สามารถ นะยะหล่อน ใส่อั่วแกนี้หน้าตาหน้ากินเหมือนกันนะเนี้ย ถึงสีน้ำพริกจะมึดมัวไปหน่อยอต่กรูเชื่อว่าอย่างงัยก็หมดแล้วฝรั่งแหลกได้หรอป่าว ท่าทางคงจะไม่เหลือละชิ แต่ฝรั่งบ้านฉันไม่กินกระปิวะ ฝรั่งบ้านแกกินกะปิได้ถือว่าเก่งนะเนี้ย
เดี่ยวฉันต้องไปหาโลโป ใส่อั่วมาทำบ้างวะ อยากกินเหมือนกัน นานมากที่ไม่ได้กิน อยากเหมือนกัน

เจ๋งว่ะเพื่อน
หน้าตา น่ากินมากกกกกกกก
ดูดี มีสกุลรุนชาติมากมาย

เพื่อนเป็นบุคคลที่มีความพยายาม
มีมานะ อุตสาหะ มากมายจริงๆ เนาะ
ในเรื่องการรับประทานอ่ะ
(จริงๆอยากบอกว่า ช่างสรรหามาแดกมากๆ)

เชื่อแล้วว่าเพื่อนคงอยากกินจริงๆ

เห็นรูปแล้วชักนึกอยากกินเหมือนกันเลยอ่ะ
แต่คงต้องไปหาพวกไส้กรอกอีสานกินแทน
เพราะว่าจะไป หนองคาย แล้วก็ลาววันศุกร์นี้แล้วนะ
กระเป๋าที่เพื่อนซื้อมาฝาก จะได้ออกงานแล้ว

จะเที่ยวเผื่อ แล้วก็กินเผื่อนะ
ส่วนหนุ่มๆ ไม่ต้องให้เพื่อนหามาฝากนะ
เพราะถ้ามี....เพื่อนขอสอยไว้เองก่อนเน้อ

โอ๋เองจร้า

อ๊ายยย หะแรกนึกว่าพลซื้อไส้อั่วจากไทยพกกลับไปกินที่ปักกิ่งซะอีก มิคาดว่าจะอาจหาญทำกินเอง

หน้าตาใช้ได้เลยอ่ะน้อง.. น่ากินเป็นที่สุด เพิ่งรู้นะนี่ว่าน้องชั้นเคยเรียนคหกรรมมาซะด้วย ไม่เลวๆ

หนังหน้าเหมือนคนฆ่าไก่ ดู๊..เปรียบเทียบซะถึงใจ ละไปหาใบมะกรูดจากไหนมาละนั่น?

น่าทึ่งเนาะกับไส้ที่โลโบ้ให้มาด้วย.. งี้สะดวกมากมาย ต้องให้แม่ส่งมาให้ซะแร้ว คงเป็นคราวหน้าเพราะแม่เพิ่งส่งของมาวานนี้เอง แอบเห็นข้าวด้วยแหละ วู้ยยย.. กินอยู่สวยงามนะยะ อัดข้าวใส่ถ้วยเสิร์ฟใส่จาน แล้วไมข้าวพลมันเป็นสีอย่างนั้นน่ะ? มันคือข้าวอะไรหรือจ๊า?

น้ำพริกอ่อน? .. เพิ่งเคยได้ยินอ้ะ เคยได้ยินแต่น้ำพริกอ่อง จะว่าสะกดผิดก็ไม่ใช่ยิ่งดูวัตถุดิบที่ใช้ทำยิ่งไม่ใช่เพราะน้ำพริกอ่องจะมีหมูบดด้วย แต่ของพลเหมือนมีตะพริกกะหอมใช่มะ? แล้วบดซะ..อย่างละเอียด เออว่ะ..เก่งกว่าป้าโซละกัน ไม่เคยทำกินเองเล้ยยย.. น่าจะอร่อยนิ

ปักกิ่งหนาวยังน่ะพล? ระวังสุขภาพด้วยนะจ๊า.. อ้อ.. คุณคำรณกินอาหารมีกลิ่นอย่างไส้อั่วได้ด้วยเรอะ? เก่งเนาะ..

ช่างขยันทำกินจังเลย อิจฉา แม่บ้านแม่เรือนแต่ดีนะที่มีอาหารซองช่วยชีวิต สะดวก ง่ายดีจังเลย สงสัยต้องอร่อยแน่ๆเลย เพราะคนฝีมือดีก้อแบบนี้ จริงมั้ยจ๊ะ

โลโบคือพระเจ้า เสกสรรได้ทุกอย่าง...
ต้องไปหามาลองซะแล้ว..

สรุปว่าเราใจตรงกันเราถึงได้มารู้จักกันเนอะน้องพลเนอะ
ที่ขาดไปก็คือข้าวเหนียวกินกะไส่้อั่ว แกล้มขิงอ่อนดองก็ได้ไม่ดองก็ดี ถ้าอยากจี๊ดต้องตามด้วยพริกขี้หนูลูกโดดนะ ใช่เลย

อืม บ้านพลเรียกน้ำพริกอ่อนเหรอ บ้านพวกป้าที่พิจิตรเรียกน้ำพริกขี้กาแต่เค้ามีสีเขียวสีแดงปนกันเน้อ เดี๋ยวนี้ในตลาดเค้าเรียกน้ำพริกน้ำปลาอะ เครื่องแบบเดียวกับน้ำพริกปลาร้าแหละเพียงแต่เปลี่ยนปลาร้าเป็นน้ำปลา

ลุงกับป้าคู่่นั้นท่านอายุุเท่าๆ ป้านี่แหละ คุณลุงท่านทำงานกรมราชองครักษ์ คุณป้าท่านเป็นหมอเด็ก เป็นเพื่อนlove ของป้าเวลาป้าไปบ้านท่านจะมีห้องนอนให้ป้านอนทุกครั้ง ไปแค่ 2 วัน แต่กินจนจุก อย่างที่บอกเลี้ยงไม่ดูกำลังแขกเล้ย ไอ้แขกก็แหรกไม่ดูกำลังตัวเอง

แกงส้มบ้านนี้นะ อร่อยจริงๆ จ้ะ ป้าได้สูตรมา แค่ พริกแห้ง หอม กะปิ ขมิ้น เท่านั้นเอง ปรุงรสด้วย น้ำมะขามเปียก น้ำตาลปี๊บ น้ำปลา แต่บ้านป้าเองต้องแอบใส่กระชายนิดหน่อย ป้าก็เพิ่งพอแกงแหรกได้มา 2-3 หม้อ เอง

ดีนะ ที่เธอรอบคอบไม่ออกไปซื้อไส้มาซะก่อน ไม่งั้นจะมีแต่ไส้ที่เหลือ ฮ่าๆๆๆ
ว่าแต่ชั้นอยากรู้ว่าไส้ที่โลโบ้ให้มาทำมาจากอะไรอ่ะ เหมือนพลาสติกเลย พออบเสร็จแล้วกินได้แน่นะเธอ รูปบนอ่ะ ดูน่ากินมาก แต่รูปตอนอบเสร็จใหม่ๆ เหมือนมันยังไม่แห้งดีเนอะ
ชั้นอ่านไปก็กระเดื๊อกน้ำลายที่สอมาหลายครั้ง อันที่จริงชั้นไม่ได้ชอบไส้อั่วขนาดต้องหากินให้ได้อย่างเธอนะ แต่เธอพรรรนาซะพรุ่งนี้ชั้นคงต้องไปหามากระแปกปากซะแล้วซิพอเธอบอกกินกับผัก พริก พริกอ่อง ขาดแต่แคบหมูกับน้ำพริกหนุ่ม ชั้นเลยได้คิดว่าควรรีบไปหามากินก่อนจะอดกินว่ะ

งั้นชั้นกินของจริงเผื่อละกัน เออขอบคุณมากนะที่ช่วยนะนำเรืองผงโลโบ้ ต้องไปหาซื้อไว้บ้าง นี่แสดงว่าตอนซื้อเธอคงหยิบๆๆส่งเดช ไม่ได้จำเลยว่าอะไรต่อมิอะไรมั่งใช่ป่ะ
แม่เธอก็น่ารักเธอ โทรไปปุ๊บอยากกินอะไรบอกสูตรมาปั๊บ คงคิดถึงลูกน่าดูเลย แล้วคงจะคิดว่าแหมโทรมาทีไร คิดถึงแม่ตอนเรื่องกินถู๊กที...ฮ่าๆๆๆๆ แม่เธออาการดีขึ้นแล้วใช่มั้ย เรื่องลูกมะกอกอ่ะ ขอให้เธอ คุณคำรณ คุณแม่และคุณพ่อสุขภาพแข็งแรงทั้งกายและใจนะจ้ะ

ดีจ้าคุณพล

ก่อนอื่นเลย เป็นข่าวดีที่ซู๊ดดดด ยอดมากเลยนะค่ะนี่ที่ว่า
อยากทานแล้วก็ได้ทานกันจริงๆ ยินดีด้วยค่ะ ..โลโบ้นี่มีพระคุณมากมาย
กับคนอยู่ไกลบ้านนะค่ะ แบบว่าเราก็รอดชีวิตกับความอยาก
อาหารไทยมาหลายคราด้วยโลโบ้นี่ล่ะ เพียงแต่ว่าเคืองอ่ะที่ว่าทำไม
สมัยก่อนเราอยู่ไกลบ้าน ทำไม๊ ทำไม เค้าไม่มีชุดทำไส้อั่ว
แบบนี้หนอ ไม่เอาอ่ะ เค้าเคือง เค้าเคือง


เรื่องสองน่ายินดี คือ คุณพลไม่เจอปัญหาเม้นท์ในกล่องเม้นท์
เราแล้วเจอแต่แผ่นหลังขาวๆ แล้ว คริๆ ถ้าเป็นแผ่นหลังคนขาวๆ
นี่ยังพอทำเนาใช่ป่ะค่ะ แต่นี่เจอพื้นหลังขาวๆ เม้นท์ผิด เม้นท์ถูก
เลย ไม่เป็นไรค่ะ ถ้าเม้นท์ผิดยังไงก็พอเดาได้ไม่ว่ากันค่ะ
หลังๆ เราเจอบล็อกที่เม้นท์ไม่เห็นตัวหนังสือเหมือนกัน หรือว่า
จะเป็นการล่องหนที่แบบว่ากำลังฮิตในหมู่มวลมนุษยชาติ
ก็ไม่รู้ค่ะ เจอแล้วก็พิมพ์กันแบบมั่วๆ ไปค่ะ ผิดถูก อภัยได้เน๊าะ

แหมๆๆๆเพื่อนเราก็มีฝีมือนะเนี่ยทำกินเองได้ด้วยอิจฉาฝรั่งจังเลยได้กินของที่น้องดำทำด้วย อยากกินมั้งจังเพื่อนคงจะอร่อยน่าดู แล้วอย่าลืมกินเผื่อเพื่อนบ้างนะโว้ยยย

แล้วรสชาดอะ จาเป็นยังไงนะ ต้องส่งมาให้ชิมก่อน
ถึงจะติชมได้

กรี๊ดดดดด ก่อนอื่นขอกรี๊ดก่อนพล ถ้าอยู่ใกล้ๆ จะเอาหัวเถิกๆ ของพี่ไปให้พลหัวเราะจนน้ำลายกระเด็นใส่เลยเพื่อแลกกะไส้อั่วสมใจนึกบางลำพูซักอัน ฮ่าๆ จะยอมลงทุนเลยนะ อิอิ แต่เรื่องห้องน้ำขอเจ้วิทยายุทธตรงต้นคอแข็งกว่านี้ก่อนค่อยมาแชร์กันน้อ กร๊ากกก

นี่ไม่เคยรู้เลยนะว่าผงใส้อั่วป้าโลโบแกจะเปรี้ยวให้ใส้มาด้วย ป้าดดดดด ของเค้าดีและแรงจริง ต้องลองหามาดอมดมบ้างซะแระ เพราะที่บ้านมีแต่ผงลาบน้ำตก คริๆ บ่งบอกราชนิกูลเจ้เนาะพลเนาะ

จากไส้อั่วมายกรักแร้ดำๆ เห็นด้วยกะพลที่ว่าคนจีนแม่มมันมีปัญหากะการกดน้ำชักโครกจริงๆ วัยรุ่นน่ะไม่มีปัญหาแต่คนแก่และกลางคนกะเด็กๆ ที่แม่มานปล่อยให้เข้าห้องน้ำนี่เจ้เจอจังๆ ที่โรงแรมเมืองไทยอ่ะ ลอยเลย กรี๊ดลั่นห้องน้ำ กร๊ากกก จะเป็นลม ไปแระ ไปทำใจก่อน วันนี้เฮียแกบินไปปักกิ่งแกบอกที่โน่นหนาวกว่าเซี่ยงไฮ้ พี่ว่าเซี่ยงไฮ้เนี่ยตอนนี้ใส้กะหูรูดพี่ก็หดแล้วนะ อิอิ เทคแคร์ๆ

เห็นภาพแรก ยังนึกว่าน้องคนไทยหิ้วมาฝาก อ่านไปอ่านไป ตกใจเลยนะเนี่ย คุณพล ทำไมช่างเก่งกาจอะไรเช่นนี้ ทำไส้อั่วกินเองด้วย

แถมป้าไม่เคยรู้ ไม่เคยเห็นเลยนะว่าโลโบ้เค้ามีเครื่องไส้อั่วขายด้วย คงเพราะไม่ค่อยชอบทำแกง นาน ๆ ทำทีก็ตำ-ปั่นน้ำพริกเองซะเป็นส่วนใหญ่

ไส้ที่ให้มาด้วย คงเป็นไส้เทียมที่เค้าฮิตสั่งกันตามเน็ตนี่แหละ เคยอ่านเจออยู่เหมือนกัน ว่าเค้าขายทีนึงเป็นเมตรเป็นฟุต อยากทำก็อยากทำอยู่หรอก แต่เป็นเมตรเนี่ย ไม่ไหว กร๊ากกส์

นี่ป้าก็หิ้วไส้อั่ว กับไส้กรอกอิสานกลับมาด้วยอย่างละห่อ พอกินให้หายอยาก กลับมาจะมาทำน้ำหนักลงซะหน่อย

ส่วนเรื่องที่พลถาม ไปเมืองไทยก็อยู่กทม.แค่สองสามวัน แล้วก็บินไปภูเก็ต ไปดูแลบ้าน ทริปนี้เน้นกิน เน้นเจอเพื่อน มีบล็อกรออัพเพียบ แต่ยังไม่มีเวลาเลย

พลอ่ะ เรื่องเรียนเป็นไงมั่ง คุณคำรณสบายดีนะ ??

ตะกี้ป้าไปบ้านพิตต้ามา พลคงยังไม่เห็นบล็อกนี้ละมัง เข้าไปดูรูปไอ้ตูนดิ

มีตติ้งสามสาว ต. กับหนึ่งสาว ด. อิอิ

มาบอกว่าฝนกำลังตกไม่หยุดที่บ้านเราจ้า...
แล้วก็มาตอบเรื่องพี่น้องสองปู เค้ารอดชีวิต พอป้าวางบนทรายปุ๊บ ก็หายแว๊บ ไปเลย ขุดทรายเก่งมากๆๆๆ
แถมป้าเพิ่งสังเกตว่าเค้าเป็นตัวผู้กะตัวเมีย
ป้าทำบุญหวังกินเค้าวันหน้าอะค่ะ

วู้ยยย.. อยู่ถึงพิดโลก ได้มาทัศนศึกษาถึงจันทบุรีนี่ก็หรูสุดแล้วพลเอ๊ยยย..

สมัยป้าโซ กินนอนมันอยู่ในร.ร.ที่เรียนนั่นแหละ ได้อารมณ์ค่ดๆ อารมณ์เบื่อร.ร.ไง

เมนูต่อไปทีนี้อยากกินอะไรอีกล่ะพล? ต่อมความอยากของพลนี่หากินลำบากนะ แต่ก็สามารถทำกินเองได้อย่างไม่ลำบนสักเท่าไหร่.. เรื่องกินขอให้บอก สู้ตายใช่ป่ะน้อง

สงสัยการบ้านจะตรึม..
ทำกันข้ามวันข้ามคืนเลยน้อ..

ลั้ลลลล ลา.. สุขใจได้แหย่คนเล่น..

โธ่อ้าย ...เรื่องมะกอกทำใจนะครับ
แล้วก็อภัยหมอเค้าไปเถอะนะ จะได้ไม่ติดค้างกันในภพชาติต่อไป

แว้บบบเด๋วไม่ได้เข้ามาอ้ายก็มีเมนูปลอบขวัญตัวเองแระเนาะ

ไม่น่าเชื่อว่าอะไรแบบนี้จะมีชุดสำเร็จให้เราทำได้ง่าย ๆ
ก็ต้องขอบคุณโลโบ้เค้าจริงดังอ้ายว่าแระ ....

ว่าแต่รสชาติ พอไหวมั๊ยคร้าบบบบ คริคริ

อยากจะร้องไห้แทนคุณฝรั่ง ที่ได้ภรรยาสุ ดแสนจะฉลาดในการดัดแปรง ปรุงแต่ง อาหารชั้นเริดให้รับประทานได้ทุกวัน ดูหน้าตาใส้อั่วแล้วก็ OK อยู่นะ แต่น้องน้ำพริกนี้ซิ ดูมันแปลกๆ น่าจะเป็นน้ำพริกกะปิมากกว่า แต่ดูโดยรวมแล้ว น้องดำเราใช้ได้เลย นี่แหละเค้าเรียกว่าเสน่ปลายจวักละ 55555555

น่าทานมากๆเลยค่ะ แวะมาเยี่ยมชมค่ะ

เราใช้หมูสามชั้นสับหยาบ ครึ่งโล คลุกกับผงสำเร็จ ใบมะกรูดซอย แล้วใส่กระทะ ตั้งไฟอ่อน ค่อย ๆ ทำ พักเดียวกินได้ แต่สภาพเหมือนลาบมากกว่าไส้อั่ว ขี้เกียจใส่ถุงคอลลาเจนน่ะ