บทกวีทิพย์ :: ไปไม่(ให้)กลับ-หลับไม่(ให้)ตื่น-ฟื้นไม่(ให้)มี-หนีไม่(ให้)พ้น!!!

๐ “โลก-ขันธ์ห้า....ไม่มีที่แน่นอน” “เกิดขึ้น”ก่อนแล้ว”ตั้งอยู่”ดูให้เห็น
ท้าย”ดับไป”ไม่เหลือเชื่อเป็นเกณฑ์ ไม่ละเว้น-ไม่มีอะไรในไตรภพ!!!
“อนิจจัง-ทุกขัง-อนัตตา สังขารา....เกิด-ตายอยู่ไม่รู้จบ
ทุกชีวิตหลงติดตามในกามภพ” สุดหลีกหลบวนวัฏฏะนานอนันต์
แต่”ความตาย”หญิง-ชายต้องตายแน่ เกิดเจ็บแก่เฒ่าชราจนอาสัญ
“ความตายนี้แน่นอน”ไม่ผ่อนกัน สุดถึงวันนั้นไม่พ้นทุกคนไป!!!
“เกิดมาพร้อมกับความตาย”เหล่าชาย-หญิง เป็นความจริงที่ต้องพบหลบไม่ได้!!!
เพราะกำหนดมาแล้วคลาดแคล้วไย จะมีใครหนี”ตาย”พ้นนะคนเรา......
๐“ไปไม่กลับ”เกิดมาได้ก็ตายดับ “ไปไม่กลับ”คืนชีวังเหมือนดังเก่า
กายฝังดินคืนธรรมชาติสุดคาดเดา สู่เมรุเผาเป็นเถ้าลงผงธุลี!!!
เหลือเถ้าผงสองฟายมือคือที่สุด เหล่ามนุษย์ต้องวอดวายกลายเป็นผี!!!
“ผีไม่สวยหรือผีสวย”ด้วยความดี แล้วแต่ที่เวรกรรมเจ้าทำมา
“หลับไม่ตื่น”นอนตายเหมือนกายหลับ “จิตไม่ดับเหมือนกาย”ฝังอย่ากังขา
“กายตายดับแต่จิตยง”คงวิญญา ตายเหมือนหลับไม่ตื่นมาสิ้นอาทร
“ฟื้นไม่มี”หมดลมไปแล้วไม่ฟื้น มิรู้ตื่นหลับสุโขสโมสร
“ตายแล้วเกิดทันที”มีอาวรณ์ เจ็บตายก่อนกำหนดใช่ปลดปลง
สัมภเวสีเร่ร่อนไปไร้ที่อยู่ เพราะไม่รู้สิ้นชีวิตเพราะจิตหลง
ตายอย่างไรก็ไม่ฟื้นมาคืนคง เมื่อตายลงแม้คนรักก็จักคลาย!!!
“หนีไม่พ้น”มัจจุราชเกินคาดคิด ตามเราติดมากับร่างไม่ห่างหาย
“ความตายเหมือนกับเงา”เราจนตาย ทั้งหญิงชายทุกเพศวัย”หนีไม่พ้น”!!!
๐ หากจะ”หนีความตาย-ต้องไม่เกิด” สุดเลอเลิศจิตบรรลุยอดกุศล
เมื่อ”ไม่เกิดก็ไม่ตาย”...หายทุกข์ทน อยากเป็น”คนไม่เกิดอีก”เชิญปลีกตัว
“ไปให้กลับ”จากนิพพานาลงมาเกิด แดนประเสริฐในโลกนี้เรียนดี-ชั่ว
ศึกษาโลก....เสร็จสรรพรู้กับตัว ช่วยสร้างทั่วนิพพานผ่านบนดิน!!!
แล้ว”ให้กลับคืนบ้าน-นิพพาน”เก่า “อย่าหลงทางนะเจ้า”เฝ้าถวิล
“ไปให้กลับ”นิพพานา....ไร้ราคิน หวนกลับถิ่น”พระนิพพาน”กลับบ้านคืน!!!
“หลับให้ตื่น”คืนมาอย่าใหลหลง “เดินให้ตรงทางสัมมา”ชีวาชื่น
“จงละชั่ว-ทำดี”กันทุกวันคืน “ทำจิตตนให้สดชื่นคืนเบิกบาน-
สดใสบริสุทธิ์”ดุจเพ็ญแข “จิตแน่วแน่คิดถึงพระ”สุขสมาน
“และมั่นคงตรงโลกทิพย์พระนิพพาน” ในทุกกาล”แผ่เมตตา”ทั่วหน้ากัน
“ฟื้นให้มี”ล้มได้แต่ให้ลุก ถึงพบทุกข์สุดเพลียอย่าเสียขวัญ
สลบไปก็ให้ฟื้นคืนเท่าทัน รู้ชีพมันปรวนแปรไม่แน่นอน
ฟื้นแล้วเดินต่อไปในเบื้องหน้า ทุกเวลาทุกข์จะคลายผ่อนถ่ายถอน
“คิด-พูด-ทำแต่กรรมดี”ที่ถาวร คงถึงตอนเรามีสุขสิ้นทุกข์เยือน
“หนีให้พ้น”กามาวจรสุนทรสวัสดิ์ “สังสารวัฏฏ์”ขาดไปตัดใจเฉือน!!!
หนีทุกข์ไปไม่เกิดมา...ผันหน้าเบือน คืนบ้านเรือนเก่า-“โลกทิพย์นิพพานัง”
“รับแสงทิพย์+พระเจ็ดพระองค์”ธำรงจิต ชั่วชีวิตก้าวเดินไปให้ถึงฝั่ง-
พระนิพพาน-แดนนี้สุขจีรัง ลูกสมหวังคืนกลับบ้าน-นิพพาน”เอยฯ......

ชัย แสงทิพย์ กวีทิพย์
chaisangthip@gmail.com
//www.buddha-dhamma.com

Create Date : 28 สิงหาคม 2556		0 comments
Last Update : 28 สิงหาคม 2556 13:09:35 น.
Counter : 690 Pageviews.
Share Tweet