สวัสดีค่ะเรามีเรื่องที่อยากจะเล่าให้ทุกคนฟังและอยากจะให้ช่วยให้ความคิดเห็นหน่อยนะค่ะเมื่อก่อนตอนที่เรายังเด็กเรามักจะเล่นกับหลานที่บ้านอยู่มาวันหนึ่งคุณป้าที่แม่ของเราจ้างมาทำงานเขาพาหลานชายของเขสที่อยู่ภูเก็ตที่แรกฉันก็ไม่รู้จักเขาแต่พอวันแรกที่เห็นหน้าเขา เขาอายุมากว้าเรา2ปีเราเล่นกับเขาทุกวันแม่เราให้เราเขาโรงเรียนเดียวกับเขาแต่พอเราเขาไปตอนนั้นเขาก็ย้ายออกไปโรงเรียนอื่นแม่ของเราก็ให้เราย้ายตามเขาไปอีกเพราะเราไม่ว่าเราจะไปอยู่โรงเรียนไหนวันแรกที่เราได้ไปอยู่โรงเรียนที่เขาเราไม่รู้ว่าโรงเรียนนั้นต้องเอาเงินไปด้วยครับ แต่โชคดีที่เขาให้เรายืมฉันชอบเขาตอนไหนก็ไม่รู้ แต่ที่รู้ๆฉันชอบเขาแล้วฉันรู้เขานานมากจนถึงตอนนี้เขานิสัยเริ่มเปลียนไปจากเด็กคนที่นิสัยดีกลายเด็กเกเรแต่ลึกๆข้างในของเขาก็ยังมีเด็กที่นิสัยดีคนนั้นอยู่ไม่ว่าจะคบกับใครเราก็ได้แต่เชียร์ไม่อยากจะแสดงอะไรให้เขารู้ วันสุดท้ายที่เราได้เจอกับเราก็มาถึงเขาเรียนจบจากโรงเรียนนี้แล้ว เขาต้องไปเรียนต่อที่ภูเก็ตซึ่งฉันอยู่ที่นครศรธรรมราช อยู่ไกลกันมากเลยเราก็เลยไม่ได้เจอจนถึงวันนี้ แต่ฉันก็อยากจะความรู้สึกออกไม่ว่าจะเป็นยังไง (ขอให้ช่วยแสดงความคิดเห็นหน่อยนะค่ะ)