ไม่เคยคิดว่าจะมีคนมานิยมชมชอบ เนื่องจากตัวเรานั้นก็เป็นชะนีหน้าตากลาง ๆ ไม่หมวย (สเปคหนุ่มไทย) และไม่คมเข้ม (สเปคฝรั่ง ใน general perception ของเรา) ดังนั้นจึงคิดว่า ไปเรียนจ้ะไปเรียน

แต่ด้วยความที่เราเป็นคนห้าว ๆ แมน ๆ (ออกจะมากอยู่สักหน่อย) สบาย ๆ และ friendly และชอบปาร์ตี้ ชอบดื่มเป็นชีวิตจิตใจ ทำให้มีเพื่อนฝรั่งเยอะ (มหาลัยนี้คนไทยน้อยมาก รู้จักแบบสนิทกันก็แค่ 4 คน และอีก 3 คนนั้นเค้าไม่ชอบปาร์ตี้) คนเอเชียชาติอื่นๆก็ไม่ค่อยปาร์ตี้เช่นกัน อย่างคนจีนก็จะเกาะกลุ่มกันเอง ปาร์ตี้กันเองตามประสาเค้า

การปาร์ตี้ทุกศุกร์ แน่ล่ะ มันคือ friday night ซึ่งพวกฝรั่งค่อนข้างจะให้ความสำคัญ ศุกร์เย็นยังไงก็ต้องพักผ่อนน่ะ เราเองก็ drink มันทุกศุกร์เลย ก็จะทำให้เจอคนเยอะ

ไม่เคยคิดว่าตัวเองจะมีคนมา flirt ก็ดันมีซะงั้น มีเบลเยี่ยม จากนั้นอิตาเลียน แล้วก็กรีก (ที่กลายเป็นเพื่อนสนิทกัน) โคลอมเบียน ดูไบ ฝรั่งเศส ญี่ปุ่น (เฮ้ย นี่กูป๊อปขนาดนี้เลยเหรอวะ) แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น หลายเคสน่าจะเป็นเพราะกรึ่ม ๆ มากกว่าล่ะมั้ง ก็เลยไม่เคยอะไรกับใครเลย เพราะเราไม่ได้ชอบพวกเค้า

คนที่เราชอบในตอนแรกจะมี

คนไทย เจอกันที่สำนักงานของนักเรียนทุน จีบเค้าตรง ๆ สารภาพรักไปด้วย แต่เค้าบอกว่าเค้ามีคนที่คุยด้วยอยู่แล้ว แห้วแดกกันไป 

คนจีน น่ารักดี แอบจีบไปนิดหน่อยแต่พอรู้ว่าเค้ามีแฟนแล้วก็เลยเลิก สุดท้ายก็เป็นเพื่อนกัน

คนกรีก ที่รู้สึกได้ว่าชอบเราในตอนเปิดเทอมแรก ๆ พออกหักจากคนไทยก็เลยคิดว่าลองคุยกับคนนี้ดูดีมั้ย แต่เหมือนเค้าจะเลิกชอบเราไปแล้ว ก็เลยเป็นเพื่อนกันนั่นแหละดีกว่า สุดท้ายก็กลายเป็นเพื่อนสนิทกัน ซึ่งดีมาก ๆ

คนกรีก คนนี้ก็เพื่อนอีกแหละ น่ารักมาก ๆ แต่ยังไม่ทันได้ทำอะไรมากมายก็มารู้ก่อนว่าเค้าชอบเพื่อนสนิทเรา เราก็เลยหยุดดีกว่า

คนอังกฤษ คนนี้ก็สนิทกัน (เห้ย นี่ใจคอจะแอบชอบแต่เพื่อนตัวเองใช่มั้ย?) คนนี้กับเรามีอะไรหลายอย่างที่เล่าออกสื่อไม่ได้ (แต่ไม่ได้มี sex นะ) เอาเป็นว่าก็บอกเค้าไปว่าชอบ ทั้ง ๆ ที่รู้ว่าเค้าชอบสาวจีนเพื่อนในคลาสเรานั่นแหละ ก็โอเค อย่างน้อยก็ได้บอก แต่ไม่ได้จะอะไรแล้ว เพราะว่าตอนนั้นเรามีอีกคนเข้ามา

สารภาพว่าไม่เคยคิดเลยว่าชีวิตนี้จะมีประสบการณ์แบบนี้ เพราะเราจะเป็นคนที่เวลาจะชอบใคร ก็ต้องเรียนรู้นิสัยใจคอก่อน (เลยมักลงเอยด้วยการชอบเพื่อนตัวเอง และไม่กล้าบอก ก็เลยโสด แล้วก็วนลูปต่อไป นี่มันวงจรอุบาทว์ชัด ๆ)

แต่เมื่อเราเจอเค้า มันก็ช้าไปแล้ว เพราะเราเรียนจะจบแล้วและต้องกลับเมืองไทยในอีกไม่ถึงเดือน (ชีวิตไม่มีทางเลือก ต้องใช้ทุน) ได้ใช้เวลาด้วยกันน้อยมาก 

เค้าเข้ามาคุยกับเราก่อน เป็นเพื่อนของเพื่อน (เรามีเพื่อนคนกรีกเยอะมาก) ซึ่งคืนวันนั้นเรานอยด์ ๆ คนอังกฤษคนนั้นอยู่ พอเค้าเข้ามาคุย มาแบบสุภาพ ๆ ต่างจากคนอื่น ๆ และหน้าตาก็หล่อ (มาก) ก็ทำให้เรานั่งคุยกับเค้าได้เป็นชั่วโมง ทั้ง ๆ ที่กับคนอื่นที่เข้ามา flirt นั้นเราจะหนี ไม่อยากคุย

ความสัมพันธ์เราก็เป็นไปด้วยดี คุยกันในหลาย ๆ เรื่อง ดูหนังด้วยกัน (ชอบดูหนังทั้งคู่ เข้าขั้นบ้า แต่เค้าจะเยอะกว่าเราหน่อย) เราพยายามที่จะใช้เวลาที่มีอยู่ให้คุ้มค่ามากที่สุด ทำแล้วเสียใจ ยังดีกว่าเสียใจที่ไม่ได้ทำนะ

สุดท้าย มีพบก็ต้องมีจาก  เรารู้ว่ามันยากในการรักษาความสัมพันธ์ เราไม่ได้เป็นแฟนกัน เค้าก็บอกว่าถ้าเรากลับเมืองไทยก็ต้องเจอคนใหม่ เค้าเองก็ดูชิว ๆ แม้จะชอบเรา แต่เค้าก็ไม่ได้คาดหวังว่าจะต้องลงเอยกัน แค่ keep in touch กันไปก็พอ

แต่ตัวเราสิ การที่เราตัดสินใจแล้วว่าเราเลือกคนนี้ ก็คือเราชอบคน ๆ นี้จริง ๆ เพื่อนเราหลายคนยังงงที่เราไม่สนใจหลาย ๆ คนที่เข้ามา โดยเฉพาะหนุ่มญี่ปุ่นที่ตามเราอยู่ตลอด แต่กับคนนี้ คนที่เพิ่งเคยเจอกัน ทำไมถึงเป็นไปได้

ตอบไม่ได้เหมือนกันนะ มันเป็นเรื่องของความรู้สึก