สวัสดี ครับ ท่านผู้อ่านที่รักทุกท่าน วันนี้จะพูดถึงพระวัดพลับกันอีกซักที ได้มีการถกเถียงกันมากว่าสร้างในสมัยใด และใครเป็นผู้สร้างพระวัดพลับ ในสมัยก่อนเดิมๆ คนรุ่นเก่าก็ว่าพระวัดพลับสร้างโดยพระสังฆราช (สุก ไก่เถื่อน) เป็นผู้สร้าง และมักจะเรียกพระชนิดนี้ว่า พระสมเด็จวัดพลับ แต่ต่อมาได้มีผู้สืบค้นหาประวัติจึงได้ข้อมูลว่าพระหลวงตาจัน บ้างก็เรียกว่าขรัวตาจัน ซึ่งหมายถึงผู้ที่เข้ามาบวชตอนที่อายุมากแล้วนั่นเอง และบ้างก็ว่าหลวงตาจันนั้นท่านเป็นชาวเขมร บ้างก็ว่าเป็นมอญ

พระวัดพลับ เนื้อชินตะกั่วสนิมแดง กรุวัดโค่งต่อมา ได้มีผู้สืบค้นต่อว่าประวัติเป็นอย่างไรแน่ จึงได้ไปสืบค้นที่จังหวัดอุทัยธานี ซึ่งพบพระวัดพลับบรรจุอยู่ในองค์พระเจดีย์ที่วัดโค่งมากมาย และตามประวัติผู้เฒ่าผู้แก่บอกเล่ากันต่อๆ มาว่า หลวงตาจันเป็นผู้นำพระมาจากกรุงเทพฯ ใส่เรือมาบรรจุไว้ ผู้ที่ตามสืบค้นก็ได้ไปถึงที่ตัวตลาดอุทัยฯ

สอบถามถึงพระที่มีชื่อว่าจันในสมัยก่อนนั้นมีหรือไม่ ก็ได้ความว่ามีหลวงปู่จันวัดโบสถ์ซึ่งตั้งอยู่คนละฝั่งแม่น้ำกับตัวตลาด ก็ได้ทราบว่าหลวงปู่จันเป็นอดีตเจ้าอาวาสวัดโบสถ์ในสมัยรัชกาลที่ 5 แล้วก็กลับมา โดยคิดว่าเป็นพระหลวงตาจันรูปเดียวกัน และได้เขียนเรื่องนี้ขึ้น ผู้คนจึงได้เชื่อกันต่อมาว่าหลวงปู่จันวัดโบสถ์เป็นผู้สร้างพระวัดพลับขึ้น มา ในยุคสมัยรัชกาลที่ 5 จึงสรุปว่าไม่ได้สร้างในสมัยสมเด็จพระสังฆราช (สุก ไก่เถื่อน)

ผมได้สืบค้นต่อมาด้วยความสงสัย เนื่องจากประวัติไม่ตรงกันคนเฒ่าคนแก่ในกรุงเทพฯ บอกเล่าให้ฟัง ก็ได้เดินทางไปที่อุทัยธานีหลายครั้ง ใช้เวลาถึง 3 ปี เพื่อสืบค้นดู ไปที่วัดโบสถ์ สอบถามประวัติดูแล้ว ปรากฏว่าหลวงปู่จัน วัดโบสถ์ ท่านไม่ได้มีความเกี่ยวพันกับวัดพลับเลย ก็จึงงงๆ แล้วจึงได้ไปสืบต่อที่วัดโค่ง (วัดธรรมโสภิต) วัดเจ้าของกรุ

จึงได้รับทราบความจริงว่า ที่วัดโค่งนี้เจ้าอาวาสองค์แรกชื่อหลวงตาจัน บวชเป็นพระภิกษุในสมัยรัชกาลที่ 2 คนละคนกับหลวงปู่จัน วัดโบสถ์ หลวงตาจันนี้เป็นชาวไทยเชื้อสายมอญ ก่อนบวชมีอาชีพค้าแพซุง เป็นเพื่อนกับหม่องเปรียงโค่งเชื้อสายมอญด้วยกัน ร่วมหุ้นค้าไม้ด้วยกัน เวลาล่องซุงมาขายที่กรุงเทพฯ ก็มักจะแวะพักที่วัดพลับเนื่องด้วยทั้งสองคนเคารพศรัทธาในองค์สมเด็จพระสังฆราช (สุก ไก่เถื่อน) ซึ่งตอนนั้นยังไม่ได้เป็นสมเด็จพระสังฆราช

ต่อมาหลวงตาจันเริ่มเบื่อหน่ายทางโลก ต่อมาท่านจึงได้เข้าอุปสมบทที่วัดพลับกับสมเด็จพระสังฆราช (สุก) และจำพรรษาอยู่ที่วัดพลับเรื่อยมา ต่อมาหม่องเปรียงโค่งสหายของหลวงตาจันก็ได้สร้างวัดขึ้นวัดหนึ่ง เรียกกันว่า "วัดหม่องเปรียงโค่ง" แล้วจึงได้นิมนต์หลวงตาจันขึ้นมาจำพรรษา ในขณะที่ท่านจำพรรษาอยู่ที่วัดพลับนั้น ท่านจึงได้คิดสร้างพระเครื่องเนื้อผง ขึ้น

โดยได้ไปขอผงวิเศษจากสมเด็จพระสังฆราชฯ และได้อาราธนาสมเด็จฯ ท่านปลุกเสกให้ หลวงตาจันเมื่อสร้างพระเสร็จแล้วจึงนำพระส่วนหนึ่งไปบรรจุไว้ที่วัดพลับ และส่วนที่เหลือก็ได้นำติดตัวมาที่วัดโค่ง และบรรจุไว้ที่องค์พระเจดีย์ ปัจจุบันลูกหลานของหม่องเปรียงโค่งก็ยังมีอยู่ที่แถวๆ วัดโค่งนั่นเองครับ

พระของทั้งสองวัดจึงเหมือนกันทุกประการ และพระวัดพลับมีพระเนื้อชินด้วยหรือ? ก็ตอบได้ว่ามี แต่พบน้อยมาก เป็นพระเนื้อชินตะกั่วสนิมแดง ส่วนมากที่พบเป็นพิมพ์ตุ๊กตาใหญ่และพิมพ์ปิดตา ในวันนี้ผมจึงได้นำพระวัดพลับที่พบในกรุวัดโค่ง พิมพ์ตุ๊กตาใหญ่ เนื้อชินตะกั่วมาให้ชมกันครับ

ด้วยความจริงใจ:แทน ท่าพระจันทร์

 ข้อมูลจากข่าวสด