ความ(มาก)รักคือศิลปะเฉพาะตัวที่เลียนแบบมิได้
 
สิงหาคม 2553
 
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
293031 
 
4 สิงหาคม 2553
 
 
ถึงฤดูกาล"เซ็ง"กับชีวิต

ขณะที่เราอยู่ในช่วง"เบื่อๆอยากๆ"กับชีวิต มันสับสน วุ่นวาย หงุดหงิดแฮะ
คงต้องใช้Blogตรงนี้ แทนการจดทันทึกแบบสมัยเป็นวัยรุ่นซะแล้ว

คือเราเป็นคนช่างคิด ช่างเขียนมาตลอด ตั้งแต่ตอนไปเป็น"ครูบ้านนอก" ที่จังหวัดสุโขทัยบ้านเกิด เมื่อประมาณปี 2518โน่น

โรงเรียนที่ไปสอน หลังจากเรียนจบ ป.กศ.ต้น(จบม.ศ.3 ไปต่อวิทยาลัยครู2ปี)
เป็ฯโรงเรียน"บ้านโคกกะทือ"..เห็นชื่อมะ แค่ชื่อก็คงเดาสภาพไปต่างๆนานา

บอกเลยก็ได้ว่า"กันดาร"สุดๆ ก็เป็นข้าราชการเลยละ แต่งชุดสีกากี
ได้เงินเดือน 1,080 บาท + ค่ากันดาร(ห่างไกล)ไปอีก 165 บาท โห..เยอะชิบ

วันแรกที่ไปรายงานตัว พ่อพาไป ด้วยความภูมิใจที่ลูกชายคนเล็กได้เป็นครูแล้ว
จักรยานประจำครอบครัวเรา เป็นแบบผู้ชาย(ที่มีแกนตรงกลางไง)

ขี่ไปจากบ้านได้สักชั่วโมง หลังจากนั้นก็ไม่ต้องขี่ ต้องซ้อนกัน..เดินจูงมันตลอดระยะเวลา 5-6ชั่วโมง

"โรงเรียนบ้านโคกกะทือ" ต.วังทอง อ.ศรีสำโรง จ.สุโขทัย

"โรงเรียนบ้านโคก"เป็นชื่อในหนัง"ครูบ้านนอก"ที่ปิยะ ตระกูลราษฎร์ เกิดในวงการหนังไทย ตั้งแต่บัดนั้น

"ครูนิมิตร ภูมิถาวร"เจ้าของผู้แต่งนิยายเรื่อง"ครูบ้านนอก"ลงในหนังสือ"ฟ้าเมืองไทย"(อาจินต์ ปัญจพรรค์)โด่งดังมาก จนเอาไปสร้างเป็นหนัง
..นั่นแหละ ถ้าใครได้ดู..สภาพแบบนั้นเปี๊ยบเลยครับ



Create Date : 04 สิงหาคม 2553
Last Update : 4 สิงหาคม 2553 16:53:13 น. 0 comments
Counter : 425 Pageviews.

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 
 

Din IslandPK
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




ตั้งแต่เมื่อรู้ว่าเราเป็นตัวตนที่เรียกว่า "ฅน"เหมือนใครเขา เราก็รู้ว่าเรานี้ชอบฟังเพลงร้องเพลงมาแต่ไหนไม่ทันคิด รู้ว่าเราชอบฟังเพลงตั้งหลายหลากมากมายหลายชนิด ตั้งแต่ไทยเดิม-ลูกทุ่ง-ลูกกรุง-แขก-จีน-ญี่ปุ่นและอังกฤษ เรียกว่าชีวิตนี้ขาดเพลงคงเหงาหงอก๋อห่อเหี่ยวเดียวดาย พอเริ่มเล่นดนตรีเป็นก็ยิ่งเห็นความสวยงามแห่งศิลปะ ความอ่อนหวานแห่งอักขระสวยผสมกลมกลืนรื่นหู ซาบซึ้งเป็นธรรมชาติดั่งภาพที่วาดออกจากใจให้รู้ ภาพดูสวยงามเพียงใดคงต้องให้คนอื่นดาษดื่นชื่นชม เส้นทางที่ดำเนินชีวิตเมื่อต้องกินต้องอยู่คู่ดนตรี อุปสรรคนานาประการมีเราชนะปะทะประทังได้ จะอดจะอิ่มจะหิ่วกิ่วใส้ท้องป่วนปั่นบ้างช่างมันปะไร เล่นดนตรีร้องเพลงได้ไม่เคยอดตายสักกะที สามสิบปีที่เดินทางไม่เคยต้องโดดเดี่ยวเดียวดาย ความรักเป็นศิลปะแห่งหัวใจใส่ตัวโน๊ตเข้าไปร่ายบรรเลง เมื่อมีชีวิตอยู่คู่เสียงเพลงไม่ต้องเกรงภัยมา เคยร้องเพลงปนน้ำตาเคยเลือดหยดลงกีต้าร์ตัวโปรด เคยเมามายหลับคาเปียโนเพราะเหล้าที่ซดเพียวๆโซดาไม่ต้องนะพี่ แต่ก็ไม่เห็นสักทีที่จะตายเพราะไม่ยอมขายวิญญาณดนตรีชน หลายคนบอกนักดนตรีสัปดนเมียหลายคนรักล้นหลายใจ ไม่มีใครฟังเหตุฟังผลกลใดฟังแต่คนอื่นได้นินทา มันบอกว่ามักมากกามาขอบอกว่า "บ้า..แต่ไม่โง่"(โว้ย) เสียงเพลงกับความรัก เป็นศิลปะสวยงามนักไม่ยากหากเข้าใจ ทุกคนหรือที่ทำได้เล่นดนตรีร้องเพลงให้คนสนใจฟัง เห็นคนฟังชื่นชมปรบมือกันขรมเขานิยมเพลง เราเป็นเพียงผู้บรรเลงทำเพลงให้มันเสนาะ(หู) เมื่อมีคนชอบก็มีคนรักไมเห็นแปลกที่มักจะมีมาก(รัก)เกินใคร รูปลักษณ์นั่นเห็นนอกกายจะมีใครรู้ข้างในตัวตน เจ้าชู้แต่มิใช่บ้ากามหรือมีนามกามวิปลิต ความรักคือศิลปะจากชีวิตที่ควรคิดทะนุถนอม เป็นความรู้สึกที่ตรงใจกับใจมิใช่จะมีได้กับทุกคน ความรู้สึกประทับตราตรึงใจจนมีให้ไว้คนใจดี ที่มาบ่นอยากให้เข้าใจว่าทำไมจึงมากรัก อย่ามองคนแล้วหมิ่นกันมากนักหากยังไม่รู้จักและเข้าใจ แค่ฟังจากคนอื่นที่เขาไม่รู้ลึกตื้นจริงรู้แต่สิ่งที่เห็นเป็นไป คนเจ้าชู้หาใช่คนวิปลิตไม่จงเข้าใจจะชัดเจน
[Add Din IslandPK's blog to your web]

 
pantip.com pantipmarket.com pantown.com
pantip.com pantipmarket.com pantown.com