บางครั้งการสื่อสารผ่านตัวกลาง ก็ทำให้ความเข้าใจคลาดเคลื่อนได้
คำบางคำที่ผ่านตัวกลางเอามายึดติดไม่ได้เช่นกัน

ลม.. เรามองไม่เห็น แต่เราก็รับรู้ถึงความมีอยู่ของลม
เวลามีลมเย็นๆพัดผ่านตัวเรา ทำให้เรารู้สึกสดชื่น และสบาย
เมื่อลมหยุดเราก็ได้แต่เฝ้าคอยว่า.. เมื่อไหร่จะมีลมเช่นนั้นอีก
เมื่อมองไปที่ตัวกลาง มองเห็นต้นไม้พัดไหว ใบไม้ปลิวว่อน เป็นสัญญาณว่าสายลมกำลังมา
คนที่รอคอยด้วยใจแห้งๆ ก็มีความชื้นใจ อุ่นใจก่อนหน้าที่จะได้สัมผัสลมนั้นซะอีก
แต่.. บางครั้งสายลมที่มานั้นก็ใช่ว่าจะเย็นดั่งที่หวังไม่
 
คำพูดดีดี ที่ออกมาจากปากคนที่เรารู้สึกดี หรือที่ออกมาจากคนที่เราหวัง ก็เป็นเฉกเช่นเดียวกับลมเย็นๆนั้น
แต่ถ้าลมนั้นเบาบาง เป็นเพียงแค่ลมปาก ก็ไม่อาจประสานความหวัง จนทำให้ความฝันเป็นเพียง ลมๆแล้งๆ
 
คนที่รอคอยลมด้วยความหวังเล็กๆ ย่อมผิดหวังอย่างเล็กๆ
แต่คนที่เปิดรอสายลมนั้นด้วยหัวใจที่อ้างว้าง เมื่อได้รับลมร้อนๆย่อมผิดหวังอย่างแรงเช่นกัน
 
จากความผิดหวัง แปรผันไปเป็นความโมโห
จะโทษสายลมก็ไม่ได้ เพราะมันก็ผ่านไปแล้ว
หันไปมองย้อนไปทางต้นลม ก็เห็นตัวกลาง
เลยโทษที่ตัวกลาง อย่างเดียว ว่า.. ทำไม ?
 
ทำไมวันนี้ถึงได้พาเอาความร้อนใจ ความช้ำใจมาให้ด้วย
ทำไมวันนี้ลมนั้น ไม่ได้ทำให้ชื่นใจ ทำให้สดใส ทำให้เย็นสบาย ดั่งที่เคยๆ ดั่งที่เคยทำ
โดยหารู้ไม่ว่า ต้นไม้้นั้น ใบไม้นั้น ตัวกลางนั้นได้เสียสละ ได้สูญเสียความเป็นตัวเองไป

เมื่อใดที่ร้อนใจ สายลมก็สลายร้อน
เมื่อใดที่ทุกข์ใจ สายลมก็บรรเทามัน
เมื่อใดที่หัวใจหนาว สายลมก็ทำให้อุ่นได้เหมือนกัน
แต่มีใครรู้บ้างไหมว่า.. สายลมนั้นต้องพัดผ่านตัวกลางมาอีกที
ตัวกลางที่ทำหน้าที่เป็นทางผ่านของลม อาจจะดูเหมือนไม่มีชีวิต และจิตใจ
ตัวกลางที่มีตัวของตัวเอง มีความรู้สึกเป็นของตัวเอง
ตัวกลางที่ไม่ได้มีความเป็นกลางอย่างแท้จริง
ตัวกลางที่ใจโน้มเอียงเข้าหาสายลม หรือคน
ย่อมทำหน้าที่ตัวกลางได้ไม่สมบูรณ์แบบของตัวกลาง เพราะ ตัวกลางก็มีชีวิต และจิตใจ ที่หวังดี
อยากให้คน ได้สัมผัสสายลม แม้จะต้องสูญเสียสิ่งสำคัญบางอย่างของตัวเองไป
 
สายลม.. เจ้ารู้ตัวบ้างไหมว่า สิ่งที่เจ้าสื่อผ่านตัวกลางนั้น กำลังทำร้ายใคร
คน.. เจ้ารู้ตัวบ้างไหมว่า สิ่งที่เจ้ากำลังรับรู้และเข้าใจนั้น กำลังทำให้เกิดเรื่องร้าย

ตัวกลางได้พิสูจน์ตัวเองแล้ว ว่าสิ่งทีตัวกลางทุ่มเท ก็เพราะความหวังดี
ความชื้นที่เคยสะสมก็ยอมสละ เพียงเพื่อให้ลมแห้งๆนั้น ได้กลายเป็นลมที่ให้ความสบาย
ยอมให้แดดแผดเผาตัวเองให้มีความร้อน เพียงเพื่อให้ลมหนาวๆนั้น ได้กลายเป็นลมที่ให้ความอบอุ่น
ยอมเจ็บปวด เพียงเพื่อทำให้ลมที่เป็นพายุ บรรเทาและสงบพอที่จะกลายเป็นลมดั่งเดิม
 
ความผิดหวัง ความขาดสติ ทำให้มองไม่เห็นสิ่งเหล่านี้ สิ่งที่สำคัญเหล่านี้
สิ่งที่ตัวกลางได้ทำเพื่อเรา ทำเพื่อทุกคน ทำด้วยความบริสุทธิ์ใจ
 
สายลมจ๋า คนจ๋า ลองหันกลับมามองหน่อยว่า..
เราได้เคยทำร้ายตัวกลางเหล่านี้หรือไม่
ตัวกลางเหล่านี้ ก็ต้องการน้ำใจ และกำลังใจเหมือนกับเรานะ

Create Date : 23 ธันวาคม 2551
Last Update : 23 ธันวาคม 2551 15:14:01 น.		2 comments
Counter : 739 Pageviews.
Share Tweet