Group Blog
 
<<
มีนาคม 2555
 
 123
45678910
11121314151617
18192021222324
25262728293031
 
19 มีนาคม 2555
 
All Blogs
 
ปาฏิหาริย์

ชายหนุ่มคนหนึ่ง ผู้เฝ้ารอปาฏิหาริย์ ซึ่งในแต่ละวันในชีวิตแสนธรรมดาจืดชืด ทำให้เขานึกไม่ชอบใจ

ดวงอาทิตย์ขึ้นแล้วก็ตก
สายลมพัดแล้วก็หยุดนิ่ง
บางคราวฝนพรำแล้วก็หยุดตก
วันนี้ที่เหมือนกับเมื่อวาน
พรุ่งนี้ที่จะเป็นเหมือนกับวันนี้

สิ่งเหล่านี้ล้วนแต่ทำให้เขารู้สึกไม่พอใจ

ชายหนุ่มจึงตัดสินในไปตามหาผู้เฒ่านักปราชญ์คนนึง ที่เขาได้ยินมาว่าเป็นผู้สร้างปาฏิหาริย์อยู่ทุกวัน
เขาเทียวถามคนอื่นไปเรื่อยๆ..
จนกระทั้งวันหนึ่ง เขาได้รู้ว่าผู้เฒ่านักปราชญ์คนนั้นอาศัยอยู่บนเกาะร้างห่างไกลจาก ผู้คน แสงสีศิวิไล และไอโฟน 

ชายหนุ่มจึงเดินทางไปยังท่าเรือเล็กๆ เพื่อหาเรือนั่งไปยังเกาะแห่งนั้น แต่บังเอิญ มีประกาศจากกรมอุตุนิยมวิทยาว่า จะมีพายุมรสุม คลื่นทะเลสูง 4 เมตร เรือเล็กโปรดงดออกจากฝั่ง อาจจะมีสึนามิ หรือไม่ก็ ก๊อตซิล่าบุก
เรือโดยสารต่างก็เลยทอดเสมอ ผู้คนพากันเตร็ดเตร่บริเวณท่าเรือไปทั่ว บ้างก็หันหลังกลับยกเลิกทิป บ้างก็หาที่พัก บ้างก็ตั้งกล้องเพื่อรอถ่ายเจ้าก็อตซิล่า เพื่อลงยูทูป ปั่นเรตติ้งกันให้ทะลุล้านคนดู 

ชายหนุ่มก็หาที่พักเป็นโรงแรมเล็กๆ บริเวณท่าเรือนั้นเอง
เนื่องจากมีผู้คนตกค้างจำนวนมาก  เขาต้องรอจนกว่าเรือจะออกจากท่าได้อีกครั้ง
จึงทำให้ต้องพักรวมกันกับแขกผู้เข้าพักก่อนหน้า คือ.. ต้องแชร์ห้องพักกัน
ชายหนุ่มกับเพื่อนร่วมห้องก็ทักทายพูดคุยกัน

"สวัสดีพ่อหนุ่ม ชาวบ้านเรียกฉันว่า ลุง ฉันอาศัยอยู่บนเกาะโน้น เธอจะเรียกฉันแบบนั้นก็ได้ เจ้าหนุ่มหละ ชื่ออะไร ?"
"ผมชื่อชาย มาจากเมืองหลวง"
ชายหนุ่มตอบด้วยท่าทีที่เบื่อหนาย และเขารู้สีกอึดอัดใจ เขาจึงใช้เวลากลางวันหมดไปกับการนอน นอน แล้วก็นอน

ครั้นเมื่อตื่นขึ้นตอนเช้า เขาเห็นว่ากระแสลมยังคงพัดบานประตูกระทบกัน สงเสียงดัง บัง ! พายุยังคงเหมือนเดิม แต่ลุงไม่อยู่ที่ห้อง
เขาลองเดินออกไปหาลุง ลุงกำลังซักเสื้อผ้าอยู่ข้างๆลำธาร ใกล้ๆโรงแรม

"มาซักผ้าอะไรกันตอนนี้หละลุง อากาศก็ไม่เห็นดีเลย"
"ลมแรงๆแบบนี้ เสื้อผ้าจะแห้งไวขึ้นนะ"

ลุงผู้ไม่เคยอยู่เฉยเลยหาทำโน้นทำนี่อยู่ตลอดทั้งวัน ผิดกับชายหนุ่มผู้ซึ่งเอาแต่บ่นๆแล้วก็นอน



.
.



วันที่สอง คลื่นลมยังคงโหมกระหน่ำ ทะเลยังคงมีคลื่นซัดกระจาย จนเกิดฟองสีขาวเต็มไปหมด
ชายหนุ่มเบื่อหน่ายจนหมดความอดทน จึงตรงไปร้านเหล้าเล็กๆ แถวๆนั้น
หลังจากร่ำสุราจนกึ่มๆได้ที่ แล้วกลับมาห้องพัก เขาก็ได้เห็นว่าลุงกำลังรดน้ำให้เมล็ดดอกไม้ในกระถางดินเผาเล็กๆนอกระเบียงห้อง
"นั้นมันเป็นหน้าที่ของพนักงานโรงแรมไม่ใช่หรือครับ"
"อืม.. ไม่ว่าจะเป็นหน้าที่ใคร สุดท้ายมันก็มีความหมายกับตัวเราเหมือนๆกันมิใช่หรือ"



.
.



กระทั้งวันที่สาม ประมาณตี 5 
ได้มีประกาศยกเลิกพื้นที่เสี่ยงภัย ยกเลิกประกาศเตือนภัยระวังมรสุม

นอกหน้าต่างนั้นลมพายุได้ลดความแรงลง ขณะที่ดวงอาทิตย์ค่อยลอยขึ้นบนขอบฟ้าและส่องแสงสว่างลงมาทำให้ทะเลเป็นสีทอง
ลุงเปลี่ยนเสื้อผ้าชุดใหม่ เปิดหน้าต่างรับแสงแดดให้สาดส่องเข้ามาในห้อง
แล้วเดินออกไปดูที่กระถางดินเผาอันนั้น ซึ่งก็มีต้นอ่อนแทงยอดใบเล็กๆออกมาพ้นจากดินเพื่อรับแสงแดนอุ่นๆเพื่อสังเคราะห์แสงหล่อเลี้ยงชีวิต

ถึงกระนั้น สำหรับชายหนุ่มก็ยังคงเป็นวันที่แสนจืดชืดเช่นเดิม
เสื้อผ้ายังคงเหม็นอับ ไม่ต่างจากเมื่อวาน ลมหายใจยังคงมีแต่กลิ่นเหล้าคละคลุ้งเช่นเดิม

เมื่อทั้งสองเดินออกมาจากโรงแรมที่พัก ลุงจึงถามชายหนุ่มว่า
"ทำไมเจ้าจึงต้องการเดินทางไปเกาะโน้นหละ"
"ข้าอยากพบผู้เฒ่าคนนึง"
"ทำไมเจ้าจึงอยากพบเขาหละพ่อหนุ่ม"
"ผมอยากไปดูให้ประจักษ์ซักครั้งหนึ่ง ถึงปาฏิหาริย์ ซึ่งใครๆก็บอกว่าเขาคือนักปราชญ์ ผู้เก่งกาจสร้างปาฏิหาริย์ได้ทุกวัน"

ลุงก้าวเท้าไปที่ท่าเรือที่จะมุ่งหน้าไปเกาะโน้น แล้วหันหลังกลับชี้มือไปทางถนนที่มุ่งหน้าเข้าสู่เมืองใหญ่ แล้วกล่าวว่า..

"..ถ้าเช่นนั้น เจ้าก็กลับเมืองของเจ้าไปเถอะ ไม่ว่าที่ไหนเมื่อใด หากเรารู้จักใช้ชีวิตอย่างถูกต้อง และทำสิ่งต่างๆให้ดีที่สุดความสามารถ วันนั้นคือวันใหม่ เป็นวันแห่งปาฏิหาริย์ แต่หากไม่เป็นเช่นนั้น ล้วนถือเป็นวันเก่าเป็นวันแห่งความซ้ำซาก แล้วทั้งสามวันที่ได้อยู่กับข้าก็สิ้นเปล่าไร้ค่า ข้าก็ไม่มีปาฏิหาริย์ใดจะแสดงให้เจ้าดูหรอกพ่อหนุ่ม.. "





Create Date : 19 มีนาคม 2555
Last Update : 19 มีนาคม 2555 21:01:43 น. 8 comments
Counter : 1547 Pageviews.

 


โดย: โอน่าจอมซ่าส์ วันที่: 19 มีนาคม 2555 เวลา:22:09:53 น.  

 
าผู้เฒ่านักปราชญ์คนนั้นอาศัยอยู่บนเกาะร้างห่างไกลจาก ผู้คน แสงสีศิวิไล และไอโฟน

ชอบประโยคนี้จังค่ะ....^^


โดย: ตัวเล็กฟันเหล็กรักเด็กใส่แว่น วันที่: 21 มีนาคม 2555 เวลา:15:45:54 น.  

 


ชอบงะ '...หากเรารู้จักใช้ชีวิตอย่างถูกต้อง และทำสิ่งต่างๆให้ดีที่สุดความสามารถ วันนั้นคือวันใหม่ เป็นวันแห่งปาฏิหาริย์...'



โดย: Wongka วันที่: 21 มีนาคม 2555 เวลา:21:17:14 น.  

 
ป๋ามีเรื่องลึกซึ้งมาหลอก เอ๊ย!! เล่าให้เด็กๆฟังอีกแระ

เข้ามาแซวค่ะ อิอิ


โดย: จีบได้ รักได้ แต่เป็นไปไม่ได้ วันที่: 25 มีนาคม 2555 เวลา:16:45:54 น.  

 


โดย: โอน่าจอมซ่าส์ วันที่: 30 มีนาคม 2555 เวลา:23:03:50 น.  

 
บล็อกเงียบเหาไปหลายวันแล้วนะคะ


โดย: อยากกินเห็ดฟาง วันที่: 5 เมษายน 2555 เวลา:23:00:17 น.  

 
ลืม งองู


โดย: อยากกินเห็ดฟาง วันที่: 5 เมษายน 2555 เวลา:23:00:47 น.  

 
ขอบคุณค่ะที่เข้ามาแวะในกระทู้ และเรื่องราวดีๆ


โดย: April friday IP: 27.55.1.173 วันที่: 18 พฤษภาคม 2557 เวลา:23:52:04 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

โอ-ต่อ
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




คิดอย่างอิสระและทำอย่างที่ตั้งใจ
แต่ .... อย่าเดือนร้อนคนอื่น นะ
Friends' blogs
[Add โอ-ต่อ's blog to your web]
Links
 

MY VIP Friend

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.