|
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 |
8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
29 | 30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
ตอนที่ 7 : เลือกที่จะอยู่กับความเจ็บปวด(ดีที่สุด)
//www2.asis.co.th/antonymer/Antonymer-RayaTumjai.mp3 โหลดเพลงได้นะครับ
ผมไม่อยากพร่ำเพ้อพรรณนาถึงวันเวลาที่ผ่านไปเร็วมากอีกแล้ว หลายตอนแล้วที่ผมบ่นแต่เรื่องนี้ เพราะมันคือความจริงแล้วความจริงเล่า มองแค่วันนี้เราจะรู้สึกว่ามันผ่านไปช้ามาก แต่หันหลังกลับไปทำไมมันเร็วจังเลย
ผมไม่ได้อัพบล็อก อัพเดทความเคลื่อนไหวเหมือนเมื่อก่อน ทั้งๆที่บทเรียนในชีวิตนั้นผ่านเข้ามามากมายมหาศาล ทั้งบทเรียนปัจจุบัน และสิ่งที่ทำให้เราย้อนอดีตกลับไปเป็นตอนเด็กได้
หนึงเดือนเต็มนี้ ผมฝันถึงสมัยตอนที่สมัยมัธยมต้นบ่อยเป็นอันดับหนึ่ง ฝันถึงตอนเข้าค่ายกับเพื่อนๆ ฝึนถึงบรรยากาศตอนรีบเร่งไปโรงเรียน ตอนเลิกเรียนเตะบอลอยู่หลังโรงอาหาร กลิ่นอายตอนในห้องพยาบาลตอนที่ที่ผมไม่สบาย กลิ่นเครื่องมือของห้องคอมพิวเตอร์ กลิ่นเศษอาหารในร้านอาหาร ถึงขนาดกลิ่นตัวของตัวเองตอนวัยรุ่นใหม่ๆ มันยังลอยย้อนอดีตกลับมาหาอย่างถาโถม ไม่เข้าใจว่าคืออะไร
อันดับสองก็คือตอนสมัยประถม ผมคลุกคลีกับเพื่อนๆ ในชั้นเรียน บนโต๊ะไม้ตัวใหญ่(แต่ตอนนี้ตัวเล็กแล้วเพราะเราโตขึ้น) ได้กลิ่นเนื้อไม้ กลิ่นชอล์คที่เปื้อนมือหมาดๆ กลิ่นเสื้อผ้าและถุงเท้าที่กลับมาจากบ้านใหม่ๆ บนรถเมล์สาย 23 ที่ต้องเดินทางกลับสมุทรปราการทุกวัน เสียงไม้เรียวที่ฟาดตูด รวมไปถึงกลิ่นปูนซีเมนต์สมัยตอนสร้างบ้านใหม่
อันดับสามก็คือตอนมัธยมปลาย ผมได้กลิ่นตอนช่วงฤดูหนาวเวลาตีห้า อากาศชื้นนิดหน่อย เสียงเพลง คู่แท้ ดังขึ้นมาตอนผมเดินออกจากซอยไปโรงเรียน กลิ่นสโมสรขายอาหารของนักเรียน มีกลินเวเฟอร์หลอดรสข้าวโพด รสชอคโกแลต กลิ่นไอศกรีมแมกโนเลียที่ซื้อหนึ่งแถมหนึ่ง กลิ่นโรงงานเชื่อมเหล็ก แสงอ๊อกเหล็ก และกลิ่นกายตอนเข้าค่าย รด.
เรื่องราวที่ผมชอบเก็บมาฝันที่สุดคือการเข้าค่าย ผมเจอเพื่อนเยอะแยะมากมาย ในฝันคืออารมณ์ที่มีความสุข ผมอยากกลับไปอีกครั้งหนึ่งจัง อยากเล่นสนุกๆกับเพื่อน อยากโดดเรียนกับเขาเป็นบ้าง อยากหนีเทีั่ยว อยากมีเงินเยอะๆ ทำไมไม่ฝึกงาน ไม่ทำงานนะ กลัวอะไรอยู่ เพ้ออะไรอยู่ คิดอะไรอยู่แค่นั้น?
ยิ่งนานวันเข้าผมยิ่งขุดเจอปมด้อยในชีวิตได้มากขึ้น ผมเล่าให้ใครฟังว่าผมจำตอนอายุสองขวบได้ที่คุณตาจับผมให้นังบนเก้าอี้สูง ผมกลัวความสูงและร้องให้ออกมาอย่างขี้แย ผมจะชอบร้องให้เยอะๆ เพื่อให้คนมาปลอบใจ ให้คนมาโอ๋ผม แต่ยากเถอะ ไม่มีใครมาปลอบผมหรอก เสียงเล็ดลอดออกมาจากประตูบอกว่า "เดี๋ยวมันเหนื่อยมันก็หยุดร้องเอง"
ตอนประถมผมก็เป็นทางของเพื่อนทุกคน หัวหน้าห้องที่ไม่มีอำนาจอะไรเลย งานกลุ่มคืองานกิด ส่วนงานกิดจะต้องดีที่สุด โดนบังคับให้เลียรองเท้า โดนบังคับให้เล่นตลก โดนเพื่อนตบหัว ไม่เคยกล้า ไม่เคสู้ ไม่เคยลุยกับชีวิตอะไรสักอย่าง
เพราะผมถูกสอนมาให้ยอมคน สอนมาให้เป็นคนดีไม่ตอบโต้ใคร สอนมาให้ไม่ต้องการคำชม สอนมาไม่ให้ทำสิ่งที่แย่ เพราะถ้าทำแล้วจะโดนด่า
มันคือการสอนที่ดี แต่ผมกลับคิดไปเองว่า พ่อแม่รังแกฉัน พ่อแม่ไม่ได้รักเราเลย เาจึงเป็นคนเก็บกดมาตั้งแต่เด็กจนโต....
ผมทุกข์เพราะตัวผมเองทำทั้งนั้น และปมทั้งหลายก็ส่งผลมาจนถึงตอนโต ทำให้ผมไม่กล้าทำอะไรสักอย่าง กลัวผิด กลัวพลาด กลัวถูกปฏิเสธ เป็นคนยอมคน ใครว่าอะไรนิดหน่อยจะเสียเซลฟ์ไปเลย
โชคดีที่เฮือกหนึ่งในชีวิตผมได้กล้าท้าทายตัวเองด้วยการมาเชียงใหม่ มาสมัครร้องเพลงแล้วตกรอบหาเงินกลับบ้านไม่ได้ มาขอเขาทำงานจนได้งานมาจนปัจจุบัน และไม่มีทีท่าว่าจะกลับไปกรุงเทพเลย
สิ่งที่ได้มันมากมายเหลือเกิน ผมเข้มแข็งและกล้าเสี่ยงมากขึ้น ผมกล้าแสดงออก ผมมีเงินแล้ว ผมมีความหวังในชีวิต แต่มันต้องแลกด้วยความทุกข์น่ะแหละ ไม่มีอะไรได้มาอย่างเดียวโดยไม่เสียไป
ผมทุกข์มาก เพราะผมมีคนสั่งสอนผม มีคนด่าผม มีคนบังคับและชี้ทาง เขาเหมือนปีศาจร้ายคนหนึ่งที่ผมเกลียดมาก แต่ทุกครั้งที่ทะเลาะกลับมา ผมจะรู้สึกเสียใจตลอดเวลา แม้เรื่องที่ทะเลาะจะเป็นเรื่องที่ใครภูกใครผิดก็เถอะ
ชีวิตมันต้องทุกข์เท่านั้นนะครับ ไม่อย่างนั้นมันจะไม่มีค่าเลย มันต้องชนกับทุกข์ แล้วเราจะเห็นคุณค่าของมัน
หลายต่อหลายครั้งที่ทนไม่ไหวอยากกลับบ้านแล้ว อยู่เฉยๆไม่ต้องเจออะไรดีกว่า เพราะที่นี่มันทุกข์แสนสาหัสเลย แต่ผมขอเลือกที่จะอยู่กับความเจ็บปวดอันนี้ เพื่อขัดเกลาปมในชีวิตตอนเด็กให้หมดไปทีละน้อย จนไม่อยากกลับไปในอดีต แล้วหันหน้ามามองชีวิตข้างหน้าใหม่ ต้องทำให้มันสวยงามกว่าอดีต ต้องทำให้อดีตเป็นสิ่งไร้ค่าไปได้ นั่นคือเป้าหมายต่อไปของผม....
Create Date : 02 สิงหาคม 2553 |
Last Update : 2 สิงหาคม 2553 14:43:33 น. |
|
17 comments
|
Counter : 8536 Pageviews. |
|
|
|
โดย: junior IP: 222.123.207.250 วันที่: 19 สิงหาคม 2553 เวลา:22:12:49 น. |
|
|
|
โดย: one of antonymer IP: 180.183.41.222 วันที่: 1 กันยายน 2553 เวลา:1:11:40 น. |
|
|
|
โดย: Kasz IP: 124.121.94.248 วันที่: 1 กันยายน 2553 เวลา:17:11:54 น. |
|
|
|
โดย: prince lew IP: 58.10.234.238 วันที่: 4 กันยายน 2553 เวลา:18:39:04 น. |
|
|
|
โดย: Jardor วันที่: 13 ตุลาคม 2553 เวลา:5:10:17 น. |
|
|
|
โดย: ต๊ะเอง IP: 168.153.0.97 วันที่: 15 ตุลาคม 2553 เวลา:17:14:49 น. |
|
|
|
โดย: ต๊ะอีกรอบ IP: 27.130.47.171 วันที่: 15 ตุลาคม 2553 เวลา:21:27:28 น. |
|
|
|
โดย: JJ IP: 206.53.152.176 วันที่: 23 มกราคม 2554 เวลา:19:06:37 น. |
|
|
|
โดย: บ้านใกล้ IP: 125.24.12.85 วันที่: 31 มกราคม 2554 เวลา:10:47:50 น. |
|
|
|
โดย: พี่มายด์ IP: 125.24.12.85 วันที่: 31 มกราคม 2554 เวลา:10:50:13 น. |
|
|
|
โดย: MolellaJok IP: 190.2.133.230 วันที่: 13 มิถุนายน 2564 เวลา:1:04:44 น. |
|
|
|
โดย: JosephOxich IP: 190.2.130.167 วันที่: 11 พฤศจิกายน 2564 เวลา:10:47:24 น. |
|
|
|
โดย: Walterembex IP: 89.38.97.125 วันที่: 10 ธันวาคม 2564 เวลา:12:49:07 น. |
|
|
|
โดย: DJGiankoJek IP: 46.166.182.65 วันที่: 7 กุมภาพันธ์ 2565 เวลา:20:57:17 น. |
|
|
|
โดย: Jeffreytrady IP: 213.159.38.90 วันที่: 14 พฤษภาคม 2565 เวลา:18:05:05 น. |
|
|
|
โดย: Patricksoymn IP: 89.39.106.222 วันที่: 19 มกราคม 2566 เวลา:11:56:35 น. |
|
|
|
โดย: Rudolphtup IP: 194.32.122.15 วันที่: 30 พฤศจิกายน 2566 เวลา:13:18:30 น. |
|
|
|
|
|
|
|