ขอทรงพระเจริญยิ่งยืนนาน 
ด้วยความรักและเทิดทูนอย่างสูงสุด มิมีสิ่งใดมาเทียบเทียมได้ 

โตด้วยข้าวด้วยปลามาเป็นคน
กำเนิดบนแผ่นดินถิ่นอาหาร
ภายใต้ร่มบรมโพธิสมภาร
เอกกษัตริย์รัชกาล “ภูมิพล”


สถิตด้าว..ชะลอดวงจากห้วงฟ้า
จุติพาประจุฝันอันเข้มข้น
เสวยราชย์เพื่อชาติ..ประชาชน
ให้ปลอดพ้นทุกข์เทวษทุกเภทภัย


เราโชคดีแค่ไหนในวันนี้
ที่ยังมีแผ่นดินถิ่นอาศัย
มีความงามแห่งผู้อยู่อย่างไทย
และกษัตริย์หัวใจประชาชน


ธ คือพ่อ คือครู คือผู้ให้
น้ำพระทัยใสสะอาดดั่งหยาดฝน
ทรงมีเพียงคำว่า “ให้” ในกมล
ที่ถั่งท้นเพื่อประชาทุกนาที


มีบ้างไหมในโลกนี้มีใครเหมือน
มีบ้างไหมใครจะเยือนไปทุกที่
พลิกผืนดินกันดารมานานปี
ให้กลับฟื้นคืนชีวีได้อีกครั้ง


มีบ้างไหม..มีบ้างไหม ใครเคยเห็น
ผู้โดดเด่นเหมือนฟ้าสร้างสวรรค์สั่ง
ทั้งศาสตร์ศิลป์สรรพวิชาคว้าได้ดัง
และเจนจัดจริงจังโดยตั้งใจ


มีบ้างไหม ไทยทุกผู้ใครรู้บ้าง
ว่าพระองค์ พระผู้สร้าง...เหนื่อยแค่ไหน
กว่ารังสรรค์ “พอเพียง” หล่อเลี้ยงไทย
ซึ่งเป็นความภูมิใจไทยวันนี้


มีบ้างไหมทั่วแผ่นฟ้าหาไปเถิด
มีกษัตริย์แสนประเสริฐแต่ที่นี่
ตลอดโลกนครรัฐปฐวี
จะยังคงไม่มีไปอีกนาน


พระพุทธเจ้าข้า....
ข้าพระบาทราษฏร์ประชามหาศาล
ขอพระองค์ทรงพระชนม์ยิ่งยืนนาน
เสวยบุญบันดาลนิรันดร์เทอญฯ
_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _


ทรงพระเจริญพระเจ้าข้า
ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อม ขอเดชะ
ระพี พชระ ♥

:ขอขอบคุณบทกลอนไพเราะกินใจของ คุณระพี พชระ

เขียน  ขณะดูรายการถ่ายทอดสด  แม้ไม่ได้ไปต้อนรับเสด็จพระองค์ด้วยตัวเอง  เพียงเฝ้าดูทางหน้าจอโทรทัศน์  ความรู้สึกที่มีขณะได้ยินประชาชนที่ไปต้อนรับเสด็จ  เปล่งเสียงประสาน ว่าทรงพระเจริญ  ก็ทำเอาน้ำตาแห่งความปลิ้มปิติ  หลั่งไหล  เต็มสองตา  รักในหลวงเหลือเกิน  ดีใจที่ได้เกิดในแผ่นดินของท่าน  และได้ทำงานรับใช้  อย่างเต็มความสามารถที่มีอยู่  ขอพระองค์เป็นมิ่งขวัญปวงชนชาวไทยตลอดไปด้วยเทอญ 
                                                  ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อมขอเดชะ