คื น ที่ ฉั น สั บ ส น
คืนนี้...เป็นอีกคืนหนึ่งที่ฉันไม่สามารถข่มตาให้หลับได้เนื่องจากว่าผู้ชายที่ฉันรักมากที่สุดคนนี้เค้าเดินทางกลับถึงประเทศไทยแล้วเมื่อสักสองสามวันนี้เองเค้าบอกกับฉันว่าเค้าต้องกลับไทยแล้วเพราะว่ามีปัญหาที่บ้านฉันถามเค้าถึงรายละเอียดของปัญหานั้นเค้าตอบฉันสั้นๆ ว่า...ปั ญ ห า นิ ด ห น่ อ ยฉันรู้ดีว่าซักต่อไปก้อคงไม่เกิดประโยชน์แต่ให้ตายเหอะ ฉันโกรธนะคะ เรื่องมันคงไม่ใช่เล็กๆ หรอก ไม่อย่างงั้นเค้าคงไม่กลับ..."แล้วจะกลับเมื่อไหร่คะ" ฉันถาม"ก้อคงภายในสองสามวันนี้แหละ"รีบขนาดนี้ สงสัยจะเรื่องใหญ่ แต่ฉันรู้ว่าถามไปเค้าคงไม่บอกแล้วเด๋วก้อคงทะเลาะกัน...ฉันเลยตัดบทแล้ววางสายไปนึกโกรธตัวเองอยู่ในใจเหมือนกันเค้ามีเรื่อง ยังไปโกรธเค้าอีกเฟ้ย ตู... เมื่อวานซืนนี้ ฉันโทรไปหาเค้าอีกครั้งฉันถามเค้าถึงวันกลับที่แน่นอนเค้าบอกฉันว่าพ รุ่ ง นี้ ฉันรู้สึกใจหายวูบทำไมเร็วขนาดนี้ มันมีอะไรหรือเค้ายังคงยืนยันคำเดิมกับฉันว่าไม่มีอะไรมากมายเค้าพยายามหลอกใคร ฉันได้แต่ถามตัวเองในใจหลอกฉัน หรือ หลอกตัวเองเมื่อวานนี้ ฉันโทรไปปลุกเค้าแต่เช้าน้ำเสียงเค้าสดใสขึ้นกว่าเดิมเราคุยกันถึงอาการป่วยของฉันบทสนธนาสั้นๆ ที่จบลงภายในห้านาทีเ ดิ น ท า ง ป ล อ ด ภั ย น ะ ค ะฉันนึกออกแค่นั้นล่ะฉันไม่รู้ว่า จะติดต่อเค้าได้ยังไงเมื่อเค้ากลับไปฉันไม่รู้ว่า เค้าจะไปบ้านที่กรุงเทพฯ หรือที่ต่างจังหวัดและฉันไม่รู้ด้วยซ้ำว่า เมื่อไหร่ เราจะได้คุยกันอีกครั้งก่อนขึ้นเครื่อง เค้าโทรมาหาฉันอีกครั้งเค้าพูดกับฉันสั้นๆ ว่าพี่ ไ ป น ะประโยคสั้นๆ นั้น ทำให้ฉันน้ำตาร่วง...คืนนี้ เป็นอีกหนึ่งคืนที่ฉันนอนไม่หลับทำไมน่ะหรอข้อแรก ฉันเป็นห่วงเค้าฉันรู้ปัญหามันคงไม่ใช่เล็กๆ ถึงแม้เค้าจะหัวเราะกลบเกลื่อนและฉันจะไม่ได้ฉลาดอะไรมากมายนักแต่มันก้อดูออกได้ไม่ยากนักหรอกว่ามันต้องเป็นเรื่องที่ใหญ่มากๆ แน่ๆ เลย...ข้อสอง เพราะที่ประเทศไทย มีเธอคนนั้นอยู่...ผู้หญิงคนนั้น ที่เค้ายังรักผู้หญิงคนนั้น ที่เค้ายืนยันว่าผูกพันณ เวลาที่เค้ากำลังอ่อนแอแบบนี้เธออยู่ตรงนั้นได้ ใกล้ๆ เค้าในขณะที่ฉันอยู่ตรงนี้... อีกฟากหนึ่งของโลกอีกไม่กี่วัน เธอจะได้ยิ้ม ได้หัวเราะอยู่ข้างๆ เค้าในขณะที่เธอไม่เคยรับรู้เลยว่า ยังมีฉันคนนี้ ที่มีตัวตนอยู่การที่ฉันได้รับรู้เรื่องของเธอเพียงฝ่ายเดียว จริงๆ แล้ว... มันดีหรือไม่ดีกันแน่เนี่ยไม่แน่นะ...บางที ในขณะที่ฉันกำลังเขียนบล๊อกอยู่นี้เธออาจจะอยู่ข้างๆ เค้าแล้วก้อได้...
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 4 คน [
คิดมากจังแอ๋ม