เมื่อดินแดนในอนาคตไม่ใช่พื้นที่สำหรับทุกคน “เอลลิเซียม” จึงเป็นเหมือนความฝัน...แต่ใครบ้างจะก้าวไปถึง?

สวัสดีค่ะคุณผู้อ่านที่รัก เห็นหัวเรื่องของมาดามวันนี้แล้วคงพอเดากันได้ว่าคงจะมาแบบแอ็กชั่นไซไฟนอกโลก...ใช่แล้วค่ะ วันนี้คอหนังเกี่ยวกับโลกอนาคตไม่ควรพลาด แต่ขอเตือนสักนิดว่าเนื้อหาหนักหนาไม่ใช่น้อย เสียดสีความคิดและทัศนคติของคนบนโลกปัจจุบันได้อย่างเจ็บแสบทีเดียว

หลายท่านคงจะสงสัยว่า “Elysium” คืออะไร? ฟังดูคล้ายๆ กับโคลอสเซี่ยมหรือสนามประลองการต่อสู้ในยุคโรมันยังไงยังงั้น ความจริงมันก็คล้ายๆ กันค่ะ ในเรื่องรูปแบบและโครงสร้าง...เพราะมันคือชื่อเรียกชุมชน แหล่งที่อยู่อาศัยของชนชั้นสูงของโลกอนาคตซึ่งอพยพจากโลกที่เต็มไปด้วยความยากไร้และมลภาวะจากสิ่งแปลกปลอมต่างๆ ลองนึกดูเล่นๆ นะคะ...จะเกิดอะไรขึ้นเมื่อบรรดาคนรวยและสังคมชั้นสูงออกไปอยู่ในกระสวยอวกาศ (Elysium) ขนาดใหญ่นอกโลก และทิ้งบรรดาคนยากจนข้นแค้นและเจ็บป่วยด้วยโรคร้ายต่างๆ ให้เผชิญโชคตามลำพังบนโลกใบเดิมที่เราอยู่นี้

จะว่าไปเรื่องราวแบบนี้ก็ไม่ใช่โครงเรื่องแปลกใหม่ค่ะ คอหนังแนวนี้หลายๆ คนคงพอคุ้นเคยกันบ้าง ไม่ว่าจะเป็น “Upside Down” (2012) นำแสดงโดย Jim Sturgess และ Kristen Dunst หรือว่าล่าสุด “After Earth” (2013) นำแสดงโดย Will Smith เช่นเดียวกันแต่พ่วงลูกชายสุดหล่อ Jaden Smith มาด้วย...เอาล่ะค่ะกลับมาที่เรื่องของเรา ที่ว่าคล้ายกันก็เพราะเป็นเรื่องของโลกอนาคตที่จินตนาการ (หรืออาจจะคาดการณ์จริงๆ) ว่าโลกของเราจะทรุดโทรมถึงขีดสุดและเต็มไปด้วยโรคร้ายและสภาพเมืองที่ไม่น่าอภิรมย์จนต้องย้ายไปอยู่นอกโลก เรื่องนี้ก็เป็นไปตามนั้นค่ะ เพียงแต่สิ่งที่เน้นพิเศษคงเป็นเรื่องของการเสียดสีชนชั้นสูงอย่างร้ายกาจซึ่งสอดแทรกไปกับเนื้อเรื่องได้อย่างแนบเนียนทีเดียว

“Elysium” เป็นผลงานกำกับของ “Neill Blomkamp” ผู้กำกับหน้าใหม่ไฟแรงซึ่งเคยได้รับการเสนอชื่อเข้าชิงรางวัลในสาขาผู้กำกับยอดเยี่ยมและผู้ดัดแปลงบทภาพยนตร์ยอดเยี่ยมจากเรื่อง “District 9” (2009) ปีนี้เขากลับมาใหม่ในภาพยนตร์แนวแอ็กชั่นไซไฟที่ถนัด โดยมีนักแสดงคุณภาพชื่อดังอย่าง “Matt Damon” (The Departed, 2006 และ The Bourne Series) มารับบท “Max” ชายหนุ่มธรรมดาที่ดิ้นรนเพื่อชีวิตรอด แต่เพราะวิกฤตการณ์บางอย่างในชีวิตทำให้เขาต้องทำภารกิจยิ่งใหญ่บางอย่าง ส่วนอีกคนเป็นคนโปรดของมาดามค่ะ “Jodie Foster” (The Silence of the Lambs, 1991) เรื่องนี้เธอมารับบทเจ้าหน้าที่เลขาธิการสาวโหดและแกร่ง “Delacourt” ตัวแทนชนชั้นสูงจอมเผด็จการที่ทำให้เรื่องทุกอย่างวุ่นวายขึ้นมา

เรื่องวุ่นวายที่ว่าเริ่มจากชีวิตอันแสนน่าเบื่อหน่ายของ “Max” อดีตนักโทษในคดีโจรกรรมที่กลับตัวกลับใจเป็นคนดี เขาเป็นเด็กกำพร้าที่มีฐานะยากจนและด้อยโอกาส ชีวิตในอดีตของเขาผลักดันให้ไปทำงานในโรงงานผลิตหุ่นยนต์ ชีวิตของแมกซ์คงไม่มีอะไรน่าสนใจ หากเขาจะไม่บังเอิญประสบอุบัติเหตุระหว่างการทำงานกลายเป็นผู้ป่วยเพราะมีปริมาณกัมมันตภาพรังสีมากไปในเส้นเลือดซึ่งจะทำให้เขาตายภายในห้าวัน แมกซ์ดิ้นรนเพื่อความอยู่รอด และหนทางเดียวที่เขาต้องทำให้ได้คือหาทางขึ้นไปที่ Elysium เพื่อรับการรักษาจากเครื่องฉายรังสีซึ่งสามารถรักษาโรคร้ายต่างๆ ได้ทุกโรค

เรื่องราวซับซ้อนมากขึ้นเมื่อหนทางสู่ Elysium ไม่ใช่เรื่องง่ายเพราะเป็นเรื่องผิดกฎหมายที่พลเมืองโลกจะไปปรากฏตัวใน Elysium แมกซ์จึงต้องทำภารกิจบางอย่างเพื่อแลกกับการได้ไปรักษาตัว แต่เรื่องก็ไม่ง่ายอย่างที่คิดเพราะมีตัวร้ายและตัวป่วนมากมายที่ทำให้ความหวังของเขาแทบริบหรี่...อะไรเป็นแรงผลักให้เขาฮึดสู้และเขาจะหายจากโรคร้ายหรือไม่คงต้องตามไปลุ้นกันในโรงภาพยนตร์

มาดามไม่ใช่คอหนังประเภทนี้มากหรอกค่ะ เรียกว่าดูได้แต่ไม่ถึงกับโปรดปรานเป็นพิเศษเหมือนแนวสอบสวนสืบสวน เพราะโดยปกติแนวนี้จะกดดันค่ะ ทำให้เราเหนื่อยลุ้นจนตัวโก่งไปหมด ที่สำคัญต้องจินตนาการตามค่ะ ว่าโลกในอนาคตที่ว่าจะเหมือนที่เราคิดหรือเคยฝันถึงหรือเปล่า แต่สิ่งพิเศษที่เรื่องนี้มีอย่างชัดเจนก็คือ “ความอึดอัด” จากคาแรกเตอร์ต่างๆ ค่ะ โดยเฉพาะพระเอกของเรา ที่ทั้งเรื่อง...จะก่อนหรือหลังภารกิจสำคัญ...ก็ต้องรับศึกหนักจนแทบถอดใจเลยทีเดียว ซึ่งโดยส่วนตัวถือว่าเป็นจุดแข็งค่ะ...เพราะชีวิตจริงก็คงไม่ง่ายอย่างที่เราๆ ท่านๆ รู้กันดี พระเอกของเราพยายามกลับตัวกลับใจและอยากใช้ความดีเป็นตัวตั้งต้นของทุกอย่าง แต่เหตุการณ์รอบตัวก็เย้ายวนเสียเหลือเกินให้เขาใช้พลังด้านมืดในตัว

หากคุณๆ เป็นคอหนังไซไฟก็ไม่ควรพลาดหนังเรื่องนี้ค่ะ ถ้าไม่นับภาพแบบดิบๆ ประมาณเลือดสาดรุนแรง วิธีการเล่าเรื่องก็น่าสนใจทีเดียว ที่สำคัญ...อย่างที่เกริ่นตอนต้นว่ามีเนื้อหาสอดแทรกเพื่อเสียดสีประเด็นเรื่องชนชั้นอย่างร้ายกาจ ดูแล้วทำให้นึกย้อนไปถึงเหตุการณ์สำคัญๆ ในประวัติศาสตร์ ที่ว่าเมื่อใดก็ตามที่เกิดการแบ่งแยกและกดขี่ทางชนชั้นอย่างรุนแรง เมื่อนั้นสังคมก็จะผลักดันให้เกิดพลังบางอย่างเพื่อให้เกิดการเปลี่ยนแปลง ไม่ว่าจะในรูปแบบการปฏิวัติหรือการปฏิรูป แต่ไม่ว่าวิธีไหนก็เชื่อว่าคงไม่เป็นที่ชื่นชอบนักเพราะคนเรามักพยายามเลี่ยงความเปลี่ยนแปลงที่ทำให้เราต้องเหนื่อยปรับตัวและปรับใจ แต่เมื่อมันจวนตัวและกดดันถึงขีดสุดจริงๆ ก็คงทำอะไรไม่ได้มากนัก

ความน่าสนใจก็คือปมปัญหาที่เรื่องนี้ผูกขึ้นมา ก็คือเรื่องเดิมๆ ที่เราเคยพบหรือเคยอ่านเจอในประวัติศาสตร์มาตลอดตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบัน สะท้อนให้เห็นว่าในอนาคต...มวลมนุษยชาติก็คงพบเจอแต่เรื่องเดิมหากไม่ยอมเรียนรู้จากอดีต...เพราะอดีตไม่ใช่เรื่องที่เราควรยึดติดแต่เป็นบทเรียนชิ้นสำคัญไม่ให้เราผิดพลาดเหมือนที่ผ่านมา...คุณผู้อ่านว่าจริงไหมคะ?


ตัวอย่างภาพยนตร์ "Elysium" (2013)

จนกว่าจะพบกันใหม่สัปดาห์หน้าค่ะ