เล่มนี้เป็นความเรียง(ชอบคำนี้จัง)ของ วรพจน์ พันธุ์พงศ์
เป็นหนึ่งในทีมงานของทีวีบูรพา ในเล่มก็พูดถึงคนในทีวีบูรพา และสำนักพิมพ์ก็เป็นพิมพ์บูรพา ที่พิมพ์เล่มนี้
เล่มนี้รวมความเรียงช่วงปี พ.ศ. ๒๕๔๔ - ๒๕๔๗

เล่มนี้น้องคนหนึ่งให้ยืม แบบว่าน่าจะชอบ กว่าจะอ่านก็หลายเดือนทีเดียว ครั้งนี้ครึ้มอกครึ้มใจเลยคว้ามาอ่าน ชอบมากเลยครับ

สะดุดตั้งแต่ประวัติผู้เขียน เป็นคนโคราช มอต้นเรียนทางพระ มอปลายเรียนทับแก้ว ราชบุรี นึกถึงคุณ คนทับแก้ว หลายครั้งเมื่ออ่านเล่มนี้ เพราะในเล่มพูดถึงทับแก้วบ่อยๆ
ผู้เขียนเป็นนักฟุตบอลกองกลาง สวมเสื้อเบอร์แปด เหมือน วิทยา เลาหกุล ที่สะดุดเพราะเราก็ร่วมสมัยทีมชาติชุดนี้
ผู้เขียนแก่กว่าเราสองปี สนิทกับ ปราบดา หยุ่น จึงทำใ้ห้รู้วิธีการทำงานของปราบดามากขึ้น

มีคำเด็ดๆ เกี่ยวกับเพื่อนเยอะเลยครับ เพราะทั้งเล่มเป็นการบันทึกถึงคนที่เขาพบพาน ซึ่งส่วนใหญ่คือ เพื่อน
ลองดูคำนี้สิครับ

เพื่อนก็คล้ายที่ปัดน้ำฝน คอยปัดเป่า เปิดทัศนวิสัยให้ชีวิตดำเนินต่อไปโดยไม่อ้างว้างนัก

มีเพียงคนเคยบาดเจ็บเท่านั้นที่รู้ว่ามือของเพื่อนมีความหมายแค่ไหน โดยเฉพาะในนาทีที่เดินอยู่บนเส้นทางอันขรุขระพร่าเลือน

จากบท เส้นทางที่พร่าเลือน

อ่านเล่มนี้แล้วเห็นว่าผู้เขียนสามารถบันทึกเรื่องราว สถานที่ต่างๆ ได้เป็นอย่างดี
แต่เรื่องพวกนี้หากฝึกฝนเราก็น่าทำได้นะ
แต่ที่แน่ๆ ชื่อ วรพจน์ พันธุ์พงศ์ จะเป็นนักเขียนที่ใช่คนอื่นไกล เพราะถูกจริตกันเสียแล้ว

หากอยากอ่านแนวการบันทึกจากการไปสถานที่ต่างๆ ที่เต็มไปด้วยมิตรภาพ น่าอ่านครับเล่มนี้
อ่านจบไวกว่าที่คิดครับ

อีกอย่างที่รู้คือ คนในทีมทีวีบูรพานี่ น่าสนใจดีครับ

Create Date : 26 พฤศจิกายน 2550
Last Update : 27 พฤศจิกายน 2552 18:03:31 น.		16 comments
Counter : 2305 Pageviews.
Share Tweet