ไม้ดัด ไม้พุ่ม การปลูก ต้นข่อย
[Main : หน้ารวมเกษตร พรรณไม้]
ชื่อสามัญ ข่อย ชื่อพื้นเมือง กักไม้ฝอย (ภาคเหนือ), ส้มพอ (ร้อยเอ็ด)
ลักษณะทั่วไป เป็นไม้พุ่ม ไม่ผลัดใบ เปลือกสีเทา ขรุขระ น้ำยางมีสีขาวคล้ายน้ำนม ใบเดี่ยวเรียงสลับ ใบจักฟันเลื่อย ผิวใบสากคายทั้งสองด้าน ดอกเพศผู้และดอกเพศเมียอยู่ต่างช่อกัน ดอกเพศเมียดอกเดี่ยวสีขาวหรือเหลืองอ่อน ดอกเพศผู้สีเขียวอ่อน ผลสุกสีเหลืองอ่อน มีเมล็ดแข็ง
ไม้มงคล เชื่อกันว่า ปลูกต้นข่อยไว้ประจำบ้านจะทำให้เกิดความมั่นคงช่วยป้องกันศัตรูจากภายนอกได้ เพราะต้นข่อย เป็นต้นไม้ที่มีโครงร่างแข็งแรงคงทน และใบจังช่วยขจึดปัดป้องพิษภัยได้ เชื่อกันว่าข่อยเป็นวัสดุที่ใช้ทำสมุดในสมัยโบราณ ที่เรียกว่า สมุดข่อย ด้วย
ประโยชน์ด้านสมุนไพร เปลือก สรรพคุณ แก้โรคฟัน รักษาแผล แก้ท้องร่วง รสเบื่อเมา ดับพิษภายใน ทาริดสีดวงแก้พยาธิผิวหนัง ต้มกับเกลือให้เค็มเป็นยาอมแก้รำมะนาด ยาง จากต้นไม้มีน้ำย่อยชื่อ milk (lotting enzyme) ใช้ย่อยน้ำนม ราก ใช้เป็นยาใส่แผล เนื้อไม้ ใช้ผสมเป็นยาสูบ กิ่งอ่อนทุบให้นิ่มใช้สีฟัน คนเชียงใหม่ใช้แก่นข่อยหั่นเป็นฝอยมวนเป็นบุหรี่สูบแก้ริดสีดวงจมูก เมล็ด เข้ายาอายุวัฒนะ บำรุงธาตุ และเจริญอาหาร
การปลูก การขยายพันธุ์ นิยมใช้รากปักชำ จะเติบโตเร็วกว่าใช้กิ่งปักชำหรือการเพาะเมล็ด
อ้างอิง กรมอุทยานแห่งชาติ สัตว์ป่า และพันธุ์พืช //www.dnp.go.th
[Main : หน้ารวมเกษตร พรรณไม้]
Create Date : 09 มิถุนายน 2550 |
|
32 comments |
Last Update : 27 กุมภาพันธ์ 2551 22:26:59 น. |
Counter : 70320 Pageviews. |
|
|
|