Bloggang.com : This road is mine : เมื่อฉันหยิบแผ่นคอนเสิร์ต "PLAMY's Life Concert" มาดูอีกครั้ง

เมื่อฉันหยิบแผ่นคอนเสิร์ต "PLAMY's Life Concert" มาดูอีกครั้ง

.......เสียงเพลง"จาดัม จาดัม"ดังขึ้นเป็นครั้งเเรก ณ หอประชุมใหญ่ธรรมศาสตร์ บนเวทีที่เเสงไฟสีเเดงจับสาดส่องไปทั่ว เเละม่านกำลังเปิดออก...เผยให้เห็นสาวน้อยร่างเล็กในชุดสีม่วงสดใสยืนนิ่งอยู่ตรงกลางระหว่างม่านที่ถูกจับเเหวกออกห่างไปเรื่อยๆ.......

.......เสียงกรี๊ดดังขึ้นลั่น บทเพลงเเรกดังขับขาน...สาวน้อยบนเวทีหากมองเเต่ภายนอกอาจจะดูเหมือนไม่สะทกสะท้านอะไร...เเต่ฉันว่าในใจของเธอข้างในนั้นคงเต็มไปด้วยความตื่นเต้น หัวใจของเธอคงจะบอกกับเธอว่า...นี่คือคอนเสิร์ตใหญ่ครั้งเเรกในชีวิตของเธอ เเละผู้คนข้างนอกม่าน เขากำลังรอคอยคอนเสิร์ตนี้ของเธออยู่........

นี่เป้นระยเวลาห้าปีมาเเล้วหลังจากคอนเสิร์ตครั้งนั้น...

เมื่อคืนฉันนึกครึ้มใจอะไรขึ้นมาไม่รู้ หยิบเเผ่นคอนเสิร์ตนี้ขึ้นมาดูอีกครั้ง ความจริงฉันไม่เคยไปดูคอนเสิร์ตปาล์มมี่จริงๆเลยสักครั้งเดียว เเละมักจะตามซื้อทางเเผ่นวีซีดีมาโดยตลอด...เเละทุกครั้งที่ดูก็จะบอกกับตัวเองว่า..."ทำไมเราไม่ไปอยู่ในนั้นนะ ชาตินี้ฉันขอได้ไปดูคอนเสิร์ตปาล์มมี่สักครั้งเหอะ " ...จนบัดนี้ฉันยังปล่อยให้ความปรารถนานั้น เป็นความปรารถนาต่อไป...เป้นความฝันที่ดูเหมือนจะทวีความรุนเเรงในหัวใจมากขึ้นๆ

........เปิดคอนเสิร์ตครึ่งเเรกด้วยบทเพลง"เขาลืม" "พื้นที่ส่วนตัว" เพลงเร็วที่ปลุกจังหวะคนดูให้ครึกครื้น เมื่อเพลงจบเธอกล่าวสวัสดีทักทายคนดู เธอยิ้มเเละบอกกับคนดูว่าเธอตื่นเต้นมากในค่ำคืนนี้ ไม่พูดพร่ำทำเพลง ต่อด้วยบทเพลง "อยู่ต่อได้หรือเปล่า" ที่ได้ยินใครหลายคนร้องตามเธอไปพร้อมๆกัน..........

ฉันรู้สึกว่า ปาล์มมี่เมื่อ 5 ปีที่เเล้ว เธอยังดูสดใสเหมือนดอกไม้ที่เพิ่งจะผลิบาน ...ปาล์มมี่ในอัลบั้มชุดเเรก ผู้คนรู้จักเธอดี เพราะความที่เธอ"ไม่เหมือนใคร"เเละเป้นตัวของตัวเอง เธอกล้าที่จะร้องในสไตล์ของตัวเอง เธอกล้าที่เเต่งตัวในเเบบของเธอ เเละสิ่งเหล่านี้นับว่าเป็นสิ่งที่สร้างความเเปลกใหม่ให้กับวงการเพลงไทยอยู่ไม่น้อย

........."One look at you and I fall apart
One touch I feel You deep in my heart
One word from you, just to make it start
hm.....hmm...."
นี่คือเพลงใจหายไปเลยที่พี่โอมเป้นคนให้ปาล์มมี่ลองเเต่งเนื้อเพลงเป็นภาษาอังกฤษดู วันนั้นเธอนำบทเพลงนี้มาร้องให้เราฟัง ....ตามมาด้วยเพลง"ฝันดีเเค่ไม่กี่คืน" เธอบอกว่าเป็นเพลงที่เธอเเต่งเอง เธอถือกีตาร์มาให้พี่โอมฟังเพลงของเธอ เเละมันทำให้เธอได้ออกอัลบั้มกับอาร์พีจีเป้นครั้งเเรก..........

ฉันเห็นเธอโยกตัวไปตามจังหวะของเธอ เเล้วก็นั่งนึกยิ้มในใจ อะไรหนอ...ที่ทำให้เราตกหลุมรักเธอได้ขนาดนี้ ฉันชอบลีลาของเธอ ฉันชอบความเป็นตัวของตัวเอง เเละฉันชอบที่เธอพยายามเดินตามความฝันของเธอ จนมาถึงวันนี้ที่เธอได้ขึ้นมาเป็นศิลปินอย่างเต็มตัว จนผู้คนทั่วบ้านทั่วเมืองเขาเต้นตามจังหวะของเธอกันหมด

........"เพราะว่าใจ กลัว กลัวเธอจะทิ้งกัน จาก ไป ลืมคนที่เคยบอกรัก กัน ลืมทุกๆอย่าง มันอ่อนล้าเเละสับสน..." เเขกรับเชิญปาล์มมี่ในคอนเสิร์ตครั้งนี้คือ จั๊ก ชวิน ซึ่งปาล์มมี่เธอบอกว่าฝีมือเล่นกีตาร์เพลงนี้คือผู้ชายคนนี้นั่นเอง........

เป้นเพลงที่ไพเราะเพลงหนึ่งของเธอ เพลงที่ผู้คนจดจำเเละร้องตามเธอ จั๊กเล่นกีตาร์เเละปาล์มมี่ยืนร้องอยู่ข้างๆ นัว่าเป้นการร่วมงานกันอย่างลงตัว เเละเพลงที่ออกมาก็เพราะเหลือเกิน

..........ตอนนี้ปาล์มมี่ฝากเวทีไว้ให้จั๊กได้เล่นเพลงเดี่ยวของเขา "ฉันจะตาม" เเละเพลง "ตัวจริงของเธอ"...ความไพเราะของเสียงที่นุ่มบาดลึก เสียงกีตาร์ที่บรรเลงได้ละเอียดอ่อน นิ่งสะกดคนดูให้ตกอยู่ในภวังค์เเห่งความอบอุ่นของผู้ชายคนนี้.........

........เพลงไม่ทันจบ สาวมี่เดินออกมาจากหลังเวทีอีกครั้ง คราวนี้เธอสวมชุดสีขาวทั้งชุด เเละที่บนศีรษะของเธอสวมมงกุฎดอกไม้สีขาว ... เธอเดินเข้ามาหาเคียงคู่จั๊กที่หน้าเวทีอีกครั้ง เเละร่วมกันร้องเพลงท่อนจบพร้อมกัน เสียงเพลงจบด้วยเสียงเกากีตาร์ที่สุดจะไพเราะ ตามมาด้วยเสียงผู้คนปรบมือกันเกรียว...........

...........เธอพูดว่า "ยังไม่ได้บอกมี่เลยว่าวันนี้มีน่ารักรึเปล่า".............

วันนั้นเธอน่ารักมากจริงๆ เเต่อย่างไรก็ตาม ฉันไม่ได้ชื่นชอบเธอด้วยความน่ารักจากภายนอก เเต่ฉันชอบที่เธอทำตัวน่ารักบนเวที เธอมักจะขอบคุณคนดูที่ช่วยกันร้อง ที่ลุกขึ้นมาเต้น จนบางครั้ง ฉันเห็นเธอไหว้อย่างคนไทยๆเลยให้กับคนดู ...ฉันเห็นถึงความรู้สึกดีใจ ปลาบปลื้มใจ ผ่านมาทางใบหน้าของเธอ น้ำเสียงเเละความรู้สึก ฉันรับรู้ได้ว่าเธอขอบคุณมาจากหัวใจจริงๆ

..........."ตอนนี้กี่โมงเเล้วคะ" เป้นคำถามที่เธอใช้ขึ้นเพลง"แปดโมงเช้าวันอังคาร" เเละเธอมักจะใช้เสียงของเธอในการเอื้อนเอ่ยโหยหวนไปตามจังหวะ นับว่าวันนั้นเป็นจุดเริ่มต้นที่ดีที่ได้เห็นลีลาเธอร้องสดเเบบนี้ในตอนปิดท้ายของเพลง ...บทเพลงต่อมากับเพลง "เเสนสบาย" เเละ"ฟ้าส่งฉันมา"............

..........."ฟ้าคงส่งให้ฉันมาเกิด ให้พบเธอ..ฟ้ากำหนดเส้นทางเส้นหนึ่ง ให้เราได้เจอ ให้เรารักกัน"................

นั้นสินะ ฟ้าคงกำหนดให้เราได้มาพบมารู้จักกัน นี่เป้นอีกบทเพลงหนึ่งที่ฉันชอบมากๆในอัลบั้มนี้ ... ฉันนั่งดูไปเเล้วก้ร้องตามเธอไปด้วย เเต่อยู่ดีๆ ฉันก็ร้องไห้ ...น้ำตาฉันไหล...คงไม่ได้มีความหลังซาบซึ้งอะไรกับเพลงนี้หรอก เเต่ฉันมักจะอินไปกับเสียงเพลง โดยเฉพาะอย่างยิ่ง กับในบรรยากาศคอนเสิร์ตเเบบนี้ กับศิลปินที่ชื่นชอบ...ฉันไม่รู้มันจะเรียกดีใจได้ไหม เพราะฉันเองก็ไม่ได้ดีใจอะไรขนาดนั้น เเต่เเค่รับรู้ว่า ผู้หญิงคนหนึ่งเธอก้าวอย่างมั่นใจไปบนเส้นทางของเธอ จนได้มายืนอยู่ตรงจุดๆนี้ ต่อหน้าคนดูเป็นร้อยๆ เเละกำลังพัฒนาตัวเองต่อไปเรื่อยๆไม่หยุด

............ต่อด้วยเพลง "ทบทวน" ...อยู่กับสายลม อยู่กับเเสงดาว อยู่กับความเหงาใจ อยู่กับพื้นดิน อยู่กับพื้นทราย ปล่อยให้ใจว่างเปล่า....คอนเสิร์ตดำเนินต่อไปเรื่อยๆ จนมาถึงช่วงสุดท้าย.........

..........."พร้อมจะร้องดังๆกับมี่ม้ายยยยยยยยย"...เธอเริ่มปลุกเร้าจังหวะคนดูอีกครั้ง กับเพลงสุดท้าย เธอกำลังทำให้คนดูลุกขึ้นยืนเเละเต้นไปพร้อมกับเธอ...เเละเเล้วเพลงก็ดังขึ้น "จาดาดาดัม จาดัม จาดัม จาดา...........

............คนทุกคนในหอประชุมลุกขึ้นยืน เต้นในท่าของเธอ เเละร้องไปพร้อมกับเธอ...ส่วนเธอก็เเสดงออกถึงความเต็มที่บนเวทีเป้นครั้งเเรก เธอรู้จังหวะ เธอรู้ลีลาของเธอ เธอมันส์กับมัน....ทั้งหมุนเหวี่ยงตัว ถอดรองเท้า ส่ายก้นให้คนดู ...สองเเขนอ้าออกให้คนดู เเละยืนตรงขอบเวที ...ใบหน้าของเธอช่างมีความสุขมากเหลือเกิน.............

พัฒนาการของเธอเริ่มจากจุดเริ่มต้นเล็กๆตรงนี้ ทุกครั้งที่เราได้เห็นคอนเสิร์ตของปาล์มมี่ ที่ได้เห็นเธอเเสดงออกอย่าง"สุดยอด"อยู่บนเวทีนั้น ก็มาจากจุดเริ่มตรงนี้ ... เพลงนี้ในคอนเสิร์ตวันนั้น เมื่อเทียบกับเพลงนี้ในคอนเสิร์ตวันนี้ มันเห็นได้ชัดว่าเธอพัฒนาไปมากมาย ทั้งเสียงร้อง ลีลา เเละอารมณ์ที่ส่งให้กับคนดู...มันรู้สึกได้จริงๆว่าเธอเต็มที่กับมันจริงๆ เเละมากขึ้นในทุกๆครั้งที่ผ่านไป...เธอไม่ได้หยุดนิ่งเฉยเลยสักนิด

.............ไม่ต่างอะไรกับคนดูหลายร้อยคนในที่เเห่งนั้น ใบหน้าของพวกเขาก็มีความสุขด้วยเช่นกัน ...มีความสุขที่ได้ฟังในบทเพลงของเธอ...มีความสุขที่ได้ยืน ได้ร้อง ได้เต้นไปพร้อมกับเธอ........ปาล์มมี่.........

เเละฉันที่ได้ดูอยู่ตรงนี้ก็มีความสุขมากเช่นกัน...

คอนเสิร์ตเเม้จะจบไปแล้ว เเต่มันสร้างความประทับใจให้หลงเหลือเอาไว้บันทึกในความทรงจำ...ขอบคุณปาล์มมี่ที่สร้างความสุขให้กับทุกคนในวันนั้น...

เเละคงต้องบอกตัวเองอีกครั้ง(ที่เท่าไหร่ก็ไม่รู้)ว่า "ต่อไปฉันจะไม่พลาดคอนเสิร์ตของเธออีก..."

Create Date : 31 พฤษภาคม 2550

Last Update : 10 มิถุนายน 2550 4:02:01 น.

6 comments

Counter : 2457 Pageviews.

ไงจ๊ะ จะไปดูอีกเหรอ ครั้งหน้ามะไหร่ละนี่ เฉลียงยังมะได้ไปดูเลยน้า

โดย: Hua IP: 125.25.191.34 วันที่: 1 มิถุนายน 2550 เวลา:0:52:17 น.

ปาล์มมี่เป็นคนที่เล่นคอนได้หนุกที่สุดเลย
ชอบฟังเหมือนกัน เป็นคนที่เสียงใสดี
ว่างๆก็เอารู)ปาล์มมี่ตอนผมสั้นมาดูหน่อยดิ
อยากดูมากๆ คับ อิอิ

โดย: บิว IP: 125.26.139.250 วันที่: 1 มิถุนายน 2550 เวลา:9:01:15 น.

ปาล์มมี่มีรอยยิ้ม ผมก็มีรอยยิ้ม เรา

เหมือนกัน ในสถานที่และเวลาที่ต่างกันเท่านั่นเอง...

โดย: naigod IP: 124.121.20.80 วันที่: 1 มิถุนายน 2550 เวลา:16:01:17 น.

เขียนบล็อกได้ดีมากๆคะ แอบซึ้งจนน้ำตารื้นเหมือนกันเมื่อได้อ่าน
หรือเป็นเพราะรักและชื่นชมปาล์มมี่เหมือนกัน เลยรู้สึกเหมือนกำลังอ่านความรู้สึกตัวเองที่มีต่อนักร้องคนนี้ เคยมีโอกาสดูคอนเสิร์ตสดๆอยู่ครั้งหนึ่ง ปลื้มมากๆ ยิ่งชื่นชมในตัวตนและความสามารถจนยอมรับทั้งใจว่าปาล์มมี่คือศิลปินจริงๆ ในขณะที่มีนักร้องมากมายในเมืองไทยไม่ใช่ ไม่ถึง คนละระดับ
ขอบคุณที่ถ่ายทอดบทความดีๆไว้นะคะ

โดย: bowlfat

วันที่: 29 ตุลาคม 2551 เวลา:15:34:34 น.

ชอบปาล์มมี่ที่สุด ตอนนี้หายไปไหน คิดถึงมาก อยากฟังเสียง........

โดย: บิวตี้ IP: 58.147.85.2 วันที่: 9 สิงหาคม 2552 เวลา:14:18:15 น.

I ♥ PLAMY

โดย: cherry IP: 115.67.229.205 วันที่: 25 พฤศจิกายน 2552 เวลา:6:46:48 น.