad movie , แม้รักต้องพลัดพรากก็ยังฝากความทรงจำอันงดงาม
- The Break-Up , วิธีทำลายชีวิตคู่ตัวเองให้ย่อยยับ
- แก๊งชะนีกับอีแอบ , หนัง comedy ไทยดีๆยังมีอยู่
- Pirates of the Caribbean: Dead Man's Chest , "สลัด"จานนี้รสชาติดีเพราะ"Johnny Depp"
- Tsotsi , พื้นฐานจิตใจมนุษย์เป็น สีขาว หรือ สีดำ
- Superman Returns , ทำไมโลกใบนี้ยังต้องการ Superman ?
- Silent Hill , ของดีที่อยู่ในมือพ่อครัวขาดฝีมือ
- over the hedge , บทเรียนชีวิตเรื่องมิตรภาพและครอบครัว
- Don't tell , แผลในใจแค่"ลืม"คงไม่พอ
- Slither , คูลฟีเวอร์สีเลือด เชือดมนุษย์โลก
- The Omen , ซาตานอยู่รอบตัวเรา
- Scary movie 4 , ผ่านมา --> ฮา --> ผ่านไป
- Paradise now , สวรรค์อยู่หนใด
- X-Men: The Last Stand , X = mutant , รักร่วมเพศ , คนผิวดำ , ยิว ฯลฯ
- ก้านกล้วย , "ช้างกูอยู่ไหน" >> "ช้างกูอยู่นี่"
- The Da Vinci Code , ศรัทธาที่บิดเบือน
- Always: Sunset on Third Street , บางสิ่งที่ไม่อาจเห็นได้ด้วยตา แต่สัมผัสได้ด้วยใจ
- Poseidon , จมเร็ว จบเร็ว
- Match point , เกมส์กิเลสของคนเห็นแก่ตัว
- Mission: Impossible III, ภารกิจสุดมันส์ที่ขาดเสน่ห์
- Perhaps love , รักซ้อนรัก หนังซ้อนหนัง อดีตซ้อนปัจจุบัน
- Ice Age: The Meltdown , ได้เวลายุคน้ำแข็งครองเมือง
- Red lights , ผู้ชายไม่รู้ตัว ผู้หญิงไม่รู้ใจ
- Failure to launch , Success to love
- Inside man , คน(ดี/ชั่ว) ใน คน(ดี/ชั่ว)
- Where the Truth Lies , ความจริงนอนนิ่งอยู่ที่ใด ?
- โหน่ง เท่ง นักเลงภูเขาทอง , ฮาน้อยกว่าที่คิด มีสาระมากกว่าที่หวัง
- My girl and I , รักครั้งแรกจะเปลี่ยนเราไปตลอดกาล
- V for Vendetta , เผด็จการรัฐสภา VS. พลังประชาชน
- A History of violence , มาทำความรู้จัก "ความรุนแรง" กัน
- Final Destination 3 , เหล้าเก่าในขวดเก่า
- The Constant Gardener , ในความลับมีความจริง ในความจริงมีความรัก
- คำพิพากษาของมหาสมุทร (Invisible Waves) , คลื่นบาปที่นิ่งสงบ
- Walk the line , มิตรภาพในความรัก
- เด็กหอ , หอนี้มีดีกว่าผีหลอก
- Brokeback Mountain , รักซ่อนเร้น
- Munich , ผลของการสาดน้ำมัน(ความรุนแรง)เพื่อดับไฟ(แค้น)
- Memoirs of a Geisha , ชาเขียวสำเร็จรูปที่ผสมน้ำมากไป
- Prime , รักคงยังไม่พอ
- An Unfinished Life , ชีวิตที่หยุดเดิน
- In Her Shoes , หากเปรียบรองเท้าคือชีวิต
- Just Like Heaven , เมื่อพื้นที่ของชีวิตไม่เหลือเผื่อให้ความสุข
- The Promise , คำสัญญา ชะตากรรม ความรัก
- 5 หนังไม่ชอบ + 10 หนังชอบ (ของปีที่ผ่านมา)
- 10 ฉากประทับใจจากหนัง (ในปีที่ผ่านมา)
- 10 ตัวละครประทับใจจากหนัง (ในปีที่ผ่านมา)
- The Chronicles of Narnia: The Lion, The Witch and the Wardrobe , ส่วนผสมที่ลงตัวสำหรับทุกครัวเรือน
- April Snow , บางครั้งความรักก็เจ็บปวดโดยมิอาจหลีกเลี่ยงได้
- King Kong , แล้ว "ลิงยักษ์" ก็ตกหลุม "รักหญิง"
- The Descent , ถึงถ้ำ ถึงเลือด ถึงเนื้อ ถึงกระดูก
- The Maid , ผีสิงคโปร์
- The Exorcism of Emily Rose , ผีเข้า(ศาล)
- Hidden (Caché) , ความจริงที่ซุกซ่อน (ในหนังที่ยอดเยี่ยม)
- Chicken Little , กุ๊กไก่ของ Disney ที่ไร้เงา Pixar
- Nana , โลกของนานะ โลกของความรัก ความฝัน และ มิตรภาพ
- เด็กโต๋ , สายธารชีวิตแห่งบ้านแม่โต๋
- Harry Potter and the Goblet of Fire , กีฬาสีสามสถาบันกับเวอร์ชั่นภาพยนตร์ที่ดีที่สุด
- Corpse Bride , รักไม่มีวันตาย
- Yes , บทกวีอีโรติค ความรัก การเมือง และ การมีตัวตน
- รับน้องสยองขวัญ , หายใจเข้าก็ เฮ้อ หายใจออกก็ เฮ้อ
- Lord of War , นิ้วที่ลั่นไกจากมือที่มองไม่เห็น
- Saw II , สยองอย่างมีประเด็น
- Goal! , ประตูชัย(goal)เป้าหมายชีวิต
- Proof , ชีวิตที่สับสนของคนที่สูญเสีย
- The Legend of Zorro , ฮีโร่ที่ย่ำอยู่กับที่
- Flightplan , ขึ้นได้สูง บินได้สวย ลงไม่นิ่ม
- Sky High , อยากจะเป็น hero ที่ "เปลือก" หรือที่ "แก่น"
- A Sound of Thunder , เรื่องราวอยู่ในโลกอนาคต ตัวหนังอยู่ในโลกอดีต
- Red Eye , ไม่ใช่แค่ Fight or Flight แต่ยังเป็น Fight on Flight
- เพื่อนสนิท , เมื่อเส้นแบ่งของ "คนรัก" กับ "เพื่อน" เริ่มเลือนราง
- Transporter 2 ควบ Into the Blue , ขึ้นรถดีกว่าลงเรือ
- Madagascar , มิตรภาพกับการเรียนรู้ชีวิต และ นกเพนกวิน
- Cinderella man , Jim Braddock ชายที่ไม่ได้เป็นแค่นักมวย
- Dear Frankie , คำลวง ความรัก ครอบครัว
- Dark Water , ความสัมพันธ์แม่-ลูก-ผี (จากหนังสือสู่ภาพยนตร์)
- Seven Swords , ... ที่ควรยาวกลับสั้น ที่ควรสั้นกลับยาว ...
- แหยม ยโสธร , ขำขำ - หม่ำ - อะฮึ่ย อะฮึ่ย
- Charlie and the Chocolate Factory , Imagination is more important than knowledge
- The Skeleton Key , ไขได้ดีพอสมควร
- About Love , เรื่องราวที่ "เกี่ยวกับ "รัก""
- 5x2 , สมการความรักของคน 2 คน
- ต้มยำกุ้ง , อร่อยรสแซ่บชามโตเกินมาตรฐานแต่อาจไม่ผ่านเชลล์ชวนชิม
- Somersault , ความรัก - Sex - เด็กสาวและความทุกข์ทรมานใจ
- The Upside of Anger , เรื่องหนักๆของครอบครัวที่เล่าอย่างเบาๆ
- Land of the Dead , หนึ่งเรื่องราวของซอมบี้ที่กลับไม่ได้ไปไม่ถึง
- Crash , ผลกระทบของการชนที่"คน"มีต่อกันและกัน
- วัยอลวน 4 : ตั้ม-โอ๋ รีเทิร์น , หนังครอบครัวสำหรับคนไทยที่ดีที่สุดในรอบหลายปี
- The Island , โลกอนาคตและโคลนนิ่งฉบับระเบิดเถิดเทิง
- The Keys to the House , "บ้าน"หลังนี้จะมีความรักเป็น"กุญแจ"
- The Longest Yard , เกมส์เก่าเอามาเล่าใหม่ใช้วิธีการเดิม
- Fantastic Four , ความสนุกสูตรสำเร็จที่เด็กดูได้ผู้ใหญ่ดูเพลิน
- War of the Worlds , เมื่อสปีลเบิร์กเลิกรักมนุษย์ต่างดาว
- Swing Girls , สวิงกันแบบคึกคัก สดใส ไร้มลพิษ
- Hotel , โรงแรมที่ไร้เรื่องราว
- Assault on Precinct 13 , อีกหนึ่งความจนตรอกที่ระทึกคุ้มค่า
- Batman Begins , ปฐมบทแรกบินกับการตีความครั้งใหม่
- Mr. and Mrs. Smith , เรื่องราวชีวิตคู่ที่สวมเสื้อคลุมหนังแอคชั่น
- มหาลัย' เหมืองแร่ , เหมืองแร่และชีวิตกับหน่วยกิตที่ต้องขุด
- House of Wax , ความสยองที่แปลกตากับหุ่นขี้ผึ้ง สองดาราและหนึ่งปารีส
- Sin city , ฟิล์มนัวร์ที่ลงตัวและเจ๋ง
- Star Wars: Episode III Revenge of the Sith , การปิดตำนานและการเริ่มต้นอย่างสมบูรณ์
- The Jacket , การเดินทางข้ามเวลา ความหลอนและวงจรชีวิต
- A Lot Like Love , รักด้วยใจแต่ตัดสินใจด้วยสมอง
- เฉิ่ม... , คุณ"สมบัติ" อาจไม่ "ดีพร้อม"แต่ก็ดีเพียงพอ
- Be With You , ความสุขของฉันคือ"การได้อยู่กับคุณ"
- Hostage , เหล้าเก่าในขวดใหม่ที่ไม่น่าผิดหวัง
- Kingdom of Heaven , สงครามครูเสดครั้งนี้ดูก็ได้ไม่ดูก็ไม่น่าเสียดาย
- Spanglish , เรื่องราวที่กระจัดกระจายแต่ให้แง่มุมหลากหลายในครอบครัว
- Guess Who , เสียงฮาจากความแตกต่างและBernie Mac
- The Interpreter , ทริลเลอร์ที่ดี(แต่ไม่ดีเท่าที่ควรจะเป็น)
- Hide and Seek , มีปมที่ดีแต่มีบทที่อ่อน
- The Chorus (Les Choristes) , ง่ายๆแต่ได้ใจ
- Hitch , สนุก น่ารัก ขำขำ รู้สึกดี
- Sahara , หนังสนุกแค่เป็นช่วงๆหรือผมง่วงกันแน่
- Boogeyman , ตื่นเต้นตกใจ แต่ อะไร ยังไง ทำไม?
- Tokyo Godfathers , การตามหา"ครอบครัว"ที่สนุกมากๆ
- บุปผาราตรี เฟส 2 , เมื่อบุปผาเริ่มร่วงโรย
- Dont move , นอกจากตัดสินใคร คุณเข้าใจใครคนนั้นดีแล้วหรือยัง?
- Crying Out for Love, In the Center of the World , ความทรงจำและเทปคาสเสตต์/ความรักและใจกลางโลก
- The Ring Two , ไม่สมศักดิ์ศรี "The Ring"
- A Very Long Engagement , หนังที่มากไปด้วยความทะเยอทะยาน
- Lemony Snicket's A Series of Unfortunate Events , การดัดแปลง"โชคร้าย"ที่ทำได้"ดี"
- Hana & Alice , มิตรภาพ ความรัก ความทรงจำ
- Hotel Rwanda , หนังที่ให้คนดูมากกว่าความเป็นหนังดี
- In Good Company , ผู้ชายขาขึ้นกับผู้ชายขาลง
- Being Julia , โลก(ของจูเลีย)คือละคร
- หลวงพี่เท่ง , เรื่อยๆขำๆพอไปวัดไปวา
- Sideways , รักนุ่มๆชุ่มไวน์ในวันเบาๆ
- Million Dollar Baby , ความยอดเยี่ยมท่ามกลางศรัทธาและความอบอุ่น
- Constantine , "คนเห็นผี"ปราบลูกปีศาจ
- Shall we dance , คุณเต้นรำกับคู่ของคุณครั้งสุดท้ายเมื่อไร
- Finding Neverland , งดงามเหลือเกิน
- Kung Fu Hustle , ตลกน้อย สนุกมาก และลงตัว
- 2046 , ไปแล้วอย่าลืมกลับมา
- Ray , มีดีที่Jamie Foxx
- The Phantom of the Opera , ภายใต้หน้ากากมีเพียงความว่างเปล่า
- โรงเตี๊ยม , มีอะไรดีๆกว่าที่คิดและโฆษณา
- Meet the fockers , เรื่องของหนังตลกและครอบครัว
- Closer , เมื่อความรักถูกสำรวจและตีแผ่ผ่านตัวละคร
- The Aviator, .....And this is Howard Hughes
- The Forgotten, ไม่มีอะไรน่าจดจำ
- Birth , ยอดเยี่ยมในความหนักแน่นและเนิบนาบ
- ****1ปีที่ผ่านมา ฉากใดในหนังที่คุณประทับใจ ****
- 5หนังชอบ กับ 5หนังไม่ชอบ ของคุณในปี2547คือ....,
- National Treasure, เมื่อBruckheimerมาสร้างDavinci's code
- The Polar Express, ตื่นตาแต่ไม่ตื่นใจ
- แจ๋ว, แจ๋วน้อยกว่าที่หวัง
- Bridget Jones 2, รู้จักเธอมากขึ้นและรู้สึกดีกว่าที่คิด
- The Incredibles, ครอบครัวหรรษา
- ขุนกระบี่ ผีระบาด, กล้าที่จะบ้า ก็กล้าที่จะดู
- Ocean's Twelve, หนังขาย"เสน่ห์ดารา"
- หมานคร, เมืองนี้ภาพสวย+เพลงเพราะ+ประหลาดและยาก
- กั๊กกะกาวน์, "ใจ"คุณเต้นอย่างไรเมื่อคุณมีความรัก
- Alexander, ดราม่าชั้นดีแต่ความสนุกเป็นระลอกคลื่น
- Wimbledon, For love of the game+NottingHill+ภราดร
- Love me if you dare, หนังรักแปลกกับความรู้สึกก้ำกึ่ง
- Cellular, สนุกเป็นบ้า แอคชั่นแอบฮา
- Saw, OldBoy+Cube+ฆาตกรโรคจิต
- Ladder49, สิงห์ผจญเพลิงชื่อฮัวควิน ฟีนิกซ์
- The Grudge, เมื่อ"เด็กผี" go inter เป็น "โคตรผีดุ"
- Dodgeball, ฮาน้อยกว่าที่หวังแต่สนุกกว่าที่คิด
- Sky Captain and The World of Tomo, หนังไซไฟสไตล์"ฟ้าทะลายโจร"
- Resident Evil 2, อลิซเท่+เนเมซิสเห่ย+จิลเฉยๆ
- Shark Tale, คุณเป็น"somebody"แล้วหรือยัง
- สายล่อฟ้า, ความเป็นตัวตนที่ชัดเจนกับความสนุกกลางๆ
- Shutter กดติดวิญญาณ, นานๆทีจะมีหนังผีไทยดีๆให้ดูกัน
- The Terminal, น่ารัก นุ่มนวล และสนุกกว่าที่คิด
- Wicker park( spoilแล้วจะบอก), ลุ่มหลง คลั่งไคล้ หลอกลวงและความรัก
- Eternal sunshine รอบ2, ความอภิรมย์ที่มากขึ้นอย่างน่าแปลกใจ
- EternalSunshineOfTheSpotlessMind, คุณเคยอยากจะลืมบางสิ่งในชีวิตคุณบ้างไหม
- Three Extreme, อึดอัด ขยะแขยง รุนแรง และผิดหวัง
- Man on fire (no spoil), คนจริงเผาแค้น เผานานจนผมเกือบหลับ
- Bourne Supremacy, มันต้องให้ได้ยังงี้ซิ ต้องยังงี้ซิ
- Collateral...., it started like any other night
- Windstruck, งานมือตกของกวัก แจ ยอง
- งานของ M. Night Shyamalan, 6th sense/Unbreakable/Sign/และTheVillage
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ทุก comment ที่คุณให้มา ทำให้เรารู้ว่า เราไม่ได้สนุกกับการเขียน blog แล้วอ่านอยู่คนเดียว 
ขอฝาก"หนังสือรัก"ไว้กับผู้อ่านด้วยเน้อ กับ พ็อกเก็ตบุ้คเล่มแรก ที่หยิบยกความรักและความสัมพันธ์ในภาพยนตร์ มาช่วยให้คุณเข้าใจตัวเองและคนรอบข้าง ได้มากขึ้นและลึกซึ้งกว่าเดิม 
ชวนไปอ่านบทความเรื่องอื่นๆ คลิก >>
ดูจบแล้วก็เฉยๆแฮะ ทั้งๆที่เราเดาเรื่องไม่ออกนะ (ลืม Gothไปสนิทเลย แต่พอเฉลยก็ว่าคุ้นๆอยู่นะ แต่นึกไม่ออกว่าเรื่องอะไร) แต่แม้จะเดาไม่ออก ก็ไม่ได้รู้สึกประทับใจอะไรค่ะ สงสัยคงจะไม่ค่อยถูกกับหนังแนวนี้เท่าไหร่ 
ยิ่งถ้าไม่มีหลอกๆ(ผีตุ้งแช่ที่เค้าเรียกกัน)แล้วหนังจะมีอะไรล่ะนี่....
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 72 คน [
รู้สึกผิดหวังอยู่บ้างเหมือนกัน
หลักๆก็ฉากผีหลอก ที่ดูจะจงใจ แต่ไม่ค่อยมีประโยชน์
ฉากผีหลอกในชัตเตอร์หลายๆฉากนั้นมีที่มาที่ไปอยู่มาก
และประเด็นว่า ผีหรือจิตหลอน ผมอยากให้มันออกมาแนวจิตหลอนมากกว่านะ แต่ก็ไม่แน่ อาจจะเพราะนายทุนบังคับมาก็ได้มั้ง เพราะถ้าหลอกให้เนียนกว่านี้ วางพลอตให้ชัดเจนกว่านี้ ผมว่ามันจะเยี่ยมมาก
โชคดีที่ตัวเองยังไม่เคยดูตู้ซ่อนผีสักทีมั้ง เลยไม่มีข้อเปรียบเทียบเท่าไหร่ ว่าจะหยิบมาดูอีกทีเหมือนกัน