วันศุกร์แล้วพี่น้อง...
ดีใจ แต่ก็เสียใจ...
ดีใจ ที่จะได้อยู่กะคุณพี่อีก 2 วันเต็มๆ ไม่ต้องไปทำงาน แล้วรอเจอแกแค่ตอนเย็น
เสียใจที่หลังจากเวลานี้ไปแล้ว เราก็ต้องเหงา เพราะคุณพี่จะไปไกลห่างซะแล้ว
อยากให้แกทำงานอยู่ในประเทศไทย
แต่ก็เข้าใจว่าเพื่อประสบการณ์ ชื่อเสียง เงินทอง และปัจจัยอีกหลายอย่าง ทำให้ต้องไปเก็บเกี่ยวสิ่งเหล่านั้นมาเป็นต้นทุนเสียก่อน ในตอนนี้ที่มีโอกาสและมีเรี่ยวแรง
วันนี้แกบอกว่าจะไปหาหนังสือเล่นกล้องมาศึกษา แล้วพรุ่งนี้เราก็จะไปเป็นนางแบบจำเป็นให้แก
กล้องคุณภาพจะดีหรือไม่ดี ก็รอดูภาพแล้วกัน ถ้าถ่ายแล้วเราสวย น่ารัก แสดงว่าคุณภาพใช้ได้ดีทีเดียว
ถ้าสงสัยว่ามีกล้องแล้วทำไมถึงใช้ไม่เป็น ก็เป็นเพราะว่า แกจะซื้อไปฝากเพื่อน แต่ดันไม่ได้ไปหา มันก็เลยตกเป็นของแกโดยปริยาย
เป็นมือกล้องจำเป็นซะงั้นแหละ
ไปเตรียมตัวทำงานต่อล่ะคะ อีกแค่ 4 ชั่วโมง ก็จะได้เจอหน้าแล้ว...