1 2 3 4
5 6 7 8 9 10 11
12 13 14 15 16 17 18
19 20 21 22 23 24 25
26 27 28 29 30 31
We're All In A Dance
ดึกสงัดของคืนวันเสาร์ที่ผ่านมา ผมตื่นขึ้นจากการหลับไหลนานกว่ายี่สิบชั่วโมง นับเป็นการนอนที่ยาวนาน การตื่นในยามค่ำคืน โดยที่ไม่รู้ว่าเวลาผ่านไปนานเท่าไร ก่อให้เกิดความกลัวนิดๆ นาฬิกาและโทรศัพท์มือถือเป็นสิ่งแรกที่ผมเรียกหา เพื่อตรวจดูความเป็นปัจจุบันของเวลาที่ตื่นอีกไม่กี่นาทีก็จะเข้าสู่วันอาทิตย์เสียแล้ว ผมเปลี่ยนเสื้อผ้า แล้วคว้าสิ่งของจำเป็นในถุงผ้าเล็กๆ ที่มักถือติดตัวเป็นประจำ ซึ่งในนั้นจะมีเงินสด บัตรต่างๆ กล่องบุหรี่ โทรศัพท์มือถือ เครื่องเล่นเพลง ฯลฯ มุ่งหน้าไปยังฟู้ดแลนด์ที่ใกล้ที่สุด เพราะตอนนี้เท่ากับว่าหนึ่งวันที่ผ่านมา ผมยังไม่ได้กินอะไรเลยแม้แต่น้อย แต่เพียงก้าวแรกที่ออกจากบ้าน ผมก็รู้สึกว่าคิดผิด กรุงเทพฯ ดูเหงาเกินไป เหงาอย่างไม่เคยรู้สึก อาจเป็นเพราะนี่เป็นช่วงวันหยุดยาวของเดือน ทำให้รถราทั้งหลายมุ่งหน้าสู่ต่างจังหวัดตเพื่อพักผ่อน หรือบางทีอาจเป็นเพราะก่อนหน้านี้ไม่นาน ฝนห่าใหญ่เพิ่งเดินทางผ่านไป ไม่ว่าอย่างไรก็ตามผมรู้สึกเหงาและเศร้าไปไม่แพ้ความอึมครึม เศร้าซึมของกรุงเทพฯ หลังจากสั่งอาหารเรียบร้อย รอบกายมีคนขวักไขว่พอสมควร แต่ภายในบรรยากาศวุ่นวานของฟู้ดแลนด์นั้นกลับมีความเหงาที่ซ่อนอยู่ตัว พร้อมที่กระโดดเกาะความรู้สึกของคุณได้ทุกเมื่อ และมันคงรู้ดีว่าผมดูท่าทางจะเป็นเหยื่ออันโอชะของมัน มันถึงได้แล่นปรี่เข้ามาอย่างไม่ทันตั้งตัวผมร้องไห้ ไม่รู้สิ...มันไม่มีสาเหตุ รู้เพียงแค่ว่ามันเหงาและเศร้าอย่างประหลาด อาจเป็นเพราะถนนที่ว่างเปล่า อากาศที่อึมครึม ท้องฟ้าที่ซึมเศร้า หรือกรุงเทพฯ ที่เงียบเหงากว่าที่เคย"เมื่อเราตื่นตัวกับสภาวะรอบตัว การไปมีสัมพันธภาพกับมัน ราคาหนึ่งที่เราต้องจ่ายคือความเจ็บปวด" โรงเรียนที่เงียบที่สุดในโลก เล่มหนึ่ง หน้า35 นั่นสินะบางทีความเหงาคือราคาที่ต้องจ่ายสำหรับคนเมืองที่ไร้รากอย่างผม ในหนังสือ 'ห้องเรียนที่เงียบที่สุดในโลก' ของฟ้า พูลวรลักษณ์ ห้องเรียนที่เงียบเหงา เปรียบเสมือนโลกอันกว้างใหญ่เราต้องเรียนรู้ เรียนรู้ที่จะนั่งอยู่เงียบๆ กับตัวเอง และถ้าโชคดีในวันหนึ่งอาจจะมีเพื่อนร่วมชั้นเรียนเดินเข้าเมาเพื่อแบ่งปัน เรียนรู้ร่วมกัน ทั้งความคิด ความรู้สึก แม้กระทั่งอารมณ์--ที่เรียกกว่ารักคงเหมือนในเพลง 'We're All In The Dance' จากภาพยนตร์เรื่อง Paris, Je' T'aime โลกนี้ก็ไม่ต่างอะไรกับฟลอร์เต้นรำ ที่เราต่างเป็นตัวละครตัวหนึ่งในโลกนี้ ในการโชว์ครั้งนี้ และในฟลอร์เต้นรำอันนี้ "Night and Day The music plays on We are all part of the show While we can hold on to someone Ill think the light wont let us go (?)" ภายใต้เสียงเพลงอันเงียบเหงาเพลงนี้ ชีวิตของเรากำลังโลดแล่นไปกับเส้นสายของเมโลดี้ "Life's A Dance Well all have to do Why does the music require? People are moving together Close as the flames in the fire" บนโลกใบนี้ บนฟลอร์เต้นรำนี้ ความรักก็คงเหมือนกับการเต้นรำ ที่เราต่างขยับเขยื้อนร่างกายและหัวใจไปตามแรงเหวี่ยงของเสียงดนตรี จากมุมที่ไกลที่สุดของฟลอร์เต้นรำเข้าใกล้สู่ใจกลางของมัน ก้าวเข้ามาเพื่อค้นหาคู่เต้นรำที่เหมาะสม ใครคนนั้นอาจกำลังยืนเต้นรำอยู่เดียวดาย ที่มุมใดมุมหนึ่ง หรืออาจจะเป็นคู่เต้นที่พลัดหลงมาจากใครอีกคน บางเพลงคู่นี้อาจเต้นได้ดีและสวยงามเหลือเกิน แต่เมื่อเพลงนั้นจบลง ทั้งคู่ต่างต้องแยกย้ายเพื่อหาคู่เต้นรำใหม่--บางทีคนเราอาจจะเหมาะสมกันเพียงจังหวะเดียวของชีวิต หนึ่งบทเพลงบนฟลอร์เต้นรำนั้น แล้วเราก็จะขยับเขยื้อนไปตามเสียงเพลงอีกครั้ง และอีกครั้ง... มองหาคู่เต้นใหม่ที่เหมาะสมอีกทีหนึ่ง ชีวิตก็คงเป็นเช่นนี้ ความรักก็เช่นเดียวกัน "We all go round and round Partners are lost and found Looking for one more chance All I know is were all in a dance" สำหรับผม คงเป็นคนที่ยืนอยู่รอบฟลอร์เต้นรำคนหนึ่ง ของการเต้นอย่างสวยงามและหวามไหวของอีกหลายคู่ การแตกแยกและลาจากของอีกหายคู่ ที่บางคู่เพียงแค่จังหวะแรกของเพลงก็พร้อมที่จะเอ่ยคำลา ในเมื่อสองเท้านั้นไม่สามารถก้าวนำและตามในทิศทางเดียวกัน จังหวะเดียวกัน บางคู่อาจเดินทางร่วมกันไปกับเสียงเพลงนั้นจนจบ... และบางคู่เขาก็เกิดมาเพื่อเต้นรำด้วยกันไปจนถึงเพลงสุดท้ายของชีวิต เสียงเพลงจบลง ผมยังพบว่าตัวเองยังยืนอยู่ที่เดิม และถึงแม้เพลงใหม่ที่ดังระเรื่อยขึ้นมาจะเป็นเพลงโปรด เพลงที่ผมชอบที่สุดในชีวิต ผมยังคงพบว่าผมยังยืนเต้นรำ...อย่างเดียวดายเราต่างยืนเต้นรำอย่างเดียวดาย และรอคอยใครสักคนเดินมาจากอีกฟากหนึ่ง มุมหนึ่งของฟลอร์เต้นรำ เพื่อที่จะกระซิบข้างๆ หูว่า "เต้นรำกันไหม"
Create Date : 16 สิงหาคม 2550
21 comments
Last Update : 16 สิงหาคม 2550 3:51:53 น.
Counter : 633 Pageviews.
โดย: ซซ 16 สิงหาคม 2550 6:20:58 น.
โดย: grappa 16 สิงหาคม 2550 8:50:01 น.
โดย: pecochan 17 สิงหาคม 2550 21:56:32 น.
โดย: โสดในซอย 18 สิงหาคม 2550 9:26:23 น.
โดย: แหม๋ว ณ.โอเซกิ :) (ฟ้าคงสั่งมา ) 22 สิงหาคม 2550 14:10:14 น.
โดย: Unravel 27 สิงหาคม 2550 23:48:22 น.
โดย: ซซ 5 กันยายน 2550 0:04:30 น.
โดย: Auradee IP: 58.136.112.212 5 พฤศจิกายน 2550 9:34:37 น.
เลยไม่ได้ชวนใครเต้นซ๊ากกที
มีแต่นั่งดูคนอื่นเค้าเต้น ..