|
|
| | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 |
| 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
| 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
| 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
| 27 | 28 | 29 | 30 | |
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
bridal shower party ครั้งแรกของแอน ณ ฟลอริดาค่ะ
เรียกได้ว่าเป็นงานแรกนะคะ ที่ต้องไปออกงานคนเดียว เพราะว่าโดยส่วนใหญ่ก็จะไปกับสามีค่ะ ไม่ค่อยน่ากลัวเท่าไหร่ คุยกับเค้าไม่รู้เรื่องก็หันมาคุยกับสามีตัวเอง อันนี้รู้เรื่องอยู่แล้วหล่ะ เพราะว่าคุยกันภาษาอังกฤษเวอร์ชั่นที่แอนสร้างสรรค์ขึ้นมาเองอย่างงี๊มานานแล้ว
เหตุที่ไม่มีสามีไปด้วยก็เพราะว่างานนี้เป็นงานของผู้หญิงค่ะ ทั้งงานจะมีแต่ผู้หญิงไล่ไปต้ังแต่ตัวเจ้าสาว แม่เจ้าสาว พี่ป้าน้าอาเจ้าสาว ยายเจ้าสาว เพื่อนเจ้าสาว รวมไปถึงภรรยาของเพื่อนเจ้าสาวอย่างแอน ฮิฮิ เลยได้พ่วงไปด้วยคน
มาดูกันก่อนเลยว่าหน้าตาของการ์ดเชิญเค้าเป็นอย่างไง วันนั้นอยู่บ้านคนเดียวมีไปรษณีย์มาส่งของเป็นกล่อง เขียนหน้ากล่องชัดเจนว่าเชิญทั้งคู่ก็ใส่หน้ากล่องมาเป็น Mr. and Mrs. Ainscough เราก็เร่ิมละ ใครว๊าาาาา.....งานอะไรน๊าาาาาา......ไม่รอค่ะงานนี้ ไม่จำเป็นต้องรอ แกะเลยค่ะไม่มีต้องถาม อ้าว ก็ชั้นเป็นภรรยาเธอนะกะอีแค่กล่องพัสดุทำไมจะดูไม่ล่าาาาาาย ( ว่าแต่บ้านอื่นดูเหมือนบ้านแอนมั๊ยคะ ฮิฮิ ดูไม่ดูแอนก็ดูไปแล้ว ) ในกล่องมีแบบนี้ค่ะ
เฮ้ย....อะไรกันเนี่ย ในกล่องทำไมมันมีหน้ากากหล่ะ เอ...หรือว่าจะเป็นงานราตรีสโมสรใส่หน้ากาก โหะ โหะ ดีใจ ได้ออกงาน  ว่าแต่จะใส่หน้ากากอะไรเนี่ย ทำไมให้มาอันเดียวอย่างงี๊หล่ะ ต้องไปหาอีกอันจิเนี่ย
ว่าแล้วก็แกะต่อ เผื่อว่าเค้าให้หน้ากากมาข้างในอีกอัน จะได้ไม่ต้องไปหาซื้อเนอะ แต่ว่ากลายเป็นว่ามันคือบัตรเชิญต่างหากที่ซ่อนอยู่ข้างในนั้น เป็นบัตรเชิญไปงานแต่งงานของเพื่อนร่วมงานสามีค่ะ พอดีว่าแต่งวันฮาลาวีนไงหล่ะเค้าเลยทำเป็นเหมือนกับว่ามีธีมมาด้วย ดูกันใกล้ๆว่ามีอะไรบ้างในกล่อง ปรกติแล้วงานฝรั่งเค้าก็จะมีการ์ดเชิญใส่รายละเอียด บัตรตอบรับมาให้ว่าจะไปหรือเปล่า โถ มีเหรอจะไม่ไป ต่อให้สามีไม่ว่างชั้นก็จะแล่นไปคนเดียว รถมีจีพีอาร์เอสนี่หว่ากลัวอะไรหล่ะ  นี่เลยค่ะ เห็นก็สงกะสัยว่าเจ้าสาวช่างมีเวลาว่างจริงๆนะจ๊ะ ทำนู่นนี่นั่นเยอะแยะ นี่หล่ะมั๊งข้อดีของการลาออกจากงานไปแต่งงานจะได้มีอะไรในงานอย่างที่อยากได้ทุกอย่าง
หลังจากนั้นวันต่อมา กลับมาจากทำงาน ( สามีกลับมาจากทำงานค่ะ แอนแค่ตามไปมหาวิทยาลัยเพื่อเปลี่ยนที่เล่นเน็ตเท่านั้น งานยังไม่มีทำหรอก คงอีกนาน หนังสือยังอ่านไม่ถึงไหนเลยเนอะ ) ก็มีจดหมายมาถึงบ้าน จ่าหน้าซองถึงแอนและเป็นจดหมายมาจากแทมป้านะ เอ๊ะ ใครส่งมาหล่ะ รู้ที่อยู่บ้านชั้นได้อย่างไง ก็ตื่นเต้นไปตามประสาแล้วก็แกะออกอ่านค่ะ เค้าเชิญไปงานด้วยหล่ะ ก็ bridal shower party ที่ว่านั่นแหล่ะ กรี๊ดเลย เพราะว่าเค้ามักจะเชิญสาวๆเพื่อนสนิทนะ แอนเนี่ยเรียกว่ารู้จักเค้าแค่ปีเดียวเอง ได้ไปด้วย น่ารักที่สุดในโลกเลยเพื่อนจ๋า งั๊นก็มาดูบัตรเชิญเค้าหน่อยเนอะ น่ารักนะเนี่ย
ข้อความในการ์ดเชิญก็จะประมาณว่าเจ้าสาวเค้าน่าจะตื่นเต้นที่ต้องแต่งงานแยกครอบครัวไปเนอะ เราคงต้องมาช่วยให้ความประหม่านั้นจางหายไป เรามาจัดงานปาร์ตี้ให้เจ้าสาวกัน สร้างความสนุกสุขสันต์ให้เจ้าสาวกันดีกว่า
ว่าแล้วแอนก็.....ทำของขวัญค่ะ ตามประสาชอบทำนู่นนี่ให่้ชาวบ้าน แต่ว่าตัวเองไม่มีหรอกของพวกนั้นหน่ะ ซื้อเอาทั้งนั้นเพราะว่าทำเสร็จก็เหนื่อย หันมามองของตัวเองทำไมมันเก่าวุ๊ย ไปซื้อใหม่ดีกว่า แต่ว่าด้วยความว่ายังนึกไม่ออกซักทีว่าจะทำอะไร แถมมีอีกงานมาตัดหน้า ของขวัญเจ้าสาวสำหรับปาร์ตี้เลยเพ่ิงมาเร่ิมทำคืนก่อนงาน แถมต้องทำหลังจากไปงานเลี้ยงกับสามี วันนั้นสะกิดเค้ากลับบ้านตั้งแต่ ๒ ทุ่มเลยนะนั่น กลับมาก็ปั่นๆๆๆๆๆๆๆ แทบบ้า ดูนาฬิการอบแรกก็เอาวะใกล้เสร็จได้นอนแล้ว นั่นก็ประมาณ ๕ ทุ่มไงหล่ะ แต่ว่ามาเสร็จจริงๆเอาตอนตี ๒ ไงหล่ะ กว่าจะได้นอน เซ็งงงงง......ย่ิงสวยๆอยู่ จะโทรมเข้าไปให้ดูแย่เข้าไปอีก รูปนี้ถ่ายตอนที่ตื่นมาประมาณ ๑๐ โมงกว่าแล้วก็ทำได้แค่อาบน้ำแต่งตัวออกจากบ้าน แวะเอาของขวัญมาเก็กถ่ายรูปซะหน่อย ฮันหนีมาถ่ายรูปหน่อยแร้วววววววว....เค้ารีบนะ เร็วๆ
ขอเก็กกับห้องครัวที่บ้านเพื่อเก็บภาพไว้เป็นที่ระลึกซะหน่อยเนอะ ถ่ายได้แล้วก็ทิ้งสามีให้ทำงานบ้านนะคะ สั่งงานไว้เล็กน้อยให้ทำความสะอาดโรงรถจะได้เอารถไปจอดข้างในนะ แต่ว่าสุดท้ายก็ไม่ได้ทำ เซ็ง....สั่งอะไรไม่ได้ดั่งใจ  พอเหอะ บ่นไปก็เท่านั้น เชอะ ไปค่ะ ไปขึ้นรถกันเนอะ อ้อ ฝรั่งเค้าชอบเอาของขวัญใส่ถุงกันนะ แอนก็สงกะสัยเหมือนกันว่าทำไม เข้าเมืองตาหล่ิวก็หล่ิวตาตามเค้าไป ก็ถุงใบเล็กนั้นแหล่ะค่ะ ใส่ได้พอดี จริงๆแล้วแอนทำให้เป็นผ้ากันเปื้อนเอาไว้ทำกับข้้าว แต่ว่าสามีบอกว่าเค้าเอาไว้ทำอย่างอื่นก็ได้ แหม....เข้าใจทำของเซ็กซี่ให้เค้านะ  เฮ้อ ไปเรื่อยเลย
ขึ้นรถ กดจีพีอาร์เอสซะได้ข้อความว่าอีกประมาณชั่วโมงถึง แหม....อยู่กรุงเทพก็ไม่เท่าไหร่หรอกเนอะ ชม.เนี่ยของธรรมดาค่ะ แต่ว่าอยู่ที่นี่ขับชม.หนึ่งเนี่ย ขับกันเป็นร้อยกก.เลยนะ วันนั้นรวมแล้วไปกลับก็ประมาณร้อยไมล์พอดีเดี๊ยะ ไกลซ้าาาาาา.....ไม่เป็นไร อยากไป  ไกลกว่านี้ก็จะไป แหม...อยู่กรุงเทพขับรถฝ่ารถติดกันทีละ ๒ ชม.ยังทำได้เลย แค่นี้ไหวอยู่แล้วหล่ะ มาถึงแล้วค่ะบ้านเหยื่อที่จะมาป่วนวันนี้
บรรยากาศเนี่ยเดี๋ยวไว้ค่อยดูก็ได้นะ ไปดูอาหารกันก่อน ไม่ใช่ว่าตะกละนะวันนี้ พอดีว่าปรกติกินอาหารฝรั่งไม่ได้ไงหล่ะ แล้วถ้าวันนี้ไม่ได้กินข้าวเช้ามาแถมมีแต่อาหารที่กินไม่ได้ ตรูตายแน่เลย.....ปรากฏว่าก็พอมีให้กินได้นะ ที่สำคัญมีไวน์วางอยู่ตั้่งหลายขวด แม่เจ้าสาวเห็นด้อมๆมองๆอยู่แถวเครื่องดื่มก็เดินมาเมาส์ค่ะ บอกว่ากินได้ไม่อั้นมีอีกในตู้เย็น หา....เค้าเรียกชี้ทางให้กระรอกนะคะแม่  แม่พลาดไปแล้วนะนั่น ว่าแล้ววันนั้นก็เสร็จแอนไป ๕ แก้วเลยไวน์แถวๆนั้น อาหารได้อย่างละคำค่ะ ช่างมันเดี๋ยวกลับมากินข้าวบ้านตอนเย็น เน้นแอลกอฮอล์ไปก่อน
คราวนี้มาถึงภาพบรรยากาศในงานกันบ้างค่ะ สังเกตได้ว่ามีแต่สาวๆท้ังนั้น และทุกคนก็มีของขวัญกันมาคนละกล่องสองกล่องจะใหญ่จะเล็กก็แล้วแต่ความพอใจก็แล้วกันนะคะ
หลังจากเร่ิมทยอยกันมาเยอะขึ้น และทุกคนเร่ิมอ่ิมหมีพีมันกันบ้างแล้ว เราก็มาเล่นเกมส์กันเลย ก็มีการเล่นบิงโกที่เป็นรูปภาพเฉพาะของงานนี้ที่เรียกว่า Bridal Shower Bingo อย่างในภาพ แอนก็แค่เฉียดเท่านั้น คนนั้นต่างหากที่ได้ของรางวัลจากงานไป
ต่อมาอีกเกมส์ที่ต้องอาศัยสมาธิ จะสังเกตเห็นว่าทุกคนมีป้ายชื่อและคลิปหนีบป้ายชื่อกันคนละอัน เค้าก็เลยมีเกมส์อีกอันให้ทุกคนห้ามนั่งไขว่ห้าง ไขว่ขา ไขว่ข้อเท้า คือเอาเป็นว่าห้ามไขว้ทุกอย่าง ถ้าเผลอทำเข้าแล้วใครเห็นก็ให้คนที่เห็นนั้นยึดคลิปไป พอหมดเวลาปาร์ตี้แล้วก็มานับกันว่าใครได้เยอะสุด คนน้ันก็จะได้ของรางวัล ซึ่งพอแอนได้เร่ิมเยอะก็มาถ่ายรูปเก็บไว้ค่ะ เพราะว่าถ้าเผลอเค้าจะเอาไปหมดเลยหน่ะสิ ส่วนคุณผู้หญิงคนนี้เป็นมืออาชีพค่ะ ไปมาแล้วหลายงานเล่นมาแล้วทุกงานเป็นคู่แข่งคนสำคัญของแอนเลยนะ ถ่ายรูปคู่กับคู่แข่งซะหน่อยหนึ่ง
ระหว่างเล่นเกมส์แรกจบไป เจ้าสาวก็เร่ิมเล่นเกมส์ของตัวเอง นั่นคือ แกะของรางวัลค่ะ ค่อยๆไล่แกะของขวัญไปเรื่อยๆ ของวันนั้นส่วนใหญ่ก็จะเป็นครีมอาบน้ำ สบู่ แชมพู ชุดคลุมอาบน้ำ ชุดนอน กิฟท์การ์ดให้ไปซื้อของ แต่ว่าของแอนเป็นผ้ากันเปื้อนอย่างที่บอกด้วยความว่าเจ้าสาวไม่ใช่คนทำกับข้าว ไม่ใช่คนทำอาหารหรือว่าขนมทั้งนั้น ดังนั้นก็จะเห็นว่าหน้าตาเจ้าสาวตอนแกะของขวัญแอนออกมาทำหน้าไม่ถูกเลย เออน่าาาา....เอาไว้ทำลูกก็ได้นะ ถ้าไม่อยากเอาไว้ทำกับข้าว  อันนี้สามีบอกมา ไม่ได้คิดเองหรอกค่ะ จริงๆแล้วแอนเป็นเด็กดีไม่ได้ทะลึ่งอย่างงั๊น เนี่ยตั้งแต่แต่งงานรู้สึกว่าตัวเองเปลี่ยนไป
ส่วนภาพนี้สาวน้อยที่สุดในงานหน่ะค่ะ เด็กเชียวมากับคุณอา ได้เค้ามาสร้างความสนุกสนานกันเล็กน้่อย เค้าเป็นลูกครึ่งมั๊งนะ เพราะว่าคุณอาเค้าเป็นฝรั่ง และน้องหนูก็เป็นสาวน้อยที่ไว้ผมทรงสุดฮิตของเด็กๆ อยากได้ผมทรงนี้บ้างจัง แต่ว่าท่าทางจะผมไม่พอ
เกมส์ต่อมา อันนี้ใช้ความสามารถเลยนะ เพราะว่าเป็นการทำชุดเจ้่าสาวจากกระดาษชำระค่ะ เค้าให้แบ่งกลุ่มกันเป็น ๔ คนต่อกลุ่ม แล้วให้กระดาษชำระ ๓ ม้วน สก๊อตเทป ๑ ม้วน คลิปหนีบกระดาษ ๕ อัน กลุ่มแอนก็ได้รางวัลชนะเลิศเจ้าสาวกระดาษชำระมานะ ลองดูสิคะว่าดูออกมั๊ยว่าในบรรดา ๔ คนที่ยืนเรียงอยู่ใครชนะ
และนี่ก็คือ กลุ่มของเรากับเจ้าสาวกระดาษชำระ เจ้าสาวของเราชนะเพราะว่าแต่ตัวได้สวยและมีทุกอย่างครบองค์ประกอบเจ้าสาวไม่ว่าจะเป็นชุดขาวกรุยยาว ผ้าคลุมผม แหวนหมั๊นขนาดยักษ์ กำไลเพชรยักษ์ ( อีกเหมือนกัน )ช่อดอกไม้่และมีแม้กระทั่งที่รัดถุงน่องเอาไว้เป็นอีกหนึ่งประเพณีของฝรั่ง เรียกว่าครบชุดจริงๆ ซึ่งผลการตัดสินนั้นก็มาจากท่านคณะกรรมการผู้ทรงคุณวุฒิทั้ง ๓ ท่านนี้ค่ะ
ส่วนภาพนี้เจ้าสาวตัวจริงกับผ้าคลุมผมหรือว่าหมวกอะไรก็ไม่รู้ แบบว่าเพื่อนเจ้าสาวทำให้ก็ต้องใส่กันไป แบบว่าทำกันสุดฝีมือ ขยะ เอ้ยยย....อะไรสวยๆงามๆแถวนั้นก็เอามาใส่ให้กลายเป็นหมวกให้เจ้าสาวคนสำคัญ 
ใกล้เวลาเลิกงาน ก็ได้เวลาประมาณว่าใครได้คลิปมากที่สุุดแล้วก็จะได้ของรางวัลสำหรับเกมส์นี้ไป ซึ่งเค้าคนนั้นก็คือ แอน นั่นเอง มาดูค่ะว่าแอนได้มาทั้งหมด ๙ อัน ไม่เสียให้ใครเลย เนื่องจากปรกติก็ไม่ได้นั่งไขว่ห้างอยู่แล้ว งานนี้ก็แค่พยายามสอดส่ายสายตาไปมองชาวบ้านเพื่อเก็บคลิปเค้าก็ไม่ยากเท่าไหร่
ก่อนกลับมีเค้กให้กิน นั่นแหล่ะค่ะถึงได้รอดมาจนถึงบ้าน ไม่งั๊นแค่อาหารไม่กี่คำกับไวน์เกือบขวดเนี่ยมาไม่ถึงบ้านหรอก หิวตายกันพอดี ฮิฮิ เจ้าสาวกับแม่และยายก็ร่วมกันตัดเค้กแสดงความยินดีให้กับว่าที่เจ้าสาวค่ะ
เสร็จงานของจริง เจ้าสาวกล่าวคำขอบคุณแขกเหรื่อในงาน ซ้อมไว้ก่อนค่ะ ไว้เดี๋ยววันจริงก็อีกรอบ แหม...น่าเสียดายเค้าไม่ได้จัดในโบสถ์เนอะ ไม่งั๊นได้ไปโบสถ์ด้วย จัดแต่งานเลี้ยงตอนค่ำ เอ๊ะ หรือว่าเราอ่านไม่ละเอียดก็ไม่รู้ ไปดูก่อน ฮิฮิ
ก่อนกลับ ยังมีเก็บตกอีกเล็กน้่อย เจ้าสาวและครอบครัวมีของชำร่วยให้กับเพื่อนๆที่มาสร้างความครึกครื้นในงานด้วยนะ นอกจากของขวัญที่เล่นเกมส์กันไปในงาน เป็น Godiva chocolate เชียวอ่ะ อิอิ เสร็จเราได้กินของแพง ชอบช๊อคฯยี่ห้อหน่ะ แพงดี อร่อยดี นั่นคือ งานนี้หิ้วมา ๑ ถุง ขากลับแอนได้กลับบ้านไปรวม ๓ ช้ิน อะไรจะเยอะแยะปานนั้น
ส่วนภาพสุดท้าย ถ่ายคู่กับแม่เจ้าสาวหน่อยค่ะ ในฐานะที่ีชื่อเกือบเหมือนกันนะ เค้าแค่" โจแอน " แต่ว่าแอนเนี่ยยาวกว่า เพราะว่าของเราเป็น " โจแอนนา " ที่ฮาไปกว่านั้นก็คือ คนนี้แหล่ะค่ะที่โทรมาเพื่อนับจำนวนแขก แล้วทีนี้แอนเป็นคนที่ถ้าเกิดว่าไม่เคยได้คุยกับคนคนนั้นมาก่อนจะฟังสำเนียงเค้าไม่ออก วันนั้นแม่โทรมาก็ตามเคยค่ะ ฟังแล้วงง เพราะว่าฟังออกซัก ๕๐ เปอร์เซ็นต์ได้มั๊ง เอามาปะติดปะต่อกันแล้วก็ยังงงสุดท้ายแม่ก็เลยกลัวว่าจะผิดคนก็ขอโทษขอโพยวางสายกันไป เจอกันในงานขำกันใหญ่ ก็หนูเป็นคนไทยต้องสำเนียงง่ายๆและพูดชัดๆนะคะ ไม่อย่างงั๊นฟังไม่ออกหรอกค่ะ แล้วจะหาว่าไม่เตือนกัน เพราะว่าส่วนใหญ่โทรมาถ้าเร่ิมงงก็จะยื่นให้สามีไปคุย แต่ว่าวันนั้นอยู่บ้านคนเดียว แม่เลยซวยไป
เห็นจากในรูปคงพอดูออกว่าแอนตัวโตเนอะ คุณแม่เจ้าสาวเนี่ยสูง ๑๗๐ กว่าๆ แอนมาประมาณเกือบเท่าๆเค้า อยู่เมืองไทยเนี่ยเรียกว่าไปไหนเพื่อนเห็นว่าอยู่ตรงไหนเพราะว่าทั้งสูงทั้งใหญ่และมักจะใส่ส้นสูงไง พอมาอยู่ที่อเมริกาก็จะไม่ถือว่าเล็กมาก เพราะว่ายังคงสูงกว่าฝรั่งหลายคน อยู่เมืองไทยเป็นเด็กยักษ์อยู่อเมริกาก็ยังคงไม่ได้เล็ก เฮ้อ...อิจฉาคนตัวเล็กๆนะเนี่ย
| Create Date : 22 กันยายน 2552 |
| Last Update : 7 มกราคม 2554 22:16:05 น. |
|
42 comments
|
| Counter : 4499 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: kiriya  วันที่: 22 กันยายน 2552 เวลา:7:58:04 น. |
|
|
|
| โดย: kim_tiger วันที่: 22 กันยายน 2552 เวลา:7:59:36 น. |
|
|
|
| โดย: kiriya วันที่: 22 กันยายน 2552 เวลา:8:00:24 น. |
|
|
|
| โดย: วิสกี้โซดา วันที่: 22 กันยายน 2552 เวลา:8:22:50 น. |
|
|
|
| โดย: alwaysfluke วันที่: 22 กันยายน 2552 เวลา:9:21:55 น. |
|
|
|
| โดย: พี่หน่า (danaausaman ) วันที่: 22 กันยายน 2552 เวลา:9:22:31 น. |
|
|
|
| โดย: somphoenix วันที่: 22 กันยายน 2552 เวลา:10:21:20 น. |
|
|
|
| โดย: ป้าแอ๊ด (addsiripun ) วันที่: 22 กันยายน 2552 เวลา:12:27:04 น. |
|
|
|
| โดย: มล (เดินทางรอบโลก ) วันที่: 22 กันยายน 2552 เวลา:13:45:21 น. |
|
|
|
| โดย: ณิชชารีย์ (ณิชชารีย์ ) วันที่: 22 กันยายน 2552 เวลา:15:06:14 น. |
|
|
|
| โดย: แซลลี่ (lazypiggy ) วันที่: 22 กันยายน 2552 เวลา:17:40:53 น. |
|
|
|
| โดย: โอ๋ IP: 124.121.247.40 วันที่: 22 กันยายน 2552 เวลา:21:00:56 น. |
|
|
|
| โดย: วิสกี้โซดา วันที่: 23 กันยายน 2552 เวลา:1:06:59 น. |
|
|
|
| โดย: หนูนัท (NLN ) วันที่: 23 กันยายน 2552 เวลา:2:38:54 น. |
|
|
|
| โดย: siam2maamy วันที่: 23 กันยายน 2552 เวลา:13:00:34 น. |
|
|
|
| โดย: แสง สีรุ้ง วันที่: 23 กันยายน 2552 เวลา:21:15:24 น. |
|
|
|
| โดย: ป้าแอ๊ด (addsiripun ) วันที่: 23 กันยายน 2552 เวลา:22:39:45 น. |
|
|
|
| โดย: sushiha วันที่: 24 กันยายน 2552 เวลา:2:57:45 น. |
|
|
|
| โดย: bingo123 วันที่: 24 กันยายน 2552 เวลา:9:19:17 น. |
|
|
|
| โดย: กลิ่นหมอก วันที่: 24 กันยายน 2552 เวลา:12:21:05 น. |
|
|
|
| โดย: yayojung วันที่: 24 กันยายน 2552 เวลา:12:38:48 น. |
|
|
|
| โดย: bingo123 วันที่: 24 กันยายน 2552 เวลา:12:55:13 น. |
|
|
|
| โดย: กลิ่นหมอก IP: 58.8.15.38 วันที่: 24 กันยายน 2552 เวลา:13:39:49 น. |
|
|
|
| โดย: asta วันที่: 24 กันยายน 2552 เวลา:15:09:25 น. |
|
|
|
| โดย: เจ้าค้ำคูณ วันที่: 24 กันยายน 2552 เวลา:18:56:30 น. |
|
|
|
| โดย: ปาร์ (prettypar ) วันที่: 24 กันยายน 2552 เวลา:19:35:44 น. |
|
|
|
| โดย: lylinh วันที่: 24 กันยายน 2552 เวลา:21:12:16 น. |
|
|
|
| โดย: kiriya วันที่: 24 กันยายน 2552 เวลา:21:19:49 น. |
|
|
|
| โดย: ณิชชารีย์ (ณิชชารีย์ ) วันที่: 25 กันยายน 2552 เวลา:8:19:07 น. |
|
|
|
| โดย: ป้าแอ๊ด (addsiripun ) วันที่: 25 กันยายน 2552 เวลา:20:36:54 น. |
|
|
|
| โดย: เมต (SingleMate ) วันที่: 25 กันยายน 2552 เวลา:23:03:07 น. |
|
|
|
| โดย: gieyewon วันที่: 26 กันยายน 2552 เวลา:0:20:04 น. |
|
|
|
| โดย: lylinh วันที่: 26 กันยายน 2552 เวลา:0:41:17 น. |
|
|
|
| โดย: amskye วันที่: 26 กันยายน 2552 เวลา:4:27:42 น. |
|
|
|
| โดย: pinklilac วันที่: 26 กันยายน 2552 เวลา:9:03:10 น. |
|
|
|
| โดย: แซลลี่ (lazypiggy ) วันที่: 27 กันยายน 2552 เวลา:1:00:31 น. |
|
|
|
| โดย: แซลลี่ (lazypiggy ) วันที่: 27 กันยายน 2552 เวลา:10:37:05 น. |
|
|
|
| โดย: sushiha วันที่: 28 กันยายน 2552 เวลา:3:22:22 น. |
|
|
|
|
|
|
|
|
Location :
Florida United States
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [?]
|
ยินดีต้อนรับเพื่อนๆทุกคนในบล๊อคแก็งค์นะคะ ห่างหายไปนานกลับมาคุยกันอีกทีวันนี้กับเรื่องราวหลากหลายเพ่ิมขึ้น กับชีวิตที่เปลี่ยนไปที่อยากพูดคุยบอกเล่าให้กันฟัง ร่วมเดินทางไปกับชีวิตของสาวไทยในฟลอริดาที่มีทั้งความสุขและความทุกข์พร้อมๆกันนะคะ
https://www.facebook.com/sweetiejoanna
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ว่าแต่จะใส่หน้ากากอะไรเนี่ย ทำไมให้มาอันเดียวอย่างงี๊หล่ะ ต้องไปหาอีกอันจิเนี่ย
นี่เลยค่ะ เห็นก็สงกะสัยว่าเจ้าสาวช่างมีเวลาว่างจริงๆนะจ๊ะ ทำนู่นนี่นั่นเยอะแยะ นี่หล่ะมั๊งข้อดีของการลาออกจากงานไปแต่งงานจะได้มีอะไรในงานอย่างที่อยากได้ทุกอย่าง
พอเหอะ บ่นไปก็เท่านั้น เชอะ ไปค่ะ ไปขึ้นรถกันเนอะ อ้อ ฝรั่งเค้าชอบเอาของขวัญใส่ถุงกันนะ แอนก็สงกะสัยเหมือนกันว่าทำไม เข้าเมืองตาหล่ิวก็หล่ิวตาตามเค้าไป ก็ถุงใบเล็กนั้นแหล่ะค่ะ ใส่ได้พอดี จริงๆแล้วแอนทำให้เป็นผ้ากันเปื้อนเอาไว้ทำกับข้้าว แต่ว่าสามีบอกว่าเค้าเอาไว้ทำอย่างอื่นก็ได้ แหม....เข้าใจทำของเซ็กซี่ให้เค้านะ 
เฮ้อ ไปเรื่อยเลย
ไกลกว่านี้ก็จะไป แหม...อยู่กรุงเทพขับรถฝ่ารถติดกันทีละ ๒ ชม.ยังทำได้เลย แค่นี้ไหวอยู่แล้วหล่ะ มาถึงแล้วค่ะบ้านเหยื่อที่จะมาป่วนวันนี้
แม่พลาดไปแล้วนะนั่น ว่าแล้ววันนั้นก็เสร็จแอนไป ๕ แก้วเลยไวน์แถวๆนั้น อาหารได้อย่างละคำค่ะ ช่างมันเดี๋ยวกลับมากินข้าวบ้านตอนเย็น เน้นแอลกอฮอล์ไปก่อน
อันนี้สามีบอกมา ไม่ได้คิดเองหรอกค่ะ จริงๆแล้วแอนเป็นเด็กดีไม่ได้ทะลึ่งอย่างงั๊น เนี่ยตั้งแต่แต่งงานรู้สึกว่าตัวเองเปลี่ยนไป 
