วันสุข ที่ ๖ กพ. ๕๒ ที่ผ่านมา เป็นวันที่แปลกมากๆสำหรับการจราจรในกทม.บ้านเรา ทำไมรถไหลลื่นจัง งงงงงมากกกก
นึกไม่ถึงว่าจะสามารถทำธุระได้หลายอย่างเช่นนี้ ลองมานับดูกัน

๑) เริ่มจาก ๑๐.๓๐ น. ขับรถจากบ้านแถวเดอะมอลล์บางกะปิ มุ่งหน้าไป ถ.เพชรบุรีตัดใหม่เพื่อไปสมัครงานที่ ททท. ย่านมักกะสัน เราก็ใช้เส้น ลาดพร้าว ๑๓๐ ออกไป ถ.รามคำแหงลอยฟ้า เข้าพระรามเก้า ออกเพชรบุรี แล้วตรงไปเรื่อย ผ่านประสานมิตร เซนต์ดอมินิค จนถึงตึกททท. (เล่าละเอียดทำไมเนี่ย...)

     เวลา ๑๑.๓๐ ไอ้เราก็รีบเขียนใบสมัคร แต่แล้วจนท.บอก "รีบหน่อยนะคะ จะปิดรับใบสมัคร ช่วงเช้าตอนเที่ยงตรง จากนั้นค่อยเปิดรับใหม่ตอนบ่ายโมงค่ะ" ตายละวา เรายังไม่มีใบสำเนาทะเบียนบ้านเลย ต้องรีบกดลิฟท์ไปถ่ายเอกสารอีก พอลงมาถึงขณะกำลังเข้าแถวยื่นใบสมัคร ก็ต้องใจหายแวบ "ขอโทษค่ะ เราตัดแถวที่น้องคนหน้าแล้วนะคะ ขอให้มาติดต่อใหม่ตอนบ่ายโมงเป็นต้นไป ร้านอาหารอยู่ด้าน....." โอย..นี่มันอะไรกัน กลั่นแกล้งกันชัดๆ ....แต่สักพักเค้าก็ให้ต่อคิวได้อีกเพราะตรวจเอกสารเร็วมาก เลยเพิ่มคนได้ ฮ่าๆๆๆๆ...

      (บทเรียนที่ ๑ ถึงใครจะว่าเราหมดสิทธิ์ แต่ก็อย่าเพิ่งเชื่อสนิท ให้เกร่รอแถวๆนั้น อาจมีสิทธิ์ลุ้นรอบสองนะจ้ะ)

๒) กลับจากททท.โดยวิ่งตรงต่อไปแล้วเลี้ยวขวาที่แยกมักกะสัน ขับเลียบทางรถไฟ จนถึงแยกอโศก เลี้ยวซ้าย แล้วตรงไปชิดขวาเพื่อเลี้ยวขวาไปแยกพระรามเก้า จากนั้นก็ตรงไปเพื่อขึ้นสะพานลอยฟ้ารามคำแหงโลด (โอย..หยุดไม่ได้.. จะละเอียดไปถึงไหน..)

     กลับถึงบ้าน ๑๓.๐๐ แม่บอกจะไปรพ.ศิริราช ตามหมอนัด ไม่ต้องไปส่ง จะขึ้นปอ.๔๔ไปเอง โอเค งั้นไปส่งปากซอย จากนั้นกลับมาทำฉลากน้ำยาปรับผ้านุ่ม และผงซักฟอกต่อ แล้วเตรียมทำตัวอย่างไปแจกลูกค้าใหม่

๓) นึกขึ้นได้ว่าต้องไปบริจาค คอมพิวเตอร์โน้ตบุค ที่จอภาพเสียให้กับมูลนิธิกระจกเงา อยู่ตรงถ.ศรีอยุธยา (ที่นี่รับคอมเสียทุกสภาพ เพื่อเอาไปซ่อมใหม่แล้วบริจาคต่อให้เด็กนักเรียน) เอ้าไปซะวันนี้เลยดีกว่าจะได้รับแม่กลับจากศิริราช เพราะถ้าปล่อยให้ขึ้นรถเมล์สาย๔๔กลับบ้าน กว่าจะโน้งเน่งโน้งแกละถึงบ้านคงดึกดื่นเหมือนคราวที่แล้ว แม่นั่งในรถเมล์อยู่เกือบสามชั่วโมง คือแม่ชอบทำเป็นว่าแข็งแรง ไม่อยากรบกวน มีรถส่วนตัวนั่งสบายบรื๋อ ต้นสายยันป้ายสุดท้าย คือ ปอ๔๔ .....อีกเรื่องคือ เสียดายที่พี่เอ๋มีคนไปส่งขึ้นรถทัวร์ไปสมุยแล้วตอนเย็น ไม่งั้นจะขับไปส่งแถวราชดำเนินทางผ่านแล้วมันจะเป็นวันที่ยิ่งวิเศษเข้าไปอีกเพราะเป็นวันที่ทำอะไรได้ดับเบิ้ลหลายอย่างในวันเดียว สรุปเลยรีบออกจากบ้าน ๑๕.๐๐ น.

        ๑๖.๐๐ น. ถึง อาคารเลิศปัญญา ซ.๑๒ ซอยที่ติดโรงแรมสยามซิตี้ แต่ซอยนี้ถึงก่อน (เอ้า บรรยายซะละเอียดเผื่อมีใครจะไปละกัน) มีเจ้าหน้าที่ถึงสี่คนลงมารับที่ชั้นล่างพร้อมรถเข็น  แม่เจ้า...เราว่าบอกเค้าไปแล้วนะว่ามีแค่แล็ปท็อบอันเดียว คงนึกว่ามาบริจาคหลายเครื่อง ขากลับสบายมากไม่ต้องย้อนกลับไปออกทางเข้า เพราะน้องๆที่มูลนิธิกระจกเงาบอกว่าขับทะลุซอยนี้ไปจะไปออกซ.รางน้ำ สามารถเลี้ยวซ้าย แล้วตรงไปที่แยกศรีอยุธยาเพื่อเลี้ยวไป ถ.พระรามหกได้เลย เย้...

๔) ประมาณห้าโมงอยู่แถว ถ.อรุณอัมรินทร์ล่ะ ขอแวะหา บจก.อัมรินทร์ เผื่อมาสมัครงาน ปรากฎว่าดันจำซอยผิด เดินหลงจนไปเจอ ตึกนสพ.สยามรัฐ ใต้สะพานพระรามแปด จนรู้ว่าต้องไปสมัครแถวตลิ่งชันจ้า ไม่ใช่แถวนี้ อ้าวแล้วป้ายที่เคยเห็นปรากฎว่าอยู่เลยไปอีก ตรงสะพานอรุรอัมรินทร์ ที่แท้คือ อัมรินทร์ทัวร์, อัมรินทร์เทรนนิ่งและสำนักวิมุติยาลัย โอเค หลังจากวนไปมาอยู่สี่รอบ ไปศิริราชดีกว่า

๕) เสียเวลาหาที่จอดรถ โดยวนไปถึงชั้นเจ็ดก็ไม่มีที่จอด ขับวนลงมาแบบเซ็งๆ บอกคนรับบัตรว่าไม่มีที่เลย (ให้ขึ้นไปทำไมเนี่ย ฮ่วย!) เค้าบอก "เอ้า เรามีถึงชั้นสิบเอ็ดนะ ไปถึงชั้นไหนล่ะ" โหย...เสียจายยยยนะเนี่ยยังไปไม่สุดเอง...ช่างมัน วนไปที่อื่นก็ได้ ยังไงหลังวัดอัมรินทร์ก็ของตาย

    ๑๘.๓๐ น. โทรหาแม่ โชคดีอะไรเช่นนี้ แม่บอกเสร็จพอดี เหลือแต่รอรับยา เลยหาที่จอดแอบๆแถวใต้ตึกผู้ป่วยนอก ประมาณเกือบ ๑๙.๐๐ แม่ก็ลงมา
    โห..ไม่นึกไม่ฝันว่าจะทันเวลากันขนาดนี้ เป็นการมาทำธุระที่ศิริราชโดยไม่ต้องหาที่จอดและที่สำคัญไม่ต้องเสียตังค์ค่าที่จอด.....มีความสุข

๖) สรุปใช้เวลาสี่สิบนาที่ออกจากศิริราชขึ้นสะพานพระรามแปดกลับถึงบ้านย่านบางกะปิ นี่มันวันศุกร์จริงๆ เหรอเนี่ย...วันสุขนะซี้ ฮ่าๆๆๆ...  

ขอให้ผู้อ่านทุกคนมีความสุขกับทุกลมหายใจค่ะ

Create Date : 07 กุมภาพันธ์ 2552
Last Update : 10 กุมภาพันธ์ 2552 8:00:07 น.		3 comments
Counter : 761 Pageviews.
Share Tweet