Bloggang.com : malijauna : ลางกวี

ลางกวี

๐เวิ้งมหาสมุทรห้วง....อัมพร
จากโขดหินสิงขร.....ฝั่งพ้น
เกลียวคลื่นระลอกตอน..ระเริงหาด
จังหวะอารมณ์ล้น....ดื่มร้างละมุนละไม ฯ

๐ท่ามกระแสเกรี้ยวกราด....ผายืน
ตระหง่านฝ่ากระแสครืน...ครึกคร้าม
ถาดโถมกระแทกฝืน....วิบากบท
จักหลบฤๅจักห้าม.....หยุดได้ทำไฉน ฯ

๐พฤกษาพันธุ์เพียบด้วย......ดำรง
หน้าที่หลักคือคง......เติบกล้า
สุดสายแห่งเผ่าพงศ์....เพียรสืบ
แม้นสุดนภาลัยหล้า.....ร่มรื้นเสมอยล ฯ

๐รำเพยผ่านแผ่วพลิ้ว.....เรือนเย็น
ลมหอบระเหยเป็น.......ธาตุร้อน
สุรีย์สาดแสงเห็น.........สัจจะ
อันโลกมิยอกย้อน......โลกนั้นหนใด ฯ

๐จันทรมาสอร่ามเรื้อง....แรมรอน
คล้อยเคลื่อนจากนิวรณ์...จักรโพ้น
มาฉายเฉิดสุนทร............คืนสงัด
แล้วดิ่งจมฟากกระโน้น......ฟากสิ้นสุธาธาร ฯ

๐ความสุขฤๅทุกข์ท้น......เพียงใจ
เร่ล่องคือครรไล.............ชีพแท้
กวีหนึ่งปิติใน.................กวิบท
จึ่งสุขเกษมแม้.........สละสิ้นศิวิไลซ์
ฯ

_{I come to view the boundless ocean from hill on eastern shore. Its water rolls in rhythmic motion.
And islands stand amid its roar. Tree on tree grows from peak to peak Grass on grass looks lush far and nigh the autumn wind blows drear and bleak the monstrous billows surge up high The sun by day. The moon by night appear to rise up from the deep the milky way with stars so bright sinks down into the sea in deep.
How happy I feel at this sight I croon this poem in delight

Create Date : 22 กันยายน 2548

Last Update : 13 ตุลาคม 2548 5:44:29 น.

1 comments

Counter : 505 Pageviews.

Share Tweet}

^ ^ เพราะจัง

โดย: Pupaman IP: 203.144.188.7 วันที่: 22 กันยายน 2548 เวลา:9:21:50 น.