ชื่อร้าน : Fatty Crab
รายการอาหาร : Pub Grub
ที่ตั้งร้าน : 11 Old Bailey Street, Central, Hong Kong
พิกัด GPS : 22° 16' 53.79" N 114° 9' 10.58" E

อิชั้นอัปบล็อกที่แล้วไปเมื่อวันที่ 12 เมษายนพร้อมปิดท้ายบล็อกไว้ว่า ...

"สัปดาห์หน้าอิชั้นจะมารีวิวงานปาร์ตี้ของ Foodie อีกงานหนึ่งซึ่งจะมีขึ้นในวันจันทร์ที่จะถึงนี้ เป็นงานค็อกเทลปาร์ตี้ที่บาร์เปิดใหม่บนตึก IFC Mall อ่านรายละเอียดของงานก็น่าสนใจอยู่ค่ะ แต่ผลลัพท์จะเป็นเช่นไร เสาร์หน้าจะมาคุย (หรือบ่น) ให้ได้อ่านกันนะ"


ป๊าดดดโถ่ ใครมันจะไปนึกเนอะว่าจะต้องมาบ่นจริง ๆ อิชั้นผิดหวังอย่างมากกับงานปาร์ตี้ที่บาร์เปิดใหม่บนตึก IFC Mall เสียจนไม่อยากจะเอ่ยชื่อมันให้ช้ำใจเลยนะ ว่าชื่อของบาร์นี้คือ Glasshouse


เจ้าของงาน (Glasshouse) อย่างตืด จำกัดเครื่องดื่ม ของว่างก็น้อยนิด กว่าจะได้เครื่องดื่มแก้วแรกซึ่งปริมาตรติดก้นแก้วเท่านั้น (ค็อกเทลไหว้เจ้านี่หว่า) ปาเข้าไป 20 นาที นั่งรอเสิร์ฟอาหารว่างอีกกว่าครึ่งชั่วโมง ได้กินไปแค่ไม่กี่ชิ้น แขกต้องใจกล้าหน้าด้านเข้ามาแย่งกันกินเหมือนเปรตอีก เพราะทุกคนรออาหารนาน แถมอาหารยังมาน้อยด้วย โอย .. เสียอารมณ์ เลยชิ่งกลับก่อนงานเลิกเป็นชั่วโมง


Hannah ผู้จัดการฝ่าย Event ของ Foodie เธออีเมลมาขอฟีดแบ็กจากอิชั้น ซึ่งชอบเข้าไปเม้นท์อวยใน facebook แฟนเพจเป็นประจำอยู่แล้ว อิชั้นให้สามีเขียนให้ เพราะยังทำงานแปลไม่เสร็จ คุณสามีนั่งเขียนอีเมลได้เต็มหน้ากระดาษ A4 น่ะ เพราะความยัวะ


อิชั้นอ่านอีเมลของเธอแล้วก็ขำกลิ้ง "ต๊ายยย เธอโมโหมากกว่าชั้น 17 เท่าเลยนะเนี่ย ฉันใช้อีเมลที่เธอด่าตอบ Hannah เค้าไม่ได้หรอกนะ มันต้องด่า Glasshouse ไม่ใช่ Foodie" วู้ยฝรั่งเอ้ย ใช้แค่นี้ก็ทำไม่ได้ มา มา กระเหรี่ยงเขียนเอง


อิชั้นก็เล่าประสบการณ์อย่างที่เล่ามาข้างต้นค่ะ แล้วบอกว่า "ฉันก็เข้าใจนะว่า สมมุติว่าไปงาน 5 ที่ จะให้มันเลิศไปหมดทั้ง 5 ที่น่ะมันเป็นไปไม่ได้ พร้อมหยอดไปด้วยว่า เอาเป็นว่า ฉันฝากความหวังไว้ที่งานปาร์ตี้ครั้งหน้าที่ Fatty Crab (ซึ่งจะจัดกันในวันอังคารหน้า-หรือเมื่อคืนวานนั่นเอง) ละกัน ไว้เจอกันในงานนะ !!


อ่ะ อย่าไปเอ่ยถึงบาร์ห่วย ๆ นั่นอีกเลยว่ามันมีชื่อว่า Glasshouse นะ มาคุยถึงงานปาร์ตี้เมื่อคืนนี้กันดีกว่า หลังจากอิชั้นเลิกงานตอนหกโมงครึ่ง ก็ยังเสียว ๆ ว่ากว่าจะไปถึงร้าน (ซึ่งก็อยู่ใกล้ที่ทำงานนี่แหละค่ะ แต่ต้องไปเดินหาร้านกันอีกไง ไม่เคยไป) น่าจะทุ่มนึง คนก็เยอะแล้ว จะมีโต๊ะนั่งมั้ย จะมีอาหารกินพอหรือเปล่า จะได้เครื่องดื่มไหว้เจ้าอีกหรือเปล่าหนอ อูย กลัวไปหมด


ปรากฏว่าพอไปถึงงานที่มีชื่อเก๋ไก๋สไลเดอร์ว่า Fatty Cocktails at Fatty Crab ก็ไปเช็คอินกับ Hannah เธอขอโทษขอโพยเรื่องงานที่แล้วอยู่นาน แล้วบอกว่างานนี้ไม่ต้องกลัวนะ มีเครื่องดื่มต่าง ๆ ได้แก่ เบียร์ ไวน์แดง ไวน์ขาว และค็อกเทลเสิร์ฟไม่อั้นจนเลิกงาน (18:30-20:30) มีอาหารว่างเสิร์ฟตลอด ยูจะยืนแถวนี้ก็ได้ หรือถ้าจะนั่ง ข้างหลังก็ยังมีโต๊ะว่าง เจ๊ยิ้มเลยค่ะ ขอตัวไปหาโต๊ะนั่ง วางกระเป๋า เตรียมลุยทันที







ค็อกเทลเป็นว็อดก้าผสมโซดา น้ำมะนาว น้ำหวาน (ลิ้นมันแยกมาได้อย่างนี้ เค้าเรียกว่าอะไรคะคุณ ฮ่าฮ่า)








ของว่างจานแรกเป็นปลาหมึกชุบแป้งทอด บอกพนักงานสาวฝรั่งว่า ขอวางบนโต๊ะให้เจ๊ถ่ายรูปหน่อยนะ เธอก็ยิ้มแย้มยินดี โอย น่ารักว่ะ








สะเต๊ะรสเด็ดมาก น้ำจิ้มก็เด็ด เป็นสะเต๊ะหมักเครื่องเทศถึงเครื่องถึงเครามาก เบิ้ลไปไม่รู้กี่ไม้อ่ะ นับไม่ถูก เมา !!








หมูกรอบเสียบไม้ เหมือนขาหมูกรอบตามร้านอาหารเยอรมัน เสียบไม้มากับแตงโม ช่วยตัดรสเลี่ยนดีแท้








ช่วงที่นั่งอยู่ที่โต๊ะ อิชั้นก็ดื่มไป คุยกับคุณพ่อบ้านไป เหล่คนไป สังเกตเห็นว่างานนี้ไม่มีช่างภาพมาด้วย (เคยไปงานของ Foodie มา 5-6 ครั้งแล้ว เขาจะจ้างช่างภาพอาชีพมาถ่ายภาพบรรยากาศโดยตลอด) ซึ่งเมื่อสองงานที่แล้วเขาจ้างช่างภาพคนเดียวกันมา เป็นหนุ่มฮ่องกงเงียบ ๆ ติ๋ม ๆ แต่อัธยาศัยดีนะ อิชั้นยังเข้าไปทักทาย แล้วถามการตั้งค่ากล้องน้องเขาเลย ว่ามืดขนาดนี้ ยูตั้งค่าอะไร เท่าไหร่เนี่ย ช่างภาพก็ดีใจหาย มานั่งสอน มานั่งเอา 5D mark ii ของตัวเองมาให้เจ๊ลูบ ๆ คลำ ๆ ให้ลองถ่ายเล่นด้วย







นั่งอยู่จนดื่มเสร็จไป 2 แก้วน่ะค่ะ กรึ่มแล้ว ก็ขอตัวกับคุณพ่อบ้านว่า ฉันขอไปถ่ายรูปเล่นหน่อยนะ เหลือบไปเห็นสองสาวซึ่งนั่งอยู่ด้านหลังคุยกันกระจุ๋งกระจิ๋ง ก็เริ่มกับเหยื่อคู่นี้ก่อนเลยล่ะค่ะ ขอเธอถ่ายรูป เธอก็โอเค ยิ้มแย้มแจ่มใสอย่างดี







พอคนในงานเริ่มเห็นแสงแฟลช ก็มีการกรี๊ดกร๊าด วู้ย อิชั้นก็เนียนเลย กรี๊ดเหรอ อยากเป็นนายแบบนางแบบกันล่ะซี้ เดินเข้าใส่เลย ใครยิ้มสู้กล้องก็ถ่ายปั๊บ







หนุ่มคนนี้เห็นอิชั้นถือกล้องเดินผ่าน ก็มาดึงแขนดึงขาอิชั้นไว้เลยนะ คว้าป้ายของ Foodie มาโพสท่าเองเสร็จสรรพ







สาวคนขวาเห็นแฟลชวูบวาบข้างหลังเธอ (เธอนั่งอยู่ที่บาร์) ก็หันขวับมา Could you take a photo for us? ทันที อิชั้นเป็น Food Blogger มาสองสามปีเข้าให้นี่แล้วนะ อย่างหนึ่งที่ไม่ทำเด็ดขาดคือการใช้แฟลชในร้านในบาร์ที่ไปถ่ายรูปมาทำรีวิว เพราะมันไร้มารยาทและอาจไปรบกวนลูกค้าท่านอื่น นี่อิชั้นพลาดมาตลอดเลยหรือเนี่ย ??? ฮ่าฮ่า







อิชั้นเข้าไปถามใครต่อใคร "Can I take a photo of you?" ไม่มีใครปฏิเสธเลยนะ แถมทุกคนโพสท่าเอง หยิบป้ายของ Foodie มาถือเอง ทำเอายายกล้องตะลึงในความเป็นมืออาชีพของบรรดานายแบบนางแบบกิติมศักดิ์มาก








เห็นคู่นี้กำลังโพสท่าให้เพื่อนใช้ iPhone ถ่ายรูปให้อยู่ อิชั้นก็เนียนแถมไปด้วยอีกภาพนึง น่ารักเนอะ








คู่นี้น่าจะเด็กที่สุดในงานแล้วค่ะ








มาดูหนุ่มล่ำ ๆ กันบ้าง สังเกตไหมว่า งานนี้เป็นงานสำหรับบรรดานักกิน แต่ไม่มีคนอ้วนเลยสักคน (คนขวาก็ไม่ใช่ว่าอ้วนนะคะ ล่ำแบบกล้ามเป็นมัด ๆ น่ะ) ร้านแคบมาก ต้องถ่ายใกล้ เลยดูเต็มเฟรมเหมือนจะอ้วน








คนนี้เป็น Server ค่ะ น่ารัก อัธยาศัยดีมาก








3 บาร์เทนเดอร์หนุ่ม น่ารัก อัธยาศัยดีอีกเหมือนกัน








หนึ่งหนุ่มเดินผ่าน เลยขอถ่ายเดี่ยวเสียเลย








หนุ่มคนนี้น่ากรี๊ดที่สุดฟังสำเนียงเหมือนญี่ปุ่น แต่เป็นญี่ปุ่นแบบอินเตอร์หน่อย ๆ เห็นปุ๊บ อิชั้นวิ่งเข้าใส่เลย "Do you mind if I take a photo of you?" เธออึ้ง !! อึ้งซะจนคนถามขวัญบิน เอ ... จะชิ่งหนีไปเฉย ๆ แบบไม่ต้องรอคำตอบปฏิเสธดีมั้ยว้า ?? สักพักเธอก็ตอบกลับมาว่า "ไม่เลย ถ่ายได้ ถ่ายได้" เห็นแขกแต่ละคนหน้าแดง ๆ ไม่ใช่ว่ากล้องอิชั้นห่วยนะ เมากันทั้งงานค่ะ เสิร์ฟไม่อั้นกันขนาดนั้น Fatty Crab ใจดีจริง ๆ อิชั้นยังเข้าไปคุยกับผู้จัดการ ขอบคุณในความใจถึง แล้วบอกว่าจะกลับไปใช้บริการอีก และจะไปแน่นอนค่ะ








คนซ้ายเป็นผู้จัดการของนิตยสาร Foodie นี่แหละค่ะ เคยเห็นเธอบ่อย ๆ ในงานปาร์ตี้








รวมกลุ่มฝรั่ง








กลุ่มนี้เรียบร้อยที่สุดในงานแล้วค่ะ








หนุ่มคนนี้โพสเหมือนเป็นนายแบบเลยทีเดียว








สุดท้ายคือ Hannah ผู้จัดการอีเวนท์กับแฟนหนุ่มค่ะ อิชั้นเข้าไปขอเธอถ่ายรูปสุดท้าย กำลังจะกลับกันแล้ว เมาแล้วนี่ บอก Hannah ไปว่า "อย่าถือฉันเลยนะ ฉันถ่ายรูปไม่เก่งหรอก แต่ชอบถ่าย แขกคนอื่นในงานมาขอให้ฉันถ่ายรูปให้ก็มี ฉันไม่ได้ไปรบกวนเค้านะ เดี๋ยวกลับบ้านฉันจะส่งรูปให้ยูแล้วกันนะ ยูจะได้เอาไปโพสต์ แล้วใครอยากได้ก็ให้มา tag ไปเองแล้วกัน" เธอก็ขอบอกขอบใจอิชั้นอยู่หลายยก




โดยปรกติหลังจากไปงานปาร์ตี้เสร็จ อิชั้นกับคุณพ่อบ้านจะไปหาอะไรกินกันต่อแถว Central นี่แหละค่ะ เมื่อวานก็เหมือนกัน แต่ที่ไม่เหมือนคือ อิชั้นไม่กล้ากินอะไรเลย ฟาดค็อกเทลไปทั้งหมด 4 แก้วเต็ม ๆ รู้ตัวเลยว่าเมา เวลาอิชั้นเมาแล้วจะคลื่นเหียนอาเจียนวิงเวียนเป็นลม กลับถึงบ้านปวดหัวตุ๊บเลย นอนไม่หลับ

ก็มานั่งทำรูป เลือกรูป ส่งให้ Hannah ไป ส่งไปแป๊บเดียว เธอก็ตอบกลับมาว่าชอบมาก ขอไปโพสต์ใน Facebook วันพรุ่งนี้นะ อิชั้นดีใจจนเนื้อเต้น "ได้เลย ถ้าเธอคิดว่ารูปฉันดีพออ่ะนะ"







เมื่อสักครู่อิชั้นนั่งอัปโหลดรูปในบล็อกนี้อยู่ ก็เห็นโพสต์นี้ขึ้นมาใน News Feed อ่ะค่ะ ดีใจ๊ ดีใจ เข้าไปเช็ครูปแล้ว ผิดหวังหน่อย ๆ เพราะ facebook จะลดความคมชัดของรูปลงไปเยอะเลย Bloggang เนี่ยสุดยอดแล้วค่ะ อัปได้ถึง 150 KB แล้วก็ไม่มาลดความคมชัดของรูปเราลงไปอีก







ก็เข้าไปอวยเขาเหมือนเดิมค่ะตามสไตล์ ไม่ใช่หน้าม้า ไม่ได้สตางค์ เสียเงินไปงานเองทุกครั้ง แต่เต็มใจมาก ของเขาดีจริง ๆ ค่ะคุณ


พบกันใหม่บล็อกหน้า สวัสดีค่ะ