บันทึกของคนตัวน้อยๆ
Group Blog
 
<<
พฤศจิกายน 2554
 
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
27282930 
 
1 พฤศจิกายน 2554
 
All Blogs
 

เสียใจ ใน google


MusicPlaylist
Music Playlist at MixPod.com

เสียใจ พิมพ์คำำนี้ใน google หลายคนคงเคยเป็น พิมพ์ อกหัก ร้องไห้ บลาๆ
เราก็เป็นหนึ่งในนั้น ไม่อยากพูดไม่อยากบอกใคร แต่อยากระบาย

พอพิพม์ เสียใจ ก็เจอเพลงนี้ โดนจัง...

วันนี้เหนื่อย หมดแรง ไม่อยากทำอะไร ไม่อยากไปช่วยชาวบ้าน แผลน้ำกัดเท้าทั้ง 2 ข้างใกล้หาย แต่ได้แผลที่หลังเพิ่มมาแทน
ส่วนแผลในใจ ก็โดนเปิดอีกครั้ง ลึกๆก็ยังห่วงเธอนะ รักเธอด้วย
แต่น้ำเสียง การกระทำที่ผ่านมา คำพูดทุกอย่าง ก็พอเถอะ เค้าไม่ต้องการ
ถึงเคยจะต้องการ ก็แค่อารมณ์ชั่ววูบ ของเค้า บอกอยากเจอ
นัดเจอเอง แล้วก็หายเป็นแบบนี้ตลอด ไม่ว่าง ลืม ไม่มีเวลา แต่มีเวลาไปเที่ยวกับเพื่อน หนังทุกเรื่องที่เราชวนดู บอกดููแล้ว ^^ อืม ไม่มีเวลาเนี่ยนะ..

เราหยุดงานทิ้งทุกอย่าง รอ โทรศัทพ์ แล้วก็หาย
วันนี้รู้สึกไม่มีแรงเลย ไม่อยากได้ยินเสียงเธออีกแล้ว
อยากไปไกลๆๆๆ ไม่อยากอยู่ กทม

แต่ใจก็อดห่วงชาวบ้าน ห่วงกู้ภัยด้วยกันไม่ได้
ทุกคนเหนื่อย ล้า เจ็บตัว กันระนาว รถ เรือ โทรศัทพ์ วิทยุสื่อสาร พัง

ชาวบ้าน รัฐ ที่เห็นแก่ตัวช่างมัน ไม่สน แต่อย่ามาโวยวายใส่นะ โดนแน่
ให้ทิ้งคนที่ไม่มีประสบการณ์ทำงาน ทิ้งชาวบ้านเราก็ทำไม่ลง
แต่ก็รู้สึกหดหู่นะ กู้ภัยที่ตายเพราะไฟดูด โดนสัตว์ทำร้าย แล้วครอบครัวเค้าจะอยุ่อย่างไร
ไม่รู้เราจะโดนบ้างรึเปล่า แต่ถ้าจะโดนก็ ....

คืนนี้เสร็จงานแล้วอยากไป ไปไกลๆ ตามไปเขาใหญ่ ไปดูดาว ให้เมาแล้วก็นอนตรงนั้น นอนตากน้ำค้าง 19 องศา
แต่ก็ได้แค่คิด ทิ้งงานทิ้งพี่น้อง ทิ้งใครๆ ไม่ลง...

เหนื่อยใจกับหลายเรื่อง เรื่องเธอก็สุดๆแล้ว พยายามยอมทุกอย่าง ยอมมาตลอด ให้ทุกอย่างที่ให้ได้ เธอมาที่หนึ่งเสมอ แต่วันนี้จบ..... รักดีๆนี่มันหายากจริงๆ

สงสารทุกคนที่มีรักไม่ดี
กับเธอ ที่รักสุดใจ ตอนนี้เริ่มเกลียด สิ่งร้ายๆที่เธอทำให้
ถ้าวันนี้น้ำไม่ท่วม ตอนนี้คงได้พักใจที่ไหนที่นึง คืนนี้จะร้องเพลงนี้ทั้งคืนเลย..

เธอทำฉันเสียใจ จากที่เป็นคนที่เธอขอแต่งงาน ที่เคยใช้วันเวลาร่วมกัน
แล้วก็กลายเป็นคนที่เธอทำร้าย
แล้วก็เป็นแค่คนรู้จัก
แล้วจะกลายเป็นคนที่ไม่รู้จักกันอีก


คำที่ไม่อยากพูดตอนวางหู
ซึ่งหลังๆเริ่มพูด เพราะมันไม่เหมือนเดิมแล้ว และมีอีกหลายๆคำซึ่งอยากพูดทางโทรศัพท์ แต่ได้น้ำเสียงเธอก็พูดไม่ออกแล้ว
วันนี้ขอพูด เป็ดน้อย... พี่รักเป็ดน้อยมากนะ แต่พี่ก็เกลียดสิ่งที่เป็ดน้อยทำกับพี่ ดูแลตัวเองดีๆ ขอให้มีความสุขกับทางที่เลือกเดิน บ๊ายบาย




 

Create Date : 01 พฤศจิกายน 2554
6 comments
Last Update : 1 พฤศจิกายน 2554 17:38:34 น.
Counter : 1259 Pageviews.

 

ผ่านไปได้เสมอค่ะ ผ่านมาแล้วถึงพูดได้ และฟ้าหลังฝนยังมี สู้ๆค่ะ

 

โดย: ปูโกะ (piyazan ) 1 พฤศจิกายน 2554 19:24:21 น.  

 

ขอบคุณครับปูโกะ แต่กว่าจะผ่านได้นี่ใช้เวลานานใช้ได้เลยนะครับ

 

โดย: aodbu 6 พฤศจิกายน 2554 17:58:40 น.  

 

ใช้เวลานานค่ะ แต่จะคุ้มค่ามาก แข็งแรงขึ้นมาก
เก็บประสบการณ์เอาไว้เป็นบทเรียน
ทุกวันนี้ถ้าเจอเค้าคนนั้นอีก ก็คงเดินผ่านแบบไม่รุ้สึกอะไร ดีไม่ดีจะเดินเข้าไปขอบคุณด้วยซ้ำที่ทำให้เราได้มีวันนี้

ปล ที่ร้านน้ำท่วมไปแล้วค่ะ ตอนนี้อพยพไปเที่ยวทางอิสานค่ะ ถ้าน้ำลดแวะที่ร้านนะคะ มังสวิรัติก็ทำได้หลายเมนูค่ะ แม่ครัวที่ร้านปูทำอาหารอร่อยมากค่ะ

 

โดย: ปูโกะ (piyazan ) 8 พฤศจิกายน 2554 17:52:47 น.  

 

https://www.bloggang.com/mainblog.php?id=tummpb&month=19-11-2011&group=2&gblog=5

เอามาฝาก เพื่อคิดถึงก็แวะไปดูครับน้อง

 

โดย: เราชื่อตั้ม MPB 19 พฤศจิกายน 2554 12:17:33 น.  

 

มันไม่มีลิ้งค์ต่อจริงๆนะ สงสัยต้องดูในคอมแน่เลย?

 

โดย: mamin IP: 115.67.167.77 19 มีนาคม 2556 15:06:16 น.  

 

มันไม่มีลิ้งค์ต่อจริงๆนะ สงสัยต้องดูในคอมแน่เลย?

 

โดย: mamin IP: 115.67.167.77 19 มีนาคม 2556 15:06:18 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


aodbu
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




อย่ารักชาติ แค่คำพูุด
อย่านับถือศาสนา แค่ในทะเบียนบ้าน
อยากให้สังคมดี ต้องกล้าทวนกระแสสังคม


พวก 1 ไม่สน ต่อทุกสิ่งรอบตัว
พวก 2 เห็น แต่ไม่กล้าทำแก้ไข
พวก 3 ใส่ใจ และกล้าทำในสิ่งที่ต้องทำ
.......


หลายคนอยากเป็นคนเด่นดัง เป็นเจ้าคนนายคน
แต่ยังมีบางคนบางกลุ่ม ที่สวนกระแสสังคม
มาเสียสละความสุขส่วนตัว ทำงานรับใช้ปวงชน ปกป้องรักษาผืนแผ่นดินเกิด.....

ชีวิตที่ได้ทำอะไรเพื่อผู้อื่น ตอบแทนพระคุณพ่อแม่ ประเทศชาติที่ให้เราอยู่อาศัย คือชีวิตที่มีค่าที่สุดแล้ว

..................................................

โอวาทพระิอริยวังโสภิกขุ สำนักปู่สวรรค์
๑๙ มกราคม ๒๕๔๑

หลักการดำรงชีวิตอยู่ในยุคกลียุค

๑.เราต้องอย่ายึดมั่นถือมั่น เราต้องคิดว่ามนุษย์ทุกคนเกิดมาใช้กรรม ทุกคนมาร่วมชะตากรรมเดียวกัน เราควรจะมีขันติธรรมซึ่งกันและกัน


๒.ชีวิตหนึ่งอยู่ไม่ถึง ๑๐๐ ปี เราอย่าไปทุกข์อะไรมาก เราถือว่าเราได้ทำให้ดีที่สุดเท่าที่ดีได้


๓.พยายามฝึกจิตวิญญาณของตนให้สูงขึ้นเพื่อว่าธรรมชาติทำลายมนุษย์แล้ว มนุษย์อยู่ไม่สุข จิตใจมนุษย์เหมือนลิง ปัญหาเรื่องตีกันทะเลาะกัน
ธรรมชาติลงโทษ มนุษย์ทำลายธรรมชาติ ธรรมชาติต้องลงโทษมนุษย์ เป็นกฎของสังสารวัฏ


ฉะนั้นเราอยู่ในยุคนี้ เราจำเป็นต้องทำใจให้ได้ อย่ายึดมั่นอะไรให้มาก พรุ่งนี้สว่างแล้ว เดี๋ยวก็มืด นอนตื่นขึ้นมาเรายังไม่ตาย ก็จะใช้กรรมต่อไป

และเราไม่ต้องไปกินยาแก้โรคประสาทอย่างทุกวันนี้ ยาแก้โรคประสาทขายดี
นั่นคือมนุษย์ปลงไม่ตก


ถ้าคิดว่าชีวิตหนึ่งเกิดมาต้องการอะไร
กินข้าว ๓ มื้อ กินเสร็จก็ต้องขี้
อยู่ก็ไม่มีอะไรไปยึดมั่นถือมั่นเราก็สบาย


แต่ถ้าเราไปหลงเกียรติ หลงสิ่งสมมติ ชีวิตไม่มีวันเป็นสุข เพราะฉะนั้นขอให้เราทั้งหลายที่อยู่ในยุคกลียุคเช่นนี้ท่านต้องทำใจให้ได้ อย่าไปคิดอะไรมากมาย ทุกอย่างยิ้มไว้แหละดี

...................................

เอ้ายิ้มกันหน่อยครับ





New Comments
Friends' blogs
[Add aodbu's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.