ตอนที่ 16 เข้าใจผิด? When The Destiny Comes Along Ep.16 เข้าใจผิด? “คุณอยากไปที่นั่นทำไมคะ?" ฝ้ายทำเสียงให้เป็นปกติที่สุด เเม้ใจจะเต้นไม่เป็นส่ำแล้วก็ตาม ยูชอนนิ่งไปเล็กน้อยก่อนจะสบตาเธอออย่างจริงจัง “มีใครคนหนึ่งส่งข้อความหาผมจากที่นั่น” แววตาฝ้ายไหววูบ ถ้าเขาสังเกต เขาจะเห็นมันได้ชัดทีเดียว แต่เขากลับมองออกไปอีกทางเพราะเขารู้สึกลำบากใจอยู่เหมือนกัน ที่อยู่ๆก็ต้องมาพูดเรื่องตัวเองต่อหน้าคนอื่น ตอนนี้ไม่มีคำพูดใดๆจากฝ้าย เธอรู้แน่ชัดแล้วว่าเขากำลังตามหาตัวเธออยู่ “มีบางอย่างที่ทำให้ผมอยากจะรู้ว่าเธอเป็นใคร ผมคิดว่าถ้าหากผมขอความช่วยเหลือจากคุ..” “ช่วยยังไงคะ์?” ฝ้ายเลือกที่จะเสียมารยาท เพราะเธออยากรู้ว่าเขาจะใช้วิธีไหน ยูชอนส่งสายตาอ้อนวอนมาทางฝ้าย “คุณเป็นนักศึกษาที่นั่น ผมคิดว่ามันอาจจะง่าย” ฝ้ายมุ่นคิ้วอย่างลืมตัว เเต่ก็ไม่มีคำตอบตามเคย “คุณช่วยผมได้ไหม?” ยูชอนพูดเสียงเบา ฝ้ายฝืนยิ้ม "ทำไมถึงอยากรู้ตัวคนที่ส่งข้อความถึงคุณล่ะ?" ยูชอนเองเขาก็ยังไม่มีเหตุผลที่ดีนักว่าเพราะอะไร "ไม่รู้สิครับ" ยูชอนถอนใจ ฝ้ายจ้องหน้าเขาก่อนจะเส มองไปทางอื่น และแอบถอนหายใจเงียบๆ นิ่งกันไปซักพัก แล้วฝ้ายก็พูดขึ้นทำลายความเงียบนั้น "คุณอยากเจอหน้าเจ้าของข้อความมากเหรอ?" ยูชอนเงยหน้าขึ้นมองฝ้ายด้วยสายตากังวลนิดๆก่อนจะตอบเธอว่าใช่ ฝ้ายพยักหน้าช้าๆ ราวกับกำลังทบทวนบางอย่างไปด้วย.. ถ้าเขาได้เจอแล้ว เขาจะพูดอะไรนะ.. ยูชอนกลับมาถึงบ้านก็เจอทุกคนนั่งหน้าง้ำกันอยู่ อีกไม่กี่วันพวกหนุ่มๆก็จะได้หยุดกันอีกแล้ว เเละครั้งนี้ยูชอนถูกเพื่อนๆบังคับไม่ให้ออกไปไหนคนเดียวอีก ที่สำคัญแผนของเเจจุงก็ยังมาล้มเหลวทำให้เกือบทั้งวัน พวกเขาต้องแกร่วอยู่แต่ในบ้าน หนำซ้ำยังคงสงสัยและคาใจ กับเรื่องของยูชอน ยูชอนเลยเอาใจเพื่อนๆ ด้วยการชวนไปเที่ยวโตเกียว ดิสนีย์แลนด์ แต่กลับมีใครบางคนค้านขึ้น "เราไปกันมาเเล้วนี่นา" ..ชางมินนั่นเอง เขามักจะไม่ค่อยอยากไปสถานที่ซ้ำๆ เพราะมันขัดกับนิสัยของเขา ที่อยากจะเรียนรู้สิ่งใหม่ๆตลอดเวลา "ตอนนั้นไปเที่ยวรึไงห้ะ?!" จุนซูเเว้ดขึ้นมาทันทีทำให้ชางมินหน้ายู่ "ใช่ ตอนนั้นพวกเราไปทำงาน ไม่ค่อยอิสระ ครั้งนี้ไปกันเองก็ดีเหมือนกัน" ยุนโฮสนับสนุน "งั้นตกลง ไปที่นี่แหละ" เเจจุงก็กล่าวสรุปขึ้นอีกครั้ง วันนี้เเม้จะเป็นวันธรรมดาเเต่คนก็ยังเยอะอยู่ดี หนุ่มหล่อทั้งห้าคนรู้สึกสนุกสนานไปกับเครื่องเล่นต่างๆ มีบางคนจำพวกเขาได้เเล้วเข้ามาขอถ่ายรูป ทำให้คนอื่นๆเริ่มสังเกต จนคนเข้ามามุงพวกเขาเยอะขึ้น แต่กระนั้นทุกคนยังคงยิ้มเเย้ม เเละมีสีหน้าดีใจที่แฟนเพลงในญี่ปุ่นเริ่มจำพวกเขาได้บ้างเเล้ว ปฏิกิริยาของพวกเขาที่มีต่อแฟนเพลงในบริเวณนั้น กำลังอยู่ในสายตาของใครบางคน.. "ไอจัง" เสียงฮยอนอาร้องทักแต่ไกลทำให้ฝ้ายตื่นจากภวังค์ "มองอะไรอ่ะ..?" แล้วฮยอนอาก็เบิกตากว้าง "อ๊ะ!! โทโฮชินกิ" เธอตีแขนฝ้ายรัวเเล้วชี้ไปทางพวกเขา ปากก็อ้าพะงาบๆ คล้ายอยากจะพูดแต่พูดไม่ออก "อะไร ฮยอนอา" คำพูดของฝ้ายไม่ใช่คำถาม หากแต่เป็นการแสดงความ รู้สึกขำกับปฏิกิริยาของเพื่อนสาว "ก็นั่นน่ะๆ" ฮยอนอายังพูดไม่เป็นประโยคสักที จนฝ้ายต้องคว้ามือฮยอนอาที่ชี้อยู่มาจับเอาไว้ "ฉันเห็นแล้ว" ฝ้ายจ้องหน้าฮยอนอาราวกับว่า ไม่มีอะไรที่ควรจะต้องตื่นเต้น ทำให้คนถูกจ้องหน้าตาเหยเก "อ้าว แล้ว.." "ไปทางนู้นกันเหอะ" ฮยอนอายังขืนตัวเองเอาไว้ ขณะที่ถูกฝ้ายดึงให้ออกเดินไปอีกทาง "ฉัน.."ฮยอนอาทำท่าไม่อยากไป การยื้อกันอยู่อย่างนั้นทำให้ยูชอนเห็นพวกเธอซะก่อน ยูชอนเหลือบมองเพื่อนเเต่ละคนก่อนจะตบไหล่จุนซู เเล้วกล่าวขอตัวออกมาจากแฟนเพลงซึ่งตอนนี้ซาลงบ้างเเล้ว เนื่องจากแฟนเพลงญี่ปุ่นจะค่อนข้างเคารพในความเป็นส่วนตัวของศิลปิน จุนซูมองตามยูชอนที่เดินปลีกตัวออกมา อีกสามคนยังคงกล่าวร่ำลาแฟนเพลง จุนซูจึงละสายตาจากยูชอนครู่หนึ่ง เพื่อหันไปโค้งให้กับเเฟนเพลงด้วยเช่นกัน ซักพักเมื่อแฟนเพลงซาลงไปหมดแล้ว เขาจึงสะกิดเพื่อนที่เหลือให้มองตามยูชอนไป "สวัสดีครับ ไอ" ฝ้ายเห็นเขาเดินเข้ามาตั้งเเต่เเรกแล้ว เธอยิ้มเพียงเล็กน้อยเป็นการทักทายเขากลับ ปล่อยให้ฮยอนอาทำหน้าเหวออยู่ข้างๆ..สองคนนี้ไปรู้จักกันตอนไหน???.. "มากันสองคนเหรอครับ?" เขายังสุภาพเหมือนเดิม ฝ้ายพยักหน้าก่อนจะหันไปมองที่ฮยอนอา "นี่เพื่อนสนิทฉันค่ะ ฮยอนอา" ฮยอนอายิ้มแห้งๆ ทั้งงงงวยและเพราะเธอดันนึกถึงเรื่องวันนั้นขึ้นมา "สวัสดีค่ะ คุณ.." ฮยอนอาจะเอ่ยชื่อเขาเเต่ถูกฝ้ายกระตุกมือเอาไว้ นั่นยิ่งทำให้ฮยอนอางงเข้าไปใหญ่ เเต่ด้วยความรู้สึกขณะนี้เเล้ว ฮยอนอาคิดว่าเธอควรจะพูดให้น้อยที่สุดดีกว่า "สวัสดีครับ คุณฮยอนอา คนเกาหลีนี่ครับผมจำคุณได้" ฮยอนอาเลิ่กลั่กมองหน้าฝ้ายและยุชอนสลับไปมา ฝ้ายกระตุกมือฮยอนอาอีกครั้งก่อนจะพูดขึ้น "ก็คุณบอกว่าเจอฉันที่ร้านสีม่วง วันนั้นฮยอนอาก็อยู่ค่ะ" ยูชอนมองไปทางฮยอนอาราวกับจะเค้นขอความจริง ฮยอนอามองหน้าฝ้ายด้วยความงุนงงแล้วเธอก็หันไปหายูชอน "อ่า..ใช่ค่ะ ฉันก็จำคุณได้แล้ว ไอจังน่ะเป็นฟะ..." ฮยอนอาจะบอกว่าฝ้ายเป็นแฟนเพลงของเขา เเต่ก็โดนกระตุกมือไปอีกรอบซะก่อน "วันนั้นฉันอาจจะเมานิดหน่อยเลยจำอะไรไม่ค่อยได้" ฝ้ายรีบแทรกขึ้นทันที ฮยอนอาหัวเราะกลบเกลื่อน ((อะไรน่ะ งงไปหมดแล้วนะ ช่วยเตี๊ยมซักนิดได้มั้ยนี่??)) ยูชอนยิ้มแล้วพยักหน้าน้อยๆ..ซักพักชายหนุ่มหน้าตาดีอีกสี่คนที่เหลือ ก็ตามมาสมทบ "สวัสดีครับๆๆ" เสียงพวกเขากล่าวทักทาย ด้วยภาษาญี่ปุ่นดังเซ็งแซ่พร้อมกัน "นี่เพื่อนๆผมครับ จุนซู ชางมิน เเจจุงเเละยุนโฮ" ฮยอนอาที่ตอนนี้อารมณ์เป็นอย่างไรบอกไม่ถูก เเต่ที่เเน่ๆ มีอารมณ์ตื่นเต้นสุดขีดปนอยู่ด้วย.. พวกเขาในตอนกลางวันหล่อกว่าตอนกลางคืนวันนั้นซะอีก กรี๊ดด.. "สวัสดีค่ะ ฉันไอค่ะ แล้วนี่.." "ฮยอนอาค่ะ" ฮยอนอายิ้มแป้นแจจุงจ้องหน้าพวกเธอสักพัก แล้วเขาก็ร้องขึ้น "เอ๊ะ..พวกคุณวันนั้นนี่" "อ๊ะ จริงด้วย" จุนซูสำทับ ฮยอนอาที่กำลังเคลิ้มๆไปกับหนุ่มๆ จนลืมความรู้สึกเมื่อวันนั้นไปแล้วชั่วครู่ ต้องผุดขึ้นมาอีกครั้ง จากหน้าชื่นตาบานเมื่อครู่ บุบบี้และห่อเหี่ยวลง ((มาพร้อมชุดครบทีมเชียว อย่ามารุมฉันเรื่องวันนั้นนะ )) ฝ้ายตอนนี้มีสีหน้ากังวลอย่างเห็นได้ชัด เธออยากจะเดินออกไปจากที่นี่เร็วๆ เสียเเล้ว แจจุงนึกอยากเล่นอะไรนิดหน่อยเพราะเขา กำลังสนุกกับการฝึกแนะนำตัวเป็นภาษาญี่ปุ่น "แนะนำตัวๆ" แล้วทั้งสี่ก็พูดพร้อมกัน "สวัสดีครับ พวกเราโทโฮชินกิครับ" แล้วก็อวยกันเองปรบมือกันเอง..บ้าได้อีก คิมแจจุง.. ยูชอนยืนยิ้มนิ่งๆ ฮยอนอาก็ร่วมปรบมือไปกับพวกเขา พลางมองหน้าฝ้ายไปด้วยเมื่อเห็นว่าเพื่อนสาวหน้าตาไม่สู้ดีขนาดนั้น ฮยอนอาจึงค่อยๆลดมือลง ฝ้ายโค้งศีรษะลงเล็กน้อย "ยินดีที่ได้รู้จักทุกคนค่ะ" ตอนนี้หน้าฮยอนอาเหวอไปรอบที่เท่าไหร่ ไม่รู้แล้ว ยูชอนยังคงมองหน้าฝ้ายอยู่ เเต่ตั้งเเต่เขาเดินเข้ามา เขาก็ยังไม่ได้ละสายตาไปจากเธอเท่าไหร่เลย ฝ้ายพยายามหลบสายตายูชอนแทบจะตลอดเวลา จนกระทั่งยุนโฮพูดตัดบทชวนให้เธอสองคนเที่ยวเล่นด้วยกัน ฝ้ายจะปฏิเสธแต่ฮยอนอากลับตอบตกลงไปแล้ว ...ไวจริงๆเลยเพื่อนสาว..ไวได้อีก.. และแล้ววันนี้ก็เป็นวันที่สองสาวเพื่อนสนิทต่างเชื้อชาติ เที่ยวเล่นที่ดิสนีย์แลนด์กับทงบังชินกี และก็เป็นที่ที่ฝ้ายเห็นความอ่อนโยนเเละใจดีของยูชอนมากขึ้น บางทีการรับรู้เรื่องทีี่ทำให้รู้สึกไม่ดีเกี่ยวกับตัวเขาผ่านสื่อ อาจจะไม่ใช่ตัวตนแท้จริงของเขาก็ได้ ้ขณะเดียวกันยูชอนก็เริ่มสนใจในตัวฝ้าย ซึ่งจริงๆแล้วยูชอนไม่รู้เลยว่าในตัวเธอยังมีคำตอบที่มากกว่านั้น เเละเป็นคำตอบที่เขากำลังรออยู่... ***************************************** อัพผิดเวลาอ่ะ เมื่อคืนเว็บเป็นไรก็ไม่รู้ เข้าไม่ได้เลย ต้องมานั่งอัพตอนเช้า เห้อ ขอโทษทุกคนนะค้า ที่อาจจะมาเปิดๆดู พอไม่เห็นมีตอนใหม่ ต้องเสียอารมณ์แหงมๆเลย คราวหน้าจะพยายามให้ตรงวันเวลาค่ะ เเล้วเจอกันตอนหน้า บ๊ะบาย   Create Date : 25 สิงหาคม 2551 3 comments Last Update : 25 สิงหาคม 2551 9:44:32 น. Counter : 379 Pageviews. Share Tweet

ยิ่งเข้มข้นเข้าไปเรื่อยๆ อ่านไปหัวใจพองโตไป อิอิ บทพระนางเริ่มจูนกันแล้ว ................................................... อัพช้ายังไม่ดีกว่าไม่อัพน้าพี่แอน สู้ๆ ปล.ตอน 16 นี่อ่านหลายๆรอบอีกแว้วเรา   โดย: น้องขนมน่ากิน 25 สิงหาคม 2551 13:22:39 น.

อิจฉา อิจฉามาก กรี๊ดดดดดดดดดดด ได้ไปเที่ยวกับดงบังชินกิ ดงบังชินกิ ดงบังชินกิ ดงบังชินกิ (เสียงประมาณแอคโค่) อัพช้ายังไม่ดีกว่าไม่อัพน้าพี่แอน(ลอกน้องขนมน่ากินมาอีกที เหอ เหอ) อ่านฟิคแปปเดียว บะหมี่อืดหมดเลยอ่ะ ฮือ ฮือ   โดย: หยก IP: 89.240.238.38 25 สิงหาคม 2551 15:02:17 น.

โคะ...ชอบขนาดดดดดดดดดด ได้อ่านสองตอนติดกันซะใจมากกกกกกกก ชอบมากกกกกกกกก คริคริ....   โดย: AOMJAE IP: 202.69.140.6 27 สิงหาคม 2551 11:31:55 น.