12 กันยายน 50 เรื่องเก่านำมาเล่าใหม่ 555++

เมื่อวาน...บ่ายสามก่า ๆ...ใกล้ ๆ จาเลิกงานอ่ะนะ

โอ้โห...จิตใจมันสดชื่น...จาอารายเสียอีกล่ะ พี่นัทรุ่นพี่เราเอง

เค้าทำร้านมอไซด์ โทรมาบอกว่า.."เฮ้ย ๆ รถเมริงอ่ะเสร็จแย้ว...เข้ามาลองด้วย".."เออ..แล้วซื้อต้มแซ่บ..กับเนื้อย่างมาให้ด้วย"

(ประมาณว่าเอารถมาล่อ ให้เราซื้อกับแกล้มไปให้ป่าวหว่า)

แต่..พอได้ฟังแค่น๊านแหละ จัย..แมร่ง..ไม่อยากทำงานแล้วอยากกลับบ้านเร็ว ๆ อยากลองรถจัยจาขาดแย้ว....

......................................................

พอสี่โมงเย็นเท่านั้นแหละ ปิดคอม ปิดแอร์ ปิดห้อง ไม่สนใจคัย คัยทักก้อไม่ทักตอบ

จัยอยู่ที่ Honda C70 อย่างเดียวเลย เพราะมันเป็นรถที่มีประวัติในการ Modify ที่ยาวนานพอ ๆ กับประเทศที่กำลังพัฒนาบางประเทศเชียวล่ะ

ความเป็นมามันเริ่มตั้งแต่การทำสี เพราะไอ้ ซี70 คันเนี๊ย ตอนที่ซื้อมาเนี่ยไม่มีคัยคนไหนมองว่าเป็นรถหรอก

เค้านึกว่าราวตากผ้า ไม่งั้นก้อที่วางของกันทั้งนั้น สีแดงซีดที่พอจามีติดรถอยู่แสดงให้เห็นถึงความสมบุกสมบันของมัน

พอเห็นแล้วมันโดน..ไหนจาความรู้สึกที่มันบอกไม่ถูกเวลามองดูมันอีกล่ะ (ไปใหญ่แล้วกรู)

สรุปก้อคือซื้อต่อชีวิต ซี70 ประมาณว่า..แมร่ง..ใช่กรูเลยเนี่ย !!

...................................

เข้าเรื่องการเอาไปทำสีนะ ตอนแรกจาส่งร้านแล้ว ทางร้านเค้ามี Service ทางด้านนี้ คือนำรถไปให้เค้า จ่ายเงินประมาณ 3พันบาท

อีกหนึ่งอาทิตย์ไปรับรถได้ แต่เรามันรั้นบอกกับสักขีพยานทุกคนเลยนะ ว่ารถมันจามีจิตวิญญาณก้อต่อเมื่อเราเปนคนสร้างมันขึ้นมาเอง

พี่ติ๊กญาติพี่นัทจบช่างศิลป์เทคนิค ร่วมอุดมการณ์มาเลยว่า "ไม่ต้องห่วงโว๊ย..เด๋วพี่ทำให้เอง" จับไม้จับมือกันสัญญาอย่างลูกผู้ชาย

ทำสีกันเปนเวลาก่าครึ่งปีก่า ๆ ซึ่งก้อยังไม่เสร็จ..จนพ่อทนความทุเรศไม่ไหว...ต้องนำไปให้ลูกศิษย์พ่อที่จบต่ำก่าพี่ติ๊กทำให้ แมร่ง..โคตรแมน..

แต่ปรากฎว่า..เสร็จภายในเวลาไม่ถึง 1 อาทิตย์ โอว.....ช่างน่าอัศจรรย์ใจเปนอย่างยิ่ง มันก้อต้องเสร็จอยู่แล้วล่ะ

ก้อ..เขามาถึงก้อทำงานพ่นเอา ๆ แต่เวลาที่เราไปทำกะพี่ติ๊กดิ...ทำไปก้อก๊งเหล้าไป ว่างก้อทำกับข้าว ไม่ก้อเล่นหมากรุกชิว ๆ ไปวัน ๆ (รุ่นไหนฟะเนี่ยเล่นหมากรุก)

สรุป..ครึ่งปีสีรถทำไม่เสร็จ ตับก้อจาแข็ง แต่ก้อยังมีข้อดี คือ เล่นหมากรุกเก่งมาก ๆ

..พอทำสีเสร็จเรียบร้อย ก้อต้องตั้งหน้าตั้งตาคอยให้พี่นัทมี Feeling ในการที่จาทำรถให้รอให้พี่เค้ามี Feeling ไปอีก 2 เดือน

หลังจาที่พี่เค้ามีอารมณ์อยากจาร่วมเพศกับ Honda C70 แล้ว เราก้อต้องลงทุนไปซื้อของตามคลองถม เปิดท้าย

อารายก้อได้ที่มันมีของเก่าขาย บางอัน เก่าจริง บางอันทำให้เก่า ก้อโอเค เดินไปเจอรูปปั้นดินเผาชินจัง... (กล้าทำมานะเมริง)

คนขายแมร่งบอกอยู่ในราชวงศ์ชิน สาด....กรูรู้แล้วราชวงศ์ชิน “ชินโนสุเกะ” ดิ

เดินแมร่งเป็นเดือนเหมือนกัน อาทิตย์ละวัน 2 วัน ได้อะไหล่เดิม มาจนสามารถทดแทนอะไหล่ที่ติดรถมาแต่ใช้ไม่ได้ครบแล้ว

เน้นของเดิมอย่างเดียวคับ...เด๋วไม่ได้อารมณ์คลาสสิค : กล่าวโดย พี่นัท) เชื่อมัน ๆ คลาสสิคโว๊ย...คลาสสิค

พอของครบ...พี่นัทบอกขออีก 3,000 ถามมันว่า.. “ค่าไรอ่ะพี่”...พี่นัทมันบอกค่าของ..ของไรอีกฟะ..ก้อ..พี่ให้กรูไปซื้อมาหมดแล้วนี่..

ได้แต่คิดในใจไม่กล้าถามกลัวพี่นัทมันไม่ทำให้....เก็บกดไว้ในใจ ๆ ๆ

....วันต่อมา....มาดูรถ...เฮ้ย..สวยดี..พี่นัทมันเอาเงิน 3,000 ไปซื้อล้อเงิน..แล้วก้อดุมล้อมาใหม่..ทิ้งของเก่าไป

(ไหน..บอกว่าคลาสสิคต้องของเดิมไง...พี่นัท) แต่ก้อโอเคมองดูร่วมสมัยดี...เหอ ๆ.....หลังจากนั้นไม่กี่วันพี่นัทก้อทำเครื่องจนเสร็จ

จนมาถึงเมื่อวานนี้ที่พี่เค้าโทรมาหาเราให้ไปลองรถ

..ลัน...ล้า.....ลัน...ล้า.....ลัน...ล้า.....ลัน...ล้า..

ไปถึงบ้านพี่นัทอย่างห้าวได้ใจวัยรุ่นสุด ๆ มาแล้วโว๊ยเด็กแว๊นหลบไป เด็กสก๊อยต้องชิดซ้าย

...กรูคนแก่คลาสสิคมาแว๊ว (ทำเสียงเหมือนหะโหน่ง สามช่าด้วยน๊า)

พี่นัทโชว์อาณุภาพเลย “เมื่อกี้พี่ไปลองที่ตลาดแล้ว แมร่งวิ่งอย่างจรวด นิ่มมาก ๆ ได้ใจสุด ๆ โดยเฉพาะพวกสาว ๆ”

( พูดเล่าพร้อมกับเบิ๊ลรถไปด้วย บรึ๊ม ๆ แว๊น ๆ) กรูจาฟังรู้เรื่องมั๊ยเนี่ย

แมร่งพูดเห็นภาพเยย..อาววะ....ลองดูดีก่า จาขึ้นขี่อยู่แล้ว แต่พี่นัทมันเบรกไว้ก่อนขึ้นรถ “แต่เกียร์คันนี้มันเป็นเกียร์เดิม ซึ่งเมริงต้องเรียนรู้ก่อนว่ะวิช”

..และแล้วการอบรมการใช้เกียร์ตีนอย่างถูกวิธีและจิงจัง..ก้อเริ่มขึ้น..

เกียร์หนึ่งตบหลัง 1 ที , เกียร์ 2 ตบไปข้างหน้า 2 ที , เกียร์ 3 ตบไปข้างหน้าอีกที (โคตรงง..เลย)

เราเลยถามถ้าถึงเกียร์ 3 แล้วทำให้เป็นเกียร์ว่างล่ะทำไง ข้อแม้ห้ามตบเกิน 2 ที (ลองภูมิหน่อยดิ)

เพียะ เพียะ (เสียงหัวกรูโดนตบ) “แสด..กวนติงนะเมิรง..เมริงต้องลองเรียนรู้เอง”

พี่นัททิ้งคำคมไว้แค่นั้น แล้วก้อเดินไปแดร๊กเบียร์..........

ในที่สุดเราก้อ..ออกไปลองรถ คือ ขับกลับไปบ้าน ประมาณ 2 โล ก่า ๆ

ขาไปก้อโอเชดีอยู่ วิ่งฉิวอย่างที่เค้าบอก

และรถมันก้อมีเสน่ห์อีตรงเครื่องเดิมนี่แหละ

ได้ใจมาก ๆ ได้อารมณ์คลาสสิคจิง ๆ ถึงบ้านปุ๊บรีบเข้าไปเปลี่ยนชุดให้เข้ากับการขับขี่อย่างด่วนเยย

แต่งตัวแนว (แนวตะเข็บชายแดน) เกงสี่ส่วนลายพราง เสี้อเหลืองยี่ห้อเหล้า รองเท้าหูคีบ

โหว...แมร่งได้อารมณ์จิ๊กโก๋ดงมาก ๆ

พอจาออกรถไปบ้านพี่นัทเพื่อเอารถไปเปลี่ยนคืน

ไอ้น้องชายตัวดีมันก้อตะโกนมาว่า “เฮีย ๆ ไปด้วยดิ”

ก้ออ่ะนะรถคันเนี้ยซื้อให้มันแต่เราดันเอามาขับก่อน

มันคงรู้สึกว่าถ้ากรูไม่ไปด้วย..รถคงโดน ไอ้เฮียนี่ยึดแน่ ๆ ไปด้วยดีก่า

ในที่สุดสองพี่น้องก้อได้ขับรถเพื่อที่จะไปบ้านพี่นัทด้วยกัน

ขับออกบ้านอย่างเทพ สาว ๆ มองเหลียวหลัง ไม่รู้ว่ารถสวยหรือคนขี่หล่อกันแน่

ข้อนี่วิเคราะห์ยังไงก้อไม่มีคำตอบ ออกมาได้เกือบจาครึ่งทางแล้ว ได้ยินเสียงฟ้าผ่าเปรี้ยง

และแล้วฝนก้อตกลงมา เสียงดังซ่า ๆ เราคิดในใจ ชิบหายแล้ว รถเก่าด้วย จาไหวมั๊ยเนี่ย..

แมร่งจาแพ้น้ำป่าววะเนี่ย...แสด...สรุปแมร่งแพ้ ขับได้อีกซักพัก แมร่งดับ เฉย ๆ

ฝนแมร่ง...ก้อตกโคตรแรงเลย ไม่มีทีท่าว่าจาหยุดเลย โทรไปหาพวกพี่นัทก้อไม่มีคัยรับสาย

สองพี่น้องที่นึกว่า..จามาเท่ห์ด้วยกัน จากเทพแมร่ง..แป๊ก..มาเป็นเกรียนด้วยกันเยย เหอ ๆ สมน้ำหน้าตัวกรูเอง

เดินไสรถกลับบ้านพี่นัทตากฝน อารมณ์มิวสิคลาว ๆ เป็นระยะทางเกือบ 1โล ก่า ๆ

พอ..ไปถึงบ้านพี่นัทปุ๊บแมร่ง...พวกที่อยู่แมร่ง..ขำก๊ากกันหมดเยย

เราเลยถามว่าโทรไปหาให้ออกมาดูรถให้หน่อยทำไมไม่มีคัยรับโทรศัทพ์กรูซักคนเยย

แมร่ง...บอกพร้อมกันเลย "ถ้ารับกรูก้อต้องเปียกจิ......สาด....คัยจาโง่รับโทรศัพเมริง...รักกรูทุกคนเลย..พี่น้องเพื่อนฝูง..จำไว้..เด๋วซื้อเหล้ามากินจาไม่แบ่งคัยเลย)

....ฮือ ๆ..ดีจัยจัง..เพื่อน ๆ พี่ ๆ รักกรูทุกคนเยย..ฮือ ๆ ๆ ดีนะมีไอ้พิชน้องชายตัวดีมาเปียกเป็นเพื่อน......

Ps. ว่าจาเขียนสั้น ๆ นะเนี่ย แต่อย่างว่ามันเก็บกดอยู่ในใจเลยระบายออกมาซะเยอะ

คำอ่านไม่สุภาพขออภัยด้วยนะครับ,คำไหนประโยคไหนเขียนไม่ถูกตามหลักก้อต้องขออภัยด้วยครับ

**แต่ถ้าไม่ให้อภัย...จาอาวไงก้อว่ามา..สาด...ฉุนแล้วโว๊ย..กรูบ้านะว๊อย..

Create Date : 10 เมษายน 2551		6 comments
Last Update : 10 เมษายน 2551 10:18:50 น.
Counter : 2195 Pageviews.
Share Tweet