ถ้าให้ถาม ใครสักคน บนโลกนี้
ฉันจะถาม คนกวี ว่าพี่เอ๋ย
จะบอกรัก ได้แค่รัก ว่าเช้ยเชย
ยากจะเอ่ย เช่นกวี ศรีกรุงไกร

ฉันจะทำ อย่างไรใ ห้เขารู้
ว่าฉันอยู่ ข้างข้าง อย่างหวามไหว
อยากจะเขียน กลอนกาพย์ กำซาบใจ
กำนัลให้ ผู้เป็นดาว ฉันหนาวหนัก

พี่กวี พี่ศรีอักษรสร้าง
พี่แผ้วถาง ทางรัก สักแค่ไหน
กว่าจะได้ แม่ยอดชู้ เป็นคู่ใจ
หมดเพลงยาว กี่กระดาษไข ใคร่รู้จริง

แดดยามบ่าย
คลับคล้าย คืบคลาน และหว่านผล
หมายลุกไล่ ห้องน้อยน้อย ของบางคน
ให้มอดไหม้ ทุกข์ทน และท้นตัว
แดดยามบ่าย
คลับคล้าย คลาคลาย อย่างสลัว
วันกำลังหมด ค่ำเข้ามา อย่างน่ากลัว
มืดมัว งัวเงียบ อย่างเยียบเย็น ฯ