ตามเก็บศพ คอลัมนิสต์หนังสือพิมพ์
คำเตือน : บทความนี้ยาวยิ่งกว่าอนาคอนด้า แต่ถ้ามีเวลาก็อ่านไปเถอะ อ่านง่ายกว่าเขียนตั้งเยอะ อย่ามาทำลีลา...อ่านครับอ่าน
หมู่นี้ผมมีงานอดิเรก คือ ตามเก็บศพ คอลัมนิสต์หนังสือพิมพ์ ที่ตายเพราะน้ำหมึกท่วมปอด
สมัยผมละอ่อน อ่านข่าวที่คนพวกนี้เขียนทีไร ผมเชื่อไปหมดทุกอย่าง
ถูก...ตอนนั้นผมกระบือไปหน่อย โลกสวย จิตใจดีเกินไป (เชื่อเถอะนะ) ไว้ใจคนง่าย คิดแต่ว่าเขาจะเขียนมาหลอกเราไปทำไมกัน
จนประเทศเกิดความเปลี่ยนแปลงประหลาด ๆ ในช่วง 10 ปีที่ผ่านมา จึงเริ่มเอะใจว่า ทำไมสิ่งที่ผมเข้าใจ จึงแตกต่างไปจากที่สื่อพยายามยัดเยียดให้เหลือเกิน
จากที่เชื่อหมด จึงกลายมาเป็นหมดความเชื่อ
เดี๋ยวนี้ผมรู้แล้วว่า คนเขียนคอลัมน์หนังสือพิมพ์ส่วนใหญ่ไม่ได้ฉลาดหรือรู้อะไรมากไปกว่าเราเลย เขาคือคนธรรมดานี่แหละ ที่ทำงานเพื่อดิ้นรนเอาชีวิตรอด ไม่ได้มีจรรยาบรรณอะไรมากมายไปกว่าอาชีพอื่นหรอก (ที่ดี ๆ ชื่นชมนะครับ จะด่าเฉพาะศพที่เก็บมาเท่านั้น)
ยิ่งมาถึงเรื่องวันนี้ ซึ่งเป็นเรื่องที่ผมรู้ดีกว่าเขา ก็ยิ่งชัดเจนว่า คนเขียนข่าวประเทศเราทำงานสุกเอาเผากินมาก ๆ ไม่ทำการบ้าน ไม่ตรวจสอบความถูกต้อง เขียนชุ่ย ๆ มักง่ายจนไม่น่าให้อภัย
แต่จะทำไงได้ ในเมื่อเมืองไทยเป็นประเทศเกษตรกรรม กระบือจึงยังมีมากพอให้เขาหลอกอยู่
เขาแค่ตวัดปากกาว่าร้ายเงียบ ๆ พิมพ์แล้วลำเลียงไปขาย แค่นี้คนบ้างควายบ้างก็ได้ยินเรื่องร้าย ๆ ของเขาไปทั้งบ้านทั้งเมือง
ก่อนนี้ผมไม่รู้จะสู้กับคนสปีชีย์นี้อย่างไร ตะโกนจนลิ้นไก่บวมกลัดหนอง ก็ไม่มีใครได้ยิน โชคดีที่ตอนนี้มีอินเตอร์เนต เฟสบุ๊ค ทวิตเตอร์ บล็อก ไลน์ ที่เปิดช่องทางให้สู้กับปลายปากการ้าย ๆ ได้สมน้ำสมเนื้อขึ้นมาหน่อย ......................................
Create Date : 25 กรกฎาคม 2559 |
|
4 comments |
Last Update : 25 กรกฎาคม 2559 1:37:56 น. |
Counter : 1052 Pageviews. |
|
|
|
แต่เรื่องราวน่าสนใจทีเดียวค่ะ
บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้
ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
เตยจ๋า Topical Blog ดู Blog
ขอยคุณที่แวะฟังเพลงค่ะ