Group Blog
 
<<
พฤษภาคม 2550
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
2728293031 
 
14 พฤษภาคม 2550
 
All Blogs
 
วันที่เรากลับมาเป็นเพื่อนกัน...

23 มกราคม 2006
วันที่เราได้รู้จักกัน

31 สิงหาคม 2006
วันที่เราเป็นแฟนกัน

11 พฤษภาคม 2007
วันที่เรากลับมาเป็นเพื่อนกัน...

...

ชั้นใช้เวลากว่าหนึ่งชั่วโมงเต็ม
นั่งมองหน้าจอโปรแกรม Ms Word ที่ว่างเปล่า
นี่เป็นครั้งแรกในชีวิต ที่ผู้หญิงพูดมากอย่างชั้น
รู้สึกว่างเปล่า และไร้ซึ่งคำพูด

8 เดือนที่เราได้รู้จักกัน
และอีก 8 เดือนที่เราคบกัน
มันเป็นเวลาสั้นๆ ที่ถ้าเทียบกับความสัมพันธ์ครั้งอื่นๆ ในชีวิตของชั้นแล้ว
มันแทบจะเทียบกันไม่ได้เลย
แต่ช่วงเวลาสั้นๆ นี้เอง ที่สอนให้ชั้นได้รู้จักกับอะไรหลายๆ อย่างๆ
ช่วงเวลาสั้นๆ นี้เอง ที่ทำให้ชั้นโตขึ้น
และรู้ว่าถึงเวลาเสียทีที่จะก้าวออกจากความเชื่อเก่าๆ ที่ชั้นเคยมีตลอดมา
และมันก้อทำให้ชั้นได้เรียนรู้ว่า
แค่ความรักอย่างเดียว มันไม่เพียงพอ...

ชั้นเคยเชื่อเสมอว่า
คน 2 คน ที่รักกันมากๆ
จะผ่านพ้นอุปสรรคทุกอย่างไปได้เสมอ
แต่ในโลกของความจริงแล้ว มันไม่ใช่เลย...

8 เดือนที่แล้ว เราคือคน 2 คน ที่รักกันโดยปราศจากเงื่อนไข

ณ วันนี้ เราก้อยังคงเป็นคน 2 คนที่รักกัน...
แต่ในความรักของเรานั้น มันมีหลายๆ อย่างที่เข้ามาเกี่ยวข้อง
ไม่ว่าจะเป็นเรื่องงาน เพื่อน ครอบครัว ภาษา ศาสนา และแม้แต่ สุขภาพ
ชั้นรู้ว่า เรา 2 คนก้อต่างพยายาม
เราอดทน เราใจเย็น
และในที่สุด เราก้อต่างเหนื่อย...

ณ วินาทีนี้ ทั้งชั้น ทั้งเค้า เรายังคงเชื่อว่า มันมีอะไรพิเศษ ระหว่างเรา
หลายๆ ครั้งชั้นใช้โทรศัพย์ออฟฟิสโทรเข้าบ้านเค้า
และเค้าใช้มือถือเค้าโทรเข้ามือถือชั้นในเวลาเดียวกัน
โทรศัพย์ 2 ฝั่ง ดังพร้อมกัน

หลายๆ ครั้ง ที่ชั้นปิดเสียงโทรศัพย์ก่อนนอน
แต่กลับลืมตาตื่นขึ้นมากลางดึก
แค่เพียงเสี้ยวนาทีก่อนที่แสงหน้าจอโทรศัพย์จะสว่างวาบขึ้น
และบอกให้รู้ว่าเค้าโทรมา

ชั้นไม่เชื่อหรอกว่า
สิ่งพิเศษทั้งหมดนี้ ไม่ได้มีความหมายอะไรเลย...

แต่อย่างไรก้อตาม
ในเมื่อเราสองคนต่างเห็นพ้องต้องกัน
ว่าสิ่งที่ดีที่สุดสำหรับเราในวันนี้
คือการถอยกลับไปสู่จุดเริ่มต้น
วันที่เราต่างรู้สึกดีๆ ต่อกัน แต่เราก้อยังเป็นแค่เพื่อน
เราตัดสินใจ ที่จะไม่ยึดยื้อ ไม่ดึงรั้ง
เราจะเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของกันและกัน
เพราะเราสองคน ไม่อยากสูญเสียกันและกัน...

ในเมื่อพระเจ้าลิขิตให้เรารักกัน
แต่ไม่ยอมให้เราได้ใช้ชีวิตอยู่ร่วมกัน...
บางที... นี่อาจจะเป็นสิ่งที่ท่านต้องการก้อได้

...

ชั้นสัญญากับเค้าว่า
ชั้นจะไม่มีวันให้เค้าได้เห็นน้ำตา

ดังนั้น ถ้าชั้นจะขอร้องไห้คนเดียวตอนนี้
ชั้นก้อคงไม่ผิดหรอกนะ...




Create Date : 14 พฤษภาคม 2550
Last Update : 14 พฤษภาคม 2550 15:48:06 น. 9 comments
Counter : 508 Pageviews.

 
อ่านแล้วเศร้าค่ะ ทำให้คิดเรื่องตัวเอง จากคนที่เคยรักกัน วันนี้ต้องกลับมาเป็นเพื่อนกัน แต่ในความเป็นเพื่อนนั้น มันก็เหมือนมีอะไรมาขวางอยู่ ไม่มีทางสนิทใจได้ เพราะยังไงมันก็ไม่มีวันเหมือนเดิม

ยังไงก็เป็นกำลังใจให้นะคะ บางทีการร้องไห้ ก็อาจทำให้เรารู้สึกดีขึ้นก็ได้ สู้ๆค่ะ


โดย: mimoza วันที่: 14 พฤษภาคม 2550 เวลา:17:45:42 น.  

 
It was so sad in your story but it's the same as my case. I and my ex., we really love each other but now we seperated. We still keep contact as close friend. I believe we sometimes really can not design our love, just let it be as a fate.


โดย: Mudmee (Princess in the Blue ) วันที่: 14 พฤษภาคม 2550 เวลา:18:18:54 น.  

 
แวะมาเป็นกำลังใจก้าวต่อไปครับ


โดย: somnumberone วันที่: 14 พฤษภาคม 2550 เวลา:18:45:10 น.  

 

คุณยังดีนะคะที่เป็นเพื่อนกับเค้าได้

แต่เคสอีแอร์ฯ ทำใจไม่ได้แม้แต่เพื่อนแล้วหล่ะค่ะ

มาเป็นกำลังใจให้นะคะ

ปล.เราก็โดนทิ้งวันเดียวกันกับคุณพอดีเลย

(จะดีใจดีมั๊ยเนี่ย)

ปล๒.จริงค่ะ ดูไบมันร้อน


โดย: Arabianangel วันที่: 15 พฤษภาคม 2550 เวลา:8:45:17 น.  

 
ตอนนี้เน็ตที่บ้านล่มว่ะล่มมาเกือบจะเดือนล่ะ เด่วจะส่งเบอร์ไปให้ทางหลังไมค์ล่ะกันนะ
กลับมาไวๆด้วยคิดถึงมาก

ปล. อย่าลืมของฝากล่ะ!!!


โดย: ไม่สวยแต่จน IP: 202.57.132.197 วันที่: 15 พฤษภาคม 2550 เวลา:11:49:45 น.  

 
สู้ๆ นะคะพี่.. เป็นกำลังใจให้ค่ะ..

น๊อตคบกะแฟน (เก่า) มาเกือบ 4 ปี.. สุดท้ายก็เลิกกัน..
ตอนนี้ก็กลับมายิ้มกับตัวเอง สร้างความเข้มแข็งให้ตัวเองค่ะ


โดย: nods วันที่: 18 พฤษภาคม 2550 เวลา:3:01:58 น.  

 
ถึงแม้...จะไม่ใช่คู่...
แต่สุดท้าย...ยังเป็นเพื่อนได้...

นั่นคือ...ความสัมพันธ์ ที่ยั่งยืน ที่สุด...

เป็นกำลังใจให้...เน้อ


โดย: ~ ~ เศษแก้ว..ในกำมือ ~ ~ วันที่: 20 พฤษภาคม 2550 เวลา:20:15:07 น.  

 
เวลา...จะทำให้ทุกอย่างดีขึ้น

เป็นกำลังใจให้ค่ะ


โดย: กระเพราไก่...ไม่ใส่กระเพรา IP: 203.113.33.13 วันที่: 20 พฤษภาคม 2550 เวลา:21:03:08 น.  

 
อ่านแล้วรูสึกคล้อยตามไปด้วยเลยค่ะ เป็นภาษาที่ง่ายต่อการเข้าใจแต่มากด้วยอรรถรส

อย่าไปสนใจความคิดเห็นที่ไร้ซึ่งมารยาทของคนไร้ความคิดไร้หัวใจอย่างที่โพสไว้ก่อนหน้านี้นะคะ เพราะมันจะบั่นทอนกำลังใจดีๆ


โดย: กำลังใจ IP: 117.47.70.251 วันที่: 23 กรกฎาคม 2552 เวลา:15:34:15 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

นางมารนอกสังกัด
Location :
Dubai United Arab Emirates

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 4 คน [?]










แค่ผู้หญิงธรรมดา

โกรธได้...

ยิ้มได้...

ร้องไห้เป็น...





Friends' blogs
[Add นางมารนอกสังกัด's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.