Group Blog
 
<<
ธันวาคม 2552
 
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
2728293031 
 
19 ธันวาคม 2552
 
All Blogs
 
บ้านแสนรักของครอบครัว Underwood



“ผมชอบให้ที่ทำงานกับบ้านเป็นที่เดียวกัน เพราะผมชอบทำงาน อย่างวันหยุดก็รอให้วันจันทร์มาถึงเร็วๆ
เพื่อจะได้เห็นความเคลื่อนไหวของผู้คน และได้ขยับเขยื้อนลงมือทำงานศิลปะอีกครั้ง”

คุณค่าของสิ่งใดสิ่งหนึ่งขึ้นอยู่กับมุมมองของแต่ละคน
ของชิ้นเดียวกันกับคนคนหนึ่งมองว่ามีค่ามากกว่าสิ่งใด แต่กับอีกคนอาจไม่มีความหมายอะไรเลย
การเดินทางมาเยี่ยมบ้านหลังหนึ่งในจังหวัดภูเก็ตในครั้งนี้ ทำให้เราได้เห็น มุมมองเกี่ยวกับเรื่องนี้ชัดเจนขึ้น

บ้านที่เรามาเยี่ยมชมหลังนี้เป็นของ Mr.John Underwood ศิลปินชาวออสเตรเลียที่ย้ายรกรากจากเมลเบิร์น
มาอยู่เมืองไทยได้เกือบ 20 ปีแล้ว งานหลักของเขาคือการทำประติมากรรม เฟอร์นิเจอร์ และของตกแต่ง
โดยเปิดร้านในนามว่า “Underwood” ผลงานที่โดดเด่นคือ การออกแบบงานประติมากรรมและตกแต่งภายใน
ร่วมกับ Bensley Design Studios ให้โรงแรม Indigo Pearl จังหวัดภูเก็ต

เดิมทีร้าน Underwood ตั้งอยู่แถวหาดป่าตอง แต่พอเกิดเหตุการณ์คลื่นยักษ์สึนามิ จึงย้ายมาที่บ้านหลังนี้
ซึ่งสร้างไว้นานแล้ว ตั้งอยู่บนพื้นที่ประมาณไร่กว่าๆ ระหว่างทางจากตัวเมืองภูเก็ตไปสนามบิน
ทว่าทิวทัศน์ของภูเขาลูกใหญ่ที่เห็นเบื้องหน้า ทำให้เรารู้สึกว่ากำลังอยู่ในบรรยากาศของชานเมืองอันเงียบสงบ

บ้าน หลังนี้ออกแบบเป็นสไตล์โมเดิร์นโดยนำของใกล้ตัว ที่ถูกมองข้ามอย่างสังกะสี เศษเหล็ก เศษไม้มาตกแต่ง
สังเกตได้ตั้งแต่รั้วเหล็กด้านหน้าบ้านที่คุณจอห์นปลูกไผ่แทรก
ให้สีสันตัดกันระหว่างสีเขียวธรรมชาติกับสีสนิมเหล็ก กลายเป็นภาพอันน่ามองก่อนจะเข้าสู่ตัวบ้านด้านใน

การย้ายมาอยู่ที่นี่ทำให้คุณจอห์นต้องแบ่งพื้นที่ใช้สอยใหม่ เพื่อให้ตอบโจทย์การใช้งานของสมาชิกในครอบครัว
ซึ่งประกอบด้วย คุณจูดี้ ภรรยา คุณแซ็ค ลูกชายคนโตที่เพิ่งเรียนจบไฮสคูล
คุณเคซี่ ลูกสาวคนเล็กวัย 16 ปีกำลังเรียนอยู่ที่โรงเรียนนานาชาติบริติช ภูเก็ต
สองคนหลังนี้พูดไทยได้ชัดเจนคล่องแคล่วเลยทีเดียว
และอีกครอบครัวหนึ่งซึ่งเป็นทั้งหุ้นส่วนและเพื่อนสนิทมานานกว่า 19 ปี
คุณจอห์นบอกเลยว่า “ทิ้งกันไม่ได้” คือคุณสมหมาย บุญถนอม และน้องสาว คุณลาวัลย์ บุญถนอม
รวมถึงน้องพลอย ลูกสาวตัวน้อยของคุณลาวัลย์ โดยแบ่งพื้นที่บ้านสามชั้นให้เป็นสัดส่วน
ชั้นแรกเป็นห้องทำงานและส่วนประชุม ด้านหลังสามารถเชื่อมไปสู่ร้านอาหาร โรงงานและโชว์รูมที่อยู่ติดกันได้
ชั้นสองเป็นห้องอ่านหนังสือเล็กๆและห้องลูกสาวกับลูกชาย ชั้นบนสุดแยกเป็นห้องนอนใหญ่ด้านขวา
ด้านซ้ายเป็นห้องนอนคุณสมหมายและครอบครัว โดยใช้ส่วนนั่งเล่น ส่วนรับประทานอาหาร และห้องครัวร่วมกัน

สมาชิก 7 คนของบ้าน(ฝรั่ง)หลังนี้ให้ความรู้สึกของครอบครัวขยายแบบบ้านไทยที่มีญาติ พี่น้องมาอยู่เรียงเคียงกัน
โดยมีคุณจอห์นเป็นหัวหน้าใหญ่ที่คอยคิดถึงความสบายของทุกคนในบ้าน
การทำบ้านและที่ทำงานให้อยู่ในพื้นที่เดียวกัน
ก็เพื่อที่ทุกคนจะได้ใกล้ชิด แบ่งปันความสุขและเสียงหัวเราะร่วมกัน

สำหรับของสะสม ของตกแต่งที่อยู่ในบ้านหลังนี้ต่างก็มีเรื่องราวแทบทั้งนั้น เช่น ภาพเพื่อนสนิทของคุณจอห์น
ภาพวาดฝีมือลูกชาย รวมถึงเฟอร์นิเจอร์ภายในบ้านที่เรียกได้ว่ามีชิ้นเดียวในโลก เพราะคุณจอห์นออกแบบเอง
โดยนำเศษวัสดุที่เหลือใช้จากการทำงาน หรือจากที่คนอื่นทิ้งมาปรับใช้ใหม่ได้ อย่างแปลกตา

“ของตกแต่งในบ้านนี้ไม่ใช่ของแปลก แต่แตกต่างตรงที่เราเลือกมาใช้ในขณะที่คนอื่นไม่ทำ
อย่างเช่นโต๊ะทำงานเหล็กที่ใช้เศษเหล็กที่เหลือมาประกอบกัน อาจเห็นงานเหล็กในบ้านเราเยอะหน่อย
นั่นเพราะผมชอบความทนทานของเหล็ก ประกอบกับเรามีโรงงานเอง ทุกอย่างเลยออกมาได้ดังใจคิด
สเก็ตซ์ภาพเสร็จก็ส่งให้ช่างทำได้เลย”

ระหว่างการพูดคุยกับสมาชิกของบ้านหลังนี้ เราเห็นภาพน้องพลอยกระโดดขึ้นนั่งตักคุณจอห์นอย่างสนิทสนม
โดยมีคุณแซ็คคอยหยอกล้อ หรือภาพคุณเคซี่สอนคำศัพท์ภาษาอังกฤษให้น้อง
เราว่านี่คือสิ่งเชื่อมโยงเล็กๆที่ทำให้บ้านนี้ มีบรรยากาศอบอุ่นแบบไทยๆ อยู่แล้วสบายใจ

นอกจากนี้การได้มาเห็นวัสดุที่ใช้ตกแต่งภายในบ้านหลังนี้ ก็ทำให้เราหวนนึกถึงคุณค่าของสิ่งของใกล้ตัว
การใส่ไอเดียของงานออกแบบเข้าไป ในสิ่งที่เรามองข้ามอย่างสังกะสีเก่า เศษเหล็ก
เศษไม้ให้ผลลัพธ์ที่น่ามองมากๆ และที่สำคัญคือทำให้ของเหล่านี้มีความหมายมากขึ้นด้วย



ผนังด้านข้างบ้านกรุแผ่นหลังคาสังกะสี คุณจอห์นซื้อจากบ้านพักชั่วคราวของคนงานก่อสร้าง
เมื่อผนวกเข้ากับงานศิลปะจากเศษเหล็ก ก็ทำให้ผนังนี้กลายเป็นงานศิลปะชิ้นยักษ์ไปในทันที



ร้าน อาหารที่คุณจอห์นมอบหมายให้คุณสมหมายและคุณลาวัลย์ดูแล ตั้งอยู่ในส่วนเดียวกับโชว์รูมเฟอร์นิเจอร์
ในภาพจะเห็นแชนเดอเลียร์รวมมิตรที่นำโคมไฟหลากชนิดมาผสมกัน
คุณจอห์นเรียกว่า “Many Chandelier” เฟอร์นิเจอร์ส่วนใหญ่เป็นของเก่าที่นำมาขัดทำสีใหม่



ส่วนประชุมงานที่ต่อเนื่องกับโต๊ะทำงาน วางเก้าอี้ไม้เก่าสีขาวคู่กับโต๊ะไม้สีเข้ม
มองให้ดีจะเห็นรายละเอียดที่คุณจอห์นเพิ่มให้โต๊ะตัวนี้ คือ ติดแผ่นเหล็กตรงมุมของโต๊ะ
ลูกเล่นเล็กๆที่เป็นเอกลักษณ์ของเฟอร์นิเจอร์สไตล์ Underwood



บันไดขึ้นชั้นบนใช้เหล็กแผ่นใหญ่ดัดโค้ง สีเข้มของเหล็กรมดำที่ตัดกับผนังอิฐมอญด้านหลัง
ทำให้บันไดกลายเป็นจุดเด่นประจำบ้านไปเลย



หน้าห้องนอนคุณเคซี่บนชั้นสอง
สังเกตดีๆจะเห็นว่านำบานหน้าต่างและไม้เก่า มาจัดเรียงองค์ประกอบให้ได้อารมณ์แบบบ้านไทยเก่าๆ



ส่วนนั่งเล่นบนชั้นสามมีเอกลักษณ์ที่ผนังด้านหลัง ซึ่งออกแบบเป็นประตูบานหลอกทำจากไม้เก่า
คุณจอห์นลงมือช่วยช่างเพ้นต์เองเลย



ส่วนรับประทานอาหารที่เชื่อมต่อกับห้องนอนใหญ่ สังเกตว่าเพดานข้างบนจะยกสูงแบบบ้านไทย
ประตูทางเข้าห้องทำจากไม้เก่าที่ด้านบนจะเป็นช่องลม ช่วยให้ลมพัดเข้ามาได้ง่ายและระบายอากาศได้ดี



ห้องนอนใหญ่ตกแต่งด้วยสีแดงหม่น
ที่โดดเด่นเห็นจะเป็นส่วนยกลอยด้านบน ที่ใช้เป็นพื้นที่เก็บของและส่วนแต่งตัว



ส่วนทางเข้าบ้านที่นำเศษเหล็กมาดัดโค้งและเชื่อมต่อกันด้วยนอต เป็นรั้วกั้นขอบเขตที่น่ามอง



เพิ่มความน่าสนใจให้ผนังด้านทางขึ้นบันได ด้วยการเรียงบานหน้าต่างจากบ้านเก่าไล่ระดับสูงต่ำ



สมาชิกของบ้านมารวมตัวกันที่ร้านอาหารในยามเย็น



ห้องน้ำที่ใช้คู่สีตรงข้ามกับห้องนอนใหญ่ได้อย่างน่าสนใจ เพราะใช้ไม่มากจนเกินไป ช่วยให้ห้องดูสว่างขึ้นด้วย
หากมองผ่านหน้าต่างไม้จะเจอผนังข้างบ้านผืนใหญ่ ที่กรุสังกะสีและเหล็ก แต่ไม่ต้องห่วงเรื่องความร้อน
เพราะเว้นที่ว่างระหว่างกันไว้ประมาณ 50 เซนติเมตร ทำให้ลมพัดเข้ามาในห้องได้



ทางเข้าห้องของครอบครัวคุณสมหมาย เพ้นต์ประตูไม้เก่าให้มีสีสันกลมกลืนกับผนังอิฐมอญสีส้ม
ผนังตรงประตูเรียงโมเสกสีน้ำเงิน กลายเป็นจุดดึงดูดสายตาได้ดี


เรื่อง: “AJCHARA”
ภาพ: ราสิเกติ์ สุขกาล
ที่มา : //www.baanlaesuan.com/house_preview.aspx?articleId=2851


สารบัญค้น เรื่อง แต่งบ้าน จัดสวน ที่มีในบล็อกค่ะ
คลิกที่นี่ค่ะ



Create Date : 19 ธันวาคม 2552
Last Update : 19 ธันวาคม 2552 14:19:28 น. 1 comments
Counter : 12946 Pageviews.

 
อย่างที่ในคอลัมป์เขียนเอาไว้ คุณจอนห์เป็นคนที่รักการทำงาน เวลาทำงานก็จริงจัง เวลาพักก็มาคลุกคลีกับพวกเราที่เป็นพนักงาน คุณจอนห์ไม่เคยด่าว่า มีแต่แนะนำและให้โอกาสแก่ทุกคนได้ทำงาน และแสดงฝีมือ , ไม่ว่าจะเป็นสวัสดิการหรืองานในวาระต่าง คุณจอนหน์และหุ้นส่วน( คุณสมหมาย) ก็จะเต็มที่ด้วยทุกครั้ง ไม่มีคำว่าแบ่งชนชั้น สิ่งใดก็ตามที่เราบอก/เสนอความคิดเห็น คุณจอนห์จะนำไปคิดทบทวนด้วย ไม่เหมือนบางรายที่ไม่ค่อยจะรับฟังความเห็นใคร ทุกวันนี้ถึงจะออกจากที่นั่นมา แต่ก็ยังรักและคิดถึงทุก ๆ คนที่เคยได้ร่วมงานกัน ไม่ว่าจะเป็นคุณจอนห์ คุณจูดี้ (ภรรยาคุณจอนห์) ,คุณสมหมาย ,พี่วรรณ, ติ๊ก,ตาล,จิ๊บ,พี่ใจ,น้องเล็ก หรือแม้แต่พวกใช้แรงในโรงงาน คงจะมียกเว้น ก็คนสองคนนั่นแหละ เอาเป็นว่าพวกเราที่เป็นแรงงานรากหญ้าและระดับมันสมองทราบกันดี รัก และคิดถึงทุก ๆ คน


โดย: Rose IP: 119.42.68.11 วันที่: 7 กรกฎาคม 2553 เวลา:11:03:08 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

ทุกคนไม่ได้รู้ทุกสิ่ง
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 200 คน [?]




Friends' blogs
[Add ทุกคนไม่ได้รู้ทุกสิ่ง's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.