ข้าวยากหมากแพง... แรง... แต่ไม่ร้อน
เมื่อสิบเอ็ดปีก่อนหน้านี้ เมื่อเราแต่งงาน ชีวิตคู่เราเริ่มต้น
พร้อมๆกับใครอีกหลายๆคู่ แต่ในความเป็นเรา ให้ความสำคัญกับเรื่อง
เศรษฐกิจในครอบครัวพอสมควร เราจะรู้ว่าใครมีจุดเด่นจุดด้อยอะไร ผู้เป็น
ภรรยามือเติบ สามีรู้จักใช้ นั่นคือที่มาของการทำยังไงเราถึงจะอยู่ได้โดยไม่
เดือดร้อนในอนาคต และเมื่อเวลาผ่านไปก็พิสูจน์ให้เห็นว่าเรามาถูกทาง ไม่
ว่าจะยุคฟองสบู่แตก หรือยุคข้าวยากหมากแพงเราก็อยู่ได้
เมื่อก่อนจะมีคนค่อนแคะเราอยู่ตลอดว่าประหยัดกันทำไมเดี๋ยว
ตายไปก็ไม่มีโอกาสใช้ ก็ว่ากันไปแต่เราก็เฉยๆเราไม่เคยไปรบกวนใครและ
ไม่เคยขี้เหนียวกับใคร เราบริหารจัดการด้วยความพอเพียง ไม่ใช่ขี้เหนียว
แต่ไปกินของคนอื่น หรือไม่เคยเลี้ยงใคร ไม่เคยทำบุญ หรือกินอดกิน
อยาก มีน้อยเราก็ใช้น้อย มีมากขึ้นก็ขยับตาม ไม่ใช่อดอยากปากแห้ง แต่
ใช้แล้วต้องมีเหลือเก็บด้วยจะน้อยจะมากก็ต้องมีบ้างไม่ใช่ใช้จนหมด นั่นก็
ไม่ใช่เราอีกเหมือนกัน เรากินอิ่ม เราได้ทำบุญ เราได้ดูแลคนอื่น
เลี้ยงดูปูเสื่อ ได้เที่ยว แต่อยู่บนความพอเพียงมาตลอด
ทุกเดือนที่มนุษย์เงินเดือนอย่างเราได้รับเงินเดือน เราจะแบ่งเงินออกเป็น
กองๆ พอแยกเเล้วเราจะเห็นชัดว่าเงินเราไปไหน หลายคนมาบ่นว่าเงินเดือน
ก็เยอะแต่ไม่รู้เงินมันไปไหน เดือนๆนึงไม่เคยเหลือ แถมยังมีหนี้เพิ่มขึ้น
เรื่อยๆ
ลงได้ว่ามีตังค์แล้วใช้โดยไม่วางแผน มีเท่าไหร่ก็หมด แถมหมดโดยไม่รู้เนื้อ
รู้ตัวอีกด้วย
มาดูตัวอย่างกันว่าเราแยกเงินยังไง
1 ให้พ่อแม่ 4,000 2 ค่ากับข้าว 4,000 3 ใช้ส่วนตัว 6,000 (คนละ3,000) 4 ซื้อของใช้ในครัวเรือน+ของใช้ส่วนตัว 2,000 ช่วงใช้บัตรเครดิตยอดนี้ทะลุหมื่น สมน้ำหน้าตัวเองไปแล้ว 6 ค่าน้ำมัน 3,000 7 ค่าโทรศัพท์ 600 (คนละ300 ถ้าหมดใช้เงินส่วนตัวเติมเอง) 8 ค่าไฟ 500 10 ทำบุญส่งลูกอุปถัมภ์รายเดือน 600 11 ค่าใช้จ่ายลูกตัวเอง+ค่าขนม จิปาถะ 2,000
คร่าวๆก็ประมาณนี้
เมื่อก่อนที่เงินเดือนน้อยบางรายการก็จะลดลงเช่นเงินส่วนตัว 6 ปีแรกได้คน
ละ1,500 บาท ปีที่7-10ได้คนละ2,000 มาปีที่11 ถึงได้เพิ่มเป็น3,000บาท
อย่างค่าน้ำมันก่อนจะมีวิกฤติน้ำมันแพง เราใช้เดือนละ 1,000 แค่นั้นก็อยู่
สบายแต่เดี๋ยวนี้ไม่ได้แล้วต้องเพิ่มยอด แต่ก็ต้องไม่ลำบาก ส่วนใหญ่จะ
เหลือ แต่ถ้าเดือนไหนงบหมดก่อน ก็รอให้ถึงเดือนถัดไปค่อยเดินทางเราไม่
รีบ อย่างซื้อของใช้ในครัวเรือน เงินเดือนน้อยก็จะอยู่ที่ 1,000-1,500
ประมาณนี้ เมื่อกำหนดแล้วก็ตายตัว หาทางบริหารจัดการให้ครบเดือน
เอาเอง วันนี้ใช้เยอะพรุ่งนี้ก็ต้องน้อยลง ไม่ใช่เยอะทุกวัน
และก็เป็นความโชคดีที่เราอยู่บ้านนอก อยู่บ้านพักในหน่วยงาน
ปั่นจักรยานมาทำงาน กลางวันกินข้าวบ้าน ลูกเรียนโรงเรียนใกล้บ้านมีรถรับ
ส่งฟรีเราจึงไม่มีค่าใช้จ่ายเรื่องการเดินทางรายวัน ค่าน้ำมันรถก็จะเป็นไป
บ้านยาย ไปบ้านย่า ไปเที่ยวบ้างในบางเดือน ไปเที่ยวบ่อยไม่ได้เดี๋ยวหมด
ตูด
เวลาเราซื้อรถ เราจะนึกถึงการใช้ว่าจำเป็นไหม อย่างกระจก
ไฟฟ้า ไม่จำเป็นเพราะเราไม่ค่อยได้ไปไหน อีกอย่างเรายังมีแรงหมุน
กระจก ไม่เกินกำลังและไม่เดือดร้อน ล้อธรรมดาก็ได้ แม็กซ์ไม่ต้องเพราะ
เราใช้วิ่งไม่ได้มีไว้ชื่นชมความสวยงาม รถเราจึงเป็นรุ่นธรรมดาประหยัดเงิน
ไปเป็นแสน
อย่างค่ากับข้าว 11 ปีที่แล้วเราก็ใช้แค่นี้ ของจะถูกจะแพงยังไงเราก็ใช้
4,000 น้ำมันจะแพงยังไงเราก็ใช้ 3,000 เราหาทางประหยัดไม่ใช่ปล่อยตาม
ยถากรรมไปเรื่อย ส่วนตัวอยากได้อะไรที่แพงเกินเราก็ต้องรู้จักเก็บรู้จัก
ออมเอาเอง เชื่อไหมในแต่ละเดือนนอกจากเราจะมีเงินเก็บ เรายังได้ซื้อของ
ซื้อกับข้าวฝากย่าฝากยาย ให้ของขวัญลูกหลานได้ เลี้ยงน้องก็ยังได้ ซื้อ
ของส่งไปให้ลูกอุปถัมภ์ก็ยังได้ เราไม่เคยต้องเบียดเบียนใคร
เพื่ออนาคตอันยาวไกลนอกจากที่ดินที่พ่อแม่ให้เราก็ยังซื้อเพิ่มไว้ เผื่อ
อนาคตมนุษย์เงินเดือนเกิดตกงานเราจะยังมีที่อยู่ที่ทำมาหากินได้ ไม่อด
ตาย เราไม่เคยชะล่าใจว่าคนอย่างเราจะไม่ตกงาน ถ้าวันนั้นมาถึง เราต้อง
พร้อมพอ
เราจะนึกเสมอว่าเราโชคดีที่เรายังมีเงินเดือนกิน คนอื่นลำบากกว่าเรามีอีก
เยอะ ไม่ว่าเงินเดือนจะน้อยจะมาก ถ้าเราใช้เป็นเราจะอยู่ได้ บางคนมีรถคัน
เดียวไม่พอ ซื้ออีกเป็นสอง รุ่นใหม่ๆออกเมื่อไหร่เป็นเปลี่ยน เราว่าเกินจำ
เป็น พาลูกเที่ยวทุกอาทิตย์ เกินไปไหม แล้วลูกจะรู้ไหมว่าการประหยัดเป็น
ยังไง พอถึงสุดท้ายล้มครืนปรับตัวกันไม่ทันก็เจ็บ รอบๆตัวมีตัวอย่างให้ดู
เยอะ อยู่ที่ว่าเราจะเก็บตัวอย่างไหนมาปฏิบัติ ประหยัดเกินก็ทุกข์ ใช้มากเกิน
ก็ทุกข์ เราต้องอยู่กลางๆ ทำให้ได้ต่อเนื่องแล้วเราก็จะอยู่ได้ ไม่ว่าอะไรจะ
เกิดเราก็พร้อมรับเพราะเราสร้างภูมิคุ้มกันไว้แล้ว เชื่อว่ามีหลายๆคนที่ทำ
อย่างเรา แต่ก็มีอีกหลายๆคนที่ไม่ทำและยังคงค่อนแคะเราต่อไป ช่างเขา
เถอะ
Create Date : 10 กรกฎาคม 2551 |
|
20 comments |
Last Update : 10 กรกฎาคม 2551 12:31:42 น. |
Counter : 495 Pageviews. |
|
|
|
ก็ทุกข์ เราต้องอยู่กลางๆ ทำให้ได้ต่อเนื่องแล้วเราก็จะอยู่ได้ ไม่ว่าอะไรจะ
เกิดเราก็พร้อมรับเพราะเราสร้างภูมิคุ้มกันไว้แล้ว เชื่อว่ามีหลายๆคนที่ทำ
อย่างเรา แต่ก็มีอีกหลายๆคนที่ไม่ทำและยังคงค่อนแคะเราต่อไป ช่างเขา
เถอะ
มีความสุขมากๆน่ะค่ะ