ติดใจ กับ เสพย์ติด กาแฟ
สืบเนื่องจากเมื่อวานโดนหมอดูทักไม่ค่อยดี วันนี้ตั้งใจว่าจะกินมังสวิรัติ (นั่นคือไม่กินเนื้อสัตว์ทุกชนิด) จนมาถึงเวลานี้ก็ผ่านพ้นไปได้ด้วยดี ดูเรื่องราวไม่ค่อยเกี่ยวข้องกับกาแฟใช่ไหมคะ
มันเกี่ยวกันก็เพราะว่าทั้งวันยังไม่ได้ดื่มกาแฟ เหตุหนึ่งก็เป็นเพราะว่ากาแฟที่บ้าน เป็นกาแฟที่ลองซื้อมาจากหาดใหญ่ ขวดใหญ่มาก แต่ชงกินทีไร ก็เหมือนไม่ใช่กาแฟ ไม่รู้สึกถึงคาเฟอีนที่ควรจะได้รับเข้าสู่ร่างกายเลย ตอนนี้ก็เลยได้เนสกาแฟโกลด์ในบิ๊กซีมาช่วยชีวิต เพราะผลจากการไม่ได้ดื่มกาแฟในวันนี้ กลายเป็นว่าโดนผีที่นอนดูดเข้าไปหลับตั้งแต่สิบโมงยันบ่ายโมง พอลืมตาได้เลยตัดสินใจออกไปนอกบ้าน กะว่าจะหาร้านกาแฟดีๆนั่งทำงานชิลล์ๆ ซะหน่อย แต่โชคร้ายคือ ช่วงนี้เด็กที่มออ่านหนังสือสอบ ไม่มีที่ให้คนแก่ๆไปสิงสถิตหาความสงบได้เลย สุดท้ายก็ต้องมาลงเอยด้วยกาแฟชงเองนี่แหละ
อาการติดกาแฟของเราคิดว่ายังอยู่ในขั้นไม่เป็นอันตราย เพียงแต่ให้ได้ดื่มทุกวันตอนเช้า ก็ไม่มีผลต่อชีวิตละ แต่ถ้าเป็นเหมือนวันนี้ ก็จะมีอาการง่วงเหงาหาวนอน ถ้าไม่รีบเติมกาแฟเข้าเส้นเลือดจะมีอาการปวดหัว น้ำหูน้ำตาไหล ไม่มีสมาธิทำงานกันเลยทีเดียว
แต่มันก็เป็นความสุขอย่างหนึ่งของชีวิตเรานะ... ไม่ว่าจะเป็นการชงกาแฟ (ที่ไม่ค่อยมีโอกาสได้ชงเองเท่าไหร่) การได้กลิ่นอันหอมเข้ม การได้นั่งจิบกาแฟในร้านที่บรรยากาศดีๆ ยิ่งได้ไปจิบในร้านนอกเมือง มีวิวธรรมชาติสวยๆให้นั่งมอง สูดอากาศบริสุทธิ์ที่กรุ่นไปด้วยกลิ่นกาแฟสด นั่นแหละสวรรค์บนดินสำหรับเราเลยทีเดียว ...ออกแนวทั้งติดทั้งหลงกาแฟไปเลย
ขอบอกว่าบางวันถ้าเติมคาเฟอีนเข้าเส้นเลือดช้าไป อาการติดกาแฟมันก็จะอยู่กะเราไปทั้งวันเช่นกัน... เช่นกับวันนี้ที่ยังง่วงๆมึนๆไร้ซึ่งสติจะทำงาน
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
จำได้ว่าครั้งแรกที่ิชิมกาแฟตอน อายุ 11 ปี ชงกาแฟให้คุณตาแล้วแอบชิม
ตั้งแต่นั้น ติดมาตลอดแกะไม่ออกเลยอ่ะ