Nobody + SomeBody = All About mE
Group Blog
 
<<
สิงหาคม 2551
 12
3456789
10111213141516
17181920212223
24252627282930
31 
 
8 สิงหาคม 2551
 
All Blogs
 
08.08.08 วันดี....ยิ้มของแม่

หึ ๆ ๆ เปิดมาแล้วแอบหงุดหงิดหรือเปล่า?
นี่ไม่ใช่สำนักอาจารย์ไหนทั้งสิ้น ไม่มีการบอกใบ้หวย หรืออะไรเกี่ยวกับโชคลาภหรอก....แต่! วันนี้เป็นวันดีเดย์ วันดีศรีของวัน (ชักจะไปกันใหญ่แล้ว!)

08.08.08 โอ๊ว! นึกออกแล้วใช่มั้ยล่ะ บางคนอาจเห็นมันเป็นแค่วันธรรมดา ๆ วันหนึ่ง แต่หลาย ๆ คนก็เห็นว่าวันนี้เป็นวันดี วันมหาชัย เลยคิดว่าจะเริ่มต้นอะไรใหม่ ๆ ในชีวิตในวันนี้ และที่สำคัญเป็นวันดีที่อยู่ในเดือนสิงหาคม....วันแม่แห่งชาติ...ของประชาชนชาวไทย....น่าสุขใจเหลือเกิน....ก็ขนาดกีฬาโอลิมปิคเค้ายังเลือกวันนี้เป็นวันดี...เลยเลือกฤกษ์ดี ๆ วันดี ๆ เปิดพิธีแข่งขันเลยน่ะ

สำหรับฉันไม่ว่าวันไหนก็เป็นวันดีทั้งสิ้น ขึ้นอยู่กับว่าจะดีมาก หรือดีน้อย เท่านั้นเอง....วันดีที่ฉันได้มีชีวิตอยู่ต่ออีกหนึ่งวัน เพราะเราไม่รู้หรอกว่าวันข้างหน้ามันจะเป็นยังไง เรารู้แต่ปัจจุบัน และเก็บอดีตที่มีไว้เป็นครูของเรา ให้เราเข้มแข็งทั้งจิตใจและวิญญาน เพราะร่างกายนั้น...เมื่อถึงอายุขัย....มันก็ถึงกาลแตกดับ....ไม่ว่าจะสูงส่งเทียมฟ้า...หรือต่ำสุดเพียงรากหญ้าก็ตามที....ทุกชีวิตก็ยังคงสลายกลายเป็นเพียงเศษธุลีก็เท่านั้น...

ฮี่ ฮี่ ฮี่ อย่าเพิ่งขนลุกกับการบรรลุแล้วซึ่ง เกิด แก่ เจ็บ ตาย ของฉัน เพราะว่า! วันนี้ฉันมีความสุขม๊าก มาก ต่างหากล่ะ ยะฮู้! วันนี้ฉันได้ท่องไปตามใจฝัน อยู่ในโลกที่ทุกคนสามารถเติมแต่งจินตนาการ ความคิด และความเป็นตัวเองได้อย่างยอดเยี่ยม แต่เราก็ต้องรู้จักประมาณตน ต้องรู้ว่า โลกแห่งความเป็นจริง และโลกไซเบอร์นั้น มันไม่ใช่เรื่องเดียวกัน และเมื่อแยกแยะได้ นั่น! ก็เป็นข้อพิสูจน์อย่างหนึ่งที่ทำให้เราคือคนเต็มคน!

เดือนสิงหาคมนี้ ฉันไม่ได้ถือโอกาสช่วงหยุดยาวกลับไปกราบแม่ แต่ฉันคิดว่าไม่ใช่ว่าเราจะกลับไปกราบแม่เพียงแค่เดือนนี้มีวันแม่แห่งชาติอยู่แล้วจะทำให้เราเป็นลูกกตัญญู หรือเป็นลูกประเสิรฐเสียทีเดียว เพราะหากว่าทั้งชีวิตเราทำแต่เรื่องเดือดเนื้อร้อนใจให้ผู้เป็นบุพการีของเรา เพียงแค่กราบเดียวมันไม่ได้ลบล้างสิ่งเหล่านั้นได้หรอก....หากเหนืออื่นใด...แม่ผู้ประเสริฐนั้นย่อมอภัยให้เราเสมอ เราจะเป็นเด็กน้อยน่ารัก และอ่อนต่อโลกเสมอในสายตาของท่าน ไม่ว่าเราจะแก่ หง่อม สักเพียงใดท่านก็ยังเห็นเราเป็นลูกเล็กของท่านเสมอ

ฉะนั้นแม้ท่านจะไม่เคยถือโทษโกรธเรา เราซึ่งเป็นผู้ที่ถือกำเนิดมานั้นก็ควรจะใส่ใจความรู้สึกของท่านเพียงน้อยนิดแม้มันจะเทียบไม่ได้เลยกับความรักที่ท่านมอบให้เราด้วยบริสุทธิ์

รักที่ไม่ได้หวังสิ่งตอบแทน
ให้โดยไม่เคยคิดจะเรียกร้องอะไร
มีเพียงรัก ห่วงใย แล้วเฝ้ารอวันที่ลูกเล็ก ๆ ของท่านเติบใหญ่เป็นคนเต็มคน เป็นคนดี ไม่ทำความเดือดร้อนให้ใคร ไม่เบียดเบียนใคร ท่านก็ภูมิใจในตัวของลูกแล้ว

ขอขอบคุณพ่อแม่ทุกคนในโลกนี้ ที่ได้มอบชีวิตให้กับเราทุกคน ให้โอกาสเราเสมอ ไม่ว่าจะทำให้เราเกิดมา ไม่เคยถือโทษโกรธเราแม้เราจะทำผิดสักกี่ครั้งกี่หนก็ตามที คนที่เดือดร้อน ทุกข์ใจยิ่งกว่าเรา นั่นก็คือผู้ที่เป็นบุพการี....ฉันอยากจะขอให้ลูก ๆ ทุกคนจงเป็นคนดี ด้วยสติ และสามัญสำนึกของตัวเอง

ทำดี.....เพื่อให้สังคมมีแต่สิ่งดี ๆ
ทำดี.....เพื่อให้บุพการีมีความสุขแม้สิ่งที่เราทำจะเล็กเพียงใดในสายตาคนอื่น แต่....ในสายตาของแม่นั้นสิ่งที่ลูกทำย่อมยิ่งใหญ่เสมอ....
ทำดี....เพื่อให้แม่ภูมิใจ และเหนือสิ่งอื่นใด...เราก็ภูมิใจเช่นกันที่ได้เกิดมาและมีโอกาสทำดีให้มียิ้มได้....
ทำดี....เพื่อให้แม่ยิ้ม....ยิ้มที่สวยที่สุดก็คือยิ้มของแม่ในวันที่ลูกประสบความสำเร็จในชีวิต...
ยิ้ม....เมื่อตอนที่เราพลิกตัวได้เมื่อแรกเกิด
ยิ้ม....เมื่อตอนที่ฟันน้ำนมเราขึ้นซี่แรก
ยิ้ม....เมื่อเราเริ่มเดินเต๊าะแต๊ะ
ยิ้ม....ยิ้มทั้งน้ำตา....เมื่อลูกหมาน้อยของแม่....เอื้อยเอ่ยว่า...."แม่"

ฮือ ๆ ยิ่งเขียนแล้วยิ่งคิดถึงแม่แหะ แม่จ๋า...คิดถึงแม่ทับทิมจัง....เพราะฉันอยู่ไกลบ้านแม่กับฉันจึงห่างกัน แต่เราห่างแค่กายเท่านั้น เพราะความผูกพันนั้นไม่สามารถบรรยายได้ ฉันรักแม่ของฉัน เพราะแม่ของฉันคือคนที่รักฉันที่สุด ฉันดื้อกับแม่มามาก

แม่เคยถามฉันด้วย...แม่ถามว่าฉันดื้อเหมือนใครกันน่ะ?
ฉันนิ่งไปนิด....ยิ้มให้แม่อย่างอ้อนเต็มที่ แล้วก็ตอบแม่ไปว่า....
'ฉันเป็นลูกแม่...แล้วจะให้ฉันไปดื้อเหมือนใครได้อีกล่ะค่ะ?'
แหะ ๆ ขนาดตอบแม่ไปฉันยังไม่วายแอบดื้อเลย....
แม่ไม่โกรธ...แต่แม่ยิ้มให้ฉันพร้อมหัวเราะขำลูกหมาน้อย ๆ ของแม่.....
ฉันก็ยิ้มไปกับแม่ด้วย....
ฉันรู้สึกว่ายิ้มของแม่....เป็นยิ้มที่สวยที่สุด...ที่ฉันเคยได้รับเลยหล่ะ!

แล้วคุณล่ะ? เป็นเด็กดีของแม่หรือยัง?
มันไม่เคยมีอะไรสายเกินไปหรอกน่ะถ้าคุณคิดอยากจะทำอะไรดี ๆ ให้แม่ยิ้มได้....ไม่ต้องเลิศเลอ...ไม่ต้องกำนัลของล้ำค่า....เพียงคำเดียวที่เราบอกก็ทำให้แม่ชื่นใจและมีพลังแล้วหละ.....เพียงคำว่า....'รักแม่'

ไม่ยากเลยใช่มั้ยค่ะ?
บางคนอาจจะเขินบ้าง แต่ลองทำดูสิ ลองมองข้ามความเขินของคุณ แล้วคุณจะรู้ว่าของขวัญล้ำค่าที่แม่รอคอยนั้นไม่ใช่เงินทองหรือเพชรนิลจินดา....แค่บอกรักแม่สักคำก็ยิ่งกว่าอะไรในโลกนี้แล้วหละ....
ขอให้ลูกทุกคนระลึกเสมอว่าถ้าไม่มีแม่...ก็จะไม่มีเราในวันนี้...กลับบ้าน! แล้วไปบอกรักแม่ซะ! (อย่าลืมกอดท่านแรง ๆ หอมแก้มเหี่ยว ๆ ที่หอม ๆ ของท่าน ด้วยน่ะ)

ขอบคุณคร้าบบบบ แม่ทับทิมของลูก...ที่ให้โอกาศเด็กดื้อคนหนึ่งเกิดมา และมอบความรักทั้งหมดให้กับหมาน้อย....เด็กดื้อของแม่ทิม...รักแม่จัง! ^^



Create Date : 08 สิงหาคม 2551
Last Update : 8 สิงหาคม 2551 14:40:08 น. 0 comments
Counter : 457 Pageviews.

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

ฟองแชมเปญ
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




I want to be.....SomeBody สวัสดีค่า ^^
ยินดีต้อนรับทุกคนเข้าสู่บ้านหลังเล็ก ๆ ของเราน๊า
เราชื่อแอน น่ารักเหมือนในรูปข้างล่างนี่แหละ =_='
ยินดีกับทุกคอมเม้นท์ และจะยิ่งดีใจมากขึ้นถ้าเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ ของเราที่เอามาแบ่งปันสามารถเรียกรอยยิ้มและเสียงหัวเราะจากเพื่อน ๆ ได้ แค่นี้เราก็มีความสุขแล้ว >.<
: Users Online
ส่งอีเมล์
Friends' blogs
[Add ฟองแชมเปญ's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.