X'mas Party ของคุณหลาน
ตั้งแต่คุณหลานเข้าโรงเรียนคุณน้าก็ชักจะเริ่มไม่มีอะไรมาเขียนถึง เพราะบ้านเราช่างห่างไกลกันเหลือเกิน มีแต่เรื่องขำๆที่คุณแม่น้องปัณเล่าผ่าน MSN และ โทรศัพท์
นานน๊านน้าแอนจะได้แว๊บไปรับน้องปัณที่โรงเรียนซะหนนึง ภาพที่เห็นเวลาไปรับคุณหลานที่โรงเรียนก็คือ ... เหม่อลอย เจอหน้าคุณยาย น้าแอน น้าวุดปุ๊บวิ่งขึ้นรถกลับบ้านลูกเดียว ไปโรงเรียนแรกๆใครมารับก็ร้องไห้ ... ไหงเป็นงั้นเนาะ เวลาจะไปโรงเรียนได้ข่าวว่าร้องไห้เหมือนกัน แต่ตอนแรกๆพวกเราก็คิดว่าเด็กก็แบบนี้ล่ะ
น้าแอนตอนเด็กๆก็ร้องไห้ทุกเช้าทุกวันจนขึ้นป.1 -__-"
แต่เรียนไปเรียนมาอะไรหลายอย่างมันทำให้รู้สึกว่าคุณหลานไม่มีความสุขกับโรงเรียนเอาซะเลย .... น้องปัณกับโรงเรียนไม่ 'คลิ๊ก' กัน แล้วก็มีเรื่องหลายเรื่องที่ทำให้พ่อกับแม่น้องปัณไม่ชอบโรงเรียนนี้ด้วย สุดท้ายน้องปัณก็เลยต้องย้ายโรงเรียน
ย้ายมาอยู่โรงเรียนอนุบาลวังทอง ที่นี่น้องปัณแฮปปี้มาก ไปโรงเรียนตอนเช้าไม่ร้องไห้แล้ว แถมเวลาเลิกเรียนก็ไม่อยากกลับบ้านอีกตะหาก คุณหลานแฮปปี้ทุกคนก็สบายใจ เพราะช่วงที่คุณหลานไม่แฮปปี้ที่โรงเรียนเนี่ยถือเป็นปัญหาระดับชาติของคุณก๋งเลยทีเดียว
ที่โรงเรียนใหม่ของน้องปัณมีงาน X'mas Party ในวันศุกร์ที่ 26 ธันวา แล้วก็ปิดยาว เปิดอีกทีก็วันจันทร์ที่ 5 โน่นเลย คุณครูอยากให้ผู้ปกครองมาร่วมงานกับเด็กๆด้วย แต่พอดีคุณพ่อคุณแม่น้องปัญติดงานทั้งคู่ คุณก๋งก็ติดงาน(อยากมาหาคุณหลานจะแย่นะเนี่ย) แจคพอตเลยตกมาอยู่ที่น้าแอนกับคุณยาย
น้าแอนออกจากบ้านแต่เช้าตรู่ 6โมงครึ่ง ไปถึงบ้านน้องปัณเกือบๆ 7 โมงครึ่ง บ้านไกลกันก็แบบนี้ละเนาะ แต่ไม่เป็นไรอีกไม่กี่เดือนก็จะย้ายไปอยู่ใกล้ๆกันแล้ว ^^ ไปถึงก็เจอคุณหลานโวยวายจะไปดูน้ำพุ จับใจความได้ว่าทุกเช้าก่อนไปโรงเรียน คุณพ่อต้องพาน้องซ้อนท้ายจักรยานไปดูน้ำพุที่สวนในหมู่บ้าน แล้วให้คุณแม่ขับรถไปรับที่สวนเพื่อไปโรงเรียน คุณพ่อก็ค่อยปั่นจักรยานกลับบ้านแล้วเอารถไปทำงาน ..... ทุกวัน
ไปถึงโรงเรียน ส่งคุณหลานไปทานข้าวกับคุณครูแล้วพวกเราก็ออกไปดูบ้านที่กำลังจะเสร็จสมบูรณ์ของแอนกันแว๊บนึง แว๊บนึงจริงๆเพราะต้องรีบกลับมาให้ทันคุณหลานออกไปเต้นประกอบเพลง
กลับมาถึง น้องปัณนั่งคอยอยู่ในห้องเรียน นั่งเฉยๆ ชิลล์ๆ ไม่คุยกับใครแต่เค้าก็ไม่เครียด ... หลานเราช่างมีโลกส่วนตัวเยอะเหลือเกิน
นั่งบิดไปบิดมาอยู่แบบเนี๊ยะ
หันไปมองเพื่อนร่วมห้องน้องปัณ ....
เกิร์ลแก๊งค์นี่นา กำลังแจกของขวัญให้เพื่อนๆอยู่ค่ะ น้องชุดลายสก็อตสีแดงเนี่ยชุดน่ารักโดนใจน้าจริงๆค่ะ อยากได้ชุดของน้องมาใส่เอง 555++
คุณหลานได้รับของจากเพื่อนก็ยังคงนิ่ง...เหมือนเดิม
ขนาดคุณยายชวนคุยยังไม่คุยเล้ย
ห้อง Butterfly มีซานตารินาด้วยแฮะ
Snow White ก็มานะ
น้องสโนว์ไวกำลังแจกดินสอที่มีหัวยางลบเป็นรูปทิกเกอร์ กับ พิกเลท แต่ดูเหมือนน้องเค้ายังเล็กก็เลยไม่รู้ว่าแจกเพื่อนน่ะต้องทำยังไง
แต่โชคดีทีมีน้องเดรสลายจุดคล้องคอสุดเปรี้ยวช่วยวิ่งแจกเพื่อนให้ แล้วก็คอยสอดส่องด้วยว่าใครยังไม่ได้ พักนึงเธอหันมาเห็นปัณณะยังไม่ได้ก็รีบวิ่งตื๋อเอาดินสอพิกเลทมาให้ถึงมือกันเลย
เวลาผ่านพักนุง น้องเดรสจุดสุดเปรี้ยวแกคงคิดได้ว่าอยากได้พิกเกลทสีชมพูมากกว่าทิกเกอร์สีส้ม แกหันมาเห็นน้าแอนถือพิกเลทของน้องปัณอยู่ในมือ แกก็เดินมาอย่างมั่นใจ
น้องเดรสจุดสุดเปรี้ยว "แลกกันนะ" พร้อมกับคว้าพิกเลทไปจากมือน้าแอน แล้วก็ยัดเยียดทิกเกอร์ใส่มือให้แทน
น้าแอน " ................ "
เง่อ....ของเค้าแรงจริงๆ
แปบนึงคุณครูก็เรียกเด็กๆออกไปเตรียมตัวแสดง งานนี้ไม่ได้ซีเรียสอะไรมากมาย ขอแค่ให้เด็กๆมีส่วนร่วม จะเต้นไม่เต้นก็ไม่ว่ากัน คุณหลานของอิชั้นแกก็สนุกนะคะ ยิ้มไม่หุบ เขย่าขาแย๊กๆ แต่ไม่ยอมเขย่าริบบิ้นเขียวแดงที่มีกระดิ่งกรุ๊งกริ๊งในมือ .... เอาเป็นว่าเค้ามีความสุขแต่ไม่แสดงออกมากนักน่ะค่ะ
ถ่ายวิดีโอไว้แต่ไฟล์ใหญ่จัง
เสร็จภารกิจออกไปยืนยิ้มเรียบร้อยก็กลับมาที่ห้องเตรียมรับของขวัญจากซานต้า จริงๆแล้วก็คือของขวัญที่คุณแม่ของเด็กๆแอบซื้อไว้ล่วงหน้านั่นล่ะค่ะ แต่ในมุมของเด็กๆแล้วมันช่างแสนสุขใจซะจริงๆ
อดใจไม่ไหวขอแอบแง้มๆดูของขวัญในกล่อง เป็น Playsets รถไฟคุณโทมัสที่น้องปัญชอบมาก อยากจะเอาออกมาเล่นซะเดี๋ยวนั้น แต่ชุดของเล่นเป็นชิ้นเล็กๆน้าแอนกลัวหายก็เลยบอกน้องปัณว่าอดใจไว้แกะเล่นในรถตอนกลับบ้านดีกว่า
งานนี้คงจะเป็นงาน Party สำหรับน้องปัญงานแรกจริงๆ น้องก็ดูจะสนุกสนาน ตื่นตาตื่นใจไปกับการแสดงของเพื่อนๆพี่ๆ แล้วก็ซุ้มของเล่นต่างๆนานา น้าแอนเห็นหนูยิ้มก็มีความสุขไปด้วย
สมัยน้องยังแบเบาะน้าแอนเคยคิดว่าอยากจะให้หนูตัวเล็กๆแบบนี้ตลอดไป แต่พอมาถึงตอนนี้ได้เห็นหนูโตขึ้น มีพัฒนาการมากขึ้นน้าแอนก็มีความสุขมากขึ้นเหมือนกัน
Create Date : 28 ธันวาคม 2551 |
Last Update : 28 ธันวาคม 2551 12:29:05 น. |
|
6 comments
|
Counter : 738 Pageviews. |
|
|
|
โดย: superss วันที่: 28 ธันวาคม 2551 เวลา:14:11:32 น. |
|
|
|
โดย: N a m F o n.. (CeciLia_MaLee ) วันที่: 28 ธันวาคม 2551 เวลา:15:28:24 น. |
|
|
|
โดย: CrackyDong วันที่: 28 ธันวาคม 2551 เวลา:17:04:59 น. |
|
|
|
โดย: vnv วันที่: 7 มกราคม 2552 เวลา:11:17:13 น. |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
กรุงเทพ Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
สาวแสนงอน ... ร่ำเรียนมาทางด้าน Food Science เคยใช้ความรู้ที่ร่ำเรียนมาทำงานในสายงานนี้อยู่พักนึง แล้วขอหยุดพักไปเติมความรู้ให้กับสมองเพิ่มเติมตามความฝันของตัวเอง
หนุ่มขี้เหงา ... ร่ำเรียนมาทางด้านบริหารอุตสาหกรรม เคยเป็น Production Supervisor ให้โรงงานจิวเวลรี เคยเป็นผู้จัดการฝ่ายผลิตในบริษัทผลิตอาหารเสริม
แต่ไปๆมาท่าไหนไม่รู้ หนุ่มขี้เหงากะสาวแสนงอนผันตัวเองมาเปิดร้าน grooming & pet shop ... ซะงั้น
....................
สาวแสนงอน ... รักการทำกับข้าว รักการรับประทาน(แต่ขี้เกียจออกกำลังกาย) รักการท่องเที่ยว รักหมาแมวมาก...มากจนเพื่อนคิดว่า...อีนี่เพี้ยน
หนุ่มขี้เหงา ... รักการท่องเที่ยวเป็นชีวิตจิตใจ มีนิสัยชอบเล่นกับหมาๆแมวๆของชาวบ้านมากๆจนพลิกผันตัวเองไปเป็น Groomer
....................
เรา คือ คนธรรมดาสองคนที่ดูยังไงก็ "แตกต่าง"
แต่ใครจะรู้ว่าเราสองคน คือ "ความเหมือน" ที่อยู่ใน "ความต่าง" ที่ต่างเติมเต็มให้แก่กันและกัน
เราสองคนกำลังจูงมือกันก้าวเดินไปตามทางของความฝัน แม้ว่าทางที่ก้าวเดินไปจะมีอุปสรรคเราก็จะไม่ปล่อยมือที่กุมไว้ออกจากกัน
เราไม่อยากเป็นคนร่ำรวยเงินทอง เราไม่อยากเป็นคนร่ำรวยชื่อเสียง
แต่....
เราอยากเป็นคนร่ำรวยความสุข เราอยากเป็นคนร่ำรวยเสียงหัวเราะ
และ.... ขอแค่มีกันและกันแบบนี้.....ตลอดไป
|
|
|
|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 |
7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 |
14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
28 | 29 | 30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ขอให้พร อันประเสริฐ ในโลกนี้
ส่งผลดี ให้แก่ท่าน ในวันหน้า
คิดสิ่งใด หวังสิ่งใด จงได้มา
สมปรารถนา ดั่งใจหวัง ยั่งยืนนาน ::