ประสบความสำเร็จในชีวิตตอน 8 ขวบ ฮ่าๆๆ
ใช้ชีวิตในบ้านเช่าได้ประมาณ 2-3ปี ครอบครัวเราก้อมีเจ้าตัวน้อยๆเกิดขึ้นมา นั่นคือน้องของเรานั่นเอง (แต่ตอนนั้นจำความไม่ได้ว่าแม่เราท้องไหน ฮ่าๆ) ตอนนั้นคนเราอายุ 8 ขวบได้ แต่สิ่งที่เราจำได้แม่นคือ เราต้องช่วยแม่เลี้ยงน้อง เลี้ยงยังงัยจำไม่ได้ รู้แต่ว่าตอนเย็นเราต้องเป็นคนอุ้มน้องออกมาเดินเล่น เพราะแถวข้างๆบ้านเช่า จะมีลานกว้างๆที่เค้าปูทรายเอา หรือน่าจะกำลังก่อสร้างคอนโดหรือโรงงานนี่ล่ะ ซึ่งลาน เมื่อตรงบริเวณนั้นจะกว้างมากๆ พอตกเย็นผู้คนที่อยู่ในบ้านเช่า ก้อจะพาลูกหลานออกมาเดินเล่นกัน จำได้ครั้งแรกก้อพาน้องอุ้มเดินเล่นอยู่ดีๆแล้วน้องหลับไป ตอนนั้นน้องประมาณ 7-8 เดือนได้ มันเป็นความภาคภูมิใจของเรามากที่ทำให้น้องหลับได้ อุ้มมาหาแม่ด้วยความภาคภูมิมากๆ ฮ่าๆๆ พอวันต่อๆไป พาเดินเล่นถ้าวันไหนไม่หลับ ก้อจะเดินๆๆมันอยู่อย่างนั้นล่ะ เมื่อยก้อไม่หวั่นขอให้น้องได้หลับ พอน้องหลับมันเหมือนความรู้สึกเสมือนว่าได้รับปริญญาตรียังงัยยังงั้น