วันนั้นไปกินสาขาใกล้สุดค่ะ ขับรถไปจากบ้านประมาณไม่ถึง ๑๐ นาที นั่งปุ๊บสั่งปั๊บด้วยความว่ารีบเดี๋ยวจะไปดูหนังกันต่อ เห็นมะสามีไม่อยู่เนี่ยช่างร่าเริงกันจริงๆเลยทั้งคู่เลย (แบบว่าพ่อก็อยู่บ้านค่ะแม่มาอยู่กับแอนช่วงหน้าหนาวเลยกลายเป็นสามีแม่ก็ไม่อยู่เหมือนกัน ) กินเสร็จจ่ายเงินปุ๊บก็ร่อนกันขึ้นรถไปดูหนังกันต่อเลยค่ะ กว่าจะรู้ตัวว่าอีนางน้อยได้อ่อยหนุ่มๆด้วยการท้ิงบัตรเครดิตเอาไว้ก็นู่นหล่ะค่ะหนังจบ เลยบอกแม่ว่าหาบัตรเครดิตไม่เจอเลยคิดว่าต้องอยู่ที่ Applebee's แน่ๆเลยเนื่องจากเป็นที่สุดท้ายที่ใช้ ทำให้ต้องกลับไปเอาค่ะ
ตอนที่กลับไปก็ประมาณว่าของหายของเจอเนี่ยต้องไปรับที่ผู้จัดการร้านค่ะ แล้วบังเอิญว่าวันนั้นเนี่ยผู้จัดการใหญ่ประมาณว่าใหญ่สุดในโซนนั้นเป็นคนเฝ้าร้านอยู่เลยต้องเป็นคนเอาบัตรเครดิตมาให้แอน อย่างว่าค่ะปากขนาดน้ีเลยแซวเค้าไปนิดหนึ่งว่า " ไม่เคยเห็นขึ้นป้ายรับสมัครงานเลยนะ ไม่เคยว่างเลยเหรอ ไม่เคยต้องการคนใหม่ๆมาทำงานบ้างเลยเหรอคะ " ไรงี๊ถามไปเรื่อยเปื่อยตามประสาปากมาก ปรากฏว่าเค้าตอบแอนกลับมาว่า " คนดีๆหน่ะอยากได้สิ อยากสมัครเปล่าหล่ะเดี๋ยวไปเอาใบสมัครมาให้กรอก "ว่าแล้วไม่ใช่แค่ให้กรอกนะคะนัดเลยค่ะเค้าบอกว่า " เอามาให้วันพรุ่งนี้มั๊ยเดี๋ยวพรุ่งนี้เค้าอยู่ร้านตอนค่ำๆ " ถามกันขนาดนี้แล้วมีเหรอแอนจะไม่มา มาอยู่แล้วค่ะว่าแล้ววันนั้นก็กลับบ้านหน้าบาาาาาาาาาาาาาาาานเนื่องจากความรู้สึกบอกอย่างแรงว่าต้องได้งาน
นี่หล่ะค่ะหน้าตาคนได้ใบสมัครกลับมาบ้าน เวอร์ป่ะแค่ได้ใบสมัครก็ย้ิมหน้าบานเป็นกระด้งขนาดนี้ นั่นขนาดว่ายังไม่ได้ไปทำข้อสอบไปสัมภาษณ์อะไรเลยนะคะนั่นเป็นไปได้ขนาดนั้น
อ้าว... ลืมไม่ได้เล่นนาน เค้าใส่รูปกันอย่างไงเอ่ย เดี๋ยวขอเวลานึกก่อนวันนี้หลังกลับมาจากทำงานจะมาลองหาวิธีใส่รูปนะคะ
พอดีนึกได้ไม่ต้องรอดูคนหน้าบานแล้วค่ะ ให้เห็นกันจะๆไปเลยว่าดีใจขนาดนั้นคืนนั้นทั้งๆที่แค่ได้ใบสมัครกลับไปกรอกที่บ้าน
เดี๋ยววันหลังจะหาประวัติ์ร้านมาเล่าให้ฟังค่ะว่าเค้าเป็นมาอย่างไงแล้วก็ย่ิงใหญ่ประมาณไหนเพราะว่าถือเป็นหนึ่งในหลายๆร้านที่พูดปั๊บคนที่อยู่อเมริกาจะรู้จักกันประมาณนั้นเลยค่ะ