First Week at Sydney

เหนื่อยอะ


ใจจริง ก็คิดถึงที่บ้านมั่กๆ แต่ว่าถ้าได้พูดอะไรออกไป ต้องทำให้สำเร็จ

เหนื่อยตั้งแต่ขึ้นเครื่อง เดี๋ยวรื้อนู้น รื้อนี้ อะไรก็ไม่รู้ เหนื่อยเลย โชคดีที่ได้อานิสงค์บุญเก่า (หรือเปล่า) มาเจอคนไทย เธอชื่อ "น้องนุ่น" เป็นเจ้าหน้าที่การบินไทย กำลังบินไปเที่ยวที่ Sydney เช่นกัน เหอๆๆๆ ไม่อย่างนั้น "ตายแน่ตู" เพราะว่าไม่ได้รู้เรื่องอะไรของเครืองบินเลย Catering ของการบินไทยดูดีมั่กๆ พนักงานก็บริการเป็นกันเองมั่กๆ ประทับใจสุด แต่บินนานไปหน่อย 10 ชั่วโมง ทรมานเหมือนตกนรกเลย (อันนี้เดานะ) แต่ยังไงก็ผ่านพ้นมาได้นะ ลืม.......บนเครื่องเนี้ย ไม่ได้นอนนะคะ เพราะนังหัวทองทั้งหลายมันเดินพาเหรดกันบนเครื่องคะ ขอย้ำ เดินพาเหรดคะ ประมาณว่าคงเมื่อยอะคะ แล้วก็เดินรอบเครื่องบิน ไม่รู้ว่าจะเดินอะไรหนักหนา (ซวย คนนั่งริมทางเดินอย่างเราคะ) สักพักก็มีป้ารุ่นขึ้นแอโรบิค หรือไม่ลุงข้างก็ปลดกางเกงเข้า เดี๋ยวก็ออก รำคาญโคตร ไว้มีเงินจะนั่ง Business Class


มาวันแรกก็ถูกพาขึ้นรถไฟไป Strath Field เป็นที่ที่เราไปสิงสถิตคะ
อยากจะบอกว่า "งงคะ" ขึ้นโน้น ลงนี้ ต่อนั้น อาการ "มึน" จับเข้าที่หัวทันทีคะ พี่ที่บ้านก็ปลอบใจคะ "ใหม่ๆ ก็งี้ แหละ เดี๋ยวก็คุ้นเคย" ตอบในใจทันที "ไม่จริงอะ" เดี๋ยวมาดูกัน ว่าก้อยจะอยู่รอดไหม เหอๆ หลังจากเข้าบ้านไปพักที่บ้านนะ โอ้โห! ทำไมอากาศดีแบบนี้อะ อยากให้แม่กับพ่อมาเที่ยวจัง บ้านเมืองเค้าน่าอยู่มากๆ คะ เป็นระเบียบเรียบร้อยคะ ไม่พลุกพล่าน (เฉพาะ Strath Field ในเมืองยังไม่รู้เห็นเค้าบอกว่า Silom บ้านเราดีดีนี้เอง)

สักพักพี่เค้าก็ชวนไปเที่ยวที่ย่านคนเวียดนามอยู่คะ ชื่อ Suburb อะไรไม่รู้ แต่ที่ก้อยอาศัยอยู่อะคะ เป็นย่านเกาหลี เหอ คนเกาหลีเยอะโคตร ไปถึงย่านคนเวียดนาม เริ่มรู้สึกว่า เอ๊ะ! ฉันมาเดิน ประเทศเวียดนาม หรือไงกัน.... Aussie มันหายไปไหนกันหมดวะ ไม่น่าเชื่อว่าจะอพยพกันมาได้มากมายขนาดนี้ พี่ที่บ้านสะกิด "เดี๋ยวในเมือง จะเปลี่ยนเป็น นี้ประเทศไทยหรือเปล่า" ฟังแล้วสยอง เหอๆๆ

วันที่สอง....หลังจากได้หลับใหลในช่วงกลางคืน พี่สาวก็ชวนให้ไปทำงาน ....ดีใจจัง.... ก็เลยถามกลับไปทำงานอะไรคะพี่ "Gardener" หรือแปลเป็นไทยว่า "คนทำสวน" .....อิอิ เซ็งขึ้นมาทีเดียว แต่เอานะ ลองดู
โอ....การเป็นคนสวนที่นี้ไม่ง่ายเลยนะ ต้องประณีตทีเดียว พอดีเป็นคนสวนโรงแรมคะ แต่ก็ได้ชั่วโมงละ 17 เหรียญ (ดีจัง) แต่ก้อยว่าจะเอาเงินให้พี่เค้าดีกว่า ใจจริงก็แค่มาลองทำเล่นๆ ดู หลังจากทำหน้าที่เสร็จแล้ว ก้อยก็ได้มีโอกาสเข้าไปในเมือง
จะได้เห็นฝรั่งหล่อๆ แล้วโว้ย พอไปถึงนะ เห็นจริงแหละๆ หล่อๆ ทั้งนั้น มีความสุขจัง

ก็จริงอย่างที่พี่ที่บ้านว่า คนไทยเยอะมั่กๆ ไม่ใช่ว่าไม่ดีนะคะ อย่าเข้าใจผิด คนไทยจะไปอยู่ในเมืองกันเยอะ ทุกคนก็จะคิดว่าคนไทยเยอะจัง จริงๆ ก็เยอะแหละ แต่เอานะ อย่างน้อย ก็มีอาหารไทยไว้กินในต่างแดนนะ ได้แวะไปร้าน ชาติไทย ชนสยาม ทรีมาม่า ฯลฯ เยอะแยะคะ นับไม่ถ้วน จนกระทั่งจำไม่ได้คะ แต่ที่แน่ต้องซื้อบัตรโทรศัพท์ โทรกลับบ้านคะ เดี๋ยวพ่อกับแม่ด่าตายเลย เหอๆ

วันที่สาม วันนี้นอนตื่นสายโด่งเลยคะ สักพักพี่โทรมา....."ออกมาหาฉันด้วย วันนี้จะสอนงานคลีนให้" ..... ก็ดีเหมือนกันนะ ว่าแต่ "นู๋จะไปยังไงอะพี่" เสียงปลายทางตอบกลับมาว่า "ก็ไปซื้อตั๋ว City Single ลง Town Hall นะ" อืม......ไม่ยากเลย.....แต่ยังขึ้นรถไฟไม่เป็นงะ

ได้เวลาไปขึ้นรถไฟ ที่ออสเตรเลีย จะมีมอนิเตอร์ให้ดู Plateform แต่ละที่ไปไหนบ้าง เราก็จะรู้ว่าจะขึ้นคันไหน แต่ เวลาขึ้นไปที่ Plateform นั้นอะ บ้างทีต้องดูอีกทีให้ถึ่ถ้วนนะจ๊ะ เพราะคราวนี้ก้อยดูแล้วดูอีก หลงไป East Wood ซะงั้น อะไรวะ ว่าดูละเอียดแล้วนะ ดีว่าไปเจอคนไทยช่วยที่โน้น เลยได้มา Town Hall อย่างปลอดภัย พี่สาวพาไปทำคลีนนิ่งมาคะ สนุกสนานกันทีเดียว เพราะเราไม่เคยเห็นสำนักงานศาลออสเตรเลียเลย ว้าว! มันหรูจัง สวยด้วยคะ ถ้าเราเป็นพนักงานที่เมืองไทย เราคงไม่มีโอกาส มันเห็นอะไรแบบนี้นะ ที่สำคัญตึกนี้อยู่มุมที่เห็นทิวทัศน์ได้รอบเมืองทีเดียว

สวยมั่กๆ ข้อมูลยังไม่ครบวีคเลยอะ แต่เดี๋ยวจะมาอัพเดทนะ ต้องไปหางานก่อนหละ

อย่าลืมอวยพรให้เราได้งานทำเร็วๆ นะ จะได้มีประสบการณ์เยอะๆ มาเล่ากันให้ฟังทีเดียว บายๆ

Create Date : 05 กุมภาพันธ์ 2552		1 comments
Last Update : 5 กุมภาพันธ์ 2552 6:32:33 น.
Counter : 1675 Pageviews.
Share Tweet