Group Blog All Blog
|
The Healer (Twilight Fanfic) บทที่ 24 - บทส่งท้าย 11 ปีต่อมา
มันเป็นคืนที่ร้อนที่สุดคืนหนึ่งของฤดูร้อน ความชื้นอบอวลอยู่ในอากาศ เสียงต่างๆ ในตัวเมืองดังแข่งกันเซ็งแซ่เพราะเป็นคืนวันศุกร์ ฉันเดินอยู่เพียงลำพังในตรอกทางเดินมืดๆ ข้างตึกที่ยังสร้างไม่เสร็จ ชะเง้อมองไปที่ปลายตรอกซึ่งนำไปสู่ถนนใหญ่ ผู้คนเดินผ่านไปมากันขวักไขว่ ฉันหันซ้ายหันขวาอีกครั้งเพื่อตรวจดูให้แน่ใจว่าไม่มีใครมองอยู่ เมื่อแน่ใจแล้วฉันจึงกระโดดเข้าไปทางช่องหน้าต่างที่เปิดทิ้งไว้บนชั้นสอง ฉันยืนนิ่งปราศจากการเคลื่อนไหวราวกับรูปปั้น คอยเงียหูฟังเสียงต่างๆ ภายในตัวตึก จนกระทั่งได้ยินเสียงมันเดินลากขากระโผลกกระเผลกอยู่ที่ไหนสักแห่งระหว่างชั้น 8 และชั้น 10 มันกำลังหวาดกลัวและนั่นทำให้ฉันแสยะยิ้ม ฉันไล่ตามมันมาราวๆ 10 ไมล์เห็นจะได้ แล้วอยู่ๆ ตอนนี้มันก็ตัดสินใจเลือกที่จะหลบซ่อนตัวแทน พวกแวมไพร์แรกเกิดนี่ช่างคาดเดายากจริงๆ ฉันคิดพร้อมกับตวัดผมขึ้นรวบเป็นหางม้าเอาไว้เพื่อความคล่องตัว คราวนี้ขอให้ได้สู้กันอย่างสนุกๆ หน่อยเถอะน่า เพราะฉันเคยชินกับการที่พวกแรกเกิดมักจะพากันกลัวจนหัวหดไปตั้งแต่ได้สบสายตากับฉันเลยทำให้ฉันพลาดโอกาสที่จะได้ซ้อมมืออยู่บ่อยๆ พอมาเจอหมอนี่ที่อย่างน้อยก็มีปฏิกิริยาตอบโต้โดยการวิ่งหนีค่อยทำให้ฉันเริ่มมีความหวังขึ้นมาบ้าง ฉันเช็คกระเป๋าเป้อีกครั้งว่ามันถูกสะพายไว้แนบสนิทติดกับแผ่นหลังดีหรือยังพร้อมกับดึง ipod ตัวเก่งออกมา หยิบหูฟังไร้สายเสียบเข้าหูแล้วปรับความดังให้อยู่ในระดับที่กำลังฟังสบายๆ มันเป็นเพลงบรรเลงที่มีแต่เมโลดี้เพื่อให้เข้ากับบรรยากาศ.. ฉันเลือกเพลงที่มีจังหวะ..เร็วและท่วงทำนองที่หนักแน่น ฉันก้าวเดินออกไปยังพื้นที่ที่เปิดโล่งช่วงกลางของตัวอาคาร เดินลงส้นเท้าเพื่อให้เกิดเสียงดังขึ้นมาอีกหน่อยตั้งใจหลอกล่ออีกฝ่ายให้มาติดกับ ได้ผล! ฉันได้ยินเสียงกรอบแกรบดังมาจากชั้น 8 และดูเหมือนว่าเจ้าตัวนี้จะตัดสินใจหนีวิ่งหนีขึ้นชั้นบน แต่ก่อนที่มันจะวิ่งขึ้นไปถึงชั้น 10 หูที่มีความไวเป็นพิเศษของฉันก็ได้ยินเสียงอุ้งเท้าสัตว์กระโดดลงมาบนดาดฟ้าของตึกอย่างแผ่วเบา ลีอานั่นเอง... "ทีนี้จะหนีไปไหนดีล่ะ? ขึ้นหรือว่าลง?" ฉันพูดลอยๆ ถึงแม้จะไม่ได้เพิ่มระดับความดังของเสียงขึ้นเลยก็ตาม แต่ฉันรู้ว่ามันต้องได้ยินเสียงฉันแน่ๆ และตอนนี้คงหยุดนิ่งอยู่กับที่พยายามเก็บอาการ เพราะฉันไม่สามารถจับการเคลื่อนไหวใดๆ ได้เลย คงกำลังตัดสินใจอยู่ละมั้งว่าจะหนีไปไหนต่อดี พวกแวมไพร์เกิดใหม่ส่วนมากมักจะระมัดระวังตัวไม่พยายามเผชิญหน้ากับหมาป่า ดังนั้น..หวังว่านายจะเลือกลงมาเผชิญหน้ากับฉันแทนนะ และในทันใดนั้นเอง ฉันได้ยินเสียงลีอาคำรามดังลั่นจนกระทั่งฉันเองยังแทบสะดุ้ง ฉันแนบหลังหลบเข้ามุมมืดที่ชานพักบันไดระหว่างชั้นพร้อมๆ กับได้ยินเสียงเหยื่อผู้เคราะห์ร้ายของฉันวิ่งกลับลงมาตามบันได ฉันยืนนิ่งรออย่างใจจดใจจ่อและเมื่อเขาเข้ามามาใกล้ฉันก็เปิดฉากก่อนโดยกระโดดออกมาจากมุมมืดและเตะเข้าไปที่แผ่นหลังเจ้าแวมไพร์แรกเกิดตนนั้นแอย่างเต็มแรง หมอนั่นถลาผ่านช่องประตูและล้มลงบนพื้น ทันทีที่ตั้งหลักลุกขึ้นได้ก็ทำท่าแยกเขี้ยวขู่และพุ่งเข้าใส่ฉัน เรื่องอะไรจะยืนเฉยรอให้มันมาจัดการ ฉันกระโดดลอยตัวขึ้นจากพื้นก่อนที่มือของมันจะคว้าฉันไว้ได้แล้วโจมตีจากด้านบนในจุดที่มันคิดไม่ถึง เป็นการเคลื่อนไหวที่แจสเปอร์เคยสอนฉันเอาไว้ว่าเมื่อไหร่ก็ตามที่ต้องเผชิญหน้ากับพวกแรกเกิดจงจำไว้ว่า อย่าได้ยอมให้มือของพวกมันมาแตะต้องตัวเราได้ เพราะพวกนี้แข็งแรงมาก.. แข็งแรงกว่าพวกเรามากๆ เลยทีเดียว พอเจ้านั่นถลาเข้าไปชนกำแพง มันก็รีบกระโดดแล้ววิ่งหนีขึ้นไปยังชั้นบน ฉันวิ่งไล่ตามมันอยู่ราวๆ 20 ชั้นเห็นจะได้ พอมาถึงชั้นที่ 22 แทนที่มันจะวิ่งต่อขึ้นไปอีก มันกลับเตะบานประตูที่ขวางหน้าอยู่จนล้มตึงลงกับพื้น ฉันวิ่งไล่ตาม แต่อยู่ๆ มันก็หยุดวิ่งและหันหน้ากลับมาเผชิญหน้ากับฉัน ก่อนที่จะทันรู้ตัวว่าอะไรเป็นอะไร ฉันก็ได้ยินเสียงกระจกแตกกระจายดังมาจากทางด้านหลัง ฉันหันกลับไปทางต้นเสียงพร้อมๆ กับที่ลำตัวถูกกระแทกล้มลงกับพื้น แวมไพร์แรกเกิดอีกตน.. หล่อนแข็งแรงมากจนกระทั่งฉันดิ้นไม่หลุดและพยายามจะกัดฉันให้ได้ขณะที่ฉันก็พยายามเหยียดแขนกันหล่อนเอาไว้และจ้องมองเข้าไปในดวงตาสีแดงเข้มของหล่อน ฉันไม่อยากใช้พลังเพราะมันจะทำให้ฉันไม่ได้เรียนรู้อะไรเลยจากการต่อสู้ถ้าหากเลือกใช้ทางลัดอยู่เสมอ ถึงจะออกแรงพยายามกันเธอออกห่างแต่ก็ไม่เป็นผล ฉันดิ้นรนอึกอักอยู่ภายใต้ตัวยัยตาแดงต่อไปขณะที่พยายามทบทวนกระบวนท่าที่ทั้งแจสเปอร์และเจคอบเคยสอนไว้ แต่ลองพยายามทุกวิถีทางแล้วก็ยังไม่เป็นผลอยู่ดี ยัยแรกเกิดพยายามจะงับคอฉันให้ได้หล่อนแข็งแรงเหลือเกิน ดูท่าว่าฉันคงจะพ่ายแพ้ในการต่อสู้ครั้งนี้แล้วหล่ะถ้าไม่รีบใช้พลังโดยเร็ว แต่ก่อนที่ฉันจะส่งพลังออกไปที่ตัวปัญหา เธอก็ถูกกระชากออกไปจากตัวฉัน ฉันมองตามร่างที่ลอยละลิ่วขึ้นไปจนติดเพดานของหล่อน แอนาเบลเป็นคนตรึงเธอเอาไว้บนนั้น ส่วนลีอาก็กำลังจัดการฉีกซากของอีกตนอย่างเมามัน และทันทีที่แอนาเบลลดมือลง แวมไพร์แรกเกิดผู้โชคร้ายตนนั้นก็ร่วงหล่นลงมาที่พื้นดังตุ้บ ฉันสำรวจร่างตรงหน้าที่นอนนิ่งไม่ไหวติงและไม่มีปฏิกิริยาตอบสนองใดๆ แล้วค่อยๆ ลุกขึ้นยืน จัดเสื้อผ้าให้เข้าที่เข้าทางและปัดฝุ่นผงที่เปื้อนอยู่ออก รีบสำรวจร่างกายส่วนอื่นๆ อย่างรวดเร็วแล้วก็นึกดีใจที่สภาพยังดูโอเคอยู่ ไม่ต้องย้อนกลับไปเปลี่ยนเสื้อที่บ้านอีกรอบ โธ่เอ๊ยพวกเธอนี่! ฉันร้องบอกอย่างขัดใจ จะปล่อยให้ฉันฆ่ามันเองไม่ได้เลยนะ ทั้งสองมองมาที่ฉัน แอนาเบลยักไหล่อย่างช่วยไม่ได้ ฉันเลยตวัดเป้หลังออกมายื่นให้ลีอา เธองับสายสะพายใส่ปากแล้วเดินไปยังมุมมืดเพื่อจัดการเปลี่ยนร่างและสวมเสื้อผ้า เสียใจด้วยจ้ะเนสซี่ แอนาเบลตอบขณะที่เดินไปเก็บร่างไร้วิญญาณของแวมไพร์สาวชะตาขาดขึ้นพาดไหล่ ก็เพราะเธอรีๆ รอๆ ไม่ยอมใช้พลังซะที บางครั้งพวกเราก็เลยอดห่วงไม่ได้ว่าเธอจะรอจนมันสายเกินไป แล้วฉันก็สัญญากับเจคอบไว้แล้วเหมือนกันว่าจะดูแลเธอให้กลับไปในสภาพไร้รอยขีดข่วน ลีอาเสริมขณะที่เดินตรงมาสมทบกับเรา ลืมไปซะสนิทเลย! ฉันอยากจะสาปแช่งตัวเองนักที่ดันลืมเรื่องสำคัญไปซะได้ ลีอาปิดบังอะไรเจคอบได้ที่ไหนกันล่ะ เห็นทีต้องจำใจยุติการล่าเอาไว้แค่นี้แล้วหล่ะมั้งเพราะเจคอบเองก็คงไม่แฮปปี้นักหรอกถ้าฉันยังดันทุรังทำอะไรตามใจอยู่อีก ฉันเลยเดินไปช่วยลีอาเก็บซากชิ้นส่วนที่เธอจัดการทิ้งไว้เรี่ยราดแล้วก็ขนมันขึ้นไปกองไว้บนดาดฟ้าด้วยกันจัดการจุดไฟเผาให้เรียบร้อย ควันไฟลอยขึ้นไปเหนือพวกเรา ฉันมองตามกลุ่มควันนั้นขึ้นไปบนท้องฟ้าอันเปลือยเปล่า ดูเหมือนจะนานแล้วสินะที่ฉันไม่ได้เห็นดวงดาวบนท้องฟ้า แสงสว่างจากดวงไฟในเมืองทำให้พวกมันหายไป กระทั่งสายตาดีเยี่ยมอย่างฉันก็ไม่สามารถมองเห็นได้ ฉันยังไม่อยากจะเชื่อเลยนะเนี่ยว่าเธออยากจะล่าแวมไพร์แรกเกิดในคืนปาร์ตี้สละโสด แอนาเบลกล่าว ฉันอยากได้เหงื่อซักหน่อยน่ะ ฉันตอบพร้อมๆ กับยักไหล่ เอ่อ แต่ฉันคิดว่านี่เป็นไอเดียที่บรรเจิดที่สุดสำหรับงานเลี้ยงอำลาความโสดเลยนะ.. ดีที่สุดที่ฉันเคยไปมาเลยหล่ะ เชื่อสิเพราะฉันไปงานมาเยอะแล้ว ลีอาออกความเห็น ส่วนฉันก็พยายามกลบเกลื่อนอารมณ์บึ้งตึงไม่ให้แสดงออกมาทางสีหน้า หมั่นไส้จริงๆ เชียว เผ่าควิลยูตและฝูงหมาป่าเพิ่มจำนวนขึ้นด้วยอัตราเร็วอันเหลือเชื่อภายในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา ดูเหมือนว่าจะมีการจัดงานแต่งงานแทบจะทุกเดือนหรือไม่ก็ทุกๆ สองเดือน โชคไม่ดีที่ลีอาต้องไปเป็นเพื่อนเจ้าสาวของเกือบทุกคนในฝูงรวมทั้งฉันด้วย ฉันรู้ว่าเธอถอดใจเรื่องความรักตั้งนานมาแล้วแต่ฉันไม่คิดอย่างนั้น ฉันรู้ว่ามันจะต้องเกิดขึ้นกับเธอแน่ๆ สักวันหนึ่ง อยู่ๆ เสียงโทรศัพท์บอกข้อความเข้าก็ดังขึ้น ลีอาหยิบโทรศัพท์จากกระเป๋าเป้ขึ้นมาอ่านข้อความ แคลร์น่ะเอง พวกเราควรจะรีบไปก่อนที่เธอจะหัวเสียนะ ลีอาหันมาบอกด้วยสีหน้าแหยๆ ฉันถอนหายใจ พวกเรา 4 คนสนิทสนมกันมากยิ่งขึ้นในช่วงหลายปีที่ผ่านมา โดยเฉพาะอย่างยิ่งหลังจากงานแต่งงานของเซ็ธกับแอนาเบล สายสัมพันธ์อันแน่นแฟ้นก่อตัวขึ้นระหว่างแอนาเบลและลีอา ฉันคิดว่าลีอาเองก็คงอยากมีพี่สาวน้องสาวมาตลอดและปฏิเสธที่จะขอบคุณแอนาเบลไม่ได้เลยที่ได้ช่วยชีวิตน้องชายของเธอไว้ในวันนั้น ฉันรู้ว่าเธอยังกระอักกระอ่วนใจอยู่ที่ต้องมาอยู่กับครอบครัวของฉัน แต่กับแอนาเบลแล้วมันต่างออกไป และ ไม่นานเมื่อเวลาค่อยๆ ผ่านไปฉันกับลีอาก็กลายมาเป็นเพื่อนสนิทกันในที่สุด เธออาจดูเป็นคนขวานผ่าซาก, ช่างแดกดันและออกจะพูดจาไม่ค่อยเข้าหูใครเท่าไหร่ แต่ถ้าลองได้รู้จักเธอแล้วจะต้องรักเธออย่างช่วยไม่ได้เลยหล่ะ เธอจะมีแต่ความจริงใจให้คุณตลอดไปและเอาใจใส่คุณอย่างสม่ำเสมอด้วยหัวใจอย่างแท้จริง อีกอย่างที่สำคัญมากๆ ก็คือ เธอมักจะเข้าข้างฉันเสมอเวลาที่ฉันกับเจคอบทะเลาะกัน ส่วนแคลร์กับควิลก็มาเยี่ยมเยียนพวกเราอยู่อย่างสม่ำเสมอตลอดระยะเวลาหลายปีที่ผ่านมา ยิ่งแคลร์โตขึ้นพวกเราก็ยิ่งสนิทกันมากขึ้นเรื่อยๆ เธอกับควิลแต่งงานกันหลังครบรอบวันเกิดอายุ 18 ปีเต็มเพียงหนึ่งเดือนเท่านั้น หลังจากนั้นทั้งคู่ก็ย้ายมาอยู่ใกล้ๆ พวกเรา แคลร์เติบโตขึ้นมาเป็นสาวสวยและมั่นใจในตัวเอง ถึงแม้จะไม่มีพลังอำนาจพิเศษใดๆ อย่างพวกเรา แต่เธอก็เป็นเสมือนกาวที่คอยยึดพวกเราเข้าไว้ด้วยกันและทำให้พวกเรา.. ยังคงเชื่อมโยงกับมนุษย์อยู่ ฉันรู้ว่าเธอคงเซ็งแย่ที่ไม่ได้ออกมาล่ากับพวกเรา แต่ไม่ต้องห่วงเธอได้ตระเตรียมรายการที่พวกเราทั้งหมดจะได้ทำร่วมกันเอาไว้แล้ว โชคไม่ดีที่เธอไม่ค่อยสบอารมณ์กับกิจกรรมที่ฉันเลือกจะทำในคืนปาร์ตี้สละโสดของฉันซักเท่าไหร่ แคลร์ก็เลยถือโอกาสเลือกกิจกรรมอีกอย่างมาเพิ่มในคืนนี้โดยมีน้าอลิซเป็นคนช่วยจัดการ เมื่อไหร่ที่มีน้าอลิซมาเอี่ยวด้วยละก็...เชื่อได้เลยว่ามันต้องเป็นอะไรที่เลิศหรูอลังการสุดๆ แน่นอน ก็ได้แต่หวังว่ามันคงไม่ใช่ปาร์ตี้แบบที่มีผู้ชายมาเต้นระบำเปลื้องผ้า, ลูกกวาดหรือของกินอะไรก็ตามที่มีรูปร่างคล้ายๆ กับอวัยวะส่วนตัวของผู้ชายน่ะนะ ถึงแม้จะไม่ได้อยากจัดปาร์ตี้อะไรนี่เลยแต่ฉันก็ปฏิเสธแคลร์ไม่ได้เหมือนกัน ลองแย้งเข้าสิ เธอคงจะเกลียดฉันไปจนวันตายเลยหล่ะถ้าไม่ได้มีส่วนร่วมในงาน คืนสุดท้ายของสาวโสด ของฉัน แคลร์ยิ่งเป็นประเภทแค้นฝังหุ่นซะด้วยสิ พวกเราเดินออกมาจากตึกเรื่อยไปตามถนนจนถึงร้านอาหารสุดฮิปที่แคลร์นัดให้พวกเรามาเจอ นิวยอร์คซิตี้เป็นเมืองที่วิเศษที่สุด ฉันแทบกระโดดตัวลอยตอนที่พวกเราตัดสินใจว่าจะย้ายมาที่นี่เพราะจริงๆ แล้วเราก็ไม่ค่อยมีทางเลือกมากนัก ด้วยเหตุผลอะไรไม่รู้ได้เหมือนกัน นิวยอร์คกลายเป็นเมืองที่เพาะพันธุ์กองทัพแวมไพร์เกิดใหม่ที่ระบาดเร็วที่สุด แค่เดินไปไม่กี่ก้าวก็เจอกันได้ง่ายๆ แล้ว นอกจากนั้นก็ยังมีการเผชิญหน้ากันกับพวกหมาป่าอยู่บ้างประปราย พวกหมาป่าพวกนี้แตกต่างกับพวกเปลี่ยนร่างได้ที่อยู่ข้างเราโดยสิ้นเชิง คาร์ไลส์กับพ่อพยายามที่จะหาทางติดต่อกับพวกผู้นำของหมาป่าซึ่งนั่นเป็นเหตุผลหลักที่พวกเราย้ายมาที่นี่แต่ความพยายามต่างๆ ก็ไม่เป็นผลเอาซะเลย พวกโวลตูรีทำให้พวกหมาป่าเกิดความรู้สึกเลวร้ายกับแวมไพร์แบบหยั่งรากลึกไปซะแล้ว ดังนั้นการจะไปพูดเรื่องสันติภาพกับพวกนั้นก็คงหูไม่กระดิกหรอก ข่าวลือต่างๆ เกิดขึ้นมากมายพอๆ กับการขยายตัวของเผ่าควิลยูต ความลับเรื่องโลกในตำนานของพวกเราก็อันตรายเข้าขั้นวิกฤต เพราะมนุษย์เริ่มจะสังเกตเห็นความผิดปกติต่างๆ แล้ว นิวยอร์คซิตี้กลายเป็นเมืองที่อี่นตรายที่สุดในประเทศ หนังสือพิมพ์เองก็ประโคมลงข่าวพาดหัวเกี่ยวกับการฆาตกรรมปริศนาที่เหยื่อผู้ตายถูกสูบเลือดจนแห้งหมดตัวแบบวันต่อวัน ทางสภาเมืองเองก็ออกตามล่าตัวฆาตกรต่อเนื่อง, พวกคลั่งลัทธิ หรือใครก็ตามที่พวกเขาคาดว่าอาจจะเป็นคนก่อเหตุเพื่อหยุดยั้งความตื่นตระหนกของประชาชน พวกเราย้ายมาที่นี่ก็เพื่อคอยรักษาความสงบสุขและความลับของพวกเราก็จะยังคงเป็นความลับต่อมนุษย์ต่อไป โชคยังคงเข้าข้างพวกเราอยู่บ้าง ครั้งหนึ่งความลับของพวกเราเกือบจะถูกเปิดเผยออกมาให้ชาวโลกได้รับรู้ด้วยน้ำมือของพวกโรมาเนียน ขอบใจจริงๆ นะเนี่ย.. พวกนั้นเชื่อว่าไม่มีเหตุผลที่แวมไพร์จะต้องหลบซ่อนอีกต่อไปแล้ว ภารกิจของพวกเขาก็คือการปกครองโลก ครอบครัวของเราก็เลยต้องเดินทางไปถึงที่นั่นเพื่อเตือนพวกเขา นั่นเป็นเรื่องเมื่อ 2-3 ปีที่ผ่านมา ยังดีที่พวกนั้นยอมเลิกล้มความตั้งใจ เหตุผลสำคัญก็คือพวกเขาเกรงกลัวต่อพลังอำนาจของครอบครัวเราโดยเฉพาะพลังของฉันกับแอนาเบล กลุ่มเดนาลีและกลุ่มอื่นๆ ต่างก็ช่วยกันเป็นหูเป็นตาคอยสอดส่องดูแลพฤติกรรมของพวกโรมาเนียนเพื่อให้แน่ใจว่าทุกอย่างยังคงอยู่ในความควบคุม ข่าวล่าสุดที่ได้ยินมาก็คือพวกนั้นยังคงง่วนอยู่กับการสร้างกองทัพใหม่ พวกเราต่างก็รู้ดีว่าโรมาเนียนเฝ้ารอเพียงแค่เวลาที่จะเคลื่อนไหวเท่านั้น เมื่อฉันเดินผ่านประตูร้านเข้ามาเป็นคนสุดท้าย แอนาเบลก็เดินตรงไปหาบริกรซึ่งนำพวกเราขึ้นไปยังชั้นสอง ดูเหมือนว่าแคลร์กับอลิซจะเช่าชั้นบนของร้านทั้งชั้นเลยเพื่อจัดปาร์ตี้ส่วนตัว ทุกอย่างล้วนถูกตกแต่งประดับประดาด้วยลูกบอลดิสโก้และหลอดไฟเล็กๆ สีชมพู ผู้หญิงทุกคนที่ฉันรักอยู่ที่นี่กันหมด ฉันเห็นแคลร์กำลังคุยอยู่กับบาร์เท็นเดอร์และโบกไม้โบกมือไปมาพร้อมกับยิ้มกว้าง เธอคงจะรู้สึกถึงการมาของฉันแล้วก็เลยหันหน้ามาส่งยิ้มที่เจิดจรัสยิ่งกว่าเดิมมาให้ฉันพร้อมกับวิ่งรี่เข้ามาหา เนสซี่! มาถึงซะที ฉันกำลังห่วงเลยนะเนี่ยว่าเธอจะชิ่งปาร์ตี้สละโสดของตัวเอง ฉันจะไปทำอย่างนั้นกับเธอได้ยังไงกันล่ะ แต่ถ้ามาถึงแล้วเจอคุณเจ้าหน้าที่ตำรวจหรือนักดับเพลิงนุ่งจีสตริง ฉันก็เผ่นเหมือนกันหล่ะ ฉันตอบพร้อมๆ กับสวมกอดแคลร์เป็นการทักทาย เฮ้! แต่ก็อาจจะมีเหตุจำเป็นทำให้พวกเขาต้องมาที่นี่ก็ได้นี่นา แคลร์ผละตัวออก พร้อมกับส่งยิ้มเจ้าเล่ห์มาให้ฉันแทน เหตุจำเป็นแบบไหนกันถึงจะต้องถอดเสื้อผ้า? ไอ้การที่จะมีผู้ชายหล่อลากมาเปลื้องผ้าให้ดูนี่ต้องหาเหตุผลด้วยเหรอ? ลีอาพูดลับหลัง ทำเอาฉันอ่อนอกอ่อนใจจนต้องกลอกตาไปมาเลย เกือบลืมไปแน่ะ! แคลร์ร้องพร้อมกับล้วงมือลงไปควานหาอะไรสักอย่างในกระเป๋า แล้วก็คว้ามงกุฏขึ้นมาสวมลงบนหัวฉันอย่างเหมาะเจาะพอดีพร้อมกับผูกสายสะพายที่เขียนว่า คนเคยโสด พาดบ่าให้ฉัน ท่าทางเธอดูสนุกสนานมากๆ เอาจริงอ่ะ แคลร์? ฉันถามเสียงอ่อย เนสซี่ เธอน่ะหมั้นมาตั้ง 11 ปีเชียวนะ! นั่นเป็นการหมั้นที่ยาวนานที่สุดในประวัติศาสตร์อย่างไม่เคยมีมาก่อน จะสละทั้งทีก็ต้องมีพิธีการหน่อยซี่ เอ้ายิ้ม! ฉันได้ยินเสียงใครซักคนร้องขึ้นข้างหลังขณะที่แอนาเบลจับตัวฉันหมุนมาทางต้นเสียงอย่างไม่ทันตั้งตัว แล้วฉันก็โดนแสงไฟจากแฟลชกล้องสาดเข้าตาเต็มๆ แม่คะ! ฉันร้องโวยวายเมื่อประสาทตากลับมาโฟกัสได้อีกครั้ง โทษทีจ้ะ แม่อยากเก็บช่วงเวลานี้ไว้ดูน่ะ ใช่ว่าลูกสาวคนเดียวจะได้แต่งงานทุกวันซะเมื่อไหร่กันล่ะ แม่ตอบพร้อมกับอ้าแขนเข้ามาโอบกอดฉันแน่นๆ หนึ่งที แล้วฉันก็ถูกส่งตัวต่อให้ป้าโรสและน้าอลิซ รอดูก่อนเถอะว่าน้าให้อะไรเธอเป็นของขวัญ เจคอบต้องชอบแน่! น้าอลิซกระซิบบอกที่ข้างหูขณะที่กอดฉันแน่น พระเจ้า.. คืนนี้คงเป็นคืนที่ฉันต้องอับอายขายหน้าที่สุดในชีวิตแน่ๆ พวกแฟนสาวและแม่บ้านของสมาชิกในฝูงก็พากันมาร่วมยินดี ยังมีกลุ่มเดนาลีและเพื่อนๆ ที่สนิทสนมกับครอบครัวของฉันด้วยเช่นกัน คืนนี้ดูเหมือนจะยาวนานอย่างไม่มีที่สิ้นสุด พร้อมๆ กับของขวัญที่แต่ละคนตระเตรียมมามอบให้ฉันอย่างไม่ขาดสายตั้งแต่เทียนหอม, ชุดชั้นในเซ็กซี่ตั้งแต่ระดับเบสิกจนกระทั่งออกแนววาบหวามเพียงแค่เห็นจิตใจก็เตลิดไปถึงไหนๆ แล้ว เจ้าของชิ้นนี้ก็คือป้าโรซาลีนั่นเอง มิหนำซ้ำยังมาบอกฉันอีกด้วยว่าชุดไหนเป็นชุดโปรดของลุงเอ็มเม็ตต์เล่นเอาฉันขนลุกเกรียวเลยหล่ะ อึ๋ย... อยากกลับบ้านจัง กว่างานจะจบก็เล่นเอาฉันแทบหมดสภาพไปเลยทีเดียว ฉันผล็อยหลับไปในรถระหว่างทางที่แม่ขับกลับบ้าน มันออกจะเป็นเรื่องยากลำบากที่พ่อจะอาศัยอยู่ในเมืองโดยเฉพาะเมืองที่ไม่เคยหลับไหลอย่างนิวยอร์ค ฉันก็นึกภาพไม่ออกเหมือนกันถ้าต้องได้ยินสิ่งที่ทุกคนคิด ดังนั้นพวกเราก็เลยซื้อบ้านน่ารักๆ หลังหนึ่งที่อยู่ห่างจากตัวเมืองไป 2-3 ไมล์แต่อยู่ในย่านชานเมืองที่เงียบสงบ คาร์ไลส์และเอสเม่ก็อยู่ในย่านนั้นด้วยเช่นกัน ส่วนคนอื่นๆ ย้ายเข้ามาอยู่ในเมือง เพราะมีพวกเกิดใหม่ที่ต้องจัดการ ทางครอบครัวของเราเป็นเจ้าของอาคารหลายหลังและสมาชิกในฝูงมากมายก็อยู่กันที่นั่น ฉันทนรอที่จะไปอยู่กับเจคอบแทบไม่ไหวแล้ว พ่อกับแม่ซื้อเพนท์เฮ้าส์กว้างขวางให้พวกเราเป็นของขวัญแต่งงาน เจคอบย้ายเข้าไปอยู่ที่นั่นเรียบร้อยแล้วส่วนฉันก็จะย้ายตามเข้าไปหลังจากพิธีแต่งงาน ถึงบ้านแล้วจ้ะลูก เสียงแม่ปลุกพร้อมกับเขย่าตัวฉันเบาๆ ฉันหาวและพยายามที่จะเปิดเปลือกตาอันแสนหนักอึ้งขึ้นช้าๆ ตรงเข้าที่นอนเลยนะจ๊ะ พรุ่งนี้มีเรื่องให้ทำอีกเยอะเลย แม่แน่ใจว่าอลิซคงเป็นอย่างแรกที่ลูกจะได้ตื่นมาเห็นในวันพรุ่งนี้ แม่บอกขณะที่ประคองฉันเดินเข้าบ้าน ถึงแม้จะสะลึมสะลือเพราะความง่วงสุดฤทธิ์แต่ฉันก็อดไม่ได้ที่จะครางออกมา พรุ่งนี้จะมีดินเนอร์หลังการพิธีซ้อมและอีกหลายกิจกรรมที่ต้องทำ สิ่งเดียวที่ฉันพอจะจำได้ก็คืออีกไม่นานฉันจะกลายเป็นคุณนายของนายเจคอบ แบล็กแล้ว รอมาได้ตั้ง 11 ปี แต่ไหง 2-3 วันที่ผ่านมานี่มันช่างผ่านไปอย่างเชื่องช้าซะเหลือเกินนะ เสียงเปียโนที่เล่นคลออยู่เบาๆ หยุดลงเมื่อเราเดินผ่านประตูบ้านเข้ามา พ่อเดินตรงเข้ามาหาเราทั้งคู่และอยู่ๆ ก็โผเข้ามากอดพวกเราไว้แน่นโดยไม่ได้พูดอะไรเลย ฉันดิ้นขลุกขลักอยู่ในอ้อมกอดของพ่ออย่างอ่อนแรงเพราะง่วงจนตาแทบปิดแล้วแต่พ่อก็ยังไม่ยอมปล่อย พ่อคะ ฉันเรียก ขอเวลาพ่ออยู่อย่างนี้ซักพักเถอะ ให้พ่อได้กอดต้อนรับสาวๆ ที่พ่อรักทั้งสองคนกลับบ้านหน่อย ให้พ่อได้ซึมซับมันเก็บไว้ อีกไม่นานบ้านนี้ก็คงมีแค่พ่อกับแม่สองคนแล้ว พ่อบอกขณะที่ยังหลับตาอยู่ พ่อคะ พ่อทำอย่างกับว่าจะไม่ได้เจอหนูอีกแล้วอย่างนั้นแหล่ะ ฉันตอบพร้อมกับดึงตัวออกจากอ้อมแขนของพ่อ ก็ไม่ได้เจอง่ายๆ เหมือนที่ผ่านมานี่ กลับถึงบ้านเมื่อไหร่คะ? แม่ถามพร้อมกับประทับจูบเบาๆ ครั้งหนึ่งที่ริมฝีปากพ่อ เมื่อ 10 นาทีนี้เอง ปาร์ตี้ชายโสดของเจคอบเป็นไงบ้างคะ? ฉันถาม สนุก..สนุกมากๆ เลยหล่ะ น้ำเสียงพ่อดูยิ้มเยาะยังไงชอบกล ฉันเลยส่งสายตาฉงนสงสัยกลับไปให้ แล้วทำอะไรกันบ้างล่ะคะ? ลูกคงไม่อยากรู้หรอก พ่อยิ้มตั้งใจจะแกล้งฉันเล่น เฮ้อ...พ่อนะพ่อ ฉันกระโดดหอมแก้มพ่อและแม่คนละทีแล้วปราดขึ้นห้องโดยไว ตาเกือบจะปิดอยู่เดี๋ยวนี้แล้ว ด้วยความรีบฉันปรี่เข้าไปที่เตียงโดยไม่ได้สนใจจะเปิดไฟในห้องเลย โชคดีที่สายตาแบบแวมไพร์ทำให้ฉันมองเห็นได้ชัดเจนแม้ว่าจะในที่มืดเลยไม่ต้องเดินสะดุดกล่องของที่ถูกแพ็คและวางระเกะระกะอยู่เต็มห้องไปหมด ของใช้ส่วนตัวที่เก็บลงกล่องไว้ตั้งแต่ 2-3 อาทิตย์ที่ผ่านมาเพื่อเตรียมขนย้ายไปยังบ้านใหม่ของเราในแมนฮัตตั้น ฉันทิ้งตัวลงบนเตียง นอนเถียงตัวเองอยู่ซักพักว่าจะลุกไปเปลี่ยนชุดและแปรงฟันดีมั้ย แล้วอยู่ๆ ก็รู้สึกถึงแรงกระตุกเบาๆ ที่มงกุฏซึ่งยังคงอยู่บนหัว ฉันดีดตัวขึ้นจากเตียงอย่างเร็วและพบว่าเจคอบกำลังยืนพิงหัวเตียงของฉันอยู่ ให้ตายเหอะ คุณนี่ไม่สนใจอะไรเลยนะเวลาคุณง่วงเนี่ย เขาล้อ ตกใจหมดเลย ฉันพูดพร้อมกับผลักอกเขาเบาๆ หนึ่งที แต่แล้วก็ฉีกยิ้มใส่เขา ฉันออกจะตื่นเต้นปนดีใจอยู่ไม่น้อยที่เจอเขามาอยู่ในห้องของฉันแบบนี้ นี่พ่อปล่อยให้คุณมายุ่มย่ามในห้องฉันได้เหรอ? พ่อก็ยังคงเป็นพ่อที่หวงลูกสาวเหมือนเดิม โดยเฉพาะขวบปีที่ผ่านมานี้ยิ่งดูจะเพิ่มดีกรีความหวงมากขึ้นเป็นพิเศษ ฉันคิดว่าพ่อคงทำใจลำบากเหมือนกันที่ต้องยอมรับว่าฉันโตแล้ว เจคอบเองก็แทบจะไม่มีโอกาสได้เหยียบย่างเข้ามาในห้องฉันได้เลย เจคอบยักไหล่ตอบอย่างไม่ยี่หระ ผมก็แค่จะมาส่งคุณเข้านอน เขารู้หรอกว่าผมคงไม่คิดทำอะไรที่เป็นการฆ่าตัวตาย โดยเฉพาะอย่างยิ่งอีกแค่ไม่กี่วันเท่านั้นผมก็จะมีสิทธิ์ที่จะทำอะไรก็ได้ที่ผมต้องการกับคุณ เขาบอกเรียบๆ แต่ก็ทำเอาฉันหายใจไม่ทั่วท้องไปเลยทีเดียว ฉันได้ยินเสียงกัดฟันกรอด 2 เสียงดังมาจากข้างล่าง ใครบอกว่าฉันจะยอม? ฉันยั่วเขาเล่น เจคอบกลอกตาไปมาแล้วเอานิ้วเคาะมงกุฏฉันเล่น ดูเหมือนคืนนี้จะเฮฮากันใหญ่เลยสินะ เขาถาม งืม สนุกมากกกกกกกกกก ฉันลากเสียงยาวให้รู้ว่านี่เป็นการประชดน่ะ แล้วได้อะไรดีๆ มาบ้างรึเปล่า? อะไรที่ผมอาจจะชอบน่ะ? อย่ารู้เลยดีกว่า ฉันตอบพร้อมกับถอดมงกุฏกับสายสะพายวางไว้บนโต๊ะหัวเตียง แล้วคุณล่ะ? คืนนี้สนุกมั้ย? อื้ม ก็สนุกดี ไปทำอะไรมา? ก็คือว่า...ความลับของผู้ชายน่ะ ความลับของผู้ชาย? ฉันรู้สึกไปเองหรือเปล่าว่าหางคิ้วฉันเลิกสูงขึ้น?? เขาพยักหน้าช้าๆ เต้นเปลื้องผ้า? ฉันถาม เขากลอกตาไปมาแต่แล้วก็ทำตาโตเหมือนนึกอะไรขึ้นได้ ของคุณมีเต้นเปลื้องผ้าด้วยเหรอ? เจคอบถาม ช่าย แล้วก็ฮอตสุดๆ เลยด้วย ฉันโกหกหน้าตายทิ้งช่วงให้เขาอึ้งไปก่อน แต่แล้วก็ระเบิดหัวเราะออกมา ขำจริงนะ เนสซี่ ก็คนเค้าอารมณ์ดี ก็แน่หล่ะ เขาตอบพร้อมๆ กับรับฉันเข้าไปอยู่ในอ้อมแขน ฉันปล่อยให้เจคอบกอดนิ่งๆ ซักพักก่อนจะลุกไปแปรงฟันและเปลี่ยนชุดนอน เมื่อก้าวเท้าออกจากห้องน้ำฉันก็เดินกลับไปที่เตียงนอนโดยเจคอบยังคงนั่งรออยู่ในท่าเดิม ฉันแทรกตัวลงไปในผ้าห่มเตรียมพร้อมเข้านอนเต็มที่เลย ถึงแม้จะมีเจคอบมาหันเหความสนใจแต่เปลือกตาเจ้ากรรมก็ยังรู้สึกหนักอึ้งอยู่ดี เขาเอื้อมมือมาเขี่ยผมฉันเล่นแล้วจับไปทัดหูไว้ ตื่นเต้นรึเปล่า? ฉันถามตรงๆ แน่นอน ผมรอจะแต่งกับคุณมาตั้งนานแล้วนี่นา แล้วคุณล่ะ? อื้ม..ก็ประหม่านิดหน่อย ฉันยอมรับตามตรง ประหม่าเหรอ? ไม่ต้องห่วง ผมไปงานแน่ เขาล้อพร้อมกับส่งยิ้มแบบกวนๆ แต่มันช่างดูมีสเน่ห์อย่างประหลาด ฉันรู้ว่าคุณไม่ชิ่งหรอก แต่ห่วงเรื่องน้าอลิซต่างหาก เธอมีเวลาแพลนงานแต่งของเราตั้ง 11 ปีเชียวนะ ฉันออกจะกลัวๆ ว่าเธอจะโลดโผนเกินไป ฉันเห็นรูปงานแต่งงานของพ่อกับแม่แล้ว ขนาดงานแต่งงานที่จัดกันที่บ้านแถมยังมีเวลาเตรียมงานแค่เดือนเดียวยังออกมาหรูหราอลังการซะขนาดนั้น เจคอบฟังแล้วนิ่งคิดอยู่ซักพัก อืม งั้นผมก็ควรจะตื่นเต้น.. อันที่จริงน่าจะใช้คำว่าหวาดๆ มากกว่าสินะ เขาตอบ นิ้วของเขาเลื่อนมาเชยคางฉันให้เงยขึ้นเพื่อสบตากับเขา แต่ก็แค่วันเดียวเอง อีกอย่างรอมานานขนาดนี้ ก็ต้องให้มันยิ่งใหญ่หน่อยสิใช่มั้ย ฉันหัวเราะ ฉันว่าคุณพูดถูกนะ แล้วต่างฝ่ายต่างก็เงียบไปซักพัก นิ้วมือของเขายังคงม้วนผมฉันเล่นต่อไป แล้วอยู่ๆ เขาก็โพล่งถามขึ้นมาอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย เมื่อกี้ผมได้คุยกับลีอา.. คำถามของเขาพุ่งตรงเข้ากลางอกฉันอย่างจัง แน่นอนว่าลีอาคงเก็บความลับเอาไว้ไม่อยู่หรอกและเรื่องนี้ก็เป็นเรื่องเดียวที่ฉันไม่ชอบเลยในการที่พวกเราเป็นเพื่อนกัน เธอบอกทุกสิ่งทุกอย่างกับเจคอบถึงแม้จะต้องการหรือไม่ก็ตามเพราะสมาชิกในฝูงต้องไม่มีความลับซึ่งกันและกัน เจคอบกับฉันแทบจะไม่มีเรื่องอะไรต้องทะเลาะกันเลยยกเว้นเรื่องนี้แค่เรื่องเดียว แต่มันก็ดันมีประเด็นนี้เกิดขึ้นเรื่อยๆ ด้วยนะสิ เหรอ? ฉันตอบแบบอ้อมแอ้ม แล้วรีบหยิบหมอนอีกใบที่หัวเตียงมาปิดหน้าไว้เพื่อหวังจะหลีกเลี่ยงการเปิดประเด็น ใช่ แล้วผมก็ต้องยกความดีความชอบให้เธอด้วยนะที่อุบเรื่องไว้ได้ตั้งนาน มันไม่ใช่ความผิดของเธอซะหน่อย ฉันเป็นเจ้าความคิดเอง ฉันเถียงด้วยเสียงอู้อี้ผ่านหมอนที่ปิดหน้าอยู่ แล้วก็รู้สึกว่าเจ้าหมอนใบนั้นถูกยกออกไปจากบนหน้าฉัน อ้อ ผมมั่นใจว่าเป็นความคิดของคุณแน่นอน ขอโทษ ฉันตอบ หวังใช้คำขอโทษเป็นการปิดประเด็น ก็แค่คุณอยากจะล่าพวกแรกเกิดในการฉลองสละโสดเท่านั้นเอง ฉันยิ้มแห้งๆ เถียงไม่ออก ถึงจะรั้นแค่ไหนแต่งานนี้ฉันผิดเต็มๆ คุณก็รู้ว่าผมรู้สึกยังไงเวลาคุณไปล่าโดยไม่มีผม เจคอบบ่นฉันต่อ ฉันรู้.. แต่ฉันก็ไม่ได้ไปคนเดียวนี่นา ลีอากับแอนาเบลก็ไปด้วย ลีอาบอกว่าคุณไม่ยอมใช้พลัง สายตาเขาเขม็งขึ้นขณะที่พูดประโยคนั้น ฉันถอนใจ แล้วฉันจะเรียนรู้วิธีการต่อสู้ได้ยังไงกันละในเมื่อเอะอะๆ ก็ใช้แต่พลัง ดูอย่างเจนสิ พอไม่มีพลังอำนาจก็กลายเป็นคนที่ป้องกันตัวเองไม่ได้เลย แล้วถ้ามันเกิดขึ้นกับฉันล่ะ? ฉันไม่อยากจะเป็นอย่างเธอนี่นา คุณไม่มีทางสูญเสียพลังไปหรอก ใครจะรู้ ถ้าอยู่ๆ วันนึงเกิดมีคนที่มีพลังเหนือกว่าฉันปรากฏตัวขึ้นมาล่ะ ฉันอยากจะเตรียมตัวให้พร้อมรับมือกับความน่าจะเป็นทุกรูปแบบ คราวนี้เจคอบนิ่งเงียบ ฉันได้ยินเสียงเขาถอนหายใจหนักๆ ผมก็ไม่ได้คาดหวังว่าคุณจะต้องใช้แค่พลังอย่างเดียวนี่ แต่ลีอาบอกว่าครั้งนี้มันเฉียดมาก ไม่ใช่อย่างนั้นซักหน่อย ฉันแย้งทันควัน ผมรู้จักคุณดีนะเนสซี่ คุณจะยื้อไปเรื่อยๆ ไม่ยอมใช้พลังซักที คืนนี้เราอย่ามาทะเลาะกันเรื่องนี้เลยได้มั้ย? ใครว่าทะเลาะ ฉันเลิกคิ้วข้างหนึ่งขึ้นเหลือบมองเขา แล้วนี่เรียกอะไรล่ะ โอเค ผมจะเก็บไว้ก่อน...แค่ตอนนี้นะ เขาตอบอย่างยอมลงให้ ฉันยิ้มอย่างโล่งใจ ขอบคุณค่ะ ผมต้องกลับแล้วหล่ะ เขาบอกพร้อมกับลุกขึ้นจากเตียง ฉันครางงี้ดเพราะอยากให้เขาอยู่ที่นี่ต่อ เจคอบหันมาทำหน้าเจ้าเล่ห์ใส่ อีกแค่ 2 วันเท่านั้นเดี๋ยวคุณก็ต้องมาอยู่กับผมแล้ว ได้ฟังเท่านั้นฉันก็ตื่นเต้นจนเก็บอาการไม่อยู่แล้ว ก็ได้..อีก 2 วันเท่านั้น! ฉันร้องตอบ เขายิ้มให้กับท่าทางทะเล้นของฉันพร้อมกับก้มตัวลงมาจูบที่หน้าผาก นอนซะเถอะ เดี๋ยวพรุ่งนี้เจอกัน ฉันพยักหน้ารับ มองเขาเดินออกจากห้องไปและปิดประตูให้อย่างเบากริบ อีกเพียงแค่ 2 วันเท่านั้นฉันก็จะกลายเป็นคุณนายเจคอบ แบล็ก มันยังดูเหมือนความฝันสำหรับฉันอยู่ดี แล้วอีก 3 วันต่อจากนี้พวกเราก็จะไปฮันนีมูนกัน ต่อจากนั้นอีกไม่กี่อาทิตย์พวกเราก็จะเข้าเรียนมหาวิทยาลัยด้วยกัน โรงเรียนกลายเป็นเรื่องที่ใช้ฆ่าเวลาให้ผ่านไปโดยไม่น่าเบื่อนักและเพื่อเข้าสังคม ฉันหวังว่าเราอาจจะอยู่ที่นี่ได้นานขึ้นอีกหน่อย มีผู้คนมากมายในเมืองที่ไม่ใคร่จะใส่ใจความเป็นไปของพวกเรามากนัก นั่นแหล่ะเป็นข้อดีอย่างหนึ่งของเมืองใหญ่ ฉันเองก็ผ่านการเรียนมัธยมปลายมา 2-3 รอบแล้ว แต่อีกไม่นานพวกเราส่วนใหญ่จะเข้าเรียนที่มหาวิทยาลัยนิวยอร์ค ส่วนอลิซกับแคลร์อยากจะเรียนในสถาบันแฟชั่นโดยเฉพาะ ตอนนี้ดูเหมือนว่าทุกคนจะพยายามใช้ชีวิตอย่างปกติธรรมดาให้นานที่สุดโดยไม่ใส่ใจกับเมฆหมอกดำมืดที่ตั้งเค้าเตรียมโถมเข้าใส่พวกเรา ถึงจะมีความสุขแต่ฉันก็อดไม่ได้ที่จะหวาดหวั่นกับอนาคตข้างหน้า ครั้งก่อนที่ฉันรู้สึกอิ่มเอมกับชีวิตนั้นอยู่ๆ โลกทั้งใบก็ล่มสลายลงไปต่อหน้า ฉันจึงกลัวที่จะมีความสุข สงครามดูเหมือนว่าจะใกล้เข้ามาทุกขณะ การนับถอยหลังเริ่มต้นขึ้นแล้วหากแต่พวกเราทุกคนต่างก็สงสัยว่าเวลาจะหยุดลงเมื่อไหร่ และอีกไม่นาน.... สงครามก็จะอุบัติขึ้น! ความคิดของลีอา ฉันเลิกคาดหวังต่อความรักแล้ว ฉันไม่เป็นไรหรอกหากไม่ได้ผูกวิญญาณกับใครสักคน แต่มันก็เกิดขึ้นจนได้และ...ฉันน่าจะรู้ว่ามันจะไม่เหมือนกับที่เกิดขึ้นกับคนอื่นๆ ============== FIN =============== เย้ๆๆๆๆ ในที่สุด The Healer ซ Twilight Fanfic ก็จบลงซะที (ไม่่น่าเชื่อแฮะ ว่าจะแปลอะไรจบเป็นกะเค้าด้วย 555+ ถึงจะจบไม่ทัน New Moon แต่ก็ยังทันคริสต์มาส และปีใหม่นะจ๊ะ Attention Please!!! - เนื่องจากเข้าไปอ่าน The WAR มาแล้ว.. ความรู้สึกที่ได้อ่านอยากบอกว่าหนุกมากๆ ก็เลยคิดว่าอาจจะแปลต่อ แต่... เนื่องจากคนแต่งเค้าหายตัวไปเลย จนถึงปัจจุบันก็ 2 เดือนกว่าๆ แล้ว (บทสุดท้ายอัพเมื่อต้นเดือนตุลา) ซึ่งพี่ก็ไม่รู้ว่าเค้าจะแต่งต่อหรือเปล่า เนื้อหามันค้างเติ่งอยู่เลยแหล่ะ สงครามก็ยังไม่เริ่ม ... ดังนั้น ขออนุญาติว่ายังไม่แปลจนกว่าเรื่องจะจบ (จริงๆ นะ) ไม่อยากให้รู้สึกครึ่งๆ กลางๆ กันอย่างที่พี่อ่าน TT^TT สำหรับคนที่สนใจอยากเข้าไปอ่านต้นฉบับภาษาอังกฤษที่ตอนนี้มีแค่ 12 บท ก็เข้าไปอ่านได้ที่นี่จ้ะ //www.fanfiction.net/s/4835861/1/The_War
เย้ๆๆ ได้อ่านแล้ววว
รอมาหลายวัน 55 ขอบคุณพี่อุ๋มมากๆๆค้า ปล.แปล the war ต่อๆๆเถอะค้า ^^ โดย: LNforever IP: 124.121.211.219 วันที่: 20 ธันวาคม 2552 เวลา:23:44:00 น.
กรี๊ดดดดดดดดดดดดด.........(ด้วยคน)
ขอบคุณมากกกก....แปลให้เหล่าสาวกอ่านจนจบขอให้ได้รับอานิสงค์เป็นคนสวย รวย ฉลาด มีแฟนหล่อนะจ๊ะ ว่าแต่จบซะละ แล้วเรา ๆ เหล่าสาวกไม่เคว้งคว้างแย่หรือเนี่ย อย่าว่าแต่คุณอุ๋มใจหาย คนอ่านยิ่งใจห้าย.....ใจหาย จะให้ดีเริ่ดประเสริฐยิ่ง ขอThe Warด้วยซิจ๊ะ คนแปลจะได้สวยฯ มากกว่านี้ ซิจ๊ะคนดี๊.....คนดี โดย: Lost in space IP: 125.27.70.160 วันที่: 21 ธันวาคม 2552 เวลา:3:09:55 น.
เย้ๆๆๆ กรี๊ดดดด (ขอ 2 อย่างเลย)
ขอบคุณจริงๆ ที่ส่งท้ายความสุขของปีให้ด้วยการแปลจนจบ แต่เสียดายจังน่าจะมีตอนแต่งงานว่าจะอลังการขนาดไหนเนอะ ถ้าว่างแปล THE WAR ต่อให้เถอะนะ แต่ถึงไม่ว่างก็เจียดเวลาให้สักนิดนึง สรุปก็คือ แปลต่อๆๆๆๆ ขอบคุณอีกครั้งค่ะ โดย: mam IP: 210.246.148.28 วันที่: 21 ธันวาคม 2552 เวลา:7:32:33 น.
thanks. แปลเก่งนะ..อยากให้แปล the war อีกนะ
แปลสนุกดี และเชื่อว่าจะมีคนติดตามตลอดแหละ ถึงจะแปลช้า แปลเร็ว ก็คอยติดตามอยู่นะ..จุ๊บุ๊ จุ๊บุ๊ โดย: GT IP: 203.156.93.149 วันที่: 21 ธันวาคม 2552 เวลา:8:30:46 น.
ขอบคุณมากกค่ะ ที่มาจบให้พวกเราอย่างสมบูรณ์
ขอบคุณมากจริงๆค่ะที่ทำให้พวกเรามีความสุขกันมากขนาดนี้ อยากให้แปล the war ต่อจริงๆนะคะเพราะมันทำให้ทุกวันของพวกเรา (คนอ่าน) ดูมีอะไรมากขึ้น คือมีความสุขจริงๆ คะ อย่างไรก็ตามขอให้คุณอุ๋มมีความสุขนะคะ และอย่าลืมพิจารณาให้พวกเราด้วยะนะคะ อ้อ ฝากถามนิดนึงค่ะ the war มีกี่บทคะ คนแต่งเค้าแต่งจบหรือยังเอ่ย รักคุณอุ๋มนะคะ โดย: ปาน IP: 61.47.40.66 วันที่: 21 ธันวาคม 2552 เวลา:8:56:45 น.
ขอบคุณมากค่ะ สนุกมากๆเลย
โดย: 1 IP: 210.246.148.28 วันที่: 21 ธันวาคม 2552 เวลา:9:16:06 น.
Tha war ต่อเถอะคร่า...อิอิ
โดย: apple IP: 203.146.0.227 วันที่: 21 ธันวาคม 2552 เวลา:9:42:55 น.
แปลต่อนะค่ะ
อยากอ่านต่อ มันค้างคาอะ นะ นะ นะ นะ ขอบคุณล่วงหน้าต่ะ โดย: หมิว IP: 61.19.65.158 วันที่: 21 ธันวาคม 2552 เวลา:10:20:32 น.
ขอบคุณมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆ นะคะ
ว่าแต่จบแล้วก็ใจหายเหมือนกันนะเนี่ย ต่อไปคงคิดถึงเจคอบกับคนแปลแย่เลย โดย: kino IP: 125.27.124.109 วันที่: 21 ธันวาคม 2552 เวลา:10:27:16 น.
---------- โอ้ออออออออ เกริ่นนำเรื่องชีวิตรักของ ลีอา สาวแกร่งไว้ซะ ซื๊ดดดดดดดดด ( น้ำลายยืด ) แล้วถ้าไม่แปลต่อเนี่ยะ ทรมานใจคนรออ่านมาก ๆ บาปหนักนะ อุ๋มมมมมม ( เอาเรื่องบาปบุญมาขู่ อิ ๆ ๆ ) ขอบคุณม้ากกกกกกที่เอ็นดูคนไม่เก่งปะกิด อุตส่าห์แปลจบจนได้เนอะ จะเอ็นดูต่อด้วย The War ก้อไม่มีใครว่านะ หุ ๆ ๆ คนเม้นท์สวยวันสวยคืน แต่ถ้าคนแปลแปลต่อนี่ เนื้อคู่ดีวันดีคืน บุพเพอาละวาดในเร็ววันนะ ครึ ๆ ๆ
โดย: JaeJum IP: 112.142.8.153 วันที่: 21 ธันวาคม 2552 เวลา:11:45:45 น.
------------ แล้วที่สำมะคัญนะ แฮ่ ๆ ๆ อยากจะรู้ง่ะว่ารุ่นลูกจะขนเป็ดกระจายสู้ พ่อ กะ แม่ ได้เป่า เอิ้ก ๆ ๆ ๆ ก๊าบบบบบบบบบ ๆ ๆ ------------- อยากรู้มั่ก ๆ ว่าคู่ผูกวิญญาณของสาวแกร่งจะเป็นหนุ่มแบบไหนน๊อออออออ โอ๊ยยยย ทรมานใจมั่ก ๆ สงสารคนรออ่านหน่อยเต๊อะ นะ นะ นะ น้องอุ๋ม คนดี๊ คนดี
โดย: JaeJum IP: 112.142.8.153 วันที่: 21 ธันวาคม 2552 เวลา:11:51:05 น.
ขอบคุณค่ะที่ช่วยแปลให้
ในที่สุดก็จบซะทีเนอะ [: ยังไงก็ แฮปปี้วันคริสมาสแอนด์ปีใหม่นะคะ ..แต่อยากให้ช่วยแปล The war ต่อจริงๆนะคะ ก็แปลเก่งขนาดนี้นี่นา อิอิ ^______^ MERRY CHRISTMAS & HAPPY NEW YEAR โดย: เฌอเบีย IP: 58.9.92.246 วันที่: 21 ธันวาคม 2552 เวลา:12:47:51 น.
เห็นด้วยกับทุกๆคอมเมนท์เลยค่ะ
และขอตอกย้ำคำขอบคุณอีกครั้ง กับความน่ารักใจดีของพี่อุ๋ม คนน่ารักๆใจดีๆอย่างนี้ไม่ทำร้ายกัน โดยการไม่แปล the war ต่อหรอกใช่ม๊า ขอบคุณ merry'x mas and happy new year ค่ะ โดย: y-ing IP: 124.122.97.98 วันที่: 21 ธันวาคม 2552 เวลา:13:50:33 น.
กำยังไม่ได้แต่งเรยแง่ๆๆๆ
แร้วลีอามาหยุดชะงักอีก โอ้ยปวดตับค่ะพี่อุ๋ม โดย: goi IP: 125.27.70.120 วันที่: 21 ธันวาคม 2552 เวลา:13:54:55 น.
ได้โปรด (จินตนาการเป็นเอ็ดเวิร์ดนะ)
แปล THE WAR ให้อ่านด้วยนะ ขอให้คุณอุ๋ม น่ารักตลอดกาล โดย: ANN IP: 124.120.80.87 วันที่: 21 ธันวาคม 2552 เวลา:14:50:23 น.
จบจนได้น้า เสียดายแฮะ จบทิ้งท้ายไว้แบบนี้
พี่อุ๋มอ่าน The War แล้วชิมิ เห็นบอกว่าหนุกดี เพราะงั้นมายั่วให้อยากแล้วก็แปลให้อ่านด้วยนะค้า~ สงสารพวกลูกนกลูกกาที่ปะกิตไม่แข็งแรงด้วยน้าตัวเอง ขอบคุณพี่อุ๋มนะคะ แปลจบให้เป็นของขวัญปีใหม่กัน อิอิ จุ๊บุๆ นะตัวเอง........ โดย: Eric Mun IP: 115.67.238.212 วันที่: 21 ธันวาคม 2552 เวลา:23:00:25 น.
 อยากจะบอกว่า... แอบดอดไปอ่าน The WAR มาแล้ว .. และมัน... สนุกมากกกกกกกกกกกกกก ไม่น่าเชื่อว่า Leah POV จะสนุกได้ขนาดนี้ แต่..... ข่าวร้ายก็คือ ... คนแต่ง หายไป 2 เดือนแล่ว ค้างไว้ที่บทที่ 12 ซึ่งอ่านแล้วแบบว่า ทำมาย ทำกันเยี่ยงเน้!!!! กำลังหนุกเชียวง่า ใครก็ด้ายยยย ช่วยบินไปตามคนเขียนกลับมาเขียนหน่อยเร้วววววว จะได้มานั่งแปลให้อ่านกันอีก ปล.  เค้าสัญญาว่า ถ้าคนเขียนกลับมาแต่งต่อ ... เค้าก็จะแปลต่อง้าาาาาาาาา โดย: amuro4ever
 วันที่: 22 ธันวาคม 2552 เวลา:2:01:51 น.ขอบคุณคุณอุ๋มมากนะคะที่แปลให้จนจบ ปีใหม่นี้ขอให้มีสุขภาพแข็งแรง เงินทองไหลมาเทมา การงานมั่นคง และขอให้คุณอุ๋มและครอบครัวจงมีแต่ความสุขค่ะ
โดย: Krissy IP: 58.137.200.27 วันที่: 22 ธันวาคม 2552 เวลา:10:21:55 น.
ขอบคุณค่ะคุณอุ๋มที่แปลให้อ่าน ขอให้มีความสุขสมหวังทุกสิ่งที่ปราถนาในปีใหม่ที่มาถึงนี้นะค่ะ
โดย: bal IP: 125.25.220.138 วันที่: 22 ธันวาคม 2552 เวลา:12:30:35 น.
wowwww
ขอบคุณคุณอุ๋มมากๆเลยค่ะ สนุกมากๆๆ เลย ยย ภาวนาให้ผู้แต่งกลับมาเขียนต่อ พี่อุ๋มจะได้มาแปลต่ออ ^^" สาทุ ๆๆๆ โดย: i am IP: 202.12.97.100 วันที่: 22 ธันวาคม 2552 เวลา:14:02:10 น.
งั้นมาภาวนาให้คนแต่งกลับมาแต่งต่อน้า
เพราะพี่อุ๋มสัญญาแล้วว่าจิแปล the war ให้อ่านกันต่อ (ถ้าเค้าแต่งต่อ) น่ารักจริงๆ เลยพี่สาวเนี่ยะ น่ารักแบบนี้ขอให้เฮียรักเฮียหลงนะตัวเอง ปล. เฮียของใครของมันน้า เชื่อสิว่ามันต้องมีใครบางคนสำหรับคนอย่างเราชิมิเคอะ ^^ โดย: Eric Mun IP: 110.164.203.102 วันที่: 22 ธันวาคม 2552 เวลา:14:36:26 น.
ติดตามมาตลอดเลย
ทำไมหายๆ ขาดๆไปล่ะ โดย: ht IP: 125.27.148.142 วันที่: 22 ธันวาคม 2552 เวลา:19:57:15 น.
ติดตามมาตลอดเลย
ทำไมหายๆ ขาดๆไปล่ะ โดย: ht IP: 125.27.148.142 วันที่: 22 ธันวาคม 2552 เวลา:19:57:28 น.
THE WAR
PLEASEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEE. Thanks & Love you โดย: pim IP: 118.172.193.197 วันที่: 22 ธันวาคม 2552 เวลา:21:56:37 น.
แย่แล้ว...แย่แล้ว....
คุณอุ๋มสัญญาจะแปล The War ให้ชาวเราอ่าน แต่คนแต่งหนีหายไปซะข้างไหนแล้วง้า........... หายไป 2 เดือนแร้วววววววว ตายๆๆๆๆ ทิ้งให้คนหัวอกเดียวกับลีอาลุ้นค้างซิเนี่ย(คืออุปมาว่าลีอาได้ผูกวิญญาน เราก็เหมือนได้ผู...อะแฮ่ม....แหะ..แหะ..ได้ดีใจด้วยอะจ๊า..เพราะทิ้งท้ายไว้ว่าต้อง...ไม่ธรรมดา..อะห๊า...ไม่ธรรมดา แล้วก็อยากรู้ว่าสงครามจะอลังการขนาดไหนด้วยอ๊า....... งั้นเราช่วยกันลุ้นให้ตามหากันจนเจอซะทีน๊า....... เมอร์รี่คริสมาตส์+แฮปปี้นิวเยีย2010 ค๊า คุณอุ๋ม มีความสุขมาก ๆ สุขภาพแข็งแรง ได้เที่ยวสนุก เดินทางปลอดภัย มีตังก์ใช้ สุดท้าย...อย่าทิ้งกันน๊า..... จุ๊ฟ..จุ๊ฟ.. โดย: Lost In Space IP: 125.27.1.252 วันที่: 23 ธันวาคม 2552 เวลา:5:30:34 น.
ขอบคุณพี่อุ๋มมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ
พี่อุ๋มน่ารักที่สุด ยอมเสียสละเวลาเพื่อให้ชาวเรามีความสุข อยากให้พี่อุ๋มแปล the war ต่อค่ะ อยากรู้ว่าจะเป็นยังไงต่อไป แต่ถ้าพี่อุ๋มไม่ว่างก็ไม่เป็นไรค่ะ แค่นี้ก็มีแฮปปี้มากแล้ว ยังไงก็เป็นกำลังใจให้เสมอนะค่ะ ปีใหม่นี้ก็ขอให้พี่อุ๋มมีความสุข สวยวันสวยคืน เก่งขึ้นๆ รวยขึ้นๆ นะคะ Merry X' Mas and Happy New Year naka..... Minnie P.s. มินเข้าไปคุยในคลับพี่โซลไม่ค่อยเจอพี่อุ๋มเลยค่ะ เข้าไปคุยบ่อยๆนะคะ โดย: minnie IP: 113.53.70.103 วันที่: 23 ธันวาคม 2552 เวลา:13:36:27 น.
กรี๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
จบแล้วอ่ะ จบแล้ว งี้ก้อไม่มีอะไรอ่านต่อจิ จบด้วนๆแบบนี้เท่ากับว่าต้องแปล THE WAR ต่อนะคะ คุณอุ๋ม แปลนะคะ แปลนะคะ การแปลเรื่อง THE WAR ต่อนี่ จะส่งผลให้คุณอุ๋ม รวยๆ สวยๆ แน่นอนค่ะ ขอบคุณนะคะที่แปลเรื่องสนุกๆให้อ่านกัน ขอบคุณค่าาาา โดย: pretz IP: 125.24.99.145 วันที่: 23 ธันวาคม 2552 เวลา:18:17:23 น.
ขอบคุณนะคะ ที่ช่วยแปล สนุกมากกกกก
แต่ก็ขอความกรุณาด้วยนะคะ ถ้าไม่แปล The war ต่อ แล้วลูกหมา น้อย ครึ่งแวมไพร์ ก็คงจะไม่มีโอกาสได้ลืมตาลูกโลก แน่ ๆ เลย สงสารลูกหมาตัวน้อย ๆ ด้วยนะค่ะ ถ้าไม่ได้อ่านต่อ คงคิดถึงพ่อหมาเจค จายย ขาดดดดดดดดดด ตายแน่ๆเลยยยยยยยยย โอ๊ววววววว+++++ แค่นี้ก็เก็บเอาพ่อหมาเจคไปนอนฝันถึงทู้กคืน แย้วววว ++++++ ขอบคุณล่วงหน้าค่า Happy New Year ค่ะ โดย: ruk jac makkkkk IP: 118.174.32.47 วันที่: 23 ธันวาคม 2552 เวลา:22:43:07 น.
สนุกมากๆ เลยค่ะ แต่แหมเกริ่น The war ไว้ซะจนอยากอ่านต่อ ช่วยแปลต่อด้วยนะคะ เห็นใจคนอ่านด้วยค่ะ เป็นกำลังใจให้นะคะ และก็แหม commnet no.12 เค้าก็อยากรู้เหมือนกันค่ะว่ารุ่นลูกขนเป็ดจะฟุ้งกระจายเหมือนรุ่นพ่อ-แม่หรือป่าว หนูเนสซี่เธอหื่นไม่ใช่ย่อยด้วยสิคะ...อุตส่าห์รอมาตั้ง 11 ปี...ฮึ่ม
โดย: pummy IP: 124.120.50.220 วันที่: 24 ธันวาคม 2552 เวลา:11:02:43 น.
สนุกมากๆเรยค่าาาา
แต่กรุณาแปล The War ให้ด้วยนะคะ อารมณ์มันค้างอ่ะ พี่อุ๋มช่วยหาภาคภาษาอังกฤษThe Warให้กี๋หน่อยนะคะ หนูชอบอานภาคอังกฤษอ่ะค่ะ แต่ก้อไม่ค่อยรู้เรื่อง ยังไงก้อช่วยแปลให้หน่อยนะคะ ขอขอบคุณล่วงหน้าค่ะ โดย: บุ้งกี๋ IP: 118.172.139.65 วันที่: 24 ธันวาคม 2552 เวลา:18:59:51 น.
ขอบคุณมากค่ะ แวะเข้ามาอ่านหลายรอบแล้ว
แปล The War ต่อ เถอะค่ะ Pleaseeeeeeeee อยากอ่านมากๆเลย  โดย: aimaimaim
วันที่: 25 ธันวาคม 2552 เวลา:20:07:55 น.Happy New year 2010 ขอให้มีความสุขมากๆนะค่ะ สุขภาพแข็งแรง รวยๆ สวยๆ ทุกคนนะค่ะ
โดย: คนรักเจคอบ IP: 202.149.25.234 วันที่: 25 ธันวาคม 2552 เวลา:22:16:19 น.
เข้ามาอ่านทุกวันเหมือนกันค่ะ..รบกวนแปล the war ต่อด้วยนะค่ะ ข้อร้อง อยากอ่านมากกกกกกกก..ขอบคุณคุณอุ๋มนะค่ะ...แปลได้สนุกมากเลยค่ะ ขอให้มีความสุขในปีใหม่นี้นะค่ะ
โดย: platoo IP: 180.180.42.55 วันที่: 26 ธันวาคม 2552 เวลา:16:49:05 น.
ขอบคุณนะค๊า สนุกมากค่า
ปีใหม่นี้ก้อขอให้มีความสุขมากๆ นะคะ โดย: Apple IP: 125.25.29.181 วันที่: 26 ธันวาคม 2552 เวลา:18:28:01 น.
คงยังไม่สายที่จะขอบคุณ และ Happy New Year นะค่ะ
งานยุ่งมาก เพิ่งมา Up date วันนี้ จบซะแล้ว แบบ... เชิญชวนสู่ The war ก้อขอภาวนาให้คนแต่งกลับมา และคุณอุ๋มแปลต่อไป และขอบคุณมากมาย ที่สละเวลาให้ ขอให้มีความสุขมากๆ สุขภาพแข็งแรง ตลอดปีและตลอดไปนะค่ะ โดย: lemon.freeze IP: 61.90.5.169 วันที่: 27 ธันวาคม 2552 เวลา:10:36:54 น.
Merry Christmas & Happy New Year 2010
ขอให้มีความสุขทุกคนคร้าบ..... โดย: tue IP: 110.164.117.90 วันที่: 27 ธันวาคม 2552 เวลา:22:57:36 น.
ขอส่งท้ายความสุขปีเก่าด้วยคำว่า "ขอบคุณ"
หวังว่าปีหน้าจะมีเรื่องอื่นมาแปลแก้ขัดแทน The War ไปก่อนนะคะ แล้วก็สวัสดีปีใหม่เลยละกัน ขอให้มีความสุขมากๆ ที่สำคัญขอให้สวยวันสวยคืน โดย: mam IP: 210.246.148.28 วันที่: 30 ธันวาคม 2552 เวลา:7:40:02 น.
เพิ่งรู้ว่ามีเรื่อง The Healer และมีคนเก่งใจดีแปลให้อ่านเมื่อไม่นานนี้เองค่ะ พอได้อ่านครั้งแรกหยุดไม่ได้เลยค่ะ ต้อง print ออกมาอ่านให้จบเลยไม่งั้นหงุดหงิด อยากบอกว่าเนื้อเรื่องน่ารักค่ะอ่านแล้วเหมือนสเตฟานีย์มานั่งประทับตนแต่งอยู่เลย แต่ว่าคนแปลเก่งไม่แพ้กันเลยค่ะ แปลออกมาดีมาก ๆ ภาษาสละสลวย เหมือนเป็นนักแปลมืออาชีพเลยค่ะ ไม่ทราบว่าจะมีทำเป็นเล่มออกมามั้ยค่ะ อยากเก็บเอาไว้ค่ะ ชอบบบบมาก
ยังไงก็ขอส่งความสุขให้คนแปล และคนอ่าน มีแต่ความสุข สุขภาพกายและใจแข็งแรงตลอดปี 2510 นี้นะค่ะ โดย: ตัวเล็ก IP: 58.10.93.243 วันที่: 30 ธันวาคม 2552 เวลา:16:43:37 น.
Happy New Year 2010
ขอให้มีความสุขและสุขภาพแข็งแรงมากๆนะค่ะ ^^ โดย: NaMe IP: 10.90.6.208, 202.28.181.7 วันที่: 1 มกราคม 2553 เวลา:0:43:31 น.
หลังจากแอบอ่านมาตลอดเกือบ 1 สัปดาห์ ก็ถึงคราวต้องกล่าวขอบคุณคุณอุ๋มที่กรุณาแปลและสละเวลานั่งพิมพ์ให้คนไทยได้อ่านกัน ขอบคุณมากๆเลยค่ะ แปลดีมากๆเลยล่ะค่ะ และจากที่ได้เห็นกิตติศัพท์ของความเซียนในการแต่งภาคต่อก็แอบคิดไม่ได้ว่าคนแต่งคือสเตฟานี่เองหรือเปล่า ถ้าไม่ใช่ก็แอบอดคิดไม่ได้ว่าที่คนแต่งหายไปร่วม 2 เดือนแล้ว อาจเป็นเพราะถูกขอให้หยุดหรือเปล่า หากภาพยนตร์และหนังสือดังมากๆและสเตฟานี่จะแต่งภาคต่อก็อาจจะทำให้ขัดกันได้ก็ได้ล่ะมั้งคะ ...
ไม่รู้จะไปคุยกับใครเลยต้องขออนุญาติแสดงความคิดของตัวเองไว้ไว้ ณ ที่นี้ค่ะ ไม่ได้มีเจตนาไปในทางลบนะคะ แล้วก็ชอบวรรณกรรมเรื่องนี้มากๆเลยล่ะค่ะ แล้วจะรอผลงานการแปลต่อๆไปของคุณอุ๋มนะคะ เป็นกำลังใจให้คนเก่งที่มีอุดมการณ์และมีน้ำใจค่ะ ป.ปลาตากลม โดย: ป.ปลาตากลม IP: 112.142.91.216 วันที่: 1 มกราคม 2553 เวลา:1:11:59 น.
ขอบคุณน๋า
สนุกมากเลยค่ะ ขอบคุณที่พิมให้อ่าน มีน้ำใจมากๆเลยย โดย: Ann21 IP: 119.42.98.172 วันที่: 1 มกราคม 2553 เวลา:22:30:55 น.
............ อือฮึ ทำรวมเล่มเลยก้อดีนะ อุ๋ม จะได้เก็บไว้ไปนอนกอดบนเตียงต่อได้อีก ประมาณว่าสำหรับสมาชิกชมรมคนรัก(ลูกเขย)เฮียโดยเฉพาะ ประมาณนี้อ่ะ อิ ๆ ๆ ว่าง ๆ ลองโหวตเสียงดูก้อดีนะ จะได้เป็นผลงานแปลรวมเล่มเป็นผลงานแรกไปเลยไง .............ใครเห็นด้วย ยกมือขึ้น ( มาพิมพ์เม้นท์ ) ด่วนนนนนนน !!!!!!
โดย: JaeJum IP: 112.142.168.208 วันที่: 6 มกราคม 2553 เวลา:18:57:01 น.
สวัสดีปีใหม่ค่ะ......อยากบอกพี่ว่า...กรุณานะค่ะ...ได้โปรด...แปล the war ต่อนะค่ะ...หนูจะรออ่านอยู่นะค่ะ
เห็นใจเด็กตาดำๆด้วย.....ขอบคุณล่วงหน้า.....ขอให้พี่สวยๆๆรวยๆๆ...... โดย: ying IP: 113.53.144.10 วันที่: 7 มกราคม 2553 เวลา:14:55:35 น.
สวัดดีปีใหม่ค่ะ...
แม้พี่อุ้มให้ของขวัญปีใหม่ที่คุ้มค่าจิงๆ ค่ะ และแล้วก้อจบ ดีใจปนเสียใจที่พี่จะยังไม่แปล the war ต่อ แต่ก้อสู้ๆ นะค่ะ เปงกำลังใจให้ค่ะ โดย: ฟ้่า IP: 58.8.196.227 วันที่: 9 มกราคม 2553 เวลา:16:17:49 น.
เข้ามาหาเสมอ แต่ก็ยังมิพบพานสิ่งอันใด
พี่อุ๋มขาเข้ามาคุยบ้างก็ได้นะคะ หายไปเลยมินคิดถึง เข้ามาในนี้บ้าง ในบล็อกคุณโซลบ้างนะคะ มินไม่เจอพี่อุ๋มเลย เป็นเวลานานหลายเดือนคุยกับพี่อุ๋มแค่ครั้งเดียว เข้ามาบ้างนะคะ ตอนนี้คุณโซลแปลeclipse script ให้อ่านด้วยนะ พี่อุ๋มเข้าไปทิ้งคอมเม้นไว้บ้างก็ยังดีนะคะ โดย: minnie IP: 113.53.181.219 วันที่: 13 มกราคม 2553 เวลา:18:44:33 น.
เข้ามาอ่านตลอด ขอให้มีสุขภาพแข็งแรงสมบูรณ์ทั้งปีนะคะ มีความสุขสมหวังในทุกสิ่ง ขอให้พบเจอแต่เรื่องดีเข้ามาในชีวิต...ขอขอบคุณมากๆค่ะที่ตั้งใจแปลให้ทุกคนได้อ่าน
จากคนแก่.. โดย: pa-to31 IP: 117.47.31.220 วันที่: 16 มกราคม 2553 เวลา:21:03:26 น.
แม่คุณ ?
ตอนที่ 25 เมื่อไรจะมาฮะ พวกเราคอยมานานมากแล้วนะ คอยจนจะด่าวันละ 10 10 รอบแล้วเนี้ย ฉันไม่ได้เข้ามาดูประจำหลอกนา อาทิตย์หนึ่ง ประมาณสัก 2 ครั้งได้ แต่ทุกๆครั้งที่เข้ามาก็ไม่เห็นเขียนตอนใหม่เลย งานยุ่งขนาดเลยหรือไง แต่ถ้าหากเป็นอย่างงั้นจริงๆ มันก็เห็นใจอะนะ แต่ได้โปรดเถอะค่ะ กรุณาช่วยหาเวลาว่างด้วย กรุณามาพิมพ์ให้พวกเราอ่านต่อให้เร็วที่สุดด้วยนะคะ ใจจดใจจ่อแล้วค่ะ (ขอบคุณค่ะ) ผู้เขียน Twilight Fanfic (หากคำเขียนแรงไป ขอโทษด้วยค่ะ) โดย: pim IP: 125.27.140.51 วันที่: 17 มกราคม 2553 เวลา:15:02:49 น.
คุณ Comment No.49 เป็นไรมากเป่าค่ะ Fanfic เรื่องนี้ต้นฉบับ ภาษา eng เค้ามีแค่นี้แหละค่ะ คุณอุ๋ม เขาก็แปลให้จบเรียบร้อยแล้ว แล้วจะมีตอนที่25โผล่มาจากไหนได้อีกหละค่ะ และกรุณาอย่าใช้คำว่าพวกเราค่ะ เพราะคนที่เข้ามาอ่านblogคนอื่นๆเค้า ไม่ได้คิดแบบคุณทุกคน
คุณอุ๋ม อย่าไปสนใจพวกก่อกวนเลยนะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ (แปลเรื่อง the war ต่อด้วยจะเป็นพระคุณค่ะ) คนเค้าแปลให้อ่านยังจะมาบ่นเค้าอีก ไม่ดีเลย ถ้าเราเป็นคนแปลคงเสียใจแย่เลย โดย: jacob so cute IP: 124.122.243.244 วันที่: 18 มกราคม 2553 เวลา:14:18:55 น.
ไปปริ้นร้านมา เสียไป 400 ก็คุ้มนะ อ่านมา50กว่ารอบละ
อ่านก่อนนอน สนุกดี ถ้ามี the war คงดีสินะ สนุกกว่าอ่านทไวไลท์อีก บรรยายซะถึงตับไตไส้พุง อ่านแปลแบบนี้สนุกกว่า ซึ้งดี ไม่ต้องคิดมาก ด้วย โดย: ball IP: 58.9.231.109 วันที่: 18 มกราคม 2553 เวลา:16:49:50 น.
อยากบอกว่า ซาบซึ้งใจจริงๆค่ะ ที่มีคนเสียสละเวลาและแรงงานมาแปลให้คนอ่อนภาษาอย่างดิชั้นเองได้อ่านกับเค้าบ้าง คุณแปลสนุกดี อ่านเข้าใจง่ายมาก ขอชื่นชมและร่วมขอร้องให้ช่วยแปล the war ต่อเถอะนะคะ อ้อนวอนจากใจเลยค่ะ
โดย: aaeangel IP: 192.168.1.130, 203.144.144.164 วันที่: 23 มกราคม 2553 เวลา:3:58:02 น.
แปลตอนที่ 1 - 12 ระหว่างรอให้คนแต่ง แต่ง The War จบ ได้ไม๊คะ คุณอุ๋มแปลได้สนุกมากๆ เลยคะ
โดย: minny IP: 125.25.232.53 วันที่: 23 มกราคม 2553 เวลา:22:58:04 น.
แอบเคือง Comment No.49 ว่าจะไม่ต่อความยาวแล้วล่ะค่ะแต่ว่าเห็นคำขึ้นต้นแล้วมันอดไม่ได้จริงๆ เกรงใจผู้แปลเค้าบ้างนะค๊า เค้าก็แปลมาให้อ่านฟรีๆ แล้วเค้าก็ไม่ใช่เด็กๆวัยศึกษาที่มีเวลาว่างเยอะๆน๊า ถ้าอ่านทวนที่ตัวเองพิมพ์ก่อนกด Submit ก็คงไม่ต้องลงท้ายขอโทษนะคะ ^-^
สุดท้ายนี้ขอให้กำลังใจคุณอุ๋มอีกครั้งค่ะ ส่วน The War ถ้าคุณอุ๋มไม่แปลต่อก็ไม่เป็นอะไร เพราะก็พอจะเข้าใจได้ค่ะว่าอ่านเรื่องสนุกไว้ค้างๆคาๆมันรู้สึกยังไง ถือว่าคุณอุ๋มเข้าใจหัวอกคนติดนิยายเป็นอย่างดีเลยนะคะเนี่ย ฮ่าๆ แต่ก็ยังแอบเสียดายอยู่นะคะ T^T เอาไว้ถ้าหากได้ข่าวแว่วว่าคุณอุ๋มแปล The War ต่อเมื่อไหร่จะรีบถลามาหน้าคอมเปิดอ่านทันทีที่ทำได้เลยค่ะ (เวอร์ไปหน่อยเนอะคะ) ขอบคุณอีกครั้งที่สละเวลาแปลให้คนอื่นๆได้อ่านค่ะ ทั้งๆที่ไม่ต้องทำก็ได้ น่าจะเหลือเวลาพักผ่อนอีกโขเลย *-* ขอบคุณค่า ป.ปลาตากลม โดย: ป.ปลาตากลม IP: 222.123.1.90 วันที่: 24 มกราคม 2553 เวลา:22:13:36 น.
คุณอุ๋มคะ....แปล The war ต่อเถอะคะ....นะคะ....ถ้าคนเขียน( Fanfic )ไม่มาต่อ...คงเพราะมีเหตุผลบางประการ.....ที่ไม่สามารถเข้ามาแต่งต่อได้
คุณอุ๋มก็ลองแต่งต่อเองเลยซิค่ะ ความสามารถในการเขียน การแปลที่ลื่นไหล ประสบการณ์และจินตนาการของคุณอุ๋มคงไม่เป็นรองใคร.....แฟนๆๆคุณอุ๋มคงดีใจที่ได้อ่านเรื่องแปลที่รอคอยและยังได้เสริมด้วยงานเขียนของคุณอุ๋มด้วย หวังว่าคุณอุ๋มคงรับคำขอไว้พิจารณานะคะ ขอบคุณค่ะ โดย: Susi IP: 124.121.93.223 วันที่: 2 มีนาคม 2553 เวลา:21:15:01 น.
ขอบคุณมากค่ะ สำหรับความพยายามมากกๆ ขนาดเราแค่อ่านเฉยๆ กว่าจะจบได้ เฮ้อ..เหนื่อยแทนเลยค่ะ แต่ก็สนุกมากเลยค่ะ
โดย: kan IP: 125.25.91.236 วันที่: 13 พฤษภาคม 2553 เวลา:13:13:36 น.
อยากอ่านเรื่อง the war ง่ะ
ชอบลีอาห์มากๆๆๆๆ โดย: มาดามแบล๊ค IP: 180.180.31.130 วันที่: 15 พฤษภาคม 2553 เวลา:1:18:57 น.
อยากอ่านต่ออ่าค่า
แงแงแง คนแต่งไม่มาแต่งต่อแย้วหยอ ช่วยแปลๆๆๆหน่อยน้าค้า โดย: การ์ตูนคนน่ารัก IP: 58.9.6.189 วันที่: 12 มิถุนายน 2553 เวลา:21:11:42 น.
พอดีเข้าไปดูในเว็บที่เป็นต้นฉบับ The war
เห็นมีถึงตอนที่ 15 แล้วนี่คะ รบกวนพี่แปล ตอนที่ 1 เลยได้ไหมคะ แสดงว่าคนแต่ง มีแนวโน้มจะแต่งต่อแน่นอนจ้า ขอบคุณนะคะที่จะแปต่อให้แฟน ๆ ได้อ่าน โดย: คนรักเจคอบ IP: 222.123.10.121 วันที่: 21 กรกฎาคม 2553 เวลา:22:44:12 น.
อยากอ่าน The war มากช่วยเอามาแปลด้วยเถอะ
โดย: vampei IP: 110.49.193.1 วันที่: 17 สิงหาคม 2553 เวลา:12:57:53 น.
ขอบคุณนะคะสำหรับการแปล สนุกมากจริงๆ แต่มันค้างคาอ่ะ อยากอ่านภาคต่ออ่ะจ้า รบกวนแปลให้พวกเราได้อ่านหน่อยน๊าาา
โดย: amily IP: 222.123.198.180 วันที่: 8 กันยายน 2553 เวลา:14:52:12 น.
Thank you for this story
so fun โดย: Jumbo IP: 124.122.143.38 วันที่: 21 กันยายน 2553 เวลา:13:47:50 น.
ขอบคุณค่ะ พี่อุ๋มเก่งจังเลยอ่ะ ทำไงถึงจะเก่งแบบพี่อุ๋มบ้างอ่ะคะ
ปล.เรื่องนี้สนุกไม่แพ้ twilight เลยนะเนี่ย โดย: lala IP: 182.52.137.48 วันที่: 2 ตุลาคม 2553 เวลา:18:22:19 น.
จบแล้วเหรอเนี่ย กำลังอินเลย แปลภาคต่อนะคะๆ อยากอ่านต่อแล้วว
เมื่อก่อนใครๆก็กลัวพลังของเบลล่า และตอนนี้ทุกคนก็กลัวพลังของเนสซี่กันทั้งนั้น เก่งทั้งแม่ทั้งลูกจริงๆเลย (อยากเห็นหน้าเนสซี่จัง) โดย: khim IP: 182.52.137.238 วันที่: 3 ตุลาคม 2553 เวลา:18:19:11 น.
อ่านภาค the war ได้ที่ เว็บเด็กดี นะตอนนี้มีคนมาแปลให้ได้อ่านกันแล้ว
//writer.dek-d.com/Writer/story/view.php?id=658904 โดย: Kanlaya IP: 222.123.64.214 วันที่: 19 ตุลาคม 2553 เวลา:19:56:51 น.
สนุกมากค่ะ อ่านอย่างใจจดใจจ่อมาหลายวัน ไม่เปนอันทำอะไร ขอบคุณมากนะคะ
จะติดตามต่อไปค่ะ แปลได้เก่งมากเลยค่ะ น่ารักสุดไปเลย (เจคอบ) Thank ka^_^ โดย: Ompamp IP: 27.55.3.175 วันที่: 8 ธันวาคม 2554 เวลา:20:51:48 น.
ชอบมากค่ะ แอบอ่านมจนถึงตอนสุดท้าย เพิ่งได้เม้น.
แปลอีกนะค่ะ อดจิ้นไม่ไหวแล้วว.. โดย: กานต์ IP: 119.46.182.3 วันที่: 15 ธันวาคม 2554 เวลา:13:59:54 น.
ขอบคุณมากเลยที่แปลมาให้อ่าน พอดีเพิ่งได้ลิ้งค์เปิดเข้ามาอ่าน 2วันอ่านจบเลย ติดใจมาก มีเรื่องสนุกๆๆมาลงให้อ่านอีดนะจร้าจะตั้งตารอ
โดย: เป้ IP: 101.51.221.172 วันที่: 16 ธันวาคม 2554 เวลา:10:33:20 น.
ขอบคุณมากเลยที่แปลให้อ่าน อิอิ The war ออกถึงตอน17แล้วนา ใจดีมาแปลต่อให้หน่อยนะจ๊ะ ขอให้สุขภาพแข็งแรงๆ นะจ๊ะ
โดย: Natata IP: 115.87.44.226 วันที่: 19 พฤศจิกายน 2555 เวลา:0:08:10 น.
สนุกมากๆ ขอบคุณที่แปลให้อ่านค่ะ
โดย: Chickajung IP: 110.168.196.104 วันที่: 21 พฤศจิกายน 2555 เวลา:17:45:41 น.
สนุกมากเลย ผมอานจนจบละ ขอบคุรที่เเปลไห้นะครับ เเปลสนุก
โดย: เอิร์ธ IP: 110.77.239.139 วันที่: 28 พฤศจิกายน 2555 เวลา:17:52:30 น.
น่าจะเอาบทไปไห้ผุ้กำกับดูนะเพื่อ เข้เอาไปทำเป็นหนัง สนุกกกกก
โดย: เอิร์ธ IP: 110.77.239.139 วันที่: 28 พฤศจิกายน 2555 เวลา:17:54:11 น.
พี่ค่ะ อ่านสนุกมากเลย ขอบคุณค่ะ
แต่ว่านะ หนูหาอ่าน the war ตอน16 ไม่ได้เลย ไม่แปลกันแล้วเหรอ ฉบับ eng ก็ไม่มีอ่าค่ะ วานช่วยบอกทีนะค่ะ ตอนนี้มันค้างมาก ขอบคุณค่ะ โดย: Opor IP: 116.58.255.8 วันที่: 21 มกราคม 2558 เวลา:4:21:40 น.
พี่คะ อยากอ่านต่ออะสนุกมากกๆเลยชอบบ ชอบคู่เจคกับเนสซี่ที่สุดดด ฟินนนน😘
โดย: พรีมมม💕 IP: 114.109.97.14 วันที่: 21 มกราคม 2558 เวลา:23:57:37 น.
พี่ขาา แปลต่อเถอะนะคะ อ่านแล้วมีความฟิน ขอร้องแปลต่อเถอะนะคนดี หนูจะลงแดงแล่วววว
โดย: สกายยย✌ IP: 1.46.171.188 วันที่: 12 ตุลาคม 2559 เวลา:21:28:00 น.
|
amuro4ever
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 5 คน [?] |
||||||||||||
ดีใจที่นอนดึกนะเนี่ย
ได้อ่านคนแรกเลยอ่ะ
ขอบคุณพี่อุ๋มมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกเลยค่ะ
ลุ้นให้แปล THE WAR ต่อน้าาาาาาาาาาาาาา
อืมมมมมม
ขอให้สวยวันสวยคืนน่ะจ๊ะ