อาจเป็นเพราะ เป็นมรดกโลก อาจเป็นเพราะ ใช้เพียงพาสปอร์ต 1 เล่ม อาจเป็นเพราะเป็นปีใหม่ ที่น่าจะแปลกออกไป หรือยังไง ... ทำให้ตัดสินใจไป นครวัด-นครธม เสียมเ...รียบ กัมพูชา เพื่อนบ้านติดกัน ที่เรารู้จักเค้าแค่เพียงว่าเป็นเมืองที่มีแรงงานต่างด้าวที่เข้ามาอยู่เมืองไทย เป็นจำนวนนับล้านๆ คน
วันแรก 30 ธันวาคม 2555
ทั้ง 5 ชีวิต ต่างที่มา แต่มีใจเดียวกันคือการเดินทาง(คิดเอาเองว่าใจเดียวกัน) ออกเดินทางกันแต่เช้ามืด ตีห้าครึ่ง เพื่อมุ่งสู่ด่านชายแดน บ้านคลองลึก อ.อรัญประเทศ จ.สระแก้ว ระยะทางประมาณ 250 กม. อรัญประเทศในวันนี้ดูๆไปแล้วแทบไม่มีอะไรแตกต่างจากที่เคยสัมผัสเมื่อสิบกว่าปีที่แล้วบรรยากาศการซื้อขายแลกเปลี่ยนสินค้ายังคงคึกคัก แม้ว่าจะเป็นช่วงเทศกาลส่งท้ายปีเก่า เรามาถึงกันประมาณ 11 โมงเช้า เริ่มมีอาการหิวข้าวเช้า กันแล้วเลยแวะทานอาหารเช้า+เที่ยง กันที่ใกล้ๆด่าน ประมาณใกล้ๆเที่ยงจึงกันเดินข้ามด่านชายแดนกัน มีคนไทย คนต่างชาติข้ามชายแดนไปกัมพูชากันไม่หนาแน่นมากนัก เรานั่งรถบัสที่มีให้บริการฟรี ต่อไปยัง Poipet Terminal Bus Station ใช้เวลาประมาณ ยี่สิบนาที
เพื่อเหมาแท็กซี่ ต่อไปเสียมเรียบ ใช้เวลาประมาณสองชั่วโมงครึ่ง ระยะทางประมาณ 150 กม.
แท็กซี่มาส่งเรา ทั้ง 5 ที่จอดรถและให้เราเหมาตุ๊กตุ๊กต่อไปที่โรงแรมเอง (แอบงงเล็กน้อย นึกว่าส่งที่โรงแรม) สุดท้ายมาถึงโรงแรมพร้อมกับมีเพื่อนชาวเขมรโดดขึ้นตุ๊กตุ๊กเพื่อนคันที่สองของเรามาด้วยมาตอนไหนมองไม่ทัน ที่แท้พอถึงโรงแรม จึงรู้ว่าเค้าเป็นคนขับรถแท็กซี่นำเที่ยวในเสียมเรียบ แรกที่เดียว พี่เค้าคิดเรา 1,000 THB /คน สำหรับ การพาไปโตนเลสาบในวันนี้ และการพาเที่ยว 4 ปราสาทในวันรุ่งขึ้น (บันทาย เสรี, ปราสาทบายน, ปราสาทตาพรม หรือ แองเจลิน่าโจลี่ อังกอร์ และ Angor Watt หรือนครวัดของพี่ไทยเรานั่นเอง) ต่อรองกันจนเมื่อยเพลีย ด้วยภาษาอังกฤษที่ได้รับการฝึกฝนอย่างดีจากระบบอุดมศึกษาของรัฐบาลไทย กระทั่งได้ในราคา 380 THB/คน แอบงงว่าแพงไปมั้ยตอนแรกอ่ะ มันลดลงตั้งเกือบสามเท่าเลยนะ แถมด้วย การเหมาแท็กซี่ไปส่งที่ปอยเปต ในวันที่สาม ในราคา 9 USD /คน ซึ่งถูกกว่าขามาซะอีกหน่ะ

เราเก็บกระเป๋าที่ห้องพักและล้างหน้าล้างตา เพื่อรอให้พี่ดารา หรือพี่ทีแท็กซี่ชาวเขมร ที่พูดอังกฤษ คล่องปรื้อ มารับเราตอนบ่ายสอง ครึ่ง เดินทางไปวัดใหม่ หรือ killing fill เสียมเรียบ killing fill ของจริงเห็นว่าอยู่ พนมเปญ เดินวนดูหัวกระโหลกนับร้อยๆอยู่ในเจดีย์ กันสองรอบ ยัง งง งง อยู่(งงส่วนตัวเพราะออกเดินทางตั้งแต่ เที่ยงคืนมาจากบ้าน )
และนั่งรถต่อไปโตนเลสาบ ทะเลสาบที่ใหญ่ที่สุดในเอเชีย ด้วยบรรยากาศถนนลูกรังสีแดงฝุ่นคลุ้งแดดเปรี้ยง แต่ชั้นแอร์เย็น มาขึ้นเรือยนต์เช่าเหมาลำอย่างหรู ล่องแม่น้ำโขง เพื่อดูความเป็นอยู่ของชาวเขมร และชาวเวียดนาม พลัดถิ่น เห็นไกด์ บนเรือบรรยายว่า คนเวียดนามมาอยู่แถวนี้ช่วงสงครามเวียดนาม มีแพโรงเรียนของเด็กเวียดนาม โรมันคาทอลิก ที่ไกด์จอดให้ขึ้นไปบริจาคน้ำแพคละ 150 บาท นัยว่า ค่าใช้จ่ายส่วนหนึ่งจะนำไปช่วยเด็กเวียดนามและเด็กกัมพูชา แถวๆนั้น เพื่อนร่วมทริป ต่างปรึกษากันภายหลังว่า เด็กเยอะเพราะว่า ไม่มีไฟฟ้า รึเปล่าหนอ
โตนเลสาบปลายแม่น้ำโขงช่วงนี้น้ำเยอะ เป็นน้ำสี โอวัลตินเห็นแล้วอยากกินไมโล ภูเขาไฟ มีเด็กหญิงเล็กๆพายกะละมังมาให้เราถ่ายรูปพร้อมกับงูในกะละมัง เด็กส่วนใหญ่มีงูมาด้วยคงคุ้นชินกับงูจนเหมือนเป็นเพื่อนกัน
เที่ยวโตนเลสาบ ไม่ไปรู้ แปลกตาไปอีกแบบ

ประมาณ สี่โมงครึ่งเราก็เดินทางกลับกัน เพื่อกลับเข้าเมืองไปชมรำนางอัปสรา ซึ่งได้ข้อมูลจากชาวGANG ที่เคยมาแล้ว และจากทางเนตมาว่าเป็นรำที่สวยแปลกตาที่สำคัญอาหารบุฟเฟ่ต์ มีให้เลือกหลากหลาย ในเวปบอกว่าให้รีบไปประมาณหกโมงครึ่ง กินอาหารอิ่ม จะได้ดูการแสดงบนเวทีพอดี ซึ่งเราก็ ไปถึงก่อนเวลา จึงไปเดินเยี่ยมชมห้างเปิดใหม่ของเสียมเรียบ ชื่อห้าง LUCKLY เป็นห้างสามชั้น บรรยากาศไม่พลุกพล่านมากนักพอได้เวลาเราก็เดินมาที่ภัตาคาร ที่เราซื้อตั๋วไว้แล้ว เข้าไปทานอาหาร ซึ่งมีให้เลือกเยอะสมกับที่ได้ข้อมูลมา อาหารบางอย่างเหมือนบ้านเรา มีข้าวผัด ไข่เจียว มีต้มยำไก่บ้าน ที่ไม่ใช้มะนาว หรือใช้แต่มะนาวแปลกๆ ไก่ย่าง หมูตุ๋น บาร์บิคิว ที่รสชาติแตกต่างไปจากบ้านเราเล็กน้อย แต่คนที่นี่ไม่มีพริกน้ำปลา หาไม่เจอเลย ที่ไม่ใช่อาหารไทยก็มี เช่น สปาเกตตี้ สลัด ก็มี มีแม้กระทั่งอาหารญี่ปุ่น ก๊วยเตี๊ยว ขนมหวานหน้าตาคุ้นเคย และปิดท้ายด้วยผลไม้ที่เหมือนเมืองไทยแป๊ะกินใกล้ๆอิ่มก็เริ่มมีการแสดง มีเมขลาล่อแก้ว มีรำจับปลา และรำอัปสรา ซึ่งพอการแสดงจบเค้าก็ออกมายืนให้เราได้ถ่ายรูปกัน หลังจากนั้นชาวทริปก็เดินเรื่อยๆเพื่อสำรวจบริเวณเมืองเสียมเรียบยามค่ำคืน ซึ่งมีนักท่องเที่ยว ต่างชาติ ฝรั่ง เกาหลี ไทยจีน มานั่งสังสรรค์ อุ่นเครื่องวันส่งท้ายปีวันพรุ่งนี้กันคับคั่ง ช่างแตกต่างจากเมืองกัมพูชาในอุดมคติเสียจริงๆ
เดินไม่นานักเราก็เหมาตุ๊ก ตุ๊ก ซึ่งที่จริงคือมอเตอร์ไซด์พ่วง แต่เป็นพ่วงทางด้านหลัง ไม่เหมือนบ้านเราพ่วงข้าง กลับที่พัก เพื่อพักผ่อนและลุยเมือง กัมพูชาต่อในวันพรุ่งนี้
วันแรก ค่าใช้จ่ายต่อ 1 คน
ค่ารถกท.-สระแก้ว บวกค่ารับฝากรถ 136 THB
ค่าอาหารเช้าควบเที่ยง 70 THB
ค่าทิป คนนำทางจากปอยเปต ไป Terminal Bus Station 20 THB
ค่าแท็กซี่ ปอยเปต เสียมเรียบ 12 USD
ค่าต่อรถตุ๊กตุ๊ก จาก เทอร์มินอล เสียมเรียบ ไปที่พัก 40 THB
ค่าที่พัก Angkor Boutique Hotel รวมอาหารเช้า 415 THB
ค่าเหมารถแท็กซี่ ไปโตนเลสาบ +เที่ยว 4 Angkor 12 USD
ค่าเรือโตนเลสาบ 16 USD
ค่าทิป ไกด์บนเรือ และคนขับเรือ 60 THB
ค่าน้ำดื่มบนเรือ 1 USD
บริจาคน้ำเพื่อเด็กเวียดนาม บนเรือแพ โตนเลสาบ 1 USD
ค่าเข้าชม รำอัปสรา พร้อมอาหารบุฟเฟ่ 12 USD
น้ำดื่ม (ซื้อที่ห้าง Lucky เพราะกลัวน้ำในภัตาคารแพง) 48 THB
ค่ารถตุ๊กตุ๊ก จาก PUB TREET กลับที่พัก 20 THB
รวมวันแรก 809 THB+54 USD หรือ 2,456 THB ( 1 USD เท่ากับ 30.50 THB)

วันที่สอง 31 ธันวาคม 2555
เราตื่นกันไม่เช้านักตามประสา นักท่องเที่ยวไม่พี้ซัน หลังทานอาหารเช้าที่โรงแรม ไข่ดาว ขนมปัง กาแฟ เก้าโมงครึ่ง เราเดินทางไปเพื่อทำตั๋ว One Day Trip เมื่อเรียบร้อยแล้ว ก็ออกเดินทาง 60 กม. เพื่อไป ปราสาทบันทาย – เสรี ระหว่างทางสองข้างทางที่ไปเป็นหมู่บ้านชาวเขมรดั้งเดิม ทำด้วยจาก มุงแฝก คล้ายๆแถบชนบท อีสานบ้านเรา แต่ถนนเป็นถนนลาดยางมะตอย ตลอดทาง บันทายเสรี ซึ่งพี่ดารา บอกว่าเป็นปราสาทที่แกะสลักอย่างละเอียดเพราะเป็นฝีมือของผู้หญิง และมีสีชมพู ในปราสาทนี้จะเข้มงวดมากในการเข้าชมจะไม่ให้นักท่องเที่ยวสัมผัสตัวปราสาท และคนเฝ้าเดินมาบอกให้ ข้าพเจ้าหุบร่มเพราะ จะไปโดนตัวปราสาท เค้าว่า ไม่ต้องกางหรอก not too hot not too cold ว่ะ . แอบเคืองว่าแหม ดูแลเข้มจริงเลยนะ รูปแกะสลักลวดลายไม่เหมือนปราสาทบ้านเราละเอียดแบบพี่ เค้าคุยไว้จริงๆ... เดินชมกันหนึ่งรอบเราก็เดินทางกลับ และแวะทานข้าวที่ร้านใกล้ๆกับ King Swimming Poll เห็นพี่ดาราคนเดิมบอกว่า ใต้น้ำมีวัดด้วย สงสัยอารมณ์ วัดวังค์วิเวการาม ที่สังขละบุรี รึเปล่า อาหารก็หน้าตาแบบอาหารไทยแต่รสชาติตกต่าง และไม่มีน้ำปลาตามเคย กับข้าวจานละ 5-6 USD จัดราคา ค่อนไปทางสูงนะ เพราะหน้าตาแบบนี้ บ้านเรา เจ็ดสิบาทนะจ้ะ

หลังจากนั้น เราก็มุ่งหน้าสู่ ปราสาทตาพรม หรือปราสาททูมไรเดอร์ หรืออีกชื่อ คือแองเจลิน่า โจลี่ อังกอร์ ได้เกร็ดความรู้ว่า แมดด็อก(ลูกชายบุญธรรมของโจลี่) มีฝาแฝดและโจลี่เลือกแมดด็อกเพราะน้องคนนี้ยิ้มให้เธอ ช่างเป็นรอยยิ้มเปลี่ยนชีวิตจริงๆนะแมดจ๋า ปราสาทตาพรม แฝงมนต์ขลังมาก ต้นไม้ยักษ์มาโอบล้อมปราสาทขนาดใหญ่ ถ้าไม่ใช่เวลาแบบนี้ที่คนมากมายและเป็นตอนกลางวัน คงรู้สึกกลัวและหลงนึกไปว่าเดินในยุคไดโนเสาร์แน่นอน คิดไปว่าต้องไปหา ลาล่าร์ครอฟ มาดูอีกรอบ