ล่าม... วิถีชีวิตที่เสี่ยงต่อการถูกตื้บ จ่าหัวไว้อย่างงั้นแหละ ทั้งๆ ที่ก้อไม่ได้เกิดเป็นล่ามอะไรกะเค้าซะหน่อยนะ แต่ด้วยหน้าที่การงานที่เอื้ออำนวยโอกาศ (อันไม่พึงประสงค์) ให้อิชั้นต้องทำหน้าที่เป็นล่ามให้กับบรรดาพนักงานคนไทยได้มีโอกาศพูดคุย (หรือส่วนใหญ่จะเป็นการบ่น) กับผู้บริหารชาวต่างชาติทั้งหลายแหล่ จริงๆ มันก้อนับว่าเป็นโอกาศอันดีทีเดียวนะ เพราะมันเหมือนเรามีโอกาศได้ไปเสือกรับรู้เรื่องของชาวบ้านเค้า โดยไม่ต้องไปแอบฟังเค้าซุบซิบนินทากันในห้องน้ำ อันนี้รู้กันจากปากเจ้าตัว จะๆ กันไปเลยค่ะ เรื่องจริงล้วนๆ ไม่อิงนิยายสักกะย่อหน้านึง แต่เอาเข้าจริงๆ การไปเป็นล่ามให้เค้าเนี่ย มันเป็นตำแหน่งที่ยากลำบากจริงๆ นะ ถ้าเค้าคุยกันเรื่องดีๆ ก้อว่าไปอย่าง แต่ถ้าเค้าเกิดปาขี้หมาใส่กันเนี่ย มันเหมือนเราไปยืนอยู่ตรงกลางยังไงไม่รู้ จะขว้างกลับใส่ใครก้อไม่ได้ด้วย เซ็งจริงๆ เลย แปลตรงก้อโดนด่า แปลไม่ตรงก้อมีเรื่อง จะเอายังไงกะกรูกันว้าาาา.... จริงๆ นี่มันก้อไม่ใช่ครั้งแรกนะ ที่ต้องไปนั่งทำตัวเกร็งอยู่ระหว่างคนสองคนที่เค้ามีอันต้องถกเถียงกันด้วยเรื่องซีเรียส เพียงแต่หลายๆ ครั้งเข้า เราก้อเซ็งนะ จะให้ไม่เซ็งได้ไงเนอะ ในเมื่อเรื่องมันมีอยู่ว่า คุณผู้หญิงคนนี้ เธอเป็นพนักงานเสริฟอยู่ในร้านอาหารในโรงแรมที่อิชั้นทำงานอยู่ แต่คุณเธอพูดภาษาอังกฤษไม่ได้ ก้อไม่เข้าใจเหมือนกัน ว่าแล้วมาทำงานที่พบปะแขกเยอะๆ ได้ไงหว่า -"- แล้วทีนี้ เธอเห็นว่าเพื่อนๆ ของเธอได้โปรโมทเลื่อนตำแหน่งกัน แล้วทำไมหนอ ทำไมเธอถึงไม่ได้ (จริงๆ ก้อตอบง่ายๆ ว่า ก้อคุณพูดภาษาอังกฤษไม่ได้น้า จะให้โปรโมทได้ไงเล่า -"-) ว่าแล้วก้อร้อนถึงอิชั้นค่ะ เนื่องจากว่าเธอเนี่ย อยากจะให้ไดเรคเตอร์อธิบายกับเธอว่า ทำไมหนอออ ถึงได้มองข้ามความสามารถอันมากล้นของเธอไปได้ อิชั้นก้อด้วยความยินดีค่ะ เพื่อนร่วมชาติเดือดร้อนเรื่องการสื่อสาร แถมเค้ายังเป็นพนักงานในแผนกเราอีกตะหากนะ เราย่อมยินดีช่วยเหลือ (ซึ่งถ้าย้อนเวลาได้ กรูจะไม่ช่วยเล้ยย) เข้าไปทำหน้าที่เป็นล่ามเพื่อเจรจาสงบศึกให้กับทั้งสองฝ่าย (หรือก่อศึกกันแน่หว่า) การสนธนาในช่วงแรก ไม่ค่อยมีคำพูดรุนแรงเท่าไหร่ เราก้อแปลไปตรงๆ ตามความหมายที่เค้าสื่อถึงกันได้อยู่ แต่พอบทสนธนาเริ่มเข้มข้นขึ้น ไอ่เราก้อเริ่มใจเต้นตุ้มๆ ต่อมๆ ทำไมมันพูดจากันรุนแรง ไม่เกรงใจคนแปลเลยเว้ย -"- หัวหน้าเรา เค้าก้อเป็นฝรั่ง เรื่องพูดจาตรงๆ มันเป็นสันดานอยู่แล้ว แต่ไอ่ฝั่งคนฟัง มันไม่ใช่ฝรั่งนี่สิ พูดแรงแบบนี้ คนไทยส่วนใหญ่รับไม่ได้อยู่แล้ว ไอ่เราก้อแปลไปคิดไป ว่าจะทำไงดีให้มันฟังออกมาสุภาพแต่ว่าตรงตามความหมายที่เค้าสื่อที่สุด จนมาถึงประโยคหนึ่งที่หัวหน้าเราเค้าพูดมาโดยแปลได้ความว่า "ถ้าผมเลื่อนตำแหน่งให้คุณได้ ผมก้อสามารถเอาคนทำความสะอาดห้องน้ำมาเป็นไดเรคเตอร์ได้เหมือนกันเพราะความสามารถทัดเทียมกัน" อ้าว เวง เอาแล้วสิกรู - -" จะแปลว่าไงดีฟะเนี่ย ก้อรู้น่ะว่ามันเป็นแค่ประโยคเปรียบเทียบ แต่ ณ วินาทีนั้นการคิดสรรหาคำพูดที่จะมาแทนประโยคนี้ได้ มันช่างยากลำบากแท้น้อ... ไอ่จะเงียบนาน ก้อเด๋วเค้ารู้ว่าเราแปลไม่ตรงร้อยเปอร์เซนต์นะ หลังจากเงียบไปประมาณห้าวินาที ก้อกลั่นประโยคออกมาได้หนึ่งประโยคว่า "เค้าบอกว่า ถ้าจะต้องเลื่อนตำแหน่งให้พี่ คงเป็นไปไม่ได้ เนื่องจากความสามารถพี่ยังทัดเทียมกับหลายๆ คนนะคะ และอาจจะไม่เพียงพอกับตำแหน่งนี้" "ความสามารถพี่ทัดเทียมกะใคร" นั่น เวงอีกแล้ว จะถามทำแป๊ะอะไรฟะ จะให้กรูพูดได้ไงว่าทัดเทียมกะคนล้างห้องน้ำหว่าา เหงื่อเริ่มแตกซิกๆ กลั้นใจตอบไปว่า "ก้อพนักงานทำความสะอาดอ่ะค่ะ พี่" พี่แก กัดเขี้ยวเคี้ยวฟัน มองหน้าอิชั้นเขม็ง เอาแล้วไง จะลุกมาต่อยหน้ากรูป่าวหว่า "พี่ๆ นู๋แค่แปลนะ นู๋ไม่ได้พูดเอง" ชั้นกระซิบไปเบาๆ กลัวโดนต่อยเหมือนกันนะเนี่ย แหะๆ "แม่ม ไอ่ฝรั่งนี่มันนึกว่าตัวเองทำงานเป็นคนเดียวหรือไงวะ" พี่แกพูดขึ้นมาลอยๆ แต่สีหน้าบอกอารมณ์มากว่า กะลังด่าใครสักคน หัวหน้าอิชั้นสะกิดแล้วถามว่า "What did she say?" แป่ววว.. เอาอีกแล้ว จะให้แปลได้ไงฟะ ว่าเค้าด่าเนี่ย ไอ่อิชั้นก้ออ้อมแอ้มแปลไปว่า "She said she knew how to do her job, just like you know yours" เธอบอกว่า เธอรู้ว่าควรจะทำงานยังไง เหมือนกับที่คุณก้อรู้วิธีทำงานของคุณ "แอ๋ม แปลทำไมวะ" ว่าไม่ว่าเปล่า ทำหน้าเหมือนจะโดดกัดหูยังไงยังงั้น ซวยกรูอีกแล้ว - -" ก้อนั่งกันอยู่สามคนแบบนี้ จะเสือกบ่นขึ้นมาทำไมฟะ อยากจะด่าให้เหมือนกันนะเนี่ย อีกใจนึงก้อคิด แปลมั่วๆ ให้มันทะเลาะกันเลยดีมั้ยเนี่ย แต่อีกใจก้อหวั่นๆ เหมือนกัน เพราะเด๋วไม่ใครก้อใครคงหันมาชกอิชั้นเป็นแน่แท้ กรรมแท้ๆ... สงครามกลางเมืองยุติลงเมื่อหัวหน้าของชั้นตัดบทสนธนาลงที่ว่า จะพิจารณาดูให้อีกครั้งหนึ่ง (แต่จริงๆ แล้วก้อคือ เด๋วจะเอาแฟ้มวางไว้บนโต๊ะแบบนี้อีกสองวันก่อนแล้วค่อยเก็บใส่ตู้) ชั้นจึงสามารถรอดชีวิตออกมาจากห้องได้ โดยไม่มีอาการเลือดตกยางออก แต่พอออกจากห้องมา ปรากฏว่า คุณพี่แกโกดอิชั้นไปเลยค่ะ หาว่าอิชั้นไปแปลให้เค้าทะเลาะกัน อ้าว.. ซะงั้น ตัวเองพูดไรมานี่ ไม่ได้ดูเลยนะ ชั้นก้อเลยบอกพี่เค้าไปสั้นๆ ว่า "วันหลังพูดเองนะพี่" พอกันที การเป็นคนแปล...   Create Date : 18 พฤษภาคม 2548 13 comments Last Update : 18 พฤษภาคม 2548 2:23:36 น. Counter : 628 Pageviews. Share Tweet

ยาวหง่ะ เม้นไว้ก่อน เดี๋ยวพรุ่งนี้ค่อยมาอ่านที่ทำงาน ขอบคุณครับพี่สำหรับรูปสวยๆ   โดย: panumas05 18 พฤษภาคม 2548 1:51:46 น.

ทำให้เีรานึกถึงพวกคนที่เอาสาส์นท้ารบของประเทศนึงไปให้อีกประเทศนึงอ่ะเนอะ เป็นเีราไม่ขอทำอะไรแบบนี้เล้ย....   โดย: พีพี.พูพู 18 พฤษภาคม 2548 1:55:02 น.

หง่า แต่เราเป็นกลาง ก็ลำบาก อ่านไปกลัวแทนเลย   โดย: yadegari 18 พฤษภาคม 2548 2:07:23 น.

เหอๆๆ น่าเห็นใจ   โดย: Robotoon 18 พฤษภาคม 2548 2:08:14 น.

นึกถึงสภาพแล้ว คงน่าอึดอัดใจจริงๆ ค่ะ เป็นล่ามนี่มันไม่ใช่ง่ายๆเลยนะ นอกจากจะต้องหัวไวคิดแก้ปัญหาเฉพาะหน้าได้แล้ว ยังต้องมีความอดทนเป็นเลิศอีกด้วย   โดย: นราเกตต์ (นราเกตต์ ) 18 พฤษภาคม 2548 2:33:26 น.

ท่าจะอึดอัดใจน่าดูเน้าะ   โดย: zaesun 18 พฤษภาคม 2548 2:37:31 น.

แรงทั้งคู่จริงๆ   โดย: Bluejade 18 พฤษภาคม 2548 4:06:05 น.

น่าเห็นใจนะค่ะ ... เราก็ทำหน้าที่เราให้ดีที่สุดแล้วกันเนอะค่ะ ^^   โดย: KoPoK 18 พฤษภาคม 2548 4:35:44 น.

แวะมาอ่านครับ เคยเป็นแบบนี้เหมือนกัน จะบ้าตาย   โดย: ultraman seven 18 พฤษภาคม 2548 6:50:03 น.

^^" เคยเป็น...ฝึกภาษาซ๊ะ แล้วก็ โดนด่า..โดยที่ไม่เกี่ยวด้วยเลย... สู้ๆๆ หลานแอ๋ม   โดย: ป้าตุ๊ IP: 203.150.206.9 18 พฤษภาคม 2548 8:20:00 น.

สถานการณ์น่าอึดอัดใจพิลึกนะคะ   โดย: ~มณีลัลลา~ 18 พฤษภาคม 2548 9:00:18 น.

น่าเห็นใจจังเลยพี่ ผมเหนื่อยแทน   โดย: panumas05 18 พฤษภาคม 2548 21:29:21 น.

เคยอยู่ในสถานการณ์เหมือนกัน ตอนเป็นเลขา เจ๊แกจะให้ warning อย่างเดียว เรียกพนักงานมา ด่าๆๆๆๆ ไม่ฟังอธิบาย ไอ้เราคนแปลก็เกรงใจน้องเค้า ถ้าแปลตรงๆ มันคงกลับบ้านไปโดดน้ำตายแน่ เป็นเลขาเนี่ย ลำบากจริงจริ๊งงงง   โดย: nagareboshi 21 กรกฎาคม 2551 5:03:39 น.