พี่ปุ้ยใจดีจัง.....
เดินทางปลอดภัย เที่ยวสนุก ไม่มีอุปสรรคใดๆนะคะ พี่ปุ้ย

***ซาตานลวงใจ ของ รัตติกาลสีน้ำเงิน***

หกปีก่อนศศิตาหอบเอาความสับสนงุนงงและเจ็บช้ำใจในตัวของปริภัทรชายคนรักที่ขับไล่ไสส่งเธอออกมาจากบ้านของเขาโดยที่เธอไม่รู้เลยว่าตัวเองมีความผิดอะไรทั้งๆที่อีกไม่กี่เดือนทั้งคู่ก็จะแต่งงานกันอยู่แล้วเธอไม่เข้าใจเลยว่าเหตุใดคนรักของเธอถึงได้ใจร้ายใจดำกับเธอถึงขนาดนั้น

เธอหอบหิ้วเอาลูกแฝดในท้องที่ปริภัทรไม่เคยรู้หลบไปพักและคลอดที่เมืองเหนือยังที่ดินผืนสุดท้ายที่บิดามารดาที่จากไปเหลือทิ้งไว้ให้เป็นมรดกสุดท้าย ศศิตาเลี้ยงดู ภูมิ แฝดผู้พี่ และ ภีมแฝดผู้น้อง ด้วยกำลังเท่าที่จะทำได้ จนเวลาล่วงผ่านมาที่แผดทั้งสองอายุหกปีภูมิเป็นเด็กฉลาด เจ้าความคิด เขาเก็บเอาความรู้สึกรักและสงสารมารดาที่มีน้ำตาเป็นเพื่อนทุกครั้งเมื่อถูกถามถึงพ่อของพวกเขา ต่างจากภีมที่เป็นเด็กร่าเริง ติดแม่ และอยากมีพ่อเสมอ

เมื่อปริภัทรคิดอยากติดตามหาผู้หญิงที่ทำให้เขาเจ็บช้ำใจเพื่อเอาคืนแล้วนั้นข้อมูลที่ได้รับทำให้เขาอดตกใจไม่ได้ ตอนนี้เธอมีลูกแล้ว นี่คงจะเป็นลูกแฝด ที่เธอมีกับชายชู้ของเธอ แผนการร้ายๆเพื่อบีบบังคับให้ศศิตาต้องยอมหมอบราบคาบแก้วให้กับเขาจึงเริ่มขึ้น โดยที่เขาไม่รู้เลยว่า
สิ่งนี้จะยิ่งทำให้ความสัมพันธ์พ่อลูกระหว่างเขาและภูมิและร้าวรานและทำให้เขาต้องเสียน้ำตาและยอมก้มหัวให้กับความใจแข็งของลูกชายคนโตในเวลาต่อมา

^______^

เวลาที่อ่านนิยายท็อป ฮิต ติดชาร์ต ที่มาจากเว็บเด็กดี เราค่อนข้างไม่ค่อยมั่นใจนักว่า จะเข้ากับรสนิยมและแนวที่ตัวเองชอบหรือเปล่า สำหรับเรื่องนี้ ตอนที่สั่งซื้อไม่ได้ทดลองอ่านก่อน แต่ดันไปชอบอกชอบใจพล็อตเรื่องเป็นอย่างมาก ดังนั้นเมื่อได้เริ่มลงมืออ่านจริงจัง ก็ค่อนข้างมี
ผิดหวังนิดหน่อย

ที่ผิดหวังเป็นเพราะเราคิดว่าผู้เขียนเด็กไปหน่อย สำนวนการเขียน เหตุผลที่ใช้รองรับการกระทำของตัวละคร วิธีคิดของตัวละคร การแก้ปัญหาของตัวละครในเรื่องเด็กเกินไปค่ะ โดยเฉพาะพระเอก โง่ มากๆ พฤติกรรมที่เขาทำสมกับให้ถูกแม่ตัวเองต่อว่าแรงๆจริงๆ

น่าเสียดายว่าสิ่งที่ดีมากๆ ในนิยายเรื่องนี้ก็คือเรื่องราวความรักของพ่อกับลูกนั้น แปลกแหวกแนวและไม่มีใครเล่นกับประเด็นตรงนี้มาก่อนเลย แต่ผู้เขียนกลับหยิบมาเล่น ซึ่งถือว่าเป็นจุดเด่นของเรื่องมากไปกว่าความรักของหนุ่มสาวความแค้นชิงชังของพระเอกนางเอกเสียอีกค่ะ ซึ่งหากว่าผู้เขียนสั่งสมประสบการณ์เขียนได้มากกกว่านี้ จะทำให้จุดนี้เป็นจุดเด่นของผู้เขียนทีเดียว เสียดายว่าสำนวน
เขียนของผู้เขียนยังไม่อาจเอาคนอ่านได้อยู่ และยังไม่นิ่งเพียงพอ ซึ่งเราคิดว่าถ้าผู้เขียนขยันหมั่นฝึกปรือให้มากอีกสักหน่อย เขาน่าจะเขียนประเด็นของภูมิและพ่อได้จับใจคนอ่านได้มากกว่านี้อีกค่ะ

ก็ขอเอาใจช่วยให้ผู้เขียนยังคงฝึกฝนและเขียนต่อๆไปนะคะ และขอให้มีพล็อตเรื่องที่น่าสนใจชวนติดตามเหมือนกับซาตานลวงใจอยู่เสมอค่ะ

พี่ปุ้ยจะไปอเมริกาหลายวันช่วงคริตมาสต่อปีใหม่ อิจฉาจังเที่ยวอเมริกาได้ทุกปีเลย อิ อิ

ส่วนเราปีใหม่ต้องเป็นเดี่ยวมือหนึ่งเลี้ยงหลานค่ะ ไปไหนไม่ได้ ตั้งแต่ช่วยน้องเลี้ยงหลาน เราไม่ค่อยได้อ่านหนังสือเลยค่ะ สปีดหอยทากมาก แถมหนังสือที่อยากอ่านก็ออกกันได้ออกกันดี ฮ่าๆๆ

เห็นเฟิงบอกว่าปลวกขึ้นบ้าน น่ากลัวจัง ไงก็ขอให้แก้ไขปัญหานี้ลุล่วงด้วยดีนะคะ ดีใจด้วยค่ะที่หนังสือไม่ถูกปลววกกินไปด้วยไม่งั้นเศร้าเลย

ได้ไปอ่านเรื่องสั้นขนาดยาวสมัยก่อนมาเล่มนึง เป็นนิยายวัยรุ่นที่ตีพิมพ์ลงนิตยสารเธอกับฉัน ปี พ.ศ. 2536 ไม่อยากบอกเลยว่า นักเขียนวัยรุ่นสมัยก่อนผลงานเขามีคุณภาพจังเลยค่ะ

***ก็แค่ร้าวรานใจ ไม่มีอะไรมากไปกว่านั้น ของ ข้าวโพด***

ตะวันนา นิสิตคณะอักษรศาสตร์ ปีสี่ ผู้เป็นเสาหลักของบ้านเพราะเธอต้องเรียนไปด้วยทำงานไปด้วยจากความสามารถด้านภาษาของเธอ ตะวันนาต้องหาเงินเพื่อเลี้ยงดูบิดาที่พิการขาทั้งสองข้างจากภาระกิจทหารและเลี้ยงน้องอีกสามคนที่อยู่ในวัยกำลังกินกำลังนอนแทนมารดาที่ทอดทิ้งครอบครัวไป

ตะวันนาเพิ่งตัดสินใจเดินออกมาจากความสัมพันธ์ของชายคนรักและเพื่อนสนิทเมื่อแฟนหนุ่มตัดสินใจใช้ความรู้สึกที่เพื่อนรักของตะวันนามีให้มาทำให้เธอหึงหวงแต่ผลพวงมันร้ายกาจกว่านั้นเมื่อเพื่อนรักของเธอกำลังตั้งครรภ์

เมื่อถูกขอร้องจากเจ้าของบริษัททัวร์ที่เธอทำงานด้วยให้ไปช่วยสอนพิเศษจุลดิสลูกชายของเธอให้ทีเนื่องจากจุลดิสหรือจัสเกกมะเหรกเกเรเหลือทน เขาพ่นพิษและก่อกวน
จนครูสอนพิเศษต้องลาออกมาหลายคนแล้ว แม้จะไม่อยากรับงานนี้นักเพราะนี่ก็ใกล้สอบปลายภาคเตรียมจบแล้ว แต่ด้วยความเกรงใจเธอจึงตัดสินใจรรับทำงานพิเศษนี้

แรกพบหน้าครูสอนพิเศษคนใหม่จัสก็หมั่นไส้เต็มกำลังเธอไม่ได้แก่ไปกว่าเขาสักเท่าไหร่เลยแต่เธอช่างอดทน เยือกเย็น และรับมือกับเขาได้ทุกรูปแบบ ไม่ว่าเขาจะกลั่นแกล้งเธอเพียงใดก็ตาม ที่สำคัญ ดูๆไปครูสอนพิเศษคนนี้ก็หน้าตาสวยดีไม่เบา

เมื่อตะวันต้องเอาโทรศัพท์ที่ห้องพักออกเพราะถูกจัสแกล้งเอาเบอร์โทรของเธอไปให้กับแมวมองทำให้ตะวันผวาไม่อยากรับโทรศัพท์จากใครอีก และทำให้ยามที่น้องสาวของเธอต้องการแจ้งข่าวร้ายจากที่บ้านจึงติดต่อตะวันที่หอพักไม่ได้ น้องสาวของตะวันจึงต้องโทรเข้าไปที่บ้านของจุลดิศแทนเพื่อแจ้งข่าว และความที่เขาไม่ใส่ใจ คิดว่าไม่ใช่เรื่องร้ายแรงอะไร เขาจึงบอกต่อข่าวฝากจากน้องสาวของตะวันเอาเมื่อใกล้เวลาเลิกเรียน และผลลัพธ์จากข่าวที่ตะวันได้ยิน ทำให้จัสรู้ว่า ยังมีอะไรอีกมากมายที่เขาไม่เคยรู้เกี่ยวกับครูสอนพิเศษคนนี้เลย

เขาจึงขับรถไปส่งตะวันถึงบ้านที่เชียงใหม่ และจากวันนั้นชีวิตของเขาก็เปลี่ยนแปลงไปในทางที่ดีขึ้นเมื่อเขาได้รับรู้ว่าตะวันหญิงสาวตัวเล็กๆ แต่เข้มแข็งเหลือคนนั้น เธอต้องรับผิดชอบอะไรบ้าง

^_______^

เรื่องสั้นขนาดยาว เล่มนี้ ตีพิมพ์ครั้งที่สอง (ฉบับที่อ่าน) ปี 2536 โดยเป็นการรวมจากที่ตีพิมพ์ลงในนิตยสารเธอกับฉัน แม้จะเป็นนิยายวัยรุ่น แต่ทำไมเวลาที่ได้อ่าน ถึงได้รู้สึกว่านิยายเรื่องนี้ไม่ได้เป็นเรื่องของวัยรุ่น ที่ฉันรักเธอ เธอรักฉัน ไร้สาระ ไปวันๆเลยค่ะ เป็นนิยายที่มีสำนวนเขียนเรื่อยๆ เอื่อยๆ อ้อยอิ่ง แต่ช่างเย้ายวนเหลือทน และสวยงามมาก

ผู้เขียนบรรยายภาพสู้ชีวิตของนางเอกได้ดีเหลือเกิน อ่อนหวานแต่ก็ไม่รันทดห่อเหี่ยว ส่วนพระเอก ก็เป็นเด็กเกเร อ่านไปก็นึกถึงหนังของเปี๊ยก โปสเตอร์ ยุคโน้นมากๆเลยค่ะ นิยายให้อารมณ์โทนนั้นมากๆ

เราชอบฉากที่พระเอกรู้ความจริงว่าชีวิตของนางเอกต้องรับผิดชอบอะไรมากมายยังไงแล้วเราน้ำตาร่วงเลยค่ะ ผู้เขียนไม่ได้จงใจบีบคั้นให้เราจะต้องร้องได้แบบว่าถ้าอ่านถึงตรงนี้ต้องร้องนะ แต่มันเป็นอะไรที่ผู้เขียนค่อยๆเล่าเรื่องผ่านมุมมองความคิดของพระเอกแล้วเราก็ค่อยๆเข้าใจอารมณ์ของพระเอกเมื่อได้รับรู้ว่าตัวเองกำลังทำอะไรลงไป เขาเป็นผู้ชายแท้ๆที่ครอบครัวสมบูรณ์กว่านางเอกตั้งเยอะ แต่เขากลับไม่เอาไหนดีแต่ทำให้พ่อแม้กังวลใจ ตรงนี้ผู้เขียนเขียนได้ดีมากๆเลยค่ะ

หนังสือน่าจะหายากเลยนะคะ เป็นของสนพ.แมงเม่าทับ (ถ้าจำไม่ผิด) และสิ่งหนึ่งที่เราสำเหนียกได้ก็คือว่า
นักเขียนสมัยก่อน เขามีวุฒิภาวะ กันเยอะเลย งานเขียนของเขานั้น ไม่ได้เด็กแบบภาพลักษณ์ที่ปรากฏเลยค่ะ
ถือเป็นการอ่านที่ refresh อารมณ์การอ่านนิยายได้ดีเลยค่ะ

เร็วมากเลยนะหน่อย 555
แวะมาบอกว่าใครที่มีเฟซบุ๊ค ตอนนี้พี่ใกล้หย่าขาดกับเกมแล้ว และจะเข้าไปตอบและพูดคุยที่ในเฟซบุ๊ค กิ่งฉัตร ที่น้องหม่อนทำให้มากกว่าเดิม (รวมถึงที่นี่ด้วยถ้าโอกาสอำนวย) แวะไปคุยกันได้ทั้งที่นั่นและที่นี่นะคะ

อิอิ มาตามข่าวเรื่องใหม่ของพี่ปุ้ยค่ะ ใครๆก็รอ...งานเขียนในดวงใจค่ะ..

ยังจัดห้องไม่เสร็จเลยค่ะ ขี้เกียจมากๆ ตู้/ชั้นต้องมาเรียงใหม่หมด แต่เมื่อวานช่วยน้องสาวจัดห้องเขาเสร็จไปแล้ว1ห้อง กับห้องที่เอาไว้เปลี่ยนเสื้อผ้า ห้องนอนตัวเองไม่มีก็นอนแผ่หลากลางบ้านซะ

อิจฉาพี่ปุ้ยจัง เที่ยวให้สนุกนะคะ ขอบคุณที่เปิดกระทู้ให้ใหม่
อ่านซาตานลวงใจแล้ว เห็นด้วยกับพี่หน่อยว่าเรื่องเหมือนจะดีแต่ติดที่บางอารมณ์ของตัวละครก็เด็กเหลือเกิน จริงๆชอบความสัมพันธ์ระหว่างพ่อกับลูกชายคนโตนะคะ แอบคิดว่าบางคำพูดอาจจะเกินอายุไปหน่อย แต่ก็เศร้าพอดูตอนลูกตอกกลับพ่อในบางครั้ง ส่วนเรื่องของข้าวโพดคงไม่มีโอกาสได้อ่าน แต่พล๊อตเรื่องน่าอ่านจัง
ช่วงปีใหม่ เป็นอะไรไม่รู้ชอบอยู่กรุงเทพมาก รู้สึกคนน้อยดี อิอิ
คุณเฟิง จัดบ้านเสร็จเร็วๆนะคะ เอาใจช่วย

จัดบ้านแล้วได้รื้อความหลังไปในตัว เลยได้ข้อสังเกตของเรื่องวรรณกรรมเยาวชนในสมัยเมื่อยังเด็ก(20ปีก่อน)กับสมัยนี้

สมัยก่อนที่ถูกพิมพ์ออกมา ส่วนใหญ่จะเน้นเรื่องครอบครัว พี่น้อง เช่นเรื่องครอบครัวน่ารัก เรื่องนี้ออกมาถึง3ภาค เป็นเรื่องของเด็กพี่น้องครอบครัวชาวยิว เด็กแปดคนกับรถบรรทุก ราโมนา บ้านเล็กในป่าใหญ่ แนวแฟนตาซีมีบ้าง แต่ไม่ใช่แฟนตาซีอย่างสมัยนี้ จะออกอารมณ์แบบนิทานเสียมากกว่า ไม่มีตัวเอกที่มีพลังพิเศษออกมาสู้กับปีศาจ

แต่สมัยนี้จะเป็นพวกแนวแฟนตาซีค่ะ แล้วส่วนใหญ่ก็เจอแต่แนวแฟนตาซีที่คนไทยแต่ง รองลงมาก็เป็นแฟนตาซีไต้หวัน

แวะมาบอกว่าเป็นแฟนตัวยงของครอบครัวน่ารักค่ะ แต่สมัยก่อนชื่อหนังสือเรื่องนี้คือ ห้าใบเถา ซึ่งพี่ว่าเหมาะกับเนื้อหามากกว่าเยอะ ที่รักมากอีกอย่างในเรื่องคือภาพประกอบค่ะ ทำให้เห็นภาพตามท้องเรื่อง อ่านแล้วมีความสุขที่สุดค่ะ

พี่ปุ้ยอ่านด้วยอ่าXD

อ่านเรื่องนี้แล้วเลยได้รู้วัฒนธรรมแปลกๆของชาวยิว น่าสนใจดีเหมือนกันค่ะ

ข้อสังเกตอีกอย่างนึงก็ จะมีพวกวรรณกรรมภาษาแปลกๆที่นำมาตีพิมพ์เยอะ เช่น นอร์เวย์ สวีเดน ทำให้ได้ศึกษาวิถีชีวิตของประเทศนั้นๆผ่านหนังสือด้วย ต้องขอบคุณสนพ.ดอกหญ้าที่สนใจนำมาพิมพ์
(แต่เดี๋ยวนี้ไม่มีแล้วอ่ะ)

อ้อ แล้วยังรื้อเจอของแจกตามโปรโมชั่นของร้านดอกหญ้าด้วย ชั้นหนังสือที่แลกซื้อมาก็ยังเก็บไว้ใช้อยู่เลย ทนทานมากค่ะ ถึงสีจะซีดเกือบหมดแล้ว

เเวะมาทักทายค่า o(^-^)o

พี่ปุ้ยขา เที่ยวเผื่อน้องด้วยน้าาาา

อยากเที่ยวบ่อยๆ ได้อย่างพี่ปุ้ยจริง จิ๊งงงงง

..เที่ยวนี้ไปไหนคะ สิงคโปร์ หรือ เมกาเจ้าเก่าค้า

สวัสดีค่ะ
ดีใจมากกกที่ google มาเจอ board นี้
เป็นแฟนพันธุ์แท้ของกิ่งฉัตรค่ะ
อ่านทุกเล่มเลย ^^
ไม่ทราบว่าเรื่อง ลับลวงใจ ที่ลงในขวัญเรื่อน
เมื่อไหร่จะรวมเล่มเป็นหนังสือนิยายหรอค่ะ?

เฟิงคะ ใช่ค่ะ อ่านเรื่องของครอบครัวยิวตั้งแต่เด็ก โตมาเลยเกลียดฮิตเลอร์จัง

โอคะ เมกาค่ะ

คุณแยมโรล ขอบคุณที่ตามผลงานค่ะ ลับลวงใจน่าจะรวมเล่มได้กลาง ๆ ปีนะคะ ตอนแรกนึกว่าจะทันงานหนังสือเดือนเมษาฯ แต่นับแล้วจบจากนิตยสารไม่ทัน อาจจะทันงานอมรินทร์บุ๊คแฟร์แทนค่ะ

ว้าวๆ ได้ยินข่าวคืบหน้าการวางแผงเล่มใหม่ของพี่ปุ้ยแล้วชื่นใจค่ะ
คือรู้สึกว่าเริ่มเห็นจุดหมายปลายทางชัดเจนขึ้น รออย่างมีความหวังแล้ว อิอิ
คิดถึงนิยายพี่ปุ้ยเสมอนะคะ หลังๆมาชอบหยิบเล่มเก่ามาอ่านซ้ำบ่อยๆ อย่างมนต์จันทรา ไปหาดูละครด้วย
ช่วงนี้จะมีนิยายเล่มไหนของพี่ปุ้ยไปเป็นละครอีกบ้างมั้ยคะ

ใครตามจากนิตยสารบ้างเล่าให้ฟังหน่อยสิคะว่า ลับลวงใจเนี่ย แนวเรื่องประมาณไหน

ทดลองใช้จากกาแลกชี่แทบของน้องที่ทำงาน ok มากค่ะ

แบบนี้อมรินทร์บุ๊คแฟร์ปีหน้าก็พลาดไม่ได้แล้ว

ไม่ได้คุยกับพี่ปุ้ย และพี่ๆในบล็อกแก๊งตั้งนาน คิดถึงครับ แต่ไม่เหงาเพราะถึงแม้ไม่ได้คุยกัน แต่ก็แอบได้ยินสิ่งที่พี่ๆคุยกันอยู่นะ "เป็นคนในเงาครับ"

สิ่งที่จะกล่าวต่อไปนี้เป็นเรื่องที่ค่อนข้างน่ายินดีสำหรับผม และครอบครัวของผมจริงๆ แต่ใครจะแอบเอาใจช่วยก็ยินดีครับ

...วันจันทร์ที่จะถึงนี้ หมายถึง วันที่ 19 ธ.ค. นี้ ผมถูกเรียกไปสอบสัมภาษณ์ที่มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ในคณะนิติศาสตร์ ไม่รู้ว่าจะเป็นไปในรูปไหน ผู้ถูกสัมภาษณ์มี 6 คน แต่เขารับเพียง 2 คนเท่านั้น ย้ำว่า 2 คนจริงๆ อยากผ่านการสัมภาษณ์จังครับ เพราะที่นั่น เขารับคนพิการ ทำเป็นโครงการอย่างเป็นรูปธรรม แล้วก็มีมาหลายปีแล้วด้วย

อีกเหตุผลหนึ่งก็คือ ถ้าติดก็จะได้เป็นรุ่นน้องของพี่ปุ้ยด้วย แม้จะอยู่คนละคณะก็ตาม ฮิฮิ ของเขาดีเจงๆ นะครับ

"จึงเรียนมาเพื่อทราบ" ทำเหมือนจดหมายทางการยังไงไม่รู้ รู้แต่ว่ามีความสุขอย่างแรง แต่ก็แอบหนักใจเล็กน้อย กลัวจะไม่ผ่าน ผมถึงว่า ว่า "ค่อนข้างน่ายินดี" รอให้ติดก่อนแหละถึงจะบอกได้เต็มปากว่า "น่ายินดี"

ระหว่างนี้ก็นั่งอ่านหนังสือเตรียมความพร้อมไปก่อนดีกว่า หนังสือนั้นก็หนีไม่พ้นนิยายพี่ปุ้ยล่ะ ตอนนี้กำลังตามเก็บจากห้องสมุดคนตาบอดครับ เล่มล่าสุดที่อ่านคือ ในเรือนใจครับ สนุกมาก แต่แอบหงุดหงิดตอนจบ กล่าวคือ บทที่ 59 หรือเปล่านะ ที่มันจะต่อกับบทส่งท้าย กับตัวบทส่งท้าย มันไม่ต่อกัน คือพอพูดถึงกันตยศเสร็จก็ว่าถึงการแต่งงานของคู่พระนางเลย แถมระหว่างบทส่งท้ายกับบทนำนี่นะ ผมต้องคอยนั่งจับผิดพี่ปุ้ยว่าเขียนให้คล้ายกันมากแค่ไหนด้วยล่ะ สนุกดี เป็นน้อยเล่มครับที่ทำให้ผมรู้สึกว่าผมเป็นคุณครูดุจจันทร์ คุณครูประจำภาควิชา"นิยายศาสตร์" ฮิฮิ

สรุปแล้วก็ไม่ได้เตรียมตัวอะไรเลยสำหรับการถูกสัมภาษณ์เพื่อพิจารณาให้เข้าเรียนธรรมศาสตร์ นี่ถ้ามีเจ้าหน้าที่ หรืออาจารย์ในธรรมศาสตร์แฝงตัวเข้ามาอ่าน ก็รู้หมดเลยมั้งว่าถามวัตไม่ได้มีความพร้อมอะไร คงกากบาทหมายหัวไว้แล้วแหละ แถมความรู้ทางสังคมศาสตร์ก็มีเท่าหางอึ่ง จะสู้คนที่จบสายสามัญได้ไง ทราบใช่ไหมครับว่าผมเรียนสายอาชีพมา เรียนด้านการขายมาครับผม เรียนกฎหมายเบื้องต้นมาแค่หน่วยกิจเดียวเอง เศร้าเลย

ครูคนหนึ่งที่ดูแลผมตอนที่ผมอยู่มัธยมต้นเคยบอกว่า "คนเรายามคาดหวังน้อยก็ไม่ค่อยเจ็บ แต่เมื่อคาดหวังอะไรไว้สูงแล้วตกลงมา(เจ็บช้ำอย่าบอกใคร)"

เย้ !!!! เริ่มเห็นจุดหมายปลายทาง เหมือนที่ คุณpiano ว่า
ระหว่างรอ ก้ออ่านลีลาวดีเพลิงในกุลสตรี และเรื่องเก่า ๆ
เรื่องละ สองรอบสามรอบแทบทุกเรื่อง แทบจะอดใจรอไม่ไหวแล้ว

ลืมบอกไปนิดค่ะว่าก่อนหน้าลับลวงใจคือ รุ่งอรุณ จะออกประมาณปลายกุมภาพันธ์นะคะ เรื่องสั้น ๆ ของทินกรค่ะ

ถามวัตคะ พี่เอาใจช่วยให้เป็นหนึ่งในสองนะคะ แต่ครูของถามวัตสุดยอดค่ะ บ่อยครั้งที่พี่เตือนตัวเองเหมือนกันว่าอย่าหวังอะไรให้มาก จะได้ไม่ผิดหวัง เพราะสังเกตหลายครั้งแล้วว่า ถ้าไม่ได้คาดหวัง มักจะมีอะไรให้ประหลาดใจเสมอ แต่ถ้าหวังมากแล้วไม่ได้ดังหวังหรือได้ไม่ถึงครึ่งที่หวัง...ใจคอจะเหี่ยวแห้งอย่าบอกใครเหมือนกันค่ะ

ถึงน้องถามวัด

เป็นเรื่องบังเอิญจังเลยที่ได้อ่านข้อความที่น้องคุยกับพี่ปุ้ย ขอบคุณบอร์ดนี้ที่มีพื้นที่ให้เราได้คุยกันนะคะ
ขออนุญาตพี่ปุ้ยคุยและให้กำลังใจน้องโดยตรงนะคะ ^^

น้องถามวัดคะ ถ้าน้องสอบสัมภาษณ์ผ่าน นอกจากจะได้เป็นรุ่นน้องของพี่ปุ้ยแล้ว น้องยังได้เป็นรุ่นน้องของพี่ด้วยแหละ (น้อแอบบอกว่าแล้วพี่เป็นใครเนี่ย 55+) พี่ก็เป็นอดีตนักศึกษาคนหนึ่ง ในคณะนิติศาสตร์ ม.ธรรมศาสตร์
เพิ่งรับปริญญาไปเมื่อสิงหานี่เอง เท่ากับว่าเป็นรุ่นพี่คณะโดยตรงเลย อิอิ

ในเวลา 4 ปีที่เรียนอยู่ พี่ได้เห็นเพื่อนนักศึกษารุ่นเดียวกัน เค้าเข้ามาในโครงการแบบเดียวกับน้อง เค้าขยันมาก (เข้าเรียนบ่อยกว่าพี่อีก) และการเรียนตลอด 4 ปี สำหรับพี่เป็นอะไรที่หินมา ขนาดพี่ตาดีบางครั้งยังรู้สึกท้อใจไม่ได้
แต่พอเห็นเพื่อนที่เค้ามองไม่เห็น เค้ามีความพยายาม มุมานะที่จะสำเร็จการศึกษา ทำให้ได้กำลังใจจากเค้ามากๆเลย

นอกจากนี้ ยังมีอาจารย์คนหนึ่งที่พี่ชื่นชมมาก (น้องคงจะรู้จักแล้ว) อาจารย์วิริยะ นามศิริพงศ์พันธ์(ถ้าหนูเขียนนามสกุลอาจารย์ผิดขอภัยจริงๆนะคะ T_T) อาจารย์เป็นผู้พิการทางสายตา แต่ท่านเก่งมาก พี่ได้เรียนวิชาทรัพย์กับอาจารย์ เป็นวิชาเข้าใจยากจริงๆ แต่มีความสุขมากนะที่ได้เรียนกับอาจารย์ ภูมิใจที่มีอาจาร์เก่งค่ะ อาจารย์เทพจริงๆ

ขอพูดถึงวันริบปริญญาอีกวัน ที่ทำให้พี่น้ำตาคลอ พี่เองเรียนจบด้วยเกียรตินิยมอันดับ 2 พี่จึงรู้ว่าการจะได้ให้เกียรติ มันต้องผ่านอะไรมาบ้าง แล้วไอ้สี่งที่เราต้องผ่านมาทั้งหลายนั่นแหละ ทำให้เรารู้สึกภาคภูมิใจและโล่งใจมากๆ ในเวลาที่มันสำเร็จ บากบั่นมาตลอดระยะเวลา 4 ปี จนในที่สุดมันก็ถึงปลายทางเสียที แน่นอนว่าปริญญายังไม่ใช่จุดสูงสุดของชีวิต ชีวิตเรายังมีอะไรอีกมากมายที่ต้องเรียนรู้ และเดินต่อไปข้างหน้า แต่ ณ ตอนนี้ ก็นับว่ามันเป็นก้าวสำคัญ เป็นรางวัลสำหรับความมุมานะตลอด 4 ปีของเรา

การรับปริญญาของคณะ จะจัดให้พวกเกียรตินิยมขึ้นรับก่อน ตามมาด้วยเพื่อนๆ ที่จบรุ่นเดียวกัน ตอนซ้อมพอมาถึงเพื่อนคนสุดท้ายพี่ก็นึกว่าหมดแล้ว แต่ไม่ใช่ ยังมีเพื่อนอีกสามคน เดินตบท้ายตามหลังมา ทั้งหมดเป็นคนพิการ
และที่ทำให้พี่ทึ่งที่สุดก็คือเพื่อนคนสุดท้าย เค้านั่งอยู่บนรถเข็น มีอาจารย์เข็นมารับปริญญา คือตอนฟังประกาศ พี่ได้ยินชัดว่า มีอยู่คนหนึ่ง (หรือหลายคนไม่แน่ใจ) ได้เกียรตินิยมอันดับสอง พี่เข้าใจว่าน่าจะเป็นคนสุดท้ายนี่แหละ ตอนนั้นมันแบบ ยกมือขึ้นมาปรบแบบสุดชีวิต แบดังได้ที่สุดเท่าที่จะปรบมือของตัวเองเป็นเสียงได้ แล้วไม่ใช่พี่คนเดียว ทุกคนในหอประชุม ปรบมือให้เพื่อนคนนี้ดังมาก ดังที่สุด แล้วพี่เองก็ปรบแบบน้ำตาคลอ คือดีใจกับเค้ามากๆ เพราะพี่รู้ว่ามันยาก มันต้องผ่านอะไรมาบ้าง กว่ามันจะมาถึงตรงนี้ มันเข้าใจกันได้เลย แล้วก็นับถือเค้ามากๆ ที่ทำได้ แล้วทำออกมาได้ดีด้วย

เล่ามายืดยาวมากมาย เพราะได้อ่านข้อความของน้องแล้วนึกถึงวันวานเก่าๆ ...ที่อยากบอกจริงๆ คือขออวยพรให้น้องประสบความสำเร็จ สมปรารถนานะคะ ถ้าได้เข้ามาเป้นรุ่นน้องกันจริงๆ พี่ยินดีด้วย ได้รุ่นน้องเป็นแฟนนิยายพี่ปุ้ยเหมือนกันอีก ไม่น่าดีใจเหรอ จริงไหม อิอิ

แต่ถ้าไม่ได้ เราก็ยังเป็นเพื่อนกันบนโลกไซเบอร์ และอย่าทดท้อหรือเสียใจไปนะคะ พี่เชื่อว่า ถ้าเรามุมานะพยายามมันก็ต้องมีซักที่ที่เป็นของเรา

เป็นกำลังใจให้น้องค่ะ ^_____^

พี่ปุ้ยมาบอกข่าวรอบใหม่ ดีใจมากๆ

คุณต้นข้าวคะ จุดหมายปลายทางของเราร่นระยะขึ้นมาอีกนิดแล้ว เย่ๆ

ไม่ได้ค่อยเข้ามาเม้น แต่เข้ามาอ่านกระทู้เสมอๆ

เข้ามาเป็นกำลังใจให้น้องถามวัตอีกคนนะคะ ขอให้น้องได้เข้าศึกษาในคณะ และ มหาวิทยาลัย ที่น้องต้องการค่ะ

อ่านข้อความของคุณpiano แล้วแอบน้ำตาคลออะค่ะ เชื่อแล้วว่า " ความพยายามอยู่ที่ไหน ความสำเร็จอยู่ที่นั้น " จริงๆค่ะ

ฝันให้ไกล ไปให้ถึง

ตายแย้วววว
พี่เพิ่งเห็นว่าพิมพ์ชื่อของน้อง 'ถามวัต' ผิด
อภัยให้คนแก่ตาฝ้าฟางด้วยนะคะ
รู้สึกผิด งิๆๆ T_____T

เข้ามาเป็นกำลังใจให้น้องถามวัตอีกคนค่ะ ขอให้โชคดีค่ะ

สิ่งที่อยากพูด อยากบอก ไม่เพียงแต่คำขอบคุณเท่านั้น เมื่อได้ยินได้"ฟัง"เรื่องราวที่พี่pianoเล่าถึง แอบขนลุกจริงๆ "...คนพิการได้เกียรตินิยม" ไม่ว่าจะอันดับไหนมันก็ให้ความรู้สึกภาคภูมิใจ มันคุ้มค่าสำหรับความเพียร ความมุมาณะกับผู้ที่ได้รับ แต่สิ่งที่แสนยากลำบากไปกว่านั้น คือ เราจะทำอย่างไรต่อไปยามที่เราสำเร็จการศึกษา อย่างน้อยก็ต้องให้คุ้มกับที่เราได้รับเกียรติอันสูงสุด

ผมก็ไม่ทราบเหมือนกันว่าเขา หรือเธอผู้นั้นคือใคร แต่รู้สึกยินดี ดีใจ ที่"คนพิการ"ก็ได้แสดงให้ทุกคนเห็นว่า"เขาทำได้"

เอ...ว่าแต่ว่า พี่pianoพอจะบอกกล่าวในสถานที่แห่งนี้ได้ไหมครับว่าพอจบมา พี่ทำงานอะไรอยู่ ไม่ต้องบอกว่าที่ไหนก็ได้ครับ คือผมก็อยากรู้ว่าคนจบนิติเขาทำงานอะไรกัน แต่อันที่จริงผมก็พอทราบแหละครับว่าคนส่วนใหญ่ที่เรียนนิติแล้วก็ทำงานด้านกฎหมาย เช่น ทนาย ผู้พิพากษา อัยการ แต่ผมไม่เชื่อหรอกว่าคนทุกคนจะต้องไปทำงานตามขั้นตอนนั้น มันไม่จำเป็น แล้วเดี๋ยวอย่างไรก็ตามผมจะลองสอบถามกลุ่มคนที่เรียนนิติแต่พิการตาอีกทางหนึ่งด้วย และสัญญาว่าจะกลับมาเล่าให้ได้อ่านกันครับ

ส่วนผม "ถ้าได้เข้ารอบการสอบสัมภาษณ์(จริงๆ)" และสามารถเอาตัวเองรอดจนสำเร็จได้รับใบปริญญามาได้นั้น สิ่งที่ผมจะนำความรู้นั้นมาใช้ในชีวิตจริง (ที่คิดเอาไว้) คือ จะนำความรู้มาต่อยอดกับกิจการที่บ้าน "...บ้านผม...ไม่ได้เปิดกิจการบริษัททนายความหรอกครับ..." เป็นเพียงอุสาหกรรมในครัวเรือน "รับทำป้ายชื่อติดหน้าอก ป้ายหน้าห้อง โล่ห์รางวัล" อะไรประมาณนี้ ซึ่งคงมีหลายท่านว่าแล้วจะใช้ความรู้ที่เรียนมาได้อย่างไร คำตอบ คือ แม้ไม่ได้ใช้โดยตรง แต่ในเมื่อที่บ้านเปิดกิจการ อาจต้องขยับขยายเป็นธุรกิจใหญ่ ซึ่งพี่ชายของผมตั้งใจจะทำอะไรไม่รู้ รู้เพียงว่าจะเอาความรู้ด้านศิลปะมาประยุกต์กับงานที่พ่อแม่ดำเนินอยู่ คงจะทำให้เป็นเอกลัษณ์ และก็จะนำหัวธุรกิจของผมมาใช้งานให้เป็นประโยชน์ และเมื่อพูดถึงธุรกิจ สิ่งที่ตามมาคู่กันในความคิดผมก็หนีไม่พ้นในตัวบทกฎหมายนะผมว่า ซึ่งจะก่อให้เกิดการลดต้นทุน ลดงบประมาณที่จะเสียให้กับทนายที่คิดค่าบริการแพงแสนแพง ซึ่งผมก็ไม่รู้ว่าทำไมจะต้องขูดเลือดเนื้อกันมากอย่างนั้น ไม่เห็นเหมือนปฏิคม"ค่าของหัวใจ"เลย จะอย่างไรก็ตาม ถึงใครอาจมองผมในตอนนี้เหมือนคนที่เห็นแก่ตัวเองอย่างไรชอบกล แต่ผมก็ไม่ลืมที่จะช่วยเหลือสังคมแน่ครับ แต่ในยามนี้ ผมยังคิดไม่ออกจริงๆ ไม่รู้จะเอาความรู้ทางกฎหมายไปช่วยสังคมอย่างไร ผมรู้แต่ว่าถ้าเราลืมตาอ้าปากในเส้นทางธุรกิจแล้ว ผมจะรับคนพิการเข้าทำงาน จะได้ช่วยเหลือสังคม ไม่ให้เขาต้องทำอาชีพที่ไม่มั่นคงอย่างทุกวันนี้ พี่ๆว่าดีไหมครับ

จะบอกอีกนี้ดดดดดดดดดดดดดด หนึ่งว่า แม้นใครๆจะบอกว่า "อ่านหนังสือเก่าของพี่ปุ้ยเล่มละสามสี่รอบ เพื่อรอหนังสือใหม่" แต่...ผมยังตามไม่ทัน ตามไม่หมดเลยหยะ รู้สึกว่าที่ยังไม่ได้อ่านจะมี

1. พรพรหมอลเวง
2. ละครเล่ห์เสน่หา
3. บ้านอัญชัญ
4. ดวงใจพิสุทธิ์
5. แสงดาวฝั่งทะเล
6. มีเพียงรัก
7. ลางลิขิต
8. รหัสหัวใจ
9. สูตรเสน่หา หมายเหตุ ในห้องสมุดมีคนมาบริจาคให้แล้ว แต่ถามพี่ภัชร พี่บรรณลักษณ์บอกว่า ยังไม่มีคนอ่าน เอ หรืออ่านยังไม่จบหรืออย่างไรนี่ล่ะ สงสัยว่าเล่มมันคงจะหนามากจนอาสาสมัครหวาดกลัว วิ่งหนีไปหมด เพราะความหนาของรูปเล่ม ฮิฮิ
10. สะพานอธิษฐาน
11. รุ่งอรุณ หมายเหตุ หนังสือยังไม่วางแผงเลยนี่นะ น่ากลัวยังตรวจต้นฉบับ ไม่ก็กำลังพิสูจน์อักษรอยู่แน่ๆ แต่เรื่องนี้ ผมเคยให้แม่อ่านให้ฟังบทนึง น่าจะบทที่ 21/22 นี่แหละ
12. ลับลวงใจ (เหมือนกัน) แต่ที่ต่างออกไปน่าจะต่างที่ เรื่องนี้คงยังไม่เรียบร้อยในนิตยสาร
13. ลีลาวดีเพลิง (อันนี้น่าจะเหมือนกับเรื่องที่ 12 ใช่ไหมครับ ไม่ต่างกันแน่นๆ) หมายถึงความสมบูรณ์

ข่าวจาก pantip

//www.pantip.com/cafe/chalermthai/topic/A10027309/A10027309.html

มายาตวันกำลังจะเป็นละครช่อง7 จริงไหมคะ อยากดูพี่พีท

ถามวัตคะ สูตรเสน่หาน่าจะมีคนอ่านแล้วนะ เคยได้ยินแว่ว ๆ ว่ามีการบันทึกเป็นหนังสือเสียงแล้ว
ส่วน รุ่งอรุณ รอกุมภาพันธ์ ปีหน้าค่ะ
ลับลวงใจกับลีลาวดีเพลิงยังเขียนไม่จบเลยค่ะ

โอขา ฟันธงว่า มั่ววววว 555 ลิขสิทธิ์อยู่ช่อง 3 ช่อง 7 ทำได้ก็แปลกล่ะ

เข้ามาบอกว่า "วี้ดดดดดบึ้ม" ด้วยความดีใจว่า "มายาตวัน" จะถูกรีเมคโดยช่อง 3 ฮี่ฮี่ ค้อดดีใจเลย ไม่รู้ทำไมถึงสุดขีดขนาดนี้นะ อาจเป็นเพราะว่าโดยส่วนตัวชอบช่อง 3 มังครับ พี่ปุ้ยว่าไว้ว่า "มีสัญญา" แสดงว่าทางช่องคงยังไม่ได้วางตัวละครเอาไว้ซี "เสร็จเรา..."

ถ้าให้คิดเล่น ๆ "มัธนา" อยากให้ "นางเอกปฐพีเล่ห์รัก" เล่นอ่ะ ส่วน "เขตต์ตวัน" อยากให้ "แอนดริว" เล่นจัง แต่ถ้าเทียบกับ "อายุ" ก็คงไม่เข้ากัน "จะเลือกใครดีหว่า...?"

น่าเสียดายว่า "ช่อง 3" ไม่นำ "มนต์จันทรา" และ "ฟ้ากระจ่างดาว" มาแจมด้วย เหตุผลเพราะ ช่วงนี้เขากำลังเล่น "ละครต่อเนื่อง" มาเป็นแก่นของเรื่อง และเรื่องของ "พี่ปุ้ย" ก็เป็นเรื่องที่ผมคิดว่า "ยังใหม่" สำหรับวงการละคร รวมถึงวงการหนังสือ จริง ๆ ถ้าใครจะทำแบบพี่ปุ้ยก็ยังได้อีกนะ แต่ต้องมีข้อแม้ว่าจะต้องเขียนต่อเนื่องกันให้เร็วกว่าที่เป็นมาถึงจะเจ๋ง "แต่จะมีใครทำได้ไหมหนา...?"

อุปสรรคของ "3 ทหารเสือสาว" ไม่สามารถทำเป็นละครพร้อมกันได้ก็หนีไม่พ้นเหตุผลของความใกล้ของระยะเวลาละครเรื่อง "ฟ้ากระจ่างดาว" เพราะเพิ่งสร้างและออนแอร์ไปเมื่อปี 49 เอง จะสร้างต่อไปได้ไง แม้จะผ่านมาแล้ว 4 ปีก็ตาม "น่าเศร้าใจ...!" ไม่เช่นนั้นก็จะได้ดูอย่างมัน ไม่สะดุด และไม่ต้องคอยลุ้นว่าจะถูกใจไหม เขาจะกลับมาเล่นเหมือนเดิมไหม ไม่ต้องห่วงเรื่องสัญญาว่าคนละช่องกันด้วย

***บ่นพอแล้ว...คงจะได้เวลาไปนอนเสียทีครับ***

มาให้กำลังใจน้องถามวัตค่ะ วันสัมภาษณ์ขอให้มีสติ ตอบคำถามให้ดีที่สุดค่ะ อย่างไรมาแจ้งผลด้วยนะคะ เอาใจช่วยด้วยค่ะ
สมัยก่อนเคยแวะไปทานอาหารแถวธรรมศาสตร์บ่อยๆ และต้องซื้อติดมือทุกครั้งคือมะขาวร้านแอ๊ว ตอนนี้ยังมีร้านไหนอร่อยๆ ใครไปบ่อยช่วยแนะนำด้วยค่ะ

ตอบน้องถามวัต --- หลังจากพี่เรียนจบพี่ก็สอบได้ตั๋วทนายมา แต่ยังไม่ได้ทำอาชีพนี้เต็มตัว เพราะใจจริงพี่อยากเป็นอัยการค่ะ (แต่ตอนนี้พี่ยังอายุไม่ถึงเกณฑ์ที่จะสอบได้) ตอนนี้จึงต้องเรียนเนติบัณฑิตให้ได้ก่อน เพราะเป็นคุณสมบัติหนึ่งของผู้ที่จะมีสิทธิสอบอัยการ ระหว่างนี้พี่ก็ทำอาชีพอิสระที่พี่รัก ซึ่งไม่เกี่ยวกับกฎหมาย ทำมาตั้งแต่ปีสามแล้วค่ะ เป็นการหารายได้ไปพลางๆ เพราะคุณพ่อพี่ก็เกษียณนานแล้ว ตอนนี้ถึงคิวเราต้องดูแลท่านบ้าง
ส่วนเพื่อนๆของพี่มีหลายคนเหมือนกันที่จบไปแล้วก็ไปทำธุรกิจที่บ้านต่อ เป็นกิจการเล็กบ้างใหญ่บ้าง แต่ก็สามารถนำความรุไปปรับใช้ได้ ฉะนั้นน้องคิดถูกแล้วค่ะ เราไม่จำเป็นต้องทำงานสายตรงเป๊ะกับคณะที่เรียนมา แต่สามารนำไปปรับใช้กับอาชีพอื่นๆได้กว้างขวางมากค่ะ ^^

เพื่อนนักศึกษาผู้พิการทางสายตาพี่ไม่ทราบว่าแต่ละคนจบไปทำอะไรบ้าง ถ้าน้องไปถามมาแล้วมาบอกพี่บ้างนะคะ พี่ก็อยากรู้เหมือนกันว่าเพื่อนๆไปทำอะไร แต่ที่พี่เห็นเป็นไอดอลเลยก็คืออาจารย์วิริยะนี่แหละ อาจารย์ผู้พิการทางสายตา ที่สุดยอดมากๆในความรุ้สึกของพี่

ตอบคุณนุช ---ถ้าผ่านไปแถวท่าพระจันทร์ piano จะซื้อขนมปังกระเทียมอบกรอบที่ "ร้านอร่อย" แทบทุกครั้งเลยค่ะ ถุงละ 20 บาท ถ้าผ่านไปลองดูนะคะ ว่าจะ "อร่อย" สมชื่อร้านรึเปล่า ^__^

ครับผม...ถ้ามีโอกาสแล้วผมจะลองไปถามแล้วจะนำคำตอบมาให้พี่ให้เร็วที่สุด

ว่าแต่ว่า...พี่ปุ้ยไม่ลองนำตัวละครที่พิการตามาเป็นตัวละครในนิยายบ้างหรือครับ
...น่าสนใจดีออก...?

แล้วก็ผมเพิ่งทราบจริงๆว่าการที่จะนำนิยายสักเรื่องไปทำหนังสือเสียง ก็ต้องผ่านการเห็นชอบจากผู้เขียนด้วย คือผมคิดว่าจะเป็นเฉพาะการสร้างละครทางโทรทัศน์อย่างเดียวเสียอีก แต่ส่วนใหญ่ผู้เขียนก็ยินยอมให้ทำหนังสือเสียงอยู่แล้ว เพราะเป็นการกุศล แต่คงควรให้ผู้เขียนทราบด้วยล่ะมัง ดีนะครับ ผู้เขียนเองก็จะได้ทราบด้วยว่า หนังสือของท่านได้เป็นที่สนใจของคนตาบอด

อ่า...มีเรื่องประชาสัมพันธ์ แม้ว่าจะดูล่าช้าไปสักนิด แต่ก็ยังดีกว่าไม่ประกาศเลย

วันที่ 7 มกราคม ที่จะถึงนี้ วิทยาลัยราชสุดาได้จัดกิจกรรมการประกวดอ่านเขียนอักษรเบรลล์ ครั้งที่ 16 ก็คนตาดีตาบอดสามารถประกวดได้หมดครับ แต่ในเว็บหมดเขตการสมัครแล้ว และผมไม่แน่ใจว่า ถ้าจะไปสมัครที่สมาคมคนตาบอด จะยังทันหรือเปล่า แถมมีของแจกให้กับคนตาบอดมากมายเลยล่ะ (ของโปรด) อิอิ เมื่อปี 2552 ผมก็ไปมา และได้ tumpdrive มา 2 กิ๊กด้วยล่ะ ส่วนครั้งที่ผ่านมา ผมไม่ได้ไปเพราะติดธุระ แต่คราวนี้ไม่พลาดแน่ๆครับ อย่างไรแล้ว ผมจะนำข่าวดีที่พี่ปุ้ยจะออกหนังสือไปฝากแฟนนิยายพี่ปุ้ยด้วย คิดว่าต้องมีแน่ที่จะมีคนชอบ หรือรักนิยาย ส่วนพี่ที่ว่าสะดุดจนล้มเพราะอ่านสาวน้อยเกวลินของพี่ปุ้ยนั้น ผมไม่ได้ติดต่อหาเขาเลยพักนี้

และขอบคุณนะครับที่ให้กำลังใจให้ผม แม้ว่าผมจะไม่ทราบว่าพี่เป็นใครกันบ้าง เพราะขณะที่พิมพ์อยู่นี้ ก็ไม่ได้เลื่อนเคลอเซอร์ไปยังรายชื่อครับ ฉะนั้นต้องขออภัยมาโอกาสนี้ครับ

ตอนนี้พี่ดุจจันทร์คงยังติดภารกิจการทำงานและการเลี้ยงหลานอยู่แน่เลย เพราะไม่ได้เห็นพี่มารีวิวนิยายอีกเลย ในช่วงวันสองวันนี้อ่ะครับ ผมไม่รู้ว่าพี่ดุจจันทร์ หรือพี่ๆท่านอื่นๆเคยอ่านนิยายเรื่อง"อมตะ"ของอาจารย์แก้วเกล้ากันหรือยัง ผมอ่านแล้ว สนุกมาก แต่ตอนจบน่ะ มันแบบไม่อิ่มเลยอ่ะ ฮือๆ

อาจารย์ท่านเขียนแบบเข้าใจสังคมจริงๆครับ เพราะอ่านบทไหนก็ตาม ผมก็พร้อมจะเห็นด้วย และเห็นด้วยจริงๆทุกครั้ง จริงๆ อีกเรื่อง คือ เพลงพรหม ก็นักเขียนคนเดียวกันครับ อันนี้จะออกแนวเคลียดสุดๆ เป็นที่สุดที่ผมสามารถอ่านและยอมรับว่าอ่านไหวได้ เพราะถ้าอันไหนมันตรง หรือจริงเกินจนเคลียดไป ผมก็ขอเลือกไม่อ่านอ่ะครับ แล้วถ้ายิ่งอันไหนมันไกลตัวผม ผมก็ไม่ขออ่าน แต่ถ้ามันน่าสนใจจริง ๆ ก็พร้อมที่ที่จะอ่านและเปิดใจกับมันครับ

นานๆ เข้ามาที เค้าคุยกันเยอะดีจัง เล่นเอาตาลาย..

อันดับแรก ขอบคุณพี่ปุ้ยที่มาตอบค่ะ ปีนี้พี่ปุ้ยก็ได้ซื้อของถูกมั่กๆๆทีเมกาสิคะ ...อิจซี่อิจซี่...

ฝากถึงคุณพ่อคุณแม่ขอให้ท่านเดินทางอย่างสุขภาพสมบูรณ์แข็งแรงตลอดเส้นทางทั้งไปและกลับนะคะ

อันดับต่อมา ..น้องถามวัต พี่ขอเป็นอีกหนึ่งกำลังใจที่ให้น้องมีความสุข ไม่ว่าผลการสอบจะออกมายังไง ไม่ว่าจะสมหวังหรือไม่สมหวัง ขอให้ชีวิตที่เหลือมีแต่ดีขึ้น ดีขึ้น ตลอด ตลอด น้า

อันดับสุดท้าย

คุณนายดุจที่รัก โอพยายามหาที่คุณนายเม้นท์ๆ ไว้ แต่ด้วยความตาลาย เลยหาไม่เจอ ว่าคุณเธอได้อ่าน/เม้นท์นิยายเรื่อง เวนิสมายา ของ เก้าแต้ม หรือเปล่าอ่ะ ... (คิดว่าจำชื่อเรื่องไม่ผิดน้า)

ช่วยเม้นท์หน่อยจิ (ถ้าเม้นท์แล้ว โปรดเอามาแปะใหม่ได้ป่ะ) อยากรู้ว่า คิดยังไงอ่ะ ...นะ นะ

อันดับแรก...ผมขอขอบคุณพี่Ohใกล้รุ่ง(เขียนชื่อพี่ถูกไหมเนี่ย...? ที่เข้ามาอวยพรให้ผม
...พรุ่งนี้แล้วสินะ...! Ah! ชั่งเป็นอะไรที่ตื่นเต้นจัง

มีรุ่นพี่ที่เพิ่งรู้จักกันในวันสอบ บอกว่า "นึกถึงพี่เบิร์ดเข้าไว้" ผมถามว่า "ทำไม" พี่เขาว่า "...พี่เบิร์ดเคยบอกในเพลงว่า (สบาย...สบาย)..." ฮาาาา (อันนี้เรื่องแต่งนะฮะ...แต่พี่คนนั้นมีตัวตน และให้กำลังใจแก่ผมจริงๆ ผมเพียงแต่นำคำพี่เขามาใส่สีเล็กน้อย เพราะพี่เขาบอกให้ผมทำใจให้สบายๆจริงๆ)

อันดับที่ 2 ...พี่ปุ้ยไปเมกาวันไหนนิครับ ดูคล้ายว่าจะไปแทบทุกปีแฮะ เพิ่งทราบว่าคุณพ่อคุณแม่ของพี่ก็ไปด้วย คงจะไปหา "plot" ใหม่ๆมาฝากเป็นของฝากชิ้นเบ้อเริ่มแน่นๆ

อันดับที่ 3 ...เมื่อวานผมอ่านนวนิยายเรื่อง"พระอาทิตย์คืนแรม" ไม่รู้ว่ารอบที่เท่าไหร่แล้ว อ่านแต่ละทีก็มักจะได้มุมมองใหม่ ๆ เข้ามาอยู่เรื่อย ทั้ง ๆ ก็เป็นนวนิยายเล่มเดิม นักเขียนก็ "คุณชมัยภร แสงกระจ่าง" คนเดิม น่ากลัวจะเป็นเพราะช่วงเวลาที่อ่านนั้นเปลี่ยนไป ความคิดความอ่านของเราก็เปลี่ยนแปลงตามวันเวลา ว่ากันว่านวนิยายเรื่องนี้จะถูกสร้างเป็นละครช่อง "tvthai" ด้วยนี่ครับ ถ้ามาฉายยังไงผมก็จะตามไปดู...ไม่พลาด...

ก่อนอื่นขอเป็นกำลังใจให้น้องถามวัตินะคะขอให้ผ่านการสอบสัมภาษณ์ด้วยดีค่ะแต่ถ้าผลสอบไม่ออกมาอย่างที่ใจหวังก็ไม่เป็นไรนะค่ะ สบาย.....สบาย...ค่ะ
ขอบคุณที่ถามถึงค่ะ ช่วงนี้พี่กลับบ้านเลี้ยงหลานบ่อยค่ะ หนังสือหนังสาไม่ค่อยได้อ่าน หลานชายพี่กำลังน่ารักน่าหลง อายุเพิ่งเจ็ดเดือนเองค่ะ ชื่อ ขนมต้ม เรียกว่าตอนนี้
ต้องลดการซื้อหนังสือลงเก็บเงินช่วยค่าแพมเพิร์สหลานอยู่ค่ะ ฮ่าๆๆๆๆ

พี่ปุ้ยเดินทางวันที่ 17 ธันวาคม ไปอเมริกา ช่วงปลายปีทุกปี สงสัยปีนี้คงช็อปกระจายตามเคยเพราะได้ประสบการณ์มาจากปีก่อนแล้ว สำหรับผลงานใหม่ของพี่ปุ้ย ปีหน้า ก็ออกใหม่ 2 เล่ม ข่าวดีในรอบปี ยิ่งรู้ว่าคุณพี่เธอสนุกกับการเขียนลับลวงใจมากเราก็ดีใจ และรออ่านแบบใจจดใจจ่อ ปีหน้าก็มีนัดกันที่งานสัปดาห์หนังสือบู้ธนายอินทร์นะคะกับรุ่งอรุณ แล้วก็งานอัมรินทร์บุ๊คแฟร์สำหรับลับลวงพราง ยิ้ว!!! แค่คิดก็สนุกแล้ว อยากอ่านๆๆๆๆ

คุณโอกลมกลิ้ง ....นิยายเรื่องที่คุณว่าชั้นไม่ได้อ่านนะจ๊ะ ก็สมควรแล้วที่คุณเธอจะตาลายจ้า งานของเก้าแต้ม/ถางเหมียว/วิฬาร (คนเดียวกัน) ชั้นไม่ค่อยปิ๊งน่ะจ้ะ เคยอ่านแล้วคิดว่าไปกันไม่ได้กับรสนิยมของชั้นน่ะ ฮ่าๆๆๆๆ คำตอบยอดฮิตเวลาคู่รักเลิกกันขอยืมเอามาใช้หน่อย

***ผู้ชายพายรัก ของ อุรัสยา***

เพราะความที่หลงเพริดเตลิดไปกับกลุ่มเพื่อนพ้องไฮโซที่ตัวเองคิดว่าเป็นเพื่อนสนิททำให้พัทธิยาหลงลืมไปว่าอันตัวเธอนั้นไม่ได้มีเงินถุงเงินถังมากมายให้มาล้างผลาญ ปราด้า กุชชี่ ได้ตามใจชอบ เพราะลำพังแค่พ่อแม่ซึ่งเป็นคนชั้นกลางธรรมดาๆต้องเอาเงินเก็บส่งเธอไปร่ำเรียนถึงปารีสก็ทำให้หมดเงินไปเยอะแล้ว ยิ่งเมื่อกลับเมืองไทยแล้ว ยังไม่ยอมทำงานทำงานทำการ เอาแต่จับจด และจับกลุ่มเม้าท์ ช้อปปิ้งไปวันๆ ทำให้คุณพ่อสุดที่รักไม่ยอมทนอีกต่อไป ออกคำสั่งเด็ดขาด ลดค่าใช้จ่ายส่วนตัวลงและบังคับให้เธอหางานทำให้ได้

วันที่เธอต้องไปสัมภาษณ์งานเธออดสงสารและวนรถกลับมารับคุณป้าข้างบ้านที่กำลังเดินออกไปขึ้นรถที่ปากซอยทั้งที่ฝนกำลังตกไม่ได้ ซึ่งเรียกว่านี่ไม่ใช่นิสัยของไฮโซ
จอมปลอมแบบเธอเลย นับจากวันนั้นคุณป้าข้างบ้านและหลานสาวนอกไส้ก็สนิทสนมกันมากขึ้นอย่างไม่น่าเชื่อ

แต่เมื่อโลกนี้มันมีเรื่องบังเอิญเกิดขึ้นอยู่เสมอ เพียงแต่ว่ากับชยกาญจน์นั้นเขาช่างมีเรื่องบังเอิญให้ต้องมาพบเจอกับยัยสาวขี้วีน ติดหรู ปากเสีย คนที่เคยด่าเขากับเพื่อนมาเมื่อแรกเจออยู่ตลอด ไม่ว่าเจ้าหล่อนจะต้องมาเป็นเลขาให้เพื่อนของเขาที่เช่าพื้นที่สำนักงานในอาคารที่เขาเป็นเจ้าของ หรือเรื่องที่บ้านของหล่อนก็ดันมาอยู่ติดกับบ้านแม่ของเขา แม่...คนที่เขาเหินห่างและมาพบหาตามหน้าที่ตามคำสั่งของบิดาเท่านั้น

ซึ่งชยกาญจน์ไม่รู้เลยว่า เรื่องบังเอิญต่างๆเหล่านี้ที่เคยขุ่นเคืองใจเขา กลับเป็นเรื่องบังเอิญที่ต่อมาเป็นเรื่องที่ดีที่สุดในชีวิตของเขา โดยเฉพาะในเรื่องที่เกี่ยวข้องกับความสัมพันธ์กับแม่ซึ่งพัทธิยาเป็นผู้นำพารอยยิ้มและความสุขกลับมาในหัวใจของเขาอีกครั้ง

^____^

ตอนนี้ต้องบอกว่าเราขอติดตามผลงานของอุรัสยาที่จะออกเล่มต่อไปๆอย่างเหนียวแน่นเลยค่ะ เพราะยิ่งอ่านก็ชอบ "ทาง" ที่ผู้เขียนนำเสนอในระยะหลังนี้มากๆเลยค่ะ ชอบมากเลย อ่านแล้วน่ารัก สนุก วางไม่ลง มีหลากหลายรสชาติ เราคิดว่ายิ่งเขียน ผู้เขียนก็ยิ่งพัฒนาฝีมือ เอามากๆเลยค่ะ เราชอบมากกกกกกกก

เราชอบนางเอกที่แม้ภายนอกจะดูสวย ไฮโซ หัวสูง หยิบโหย่ง ทำอะไรไม่เป็น แต่นางเอกก็เป็นคนมีน้ำใจ มองโลกในแง่ดี ปากกับใจตรงกัน เวลาที่ต่อปากต่อคำดับพระเอกงี้ บอกเลยว่าเราชอบมาก เพราะบทสนทนาไม่เป็นไปตามมาตรฐานนางเอกไทย แต่นางเอกจะพูดตามที่ใจคิด บางประโยคก็เล่นเอาพระเอกถึงกับ อึ้ง บางทีก็หน้าม้านไปเลย ทำให้เวลาที่อ่านสนุกมาก เพราะต้องคอยติดตามตลอดว่าคู่นี้เขาจะมีอะไรสนุกๆให้คนอ่านมีความสุขต่อไปบ้าง ที่สำคัญความเจ้ากี้เจ้าการเรื่องของพระเอกกับแม่นั้น นางเอกตั้งใจจริงมาก แม้จะโดนพระเอกโกรธไปหลายครั้ง แต่คุณเธอก็ไม่ย่อท้อ

พระเอกเรื่องนี้เป็นคนธรรมดาเป็นคนรวยที่ชอบทำตัวธรรมดาๆ ติดดิน ไม่เย่อหยิ่ง พระเอกของเราจึงเป็นคนพานางเอกไปเปิดกะโหลกด้วยการกินอาหารข้างทาง ช็อปปิ้ง
ข้างถนน ซึ่งพอนางเอกได้มีประสบการณ์จริงของชีวิตที่ต่างไปจากกลุ่มเพื่อนที่เคยคบหา นางเอกก็เริ่มเรียนรู้และหวนกลับมาพิจารณาความประพฤติของตัวเองเมื่อก่อนนี้ ซึ่งพอนางเอกมีพัฒนาการไปในทางที่ดี พระเอกก็เริ่มแอบชอบนางเอกเงียบๆ ยิ่งกับเรื่องที่นางเอกคอยช่วยหลือแม่ของเขา และใส่ใจรายละเอียดเล็กน้อยต่างๆแล้ว นางเอกก็เลยได้ใจพระเอกไปแบบไม่ยาก แต่พระเอกก็ดันปากแข็งไปนิด แต่ตรงนี้ก็ไม่ใช่ประเด็นปัญหาอะไร ที่ต่อมาเขาก็ต้องเรียนรู้ที่จะเปิดใจเพื่อเปิดปากบอกรักนางเอกต่อไป

เหนืออื่นใดสิ่งที่ชอบมากก็คือปมปัญหาระหว่างพระเอกกับแม่ที่เราคิดว่าอุรัสยาเขียนตรงนี้ได้ดีมากๆเลยค่ะ ผู้เขียนไม่ได้ชี้เฉพาะให้ตัวละครตัวไหนผิดหรือถูก แต่ให้เหตุผลในการกระทำของแต่ละคนที่เกี่ยวข้องเอาไว้ด้วยความทัดเทียมกัน ขึ้นอยู่กับว่าคนอ่านจะเลือกเชื่อหรือเลือกมองในมุมไหน สำหรับเราแล้ว เราร้องไห้ด้วยความประทับใจและซาบซึ้งใจกับเรื่องของพระเอกับแม่เอามากๆเลยค่ะ ขอชมเลยว่าอุรัสยามีวุฒิภาวะและโตขึ้นเป็นผู้ใหญ่ขึ้นมากจริงๆ

เป็นนิยายแนวความรู้สึกดีอีกเล่มที่อ่านด้วยความชุ่มชื่นหัวใจ แนะนำนะคะ

***ฝากรักเคียงใจ ของ เรซิน***

ในยามที่กานต์วิสาตกอยู่ในความทุกข์ทรมานแสนสาหัสเนื่องมาจากอุบัติเหตุที่เกิดจากรถที่เธอขับโดยมีคุณพ่อโดยสารไปด้วยเกิดอุบัติเหตุ นอกจากจะพรากเอาบิดาผู้เหลืออยู่เพียงคนเดียวจากไปตลอดกาลแล้ว มันยังทำให้เธอตาบอดชั่วคราวมองอะไรไม่เห็นอีกด้วย แต่ในความเลวร้ายนั้น เธอยังมี "เขา" คนที่เธอคิดว่าคือแฟนหนุ่มคนสนิทคอยดูแลใกล้ชิดและเป็นกำลังใจให้กับเธอตลอดเวลา กานต์วิสาหารู้ไม่ว่าใครคนนั้น จะกลับกลาเป็น "เขา" ปณวัตร ศัตรูคู่อาฆาต คนที่คุณพ่อของเธอคอยชุบเลี้ยง ช่วยเหลือ เกื้อกูลกันอยู่หลังจากที่พ่อแม่ของเขาเสียชีวิตจากอุบัติเหตุ

แต่สำหรับปณวัตรแล้วการได้มาดูแลและเป็นกำลังใจให้กับ "เธอ" คนที่เขาแอบหลงรักมานานนั้น มันก็คือความสุขอย่างหนึ่งที่เขาเต็มใจเสียสละ และอยากให้ความช่วยเหลือ แม้ว่าจะเหนื่อยหนักหนาเพียงไรก็ตาม

เมื่อผลการผ่าตัดสำเร็จลุล่วงลงด้วยดีกานต์วิสาสามารถกลับมามองเห็นได้อีกครั้ง แต่ทำไมเมื่อแฟนหนุ่มคนที่เธอได้เห็นครั้งนี้กลับไม่ทำให้เธอรู้สึกอบอุ่น อ่อนหวานในหัวใจ ได้เท่ากับผู้ชายคนที่อยู่ในความมืดคนนั้น แล้วนี่เขาหายไปไหนกันทั้งที่เธอเฝ้ารออยู่ทุกขณะจิต ขณะที่ข้อมูลข่าวสารต่างๆด้านร้ายเกี่ยวกับปณวัตรก็เข้าหูเธอมาเรื่อยๆไม่ว่าเรื่องการยักยอกเงินบริษัทไปเข้าบัญชีของตัวเอง เรื่องพินัยกรรมที่เขาเป็นผู้จัดการมรดกของเธอทั้งหมด

ในวันที่ปณวัตรมารอพบเธอด้วยความอดทนเพื่อพูดคุยถึงเรื่องต่างๆเหล่านี้ หลังจากที่เขาได้ฟังคำพูดอันแสนร้ายกาจที่ออกจากปากของเธอทั้งหมดแล้ว คำพูดแรกที่เขาโต้ตอบเธอ น้ำเสียงของเขาก็ถึงกับทำให้กานต์วิสาตัวชา เพราะนี่มันเป็นเสียงของคนในความมืดคนที่เข้ามาอยู่ในหัวใจของเธอตลอดเวลาที่เธอตามองไม่เห็นนี่นา ทำไมถึงกลับกลายเป็นเขาคนที่เธอชังน้ำหน้าที่สุดไปได้ แถมเขายังเดินจากไปด้วยความโกรธเธอเอามากๆ อีกด้วย ข่าวร้ายต่อมาคือว่าปณวัตรเป็นคนที่ไม่ค่อยโกรธใครแต่เมื่อโกรธแล้วก็หายโกรธช้ามากอีกด้วย นี่จึงเป็นภาระกิจสำคัญที่กานต์วิสาจะต้องงอนง้อให้ "เขา" คนที่เธอรักหายโกรธและให้อภัยเธอให้จงได้

^____^

นิยายเล่มนี้ซื้อมาตั้งแต่งานหนังสือเดือนตุลาคมที่ผ่านมาแต่เพิ่งได้ฤกษ์อ่านเอาตอนนี้ ซึ่งอ่านแล้วก็ไม่ผิดหวังเลยค่ะ เพราะนิยายของเรซินรับประกันได้ว่าเราจะไม่มีทางเจอ
พระเอกงี่เง่า โง่ กินหญ้า ตามไม่ทันนางอิจฉา เด็ดขาด และแน่นอนว่าพระเอกที่น่ารัก อบอุ่น ฉลาด ทันคน ก็จะมีให้เห็นอยู่เสมอ ทุกครั้ง

นางเอกของเรซินคนนี้ผิดแผกไปนิดหน่อยจากนางเอกคนก่อนๆ กานต์วิสาค่อนข้างเอาแต่ใจเพราะความเป็นลูกคนเดียว ที่สุขสบายมาตลอด เฉิดฉายในวงสังคม และสวยงาม เลยทำให้เป็นคนที่ปากตรงกับใจ คิดอย่างไรก็พูดไปอย่างนั้น เป็นคนจริงใจ คนหนึ่ง ชอบเวลาที่นางเอกหึงมากๆเลยค่ะ เพราะเธอจัดการนางอิจฉาได้ดุเด็ดเผ็ดมันส์และอ่านเกมส์ของนางอิจฉาขาดตลอด ชอบมากกกกกกกก อ่านนิยายแบบนี้แล้วสนุกดีจริง เพราะทันกันทั้งตัวละครฝั่งร้ายและฝั่งดี

จึงเป็นนิยายที่อ่านด้วยความสนุกสนาน เพลิดเพลิน รวดเดียวจบ เลยค่ะอีกอย่างเป็นเล่มบางๆ ไม่หนาเท่ากับกุสาวดีฯ ก็เลยอ่านได้เร็วหน่อย ที่ชอบก็มีมาก แต่ก็มีที่ขอติติงนิดหน่อยนะคะ

สิ่งที่เราอยากส่งเสียงถึงเรซินผู้เขียนก็คือ เราคิดว่าเราเห็นด้วยกับเสียงสอบถามและท้วงติงมาจากนักอ่านในเน็ตนะคะ เป็นคำถามเดียวกันเกี่ยวกับเรื่องอาการตาบอดชั่วคราว
ของนางเอกกับประเด็นการแยกแยะคนจากลักษณะของเสียง ความที่เผอิญเราไปอ่านคำนิยมของผู้เขียนเสียก่อนเราก็เลยได้เห็นคำตอบที่ผู้เขียนนำมาเฉลยให้หายค้างคาใจกันไว้ก่อน มันก็เหมือนกับเราถูก in put ข้อมูลฝั่งผู้เขียนเข้าไปก่อนล่วงหน้า ดังนั้นเวลาอ่านเราจึงไม่ค่อยมีคำถามตรงนี้เท่าไหร่นัก ทั้งที่ความจริงแล้ว นี่เป็นคำถามที่ผู้เขียนน่าจะหาทางแทรกคำเฉลยของตัวเองเข้าไปในเรื่องให้ปรากฎให้เห็นมากกว่านี้นะคะ เพราะจากที่อ่านในช่วงต้นๆ เราคิดว่าผู้เขียนไม่ได้พยายามเล่าถึงเหตุผลว่าทำไมนางเอกถึงจำเสียงของพระเอกไม่ได้ หรือแยกแยะเสียงของแฟนของตัวเองไม่ได้ ว่าแตกต่างจากเสียงคนที่ช่วยดูแลตัวเอง

เราคิดว่านักเขียนที่ดีต้องมีหน้าที่อธิบายเหตุผลต่างๆที่ผู้เขียนต้องการบอกกล่าวให้กับผู้อ่านรับรู้และเข้าใจผ่านกลวิธีการเขียนและเทคนิคชั้นเชิงของสำนวนภาษา อย่าคิดเอาเองว่าผู้อ่านจะคิดตรงกับตัวเองไปเสียทุกเรื่อง เพราะในความคลุมเครือนั้น คนอ่านสามารถตีความไปได้ต่างๆนาๆ ขึ้นอยู่กับประสบการณ์ของแต่ละคน ซึ่งในประเด็นเรื่องเสียงของพระเอกกับแฟนนางเอกนั้น หากผู้เขียนเท้าความหรือเกริ่นมาบ้างว่าคนทั้งคู่อาจจะมีน้ำเสียงที่คล้ายคลึงกันให้คนอ่านพอจับประเด็นได้ เราคิดว่าประเด็นคำถามตรงนี้ไม่น่าจะเกิด แต่นี่ไม่มีการแก้ปมปัญหานี้ไว้ในเรื่องเลยค่ะ

อีกเรื่องหนึ่งเกี่ยวกับสำนวนภาษาของผู้เขียนในช่วงต้นๆของเรื่องมีบางจุดที่รั่วหลุดไปค่ะ ในประเด็นที่พูดถึง ข่าวของยศวินแฟนนางเอกที่ไปคั่วกับเนตรดาวนางเอกสาวมาแรง ประโยคลักษณะนี้มีในคำพูดของคุณแม่บ้านนางเอกกับตัวนางเอกพูดเอง อ่านแล้วสะดุดกึกเลยค่ะ เพราะคิดว่าไม่ดูเป็นธรรมชาติเอาเสียเลยค่ะ แต่พอพ้นช่วงนี้มาแล้วไม่เจออีกเลยนะคะ อ่านฉลุยค่ะ

ประเด็นสุดท้ายที่อยากพูดถึงก็คือคำนำหรือคำนิยมของผู้เขียน ไม่รู้ว่าคนอ่านคนอื่นจะเป็นแบบเรามั๊ย คือเราเป็นคนชอบอ่านคำนำคำนิยมของผู้เขียนมากเลยค่ะ เพราะมันทำให้เราได้รู้จัก "ตัว" ผู้เขียนมากขึ้นไปอีกผ่านข้อความที่เขาเขียนในคำนำนั้น เชื่อมั๊ยว่าเราเคยอ่านคำนำของนักเขียนบางคนแล้วอยากโยนหนังสือทิ้งตรงนั้นเลย เพราะช่างเต็มไปด้วยความอวดดี หยิ่งยะโส ซึ่งพอเจอแบบนี้เราเลิกอ่านเลิกซื้องานของนักเขียนคนนั้นไปเลยค่ะ เหมือนกับบทบรรณาธิกาตอบคำถามระหว่างบก.และนักอ่านของนิตยสารบางเล่ม ที่เราเคยอ่านแล้วรู้สึกว่าบก.เขาช่างเก่ง อีโก้สูง และดูถูกคนอ่านเสียเหลือเกิน นิตยสาร
แบบนี้เราก็แอนตี้และเลิกอ่าน ยกตัวอย่างมาก็เพื่อจะเตือนคุณๆนักเขียนทั้งหลายว่า ต้องระวังคำพูดของตัวเองให้มาก เพราะคนอ่านเขาจับสำเหนียกในน้ำเสียงที่ใช้ได้ ว่าคุณกำลังรู้สึกอย่างไร ซึ่งสำหรับฝากรักเคียงใจแม้จะไม่พบประเด็นที่ยกมาแต่การชี้แจงข้อสงสัยของนักอ่านก็ต้องพยายามและระมัดระวังในการใช้คำให้ดูสุภาพและนุ่มนวลให้มากที่สุดค่ะ เพราะถ้อยคำเหล่านั้นมันสะท้อนถึงตัวตนของผู้เขียนเอง ก็ขอฝากไว้เป็นประเด็นสุดท้ายค่ะ

ก็ขอแจ้งข่าวของตัวเองหน่อยนะคะ คือว่าจากการที่พันทิพมีการแจ้งเตือนเรื่องการที่สมาชิกแบบมือถือต้องคอยมา up date เบอร์มือถือทุกๆเดือนนั้น ทำให้พี่ปุ้ยก็ต้องมีการ up date สถานะสมาชิกของตัวเองบ่อยๆเช่นกัน ซึ่งพี่ปุ้ยต้องให้น้องสาวของพี่ปุ้ยคอยช่วยดำเนินการให้ จากจุดนี้เราก็เกรงใจพี่ปุ้ยมาก เพราะทุกวันนี้ก็เข้ามาใช้พื้นที่ในบล็อกเสียจนมากมายเหลือเกินแล้ว ก็เลยอยากฝากแจ้งข่าวกันไว้ก่อนนะคะว่า ถ้าเกิดวันไหนบล็อกหยุดนิ่งไป เราก็จะหยุดแนะนำหนังสือไปด้วยเช่นกันนะคะ จนกว่าเราจะมีที่ทางเป็นของตนเอง ซึ่งระหว่างนั้นก็ไปคุยกับพี่ปุ้ยกันได้ที่ face book นะคะ ซึ่งใน face book ก็จะมีกลุ่มนิยายที่มีน้องแฟนพันธุ์แท้พี่ปุ้ยไปสร้างกลุ่มเอาไว้แล้ว เห็นพี่ปุ้ยบอกว่ามีคนอ่านนิยายในนั้นเข้ามาพูดคุยกันเยอะเหมือนกันค่ะ

ทีนี้เพื่อตอบแทนน้ำใจของคนที่ติดตามอ่านการแนะนำนิยายของเรามาตลอด เราก็มีหนังสือ (เรียกว่างั้นมั๊ยไม่แน่ใจ เอาเป็นว่าเป็นผลงานทำเอง) ที่รวบรวมงานแนะนำ
หนังสือของเราทั้งหมดตั้งแต่ต้นปีจนถึงสิ้นปี เท่าที่รวบรวมไว้ตอนนี้จำนวนนิยายที่อ่านไปในปี 2553 นี่ก็ร้อยหกสิบกว่าเล่มแล้วค่ะ ก็เลยจะขอมอบให้กับผู้ที่ติดตามบล็อกนี้ จำนวน 2 เล่ม กติกามีง่ายๆว่า ให้เขียนความรู้สึกถึงนิยายที่ได้อ่านจากคำแนะนำของเราในปีนี้ เลือกมาหนึ่งเรื่องที่คุณชอบมากที่สุด พร้อมเหตุผลว่าทำไมคุณถึงชอบนิยายเล่มนั้น เขียนลงที่บล็อกนี้ล่ะค่ะ ปิดรับคำตอบวันที่ 31 ธันวาคม 2553 เวลา 24.00 น. แล้วหลังจากนั้นเราจะมาประกาศผลหลังปีใหม่ไปแล้วนะคะ ถือเป็นกิจกรรมสนุกๆ เล็กๆ ให้กับบล็อกเงียบๆ แต่น่ารักมากๆของพี่ปุ้ยกันค่ะ

ขอเลือกเรื่อง สะดุดรักมาเฟียเจ้าหัวใจ ของ การะเกด ค่ะ จริง ๆ แล้ว ตามซื้อแทบจะทุกเรื่องที่บล๊อกนี้แนะนำนะคะ แต่เรื่องนี้เป็นเรื่องที่ไม่เคยอ่านของผู้แต่งคนนี้มาก่อนแต่ก้อประทับใจตามที่แนะนำจริง ๆ ค่ะ สมกับที่คุณดุจจันทร์ "ขออนุญาตเข้ากรี๊ดดดดดดดดดดดดด ดังๆ" และเผอิญตรงกับที่ตัวเองเพิ่งเจอเพื่อนที่ห่างหายกันไปนานตั้งเกือบ 20 ปี แต่มาเจอกันใน face book เลยทำให้อินกับคำว่าเพื่อนของเรื่องนี้มากค่ะ จะติดตามตลอดนะคะ ห่างหายไปไหน ทิ้งลอยไว้ให้ตามหาบ้างนะคะ

เข้ามาขอบคุณ ที่ทำให้เสียเงิน....แตได้อ่านหนังสือสนุกๆๆๆนะคะ
ให้ตอบว่าชอบเรื่องไหนมากที่าุดคงตอบไม่ได้เพราะ
ชอบหมด ...และขอสำคัญจำไม่ได้ว่ามีเรื่องอะไรบ้างคุณหน่อยแนะนำเยอะมากกกกกกกกกกก

เป็นแฟนพี่ปุ้ยที่แอบอ่านแฝงอยู่นานมาก จนอยากจะบอกว่าทุกเล่มที่คุณหน่อยหรือทุกท่านได้รีวิวเอาไว้ เป็นตัวช่วยที่ดีมากค่ะในการเลือกซื้อหนังสือซักเล่มหนึ่ง เพราะเดี๋ยวนี้ราคาหนังสือนั้นแพงมาก จะให้ซื้อทุกเล่มก็คงจะไม่ไหว นี่ก็ต้องตามเข้ามาอัพเดทข่าวคราวของนิยายในนี้เกือบจะทุกวันค่ะ เป็นกำลังใจให้กับทุกท่านที่เข้ามาเม้นท์ + รีวิวนิยายนะคะ

ถึงคุณดุจจันทร์คะ อยากได้รวมผลงานแนะนำหนังสือด้วยค่ะ ไม่ได้เป็นสองคน ก็ขอเป็นไฟล์ได้มั้ยคะ เพราะเคยได้อ่านเล่มตระกูลบัว ก็ไปตามซื้อเก็บหลายเล่ม

ชอบเรื่องพี่เลี้ยงมือใหม่หัวใจผิดคิวค่ะ อ่านจบในคืนเดียว มันน่ารักเย็นๆดี ชอบนางเอกที่อ่อนหวาน แต่ก็ทันสมัยทันคน ถึงแม้คุณพระเอกจะต้องอาศัยไหว้วานคนรอบข้างมากไปหน่อย แต่ก็สำเร็จสมหวังในที่สุด และนึกลุ้นถึงคู่รองคู่หนูเมย์ ก็น่ารักเหมือนกันค่ะ

พี่หน่อยโอก็อยากได้ๆๆๆๆๆๆๆ

สำหรับเฟิงนี่ เรื่องไฮโซติดเกาะค่ะ

ปกติเฟิงไม่ค่อยได้อ่านนิยายของสนพ.ณ บ้านวรรณกรรม แล้วจะติดว่า ถ้าเป็นสนพ.นี้ก็จะนึกถึงเพชรพระอุมา หรือเป็นนิยายของทมยันตี เรื่องอื่นๆที่พิมพ์จากสนพ.นี้ก็ไม่ค่อยได้อ่านซักเท่าไหร่ ที่เคยอ่านบางเล่มก็ไม่ถูกใจ

แต่พอมาเจอรีวิวเรื่องไฮโซติดเกาะแล้วก็คิดว่า เอ๊ะ น่าสนุกดีนะ เลยลองไปซื้อมาอ่านดูแล้วชอบมาก จนถึงตอนนี้ส่งเรื่องไฮโซติดเกาะเวียนไปตามคนรู้จักในที่ทำงาน ให้คนอื่นๆได้อ่านเรื่องที่เราคิดว่าสนุกแล้วมีความสุขที่สุดเลยค่ะ

เห็นด้วยกับคุณเฟิง

แค่ลองอ่านในเว๊บที่เค้าให้ทดลองอ่าน ก็ติดหนึบเลยค่ะ
ชอบเรื่องนี้มากเลยค่ะ

ขอแจ้งข่าวของผมด้วยคนครับ

เมื่อวานนี้ที่ได้ไปสอบสัมภาษณ์เพื่อเข้าศึกษาในมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์นั้น ผลยังไม่ออกมาให้ชื่นใจ หรือให้ช้ำใจเลยนะครับ น่ากลัวจะให้หัวใจวายกันก่อนด้วยความตื่นเต้น ถึงแม้ว่าปากของผมจะพูดว่า"ไม่ตื่นเต้น...อะไรจะเกิดให้มันเกิดไป" แต่ในใจนั้นกลับร้องว่า"อยากได้...อยากได้"

แต่ถึงจะ"อยากได้"อย่างไร ณ ขณะนี้ผมก็ขอเล่าประสบการณ์การถูกสัมภาษณ์ให้พี่ ๆ ฟังกันก่อนดีกว่า

ตามกำหนดการแจ้งว่าให้ลงทะเบียนเพื่อสอบสัมภาษณ์เวลา 08:30 น. ทุกอย่างก็เป็นไปอย่างราบรื่นดีสำหรับตัวผมเอง ส่วนเจ้าหน้าที่นั้นค่อนข้างวุ่นวาย เพราะไหนจะต้องคอยดูแลคนพิการแต่ละคนที่อยู่ในห้องโครงการ และไหนจะต้องคอยโทรเช็กว่าอาจารย์ผู้สัมภาษณ์จะมาหรือยัง รวมถึงผู้ถูกสัมภาษณ์ที่ยังอยู่บนท้องถนน(พวกที่ยังมาไม่ถึง) มีปัญหาเล็กน้อยอีกอย่างหนึ่ง คือ นักเรียนคนหนึ่งในคณะที่ผมจะสอบสัมภาษณ์เกิดมาสอบสัมภาษณ์ไม่ได้ เพราะติดสอบกลางภาค ก็เลยทำให้เมื่ออาจารย์ผู้สัมภาษณ์มาถึงก็ต้องพิจารณาก่อนจะสัมภาษณ์นักเรียนแต่ละคน ผลปรากฏว่า คนที่มาวันนี้ก็ถูกสัมภาษณ์ไปก่อน แล้วนัดคนที่สอบกลางภาคให้มาในวันที่ 6 มกราคม (หรือเปล่าไม่แน่ใจ) แต่รู้แต่ว่าวันนั้นตอนบ่าย ๆ ผลจะออกอย่างแน่นอน

ส่วนนักเรียนผู้ถูกสัมภาษณ์คงไม่ต้องพูดถึงกันล่ะว่าหอบเอาความตื่นเต้นมามากมายแค่ไหน บางคนตื่นเต้นมากจนลืมแฟ้มสะสมงานมาจากบ้านก็มี คนนั้นรู้สึกมาจากสุราษฎร์หรืออย่างไรนี่แหละ บางคนก็หอบเอาประมวลกฎหมายใส่ไว้ในหัวมาอย่างล้นปริ่ม "คือถ้าไม่ได้ก็ไม่รู้จะว่าอย่างไรแล้วล่ะ" ผมคิดในใจอย่างยกย่องจริงใจ ส่วนตัวผมเอง ยอมรับว่า "ประมวลกฏหมาย" อะไรเทือกนั้นไม่มีอยู่ในหัวเลย แต่ก็ไม่ลืมหนีบแฟ้มที่คุณครูทำไว้ให้สมัยประถม ร่วมกับแฟ้มในสมัยมัธยม และซองใส่เกียรติบัตร และทำไปทำมาแฟ้มผมดูจะหนากว่าเพื่อน (แต่ของเพื่อนที่เขาหอบประมวลกฎหมายไว้ในหัวนั้นถึงแฟ้มเขาบางกว่าผม แต่เขาแบบว่าอย่างหรูกว่าผมนะผมว่า) เขามีทั้งคำนิยมจากอาจารย์ในจุฬาและอะไรอีกมากมาย ส่วนผมมีอะไรก็ใส่ๆมันไปนั่นแหละ ขอให้มันเรียงตามวัน-เดือน-ปีก็พอ

มีคนหนึ่งเขาเป็นเด็กซิ่วเข้ามาสอบด้วย ถูกสัมภาษณ์เรียบร้อยแล้ว แต่ไม่รู้ว่าในนั้นเขาทำอะไรกัน ออกมาเขาทำตาแดง ๆ (มีคนบอกผม) ไม่พูดไม่จากับใคร หยิบกระเป๋าแล้วก็ทำท่าจะออกจากห้องโถง มีคนห้ามแต่ก็ไม่ฟัง เลยต้องปล่อยเลยตามเลย แบบยอมแพ้ทั้ง ๆ ที่ยังไม่รู้ผล ผมเลยคิดเล่น ๆ ว่า "...คนนี้อาจจะได้โดยไม่รู้ตัวก็ได้" ใครจะไปรู้ใช่ไหมล่ะ

พอถึงคิวของผม ซึ่งอยู่ในลำดับเกือบสุดท้าย ผมก็เข้าไปด้วยท่าทีปกติ แต่ก็แอบลุ้นในใจว่า "เขาจะมาไม้ไหนหว่า" และผมก็ทักทายด้วยสองมือและหนึ่งปากอย่างสุภาพ อาจารย์ผู้สัมภาษณ์มี 3 คน และผู้หญิงมีเพียง 1 เดียวซึ่งนั่งอยู่ตรงกลาง(แบบดาวล้อมเดือน) เก้าอี้ของผมถูกตั้งให้อยู่ตรงข้ามกับอาจารย์ผู้หญิงคนนั้น (เสียดายว่าผมก็ไม่รู้ชื่ออาจารย์ด้วย)

เมื่อผมเข้าที่เรียบร้อยแล้ว อาจารย์ก็ให้แนะนำตัวเองอย่างย่อ ๆ ผมก็บอกชื่อและสถานศึกษาที่เรียนเดิมไป อาจารย์เริ่มเปิดแฟ้ม กวาดตาแล้วเริ่มถาม "แต่ก่อนคุณไม่ได้ใช้ชื่อถามวัตนี่...?" ผมก็บอกถึงสาเหตุไปว่าเพราะอย่างไร อะไรเป็นแรงจูงใจบ้าง เนื้อหาคร่าว ๆ ประมาณว่า "ผมเปลี่ยนชื่อเพราะตอนนั้นผมเพิ่งเริ่มตาบอด แต่ก่อนนั้นเห็นเลือนลาง ช่วงที่เพิ่งตาบอดใหม่ ๆ มันรู้สึกแย่ เลยอยากเปลี่ยนแปลงชีวิตตัวเองใหม่ ตอนนั้นว่างมากเลยหาฟังวิทยุ บังเอิญเจอคลื่นที่พูดถึงการตั้งชื่อ การเปลี่ยนชื่อ และดวงชะตา มันเลยทำให้ผมอยากเปลี่ยนชื่อ ตอนนั้นรู้สึกเหมือนว่าเราได้เกิดใหม่ นอกจากนั้นเราก็ย้ายโรงเรียนเพื่อหนีสังคมเดิม ๆ กะไม่ให้ใครรู้จักเรา จะได้ไม่ต้องถามอะไรให้มาก ที่ใหม่ก็เปิดโอกาสให้กับคนพิการด้วย" อาจารย์เลยจี้ว่า "แล้วทำไมถึงย้ายมาที่นี่อีกล่ะ...?" ผมก็ตอบว่า "เพราะเราโตขึ้น ก็เลยอยากเปิดโลกทัศน์ อยากเห็นสังคมใหม่ และที่นี่ก็ยังเปิดโอกาสให้คนพิการทุกประเภทให้เข้าศึกษาอีกด้วย" ก็แบบอวยเต็มที่ครับ อาจารย์ถามอีกว่า "เวลาสอบใช้เวลานานแค่ไหน อย่างตอนที่สอบเขียนเรียงความเมื่อเดือนพฤศจิกายนที่ผ่านมา...?" ตอนนั้นก็พูดว่า "ราว 2 ชั่วโมงครับ" "แล้วถ้าครูให้ 5 ข้อ กับเวลา 4 ชั่วโมงล่ะ เธอคิดว่าทำได้ไหม...? นี่เพื่อนทั่วไปเขาสอบกัน 5 ข้อ กับ 3 ชั่วโมงนะ" ผมก็ว่า "ได้ครับ" คือผมก็คิดแล้วคำนวณอีกคิดว่าได้แน่ ๆ ก็ตอบไป

คำถามเด็ดที่ผมคงไม่มีทางลืมได้เลยก็คือ "เธอดูข่าวอะไรบ้างช่วงนี้...?" ตอนนั้นก็คิดว่า เอ...เอาอะไรดีหว่า การเมือง เรื่องอะไรดี เรื่องการโกงกินดีไหม ไม่ดี เดี๋ยวถ้าเขาถามลึก ๆ มาก็เสร็จเท่านั้น เพราะเราก็ไม่ใช่คนในนั้น สรุปก็เลยเอาเรื่องน้ำท่วม เพราะเราตามอยู่เรื่อย ๆ ซึ่งก็ไม่ยาก เราก็ตอบว่า "ภายหลังจากเหตุการณ์น้ำท่วม ไม่ว่าจะพื้นที่ไหน ๆ ก็ประสบปัญหาว่า พี่น้องผู้ประสบภัยส่วนใหญ่ได้ข้าวของช่วยเหลือไม่พอเพียง บางรายที่ประสบภัยก็ยังไม่ได้ของ และมีบ้างที่บางคนได้ของแต่ไม่เดือดร้อน" อาจารย์ก็เลยถามทันทีว่า "แล้วเราจะแก้ปัญหาอย่างไร...?" ถ้าเราเป็นนายกจะบริหารให้ได้เพียงพออย่างไร ผมก็ตอบว่า "เราก็ต้องออกตรวจพื้นที่ ถ้าทำด้วยตนเองไม่ได้ก็สั่งการให้ผู้มีส่วนรับผิดชอบเข้าไปดูแล โดยการทำบัญชีรายชื่อผู้ประสบภัยออกมา" อาจารย์ก็ลุกไล่ต่อว่า ***เราสามารถยึดสิ่งของที่เราแจกให้ผู้ที่ไม่เดือดร้อนแต่ได้สิ่งของช่วยเหลือ เพื่อให้ผู้ที่เดือดร้อนจริง ๆ ได้ไหม...?*** ผมก็นึกคิด คิด คิด เป็นเวลานานแสนนานจริง ๆ จากที่เคยพูดคร่องแคร่ว กลายเป็นคนใบ้ขึ้นมาทันที และถ้าเป็นพี่ ๆ คิดว่าจะทำอย่างไร ควร ไม่ควรยึดครับ ส่วนคำตอบที่ผมตอบอาจารย์ไป ผมขออุบไว้ก่อนแล้วกันครับ

แล้วเมื่อไหร่จะทราบผลสัมภาษณ์คะเนี่ย เอาใจช่วยมาก ๆ ให้ได้เลยนะคะ

อยากรู้จังว่า เรื่องน้องคนเล็ก(รุ่งอรุณ) ของดุจดาว ดุจเดือน คุณกิ่งฉัตรยังแต่งได้เลย แล้วทำไม่ สะมะสะมาไม่ผูกเป็นเรื่องต่อละค่ะ อยากเห็นคู่ท่านผู้เฒ่าจังเลย โดยเฉพาะเวลาหยิบมนต์จันทรากับสะพานอธิฐานมาอ่านทีไร ก็นึกถึง 2 คนนี้จังเลย พอมีหวังมั้ยหนอ ?

"ท่านผู้เฒ่า"...! พี่ปุ้ยช่างคิดนะ อ่านแล้วเหมือนกันครับสำหรับ "มนต์จันทรา" แต่เรื่อง "สะพานอธิษฐาน" นี่ยังเลย แต่ก็ดูเหมือนสาระสมาจะแบบโฉบไปโฉบมาให้เราลุ้นเล่นนะครับ คิดเหมือนกันว่า "เมื่อไหร่" จะมีเรื่องสักที

ส่วนคำตอบที่ผมตอบอาจารย์เขาไปนั้น ผมให้คำตอบสองทาง เพราะในใจตอนนั้นผมคิดสองมุม และไม่รู้ว่าจะเลือกฝ่ายไหน ข้อแรก คือ ควรยึดของช่วยเหลือจากผู้ที่ไม่เดือดร้อนคืน เพื่อให้ผู้ที่เดือดร้อนจริง เพราะตามหลักธรรมแล้วเราควรช่วยเหลือผู้ที่ด้อยกว่าเรา ส่วนข้อสอง คือ ไม่ควรยึด เพราะของที่เจ้าหน้าที่ให้แก่"ผู้ไม่เดือดร้อน"เขาก็ได้รับแล้ว ดีไม่ดีเขาก็อาจใช้ไปแล้วเช่นกัน และทำไมเจ้าหน้าที่ไม่รู้จักทำบัญชีรายชื่อให้เป็นกิจลักษณะไปให้หมดเรื่องก่อนที่จะแจกของล่ะ เมื่อผมตอบทั้งสองคำตอบไป อาจารย์ก็ให้ผมเลือก ซึ่งผมก็เลือกข้อสองไปในที่สุด แล้วก็เป็นอันจบการสัมภาษณ์ไป อาจารย์บอกว่า "หมดคำถามแล้ว" ก็ไม่รู้ว่าอาจารย์พอใจ หรือไม่พอใจกับคำตอบ เลยจบการสัมภาษณ์ไป แต่ผมเชื่อว่าอาจารย์ก็คงพอใจอยู่บ้าง เพราะก่อนที่ผมจะลุกจากเก้าอี้เพื่อลุกออกจากห้องไปนั้น อาจารย์ก็บอกทิ้งท้ายว่า "ที่เธอคิดสองมุมในการตอบนั้นเป็นข้อดีอย่างหนึ่ง กาลข้างหน้าเธอจงทำเช่นนี้เถิดนะ" "กาลข้างหน้าอย่างนั้นหรือ...?" คงหมายถึงการเรียนนิติในรั้วมหาวิทยาลัยนี้สิ...ใช่ไหม?

สวัสดีทุกๆคนค่ะ อาจจะไม่ค่อยคุ้นกับตุ๊กเท่าไหร่นะคะ
ก็แวบๆเข้ามาอ่านบ้างค่ะแต่ก็หลังเพื่อนประจำ

เห็น review หนังสือของคุณหน่อยแล้วอยากอ่านบ้างจังค่ะ พล็อตเรื่องของหลายๆเล่มน่าสนใจมาก เข้ามาอ่านการ review หนังสือของคุณอยู่ประจำแต่ก็ไม่มีโอกาสได้อ่านอีกนั่นแหละค่ะ

พี่ปุ้ยคะ ช่วงนี้ไม่ได้คุยกับพี่ปุ้ยเลยค่ะ กลัวว่าจะรบกวนน่ะค่ะ รู้สึกเหมือนพี่ปุ้ยยุ่งๆยังไงไม่รู้ช่วงนั้น เพิ่งรู้ว่าไปอเมริกา เที่ยวให้สนุกนะคะ คอยนิยายเรื่องใหม่จากพี่ปุ้ยเหมือนคนอื่นๆแหละค่ะ(ทั้งที่อีกหลายเล่มยังไม่ได้อ่านเลย)

ถามวัตคะ คงจะจำกันได้น้า ก็ไม่ได้คุยกันเสียนาน เพิ่งรู้นะเนี่ยว่าไปสอบสัมภาษณ์คณะนิติ ธรรมศาสตร์ด้วย ที่สุราษฎร์ก็ไปอยู่คนนึง ได้ข่าวว่าการสอบสัมภาษณ์ยากมากๆๆๆๆๆ
ยังไงก็เอาใจช่วยก็แล้วกัน อย่าลืมรายงานผลให้รู้กันบ้างเน่อ
แต่ถ้าเป็นตุ๊กคงไม่ไหวล่ะเรื่องกฎหมายนี่ ไม่ชอบจริงๆ แล้วก็ไม่รู้จะไปสอบอะไรที่ธรรมศาสตร์
ตอนนี้คณะที่มหาลัยรับคนตาบอดสนิทก็คงจะมีแค่รัฐศาสตร์กับนิติศาสตร์รึเปล่าไม่แน่ใจ ซึ่งทั้งสองคณะเป็นสิ่งที่ไม่ถนัดเลย
ถ้าเป็นไปได้อยากเรียนคณะอักษรศาสตร์ ศิลปศาสตร์ อะไรประมาณนั้น เป็นสิ่งที่ชอบมากกกกกกก
ปีหน้าก็จะถึงคิวของตุ๊กไปสอบบ้าง แต่ขนาดอยู่ ม. 5 แค่คิดก็เครียดเป็นประจำ ไม่รู้จะได้เข้าคณะที่ใฝ่ฝันหรือเปล่า อีกอย่างที่กลัวมากๆคือกลัวเรียนจบมหาวิทยาลัยแล้วจะตกงาน ยิ่งมองไม่เห็นด้วยยิ่งกังวลใหญ่
ส่วนเรื่องในเรือนใจของพี่ปุ้ยอ่านจบแล้วค่ะ ตุ๊กเป็นคนส่งหนังสือเรื่องนี้ไปให้ทางห้องสมุดเอง รู้สึกว่าส่งไปหกเล่มก็น่าจะได้คืนเกือบครบแล้ว กะว่าจะทยอยส่งเล่มอื่นไปอีก ส่วนมากก็มีแต่ของพี่ปุ้ยนั่นแหละ

เรื่องพระอาทิตย์คืนแรมเคยอ่านแล้ว เป็นหนังสือที่สะท้อนให้เห็นอะไรหลายๆอย่าง นับว่าเป็นหนังสือที่น่าอ่านอีกเล่มนึงเลยทีเดียว แว่วๆมาเหมือนกันว่าจะฉายเร็วๆนี้ ถ้าทราบว่าออกอากาศช่วงเวลาไหนอย่าลืมบอกกันบ้างนะคะ

ส่วนตอนนี้ตุ๊กต้องขอตัวไปอั๊พบล็อกของตัวเองบ้างแล้วค่ะ หลังจากที่ทิ้งไว้เสียนาน ก็ตามประสาบล็อกที่มีคนรู้จักน้อยก็เลยห่างๆไปเป็นธรรมดา
แล้วจะแวะเข้ามาเยี่ยมใหม่นะคะ

***เพลิงน้ำผึ้ง ของ เฌอ***

เพราะความรักที่มีต่อน้องสาวที่มีเหลือกันอยู่เพียงแค่สองคนพี่น้องเท่านั้นทำให้ยูกิตัดสินใจยอมรับข้อเสนอของพิรัลที่จะให้เธอมาเป็นเมียเก็บของเขาแลกกับการที่เขาซึ่งเป็นโปรดิวเซอร์งานเพลงให้กับมากิน้องสาวของเธอช่วย
ผลักดันให้มากิได้เป็นนักร้องตามความฝันของตัวเอง ลึกๆแเล้วยูกิรู้ว่าเหตุผลของมากิเป็นเพียงเรื่องรองเท่านั้น แต่ประเด็นสำคัญก็คือเขาเชื่อว่าเธอเป็นมือที่สามที่กำลังเข้ามาทำให้ชีวิตสมรสของน้องสาวของเขาสั่นคลอน เขาเชื่อว่าเธอเป็นเมียน้อยน้องเขยของเขา ทั้งที่ในความเป็นจริงแล้วน้องสาวของเขาต่างหากที่มาทีหลัง พิรัลซึ่งรักน้องมากจึงสามารถทำได้ทุกอย่างเพื่อจะทำให้น้องสาวมีความสุข โดยไม่ได้รับรู้เลยว่าน้องสาวของตัวเองนั้นหูเบา
และเชื่อคำพูดยุแยงของเพื่อนผู้ไม่มีเจตนาดีโดยไม่พิจารณาให้รอบคอบเอาเสียบ้างเลย

เมื่ออยู่ร่วมกันพิรัลก็ไม่ได้คิดหักหาญน้ำใจบังคับให้ยูกิตกเป็นของเขาแต่โดยเร็วเขาให้เวลายูกิปรับตัวและทำใจซึ่งในระหว่างนั้นพิรัลก็กระทำตนเป็นดั่งสามีที่ดีซึ่งนำมาสู่หัวใจของยูกิให้อ่อนนุ่มและตกหลุมรักพิรัลเข้าในที่สุด และความน่ารักของยูกิที่เอาใจใส่ดูแลเขาแม้แต่เรื่องเล็กๆน้อยๆ ก็ทำให้พิรัลเปลี่ยนความรู้สึกจากเดิมที่เคยมีต่อยูกิ แม้ว่าคนทั้งคู่จะต่างรู้ใจกันแล้วว่าต่างคนต่างก็รักกัน หากปัญหาและอุปสรรคที่มาจากคนรอบข้างก็ไม่สามารถทำให้พิรัลประกาศให้ทุกคนรู้ว่าเขากับยูกิกำลังคบหากันได้ เพราะเมื่อมากิกลับมาจากเรียนเต้นรำที่เกาหลี ยูกิก็ขอย้ายกลับมาอยู่บ้านตามเคยเพราะไม่อยากให้น้องสาวรู้ความลับของเธอเรื่องนี้

อีกทั้งมากิไม่ได้คิดวางมือจากอนลเลยทั้งยังก่อกวนและรังควาญมีนาไม่รู้จักหยุดหย่อนก็เป็นอีกเรื่องหนึ่งที่ยูกิในฐานะผู้จัดการส่วนตัวของมากิจะต้องแก้ปัญหานี้และอนล
ก็กดดันเธอเต็มที่เช่นกัน หลากหลายปัญหาที่รุมเร้า รวมถึงฟางเส้นสุดท้ายก็คือพิรัลไม่เชื่อใจเธอและเขากลับมาเป็นผู้ชายร้ายกาจคนเดิมคนที่เธอเคยเจอในช่วงแรก หลากหลายปัญหาที่รายล้อม ทำให้ยูกิตัดสินใจปลิดชีวิตตนเอง.............

^______^

ในที่สุดนิยายเล่มที่อยากอ่านมากๆเล่มหนึ่งก็ออกจำหน่ายเสียที ดีใจมากเลยค่ะ นึกว่าจะอีกนานเสียอีกกว่าจะได้อ่านเรื่องนี้ และเมื่ออ่านแล้วก็ไม่ผิดหวังเลยค่ะ เรื่องนี้สนุก
อ่านแบบว่าวางไม่ลงเลย

ผู้เขียนขยายปมเรื่องของพิรัลกับยูกิที่เปิดเอาไว้จากเล่มรักคืนใจได้ค่อนข้างดีและเก็บรายละเอียดได้หมดแทบไม่มีคำถามเหลือหลงค้างคาในใจเลยค่ะ จะมีแปลกๆก็คือตัวละครใหม่ที่เป็นเพื่อนกับนางเอกและเป็นลูกน้องพระเอก ซึ่งผู้เขียนเปิดมาก็ให้สนิทสนมกันเลยทีเดียว เราเลยงงๆนิดหน่อยว่าในเล่มรักคืนใจมีพูดถึงไว้บ้างหรือเปล่า ยอมรับว่าจำไม่ได้ค่ะ

สิ่งที่ชอบมากที่สุดสำหรับเพลิงน้ำผึ้งคือ ข้อความที่พระเอกใช้งอนง้อขอคืนดีกับนางเอกเพราะหลังจากที่รอดมาจากความตายได้ นางเอกก็ตัดขาดพระเอกไปเลยแบบว่าใจแข็งมากไม่ว่าพระเอกจะคอยดูแลอยู่ห่างๆ หรือพาน้องสาวมาเยี่ยมนางเอกบ่อยๆก็ตาม คนที่เข้าเยี่ยมได้ก็คือน้องสาวพระเอกเท่านั้น ที่ตอนนี้เข้าใจเรื่องราวและรู้ความจริงทั้งหมดแล้วจนกลายมาเป็นเพื่อนกับน้องสาวนางเอกไปเลย

กว่าที่พระเอกจะรู้ตัวว่าอะไรคือสิ่งที่นางเอกต้องการ คนในครอบครัวของพระเอกก็ต้องร่วมแรงร่วมใจกันชี้แนะและเป็นที่ปรึกษาให้กับพระเอกชนิดที่เรียกว่าต้องติวกันตัวต่อตัว ซึ่งคำพูดที่พระเอกเขียนบนกระดาษเพื่อขอเริ่มต้นใหม่กับนางเอกนั้นเป็นอะไรที่โรแมนติกที่สุดเป็นข้อความในนิยายที่เราชอบและประทับใจมากที่สุดในรอบปีนี้เลยนะ....หวานและน่ารักมากๆค่ะ

เห็นคำโปรยท้ายบอกว่าผู้เขียนจะจบชุดนี้ด้วยเรื่องของดนุเดชเพื่อนตำรวจอีกคนในกลุ่มและจะคลี่คลายประเด็นคดีตึกอาถรรพ์ที่เป็นเรื่องต่อมาจากสืบรักพยัคฆ์ร้ายด้วย ก็ต้องบอกว่าจะรออ่านอีกเช่นเคยค่ะ ไม่พลาดแน่นอน

ช่วงนี้นิยายรุ่นครูออกค่ะ ทั้งของคุณหญิงป้าอี๊ดทม และคุณป้ากฤษณา อโศกสิน

ที่สยามสมาคมมีงานของ ณ บ้านวรรณกรรม วันที่ 24-26 ธ.ค. มีขาย

--เทวปักษี ภาคต่อจาก บาดาล
--เศษสามส่วนสี่หัวใจ ของ จันทร์ประดิษฐ์ ที่เลื่อนมาจากงานหนังสือที่ผ่านมา
--อขิทโร ตอน ลูกปัดเสน่หา ของ วรรณวรรธน์
--ได้เวลารักของ ฬีฬา โฆษณาว่าจะวางขาย แต่ก็ยังไม่ออกนะ เมื่อวานมีน้องในบล็อกไปเดินมาส่งข่าวให้ทราบ เซ็งเลย เดี๋ยวต้องดูว่าวันนี้จะออกมั๊ย

ส่วนพลอยแกมเพชร ออกงานของคุณป้ากฤษณาและคุณวราภา น่าอ่านทั้งสองเรื่อง

--รสรักปักอุรา ของ กฤษณา อโศกสิน ตอนที่เห็นนิยายเรื่องนี้ก็งงๆว่าจะเกี่ยวกับอะไรแต่พอลองสแกนๆดู มีเกี่ยวกับข้อความที่อยู่บนหนังสือเก่าด้วย ซึ่งคนที่สะสมหนังสือ
เก่ารับรองว่าต้องเคยเจอมาบ้างแล้วแน่ๆ แถมเพื่อนหมอก็คอนเฟิร์มว่าสนุก ก็เลยตัดสินใจซื้อมาไม่ต้องรอหรือหาร้านที่จะลดราคาเยอะๆเลย เพราะหนังสือของพลอยแกมเพชรหาซื้อที่จตุจักรยาก นี่ก็ตั้งใจว่าจบจากงานของเด็กๆก็จะอ่านงานรุ่นครูนี้ล่ะ รสรักปักอุราหมอโอ๊ตแนะนำว่าเป็นงานกระจุ๋มกระจิ๋มที่น้านนนนนนานครั้งที่จะเห็นคุณป้าเขียน ซึ่งแน่นอน ราคาเล่ม 480 บาท เรายินดีจ่ายค่ะ

--ในรอยรัก ของ วราภา เล่มนี้โอเด็ตมาบอกไว้ก่อนหน้าว่ารอซื้อเพราะเป็นเรื่องที่มีอะไรไม่รู้เกี่ยวข้องกับอั้ม-พัชราภา ดาราคนโปรดของเธอ แล้วเท่าที่ดูจากคำนำก็น่าจะเกี่ยวกับดาราที่มีภาพลักษณ์ภายนอกร้ายกาจแต่เนื้อแท้เธอจะเป็นอย่างไรนั้น คงต้องไปในอ่านนิยายว่าเขาจะเขียนไว้ว่าอย่างไร โอบอกว่าสนุก เราลองสแกนๆดูตอนจบก็น่าสนใจ ก็เลยตัดสินใจซื้อมาราคาไม่น้อยหน้ารสรักปักอุรา เล่มนี้ 450 บาทค่ะ

แต่ตอนนี้อยากอ่านทุนรักดอกเบี้ยหัวใจ ของ ญดา จังเลยหนังสือยังไม่มาที่ระยองเลยค่ะ

เกือบลืม....วันนี้วันคริสต์มาสค่ะ

ก็ขอให้ทุกคนมีแต่ความสุข ความเจริญนะคะ มีเงินมีทอง มีสุขภาพแข็งแรง ไม่เจ็บไม่ป่วย มีนิยายสนุกๆให้ได้ซื้ออ่าน ซื้อนิยายมาก็ขอให้เจอแต่เรื่องสนุกๆ ไม่ผิดหวังนะคะ ขอให้พบเจอแต่คนที่ดี คิดดี คนที่ไม่ดีก็ขอให้อยู่ไกลๆไม่ต้องมาใกล้กัน

ขอให้บ้านเมืองสงบสุข ขอให้พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวผู้ทรงเป็นที่รักของของพวกเราทรงมีพระชนมายุยิ่งยืนนาน อยู่เป็นร่มโพธิ์ร่มไทรของเราไปนานๆ

สำหรับพี่ปุ้ย ขออนุญาตเข้ามาอวยพรวันเกิดล่วงหน้านะคะ พี่ปุ้ยเกิดวันที่ 30 ธันวาคมซึ่งในวันเกิดพี่ปุ้ยยังไม่กลับจากอเมริกา หน่อยก็ขอให้พี่ปุ้ยมีความสุขมากๆ สุขภาพแข็งแรงไม่มีเรื่องเดือดร้อนรกหูรกใจเข้ามาทำให้ไม่สบายใจนะคะ และก็ขอบคุณที่พี่ปุ้ยเป็นพี่สาวที่ดี มีน้ำใจ และวางตัวเสมอได้ต้นเสมอปลายมาตลอดแบบนี้ตลอดไปค่ะ

ช่ายยย...คนที่สุราษฎร์ชื่อสายฝนชีกดดันกับตัวเองมากเลยล่ะ กดดันจนเราก็รู้ทันทีเลยว่ามันอาจจะทำให้เกิดผลเสียกับตนเองนะ เพราะจะทำให้คิดคำตอบที่อาจารย์ถามไม่ได้ และถ้าชีไม่เคลียดนะเราคิดว่าชีก็จะเป็นคนที่ดูร่าเริงมากมายเลยล่ะ ยังไงแล้วถ้าสายฝนเขาติดก็ช่วยส่งข่าวมาให้ด้วย เพราะจะได้กินของฟรีที่ชีเลี้ยง เห็นว่าจะปิดโรงเรียนฉลองกันนี่ ชิมะ

ส่วนตัวตุ๊กเองน่ะ ก็อย่ากลุ้มอะไรให้มันมากมาย มันต้องมีสักที่ล่ะที่จะเป็นของเรา ธรรมศาสตร์นอกจากนิติ-รัฐศาสตร์แล้วก็มีศิลปศาสตร์ด้วยนะ อย่าเพิ่งปิดกั้นตนเอง คุณต้องลองศึกษาข้อมูลให้ดีก่อน อันไหนไม่ชอบก็ไม่ได้หมายว่าคุณจะทำมันไม่ได้ มีถมไปที่คนเราเรียนไม่ตรงสายงาน พยายามหาวิชาที่ตลาดแรงงานต้องการครับ อย่ายึดอุดมคติจนทำให้เราเหนื่อยเกิน

"ในเรือนใจ" เพิ่งทราบว่าคุณนำไปให้พี่ๆเขาอ่านในห้องสมุด สนุกมากเลยล่ะ ส่วน "พระอาทิตย์คืนแรม" ผมชอบเวอร์ชั่นของ "คุณโกมุติ คงเทพ" มากกว่านะ ไม่รู้ว่าเขียนชื่อถูกหรือเปล่านะ คนนี้เวลาภาคเสียงหรืออะไร ช่างดูดีไปเสียหมด สรุปก็คือชอบนั่นแหละ

ah!...เขียนชื่อผิดด้วยล่ะ จริง ๆ เขาชื่อ "คุณโกมุท คงเทศ" ครับ คนนี้ยามอ่านหนังสือให้พวกเราฟังเมื่อไหร่ เรารู้สึกมีส่วนร่วมกับเรื่องราวที่เขาอ่านทุกที เขาอ่านแบบมีชีวิตชีวาดี แต่น้อยคนที่จะทำได้แบบนี้ ถ้าไม่ใช่มืออาชีพก็ทำไม่ได้หรอก เพราะ "คุณโกมุท คงเทศ" มีทักษะทางการแสดง แถมเป็นนักจัดรายการ พูดง่าย ๆ ว่าเขาอยู่ในวงการบันเทิงแทบจะเต็มตัว เรื่องการactingก็ไม่ใช่เรื่องยากครับคุณตุ๊ก

มีข่าวด่วนมาแจ้งให้ทราบกันครับ

สืบเนื่องจากการพูดถึงนวนิยาย"พระอาทิตย์คืนแรม"ที่จะถูกสร้างเป็นละครทางโทรทัศน์นั้น วันนี้ช่องทีวีไทยได้แถลงออกมาว่า ละคร"พระอาทิตย์คืนแรม"ที่จะมีตัวเอก คือ "ไมโคล(เด็กหอ)" ออกแพร่ภาพวันแรก ในวันอังคาร ที่ 28 ธันวาคม 2553 เวลา 20:25 น. ทางสถานีโทรทัศน์ทีวีไทย โดยจะออกอากาศทุก ๆ วันจันทร์-อังคาร-พุธ

รู้อย่างนี้แล้ว บอกได้คำเดียวว่า"พลาดไม่ได้"

ส่วนเนื้อหาพอสังเขปนั้น มีอยู่ว่า

เป็นเรื่องราวของ "นายกรรณ ทรัพย์มั่งคั่ง" เด็กหนุ่มผู้ซึ่งเคยมีดวงตาเป็นปกติมาก่อน แต่ด้วยปัญหารุมเร้า จึงทำให้เด็กหนุ่ม***คิดสั้น*** กระทำบางอย่างที่ทำให้เด็กหนุ่มตาบอด โดยฝีมือของตนเอง

ภายหลังที่ต้องสูญเสียดวงตา ทุกคนรอบข้างต่างเอาใจช่วย เพื่อปลอบใจเด็กหนุ่มด้วยวิธีต่าง ๆ กันไป แต่ไม่ได้ทำให้ดีขึ้น

"กรรณ" จะทำอย่างไร... เพื่อทำให้ตนเองเข้มแข็ง เพื่อสามารถอยู่บนโลกที่มืดมิดได้เหมือนคนทั่วไปได้ โปรดเอาใจช่วย "กรรณ" ในละคร"พระอาทิตย์คืนแรม" ละครที่ปลุกปลอบขวัญกำลังใจทั้งแก่คนปกติและคนตาบอด ในวันและเวลาดังกล่าว

จบการรายงานข่าว
ถามวัต สุทธิพงศ์

เพิ่งสังเกตว่าตนเองเขียนชื่อของตัวเอกละครเรื่อง "พระอาทิตย์คืนแรม" ผิด
...อันที่จริงเขาชื่อ "ไมเคิล(เด็กหอ)" ม่ะใช่ "ไมโคล" อย่างที่เข้าใจ...
ถ้าไม่เข้าไปดูในเว็บของทีวีไทยก็ไม่ทราบ และอาจจะสร้างความเข้าใจผิดให้ใครต่อใครไปมากมายแล้ว...

วันนี้เพิ่งอ่านนิยายเรื่อง "ปมปาริชาต" ของ "อรพิม" จบลงไป
...สนุก...ตื่นเต้น...มากมายเชียวล่ะ ...ไม่รู้จะอธิบายยังไง...

เข้ามาอวยพรวันเกิดพี่ปุ้ยล่วงหน้าเช่นกันค่ะ มีความสุขมากกกนะคะ

ปล. ในรอยรัก ของวราภา ดีสมการรอคอยค่ะ

หายเงียบไปนาน เป็นผลจากน้ำท่วมตั้งแต่เดือนตุลาคม เนตที่บ้านพึ่งจะใช้ได้วันนี้ เวปแรกที่เข้าคือเวปนี้เลยค่ะ คิดถึงเจ้าของบ้าน(พี่ปุ้ย:ป่านนี้คงเที่ยวเพลินแล้วนะคะ) และทุก ๆ คนมากเลยค่ะ

คุณดุจจันทร์ คะ facebook พี่ปุ้ย ต้องเข้าไปที่ไหนคะ พึ่งอ่านเจอที่คุณดุจบอกว่า ถ้าบล๊อคนี้หายไป ให้ไปเจอกันที่ facebook พี่ปุ้ย ช่วยแนะนำด้วยค่ะว่าต้องทำอย่างไร เพราะ facebook ไม่ค่อยได้เข้าเท่าไหร่ค่ะ

pui parichat ครับคุณcat

ผมเข้าไปขอเป็นเพื่อนเรียบร้อยแล้ว และพี่ปุ้ยก็ตอบรับมาแล้วเช่นกันครับ

แต่ที่น่าสังเกต คือ ในโปรไฟล์ของพี่ปุ้ยนั้น วันที่และเดือนเกิดตรงเป๊ะ แต่ปีเกิดทำไมถึงทำให้แก่ขึ้นล่ะครับ ยังสงสัย ในนั้นเขียนปีเกิดเป็น 1989

ah!

ลืมบอกวิธีเข้าให้ละเอียดครับ

ถ้าคุณcatสมัครเป็นสมาชิกของfacebookเป็นที่เรียบร้อยแล้วล่ะก็ คุณก็เข้าไปที่หน้าแรกของคุณก่อน จากนั้นก็เข้าไปพิมพ์ชื่อ pui parichat ในช่องที่ให้ค้นหารายชื่อเพื่อนอะไรพวกนี้แหละ เมื่อค้นหาแล้ว เขาก็จะมีรายชื่อ pui parichat ขึ้นมาให้ เราก็คลิกลงไปในลิ้งนั้นแหละ

จะบอกอีกว่า เมื่อเราค้นหาแล้ว แล้วจะมีรายชื่อให้เราคลิกน่ะ มันจะมีรายชื่อของคนอื่น ซึ่งชื่อจะคล้ายกับพี่ปุ้ยมาก ฉะนั้นคุณต้องสังเกตให้ดีด้วยนะ แต่มันก็ไม่คล้ายกันมากจนดูไม่ออกหรอกนะครับ

บอกอีกนิดหนึ่งนะครับว่า

พอเราคลิกไปที่ลิ้ง pui parichat แล้ว เขาจะมีให้เราขอเป็นเพื่อน คุณก็ต้องไปขอเป็นเพื่อนก่อนนะครับ แล้วเดี๋ยวพี่ปุ้ยก็จะเข้ามาดูว่าใครขอเป็นเพื่อนบ้าง

ละเอียดเกินไปไหมเนี่ย

คุณนายดุจคะ ขอบคุณที่มาตอบนะจ๊า ช่วงนี้วุ่นๆ กว่าจะได้เข้ามาเลยช้าไปมั่กๆๆ... แต่ดีใจที่เพื่อนสาวไม่ลืมอิช้านนน..อิอิ ว่าแต่..โดนใครเค้าบอกเลิกด้วยประโยคนี้ย้าาาาา

ของเก้าแต้มที่เคยอ่าน(จากที่ทำเป็นซีรี่ส์นิยายกะคุณณาราน่ะค่ะ) ก็ว่าหนุกๆ นะ แต่อ่านเรื่องนี้แล้วมันแหม่งๆ อ่ะ เลยอยากถามความเห็นเซียนนิยายว่าคิดเหมือนกันมั้ย

โดยรวมชอบตรงครึ่งเรื่องแรก ถ้าหยุดอ่านก็คงไม่รู้สึกแหม่งมั้งเนอะ ... ทั้งที่วาดภาพเวนิซได้ชัดแจ๋วจากประสบการณ์แต่มัยอ่านแล้วไม่ซาบซึ้งกะบรรยากาศไม่รุ ..

ไม่เหมือนสะพานอธิษฐาน อ่านไปซึ้งไป กระซิกไป ถ้ายาวกว่านี้อีกนิด (แบ่บว่า ยาวจริงๆ ไม่ใช่ยาว 5 ปีในนิยายนะ) คงจะปลื้มปริ่มกว่านี้ ... แต่นี่ก็ถือว่าทำให้ซาบซึ้งได้มากเลยอ่ะ

จบลงด้วยการอวยเจ้าของบ้านซะงั้นเรา ...คริ คริ

เข้ามาสุขสันต์วันเกิดพี่ปุ้ยครับ "30 ธันวาคม"

หลัง ๆ มานี้ คนเข้าบล็อกน้อยแฮะ เห็นมีแต่ผม และคนไม่กี่คนเอง สงสัยเตรียมตัวอพยพไปที่ facebook กันแล้ว

ผมเล่น facebook ไม่ค่อยเก่งเสียด้วยซี รู้แค่ว่าแอ๊ดอย่างไร และก็โพสท์ต่อจากคนอื่นอย่างไรเท่านั้นเอง และก็มันดูไม่เป็นหมวดหมู่อย่าง bloggang เลย

จริง ๆ พี่ปุ้ยสามารถ update ให้ไม่ต้องคอยต่ออายุทุก ๆ 3 เดือนก็ได้นี่ ลองเข้าเว็บ pantip ดูมันจะมีบอกหน้าเว็บเลย เพียงแต่ต้องใช้ไฟล์บัตรประชาชน และก็สามารถใช้ได้นานเท่าไหร่ก็ได้ตามใจนึก ผมไม่อยากให้บล็อกนี้ต้องปิดตัวไปอ่ะ นะๆๆๆๆ

ขอเข้ามาสุขสันต์วันเกิดคุณปุ้ยค่ะ
ขอให้มีความสุขมาก ๆ นะคะ ภัยพาลอย่าได้มาเบียดเบียน

ขออวยพรสุขสันต์วันเกิดให้พี่ปุ้ยมีความสุขมากๆ สุขภาพแข็งแรง คิดสิ่งใดก็ให้สมปรารถนานะคะ

สำหรับพี่ๆ เพื่อนๆ ร่วมบล็อคทุกคนก็ขอให้มีความสุขมากๆ ในปีหน้าที่จะมาถึงนี้ค่ะ
HAPPY NEW YEAR 2011

สุขสันต์วันเกิด และสวัสดีปีใหม่พี่ปุ้ยด้วยนะคะ
ขอให้ประสบพบแต่ความสุขสวัสดี ไม่เจ็บ ไม่จน
พบแต่สิ่งดีๆ ตลอดปีและตลอดไปเลยค่ะ ^^

สุขสันต์วันเกิดค่ะ พี่ปุ้ย มีความสุขแล้วก็เขียนหนังสือให้พวกเราอ่านเยอะๆ นะคะ

สวัสดีปีใหม่ทุกๆคนค่ะ ขอให้สุขภาพแข็งแรง สมหวังกันนะคะ

สุ ข สั น ต์ วันเืกิดนะคะ

แวะเข้ามาสุขสันต์วันเกิดเช่นกันค่ะ ขอให้พี่ปุ้ยมีความสุขมากๆนะคะ

สุขสันต์วันเกิดค่ะ คิดอะไรสมความปรารถนานะคะ

เข้ามาสวัสดีปีใหม่(ล่วงหน้า)นะครับ

แบบว่ากลัวจะตื่นสาย และอาจจะไม่ได้เข้าบล็อกในวันที่ 1 มกราคม สาเหตุการตื่นสายก็เพราะ ผมจะตะลุยอ่าน"รักร้อยพันใจ"ของ"ดวงตะวัน" อันที่จริงแล้วก็อ่านไปแล้วรอบหนึ่ง เมื่อหลายเดือนก่อน แต่คงเป็นเพราะ"ความคิดถึง"เลยอยากอ่านอีก

อย่างไรแล้วผมก็ขอให้พี่ปุ้ยและครอบครัว ประกอบด้วย คุณพ่อ คุณแม่ พี่ ๆ น้อง ๆ รวมถึงญาติสนิทของพี่ปุ้ยจงพบแต่ความสุขที่ทอดเวลาช้านาน และจงประสบความทุกข์ที่ทอดเวลาสั้นลง

ขอให้มีงาน มีเงิน เข้ามาเรื่อย ๆ และจงมีความสุขในสิ่งที่ได้ทำ คิดสิ่งใดให้สมปรารถนา มีสมาธิสติปัญญาที่แน่วแน่และเฉียบคม พร้อมรับมือต่อทุกสถานการณ์ได้ตลอดเวลา(อันนี้คุณแม่ของผมมักจะอวยพรให้เจ้าลูกชายทั้งสองคนอยู่เสมอไม่ว่าจะคิดทำสิ่งใดก็ตาม)

สุดท้ายก็ขอฝากอวยพรแด่พี่ ๆ น้อง ๆ ในบล็อกพี่ปุ้ยทุกคนให้พบแต่ความสุข ไม่เจ็บ ไม่จน มีสมาธิ สติปัญญาที่ดี พร้อมจะลุยกับการงานที่รับผิดชอบในปีหน้า

***จันทร์เจ้าเอ๋ย จะไม่ขอข้าวแกงแหวนใด ไม่ใส่ใจ ไม่ขอวอนจากดวงจันทร์
แม้...ขอจันทร์ ดั่งใจฝันอย่างนั้นได้จริง มีสิ่งเดียว ที่คิดจะอยากขอจันทร์

"...จะขอในสิ่งที่ลูกให้คนอื่นเขาไปนั่นแหละ..."

สุขสันติ์วันเกิดย้อนหลัง 1 วันและสวัสดีปีใหม่ค่ะพี่ปุ้ย

ขอบคุณ คุณเรียบๆง่ายๆ...สบายใจดีมากนะคะ ที่มาแนะนำวิธีการเข้า facebook ไปทำตามคำแนะนำแล้วค่ะ ไม่ได้เข้าไปนานจนรหัสผ่านจำไม่ได้ ต้องสมัครใหม่ ไม่รู้ว่าจะได้รับการตอบรับจากพี่ปุ้ยหรือปล่าวนะคะ

คุณดุจจันทร์ ทำไงดีล่ะคะ หนังสือที่ชอบที่คุณดุจเม้นท์ แล้วไปสอยมาเป็นเจ้าของ ถูกใจไปหมดจนนึกไม่ออกว่าจะเลือกเรื่องไหนดี งั้นขอเป็นเรื่องที่พึ่งอ่านจบไปหมาด ๆแล้วกันนะคะ "ไฟแค้น แผนร้าย" ปราณธร : คุณหมออาด ผู้ที่มีความน่ารัก อบอุ่น แสนดีสำหรับคนที่ตัวเองรัก แต่เป็นคนที่ร้ายกาจ น่ากลัว ทำทุกอย่างได้สำหรับคนที่ทำร้ายคนที่ตัวเองรัก ช่างเป็นตัวละครที่อุปนิสัยเหมือนปุตุชนคนธรรมดาในโลกใบนี้จริง ๆ ไม่ใช่พระเอกในนิยายที่ต้องดีเลิศไปซะทุกอย่าง นาน ๆ จึงจะมีนักเขียนที่เขียนให้เห็นภาพของมนุษย์ธรรมดาอย่างเรา ๆ ที่ยังมีความโลภ โกรธ หลง อันเป็นกิเลสที่มีอยู่ ยกเว้นพระอรหันต์ !

สุขสันต์วันเกิดพี่ปุ้ย และสวัสดีปีใหม่ทุก ๆ คนนะคะ

ลองแอดเฟสบุ้คพี่ปุ้ย มันขึ้นนว่า ไม่พบผลลัพท์จากคำถามของคุณน่ะค่ะ

โอเค คิดว่าเจอเเล้วนะคะ Pui Parichat ขอแอดเป็นเพื่อนไปเเล้วนะคะพี่ปุ้ย

สวัสดีปีใหม่ 2554 ค่ะ ขอให้พี่ปุ้ยและครอบครัวมีความสุข
มีสุขภาพสมบูรณ์แข็งแรง คิดสิ่งใดขอให้สมปรารถนาค่ะ

สุขสันต์วันเกิดย้อนหลังด้วยค่ะ

พอดีได้มีโอกาสอ่านรีวิวสั้นๆ ของเรื่องผู้ชายพายรัก โดยคุณดุจจันทร์ บนหน้าบล็อคหน้านี้ ต้องสารภาพว่าดีใจมากๆ ค่ะ แบบอ่านแล้วเกิดกำลังใจอยากเขียนผลงานออกมาอีกเยอะเลย โดยปกติ เปี๊ยกมักจะโดนติงมาเสมอเรื่องการเขียนผลงานให้มีปมมากไป ออกแนวเครียด และไม่ค่อยหวาน แต่ก็ได้กอง บก. พยายามช่วยแนะนำให้ปรับปรุงเพิ่มความหวานมา balance มากขึ้นค่ะ

ขอบคุณมากนะคะสำหรับเสียงหนึ่งเสียงที่ทำให้รู้สึกว่าอยากเขียนหนังสือออกมาให้ดีที่สุด ขอบคุณค่ะ

กลับมาแล้วค่ะ
ขอบคุณสำหรับทุกคำอวยพรนะคะ
ในเฟซบุ๊คไม่ใส่ปีเกิดจริงเพราะเพื่อนเตือนไว้ว่าอาจจะมีการนำไปใช้ในทางมิชอบได้ พอดีช่วงนั้นได้รับเมล์เรื่องเฟซบุ๊คที่น่ากลัวมากมาด้วย เลยปรับปีพ.ศ.เกิดเสียใหม่

จริง ๆ ในที่สาธารณะไม่ควรให้ข้อมูลส่วนตัวมากเกินไปนะคะ อาจจะมีพวกมิจฉาชีพนำไปใช้ให้เรามีปัญหาได้

แต่ใครขอแอดมาส่วนใหญ่ 99.9% พี่จะรับแอดค่ะ ยกเว้นแต่พวกที่แอดมาเพื่อขายของ อันนั้นต้องขอบายเหมือนกัน

ส่วนตอนนี้ที่นี่ยังใช้ได้อยู่ก็ใช้ไปก่อนนะคะ ถ้ามีปัญหาค่อยว่ากันอีกทีว่าจะแก้ไขหรือขยับขยายอะไรได้บ้าง

ถามวัต ผลออกมาหรือยังคะ พี่คอยช่วยลุ้นอยู่

วันที่ 6 มกราคมช่วงบ่าย ๆ ครับ ผลถึงจะออก ...คิด ๆ แล้วก็ตื่นเต้นจัง...

ยังไงแล้วผมก็จะเป็นกำลังใจให้พี่ปุ้ยหาทางออกในการติดต่อแฟนขลับนะครับ

ส่วนถ้าใครอยากจะเจอผมที่อื่น (ถ้าที่นี่ไม่มีล่ะก็) เจอกันได้ที่เว็บของพี่ปุ๊นะครับ (ไม่ได้โฆษณาเล้ย)

และนะและ ถ้าที่นี่ (หมายถึงบล็อกพี่ปุ้ยไม่มี) บล็อกเรียบ ๆ ง่าย ๆ ...สบายใจดีก็คงปิดตัวลงด้วย เพราะตอนนี้ดูเหมือนว่าผมจะใช้ชื่อบล็อกผมเองเป็นยูดเซอร์เพื่อเข้ามาแสดงความคิดเห็นในบล็อกพี่ปุ้ยแต่เพียงอย่างเดียว แบบว่าไม่รู้จะทำอะไรกับมันแล้ว แบบขี้เกียจแว้วววววว

อา...ในเว็บพี่ปุ๊ผมจะใช้ชื่อว่า ใต้ฟ้า...บนดิน นะครับ ไปทักกันได้

ไปล่ะ บายครับผม

มัววุ่นๆเลยไม่ได้เข้ามาสวัสดีปีใหม่ สวัสดีปีใหม่ย้อนหลังค่ะ:D

เมื่อวานเฟสบุ๊คของเพื่อนเฟิงก็เป็นอะไรไม่รู้ อยู่ๆเฟิงก็ได้รับข้อความส่วนตัวจากเขา เขียนว่า I got u surpirse(สะกดถูกมั้ยหว่า) แล้วตามด้วยลิงค์อะไรซักอย่าง แต่เฟิงก็ไม่ได้กด เพราะเอะใจว่าเพื่อนไม่น่าเขียนมาเป็นภาษาอังกฤษ ประกอบกับเขากลับมาบ้านที่กทม.ซึ่งไม่มีเน็ตใช้ ยังมาฝากเฟิงเข้าเกมในเฟสบุ๊คอยู่เลย พอเขาโทรมาก็เลยบอกให้รู้ เขาก็ตกใจแล้วบอกว่าล็อคอินเข้าเฟสบุ๊คไม่ได้ ไม่รู้ว่าเป็นเพราะอะไร

หลังจากนั้นเฟิงก็เลยเขียนประกาศแปะแจ้งให้เพื่อนคนอื่นๆที่แอดเฟสเพื่อนคนนี้ทราบว่า เฟสเขาอาจจะติดไวรัสหรือโดนแฮก อย่ากดลิงค์ที่แนบส่งไป แต่มีคนเผลอกดไปแล้ว1คน บอกว่าพอกดแล้วมีsystem toolขึ้น แล้วก็มีรูปกล่องของขวัญ แต่ยังไม่รู้ว่าจะโดนอะไรหรือเปล่า เดี๋ยวว่าวันนี้จะรอดูอีกที

ไม่กล้าแอดเฟสบุ๊คพี่ปุ้ย เพราะเฟิงเล่นเกมอย่างเดียวเลย เดี๋ยวAppจะไปขึ้นรบกวนบนหน้าจอ

เฟิงคะ ของพี่ก็ไม่มีอะไรนอกจากเกมเหมือนกัน
ถ้าจะคุยสาระหน่อยต้องไปที่ กิ่งฉัตร Group ค่ะ

พี่ปุ้ยเล่นเกมอะไรมั่งคะ ของเฟิงมี
1. country story
2. pet society
3. pirate ahoy
4. ceo dream
ล่าสุดเพิ่งเริ่มเล่นmonster galaxy คล้ายๆโปเกม่อนดีXD

เล่นหลายๆเกม แบ่งร่างไม่ค่อยทัน

อีกซักพักถ้าเกมออนไลน์ที่รอเล่นอยู่เปิดคงลดเฟสบุ๊คไปได้อีกซักระยะ เพราะที่เล่นเกมในเฟสบุ๊คอยู่นี่เพราะบางทีก็จะได้เจอเพื่อนที่รู้จักในเกมออนไลน์มาคุยด้วย ตั้งแต่เบื่อเกมออนไลน์เก่าๆไปก็ไม่ค่อยได้เล่นอะไรด้วยกันอีก

สวัสดีปีใหม่พี่ปุ้ยและเพื่อนๆในบล็อกทุกคนค่ะ
มาช้าหน่อยเพราะมัวแต่เลี้ยงหลาน ก็ขอให้เพื่อนๆทุกคน
มีแต่ความสุขนะคะ

ทีนี้ก็มาถึงเรื่องของกิจกรรมช่วงสิ้นปีของเราแล้ว เนื่องจากมีผู้เข้าร่วมกิจกรรมไม่กี่คนเพราะฉะนั้นเราก็จะส่งให้ทุกคนนะคะ

รบกวนคุณขนิษฐา คุณเก๋ คุณocto ช่วยส่งที่อยู่มาที่ tphukerd@gmail.com ด้วยนะคะ เดี๋ยวโอจะส่งต่อมาให้เราอีกทีนึง

ส่วนคุณเฟิง คุณนุช คุณ cat_fu fu เรามีที่อยู่แล้ว ถ้าเปลี่ยนที่อยู่ก็ช่วยส่งมาใหม่อีกครั้งค่ะที่เมลโอข้างบนค่ะ

น้องถามวัตคะเอาใจช่วยนะคะ ลุ้นๆ ค่ะ

โอกลมกลิ้ง ฮ่าๆๆๆๆ เธอก็วิจารณ์นิยายได้นี่นา คิดถึงนะยะหล่อน หลังปีใหม่แล้ว นัดกินข้าวกันดีกว่า เดี๊ยนมีเรื่อง
อยากเม้าท์ให้คุณฟังด้วยล่ะ อิ อิ

เดี๋ยวแนะนำหนังสือต่อนะคะหายไปนาน อ่านได้กระปริดกระปอยมากเลย

***ทุนรักดอกเบี้ยหัวใจ ของ ญดา***

กิจกรรมทางสังคมสิ่งหนึ่งที่ครอบครัวของอิสราถือปฏิบัติคือการมอบทุนการศึกษาให้กับนักศึกษาที่มีผลการเรียนดีความประพฤติดีแต่อัตคัดขัดสน ซึ่งทุนการศึกษาล่าสุดที่มารดาของเขาส่งต่อมาให้เขารับผิดชอบดูแลนั้นมอบให้กับปองรักนักศึกษาสาวที่บิดากำลังป่วยด้วยโรคร้าย และเธอเองก็ใกล้จะสำเร็จการศึกษาเหลือเพียงปีการศึกษาเดียวเท่านั้น อิสราพิจารณาทุนการศึกษาให้ไปโดยที่ก็ยังไม่ได้
เห็นหน้าค่าตาของผู้รับทุนเนื่องจากเป็นการให้ทุนในกรณีพิเศษและเร่งด่วน

อิสราอดแปลกใจตัวเองไม่ได้ว่าทำไมเขาถึงได้สนใจพนักงานต้อนรับสาวของร้านอาหารแห่งหนึ่งเข้าเสียจริง มันมากสียจนทำให้เขาถึงกับลืมตัวเผลอรังแกเธอเข้าให้ โดยที่อิสราไม่รู้เลยว่าหญิงสาวคนนั้นก็คือปองรักนักศึกษาผู้ได้รับทุนของเข้านั่นเอง ซึ่งเธอมาทำงานพิเศษเพื่อหารายได้ช่วยเหลือครอบครัว

เมื่อวันที่ปองรักและปองสมน้องชายต้องเดินทางมาพบกับผู้ให้ทุนทั้งอิสราและปองรักต่างถึงกับตกใจเพราะไม่คาดคิดว่า คนที่เคยมีคดีกันมาจะกลับกลายมาเป็นคนที่เกี่ยวข้องกันได้อย่างไม่น่าเชื่อ และเมื่อได้รู้แล้วอิสราก็ไม่ยอมที่จะให้ผู้รับทุนของเขาต้องคลาดจากสายตา ในเมื่อทุนที่เขาให้ไปนั้น มันไม่ได้เป็นเพียงแค่ทุนการศึกษาธรรมดาแต่มันเป็นทุนรักของเขาเข้าด้วย งานนี้อิสราจึงต้องสวมวิญญาณจอมบงการหาทางใกล้ชิดและดูแลผู้รับทุนของเขาโดยที่เจ้าตัวไม่สามารถหลบหลีกได้

^_____^

ต้องขอบอกว่าเป็นนิยายที่หวานมาก หวานเจี๊ยบ หวานจ๋อย สุดๆไปเลยค่ะ เป็นนิยายในสไตล์ของญดาที่จะ
หวานเย็น เรียบๆใสๆ อ่านแล้วสบายใจ เมื่อได้อ่านแล้วไม่มีผิดหวังเลยค่ะ

พระเอกเป็นจอมบงการตัวจริง พอรู้ตัวว่าสนใจนางเอกมากเกินกว่าผู้เป็นเจ้าของทุนการศึกษาแล้วก็หาทางพาตัวเองเข้าไปหาทางจัดการชีวิต และเรื่องราวของนางเอกได้แบบที่เรียกว่าไม่น่าเกลียดแม้จะดูวุ่นวายไปสักหน่อย แต่พระเอกก็ดำเนินการแบบไม่ได้ทำให้นางเอกและน้องชายรู้สึกอึดอัดเลย แม้ต่อมาจะพยายามแสดงความเป็นเจ้าข้าวเจ้าของนางเอกแบบออกนอกหน้า เรียกว่าอ่านไปก็อดอิจฉานางเอกไปไม่ได้ที่ชีวิตนี้เธอช่างโชคดีมากๆ มีเพื่อนที่ดี มีน้องที่ดี แถมยังมีแฟนที่ดีอีกต่างหาก เรียกว่าเป็นคนมีบุญมากๆ

สิ่งหนึ่งในงานเขียนของญดาที่เราชื่นชมนะก็คือเขาจะเขียนให้ตัวละครมีสัมมาคารวะ มีกิริยามารยาท เราจะเห็นตัวละครของเธอมีความอ่อนน้อมถ่อมตนต่อผู้ใหญ่ พูดจามีสวัสดีค่ะ สวัสดีครับ น่ารักมากเลยนะ นอกจากนั้นตัวละครยังมองโลกในแง่ดี มองโลกแบบให้กำลังใจ ไม่ได้มีตัวร้ายตัวอิจฉา ให้มากรี๊ดกร๊าดโวยวายไร้สติให้เห็น ซึ่งเราชอบมากเลย

ก็เป็นอีกเล่มที่อยากแนะนำสำหรับคนอ่านที่ต้องการความหวานในหัวใจค่ะ

***บำเรอรักซาตาน ของ จันทร์ชมพู***

มินตาสาวน้อยจากต่างจังหวัดผู้มาพักอาศัยกับป้าที่เป็นแม่บ้านให้กับครอบครัวของอีริค หนุ่มลูกครึ่งผู้แสนจะเย่อหยิ่งและเอาแต่ใจ ด้วยรูปลักษณ์ที่หล่อเหลา รูปร่างมัดกล้ามที่สมบูรณ์แห่งเพศชายทำให้มินตาอดหลงไหลใฝ่ปองชายหนุ่มในดวงใจเอาไม่ได้ เธอยอมทำสิ่งเล็กๆน้อยๆเพื่อหวังว่าจะอยู่ในสายตาของอีริคบ้างหากแต่ก็เปล่าเลย และครั้งสุดท้ายที่เธอหาญกล้าเข้าไปทำความสะอาดห้องนอนของเขาแทนป้านั่นทำให้อีริคโกรธจัดและเป็นที่มาให้มินตาต้องระเห็จออกจากบ้านของเขาไปอยู่กับญาติที่ราชบุรีนับแต่นั้น

เวลาผ่านไปมินตาเติบโตขึ้นมาเป็นสาวสวยเธอทำงานเป็นเลขาให้กับญาติผู้น้องของอีริค เมื่ออีริคได้พบกับมินตาอีกครั้งเขาจำเธอไม่ได้แต่สำหรับมินตาแล้วไม่ว่าเวลาจะผ่านไปนานแค่ไหน อีริคก็ยังคงเป็นชายในดวงใจและเป็นรักแรกของเธออยู่เสมอ เมื่ออีริคแสดงความสนใจในตัวเธอและหาทางรุกไล่เพื่อให้ได้ครอบครองเธอตามประสาชายเจ้าชู้ มินตาต้องต่อสู้กับความต้องการของหัวใจอย่างหนัก เพราะเธอรู้ดีอยู่แก่ใจว่าวันใดหากที่เขาล่วงรู้ความจริงว่าเธอเป็นใคร เขาก็คงจะสะบัดเธอทิ้งอย่างไม่ใยดี แต่ท้ายสุดแล้วเธอก็แพ้ต่อเสียงเรียกร้องของหัวใจ และยอมหิ้วกระเป๋าเข้าไปอยู่เป็นนางบำเรอของเขาในที่สุด

^_____^

ถ้าไม่ได้อ่านคำนำในเล่มก็คงไม่ทราบว่า "จันทร์ชมพู" เป็นอีกหนึ่งนามปากกาของ "เพฑูรย์" นักเขียนที่เราชอบจากที่คิดจะผ่านก็เลยต้องซื้อหาตามประสาแฟนกันที่ดี ในคำนำบอกว่างานของจันทร์ชมพูจะหวานโรมานซ์มากกว่าเพฑูรย์ จากที่อ่านดูแล้วก็ยังไม่ค่อยเห็นความแตกต่างกันเท่าไหร่นัก แต่ที่แปลกไปก็คือ พระเอกไม่ได้เป็นพวกทะเลทรายเหมือนกับเรื่องอื่นๆเช่นนามปากกาเพฑูรย์ ซึ่งเราก็คิดว่าดีนะ และที่สำคัญบทเลิฟซีนร้อนๆไม่มีให้เห็นด้วย ตรงนี้เราชอบมากเลย เพราะบอกตรงๆ หลังๆมานี้พออ่านแล้วเจอบทเลิฟซีน เรามักจะข้ามๆไปเลยค่ะ แบบว่ารู้สึกเบื่อเอาเสียเฉยๆ

พระเอกเรื่องนี้เป็นพวกนิสัยไม่ค่อยดี หัวสูง เย่อหยิ่ง ดูถูกคนอื่น โดยเฉพาะคนที่ตัวเองเหยียดให้ต่ำต้อยกว่า แล้วก็เป็นพวกเอาแต่ใจตัวเอง อยากได้อะไรก็จะต้องเอาให้ได้ พระเอกคงคอนเซ็ปป์นี้ทั้งเรื่องเลยค่ะ เรียกว่าเป็นผู้ชายที่น่าหมั่นไส้มาก

ส่วนนางเอกนี่ต้องเรียกว่า "โง่" ได้อย่างเต็มปาก บ้ารักพระเอกแบบเอาเป็นเอาตาย รู้ทั้งรู้ว่าพระเอกเป็นคนอย่างไร คุณเธอก็ยังกระโจนเข้าสู่ห้วงเสน่หาตามเสียงเรียกร้องของหัวใจ ซึ่งดีว่าคนอ่านไม่ต้องลงมือด่านางเอกเอง เพราะผู้เขียนให้เพื่อนสนิทของนางเอกเป็นคนด่านางเอกแทนไปแล้ว เรียกว่าโดนใจเต็มๆ

ก็เป็นนิยายอีกเล่มที่อ่านได้เรื่อยๆตามสไตล์งานของเพฑูรย์ค่ะ

***เทวปักษี ของ ลักษณวดี***

มุกลินลวายังคงปฏิบัติภาระกิจเพื่อหาทางช่วยเหลือพ่อและแม่ที่ขณะนี้กายทิพย์กำลังอ่อนแรงลงทุกขณะและช่วยภุชเคนทราผู้เป็นที่รักที่จะต้องไปจุติหากไม่ได้รับน้ำอมฤต หนทางเพื่อให้ได้มาซึ่งน้ำอมฤตนั้นไม่ง่ายเลย ดีว่าเธอมีเนตราเทวีธิดาจอมจุ้นแห่งองค์ปาชาบดีคอยช่วยเหลือ รวมถึงได้รับพลังแห่งเทวปักษีจากองค์สดายุเป็นแรงหนุน
ในขณะสายใยแห่งรักที่ผูกพันมุกลินกับคุณยายผู้ปฏิบัติธรรมขั้นสูงก็ถึงแก่กาลเวลาที่จะผ่อนคลายและตัดขาดออกจากกัน หากกระนั้นกระแสแห่งพลังงานที่เปลี่ยนแปลงจากการจัดระเบียบใหม่ของโลกบาดาลและสวรรค์ก็ทำให้โลกมนุษย์จำต้องมีการเปลี่ยนแปลงด้วยเช่นกัน โดยจะต้องมีการจุติลงมายังโลกมนุษย์ของเทวดาบางองค์ที่เรียกว่าเทพอวตาร

^_____^

ภาคต่อจากบาดาลที่รอคอยมานาน เล่มนี้ผู้เขียนเล่าถึงโลกสวรรค์ที่หลายเรื่องที่เราเคยได้ยินได้ฟังมาคุณหญิงท่านนำมาเขียนให้เห็นเป็นเรื่องราวราวกับมองได้ด้วยตาเห็น ไม่ว่าจะเป็นเรื่องของสวรรค์ชั้นฉิมพลี (ในเล่มเขียนว่าสิมพลี) ที่มีมักกะนารีผล คนธรรพ์ และกากี เป็นต้น

อีกเรื่องหนึ่งที่ผู้เขียนนำเสนอก็คือเรื่องของกายทิพย์และโลกทิพย์ที่มนุษย์ผู้มีกายหยาบอย่างเราไม่สามารถมองเห็นหรือสัมผัสได้โดยตรง นอกเสียจากผู้ปฏิบัติธรรมขั้นสูงแล้วเท่านั้น โดยคุณหญิงท่านอธิบายโยงเข้ากับเรื่องของพลังงาน ซึ่งอ่านแล้วสนุกสนานมาก เพราะเหมือนกับเอาวิทยาศาสตร์มาอธิบายเรื่องที่เหนือธรรมชาติ

ส่วนที่เราชอบอีกด้านหนึ่งของเรื่องก็คือภาพสังคมชุมชนโดยรอบวัดใต้และบ้านของคุณยายเกดที่หลายเรื่องที่คุณยายและหลวงตารับรู้ถึงกันประสาผู้มีธรรมนั้นก็ตื่นตาตื่นใจมาก เช่นการที่เวลาบ้านเมืองไม่สงบสุขหรือเกิดอาเพธภัยนั้นให้ประชาชนช่วยกันสวดมนตร์บทพระปริตรเพื่อคุ้มครอง เป็นต้น

จบจากเทวปักษีแล้วยังมีต่อด้วยเทพอวตาร ซึ่งเป็นเรื่องของโลกมนุษย์ อันเป็นโลกสุดท้ายในสามโลกของไตรภูมิซึ่งจากที่อ่านอภิธานท้ายเล่มแล้วคุณหญิงเปรยได้น่าอ่าน น่าติดตามมากเลยค่ะ

***ร่มไม้ สายน้ำ ความรัก ของ ton-palm***

เพราะความที่พงศธรเกิดอาการเบื่อหน่ายคุณเลขาสาวๆที่ขยันส่งสัญญาณว่าอยากเป็นมากกว่าเลขาของเขาจนต้องเปลี่ยนตัวมาหลายคนแล้วทำให้เขาออกคำสั่งให้ฝ่ายบุคคลหาเลขาให้เขาใหม่และจะต้องเป็นผู้ชายเท่านั้น ซึ่งจากแฟ้มที่ถูกส่งเข้ามาให้เขาเลือกพนักงานที่ชื่อจิรายุมาเป็นเลขาของเขาพร้อมกับสั่งเสียเสร็จสรรพว่าให้ใส่กางเกงขายาวเรียบร้อยมาทำงานด้วยให้พร้อมตั้งแต่วันแรก

เมื่อได้พบหน้าจิรายุเข้าพงศธรถึงกับเอ๋อไปเลยเพราะเลขาชายที่เขาต้องการไหงกลายมาเป็นผู้หญิงไปเสียได้ แถมเป็นพนักงานที่ดูจะไม่มีความเต็มใจที่จะย้ายมาทำงานเลขาให้เขาเอาเสียด้วย แต่เมื่อมันพลาดไปแล้ว และเขาเองก็รู้สึกว่ากำลังถูกท้าทายจากเลขาสาวมากความสามารถคนนี้ ก็ทำให้พงศธรตัดสินใจทำงานกับจิรายุต่อไป ซึ่งในเรื่องของงานเขายอมรับในความสามารถของเธอ แต่ทำไมมันแปลกๆเมื่อเขาเริ่มรู้สึกว่าสาวสามสิบสามคนนี้ทำให้หัวใจของหนุ่มสามสิบเก้าที่บ้างานเริ่มเต้นในจังหวะแปลกๆ และพานให้เขาต้องทำอะไรแปลกๆจนในครอบครัวสังเกตเห็น

^______^

ไม่ได้อ่านงานของต้นปาล์มมาเสียนาน เมื่อได้กลับมาอ่านอีกครั้งกับผลงานใหม่เล่มนี้ต้องขอบอกว่าได้พบเห็นอะไรที่เป็นการพัฒนาไปในทางที่ดีขึ้นเยอะแยะเลยค่ะ เริ่มจาก

**สำนวนภาษาที่สละสลวย แฝงอารมณ์ขัน และทันกัน โดยเฉพาะบทสนทนาระหว่างพระเอกนางเอก ตลกมาก ที่นางเอกชอบเอาเรื่องอายุที่ค่อนข้างมากของคนทั้งคู่มาล้อพระเอกบ่อยๆ อ่านแล้วขำก๊ากเลย

**นิสัยนางเอกที่ชอบอ่านนิยายออนไลน์กับติดเกมส์ใน face book นี่น่าจะใกล้ตัวคุณสาวๆนักอ่านไม่มากก็น้อย ที่สำคัญคุณเธอหลงรักพระเอกนิยายแบบเอาเป็นเอาตาย ติดนิยายในเน็ตเป็นบ้าเป็นหลัง เพราะเธอคิดว่า ผู้ชายดีๆมีแต่ในนิยายเท่านั้น และเพราะผู้ชายดีๆมีแต่ในนิยายเลยทำให้คุณเธอยังครองความโสดมาจนอายุสามสิบกว่า ซึ่งเราคิดว่าดีนะที่นานๆจะได้อ่านนิยายที่นางเอกอายุสามสิบกว่าบ้าง เลยทำให้รู้สึกว่า นางเอกเรื่องนี้ใกล้ตัวมาก และเราทุกคนสามารถเป็นนางเอกนิยายได้น่ะค่ะ

**บทเลิฟซีนที่ไม่มีแบบร้อนแรงแบบที่เคยเห็นเลยค่ะ เรียกว่าเซอร์ไพรส์มาก แต่เป็นเซอร์ไพรส์ในทางที่ดี เพราะแสดงให้ว่านักเขียนคนไหนก็ตามถ้าต้องการแสดงฝีมือล้วนๆ โดยไม่ต้องมีบทเลิฟซีนเข้าช่วย ถ้าตั้งใจจริงก็ทำได้ และผู้เขียนก็ทำได้ และทำได้ดีด้วย ชอบมากเลยค่ะ

สรุปว่าเป็นนิยายที่อ่านแล้วอารมณ์ดี สนุก สนาน เพลิดเพลิน อ่านรวดเดียวจบเลย แนะนำค่ะ

ตอนนี้กำลังอ่านรสรักปักอุราอยู่ค่ะแต่กระดื๊บไปได้น้อยเหลือเกินอยากจะบอกว่าสนุกมากกกกกก อ่านแล้วแทบไม่อยากจับงานของเด็กๆมาอ่านอีกเลยค่ะ คุณป้ากฤษณาเขียนเรื่องราวของจิตใจคนได้สุดยอดมาก ยิ่งกับคนที่สะสมหนังสือเก่าจะเข้าใจอารมณ์และความรู้สึกของอุบากองพระเอกของเรื่องได้กระจ่างมากเลยค่ะ

คุณอุรัสยาคะ ด้วยความยินดีและเป็นกำลังใจให้ค่ะ รองานเล่มต่อไปนะคะ

ยังอยู่ที่เดิมค่ะ ไม่ได้ย้ายไปไหน:D

เฟิงคะ เล่นกันคนละเกมเลย
ของพี่ฟรอนเทียร์เป็นหลักอย่างเดียวตอนนี้

นึกว่ายังเล่นเลี้ยงปลาอยู่:P

พี่ดุจคะ ปรึกษาหน่อยว่า ถ้าจะหาเรื่อง"ทานตะวันสีทอง"กับเรื่อง"ด้วยรักและคิดถึง" ของคุณโสภาค สุวรรณ ที่ร้านไหนน่าจะยังพอมีขายอยู่บ้าง เพราะอ่านของห้องสมุดแล้วชอบ อยากซื้อเก็บไว้เป็นของตัวเองค่ะ

ได้ยินข่าวมาว่า เสาร์นี้ ช่อง 7 จะนำฟ้าจรดทรายมาฉายแล้ว เขาจะมาทุกวันศุกร์ เสาร์ อาทิตย์

ขวัญเล่นกับตุ้ยธีร์ จะน่าดู ดี ไหมหนอ

แต่ที่ผมรอ กลับเป็น ทวิภพ ของป้าทมยันตี ที่ช่อง 7 กำลังถ่าย และนัยว่าคุณบอยจะนำทวิภพมาทำละครเวทีอีกครั้งหนึ่งด้วย เดี๋ยวนี้ทำไมหา"จดหมายถึงลูก(ผู้ชาย)"ของป้าทมยันตีไม่ได้นะ ช่วงปีใหม่ไปถาม b2s ในห้างเซนปิ่น ว่าไม่มี น่ากลัวว่าเป็นหนังสือเก่า เพราะรู้มาว่า พิมพ์ไปเมื่อปี 2547 คืออยากเป็นเจ้าของหนังสือเล่มนี้มาก เพราะทราบมาว่าเนื้อหาดี เหมาะสำหรับผู้ที่มีลูกชาย และเหมาะสำหรับตัวลูกชายเองด้วย ป้าจะเล่าให้ฟังหมดเปลือกเลยว่า ป้าเลี้ยงลูกชายทั้ง 3 คน มาอย่างไร เป็นเรื่องที่น่าอ่านจริง ๆ

เหนือสิ่งอื่นใด ผมตั้งใจด้วยว่า ก่อนจะนำหนังสือมาอยู่ในครอบครองของตนเอง ก็กะจะให้ห้องสมุดคนตาบอดอ่านลงหนังสือเสียงด้วย ผมว่าดีออก เพราะหนังสือดี เมื่อเราแพร่ออกไป คนอื่นก็ได้รับประโยชน์ ได้บุญกุศลแรง

สุดท้าย พรุ่งนี้แล้วสินะ ที่ผมจะได้ทราบผลการสัมภาษณ์ รู้สึกตื่นเต้นไม่ใช่น้อย แต่ไป ๆ มา ๆ ผมก็รู้สึกหวาดหวั่นถ้าผลออกมาว่าผมผ่าน เพราะเรื่องเรียนในมหาวิทยาลัย มันไม่ใช่เรื่องเล่น ๆ เราต้องตั้งใจจริง แล้วผมเป็นพวกขี้เบื่อง่าย ๆ เสียด้วย

สวัสดีปีใหม่พี่ปุ้ย และหน่อยจ้า มาช้าหน่อยแต่ยังได้เข้ามาสวัสดีนะ (แหะ ๆ)

ขอให้พี่ปุ้ย มีสุขภาพแข็งแรง จิตใจปลอดโปร่ง คิดสิ่งใดสมความปรารถนานะคะ

สำหรับหน่อย เราก็ขอให้หน่อยมีสุขภาพแข็งแรง คงไว้ซึ่งความงามทั้งกายและใจ (อิอิ) มีความสุข เงินทองไหลมาเทมา (จะได้มีไว้ซื้อนิยายมาอ่าน) คิดถึงเพื่อนเสมอ

ป.ล. อยากอ่าน รสรักปักอุรา ของป้ากฤษณาบ้าง ถ้ามีโอกาสได้ไปร้านหนังสือไทยในแอลเอ จะไปสอยมาครอบครอง

พูดถึงละครที่มาจากนิยายตอนนี้ที่รอดูมากๆคือค่าของคนของเอ็กแซ็กค่ะเพราะตั้งแต่ที่เคยดูละครเรื่องนี้มา คุณกล้วยที่เล่นโดยนุ่น-วรนุช ดูจะเป็นคุณกล้วยที่ตรงกับบทประพันธ์มากที่สุดแล้วล่ะ

ปอม เช่นกันจ้ะ ถ้ามีโอกาสพยายามหาทางหาอ่านรสรักปักอุราให้ได้นะ

HappY New Year 2011 ปีกระต่ายทอง
ย้อนหลังหลายวัยเลย แต่ไม่เป็นไรนะคะ 55+

น้องถามวัตคะ วันนี้วันที่ 6 แล้ว ไมทราบว่ารู้ผลยังคะเนี่ย ตื่นเต้นด้วยอีกคนนึง และหวังว่าน้องจะสมหวังด้วยนะคะ

รอดูละครเรื่องทวิภพด้วยเช่นกัน อยากดูมากๆ แต่ในใจลึกๆก็กลัวเรื่องการเปลี่ยนบทเหลือเกิน แต่ก็คงต้องทำใจ แล้วเฝ้าอธิษฐานว่าอย่าให้เป็นเช่นนั้นเล้ย อยากให้ช่อง 7 ทำให้เหมือนบทประพันธ์ และทำให้ปราณีตหน่อย ไม่อยากให้เอาบทประพันธ์ในดวงใจมายำซะเละเลยอะ

ผลออกมาแล้ว...

วี้วววววววววว... ดีใจ อ๊ะ ดีใจ

...โอ๊ยเย... ดีใจมั่ก ๆ เล้ย ...ได้ครับได้...

ผมได้เป็นนักศึกษาในรั้วมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์แล้ว

แต่...เดี๋ยวผลจะออกมาอีกทีทางอินเตอร์เน็ต ไม่แน่ใจว่าวันพรุ่งนี้หรือเปล่า คณะบดีกำลังเซ็นต์อนุมัติ ถ้าออกทางอินเตอร์เน็ตก็จะอยู่ในเว็บ

//www.reg.tu.ac.th

ครับ

ยังไงพี่ ๆ ช่วยเป็นหูเป็นตาให้ผมอีกสักหลาย ๆ แรงด้วย เผื่อว่า ทำไปทำมาจะไม่มีชื่อผมอยู่ในนั้น กลัวว่า ผมจะฟังผลทางโทรศัพท์ผิดพลาดไป (แบบดีใจจนหูอื้อ)

ดีใจที่สุด ยิ่งกว่าถูกเลขท้ายสองตัว "ไม่รู้จะอธิบายยังไง"

ขอปรบมือดังๆ ต้อนรับน้องถามวัต เข้าสู่รั้วเหลือแดงจ้า
พี่ดีใจมากๆเลย ดีใจแทนน้อง
เวลาอีก 4 ปีข้างหน้า จะหนักนาสาหัสอยู่ไม่น้อย (ไม่ตั้งใจจะทำให้น้องเสียขวัญนะจ๊ะ อิอิ)
แต่พี่เชื่อว่าน้องจะผ่านมันไปได้จ้า สู้ๆ

อีกไม่กี่เดือนงานพี่ปุ้ยเล่มใหม่ก็จะออกแล้ว ดีใจจังค่ะ ^^

แวะเข้ามาฟังข่าวถามวัตโดยเฉพาะ ไม่ผิดหวังเลยค่ะ
แสดงความยินดีด้วยนะคะ รุ่นน้อง!

ปอมคะ ขอบคุณค่ะ สุขสันต์วันปีใหม่ย้อนหลังค่ะ สุขภาพแข็งแรงทั้งครอบครัว คิดอะไรได้ดังใจหวังทุกประการนะคะ

อย่างที่บอกครับ"ไม่รู้จะอธิบายยังไง"จริง ๆ ครับ

แบบดีใจมั่ก ๆ เล่าให้ใครฟัง ก็มีแต่คนดีใจกันทั้งนั้น

คนฟังคำบรรยายถึงความดีใจอย่างผมเอง ยิ้มไม่หุบ

แต่พอเดือนมีนาคมคงหุบยิ้มแล้วล่ะ เพราะคงต้องเริ่มปรับพื้นฐาน แล้วก็เตรียมตัวเรียนแบบ"หัวไม่วาง หางไม่เว้น"

ดีใจด้วยค่ะที่น้องถามวัตได้เป็นน้องใหม่รั้วเหลืองแดง

คุณดุจ คะ ที่อยู่แคท ยังเหมือนเดิมค่ะ ยังไม่ได้หนีน้ำไปอยู่ที่อื่นค่ะ

ดีใจด้วยค่ะน้องถามวัต น้องใหม่ในรั้วโดม

ถามวัต ยินดีด้วยนะคะ

ยินดีด้วยนะคะ น้องถามวัต
เหมือนได้ของขวัญปีใหม่เลยเนอะ

ยินดีด้วยนะคะ น้องถามวัต

ขอบคุณที่สุดเลยครับ และก็คงต้องตั้งใจเรียนให้มากกว่าเดิม และจะมีน้ำอดน้ำทนให้มากกว่านี้อีกหลาย ๆ เท่าตัวด้วย ให้สมกับที่ได้รางวัลปีใหม่มา

ยินดีด้วยนะคะ น้องถามวัต
น้องเก่งมากเลย

ยินดีด้วยนะคะ ข่าวดีจริงๆ
ขอให้ปรับตัวเข้ากับชีวิตนักศึกษาได้เร็วๆนะคะ

ยินดีด้วยนะคะ น้องถามวัต เย้...

ปกติไม่ค่อยได้เข้ามาบล็อคพี่ปุ้ย วันนี้เข้ามาเจอแพ็กพอตเป็นรุ่นน้องที่คณะ 2 คน ^-^
คนนึงคือ น้อง piano
อีกคนนี่ รุ่นน้องสดๆร้อนๆ น้องถามวัต

อยากจะบอกว่าพี่จบก่อนน้อง piano ปีนึง ปีพี่ก็มีคนนึงได้เกียรตินิยมอันดับ 2 ล่ะ
ส่วนของ 49 (ปีน้อง piano) มีน้องณัฐคนนึงที่เป็นผู้พิการทางสายตาแล้วได้เกียรติฯ 2 ...เก่งมากๆ (น้องโต๊ะพี่เองแหละ)

น้องถามวัตคะ ...ดีใจด้วยนะคะที่เข้าเรียนได้อย่างที่ปรารถนา รั้วเหลืองแดง ยินดีต้อนรับนะคะ

....และต่อจากนี้ไปเป็นการขู่....

การเข้าเรียนอาจเป็นแค่จุดเริ่มต้นเท่านั้นนะคะ ชีวิตเด็กนิติ ธรรมศาสตร์นั้นมันช่างยากลำบากนัก ทรหดสุดๆ บางที เราอาจรู้สึกกดดันจนเราแทบทนไม่ไหว ท้อแท้ เหนื่อยล้า แต่ขอให้จำไว้อย่างนึงนะคะว่า แล้วมันก็จะผ่านพ้นไป (and this too shall pass มากๆ ^-^) จดจำและนึกถึงความรู้สึกในวันนี้ไว้ให้ดีๆ แล้วทำวันต่อไปให้ดีที่สุด...
หากวันไหนที่รู้สึกท้อแท้ เหนื่อยล้า หรือผิดหวัง นึกถึงความรู้สึกในวันนี้ไว้ แล้วกลับมาที่บ้านนี้นะคะ (บล็อคพี่ปุ้ยกลายเป็นบ้านเราไปซะแล้ว อิอิ) พี่เชื่อว่าที่นี่จะมีคำแนะนำและกำลังใจดีๆให้น้องเสมอ

ป.ล. ตอนพี่ติดนิติ ธรรมศาสตร์ (เมื่อหลายปีมาแล้ว) พี่ก็เคยค้นพบรุ่นพี่ที่คณะในบ้านกิ่งฉัตรล่ะ (ตอนนั้นยังเป็นบอร์ดเก่าอยู่) เรื่องนี้ ทำให้นึกถึงตัวเองในวันนั้นยังไงไม่รู้ ^^

ขอขอบคุณสำหรับคำแนะนำที่แฝงไปด้วยความปรารถนาดีนะครับพี่ธาราธร

สัญญาว่าจะพยายามทำในสิ่งที่พี่แนะนำให้ได้มากที่สุด ทั้งเรื่องความอดทน อดกรั้น เรื่องความเพียรพยายาม

ขอแก้ข่าวว่า เรื่องฟ้าจรดทรายไม่ได้ฉายวันศุกร์ เสาร์ อาทิตย์อย่างที่ได้พูดไว้ มันกลายเป็นเรื่องเหนือมนุษย์ครับ

สวัสดีปีใหม่ค่ะ (พี่ปุ้ยและทุกคนเลยค่ะ)
ขอให้ทุกคนมีสุขภาพแข็งแรงนะคะ

ยินดีกับน้องถามวัตด้วยค่ะ ถือว่าเป็นจุดเริ่มต้นที่ดีค่ะ
ก้าวต่อไป ก็ขอเป็นกำลังใจให้นะคะ

ไม่ทราบว่าคุณดุจจันทร์ อ่านเรื่อง รสรักปักอุรา จบหรือยังค่ะ รบกวนรีวิวให้ด้วยนะคะ สนใจเรื่องนี้อยู่ค่ะ แต่ยังไม่กล้าซื้อ หุหุ

พี่ปุ้ยรับ Add ใน FB ให้ด้วยนะคะ ชื่อขนิษฐาค่ะ

พี่ปุ้ยคะ รับแอด FB หนูด้วยนะคะ ชื่อ mim cakelover ค่ะ

วันนี้วันที่ ๑๔ ว่าจะไปดูที่ร้านหนังสือด้วยค่ะว่าขวัญเรือนออกรึยัง ^^

เพิ่งเข้ามาอ่านย้อนหลัง เลยได้รู้ข่าวว่าน้องถามวัตสอบติดธรรมศาสตร์

ดีใจด้วยนะคะ และขอพรพระช่วยให้น้องมีกำลังใจ กำลังกาย กำลังปัญญา ฟันฝ่าทุกอย่างให้ผ่านไปได้ด้วยดี เป็นบัณฑิตที่ดีของชาติต่อไปนะคะ

ใครจะแอดในเฟซบุ๊คขอมาเลยนะคะ พี่รับแอดหมดค่ะ
(ยกเว้นกลุ่มโฆษณาขายตรงทางเฟซบุ๊คเท่านั้น)

ไม่มีเฟซบุ๊คกะเค้า นู๋เฉยมั้ยคะพี่ปุ้ย
(มีคนเคยถามนู๋ว่ามีมั้ย พอตอบว่าไม่มี เค้าถามว่านี่อยู่ พศ ไหนเนี่ย คริๆ)

สวัสดีพี่ธราธาร รุ่นพี่ที่น่ารักด้วยค่ะ ที่แท้เพื่อนคนเก่งของนู๋ชื่อณัฐนี่เอง ชื่นชมจริงๆ เค้าเก่งมากๆเลยค่ะ ^^

น้องถามวัตเป็นยังไงบ้างจ๊ะ หายตื่นเต้นรึยังเอ่ย

หายแล้วครับ หลงเหลือเพียงแต่ความกังวล และต้องเตรียมพร้อมอะไรหลาย ๆ อย่างที่จะทำให้เรียนแล้วรู้เรื่อง

สวัสดีค่ะ
หลงเข้ามาหารีวิว งานของ คุณกลีบลำดวน และ เรซิน
เลยถือโอกาส อ่านเม้นท์ซะให้หมด จะได้เก็บเรื่องอื่นๆ ไปด้วยค่ะ

ถ้าคุณดุจจันทร์ อ่านรสรักปักอุรา จบ รบกวนรีวิว ด้วยนะคะ
ชอบหน้าปกมาก ถูกใจ

อยากบอกคุณ piano ว่าตัวเอง ก็ไม่มีค่ะเฟซบุค hi5 หรืออะไรก็ตามที่เล่นเกม อัพรูป คือว่า ขี้เกียจค่ะ คิดว่าเอาเวลาไปอ่านนิยายดีกว่า เวลาเพื่อนๆ ถามค่ะ
อยากให้ 1 วัน มีมากกว่า 24 ชม.

คุณบัวระวงคะ

นานๆจะพบเพื่อนที่ไม่มีเฟซ ไม่มีHi5 เหมือนกัน ทำให้รู้สึกว่าตัวเองไม่ได้ "หลังเขา" อย่างที่ใครๆ ชอบแซวนัก ^^ส่วนตัวก็ขี้เกียจมีเหมือนกันค่ะ ถ้ามีคงจะขี้เกียจไปอัพเดตอะไรจนกลายเป็นบ้านร้างแน่ๆ

ได้นิยายใหม่มาเกือบ 10 เล่มไม่มีเวลาอ่านเลย เฮ้อ...

ปกรุ่งอรุณออกแล้วนะคะ (ออกมาแต่ปก) กำลังหาทางว่าจะทำไงถึงจะโหลดให้ดูได้เพราะเอารูปออกจาก hotmail ไม่เป็น (ไม่ต้องพยายามอธิบายนะคะ มีคนลองแล้ว หัวพี่ไม่ไปจริง ๆ )

เล่นเฟซบุ๊คเสียเวลาจริง ๆ ค่ะ ติดเกมงอมแงม แต่ข้อดีที่สุดคือได้เจอเพื่อน ได้กลับมาสนิทกับเพื่อนที่แทบไม่ได้คุยกันเลยตอนเรียนมัธยม เจอเพื่อนมหา'ลัยที่ไม่ได้เจอกันเลยตั้งแต่เรียนจบ ได้คุยออนไลน์กับพี่ ๆ นักเขียนในต่างแดน

สรุปแล้วในข้อเสีย (มาก ๆ) ก็ยังมีข้อดีอยู่เหมือนกันค่ะ:)

ดักคอผมอย่างนี้ เลยอดอธิบายแบบภาษาวิชาเกิน เลย ทำไมพี่ปุ้ยถึงรู้ทันผมไปซะหมดเลยหละ กะจะอ้าปากพูดอะไรเสียหน่อย หมดกัน

อ้อ...ลืมอีกอย่างหนึ่ง คือ

อู้ววววววว แม่ จ้าววววววววว

"ปกรุ่งอรุณออกแว้ววววววว"

หนีไปเชียงใหม่เสีย3-4วัน แทบจะตัดจากโลกอินเตอร์เน็ตทีเดียว เพราะคอมที่เล่นใช้ลำบากมาก

รอดูปกรุ่งอรุณค่ะ แนะนำซักวิธีเอาปกออกมาให้พี่ปุ้ยได้มั้ยคะ? พี่ปุ้ยฟอร์เวิร์ดเมล์ที่มีปก(พร้อมไฟล์ปก)ไปให้คนรู้จักที่สามารถเอารูปออกมาได้ค่ะ แล้วให้เขาช่วยจัดการต่อให้XD

พี่ปุ้ยขา กดรับนู๋ซีอิ๊วเป็นเพือน ใน FB ด้วยนะคะ
ใช้ชื่อ vani vang
ตามหา FB พี่ปุ้ยอยู่ตั้งนานเพิ่งจะเจอ

ลืมไป Happy Birthday และ Happy New year 2011
ช้าไปไหมค่ะ...
และก็ Happy วันเด็ก Happy วันครู รวมกันทีเดียวเลย (เกี่ยวกันไหมเนี่ย..)

วันนี้ ซื้อแล้วนะคะ รสรักปักอุรา
แต่ยังไม่ขออ่าน ยังไม่อยากแบกไปมา (อ่านเวลารถติดค่ะ)
คนอื่นขับนะคะ ไม่ใช่เรา

มีเพื่อนบอกเหมือนกันค่ะ ว่าได้พบเพื่อนเก่าสมัยประถม ยัน
อุดมศึกษา เลย ถ้าเล่นเฟซบุ๊ค

ไม่ใช่ว่าไม่มีเวลา เพียงแต่ว่า ยังไม่อยากเริ่ม เท่านั้นเอง.....
คุณ piano อยู่หลังเขาลูกไหนเอ่ย ของบัวน่าจะขุดหลุมใต้หลังเขาลูกนั้น แน่แน่

คุณดุจจันทร์คะ

ได้รับ "หนังสือรวบรวมงานแนะนำหนังสือนิยายที่อ่านในปี 2553" แล้วค่ะ ขอบคุณมาก ๆ นะคะ ขอบอกว่าเมื่อเห็นแล้ว อื้ง! + ทึ่ง! ที่สุดอยากพบตัวเป็น ๆ ของคนทำจริง ๆค่ะว่าทำไมทำได้เนี๊ยบขนาดนี้ แคทนำออกโชว์เพื่อน ๆ ที่ทำงานเป็นการใหญ่ว่าช่วยนึกหน่อยซิว่าคนทำจะมี บุคลิก หน้าตา ฯลฯ อย่างไรนะ ถึงทำได้แบบนี้ พอกลับถึงบ้านนำออกโชว์อีกรอบ แฮะ ๆ เห่อสุด ๆ ขอบคุณอีกครั้งค่ะ

พี่ดุจเริ่มส่งหนังสือแล้วเหรอคะ? วันนี้กลับบ้านไปจะเจอมั้ยน้อ

ได้รับหนังสือแล้ว ดีใจมากเลยคะ ขอบคุณนะคะคุณหน่ิอย

ได้หนังสือแล้วค่า~

หน่อยคะ ได้รับหนังสือแล้วค่า
ทึ่งสุด ๆ ทำได้ไงเนี่ย 555

อยากเห็นปกรุ่งอรุณจังเลยพี่ปุ้ย....พยายาม สู้ๆ เอามาลงบล็อกให้ได้นะจ๊ะ

ไม่มีเวลาเข้ามาบอกว่าส่งหนังสือไปให้เพื่อนพ้องน้องพี่ตั้งแต่วันอังคารค่ะ ความจริงน่าจะได้หนังสือก่อนหน้านั้นแล้ว แต่ว่าร้านถ่ายเอกสารติดงานทำเอกสารของพวกครูๆที่เขาทำซีกัน งานเราก็เลยล่าช้าออกมาเสร็จเอาหลังปีใหม่

ดีใจที่ทุกคนได้รับหนังสือกันแล้ว ถือว่าไปรษณีย์ไทยทำงานกันได้ดีมากเลยถึงมือกันเร็วมาก ก็มีคุณ octo กับคุณขนิษฐา ที่ไม่ได้ส่งที่อยู่มาค่ะ ก็เลยไม่ได้จัดส่งไปให้

ฝากข้อความตรงนี้ถึง น้องสาวคนที่คิดถึงมากๆ คนนึงนะคะ ถ้า เอ๋ Postcard ผ่านเข้ามาอ่าน อยากบอกว่า พี่ทำตามสัญญาแล้วนะจ๊ะ ส่งหนังสือไปให้ที่คอนโดแล้วจ้ะ คิดถึงมากเลยนะ รับรู้ไว้ด้วยจ้า

คุณบัวระวงคะ ดีใจที่ซื้อรสรักปัอุราแล้ว พอดีว่าน้องสาวขอเอาไปก่อนเราก็เลยยังไมได้อ่านแบบละเอียด ยังไงอ่านก่อนล่วงหน้าไปเลยค่ะอย่าเพิ่งรอเรา ฮ่าๆๆๆ

ช่วงนี้ขี้เกียจรีวิวหนังสือมากๆเลยค่ะ แถมอ่านไปได้น้อยนิด แต่ก็มีเล่มที่อ่านแล้วชอบมากกกกกกกกกกก อยากแนะนำ ก็คือเรื่อง

"หนี้รักกามเทพ ของ พรรษ"

อยากบอกว่าน่ารักสุดๆ หวานมาก พรรษเขาเขียนได้อ่อนหวาน อ่อนโยน แล้วที่สำคัญ สร้างสรรค์บุคลิกของสายขวัญนางเอกของเรื่องได้สุโค่ย น่ารักโคตรเลยค่ะ แบบว่าช่างอออด ช่างอ้อน ช่างเอาใจ พูดเพราะ มีสัมมาคาระวะ เจียมเนื้อเจียมตัว ไม่โง่ ฉลาดแบบแบ๊วๆ อ่านแล้วใครไม่อดหลงรักเจ้าหล่อนก็ให้มันรู้ไปสิ แนะนำให้หามาอ่าน
กันให้ได้นะคะ โทนเรื่องไม่หนักหน่วงเท่าบ่วงรักคนพาล อ่านแล้วรับรองสบายใจและอารมณ์ดีแน่นอน

กับอีกเรื่องค่ะ

"ก๊อกๆ ฝากหัวใจหน่อยครับ ของ ซูเฟย"

คุ้กกี้เล่มเล็กของแจ่มใส นักเขียนคนนี้ชอบมาตั้งแต่วิวาห์ร้อนซ่อนกลรักแล้วล่ะค่ะ เรื่องนี้พระเอกเป็นพ่อม่ายลูกติดหนึ่งคน นางเอกเป็นนักวาดภาพประกอบนิทานของเด็ก แต่เธอทั้งเค็ม ทั้งงก นิสัยประหลาดมาก นางเอกมาเช่าห้องพักของพระเอกค่ะ น่ารักมาก อ่านแล้วแบบว่ามันสั้นจัง เรื่องนี้ให้อารมณ์นิยายของรอมแพงเลยค่ะ แนะนำอีกเล่มค่ะ

เก๋อ่าน หนี้รักกามเทพ แล้วชอบเหมือนกันเลยคะ อ่านชอบหนูขวัญมากเลย เธอเป็นเด็กที่สดใสได้ใจจริงๆๆ
สว่นก๊อกๆๆ จะตามเก็บนะคะ

ได้รับหนังสือจากพี่หน่อยแล้วค่ะ ขอบคุณมากค่ะ ยังคิดว่าพี่หน่อยน่าจะทำเป็นเรื่องเป็นราวเลย เพราะการรีวิวหนังสือ น่าจะยังไม่ค่อยมีใครทำ ส่วนมากจะเป็นคำโปรย คำโฆษณาชวนให้ซื้อจากสำนักพิมพ์มากกว่า นึกเปรียบเทียบกับหนัง/ภาพยนตร์ ก็มีนักวิจารณ์หนังและมีบทความเกี่ยวกับหนังเรื่องนั้นๆในนสพ.หรือนิตยสาร ถ้าได้เห็นเป็นรูปแบบบทความแนะนำหนังสือจากผู้ที่ได้อ่านจริงๆอย่างพี่หน่อยในแมกกาซีน ก็จะดีนะคะ จะรอติดตามค่ะ

น้องถามวัต ดีใจด้วยค่ะ ต่อไปในช่วงการเรียน ถ้ารู้สึกท้อ ต้องการกำลังใจ ก็อย่าลืมพี่ๆที่บล็อกนี้นะคะ

เพิ่งอ่านข่าวการจากไปของรศ.ประทุมพร วัชรเสถียร จากในนิตยสารขวัญเรือน ตอนแรกก็ไม่ทราบว่าท่านคือใคร จนได้มาเห็นว่า เป็นผู้แต่งเรื่อง"www.คุณย่า.com" ก็ตกใจ เพราะถึงจะไม่ได้อ่านเรื่องอื่นๆของท่าน แต่ก็ชอบเรื่องนี้มาก เป็นเรื่องที่มีมุมมองหลากหลายตามแต่ตัวละครในเรื่องอย่างน่าสนใจจริงๆ

ปล. ตอนนี้กำลังไล่นั่งอ่านหนังสือของพี่ดุจจันทร์ไปเรื่อยๆ ดูว่าจะมีสะดุดเรื่องไหนที่อยากซื้อมาอ่านอีกบ้างค่ะ

"หนังสือรวบรวมงานแนะนำหนังสือนิยายที่อ่านในปี 2553" ยังมีอีกมั้ยค่ะ อยากได้ค่ะ อยากได้

สวัสดีค่ะทุกคน วันนี้มาตอนค่ำๆ หึหึ

ก่อนอื่นขอแสดงความยินดีอย่างยิ่งกับหนุ่มน้อยถามวัตของพี่แก้ว(อิอิ โมเมเอาเอง)แหะๆล่าช้าไปหน่อยเพราะว่าลืมเข้ามาดูผลสอบ ดีใจมากที่ถามวัตได้ศึกษาต่อในขั้นมหาลัย แม้ว่าจะเป็นวิชาด้านไหนๆ(ถนัดไม่ถนัด) ถ้าตั้งใจ เพียรพยายามก็น่าจะสำเร็จได้ด้วยใจที่ตั้งมั่นนะ เอาใจช่วยอย่างมากๆ

สำหรับเกมของคุณหน่อย พี่ไม่ได้เข้ามาเม้นท์ เพราะ กลัวได้หนังสือที่แจก(อิอิ แหมอย่างกับจะชนะ) ที่จริงกลัวหมดตัวค่ะ แค่นี้พี่ก็ซื้อหนังสือตามที่คุณหน่อยเม้นท์ไว้เยอะมากๆ ทุกเล่มที่คุณหน่อยบอกว่าชอบ

ตอนนี้กำลังชอบหนังสือของ"มณีจันท์" รู้สึกเหมือนอ่านนิยายแปลเลย ช่วงนี้ไปเหมาหนังสือมาหลายสิบเล่ม เล่มเก่ายังอ่านไม่หมดเลย เฮ้อ

สำหรับเจ้าของบ้าน คุณปุ้ย เวลาเข้ามาบ้านนี้ไม่คิดว่าจะเจอคุณปุ้ย คิดว่าคงยังติดเกมส์อยู่แน่เลย(ที่บอกว่าจะเลิกได้นั้น ไม่อยากจะเชื่อค่า) และพี่ก็เล่นเฟซบุ๊กไม่เป็นเหมือนกัน คงจะได้คุยที่นี่เท่านั้นค่ะ

คุณดุจจันทร์คะจะส่งที่อยู่ไปให้ได้ที่ไหนบ้างค่ะ ทำไมตกข่าวไป ฮือ ฮือ แล้วจะเหลืออยู่อีกมั้ยคะ email sweetpiglady1@yahoo.com ค่ะ ถ้าจะให้แจ้งไปที่ไหนช่วยบอกด้วยนะคะ

ไม่รู้พี่ปุ้ยหาวิธีเอาปกรุ่งอรุณมาลงบล๊อกได้รึยังนะคะ
แต่ถ้าใครอยากดู ไปดูได้ที่เว็บนี้ค่า มีคำโปรยด้วย ^^

//www.amarinpocketbook.com/Book_Detail.aspx?BID=3047

พี่ๆเพื่อนๆพูดกันซะจนอยากเห็นหนังสือของพี่หน่อยเลยค่ะ ^^

ว๊าววว ปกรุ่งอรุณสวยสุดๆไปเลย

ขอบคุณพี่แก้วครับ

อยากอ่านรุ่งอรุณแล้วนะครับ อยากอ่าน อยากอ่าน

รุ่งอรุณมีกำหนดวางแผงวันไหนเหรอคะ
อยากอ่านใจจะขาดแล้วค่ะ

ไม่ได้เข้ามานานช่วงนี้งานยุ่งกับต้องติดตามสถานการณ์การเมือง เลยมีอะไรดึงดูดความสนใจจากวงการหนังสือไปพอสมควร อิ อิ

ขอส่งข่าวสารถึงเพื่อนๆก่อนนะคะ

คุณ Cat_fu fu คะ ขอบคุณมากสำหรับปลาตะเพียนชุดใหญ่ที่ส่งมาให้ค่ะ ถูกใจหลานชายและคุณยายมากเลยค่ะ ขนมต้มจะได้เอาไว้มองเล่น

คุณนุชคะ เอาแค่พอทำอ่านทำแจกเฉพาะเพื่อนฝูงกันก็พอค่ะเดี๋ยวถูกหมั่นไส้ ฮ่าๆๆๆๆ

คุณ spooks ต้องขอโทษด้วยนะคะที่ไม่สามารถจัดส่งไปให้ได้เพิ่มค่ะ เพราะทำมาจำนวนจำกัด อีกอย่างมันก็มีต้นทุนพอสมควร ก็เลยไม่ได้ทำไว้มากค่ะ

สวัสดีพี่แก้วนะคะ ไม่ได้คุยกันนานเลย

คุณขนิษฐาคะ ส่งหนังสือไปให้แล้วนะคะ ตั้งแต่เมื่อวานวันศุกร์วันจันทร์ก็น่าจะได้รับค่ะ

อยากอ่านรุ่งอรุณมากๆ เข้าไปอ่านที่บล็อกของคุณเมฆชราเห็นบอกว่าอาทิตย์หน้าจะออก เดี๋ยวต้องไปสั่งกับร้านนายอินทร์เจ้าประจำก่อนค่ะว่าให้เก็บไว้ให้แล้วแจ้งข่าวด้วยเวลาหนังสือมาส่ง อยากอ่านมากๆๆ

ช่วงนี้ขี้เกียจรีวิวนิยายสุด สุด เลยค่ะ ได้แต่เขียนเก็บไว้อ่านคนเดียวในไฟล์ส่วนตัว

ตอนนี้ที่อ่านแล้วชอบมากกกกกกกกกก ประทับใจมากกกกกกก น่ารักมากกกกกกกกกก หวานมากกกกกกกกกกกก คือ เรื่องดวงใจในบ่วงรัก กับ ดวงใจอ้อนรัก ของ ละเวงวัณฬา แนะนำเลยนะคะอ่านแล้วสบายใจดีค่ะ คือคนเขียนเขาเอาพล็อตยอดฮิตมาตกแต่งใหม่ให้เป็นสไตล์ของตัวเองที่โอเคใช้ได้เลยค่ะ

อยากเล่าเรื่องส่วนตัวที่เกี่ยวกับหนังสือให้ฟังกันค่ะ คือคนที่รู้จักและคบหากับเราจะรู้ว่าเราชอบเจอหนังสือหายากบ่อยๆ เวลาเจอเล่มนึงก็เที่ยวกริ๊ง กร๊าง ถามคนโน้น คนนี้ ว่ามีหรือยังจะได้ เก็บเอาไว้ให้ แบบว่าเสียดายน่ะค่ะ เวลาเจอนิยายดีๆ หายากๆ แล้วเราก็อยากให้คนอื่นเข้าได้มีได้อ่านกัน แบบที่พี่ปุ้ยเคยค่อนไว้ว่าเวลาที่ใครเขามีหนังสืออะไรหายากๆในครอบครองเนี่ยคุณเธอจะต้องมีด้วยหรือไม่ก็ต้องเสาะแสวงหามาเป็นเจ้าของให้ได้ไม่งั้นคุณเธอจะค้างคาใจมากๆ ฮ่าๆๆๆ

เรามีความเชื่อส่วนตัวมากๆเลยว่า ทุกวันนี้ที่เรามักหาหนังสือยากๆเจอ เป็นเพราะกุศลที่เราชอบให้หนังสือคนอื่นๆนะแล้วก็ชอบช่วยหาหนังสือที่หายากให้กับคนที่เขาอยากได้ด้วย เราคิดว่า มันเป็นอานิสงค์ย้อนกลับมาให้เรามักจะได้หนังสือที่ต้องการเสมอค่ะ

เราไม่ค่อยได้บอกใครว่าเราตามเก็บนิยายของโมเล่มปกกระดาษสีน้ำตาล คือมาอยากได้เอาตอนที่เขาฮิตๆกัน ช่วงก่อนนั้นที่ยังพอหาซื้อได้เราก็ไม่ยอมเก็บนะ ขนาดซื้อแสงจันทร์ของโรมมา เราอ่านแล้วก็ขายต่อครึ่งราคากับน้องคนนึงไป ทีนี้พอเวลาผ่านหนังสือโมกลายเป็นหนังสือหายาก มันก็ตามหาซื้อกันยากด้วยใช่มั๊ย แถมเขาก็ไม่ได้ขายกันถูกๆบางทีมีเงินแต่ก็ไม่มีของจะให้ซื้อ

พักร้อนเมื่อเดือนที่แล้วแวะมาจตุจักร จู่ๆก็มีหนังสือของโม สภาพดีมากๆ แบบเจ้าของอ่านคนเดียว เอามาขายให้เราได้ซื้อทั้งหมด 11 เล่ม พร้อมด้วย เพลิงไฟในใจรัก ของ ฟองคลื่นฯ รวมสิบสองเล่มในราคาที่ก็พอสมควร
เรางี้แบบว่าขำๆเลย บทจะได้ก็ได้มาง่ายๆ เท่ากับตอนนี้มีหนังสือของโมที่ยังขาดอีก 3 เล่ม เมื่อวานแวะจตุจักรอีก จู่ๆสายตาก็เหลือบไปเห็นหนังสือของโมที่เขาเอามาขายอีก ขอหยิบมาดู ฮ่าๆ เจออีกเล่มที่ยังไม่มี ก็จัดการซะ

หรือบางทีก็ไปเจอนิยายแปลของมาร์กาเร็ต พาร์เกเตอร์ ยกล็อต ขนาดว่าตัวเองมีแล้วยังดีใจเลยค่ะที่เจอใหม่อีกชุด ก็ไม่พลาดเช่นกัน

แต่ที่เด็ดมากๆ ก็คือ โรมันรัญจวน นิยายโรมานซ์ราคาแพงหายากที่พี่ปุ้ยเคยเอาของตัวเองมาประมูลคราวช่วยเหลือทหารคราวก่อน เชื่อมั๊ยว่าหลังจากที่ประมูลกันไปแล้วเราก็ไปเจอโรมันรัญจวนปกเดียวกับที่พี่ปุ้ยบริจาคแต่สภาพ
แย่กว่าได้กลับคืนมาให้พี่ปุ้ยอีกเล่มเฉยเลยค่ะ แถมต่อมาก็ได้ปกเดิมมาซ้ำอีกเล่มจากร้านเดียวกันเป็นของตัวเองบ้าง บางทีก็งงตัวเองเหมือนกัน ว่าทำไมโชคดีเรื่องหนังสืออยู่เรื่อย

เนี่ยล่าสุด น้องขวัญ-คีตยา มาบิวท์ว่านิยายเรื่อง ฝันสีกุหลาบ ของ วลัย นวาระ สนุกมากกกกกกกก น่ารักมากกกกกกก เรางี้อยากได้เดินหาทั่วระยองก็ไม่มี
งงว่าจู่ๆฝันสีกุหลาบมันหาซื้อยากได้ยังไง สุดท้ายโอเด็ดไปเดินหาจนทั่วสะพานควายได้แบบมือสองสภาพโอเคมาให้เล่มนึง แต่ต้องขอส่งข่าวนิดนึงว่า ถ้าใครที่อยู่แถวเดอะมอลล์ งามวงศ์วาน ถ้าอยากได้หนังสือของสนพ.หรรษา รวมถึงฝันสีกุหลาบให้ไปที่ร้าน OHAYO ชั้นสาม ตรงบันไดเลื่อนด้านหน้าห้างยังมีขายอยู่นะคะเล่มละ ห้าสิบบาท ตอนนี้เหลืออยู่ในร้านสองเล่มค่ะ อ้อ....เปิดๆดู ถึงได้รู้
พระเอกฝันสีกุหลาบแก่กว่านางเอกเยอะนี่เอง ฮ่าๆๆๆ เข้าทางแล้วก็ขอฝากถึงนิยายใหม่ๆที่ออกช่วงนี้กันบ้างนะคะ

--ของเพื่อนหมอโอ๊ต พงศกร เรื่องมณีแดนสรวง ออกแล้วนะคะ กับสนพ.ศรีสารา เล่มนี้เพื่อนบอกว่า โรมานซ์ หวานแหวว ที่สุดเท่าที่เคยเขียนมาแล้วก็เพิ่งไปเห็นว่า สาวหลงยุค เพื่อนดีเอามาพิมพ์ใหม่ ปกสวยจัดเลยค่ะ

--ของคุณศุภร บุนนาค มีเรื่องรถเมล์สายพระพุทธบาท นิยายเล่มแรกในชีวิตการเขียนของท่านออกมาให้ได้เก็บแล้วนะคะ หลังจากที่หายากกกมากกกกก มานาน เรื่องนี้สองเล่มจบ ราคาชุดละ 690 บาท ซึ่งก่อนหน้านี้เราก็ไปได้รวมเรื่องสั้น "ที่รัก" ของท่านมาจากจตุจักร ในราคาถูกแสนถูกเพียง 30 บาทเองค่ะ

--อ้อ....ของเพื่อนดี มี น้ำเล่นไฟ ของ คุณป้ากฤษณา อโศกสิน อีกเล่มนึงด้วยค่ะ

-- ของพี่อี๊ด ชมัยภร แสงกระจ่าง มีเรื่อง ดั่งดาวระยิบฟ้า ออกมาใหม่เป็นเรื่องของครูสาวที่ไปสอนในโรงเรียนชายแดน น่าอ่านมากเลยค่ะ เราก็จัดการสอยมาแล้วเช่นกัน

--ของพี่ปุ๊ ดวงตะวัน มีนิยายเรื่อง ในสวนขวัญ สั่งซื้อไปพร้อมกับน้องอีกคนกับเว็บของพี่ปุ๊ไปแล้ว เห็นว่าได้ที่คั่นชุดนิยายไทยเป็นของแถมด้วย

--และก็ของคุณเจ๊สุดที่รัก กิ่งฉัตร กับรุ่งอรุณ อาทิตย์หน้าอาจมีเฮ

--น้องเปิ้ลส่งข่าวว่า โอ้ใจเอย ของ เอื้องอลิณ ก็กำลังจะออก วี๊ดวิ้ว มาก นักเขียนคนนี้รอผลงานใหม่มานาน

-- ส่วนนิยายที่จะออกรับวาเลนไทน์พร้อมปกใหม่แต่ดูเก่าของแจ่มใส ก็มีนิยายใหม่ของ สิรินดา กับ อัญชรีย์ ไม่รู้ว่ามีใครคิดเหมือนกันมั๊ยว่าปกแบบใหม่ล็อตนี้คล้ายกับหนังสือชิคลิทยุคแรกของ Biss เลยค่ะ ไม่เตะตาเลย ดีว่าออกมาสองปก เราคงเลือกปกรูปวาดมากกว่า

-- ส่วนที่ออกแล้วก็คือเล่มใหม่ของ แอลลี่ , มอร์นิ่งกลอรี่ กับ ปิ่นปินัธน์ก็มีเล่มใหม่แม้จะยังไม่ใช่เล่มที่รอแต่ก็ยังดีที่มีออกมาใหม่บ้าง

-- วันนี้ไปถามถึงงานใหม่ของฬีฬาที่ว่าจะออกตั้งแต่งานสยามสมาคม เห็นคนขายบอกว่าจะออกอีกทีก็ในงานหนังสือเดือนเมษายนเลย เฮ้อ!!! ถ้ารู้ว่าออกไม่ทัน สนพ.ก็ไม่น่ามาโฆษณาให้คนอ่านมีความหวังเลยนิ

---อ้อ....งานสัปดาห์หนังสือปีนี้มีขึ้นวันที่ 26 มีนาคม ถึง 6 เมษายน นะคะ คราวนี้หลายวันหน่อยหนอนทั้งหลายก็เตรียมเก็บสตังค์กันให้ดี

-- เรื่องขำๆส่งท้าย ตอนนี้สาวน้อยสาวมากหลายคน กำลังตามหานิยายของบุษบาพาฝัน เรื่อง เกมร้ายพ่ายเกมรัก กันอยู่ หนึ่งในสาวเหลือน้อยที่หาเล่มนี้สุดชีวิตก็คือคุณโอเด็ตค่ะเหตุผลของคุณเธอคืออะไรทราบมั๊ยคะ เธอบอกว่า ณเดชน์กำลังจะเล่นละครเรื่องนี้คู่กับญาญ่าค่ะ เธอชอบณเดชน์ ก็เลยต้องหามาอ่านก่อน ฮ่าๆๆๆ เรางี้ขำกลิ้งเลย เป็นไปได้นะน้องสาวชั้น แล้วที่ขำหนักกว่าก็คือ ตอนที่กำลังบ่นๆ คุณโอเธอที่หน้าร้านเจ๊ต๋อยสามสิบ ปรากฏว่าก็มีคุณป้าคนนึงเธอก็มาหานิยายเล่มนี้เหมือนกันแถมชอบณเดชน์ด้วย ป้าแกคงได้ยินที่เราบ่นโอ แกก็เลยหันมาช่วยย้ำว่าณเดชน์น่ารักจริงๆ นะว่าแล้วแกก็โทรคุยกับลูกหรือหลานแกก็ไม่รู้บิวต์เรื่องเกมร้ายพ่ายเกมรักใหญ่เลย สำหรับใครที่จะหานิยายเล่มนี้ก็ให้เริ่มหาได้แล้วนะคะ เพราะเริ่มหายากแล้วเหมือนกัน อิ อิ

น้องโอช้านนน เริ่มบ้าผู้ชายกะเค้าด้วยฤานี่ ...อิอิ

อย่างนี้มาแซวพี่เรื่องบ้าผู้ชายเกาหลีไม่ได้แล้วนะจ๊าาาา

555555 พี่โอที่รักขา ก็น้องเขาน่ากินมากกกก ช่วงนี้ที่บ้านมีทีวีช่องเดียวค่ะ คือช่องไฟขา(DVD) สารภาพตามตรงนะคะมี่หนังสือ 4 ขุนเขาครบ 4 เล่มตั้งแต่เริ่มออกมาใหม่ๆๆๆ ยังไม่เคยเปิดอ่านเลยค่ะ แต่พอมาเป็นละคร ถึงได้ไปลองเปิดอ่าน แบบว่าละครมันน่ารักจริงๆๆๆนะคะ ทั้งณเดชน์ และน้องญาญ่าเลยค่ะ
พี่โอรู้ไหมว่าน้องสาวพี่คนนี้บ้าขนาดโทรไปตามหา เกมร้ายพ่ายเกมรัก จนพนักงานถามว่า สนุกมากเหรอคะ โอเลยบอกว่าไม่รู้ค่ะไม่เคยอ่าน แต่ที่อยากได้เพราะณเดชน์ เขาขำโอกันใหญ่ โอต้องสั่งจองเลยนะเรื่องนี้ บ้ามากๆๆๆ

ปล. เจ๊ดุจ แกตามหา ฝันสีกุหลาบ ค่ะ โอเลยเดินซะทั่วสะพานควายเลยค่ะ ได้มา1 เล่ม จองกับร้านในเน็ตก็ไม่มีของค่ะ สรุปพี่ดุจเธอไปได้ที่ เดอะมอลล์มา ดีใจด้วยนะคะแต่ขอบอกว่าหายากกกกกกกจริงๆๆๆค่ะ

ปล2. ได้ข่าวว่าจันทร์ที่ 31 มค. รุ่งอรุณ จะมาแล้วนะคะ ขอกรี๊ดให้ ทินกร ดังๆๆๆๆค่ะ

ปล3. วันจันทร์ที่ 31 คนที่จะได้เห็นรูปเล่มของรุ่งอรุณคือ คนในอมรินทร์เท่านั้น เศร้าเลยเรา

ปล.4 พี่โอขา ขอเม้าท์คุณดุจหน่อยค่ะ พอเธอได้ฝันสีกุหลาบเล่มใหม่ปุ๊บ เธอรีบแบบ เล่มเก่าพี่ไม่เอา พี่เอาคืนให้โอเลยนะ คนเรา ได้ใหม่ลืมเก่า

***น้ำในรอยทราย ของ ชโนวรรณ วิสุทธิ์***

ถ้า 'ชลา' หญิงสาวที่แบกรับภาระในครอบครัวด้วยตนเองเพียงผู้เดียว จะไม่ประสบปัญหา 'ขาดเงิน' ที่จะนำมาเป็นทุนการศึกษาให้กับ 'ช่วงโชติ' น้องชายสุดที่รักเพียงคนเดียวของเธอ รวมถึงเป็นค่าใช้จ่ายในชีวิตประจำวัน ซึ่งลำพังเพียงแค่ข้าวสารจะกรอกหม้อก็แทบล่อยหลอ โลกที่แสนสงบสุขก็คงจะไม่วุ่นวายเช่นนี้

ในวันที่ 'นพรัตน์' พบกับ 'ชลา' เป็นครั้งแรก เขาไม่นึกว่า 'เธอ' จะลำบากมากมายเพียงนั้น เขามองเห็นก็แต่เพียง 'ผู้หญิง' คนหนึ่ง ที่ยังสาว หากจะยังบริสุทธิ์หรือไม่ เขาไม่อาจรู้ได้ ซึ่งเข้าหาเขาเพียงเพื่อต้องการหากินทางรัด หรือเพียงเพื่อต้องการความสะดวกสบายไปทั้งชีวิต

แต่เพียง 'จูบแรก' ที่เขาสัมผัส เขาก็รู้แน่แก่ใจในทันทีว่า 'เธอ' ไม่ได้เป็นอย่างที่เขาคิด และหลังจากเสร็จธุรกิจนั้นแล้ว มันก็ทำให้เขาอยากรู้จัก 'เธอ' ให้มากกว่านี้ แต่จะเพียรพยายามตามล่าหาเธออย่างไร ก็ดูเหมือน 'เธอ' อยู่ ณ ที่ไกลแสนไกล หากเมื่อทำใจออกห่าง 'เธอ' ก็มาให้เขาเห็นโดยบังเอิญ ราวกับจะหลอกหลอน

แต่สำหรับ 'ชลา' เธอกลับคิดว่า 'ไม่เจอกันเลยเสียยังดีกว่า' หากเมื่อชะตาเล่นตลก และเธอไม่สามารถขัดขืนได้ด้วยหลายปัจจัย เธอก็ยอมก้นหน้าสู้กับ 'ความเกลียด' 'ความกลัว' ที่จู่โจมเข้ามาในใจเธอ

^_^

ก่อนอื่นอยากบอกว่า ถ้าไม่เป็นเพราะเพื่อนขอหยิบขอยืมnotebookของผมไปใช้งานล่ะก็ ผมคงไม่มีเวลาหานวนิยายสักเรื่องมานั่งพิจารณาได้แน่นอน เพราะหลัง ๆ มานี้ ผมก็มัวเพลินแต่อินเตอร์เน็ต โดยเฉพาะเว็บของพี่ปุ๊ เลยไม่ได้หาทำอะไร ๆ ที่ผมมักทำเป็นประจำกว่าการท่องเน็ต แต่จะโทษพี่ปุ๊ก็ไม่ควร เพราะใจผมเองต่างหากที่มัวเพลินจนหลงลืมในสิ่งที่เราก็ชอบ ก็รัก

หนังสือเล่มนี้ เป็นนวนิยายของ 'ชโนวรรณ วิสุทธิ์' ผมไม่แน่ใจว่าเรื่องนี้พิมพ์ปีไหน แต่ยอมรับว่า 'ผมไม่คุ้นชื่อนักเขียนท่านนี้เลย' เพิ่งจะได้มาค้นหาทางอินเตอร์เน็ตเมื่อตะกี๊นี้ว่า ละครที่ผมคุ้นชื่อ เช่น 'สุดแต่ฟ้ากำหนด' ก็เป็นอีกหนึ่งผลงาน หรือ 'ทองเนื้อแท้' ก็ใช่

แม้แต่ชื่อเรื่อง เมื่อได้ยินครั้งแรก ผมก็ขอผ่านไปดูเรื่องอื่นก่อน กระทั่งไม่รู้จะหาอ่านอะไร ก็เลยว่า 'น่ะ ลองดูหน่อย' เผื่อว่าจะน่าสนใจ แล้วก็ไม่ผิดหวังจริง ๆ เมื่อโครงสร้างโดยรวมของเรื่องดูเข้มค่น น่าติดตาม ผมชอบนางเอกที่เป็นคนสู้ชีวิต ไม่โง่ แบบรู้ความรู้สึกของฝ่ายตรงข้ามเป็นอย่างดี กับพระเอก นางเอกก็ปะฉะดะ ไม่กลัว รักน้อง รักเกียรติศักดิ์ศรี แม้จะยอมเสียก็คิดย้ำซ้ำไปมาให้ถี่ถ้วน และถ้าไม่ลำบาก เธอจะไม่ยอมขายศักดิ์ศรีของเธอแน่นอน

ส่วนพระเอก ผมชอบตรงที่เขามีมิติ เขาเป็นคนเลวอย่างมีเหตุผล และเขาไม่ใช่คนดีจนน่าตื้บ สุดยอด

แต่... รายละเอียดของเรื่อง บางครั้งผมก็สังเกตว่า บุคลิกตัวละครบางตัว ก็มีที่หลุด ๆ จากเดิม (หมายถึงบทแรก ๆ) ไปบ้าง เช่น การศึกษาของ 'ช่วงโชติ' หรือ อายุของ 'นพรัตน์' แล้วก็อะไรอีกน้า นึกไม่ออก เพราะอ่านจบมาได้ หลายวันแล้ว แต่นอกนั้นผมว่าโอเค

อีกอย่างหนึ่งที่นึกได้ ก็คือ การเขียนบรรยายการกระทำของตัวละครอย่าง 'กันต์' บางครั้งผมว่ามันออกจะล้น ๆ ไป เช่น การหัวเราะเอิ๊กอ๊าก สำหรับคนที่จะใกล้วัยทอง ไม่น่าจะบรรยายให้ดูอารมณ์ขันอย่างนั้น มันดูเหมือน 'เด็ก' 3-4 ขวบอย่างไรไม่รู้

สุดท้ายนี้ ด้วยความเคารพเจ้าของผลงาน ผมก็ไม่ได้ปรารถนาโจมตีงานที่ท่านสร้างสรรค์แต่ประการใด เพียงตั้งข้อสังเกต และเป็นเพียงการแนะนำหนังสือที่ผมได้เคยอ่านก็เท่านั้น ขอให้คำติชม รวมถึงคำวิจารณ์ที่ผมเขียนไว้จงสร้างเป็นแรงผลักดันแก่ท่านและคนอื่น ๆ ทั่วไปด้วยเถิด

ท้ายสุด ผมอยากขอบคุณบล็อกของพี่ปุ้ย ที่เอื้อเฟื้อเนื้อที่ให้ผมได้วิ่งเล่น และได้เข้ามาแนะนำหนังสือที่ผมเคยอ่าน และผมอยากแบ่งปันให้คนอื่น ๆ ได้อ่าน ได้ซึมซับความสุขที่ผมมีด้วย

และที่อยากขอบคุณอีกบุคคลหนึ่ง คือ พี่ดุจจันทร์ ที่เป็นแบบให้ผมได้หันมาทดลองเขียนบทวิจารณ์หนังสือ อย่างที่น้อยคนนักจะมีคนทำ และน้อยเสียยิ่งกว่าน้อยที่จะกล้าเขียนข้อด้อยของหนังสือเล่มนั้น

สุดท้ายและท้ายสุดจริง ๆ แล้ว ก็อยากฝากหนังสือเล่มนี้ไว้ในอ้อมอกอ้อมใจแก่ผู้ที่รักหนังสือ(นวนิยาย)ที่'พระเอกแก่ แต่นางเอกเด็ก'ด้วยนะครับ

หมายเหตุ ผมพิมพ์รีวิวนี้ไว้เกือบสัปดาห์แล้ว เคยลงในเว็บพี่ปุ๊ ผลตอบรับค่อนข้างดี เลยอยากนำมาแบ่งปันในบล็อกของพี่ปุ้ยบ้าง ด้วยเห็นว่ามีประโยชน์ต่อคนหลายคน และที่สำคัญ ผมอยากให้พี่ดุจจันทร์ได้ลองคอมเมนท์หนังสือเล่มนี้ดูด้วย อยากทราบว่าพี่ดุจจันทร์จะคิดอย่างไร จะเหมือนผมหรือไม่ หวังว่าพี่ปุ้ย พี่ดุจจันทร์คงไม่ว่าผมนะครับ

ด้วยความเคารพ
ถามวัต สุทธิพงศ์

ไป ๆ มา ๆ พักหลัง ๆ มานี้ ผมไม่ได้เข้าบล็อกตนเองเลยนะเนี่ย ไม่รู้เป็นไงบ้าง มัวแต่เข้าบล็อกของท่านอื่น ๆ ขึ้นราหรือยังหนอ

ผมกำลังคิดนะว่า หากใครได้เข้ามาอ่านในทู้นี้ โดยเฉพาะเข้ามาอ่านในความคิดเห็นของผม ก็คงต้องสงสัยว่า ทามมายไม่เอาไปไว้ในบล็อกตัวเองล่ะ

นั่นสิ ขนาดตนเองยังสงสัยตนเองเลย ไม่รู้จะอธิบายยังไง

ขอบคุณ คุณดุจจันทร์ มากค่ะ เพียงแค่รู้ว่าดุณดุจจันทร์ส่งมาให้ก้อตั้งตารอแล้วค่ะ

แวะมาแจ้งข่าวนิดนึงค่ะ
วันนี้พี่กุ้งบอกมาว่ารุ่งอรุณเล่มตัวอย่างเสร็จเรียบร้อยแล้ว
คิดว่าน่าจะเริ่มวางแผงได้ในอาทิตย์หน้านี้ค่ะ

เย้ ... มาถึงก็เจอข่าวดีเลย

หลังจากรอแล้วรอเล่าเฝ้าแต่รอมา 2 ปี (หรือ 3 หว่า) ... จะได้อ่านเืื่รื่องใหม่ของ "กิ่งฉัตร" ซะที ..

ฮูเร้ ฮูเ้ร ฮ้า ฮ้า

ทินกรๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เย้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

ฮูเร่ รุ่งอรุณ

เมื่ออาทิตย์ที่แล้ว พี่ที่ทำงานโผล่มาบอกว่าเขามีบัตรลดราคาหนังสืออมรินทร์30%ได้จากเป็นสมาชิกนิตยสาร เลยแอบกระซิบบอกให้พี่เขารอรุ่งอรุณออกก่อน

ทินกร มาแล้วววววววว

เล่มนี้จะต้องหาซื้อเพื่อให้ห้องสมุดอ่านให้ได้

ได้รับแล้วค่ะ อึ้ง ตะลึง ดีใจมากเลยค่ะ ขอบคุณอีกครั้งค่ะ

จะบอกว่า พรุ่งนี้ พระอาทิตย์คืนแรม อวสานแล้ว สนุกจังเลย แต่หลัง ๆ มานี้ จะเน้นเรื่องฟามรักมากไปหน่อย

เมื่อสักครู่เดินผ่าน ร้านนายอิน หนังสือเล่มใหม่ วางแผงแล้วนะคะ ที่ พารากอน ค่ะ

ดีใจจัง หนังสือเรื่องใหม่ของพี่ปุ้ยออกซะที. แล้วเล่มต่อไปเป็นเรื่องอะไรเอ่ย ทันงานหนังสือเดือนมีค.ไหมคะ

ดีใจๆ ออกแล้ว แต่ในเว็บนายอินทร์ยังไม่มาเลย ส่องลุ้นแต่ในเว็บ 555

เมื่อวานไปซื้อมาแล้วค่ะ ราคา239 พอดีมีบัตร 30 % เลยลดได้ถูกมาก แต่ว่า อยากอ่านเยอะๆ นะค่ะ พี่ปุ้ยออกบางจัง เลย

ซินเจี่ยยู่อี่ ซินนี่ฮวดไช้ 2011 นะคะ
มีเงินมีเงินเต็มกระเป๋า มีสุขภาพแข็งแรง

ไม่ได้โผล่หน้ามานาน
เลยแวะมา "ซินเจียหยู่อี่ ซินนี้ฮวดไช้" ค่ะ
ขอให้พี่ปุ้ยและทุกคนในบล็อก เฮงๆ รวยๆ นะคะ

วันนี้ไปซื้อที่เดอะมอล์งามวงศ์วานมา ล็อตที่วางขายเป็นพิมพ์ครั้งที่2ซะแล้ว เหอๆ

เข้ามาสุขสันต์วันตรุดจีนพี่ปุ้ย และสมาชิกแฟนขลับพี่ปุ้ยทุกคนครับ

รวมถึงสุขสันต์วันทหารผ่านศึกด้วยนะครับ ขอให้มีพลังใจที่เข้มแข็ง และร่างกายที่แข็งแรงครับ

และก็สุขสันต์วันเกิด สำหรับผู้ที่เกิดวันนี้ ไม่รู้ว่าใครบ้าง แต่ผมมีเพื่อนอยู่คนหนึ่ง แต่ตอนนี้เราไม่ได้เจอกันแล้ว ไม่รู้ว่าเขาเป็นไงบ้าง

เห็นปกแล้วสวยดีคะ แต่ยังไม่มีเวลาไปซื้อเลยคะ

ซินเจียอยู่อี่ ซินนี้ฮวดไช้ : ขอให้พี่ปุ้ย และเพื่อน ๆ ทุกคนเฮงๆ รวยๆ สุขภาพแข็งแรง นะคะ

วันนี้อ่านนิตยสารเขาบอกว่า ทีวีซีน กำลังจะเปิดกล้อง เรื่อง มายาตวัน มีอั้ม อธิชาติ กะน้องญาญ่า เป็นนางเอก ก่อนอื่น ขอกรี๊ดดังๆๆๆๆๆๆๆ ถูกใจตรงญาญ่านี่แหล่ะค่ะ

เป็นเรื่องจริงใช่ไหมคะพี่ปุ้ย

ถ้าจะเปิดมายาตวันแล้ว เปิดอีก 2 เรื่องควบไปเลยไม่ได้หรือคะ
เป็นซีรี่ส์ไปเลย อยากดูแบบตัวละครชุดเดียวกันอ่ะ

ไปสอยรุ่งอรุณมาแล้วค่ะ กะว่าจะอ่านวันหยุดนี้

อ้อ !!คราวนี้มีที่คั่นหนังสือที่ทำเป็นรูปเหมือนหน้าปกด้วยนะคะ ถูกใจคนบ้าที่คั่นหนังสือ จิงจิ๊งงงง

นั่งอ่าน"รุ่งอรุณ" 3ชม.ตอนนั่งเวรเช้า จบแล้วXD

ทินกรน่ารักมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกค่า ขอได้มั้ยคะพี่ปุ้ย 555
(สงสัยจะได้โดนโทนี่ยิงตายก่อน)

ถึง คุณดุจจันทร์
 
"หนังสือรวบรวมงานแนะนำหนังสือนิยายที่อ่านในปี 2553"

ไม่ทราบว่าจะขอแบบเป็นไฟล์ได้ไม๊ค่ะ fajung.sspkk at gmail dot com

ขอบคุณนะคะ

อยากได้หนังสือ รวบรวมงานแนะนำหนังสือหนิยายที่อ่านในปี2553 ของพี่ นะคะ ขอแบบเป็นไฟล์ได้ไหมคะ

ไม่เอาพิมพ์แน่นอนคะ แต่อยากได้เอาไว้ช่วนเป็นตัวเลือกในเวลาซื้อหนังสือคะ เพราะว่าเวลาที่พี่แนะนำจะจดตามเอา แต่บางช่วงงานยุ่งมากก็ไม่มีเวลาเข้ามาที่Blogเลยคะ
pattama_pukky@hotmail.com

สุ่มอ่านรีวิวของคุณดุจจันทร์มาสักพัก พอลองไปหาหนังสือมาอ่านบ้างไม่ผิดหวังจริงๆค่ะ

ส่วนเรื่องหนังสือรวบรวมงานแนะนำหนังสือนิยายที่อ่านในปี2553 ก็อยากได้บ้าง แต่เกรงใจด้วยความที่ไม่ค่อยจะได้มาโพสคุยกัน แต่หากไม่เป็นการรบกวนขอแบบเป็นไฟล์เหมือนคุณfajung และคุณบัวสีไข่ ด้วยได้มั๊ยค่ะ
k_sasakaew@hotmail.com

ขอบคุณค่ะ

ไปสอย รุ่งอรุณ ที่มีทินกร เป็นตัวเอกมาแล้วค่ะ
ก็ด้วยเป็นแฟนพี่ปุ้ยนะค่ะ บอกตรง ๆ เป็นหนอนหนังสือค่ะ

เป็นแฟนพี่ปุ้ยค่ะ กี่เล่ม ๆ สองพีกวาดมาเรียบ เรียกว่าเห็นว่าเป็นกิ่งฉัตรฉันฟาดเรียบ !!
และด้วยความไม่แปลกใจเลยที่ คำว่า "กิ่งฉัตร" จะมีตัวอักษรที่ใหญ่กว่า ชื่อเรื่อง

แต่บอกตรง ๆ จะโกรธไหม ถ้า รุ่งอรุณ ของพี่
จะด้อยกว่าเรื่องอื่น ๆ ค่ะ ..
สองพีชอบ มนต์จันทรา ชอบลำนำจันทร์ แม้จะน้อยกว่ามนต์จันทรา
หรืออาจเป็นเพราะ คนอ่านนวนิยาย (เช่นสองพี) จะชอบอะไร ๆ แบบเพ้อฝัน
ชอบอะไร ๆ แบบเป็นหนึ่ง ชอบอะไร ๆ ที่เหนือกว่าความเป็นจริงแบบทั่วไป
ชอบอะไรที่โรแมนติค มาก ๆๆ ส่งให้เรื่องนั้น ๆ เป็นหนึ่งอย่างเสราดารัล

ด้วยความเคารพ ส่วนตัว อยากให้ทินกรมีอะไรมากกว่านี้
มากกว่า พิพัช และยิ่งมากกว่า ษมา ด้วยซ้ำค่ะ

อยากให้มีอะไรมากขึ้น ๆ ตอนนี้อยากเห็นคุณธนัท ธนัทดุลค่ะ
ว่าจะยิ่งใหญ่กว่าคุณษมา หรือเปล่า ?? หรือเท่า ๆ กัน ก็พอรับได้ค่ะ

คือรู้สึก พอเป็นเรื่องที่ต่อเนื่อง คนที่ต่อเนื่องย่อมต้องด้อยกว่าคนที่เป็นหลัก
ทั้ง ๆ ที่ไม่เกี่ยวในแกนหลักกันเลย
คือเข้าใจนะค่ะ การเป็นเรื่องที่เชื่อมโยงกัน อาจดึงผู้อ่านได้มากกว่า
แต่ แต่ละบุคคลในงานเขียน เขาควรเป็นที่หนึ่งในใจคนอ่านค่ะ
และเขาควรเป็นที่สุดของงานเขียนแต่ละเรื่อง
เมื่อเป็นงานต่อเนื่อง เขาไม่อาจเป็นสุด ๆ ในงานนั้นค่ะ เข้าใจในส่วนนั้น ..

สรุป ถึงบอกว่า ยังไง ๆ ทินกร ก็ไม่สามารถทาบชั้นของ พิพัช หรือ ษมาค่ะ

จึงอยากเรียนพี่ปุ้ย
พี่ธนัท ธนัทดุล ของนู๋ ขอเป็นผู้เทียบเคียง คุณษมา จะได้ไหมค่ะ

และขอรบกวน นำฝันของพวกเรามาตีแผ่ในอนาคตอันใกล้นี้ด้วยค่ะ

สองพี : พัทธ์ธีรา

555 ไม่มีปัญหาคะ คนเราชอบไม่ชอบไม่เหมือนกัน สามารถแสดงความคิดเห็นกันได้ เรื่องของทินกรที่เป็นนักวิชาการนั้นค่อนข้างยากค่ะ แถมพล็อตยังกำหนดความยาวของเรื่องอีก

และนี่เป็นเหตุผลหนึ่งที่ทำให้ไม่กล้าลงมือเขียนสะมาเสียที เนื่องจากผู้อ่านจะคาดหวังมาก ๆ กลัวว่าออกมาแล้วจะทำตามความคาดหวังที่สูงขึ้นเรื่อย ๆ (ตามเวลาที่ผ่านไป) ไม่ได้ค่ะ 555 หาข้ออ้างอู้เสียเลย

ตอบเรื่องละครนิดนึง ทางทีวีซีนบอกมาเหมือนที่ข่าวออกค่ะ มายาตวัน ญาญ่ากับอั้ม แต่ถ้ายังไม่เปิดกล้องก็ยังไม่มีอะไรแน่นอนค่ะ คงต้องรอไปก่อน และเรื่องนี้คงอีกสักพักถึงจะเปิดกล้องนะคะ

ป.ล. สำหรับแฟน ๆ ยูเจดินิส เล่ม 4 ออกแล้วนะคะ แต่อ่านแล้วมึน ๆ คงต้องรอมีเวลามากกว่านี้แล้วค่อย ๆ เล็มอ่านให้สมกับที่รอคอยมาหลายปี 555

งั้นเรื่องหน้าให้ทินกรไปลงพื้นที่แบบว่าเจอวัตถุโบราณที่เกี่ยวข้องกับคุณตานรสิงห์ดีมั้ยคะ XD

กรี๊ด หลงทินกรมาก เผลอใส่ชื่อตัวเองเป็นทินกรค่ะ กำลังเมาเป็นไข้เลย 555
(วู้ย อายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย)

แอบอ่าน ใน blog มานาน ไม่เคย commemt นะคะ
อ่าน รุ่งอรุณจบแล้วสงสัยว่า คู่เขยของเขา ในหน้าที่299
หมายถึงใครเอ่ย " เขา" นี่คือษมาไช่ไหมคะ

ไม่สน" เขา " สนใจแต่คู่เขยว่าเมือไรจะมาสะที่

ใช่ ๆ ต่างคน ต่างจิต ต่างใจ ขนาดผมยังไม่ค่อยชื่นชอบเรื่องแนวเคลียดของพี่ปุ้ย อย่างรอยพรหม และดั่งไฟใต้น้ำเลย แต่ที่ชอบที่สุด เห็นจะเป็นตามรักคืนใจ น่าร้ากกกกกดี

อ่าน รุ่งอรุณ จบแล้ว รู้สึกว่าเรื่องสั้นจัง อยากให้เรื่องยาวกว่านี้อีกสักหน่อย

แล้วก็สงสัยเหมือนคุณ dalha เลย อ่านเเล้วคิดว่า เขา คือ ษมา งั้นษมาก็มีคู่เขยเเล้วงั้นสิ

เย้ ...ดีจัง ถ้ามายาตวัน จะให้ อั้ม เป็นเขตตวัน (ถึงจะไม่ค่อยสูงเท่าที่ใจจินตนาการไว้ก็เหอะ) ... น้องญาญ่าก็น่าร้ากกก..ชอบอีกเหมือนกัน
ถ้าเป็นจริง จะปลื้มมากมาย จะเฝ้าจอรอดูตลอด ตลอดเลยเชียว เพียงแต่อยากให้อั้มเก๊กน้อยกว่านี้อีกนิ้สสส...แบ่บว่า เป็นนายหัว เป็นพี่เสื้อ อั้มก็เก๊กคล้ายๆ กันโม้ดเรย ... มาเป็นเขตตวัน เปลี่ยนท่าเ๊ก๊กเสียงเก๊กมั่งก็ดีเนอะ ..

แสดงว่า ไม่มีใครจำท่านผู้เฒ่าได้เลยล่ะสิ น่าน้อยใจอย่างแรงแทนพี่ปุ้ยนะเนี่ย ฮือ ๆ

และแสดงว่า ทางช่องก็ยังไม่ได้ตกลงปลงใจจะทำมายาตวันล่ะสิครับพี่ปุ้ยครับ อยากให้ทำทั้ง 3 เรื่องเลยอ่ะ แล้วก็ต่อด้วยลำนำจันทร์ หิมะกลางทะเลทราย และรุ่งอรุณด้วยนะ ไม่ค่อยโลภเล้ยถามวัต

ไปสอย รุ่งอรุณ มาแล้วค่ะ อ่านเมื่อคืนรวดเดียวจบ และส่งต่อให้พี่สาว พี่สะใภ้ และแม่สามีของพี่สาวอ่านต่อค่ะ อ่านครบทั้งบ้านค่ะ
สนุกค่ะ แต่เล่มบางไปหน่อยค่ะ อ่านจบเร็วมาก เหมือนจะเดาเรื่องได้ลางๆ แต่ดีใจที่ได้เห็นลูกๆจอมซนของดุจเดือน กับ ดุจดาวค่ะ และรู้สึกเห็นถึงความรักของครอบครัวสำคัญที่สุดค่ะ

ว่าแต่พี่ปุ้ยไม่ไปเที่ยวเกาหลีบ้างหรือคะ เผื่อได้อารมณ์ ซารางเฮโย จะได้ขอน้องเปลี่ยนฟ้าเป็นพระเอกบ้าง

ช่วยนักศึกษาท่านนี้ด้วยครับ เป็นแบบสอบถามสำหรับผู้ที่ติดตามนวนิยายออนไลน์ครับ

***

คนรักนิยายช่วยหน่อยนะคะ

ตอนนี้เรากำลังทำวิทยานิพนธ์หัวข้อ "การอ่านนวนิยายออนไลน์ของเด็กและเยาวชนไทย" เลือกด้วยความชอบส่วนตัวล้วนๆ อิอิ

ผลที่ได้นอกจากจะมีประโยชน์ทางการศึกษาแล้ว ผู้ที่เกี่ยวข้องอื่นๆ ไม่ว่าจะเป็นนักเขียน คนอ่าน เว็บไซต์ สำนักพิมพ์ ยังสามารถนำไปใช้ได้จริงอีกด้วย
รบกวนเพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ ช่วยทำแบบสอบถามให้หน่อยนะคะ (แบบสอบถามไม่ยาวค่ะ) แต่ต้องเก็บข้อมูลเป็นจำนวนมหาศาล Y_Y

https://spreadsheets.google.com/viewform?formkey=dFF4VmgxRW9hUzIyZ0NoYUtsd2ZUaHc6MQ

(เค้าไม่ให้ฝังลิงค์อ่าาาา)

ปล.ส่งต่อคนอื่นได้นะค้า ไม่หวงๆ จักเป็นพระคุณอย่างสูง (-/\\\\\\\\-)

ขอบคุณมากค่ะ

โดย: ใบบัว (Baibua ) วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:1:28:05 น.

เจอตรงนี้เลยชะงักเลย
"ท่านเคยอ่านนวนิยายออนไลน์หรือไม่ *

เคย
ไม่เคย (จบการสัมภาษณ์) "
ปกติไม่ชอบอ่านที่อยู่ในเว็บอ่ะ รออ่านเวลามันออกมาเป็นเล่มมากกว่า ขอโทษด้วยนะคะที่ช่วยตอบไม่ได้

ไม่เป็นไรหรอกครับ บางคนนะบางคน เขาอยากทำ แต่ติดอีตรงอายุก็มี บ่นเสียดายกันก็แยะ

แวะมาขอบคุณพี่ดุจจันทร์สำหรับความประทับใจมากกกกก ที่เขียนถึงนิยายนะคะ ถ้าเจอสวนไหนที่คิดว่าผิดพลาด น่าจะแก้ไขได้ในโอกาสต่อๆ ไปแนะนำได้เลยค่ะ


เมื่อวันเสาร์ที่ ๕ กุมภา ไปอบรมที่ SCG ได้มีโอกาสเจอพี่ปุ้ยพี่ปุ้ยน่ารักมากค่ะ ขอบคุณที่ไปให้ความรู้เรื่องงานเขียนนิยายกับน้องๆ นะคะ

อ่าน รสรักปักอุรา จบแล้วค่ะ คุณดุจจันทร์
สนุกแบบละไมดี ชอบคุณหาญกล้ามากค่ะ(พ่อของอุบากอง-พระเอก)
เรื่องนี้ เหมือนพ่อแม่ของทั้งคู่เป็นแม่กุญแจ รอเวลา ลูกกุญแจ มาไข เพื่อคลายปัญหาเปิดประตูออก ประมาณนั้นค่ะ ส่วนตัวแล้วชอบ
ยังไม่ได้อ่าน รุ่งอรุณ เลยค่ะ เจอรสรักไปเล่มค่อนข้างหนา อ่านช้ากว่าชาวเมืองมั้งคะ
อยากได้บ้างจังค่ะ ไฟล์ ที่แนะนำหนังสือปี 2553

พี่ปุ้ยและพี่ ๆ ทุกท่านครับ

ผมถามวัต กลับมาพร้อมข่าวว่า ผมได้แจ้งปิดบล็อกของผมเองเมื่อครู่นี้ทางpantip เพราะฉะนั้น สัปดาห์หน้า ผมในนามของเรียบๆง่ายๆ...สบายใจดีก็จะหายไปแล้ว แต่คาดว่าจะกลับมาด้วยนามอื่น ก็รู้สึกเบื่อ ๆ นามเก่า บอกแล้วว่า เป็นคนรักง่ายหน่ายเร็ว แต่น่าแปลก นิยายพี่ปุ้ยผมกลับไม่เบื่อนะพี่นะ

และคาดว่า จะมีอะไร ๆ ที่โตขึ้นในบล็อกนั้น บล็อกใหม่ด้วย

แต่คงไม่เค้าดาวน์หรอกนะครับ เพราะการบ้านแยะ ขนาดช่วงนี้ยังไม่ค่อยได้เข้าไปในเว็บพี่ปุ๊เธอเลย

ไปแล้วครับ มาพูดแล้วก็จากไป

มาแล้วนึกขึ้นได้ "ผมอยากได้รีวิวรวมของพี่ดุจจันทร์จังครับ ครั้งกระนั้นก็มิได้เสนอชื่อไป เพราะคิดว่ามีแยะ พอมาตอนนี้ นึกเสียดายอย่างแรง"

//www.facebook.com/notes/ban-xrun/kickrrm-txnrab-wan-haeng-khwam-rak-kha-o/202626106419383

มาบอกข่าวจ้า แฟนๆ พี่ปุ้ย "กิ่งฉัตร" อย่าลืมเข้าไปร่วมสนุกกันน้า งานนี้ด่วนนะคะ แล้วขอฝากหน้าเพจบ้านอรุณไว้ในอ้อมใจด้วยจ้า ^^

น้องแก้มเข้าไปร้อยเรียบแล้วค่ะ

เสริมของแก้มนิดค่ะ
เป็นการเล่นเกมชิงรางวัล รุ่งอรุณ 10 รางวัลนะคะ
รีบเข้าไปเล่นกัน เพราะถ้าพี่จำไม่ผิดจะหมดเขตวันนี้ดึก ๆ หรือไงเนี่ยค่ะ (ถ้าไม่ใช่ก็ต้องขออภัยด้วยนะคะ)

สวัสดีครับพี่ปุ้ย และพี่ ๆ แฟนนิยายพี่ปุ้ยทุกท่านนะครับ

ที่น้องถามวัตเข้ามาวันนี้ ก็เพื่อจะแจ้งข่าวว่า น้องได้ใช้ล็อกอินใหม่แล้วนะครับ ตามที่ได้เห็นด้านล่าง และตามที่น้องได้เคยเล่าให้พี่ ๆ ฟังว่า น้องเลิกใช้ล็อกอินเดิมไปแล้ว ด้วยสาเหตุว่า น้องเบื่อ แล้วก็ได้มีความคิดใหม่ ๆ เลยต้องสร้างบล็อกใหม่เพื่อล้างภาพเดิม ๆ

พี่ ๆ สามารถแวะเข้าไปชมบล็อกของน้องได้นะครับ ตอนนี้รูสึกว่ายังมีเพียงกระทู้เดียว ก็เดี๋ยวค่อย ๆ เพิ่มไปเรื่อย ๆ

ขอบคุณครับ (มาแล้วก็แว่บ)

//myland.bloggang.com

อ่า...ลืมบอกว่า ผมลืมบอกพี่ปุ้ยว่า ผมได้แอ๊ดบล็อกพี่ปุ้ยในบล็อกของผมแล้วนะครับ

สุดยอดยาอายุวัฒนะ HGH injection โกรทฮอร์โมนแบบฉีด จาก Pfizer genotropin 36 iu Goquick pen 12 mg

HGH หรือ ฮอร์โมนเจริญวัยคือ
HGH,Growth Hormone (โกรทฮอร์โมน) คือ ฮอร์โมนเจริญวัย ผลิตจากต่อมใต้สมอง (Pituitary Gland)
มีหน้าที่เสริมสร้าง และซ่อมแซม อวัยวะทุกๆส่วน ของร่างกายที่สึกหรอ หรือเสื่อมโทรม ให้กลับมาเป็นปรกติ หรือ แข็งแกร่งมากขึ้นกว่าเดิม
HGH,Growth Hormone (โกรทฮอร์โมน) เปรียบเสมือน เงินเก็บ หรือเงินออม ที่เราๆท่านๆ สะสมไว้ พูดง่ายๆก็คือยิ่งท่านมีโกรทฮอโมนมากยิ่งดี
เหมือนคนรวยมีเงินมากนั่นเอง แต่รู้หรือไม่ว่า ระดับของโกรทฮอร์โมน จะลดต่ำลงเรื่อยๆ โดยเฉพาะเมื่อ มีอายุมากขึ้น HGH, โกรทฮอร์โมน จะลดลง 14% ทุก 10 ปี
ซึ่งเป็นเหตุผล และตัวการสำคัญของ ความแก่ ความชรา ความเชื่องช้า อ่อนแอ เจ็บออดๆแอ๊ดๆ ปวดโน้น เมื่อยนี่ และโรคภัยไขเจ็บต่างๆที่เกี่ยวเนื่องกับความชรา เป็นต้น
HGH, Growth Hormone หรือ ฮอร์โมนเจริญวัยนั้น นอกจากจะมีหน้าที่สำคัญ ในการเจริญเติบโด บูรณะ ซ่อมแซม
และเสริมสร้าง อวัยวะทุกส่วนของร่างกายแล้วนั้น !! เรียกได้ว่า ตั่งแต่ เล็บมือ ไปจนถึงสมอง!! เลยทีเดียว
HGH,Growth Hormone (โกรทฮอร์โมน) ยังช่วยให้ การเจริญเติบโตของกล้ามเนื้อนั้น เป็นไปอย่างมีประสิทธิภาพสูงสุด
จึงเป็นที่นิยมอย่างมากในหมู่นักกีฬาเพาะกาย ไปจนถึงนักกีฬาสาขาต่างๆ ทั้งยัง สามารถรีดไขมันออกจากร่างกาย ได้อย่างมีประสิทธิภาพอีกด้วย
HGH,Growth Hormone (โกรทฮอร์โมน) ยังมีประโยชน์ ในด้านต่างๆอีกมากมาย เพราะมันคือใจความสำคัญ เป็นแก่นสารสาระ และ ต้นตอหลักใน การเจริญเติบโต ของ มนุษย์
ถ้าหากนักเล่นแร่แปลธาตุ ในสมัยโบราณหลงมาในยุคสมัยที่มี HGH,Growth Hormone (โกรทฮอร์โมน) เช่นวันนี้
คงจะดีใจมาก ที่ได้ค้นพบยาอายุวัฒนะ ที่ค้นหามานานซะที
หากจะกล่าวว่า HGH,Growth Hormone (โกรทฮอร์โมน) เป็นยาอายุวัฒนะ ก็ ถือว่าเป็น คำพูดที่ไม่เกินจริงเลย
ถือเป็นนิยามที่ถูกต้อง และ ตรงจุดมากที่สุด ผลิตภัณฑ์ Pfizer genotropin 36 iu Goquick pen 12 mg
เป็นผลิตภัณฑ์ที่ผลิตขึ้นเพื่อเป็นยารักษา โรคขาดโกรทฮอร์โมนในเด็ก และ เพิ่มความสูงให้กับผู้ที่ต้องการ
สามารถใช้กับเด็กที่มีอายุตั้งแต่ 2 ขวบปี ขึ้นไป (ฉีดติดต่อกัน 4 ปีจึงจะให้ผลลัพธ์สูงสุด คือสูงขึ้นราว 4 นิ้ว)
จึงไม่เหมือน ผลิตภัณฑ์ ของยี่ห้ออื่น ที่ผลิตมาเพื่อเป็นเพียงแค่อาหารเสริมเท่านั้น
Pfizer genotropin 36 iu Goquick pen 12 mg ปลอดภัย ผลลัพธ์ชัดเจน สามารถ ฉีดเพื่อชรอความแก่ และ ฟื้นฟู
สมถรรภาพในหลายๆด้านได้อย่างดีเยี่ยมและแน่นอน บำรุงกระดูก ฟัน เพิ่มมวลกล้ามเนื้อ นักกีฬาทั้งหลาย
โดยเฉพาะ นักกีฬาเพาะกาย หรือผู้ที่กำลังควบคุมน้ำหนัก รักษารูปร่าง เหมาะที่จะใช้ผลิตภัณฑ์นี้ อย่างยิ่ง
สนใจติดต่อ คุณเพชร โทร. 092-990-5565,084-405-5154
ID Line : hghthai
ID Line : petch444
[url=image.ohozaa.com/view2/xztFVfoFGok0fXjW][img]image.ohozaa.com/t/507/YN7faV.JPG[/img][/url]
[url=image.ohozaa.com/view2/xzJJSwsljs7vql73][img]image.ohozaa.com/t/60e/wnn5g9.jpg[/img][/url]
โปรโมชั่นพิเศษจากราคา 22000 บาท ลดเหลือ 16000 บาท(เริ่ม 01/07/14 ถึง 01/10/14 หรือ จนกว่าสินค้าจะหมด)
สนใจติดต่อ คุณเพชร โทร. 084-405-5154 / 093-987-6945
ID Line : hghthai
ID Line : petch444
URL: //www.hgh-thai.com/
Link Facebook page //www.facebook.com/pages/Genotropin/617662804991638
คลิปสินค้า //www.youtube.com/watch?v=Yy6lgkosdRl&feature=youtube_gdata_player

Glutathione MAX100% (glutathione 750 mg.)
ผลิตภัณฑ์นำเข้าจากประเทศอเมริกา
ใครที่อยากขาว และทานอาหารเสริมมาหลายยี่ห้อ แล้วไม่ได้ผล เราท้าให้คุณลอง Glutathione MAX glutathione 100%
เพียงสัปดาห์แรก คุณจะเห็นความแตกต่าง และประหลาดใจ กับผิวที่ขาวขึ้นอย่างชัดเจนไม่ว่าคุณจะมีสีผิวแบบไหน
Glutathione MAX ช่วยคุณได้

Glutathione MAX ตัวช่วยสำหรับคนที่อยากมีผิวขาว จากคนที่มีใบหน้าหมองคล้ำ มีสีผิวไม่สม่ำเสมอ ถ่ายรูปคู่กับเพื่อนต้องใช้แสงเยอะ
เทียบผิวกับคนอื่นทีไรตัวเองคล้ำกว่าตลอด วันนี้ผิวคุณจะเปลื่ยนไป เพราะคุณจะมีผิวที่ขาว สว่าง กระจ่าง ใส และเนียนเรียบมากยิ่งขึ้น จนใครๆก็ต้องทัก
ขาวเร็วกว่าที่เคยเจอ พร้อมผลลัพธ์คุ้มค่า

ในราคา 1200 บาท 60 เม็ด
รับประทานครั้งละ 1 เม็ด เช้า-เย็น ก่อนอาหาร หรือในขณะท้องว่าง
เพื่อให้ได้ผลลัพธ์ที่เร็วขึ้นควรรับประทานคู่กับ วิตามินซี

ผลลัพธ์ที่ได้
- ผิวขาว สว่าง กระจ่าง ใส มากยิ่งขึ้น
- ลดความหมองคล้ำของผิวหน้า
- รอย ฝ้า กระ จุดด่างดำ จางลง
- สีผิวสม่ำเสมอกันทั่วทั้งร่างกาย
- ยับยั้งเมลานินที่จะก่อให้เกิด ฝ้า กระ จุดด่างดำ

สนใจสั่งซื้อสินค้าสามารถติดต่อได้ที่
Tel. : 086-5649544
Line : areacream




Glutathione MAX100%
glutathione 750 mg. (imported from America).
I want white And nutritional supplements to so many brands do not work, we challenge you to try Glutathione MAX glutathione 100%.
Only the first week You will see the difference, and was amazed by the clear white skin.
Whether you are a kind of skin color Glutathione MAX can help.
Glutathione MAX help for people who want to have white skin.
Of people who have facial skin. Uneven skin color Photographed with friends requires a lot of light. Compared to others that I own skin darker than ever.
Today, your skin will change to. Because you have the skin smooth and radiant white light even more. And who is to say
White faster than ever And results for

THB 60 tablets in 1200
Dosage 1 tablet morning - before meals or on an empty stomach.
To get faster results with vitamin C intake.

Results
- Skin more radiant white light.
- Reduces the skin's surface.
- Freckles and dark spots fade.
- Consistent color throughout the body.
- Inhibits melanin that would cause dark spots and freckles.

To order contact.
Tel. : 086-5649544
Line: areacream