เฮ กระทู้ใหม่

ตอนแรกเฟิงก็นึกว่าตรังซะอีกนะนี่ เห็นมีหมูย่าง ให้เดาจังหวัดเฟิงคงนึกไม่ออก ไม่ค่อยชอบเที่ยวเท่าไหร่

เราก็เร่ถามไปเรื่อย ว่าจังหวัดอะไรหนอ พอดีตกภูมิศาสตร์ด้วยล่ะ
.................................................
พี่เสือกะ น้องมุก ใกล้จะจบแล้ว ทำไมทำสั้นจังหนังสืออกจะหนาอย่างพระไตรปิฎก ทำออกมา ถึงไม่เหมือนนิยายเป๊ะ ๆๆๆๆ แต่ก็ให้ผ่านค่า

พังงาหรือเปล่าคะ

เฟิงไม่ได้ดู แต่ก็คาดว่าที่จบไวเพราะจริงๆเรื่องนี้เป็นเรื่องที่เกิดในช่วงเวลาสั้นๆ อย่าไปนับตามเวลาที่พี่เสือกับน้องมุกโตนะคะ

คือ ละครจะสามารถโฟกัสไปในช่วงที่พี่เสือกับน้องมุกเจอกันที่เป็นเหตุการณ์สำคัญได้ระยะหนึ่งซึ่งใช้เวลาไม่นาน ช่วงที่พี่เสือเจอกับพ่อเอ็ดก็เหมือนกัน ส่วนช่วงหลักที่ดูเป็นปัจจุบันคือ พี่เสือประสบอุบัติเหตุเข้าโรงพยาบาล นับๆดูแล้วก็เป็นเวลาเพียงไม่กี่เดือนเอง คงจะยืดให้ยาวมากไม่ได้หรอกค่ะ อ่านหนังสือรู้สึกว่ามันหนาน่าจะเป็นละครทีวียาวๆได้ แต่จริงๆเรื่องมันสั้นนิดเดียวเองค่ะ

ตอนที่อ่าน คิดว่าพัทลุง แต่ถ้าเจอสึนามิ น่าจะขึ้นมาอีก อาจเป็นพังงา กระบี่

ปล.ชอบลีลาวดีเพลิงจังค่ะ

ทายว่า กระบี่ ค่ะ เพราะไม่รู้เป็นไงตอนที่อ่านจะจิ้นถึงจังหวัดนี้ตลอดเลยค่ะ

ดีใจจังกระทู้ใหม่..
คิดว่า น่าจะเป็น จ.พังงา
จะจบวันนี้ หรือวันพรุ่งนี้ เร็วจังเลย

ถามพี่ปุ้ย....เรื่องของ ทินกร ลงหรือยังค่ะ
เขียนลงที่ไหน เริ่มลงไปหรือยังค่ะ..
เนื้อเรื่องเป็นประมาณแบบไหนค่ะ...
จะตามไปอ่านค่ะ

จำได้แน่ๆ ไม่ใ่ช่ พังงาน ค่ะ แต่จังหวัดอะไร ..ให้พี่ปุ้ยเฉลยดีกว่า .. ขืนพูดไป เีดี๋ยวโดนบึ้ม ... อิอิ

เนื้อเรื่องในละครตอนท้ายๆ มีเสริมเติมแต่งมาเยอะเลยค่ะ แถมโรงแรมที่โยธิตไปพักก็ดูจะหรูหราเกินหน้านิยายไปเยอะมากกกก....จริงๆ ถ้าถ่ายทำที่โรงแรมชานเมือง หรือ โรงแรมแถวรังสิต น่าจะดูเหมาะกว่าน้า .. แต่ก็..อ่ะนะ .. เค้าคงอยากโปรโมทโรงแรมสวยๆ เนอะ ..

เข้าใจว่า ที่เสริมๆ มา เพื่อชดเชยช่วงที่พี่เสื่อกะน้องมุกเด็กๆ ดูแล้วก็ยังOK .. แต่ภาพรวมยังไม่ได้เปลี่ยนซะจนรับไม่ได้ .. เพราะดูแล้วกลิ่นอาย "กิ่งฉัตร" ยังมีอยู๋เกิน 80%

ที่บ้านชอบใจความฉลาดของพี่เสือกันทู้กกกคน ..

มายกมือสนับสนุน เรื่อง เป้า (หมาย) รักหักคานทอง
ด้วยคนค่ะ อ่านรวดเดียวจบเลยค่ะ

ขอบคุณ คุณดุจที่แนะนำให้นะคะ

คิกคิก มีคนตอบถูกแล้วค่ะ

กระบี่ค่ะ

ส่วนละครไม่ได้ดู เลยไม่รู้จะวิจารณ์ยังไง 555

มีความสุขมาก ๆ ในวันหยุดสุดสัปดาห์นะ


..แวะมาทักทายจ๊ะ..ขอให้มีความสุข สดใส..หัวใจเบิกบาน..
..HappY BrightDaY To You..

ดีใจจังเจ้าของบ้านหาทางออกจากfacebookมาเปิดกระทู้ใหม่ได้แล้ว อิอิอิ

นู๋ซีคะ เราตอบแทนให้ค่ะ เรื่อง รุ่งอรุณ ลงในสกุลไทยค่ะ หนุกมากค่ะ

พีโอใกล้คะ ช่องสามทำเพียงใจได้รู้สึกว่าดูแล้วอิ่มใจค่ะ โอกะน้องสาวชอบมาก แถมดูๆๆไปก็ยังแซวกันว่าตัวละครเรื่องนี้กินข้าวกันทุกคนเลยเนอะ

ครับ...ผมว่า...นานๆทีเราถึงจะได้ดูละครที่ตัวพระเอก"ไม่โง่"เสียทีนะครับ...อิอิ......

...เกิดการเปลี่ยนแปลงกับน้องถามวัตอีกแล้ว...นั่นคือ...การย้ายบล็อกครับ...และครั้งนี้...จะเป็นการย้ายเพื่ออยู่อย่างถาวรเลยครับผม...

...ตอนนี้ก็ถือว่าลงตัวเสียทีครับ...ต้องขอโทษพี่ปุ้ยและพี่ๆท่านที่เป็นแฟนๆของพี่ปุ้ยด้วยนะครับ...ที่อาจเห็นผมดูอึนๆหรือ"งงๆ"กับบล็อกอ่าครับ...กราบขออภัยจริงๆ

อ้อ...ลืมบอกว่า...วันนี้เป็นตอนจบแล้วนะครับ...อย่าลืมติดตามชมให้ได้เลยครับ...สะใจมากๆที่จะได้มีฉากแม่มินตรากระทืบพี่โยเสียที...รอมาตั้งนาน

วันนี้ทำงานเสร็จดึกนิดหน่อย เลยกลับมาไม่ทันดูตอนจบเลยค่า ..ขนาดลงทุนขึ้นทางด่านกลับมานะเนี่ย ... เสียดายเชียว

พี่เสือภาคละครท่าทางจะหวานนนนนเกินหน้าเกินตาพี่เสือภาคนิยายไปล้ำเลยล่ะค่ะ ยิ่งเมื่อคืนวันศุกร์..อื้อหือออ ขอตายก่อนน้องมุกซ้าด้วย ... ดูแล้วกรี๊ด กรี๊ด อยากยกกำลังสองที่จะเป็นน้องมุก ... ถ้าเจอพี่เสืออย่างนี้ ยินดียอมอดข้าวให้ผอมแห้งแก๋งเรยล่ะค่า ...อิอิ

น้องโอขา พี่โอไม่เข้าใจว่า "ตัวละครกินข้าวกันทุกคน" คืออะไรคะ ...แล้วตัวละครเรื่องอื่นเค้ากินไรกันง่ะ ...งงเจงๆ ค่า

55555555 พี่โอขา บางเรื่องพระเอก นางเอกชอบกินหญ้า กันอ้ะค่ะ (แปลว่าโง่อ้ะ แบบไม่ทันคน)แต่เรื่องนี้แบบเออคนจริงๆๆมันต้องเป็นแบบนี้ค่ะ อิอิ คิดถึงจัง

แม๋...เจงๆ...ไม่มีเบื้องหลังให้ดูเล้ย..."เซ็งที่สุด...ชิ"

ประทับใจตอนจบดีค่ะ จบได้ลงตัว หวานซึ้งประทับใจ
(อุตส่าห์เซ็ตซุ้มฉากข้างหลังเป็นรูปหัวใจด้วย แถมเขียนว่า "เพียงใจ....ผูกพัน" และในตรงกลางสระน้ำอีก เพื่อตอนจบโดยเฉพาะ อิอิ หวานดีค่ะ ชอบๆๆ)

ขอชมผู้จัดละครจริงๆเลย ที่ทำเรื่องนี้ได้น่าประทับใจตั้งแต่ต้นจนจบ ดูแล้วรู้สึกผูกพันไปกับตัวละครจริงๆ โดยเฉพาะความผูกพันของพี่เสือกับน้องมุก น่ารักมากค่ะ

กลายเป็นละครในดวงใจอีกเรื่องไปแล้วเหมือนกัน ^^

แวtมากรี๊ดตอนจบของเพียงใจที่ผูกพันด้วยคนค่ะ

เป็นละครที่ดูแล้วอิ่มเอมใจ ประทับใจบทบาทของอภิรดีและพลอยมาก เพราะเป็นบทบาทของปุถุชนทั่วไปจริงๆ ดุแล้วรุ้สึกสัมผัสจับต้องได้ อินมากค่ะ ^_^

ละครจบเร็วจัง ตอนอ่านหนังสือตั้งนานแน่ะ ตั้งแต่ฉากแรกยันฉากสุดท้ายไม่ได้ดูเลย อย่างที่เคยบอก นิยายชอบจะไม่ขอดูที่เป็นละครเด็ดขาด ไม่อยากเสียความรู้สึก แม้ว่าจะทำออกมาดีแค่ไหนก็ตาม

ในละครใช้ฉากที่เมืองจันทน์เหรอคะ ช่วงนี้ไม่รู้เป็นอะไร มีฉากเมืองจันทน์เข้าฉากหนังละครมิวสิคบ่อยครั้ง สงสัยว่าจะยังสดอยู่มั้ง มิน่าล่ะช่วงนี้เห็นนักท่องเที่ยวมาเที่ยวกันค่อนข้างเยอะเหมือนกัน ที่จันทน์ยังมีอะไรให้น่าเที่ยว น่าชม น่ากิน เยอะค่ะ ว่างๆลองมาเที่ยวดูนะคะ

ไม่ถนัดคุยเรื่องละครเดี๋ยวมาคุยเรื่องหนังสือต่อดีกว่า

คุณ asia ดีใจที่ชอบค่ะ คนแนะนำก็ดีใจและปลื้มค่ะ อิ อิ

***เล่ห์ร้ายแผลงฤทธิ์ ของ พวงพริก***

มุกตาภาจำต้องรับคำช่วยเหลือภวัติเพื่อนหนุ่มคนสนิทให้มารับบทเจ้าสาวกำมะลอเนื่องจากเขาถูกภรันยูพี่ชายบ้าอำนาจบังคับให้แต่งงานกับน้องสาวร่วมโลกเด็กข้างบ้าน
วันแรกที่เหยีบย่างเข้ามาในบ้านของสามีปลอมๆ มุกตาภาก้เจอกับการต้อนรับอันน่าสะพรึงกลัวจากทั้งพี่ชายและน้องสาวร่วมโลก หากเพราะไม่ใช่แฟนกันจริงๆและเกิดฮึดสู้ขึ้นมาทำให้มุกตาภาไม่ยอมแพ้และคิดเอาคืนภรันยูเข้าบ้าง โดยเฉพาะเมื่อรู้ว่าเขาเป็นโรคภูมิแพ้ขนสัตว์ เธอจึงจัดการไปหาเจ้าลูกสุนัขน่ารักมาเลี้ยงที่บ้านของเขาเอาซะเลย

สถานการณ์แปรเปลี่ยนเมื่อภวัติได้มีโอกาสใกล้ชิดสาวข้างบ้านมากขึ้นและเขาก็พบว่าเขาเริ่มมีความรู้สึกกับเธอแปรเปลี่ยนไป จากที่ไม่เคยชอบกลับเป็นอยากเข้าใกล้และ
ไม่อยากให้ชายใดเข้าใกล้เธอ เช่นเดียวกับภรันยูทั้งที่รังเกียจเมียของน้องชายออกขนาดนี้ แม้จะออกปากไล่เอาเงินฟาดหัวแล้วก็ตาม แต่ทำไมเขาถึงได้เผลอตัวเผลอใจไปล่วงเกินเธอเข้าจนได้

^_____^

การดำเนินเรื่องค่อนข้างเรียบ เนิบ ทำให้สปีดการอ่านช่วงแรกไปได้ช้ามากเนื้อเรื่องก็เป็นเรื่องรักสลับคู่ นางเอกก็ใจแข็งไม่ยอมให้อภัยพระเอกง่ายๆ สำนวนภาษาโอเค อ่านได้ สำนักพิมพ์นี้พิมพ์ตัวหนังสือโตดี อ่านง่าย แต่มันก็ทำให้จำนวนหน้ากระดาษหนาเพิ่มขึ้นไปด้วย ราคาก็เลยสูงตามด้วยเช่นกัน

ประเด็นที่ติดๆใจคือ คู่ของน้องชายพระเอกที่ไปรักผู้หญิงที่พี่ชายบังคับให้แต่งงานด้วยได้เร็วจัง เรียกว่าพลิกกลับด้านอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย เลยงงนิดหน่อย

ตัวละครวันจันทร์ที่เพิ่มเข้ามาบทบาทช่วงกลางเรื่อง พอบทจะไปก็หายไปเลยหากจะมีเข้ามาเพื่อทำให้พระเอกนางเอกเข้าใจกันมากขึ้น เราคิดว่ามันยังตอบโจทย์ตรงนี้ได้ไม่ชัดนัก ก็เลยดูกลายเป็นส่วนเกินของเรื่องไปค่ะ

ไปกินเนื้อย่างคิงคองมาแล้ว ฮิๆ
(โปรดอย่าเรียงคำผิด)

อิ่มและอร่อยมาก ไปกัน4คน ตอนแรกก็กังวลอยู่ว่าคนจะเยอะมั้ย เขาไม่มีให้จองโต๊ะเสียด้วย และตอนแรกกะจะไปกันแต่เช้า10โมง ไปๆมาๆออกจากบ้านช้า แถมกินข้าวเช้ากันตอน9โมงอีกแน่ะ

ตอนก่อนไป2-3วัน ดูรูปยั่วน้ำลายมาจากบล็อคนี้ค่ะ
//googigg.exteen.com/20090713/entry-1
เห็นรูปแล้วรู้สึกว่าต้องไปให้ได้ๆ

ขับรถไปกันเอง สบายดี แต่ไปพลาดตรงหาที่จอดรถ เพราะจริงๆแล้วที่จอดรถมันอยู่ก่อนถึงร้าน เพราะฉะนั้น เลี้ยวเข้าซอยหลังสวนแล้วต้องหาที่จอดรถทันที มิฉะนั้นจะต้องจอดที่ริมถนน แถมเลี้ยวกลับไม่ได้เพราะวันเวย์

พอถึงร้านก็ตกใจ อ้าว โต๊ะยังว่างอยู่เลยทั้งๆที่11โมงกว่าแล้ว แสดงว่าคนส่วนใหญ่คงมากันเที่ยง ไปถึงก็เริ่มสั่งเมนูประเภทเนื้อมา และแซลม่อน(ที่เฟิงกะไปกินโดยเฉพาะ)

เมนูมาถึงเร็วมาก สั่งแล้วไม่ต้องรอนานเลย พนักงานบริการดี และที่ประทับใจมากคือ พนักงานคอยเข้ามาเปลี่ยนตะแกรงให้ตลอดที่เห็นว่าเริ่มดำ ไม่รู้ว่าร้านอื่นๆเขาก็บริการแบบนี้มั้ย เพราะเพิ่งเคยเข้าร้านเนื้อย่างแบบราคาสูงๆเป็นครั้งแรก

ย่างไปได้ซักพัก น้องสาวเริ่มทักว่า อ้าว ลืมสั่งข้าวแฮะ เฟิงก็บอกว่าไม่เป็นไรมั้ง ก่อนมาก็กินข้าวมาด้วยแล้ว ยิ่งสั่งข้าวจะยิ่งอิ่มเร็วอีก แต่สาเหตุที่น้องถามหาข้าวคือ บ่นว่าผักที่เป็นเครื่องเคียงมันออกเค็มๆค่ะ

แต่ยังงงมาตรฐานจานเขาเล็กน้อย คือตอนแรกที่สั่งแซลมอนมา ได้เป็นจานใหญ่ๆใส่แซลม่อนที่หั่นแล้วประมาณ6ชิ้นได้ แต่เขาวางเรียงแบบเป็นส่วนที่เหมือนเวลาไปกินแซลมอนย่างในร้านอาหารญี่ปุ่นเลย

พอสั่งมาจานที่2 กลายเป็นจานเล็กแทน แต่มีแซลม่อนจำนวนเท่ากัน อีกจานนึงที่ทำเอาประหลาดใจ คือเห็ดออรินจิของแม่ที่สั่งเพิ่มไป เห็นมันไม่มาซักที เลยทวงถามไปอีกรอบ น้องพนักงานก็บอกว่ากำลังเตรียมอยู่ค่ะ พอมาถึงอึ้งกันไปทั้งโต๊ะ เพราะเห็ดเต็มจาน ยังบอกน้องว่า สงสัยเขาเห็นเราทวง เลยจัดมาให้ซะเยอะ

เบ็ดเสร็จกินกัน4คน ตก1,800บาท ไม่มีชาร์จอะไรเพิ่ม ค่าน้ำก็รวมอยู่ในบุฟด้วยแล้ว เติมได้ตลอด น้องพนักงานเขาก็จะคอยมาวนเติมให้เรื่อยๆเหมือนกัน ที่จริงเวลากินเขามีให้2ชม. แต่บ้านเฟิงกินไม่ถึงค่ะ พอกินอิ่มแล้วก็เริ่มเกรงใจแล้วด้วย เพราะโต๊ะเต็ม แล้วมีลูกค้าใหม่มาอีก เลยถอยให้เขาดีกว่า

แล้วเฟิงเริ่มมาคิดว่าตัวเองเพี้ยนๆ คือ ชอบกินเนื้อติดมันหรือที่ญี่ปุ่นเรียกว่าKarubiมาตั้งแต่ไปเที่ยวญี่ปุ่นแล้ว แต่ตั้งแต่มากินร้านในเมืองไทย หาร้านไหนๆก็ไม่เจอเนื้อติดมันที่ถูกใจแบบที่นู่นซักที เพิ่งมาจากร้านคิงคองนี่แหล่ะที่ใช่เลย

แล้วเฟิงก็ไปสังเกตเนื้อย่างบนเตาแบบในการ์ตูนที่เพิ่งอ่านไป คือเขาแนะนำให้ย่างเนื้อแบบกลับรอบเดียว ก่อนกลับก็ให้สังเกตไขมันบนเนื้อให้มันละลายจนเนื้อชิ้นใหญ่ๆหดเข้าหากัน เฟิงก็เลยไปนั่งจ้องเตาจนรู้สึกชอบเวลาที่เห็นเนื้อมันหด 555

ช่วงนี้เฟิงเหมือนมีทัวร์บริโภค อาทิตย์ก่อนก็ไปช่วยเพื่อนจัดงานประเภทมีตติ้ง แล้วเพื่อนเลี้ยงเนื้อย่างหลังเลิกงาน เดี๋ยวอาทิตย์หน้าก็จะจัดงานวันเกิดรวมญาติ เพราะญาติๆเฟิงจะเกิดช่วงเดือนส.ค.-ก.ย.กันเยอะมาก ตั้งแต่รุ่นยายยันรุ่นหลานกันเลยทีเดียว

อ่านของคุณเฟิงแล้วหิววววววว

ฮิๆ แนะนำให้ลองไปกินดูค่ะ อร่อยจริงๆ ถ้าไม่ขับรถไปเอง ไปรถไฟฟ้าก็ง่ายค่ะ ลงสถานีชิดลมแล้วออกทางฝั่งซอยหลังสวน เดินนิดเดียวก็ถึงแล้วค่ะXD

เราเคยกินแต่ไจแอ้นท์ ร้านคิงคอง นี่ยังไม่เคยไปกินเลยค่ะ

เมื่อประมาณต้นปีตั้งใจไว้ว่าจะไปลองกินดูเหมือนกัน แต่ดันเจอม๊อบซ๊า...... ก็เลยอด เอาไว้เด๋วลองไปกินใหม่ดีกว่า เพราะอ่านที่คุณเฟิงเล่ามาทำเอาชักอยากกก....ขึ้นมาเชียว อิอิ

ซักพัก ต้องมีทัวร์ตระเวณกินแ่น่ๆ เพราะไอเดียจะเริ่มบรรเจิดจากโพสต์ของนู๋ิเฟิงนี่แร้ ... บรรยายได้ยั่วพยาธิดีมากเรยค่า

แต่เฟิงวิจารณ์ในส่วนของเนื้อหมูไม่ได้ค่ะ เพราะลืมสั่ง มัวแต่ใจจดจ่ออยู่กับเนื้อติดมันแล้วแซลม่อน

เสริมเรื่องรสชาดของเนื้อ ที่จริงมีเพื่อนที่ทำงานของน้องไปลองกินมาก่อนแล้ว เขาแนะนำให้กินเนื้อลายเป็นพิเศษ อร่อยมาก แต่ห้ามคนแก่ฟันไม่ดีกินค่ะ เพราะจะออกเหนียวๆ พ่อเฟิงยอมแพ้เลย กินแต่เนื้อติดมันอย่างเดียว ก็ว่าทำไมพ่อไม่กินเนื้อลายเลยน้อ แต่ไม่ว่าจะเนื้อไหนๆก็อร่อยทุกจานค่ะ

ส่วนเนื้อไก่เขาเอามาอัดเป็นแท่งแล้วหั่นออกมาเป็นกลมๆแบบรูปในบล็อค เนื้อนุ่มดีค่ะ ย่างแล้วไม่รู้สึกว่าแข็งเหมือนเวลาไปกินเนื้อย่างทั่วๆไป

แล้วเครื่องปรุงเขามีน้ำพริกเผาด้วยนะคะ! แม่เฟิงสั่งผักกาดหอมมาห่อกินคู่กับเนื้อ แล้วใส่น้ำพริกเผาลงไป ได้อารมณ์แบบไปกินเนื้อย่างเกาหลี

มายั่วน้ำลายเรื่อยๆ ตะกี้ก็เพิ่งไปเกาะกระทะไอติมทอดมา พอดีมีคนอีกกองนึงเขาสั่งมาเลี้ยง ไปขอแจมกับเขาด้วย ติดใจเดินวนไปขอหลายรอบเลย ฮิๆ
(ตลกบริโภคมาก)

ทำไมข้อความเรามันกินเนื้อที่เยอะผิดปกติอย่างนี้นี่...

น้องเฟิงขา .. .. มายั่วน้ำลายกันได้เรื่อยๆ นิ ...เดี๋ยวเหอะ เดี๋ยวเหอะ .. เดี๋ยวทำน้ำลายหยดใส่คอมฯ ซ้าเรย

ออฟฟิศพี่ค่อนข้างกันดารอ่ะดิ ...จะไปกินแต่ละที่ต้องตั้งมั่นจริงๆ ไม่งั้นเจอภาวะรถติด ไกล ที่จอดรถไม่อำนวย ถอดใจเอาง่ายๆ เลยค่ะ..

วันนี้เฟิงก็กินเป็ดไหว้เจ้าค่ะ ห่อมากินที่ทำงานด้วย กำลังรอพลพรรคขึ้นมากินด้วยกันXP

แต่เฟิงจะพรีวิวอาหารไม่ได้มากหรอกค่ะ เพราะเป็นคนไม่ชอบกินของเผ็ด และพวกอาหารส่วนใหญ่ก็จะไม่ได้ใส่เครื่องปรุงอะไรเลย เรียกว่ากินอร่อยมาจากรสฝีมือที่ทำแท้ๆ ไม่ต้องใส่เครื่องปรุงกลบเกลื่อน

แหม เดี๋ยวแนะนำข้าวมันไก่ไฮโซดีมั้ยน้อ เพิ่งไปกินที่ร้านซั่งไห่เสี่ยวหลงเปามา เพราะอยากรู้ว่าข้าวมันไก่เขามีดียังไง ไฉนถึงได้แพงนักค่ะXD

ขออภัยค่ะ คุยเรื่องหนังสือกลายเป็นคุยเรื่องของกินไปแล้ววว

เอ๋ คิงคองเหมือนไดจังและไจแอนท์เลย 555 สองอันหลังเจ้าเดียวกันค่ะ แต่ของในร้านที่บรรยายมาเหมือนกันเดี๊ยะ นี่ถ้าของหวานเป็นไอติมกระปุกเท่าหัวแม่มือกับไอซ์เยลลี่ด้วยก็ใช่เลยล่ะ 555

ไม่รู้พี่ๆเห็นกันแล้วหรือยัง คลิปวีดิโอ"กอดเมืองไทย" ในอีกเวอร์ชั่นค่ะ น้องแชร์มาตามเฟสบุ๊ค น่ารักมากXD
//www.youtube.com/watch?v=nxymE9-eejY

ไม่ใช่สมาชิก ทำลิงค์กดให้ไม่ได้ ขออภัยนะคะ

ตอนนี้คุณกิ่งฉัตรจะเขียนเรื่องใหม่เรื่องอะไรคะ แล้วเมื่อไหร่ถึงจะเขียนเรื่องราวเกี่ยวกับสาระสะมาค่ะ อยากอ่านเรื่องราวของเธอค่ะ แล้วก็ภาคต่อของสาปพระเพ็งค่ะ อยากรู้ว่า นรสิงห์จะได้รับการปลดปล่อยหรือเปล่า แล้วต้องทำอย่างไรถึงจะได้คุยกับคุณกิ่งฉัตรคะ.

พี่ปุ้ยจ๋า ... คำถามของคุณเอ๋ เป็นคนที่หลายพันแล้วมั้งเนี่ย ...คิคิ ..

......และอีกคำถามเกือบจะใหม่ คือ นรสิงห์ ... ก็ยังเงียบเหมือนเดิมแน่ๆ ... เหอ เหอออ

โอก็อยากรู้คำตอบเรื่องนรสิงห์เหมือนกันค่า ..

ไม่ทราบว่า มีใครอ่านเรื่อง "ธิดาแห่งเอมุน" ของหมอปาล์ม บ้างค่ะ อยากทราบว่าสนุกไหม สนใจแต่ยังไม่กล้าซื้อค่ะ ราคาค่อนข้างสูง เลยยังลังเลอยู่ค่ะ ขอคำแนะนำด้วยค่ะ

กำลังรออ่านหนังสือเรื่องใหม่ของคุณกิ่งฉัตรอยู่รับรองว่าออกมาเมื่อไหร่จะรีบซื้อมาอ่านทันที ส่วนตอนนี้กำลังตามซื้อเล่มก่อนๆที่ออกมาแล้ว แต่มีอยู่เรื่องนึงที่หาไม่ค่อยเจอตามร้านหนังสือ คือเรื่อง บ้านอัญชัน ไม่รู้ว่าจะหาซื้อได้ที่ไหน ใครรู้บ้างช่วยบอกที

กลายเป็นเรื่องของกินไปเสียแล้ว...ฮิฮิ...

...สงสัยเหมือนกันว่าสาปพระเพ็งจะมีภาคต่อจริงหรือ...?

...จะว่าไปแล้วพี่ปุ้ยก็คงไม่เขียนภาคต่อหรอก...

...เพียงแต่ที่ต้องเขียนให้ดูว่ามีภาคต่อนั้น...เพราะนรสิงห์ยังต้องชดใช้กรรมอยู่...

...ซึ่งไม่รู้ว่าใครต่อใครอีก...ไม่รู้...

ตอบคุณเอ๋ - บ้านอัญชัน ถ้าจะหาในเน็ท ยังเห็นอยู่ที่ BestBook4U นะคะ ลองเข้าไปดูสิคะ

คุณเอ๋คะ ถ้าซื้อตามร้านก็นายอินทร์ได้เลยค่ะ มีแน่ๆๆ

อ่านนิยายของคุณกิ่งฉัตรมาหลายเรื่องแต่มีอยู่เรื่องนึงที่อ่านกี่ครั้งก็ประทับใจไม่หายแถมยังต้องอมยิ้มทุกครั้งที่อ่าน คือ เรื่อง ตามรักคืนใจ อ่านแล้ว แหมมมม อยากมีแฟนอย่างนายสิงฆ์มั่งจัง ผู้ชายอะไรไม่รู้อบอุ่นดี ส่วนอีกเรื่องหนึ่ง ก็โรแมนติกมากกกกกซะ ก็เรื่อง สะพานอธิษฐาน อ่านแล้วรู้สึกเหมือนได้ในสถานที่เดียวกับตัวละครเลย เนี่ย.........อยากให้คนทำละครเรื่อง ค่าของหัวใจ จัง เพราะเป็นเรื่องที่ดีมาก แต่อย่างว่านะ กลัวจังว่าพอเอาไปทำละครแล้ว จะเปลี่ยนแปลงเนื้อหาให้ต่างจากบทประพันธ์จัง ถ้าเป็นอย่างนั้นขอจำแต่ภาพในนิยายดีกว่า
อ้อ!.......ด้วยแรงอธิษฐาน เวอร์ชั้น เวียร์กับแพนเค้ก ไม่สนุกเลย ดูกุ๊กกิ๊กยังไงไม่รู้ ไม่เหมือนตอน กบ สุวนันท์กับศรันยูเล่นเลย แถมเนื้อหาบางตอนยังต่างจากในบทประพันธ์ด้วย เดี๋ยวนี้เราไม่ดูแล้วเพราะมันเหมือนไม่ค่อยดึงดูความสนใจเท่าไหร่

เซ็งเป็ด.........เมื่อกี้พิมพ์ไปตั้งเยอะระบบดันบอกว่าใส่รหัสไม่ถูกต้องข้อความที่พิมพ์ไปหายเกลี้ยง

จะเล่าว่าแวะไปบีทูเอสที่โรบินสันจันทน์ระหว่างที่กำลังเลือกหนังสือก็เจอพี่คนนึงเข้ามาคุยด้วย พี่เขาบอกว่ามาซื้อหนังสือทุกอาทิตย์ อ่านจบก็ไม่เก็บไว้เอาออกขายหน้าบ้าน แต่มีนิยายของนักเขียนคนนึงนะที่นอกจากไม่ขายแล้ว ยังต้องเก็บสะสมให้ครบทุกล่ม นักเขียนคนนั้นก็คือ "กิ่งฉัตร" เราได้ฟังแล้วก็อดปลื้มใจไปด้วยไม่ได้ ก็เลยบอกว่าจะไปบอกคนเขียนให้ พี่เขาก็เลยฝากถามมาว่า
จะเขียนเรื่องของสาระสะมาหรือเปล่า กับถามว่า คุณกิ่งฉัตรอายุเท่าไหร่ ทำไมถึงได้เขียนนิยายเก่งจัง พี่ปุ้ยคิดว่าเมื่อโอกาสมาถึงแบบนี้ หน่อยจะเผา!! เอ๊ยไม่ใช่ จะตอบ
คุณพี่คนนั้นไว่ายังไง ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

***กระท่อมนางฟ้า ของ กลีบลำดวน***

แก้วเจ้าจอมค้นพบรูปถ่ายเก่าๆของชายหนุ่มคนหนึ่งที่มากับหนังสือที่เธอได้รับจากคุณยาย แก้วเจ้าจอมตกหลุมรักชายหนุ่มในภาพเพียงแรกเห็น โดยที่เธอก็ไม่สามารถให้คำตอบกับตัวเองได้ว่า "ทำไม" เธอเรียกชายในภาพถ่าย
ว่าท่านชาย และจากนั้นเธอก็ไม่มีสายตาสำหรับไว้มองใครอื่นอีก แม้ว่าใครอื่นนั้นจะคือเตรชินเพื่อนสนิทที่แสดงออกเสมอว่ารู้สึกและคิดกับเธอมากกว่าคำว่าเพื่อน

วันหนึ่งแก้วเจ้าจอมต้องนำภาพเขียนของคุณพ่อผู้เป็นศิลปินวาดภาพที่มีชื่อเสียงไปส่งให้กับลูกค้าที่อาคารสำนักงานแห่งหนึ่ง ระหว่างที่เธอกำลังรอลูกค้ามารับภาพ
จู่ๆก็มีคนมากล่าวหาเธอเป็นใครและเข้ามาบุกรุกในสำนักงานของเขาทำไม นอกจากจะตกใจที่ถูกกล่าวหาว่าเป็นผู้บุรุกแล้วแต่สิ่งที่ทำให้เธอตื่นตะลึง และสับสนจนถึงที่สุด
นั่นก็คือ ทำไมท่านชายของเธอจึงมาปรากฎตัวต่อหน้าเธอได้ เขามีตัวตนขึ้นมาจริงๆ หรือว่านี่เธอกำลังเจอภาพหลอนกันแน่ แต่สำหรับ "ไท" แล้ว ผู้หญิงคนนี้มาอยู่ผิดที่ผิดเวลา
และผิดสังเกต

^_______^

ผลงานล่าสุดของกลีบลำดวนเล่มนี้ น่ารักมากเลยค่ะ น่ารักและหวานสนิทมากกว่าทุกเล่มที่ผ่านมา เรียกว่าทำเอาน้ำตาลขาดตลาดกันเลยทีเดียว

มีกล่าวถึงพระเอกนางเอกจากเรื่องอโณมายอดรักไว้นิดนึงว่าคมชาญซึ่งเป็นผู้ร่วมหุ้นคนหนึ่งของบริษัทพระเอกเรื่องกระท่อมนางฟ้ากำลังอยู่ในระหว่างฮันนีมูน ส่วนไทอีกหนึ่งของผู้ร่วมหุ้นก็มาเป็นพระเอกเต็มตัวในเรื่องนี้ ตอนนี้ก็เหลือเพียงเรื่องของปถมะหุ้นส่วนหนุ่มหล่อคนสุดท้ายที่ยังไม่มีเรื่องราวเป็นของตนเอง

ผู้เขียนเล่นกับประเด็นของการกลับชาติมาเกิด ซึ่งมาจากความรู้สึกที่ว่าทำไมเราถึงได้รู้สึกชอบไม่ชอบหรือรู้สึกรักใครสักคนเพียงแค่แรกเห็นหน้า ทั้งที่ก็ไม่เคยพบเจอกันมาก่อน ซึ่งหากใช้สมมติฐานของกรรมที่เคยทำร่วมกันมาแต่อดีตชาติมาอธิบายก็อาจว่าเป็นไปได้ แลผู้เขียนก็ใช้ทฤษฎีนี้ตอบคำตอบถึงเหตุผลการกระทำต่างๆของนางเอกในเรื่อง

นอกจากนั้นก็ยังมีประเด็นความขัดแย้งและไม่เข้าใจกันระหว่างพ่อตาและลูกเขย อันเนื่องมาจากพ่อตาผู้ดีแปดสาแหรกเกิดอาการรังเกียจลูกเขยศิลปินจนๆ จนทำให้ความสัมพันธ์อันดีที่น่าจะมีมาถึงหลานๆพานให้จืดจางไปด้วย

สำหรับคนที่ชอบพระเอกชัดเจน รักนางเอกปั๊บ ก็รุกเอาแต่ใจตัวปุ๊บนั้น น่าจะชอบพระเอกเรื่องนี้นะคะ โดยส่วนตัวแล้วเราชอบงานของกลีบลำดวนค่ะ อ่านทีไรก็เป็นอันได้สบายใจและมีความสุขทุกที

ไปช็อปหนังสือมาค่ะ เอาบัตรลดพิเศษของพี่ที่ทำงานมาใช้ ลดได้30%เฉพาะหนังสือของอมรินทร์

ได้หนังสือชุดวรรณกรรมคลาสสิก5เล่ม+บุ๊กเอนด์ กับหนังสือชุดตระกูลโดโนแวน4เล่ม ชุดหลังนี่มีคนฝากซื้อ แต่เขาบอกว่าให้เฟิงยืมอ่านก่อนละกัน

ถ้าไม่ติดว่าหนักคงได้เยอะกว่านี้นะเนี่ย กลัวกระเป๋าที่ใช้ใส่หนังสือกลับมาขาดเลยรีบเผ่นกลับที่ทำงาน ลงทุนนั่งแท๊กซี่ด้วย

รื้อมนต์จันทรามาอ่านอีกรอบ ...ยิ่งคิดถึง "สาระสะมา" ...

เมื่อไหร่เธอจะลงจากคานซ้ากกกกทีน้อ..

คริ คริ

พี่หน่อยเผาไปเถอะ บ้านนี้ไม่มีระเบิด หรือ ไรเฟิล เจ๊แกมาจัดการพี่ไม่ได้หรอก 5555555555555

แค่เรื่องอายุ ...มัยต้องเผายะ ..คุณนายดุจฯ

จิ๊บ จิ๊บ สี่สิบฝ่าๆ เนี่ย ... แยกหลักสี่ ยังอีกตั้งนานกว่าจะถึงห้าแยกปากเกร็ด..

เนอะ พี่ปุ้ยเนอะ ..

เสน่ห์ใจ/ชิชา สนุกมาก ๆ ค่ะ ท่านใดยังไม่ได้อ่าน รีบหาอ่านซะนะคะ อ่านแล้วอมยิ้มตลอดเลยค่ะ (ไม่กล้าหัวเราะกลัวคนใกล้ ๆ จะหาว่าเพี้ยน)

ขอบคุณ คุณดุจจันทร์มากค่ะ ที่มาเม้นท์ เรื่องนี้ให้แฟน ๆ

พี่ปุ้ย40กว่าๆ เฟิงเพิ่ง30เมื่อวานเอง เริ่มเข้าใกล้ละXD

คุณเฟิง Happy Birthday ย้อนหลังนะคะ ขอให้มีความสุขทั้งกายและใจ ไม่มีโรคภัยเบียดเบียนค่ะ
ฝากตอบคำถามโอ-โก๊ะ คำถามที่ฝากโอ-อั้มมาขอตอบตรงนี้นะว่า ไม่รู้จักโฮมสเตย์ที่ว่าค่ะ ขอโทษด้วยนะจ๊ะ
ช่วงนี้งานเยอะมาก เหนื่อย เครียด แถมกลับบ้านแแทนที่จะได้อ่านนิยาย ก็ยังต้องมาแตะมือกับป้ากับน้อง
เลี้ยงหลาน นี่แค่หลานยังเอาเวลาส่วนตัวเราไปได้ตั้งเยอะ ถ้ามีลูกเองมีหวัง ไม่ได้อ่านหนังสือแน่
เดี๋ยวมาแนะนำหนังสือต่อ ห่างหายไปนาน ......คุณ cat ดีใจที่ชอบค่ะ เสน่ห์ใจมีตอนพิเศษด้วยนะคะ
อย่าลืมไปหาอ่านด้วยค่ะ ตอนพิเศษก็น่ารักมากเช่นกัน

***บ่วงรักคนพาล ของ พรรษ***

ปลื้มใจครูสาวคนใหม่ไฟแรงเดินทางมาหมู่บ้านเหนือหมอกเพื่อทำความฝันของเธอให้เป็นรูปเป็นร่างสาวกำพร้าคนนี้อยากสร้างโรงเรียนให้กับหมู่บ้านชายแดนจังหวัดตากแห่งนี้ด้วยเพราะความชื่นชอบสถานที่และผู้คนขณะที่มาออกค่ายสมัยเป็นนักศึกษา

ปลื้มใจมาพักกับผู้ใหญ่มาและป้าลีสองสามีภรรยาที่รักเธอดั่งลูกสาวแท้ๆ ในงานของเธอต้องเกี่ยวข้องกับตชด.ซึ่งทำให้เธอได้มีโอกาสรู้จักมักคุ้นกับคชานายตำรวจหนุ่มซึ่งเต็มใจให้ความช่วยเหลือเธออย่างเต็มที่

คชามีเพื่อนสนิทคนหนึ่งที่ใครๆในเหนือหมอกนี้ต่างก็รู้จักดีส่วนใหญ่เรียกเขาว่า"นายเล็ก" ด้วยเพราะเขาเป็นลูกชายคนเดียวของนายใหญ่เจ้าของเหมืองแร่ดีบุกที่มีอิทธิพลอย่างสูงในละแวกนั้น นายเล็กหรือรวมพล
ไม่ถูกกับพ่อของเขาเหตุเพราะพ่อของเขาเจ้าชู้มีเมียมากมายและเขาคิดว่าพ่อเป็นสาเหตุให้แม่ตายจากเขาไป
นอกจากเรื่องงานในเหมืองแล้ว ดูเหมือนว่ารวมพลจะไม่มีดีเอาเสียเลย ทั้งเจ้าชู้ เสเพล ใช้เงินเป็นเบี้ยจนคชาต้องเข้ามาเจ้ากี้เจ้าการกับเรื่องส่วนตัวของเขาอยู่เป็นประจำ โดยเฉพาะเรื่องผู้หญิง

เมื่อรวมพลได้มีโอกาสรู้จักกับปลื้มใจแม้ว่าการเจอกันครั้งแรกเขาจะทำให้เธอต้องเจ็บตัวเพราะดันขับรถ
ไปเฉี่ยวเธอเข้าแต่มันก็ไม่ทำให้ปลื้มใจถือสาหาความเขามากนัก พร้อมกับพยายามหลีกหนีหน้าเขาหากมีโอกาส
เพราะเธอเองก็ได้ยินกิตติศัพท์ของเขามาเช่นกัน

โครงการของปลื้มใจได้รับการสนับสนุนจากนายใหญ่เขาขอให้เธอมาพบที่บ้านเพื่อพูดคุยรายละเอียด หากการมา
ของปลื้มใจกลับทำให้รวมพลเข้าใจผิดคิดว่าปลื้มใจก็ไม่ต่างไปจากผู้หญิงคนอื่นที่รายล้อมรอบพ่อของเขา สถานการณ์และสภาพแวดล้อมรวมทั้งความเข้าใจผิดของคนทำให้วันนั้นรวมพลผู้ซึ่งกำลังเมามายถือโอกาสข่มเหงรังแกปลื้มใจ เขาพรากความสาวของเธอไปท่ามกลางพงหญ้าและสายฝน ............และเขาก็ได้รู้ว่าเธอไม่เหมือนกับผู้หญิงทั่วไปเพราะเมื่อเขาแสดงความรับผิดชอบ เธอกลับปฏิเสธ

^________^

เรื่องนี้ถ้าไม่ได้พี่ทิพแนะนำและโอ confirm เราคงไม่ซื้อมาอ่านแน่ๆค่ะ เพราะตอนแรกไม่แน่ใจว่าจะสนุก
หรือเปล่า กลัวว่าอ่านแล้วจะเป็นเหมือนกับอีกหลายๆเรื่องที่ต้องวาง แต่สุดท้ายพอลองเปิดๆอ่านดูก็ตัดสินใจซื้อ
มาอ่านเลยดีกว่า

พอเริ่มอ่านได้ตั้งแต่บทแรก ขอบอกว่าไม่สามารถหยุดได้เพราะเนื้อหาเรื่องราวดำเนินไปด้วยความสนุกสนานมาก
สำนวนภาษาของผู้เขียนก็ดี อ่านได้อย่างเพลิดเพลินไม่ติดขัดอะไร

พระเอกเรื่องนี้เป็นคน bad boy ค่ะ แต่เราคิดว่าเขาก็ไม่ได้เป็นคนไม่ดีมากมายอะไรนักนะคะ เพียงแต่ตัวมีเงิน
ตัวอยากจะทำอะไรตามใจตัวก็ทำ เพราะผู้เขียนปูให้พระเอกเป็นคนเอางานเอาการค่ะ ซึ่งเราถือว่านี่ก็โอเคนะคะ คนเราให้แย่ยังไง แต่ยังรู้จักทำงานทำการนี่ก็ถือว่ามีความรับผิดชอบในระดับหนึ่งแล้ว แต่ความพิเศษหนึ่งของพระเอกเรื่องนี้ก็คือความกวนทีน ที่มีตั้งแต่ต้นจนจบเรื่อง ไม่ได้ลดดีกรีความกวนโอ๊ย ลงเลย

ส่วนนางเอกเป็นคนที่มีอุดมการณ์มากค่ะ แล้วก็ใจแข็งมาก คนหนุ่มคนสาวสมัยนี้ไม่รู้ว่ามีกี่มากน้อยแค่ไหน ที่จะใช้ชีวิตด้วยความเสียสละความสุขส่วนตนเพื่อประโยชน์สุขของส่วนรวมอย่างนางเอก แม้เมื่อพลาดท่าเสียทีพระเอกไปแล้วนางเอกก็ไม่ได้กระโจนเข้ามาสู่ความมีอันจะกินของพระเอก กลับดูแลตัวเอง แม้จะแต่งงานกับพระเอกแล้วแต่บทที่ดุพระเอกนางเอกของเราได้ใจมากเลยค่ะ โดยเฉพาะฉากถือไม้เรียวตีพระเอกได้อารมณ์มีเมียครูจริงๆ เรางี้แอบขำกึ่งสมเพชพระเอกไปด้วยไม่ได้ แล้วกว่าที่จะยกโทษให้พระเอกนางเอกก็สั่งสอนพระเอกเสียสะบักสะบอม ทั้งให้พระเอกไป

บวชก่อน เวลาโกรธก็หนีพระเอกมานอนโรงเรียนร้อนให้พระเอกต้องตามมากางเต๊นท์นอนเฝ้า น่ารักทีเดียวค่ะเวลาที่พระเอกตามรัก ตามหวงนางเอก

ส่วนความสัมพันธ์ของพ่อพระเอกกับบรรดาเมียคนอื่นๆนั้น ผู้เขียนก็คลี่คลายปมปัญหาได้ดี และซาบซึ้งใจทีเดียว
เราประทับใจที่พระเอกยอมเสียไตข้างหนึ่งเพื่อช่วยเหลือพ่อ และชอบตอนที่พระะเอกรู้เหตุผลว่าทำไมตัวเองถึง
ได้ยังเป็นลูกคนเดียวของพ่อ แต่ตอนที่ทำให้เราถึงกับน้ำตาตกคือ ตอนที่ครอบครัวพระเอก และนางเอกนั่ง
กินข้าวด้วยกัน แล้วพ่อพระเอกแกะปลาให้พระเอกทาน ซึ่งนางเอกก็แอบดูอยู่ว่าพระเอกจะออกฤทธิ์กับพ่อมั๊ย
แต่พระเอกก็เอาปลานั้นมาให้นางเอกทานต่อ นางเอกก็ร้องไห้ตื้นตันใจว่าตัวเองไม่เคยมีภาพแบบนี้เพราะตัวเป็นลูกกำพร้าไม่มีพ่อแม่คอยดูแล พระเอกก็เลยบอกว่าเขาจะเป็นครอบครัวให้กับนางเอกเอง

สำหรับคู่รองผู้หมวดคชากับหนูแต้มนี่ก็น่ารักเข้าทำนองโคแก่กินหญ้าอ่อนน่ารักมากทีเดียวค่ะ เรางี้แอบเขินแทน
ผู้หมวดตอนที่เอาดอกกุหลาบหอบโตไปยืนรอรับหนูแต้มหน้าประตูโรงเรียน ย้ำว่าโรงเรียนจริงๆค่ะ เพราะหนูแต้มยังเป็นเด็กม.ปลายอยู่เลย คู่นี้เข้ามาสร้างสีสันให้กับเรื่องนี้ได้ดีและลงตัวทีเดียว

โดยรวมแล้วเราถือว่าบ่วงรักคนพาลเป็นอีกหนึ่งนิยายเซอร์ไพรส์ของเราที่ได้อ่านนะ เพราะไม่คิดมาก่อนว่า เนื้อเรื่องจะสนุกและผู้เขียนจะใช้สำนวนภาษาที่ดูเป็นผู้ใหญ่ได้มากขนาดนี้ สรุปว่าชอบมากและจะติดตามผลงานอื่นของ"พรรษ" ต่อไปค่ะ

***เล่ห์ร้ายบำเรอรัก ของ Nefertiti***

วารินเริ่มงานแม่บ้านประจำโรงแรมหรูวันแรกของเธอด้วยความยากลำบากด้วยเพราะเธอได้รับมอบหมายให้มาทำความะสอาดชั้นวีไอพีและห้องสุดท้ายที่เธอต้องรอเพื่อทำงานให้เสร็จก็คือห้องพักของเจ้าของโรงแรม เมื่อ ประตูห้องพักเปิดออกมาวารินก็ต้องมีอันหน้าแดงกับ
บทรักของเมธาวินนายจ้างของเธอกับดาราสาวสวยที่ยังนัวเนียกันไม่เลิก จนเมื่อเธอถูกดาราสาวต่อว่า
เอานั่นแหล่ะวารินถึงได้รู้สึกตัวเองว่าเธอจ้องมองคนทั้งคู่ทั้งที่เขินอายจนหน้าแดงแล้วแดงอีก

เมื่อทำงานเสร็จขณะที่กำลังเดินออกจากโรงแรมมีชายกลางคนท่าทางภูมิฐานคนหนึ่งเข้ามายื่นนามบัตร
ให้กับเธอ เธอรับมาด้วยความงงงันโดยที่ไม่รู้ว่าการกระทำของเธอนั้นอยู่ในสายตาของเมธาวินและเขาก็
คิดว่าเธอก็คงเข้ามาเพื่อหวังผลผระโยชน์อย่างอื่น

ความจริงวารินก็คิดที่จะหาเงินด้วยวิธีลัดอยู่เช่นกัน ด้วยเพราะตอนนี้ที่บ้านของเธอกำลังย่ำแย่และเดือดร้อนเรื่องเงินอย่างหนักจากการที่พ่อแม่ของเธอไปกู้หนี้นอกระบบ ทั้งที่ก่อนหน้านี้นั้น ครอบครัวของเธอถือว่าเป็นผู้มีอันจะกินคนหนึ่งแต่ต่อมาก็แย่ลงเรื่อยๆ และล่าสุดนี้ครอบครัวของเธอต้องการเงินห้าแสนเพื่อเอาไปใช้หนี้ วารินมองเห็นสภาพของพ่อและแม่ที่บอบช้ำจากการถูกทำร้ายแล้ว ทำให้เธอตัดสินใจพาตัวเองเข้าไปหาชายเจ้าของนามบัตรนั้น

เธอเจอเขาที่บาร์ของโรงแรมหากเอาเข้าจริงเธอกลับทำไม่ลงเธอพยายามจะขอยืมเงินแต่ก็ไม่ได้รับโอกาสให้กลับตัว
แต่ก่อนที่จะเกิดอะไรขึ้น เมธาวินก็เข้ามาช่วยเธอให้หลุดออกมาจากผู้ร่วมหุ้นของเขา เหตุว่าเขายังจำสายตาของเธอยามที่มองเขากับเพตราแสดงบทรักกันได้ไม่ลืม และมันยังติดอยู่ในความทรงจำ แต่เมื่อเขาได้เห็นว่าเธอใช้โรงแรมของเขาเป็นที่ขายบริการ ทำให้เขาโกรธอย่างรุนแรง และเขานี่แหล่ะจะเป็นคนจ่ายเงินห้าแสนให้กับเธอเอง แต่ก่อนที่เขาจะทำอะไรลงไปวารินก็หมดสติไปเสียก่อน

วารินฟื้นมาพร้อมกับเช็คห้าแสนบาท เธอเอาไปขึ้นเงินและนำไปให้พ่อแม่เพื่อใช้หนี้ทันที พร้อมกับตั้งใจมั่นว่าเธอจะหาทางใช้หนี้ก้อนนี้กับเมธาวินให้ได้ เธอหาทางพบเขาเพื่อบอกให้เขาทราบถึงเจตนานี้ หากแต่วารินกลับพบว่าเงินห้าแสนบาทในครั้งแรกนั้นพ่อแม่ของเธอไม่ได้นำไปใช้หนี้และคราวนี้พวกเจ้าหนี้หน้าเลือดได้บังคับจับตัวพ่อแม่ของเธอไป เธอต้องหาเงินอีกห้าแสนเพื่อไถ่ตัวพ่อแม่ของเธอคืน

เธอนึกถึงเขาเมธาวินเธอยอมที่จะเป็นผู้หญิงไร้ค่าเพียงแลกกับเงินห้าแสนจากเขา ไม่ว่าเขาจะมองเธออย่างไร แต่เธอก็ไม่มีทางเลือกอีกแล้ว และครั้งนี้วารินก็ได้รับรู้ว่าว่าความสุขของเพศรสนั้นเป็นอย่างไร แม้ว่ามันจะขมขื่นแค่ไหน เมธาวินติดใจวารินเขาขอให้เธอมาเป็นางบำเรอของเขา ซึ่งวารินก็ยินยอม หากว่าเจ้าหนี้ของเธอกลับไม่ยินยอมด้วยพวกมันบีบบังคับให้ธอทำตัวเป็นสายลับคอยล้วงความลับทางธุรกิจของเมธาวินมาให้เพราะมันรู้ว่าเธอเป็นคนโปรดของเขา

ในที่สุดสำนึกฝ่ายดีก็เป็นฝ่ายชนะวารินบอกแผนการร้ายของหุ้นส่วนเมธาวินให้เขาทราบ หากแต่ความลับอีกเรื่อง ความลับที่เธอไม่เคยปริปากบอกใครยังอยู่กับตัว ..........ความลับที่ว่าเธอกำลังจะตาย........เมธาวินจะมีโอกาสได้ล่วงรู้หรือไม่

^____________^

ก่อนอื่นต้องเข้ามาบอกก่อนว่าเราชอบบบบบบบบบบบบบบบบบบบนิยายเรื่องนี้มาก
สนุกกกกกกกกกกก บีบอารมณ์ เรียกน้ำตา ดรามา แต่ก็อ่อนหวาน อ่อนโยน น่าสงสาร หักมุม เล่นกับอารมณ์คนอ่าน พล็อตเยี่ยม โอย....จาระไนไม่หมด

บอกได้เลยว่านี่เป็นนิยายน้ำเน่า แต่เป็นนิยายน้ำเน่าชั้นดี ที่ผู้เขียนมีชั้นเชิงและเทคนิคในการเขียนดีมาก
โดยเฉพาะการวางพล็อตและการซ่อนปมปัญหา ที่ค่อยๆพาเราคลี่คลายไปสู่การเฉลยเรื่อง ซึ่งทำเอาเราถึงกับอึ้ง จุก พูดไม่ออก ผู้เขียนเก่งมากเลยค่ะ ที่พลิกอารมณ์คนอ่านได้ชนิดที่เรียกว่า เล่นเอาอึ้ง โดยเฉพาะฉากการเฉลยเรื่องราวของพ่อแม่นางเอก ที่ตอนแรกพระเอกรับไม่ได้ แต่พอเมื่อพระเอกรู้ความจริง พระเอกก็ต้องทำแบบเดียวกับที่พ่อแม่นางเอกทำ

นางเอกเป็นตัวละครที่อ่อนหวาน อ่อนโยน ถูกสเป็คเป็นหญิงสาวในดวงใจของเรามากเลยค่ะ เราชอบนางเอกลักษณะแบบนี้เป็นทุนเดิมอยู่แล้ว แม้บางครั้งเหตุผลและการกระทำบางอย่างของตัวละครจะทำให้เกิดความรู้สึกแปลกไปบ้าง แต่อารมณ์ใหญ่ของเรื่องมันก็คลุมเราเอาไว้หมดเลยค่ะ ผู้เขียนเก่งมากที่ดึงความสนใจของคนอ่านให้ไปรวมอยู่กับปมหลักของเรื่องได้ตลอดเวลา เรียกว่ามีแกว่งน้อยมาก

เทคนิคการเล่าเรื่องแบบแฟลชแบ็คของผู้เขียนก็ใส่เข้ามาได้จังหวะจะโคน ดูลงตัวและเหมาะสมทำให้เรื่องราว
ดูมี movement มีการเคลื่อนไหวตลอดเวลา ไม่นิ่ง ไม่เฉื่อย ที่ทำให้เบื่อหน่าย สำหรับสำนวนภาษาช่วงแรกอาจจะดูธรรมดาไปนิดแต่เราสังเกตว่ายิ่งเขียนไป ยิ่งเขียนไป สำนวนภาษาในช่วงท้ายๆของเรื่องยิ่งโดดเด่น เท่และเก๋มากค่ะ

นอกจากนั้นสิ่งที่จะชมต่อไปก็คือการจัดทำรูปเล่มและออกแบบปกของสนพ.ทัชนี่ต้องขอชมว่าสวยงามและดูแข็งแรง
มั่นคงดี ตัวอักษรก็ใหญ่อ่านแล้วสบายตา เสียแต่ว่าการจัดคำและพิสูจน์อักษรยังไม่มีการปรับปรุงให้ดีขึ้นสมกับราคาที่แพงแสนแพงนะคะ ฝากไปถึงสำนักพิมพ์ด้วย แต่จะว่าไปตอนนี้เราก็จับตามองผลงานของสนพ.นี้และเครืออยู่นะคะ เพราะรู้สึกว่าหยิบเรื่องมาพิมพ์ได้ดีน่าสนใจทีเดียว

สำหรับ Nerfertiti ผู้เขียนนั้นต้องขอบอกว่าเราชื่นชมวิธีการเขียนของคุณมาก พออ่านเล่ห์ร้ายบำเรอรักจบปุ๊บเราต้องรีบหยิบเกมลวงหัวใจมาสแกนต่อทันที ซึ่งผลของการสแกนทำเอาเราแทบจะลงไปหงายหลังผึ่ง เพราะน้านนนนน นาน มากที่จะเจอนักเขียนที่ลวงเราได้ตั้งแต่คำโปรยปก จนมาถึงบทอวสาน คุณแน่มากเลย และทำให้เราต้องไปหาตุลการหัวใจผลงานอีกเล่มมาไว้ในความครอบครอง

แนะนำมากๆเลยนะคะสำหรับเล่ห์ร้ายบำเรอรักเล่มนี้สนุกสุดๆจริงๆค่ะ

รีวิวเล่ห์ร้ายบำเรออรักเสร็จแล้วอยากอ่านขึ้นมาอีกรอบจังค่ะ แต่การรีวิวเรื่องนี้ทำเอาพลังหมดไปเยอะเลย .......เหนื่อย

ความจริงอยากจะบอกว่าเราคุ้นกับเรื่องแบบๆนี้มากเลยนะ
คือเราคิดว่าเราต้องเคยอ่านนิยายเล่มอื่นมาก่อนที่ให้อารมณ์แบบนี้แต่นึกไม่ออกว่าจะใช่เรื่องของดอนอัลฟาร์โก้จากจอมใจจอมบงการหรือปล่า คือไม่ได้พูดถึงประเด็นความคล้ายคลึงของเรื่องหรืออะไรนะคะ แต่กำลังนึกถึง
อารมณ์ที่ได้รับจากการอ่านน่ะค่ะว่าเราเคยรู้สึกแบบนี้มาก่อน คืนนั้นที่อ่านจบเล่นเอานอนไม่หลับ อะดีนาลีนหลั่งซะแบบตาโหลไปทำงานเพราะมันติดในความรู้สึกมาก
ขอสนับสนุนนักเขียนคนนี้เลยค่ะ เราประทับใจมาก

หายไปนานเลยนะคะ อ่านรีวิวแล้วคงต้องรีบไปหามาอ่านบ้าง แต่อยากรู้ว่าจบ happy ending หมดเลยใช่มั๊ยคะ เป็นคนสุขนิยมน่ะค่ะ อิอิ
สนพ.ทัช นี่หน้าปกดึงดูดใจดีจริงๆ ค่ะ แต่ราคากับคำโปรยนี่สิ ทำให้คิดหนัก แต่สุดท้ายก็ซื้อมาอ่านอยู่ดี 555

ขอบคุณค่ะพี่ดุจ แต่ช่วงนี้เฟิงโทรมเลย งานถล่มแถมออกอาการจะเป็นหวัดอีก

ฝากประชาสัมพันธ์ท่องเที่ยวหลวงพระบางกับนักเขียนค่ะ เผื่อใครสนใจ

สมาคมภาษาและหนังสือแห่งประเทศไทยในพระบรมราชูปถัมภ์
ขอเชิญท่านผู้สนใจร่วมแกะรอยวรรณกรรม

“ตามรอยรอยไหม” ทัวร์วัฒนธรรม

เที่ยวหลวงพระบาง นครหลวงแห่งราชอาณาจักรล้านช้าง
ระหว่างวันที่ 15 – 18 ตุลาคม 2553




เดินทางโดยสายการบินลาว พักโรงแรมระดับสี่ดาว
ท่านจะได้สัมผัสกับดินแดนแห่งประวัติศาสตร์และวัฒนธรรมอันยิ่งใหญ่
ร่วมสืบสานพระพุทธศาสนาด้วยการทำบุญตักบาตรข้าวเหนียว

เยี่ยมชมพระราชวังหลวงในอดีต

ปิกนิกอาหารกลางวันริมน้ำตกกวางสี

สนุกกับเกมแรลลี่ระหว่างทางพร้อมรับของรางวัลมากมาย

ร่วมเสวนากับบุคคลสำคัญของหลวงพระบาง

ตามรอยเส้นทางรักของเรรินและสุริยวงศ์จาก “รอยไหม”

นวนิยายที่ได้รับรางวัลจากการประกวดหนังสือดีเด่น พ.ศ. 2550

ซึ่งกำลังสร้างเป็นละครโทรทัศน์ช่อง 3

ร่วมเดินทางกับนักเขียนชื่อดัง

พงศกร-คุณหมอนักเขียน เจ้าของนวนิยาย รอยไหม

ปิยะพร ศักดิ์เกษม-นักเขียนซึ่งมีผลงานในสกุลไทย และขวัญเรือน

อรรถรัตน์ จันทรวรินทร์-เจ้าของคอลัมน์

"The Groomer :) ผู้ชายก็อยากดูดีเหมือนกัน” แห่งสกุลไทย
ริมน้ำตกกวางสี

สนุกกับเกมแรลลี่ระหว่างการเดินทาง พร้อมรับของรางวัลมากมาย

ร่วมเสวนากับบุคคลสำคัญของหลวงพระบาง




ตามรอยเส้นทางรักของเรรินและสุริยวงศ์จาก “รอยไหม”

นวนิยายที่ได้รับรางวัลจากการประกวดหนังสือดีเด่น พ.ศ. 2550

ซึ่งกำลังสร้างเป็นละครโทรทัศน์ช่อง 3




ร่วมเดินทางกับนักเขียนชื่อดัง

พงศกร-คุณหมอนักเขียน เจ้าของนวนิยาย รอยไหม

ปิยะพร ศักดิ์เกษม-นักเขียนซึ่งมีผลงานในสกุลไทย และขวัญเรือน

อรรถรัตน์ จันทรวรินทร์-เจ้าของคอลัมน์

"The Groomer :) ผู้ชายก็อยากดูดีเหมือนกัน” แห่งสกุลไทย





ค่าใช้จ่ายท่านละ 20,900 บาท

สนใจติดต่อสำรองที่นั่งได้ที่

คุณแนน โทร. 084-144-0401 (True) และ 085-442-5308 (AIS)

อีเมล nan_jing104@hotmail.com





จองและชำระเงินด่วน เพื่อรับสิทธิพิเศษ (ภายใน 15 ก.ย. 53 เท่านั้น)

- 5 ท่านแรก จะได้รับหนังสือ รอยไหม พร้อมลายเซ็นนักเขียน

- 20 ท่านถัดมา จะได้รับ “หนังสือดี จากนักเขียนชื่อดัง”

รับจำนวนจำกัด เพียง 40 ท่าน มัวลังเล...เต็มแล้วจะเสียดาย

คัดลอกมาตามข่าวประชาสัมพันธ์ค่ะ ใครสนใจรีบสมัครนะคะ ได้ข่าวแว่ว ๆ ว่าเหลือที่นั่งแค่ประมาณ 10 ที่เท่านั้น










ค่าใช้จ่ายท่านละ 20,900 บาท

สนใจติดต่อสำรองที่นั่งได้ที่

คุณแนน โทร. 084-144-0401 (True) และ 085-442-5308 (AIS)

อีเมล nan_jing104@hotmail.com

ขึ้นซ้ำเล็กน้อยนะคะ ไม่รู้ทำไม ลากก๊อปแล้วออกมาแปร่ง ๆ พิก๊ล

อยากไปนะพี่ปุ้ยแต่เห็นค่าใช้จ่ายแล้วขอเก็บไว้เป็นทุนงานหนังสือเดือนตุลาคมนี้ละกัน ฮ่าๆๆๆๆๆ งานหนังสือเดือนตุลาคม เริ่มวันที่ 21 - 31 ตุลาคมนะคะ ฝากแจ้งข่าวด้วยค่ะ

ตอบคุณเปิ้ล ทั้งสองเรื่องที่แนะนำจบ Happy ค่ะ สบายใจได้

***ไฟร้อนซ่อนเสน่หา ของ เตชิดา***

รริสาเฝ้าแอบรักดร.ธนภูมิข้างเดียวมาตั้งแต่สมัยที่เธอยังเป็นนักศึกษาแม้จะจบมาแล้วแต่ความรู้สึกของเธอก็ไม่เคยเปลี่ยนไป และทั้งที่รู้ว่าหัวใจของเขานั้นภักดีกับจันทิมาพี่สาวของทอรุ้งเพื่อนสนิทมาตั้งแต่เด็กแม้ถึงวันนี้จันทิมาจะมีครอบครัวไปแล้วก็ตามเขาก็ยังรักและหวังดีแถมสนิทสนมกับครอบครัวของจันทิมาอยู่เสมอ ถึงกระนั้นรริสาก็ยังมีความสุขบ้างเศร้าบ้างกับการแอบรักเขาข้างเดียว
ตลอดมา จนเพื่อนสนิทปวิตาและทอรุ้งอดรนทนไม่ได้ ต้องวางแผนบางอย่างขึ้นมาเพื่อให้เพื่อนรักของเธอสมหวังในความรักเสียที โดยที่แผนการนี้รริสาไม่ได้รู้เรื่องด้วยเลยก็ตาม ซึ่งผลที่ติดตามมานั้นมันก็รุนแรงและยิ่งทำให้เธอถูกธนภูมิดูถูกและเหยียดหยามว่าสิ้นคิด จนถึงขนาดวางยาผู้ชายเพื่อให้มาเป็นสามี

^____^ !!!

เรื่องนี้เป็นเล่มที่สามในบรรดาผลงานของเตชิตาที่ออกมาก่อนหน้านี้คือ เริ่มต้นร้ายลงท้ายที่รักและ ล่ารัก ซึ่งมีตัวละครเกี่ยวข้องกันมาตลอด และอาจเรียกว่าเล่มนี้เป็นการรวมญาติกันทั้งหมดอีกครั้งก็ว่าได้ เผอิญว่าเราหยิบเรื่องนี้ขึ้นมาอ่านก่อน อีกสองเล่มที่เหลือ ซื้อไว้แล้วแต่ยังไม่ได้อ่าน

ก่อนที่จะแสดงความคิดเห็นอะไรต่อไป เราต้องขอออกตัวก่อนว่า ปกติแล้วเวลาที่เราอ่านหนังสือ เราไม่นิยมจับผิดนิยายเล่มนั้นๆนะคะ เว้นแต่ว่ามันมีรูรั่วเอามากๆจริงๆจนรู้สึกสะดุดบางทีสำนวนภาษาอาจไม่ดีมากนักแต่ถ้าเนื้อเรื่องสนุกเราก็ผ่านๆไปได้ ชอบไม่ชอบอีกเรื่อง

แต่นิยายที่จะทำให้อรรถรสในการอ่านของเราสะดุดไปเลยก็คือ นิยายที่ทำให้เรารู้สึกว่า เราไม่เห็นด้วยกับความคิดและการกระทำของตัวละคร เพราะมันเหมือนกับว่าถ้าความคิดเห็นไม่ตรงกันแล้ว มันมีโอกาสที่จะขัดแย้งกันสูง เพราะยิ่งอ่านมันก็จะ มี เอ๊ะ !! เอ๊ะ !!! อยู่เรื่อยๆ และไฟร้อนซ่อนเสน่หาก็เช่นกันที่เราไม่เห็นด้วยกับการกระทำของตัวละคร (หรืออีกนัยก็คือความคิดของนักเขียนนั่นเอง)

เราไม่เห็นด้วยกับการเปิดปมปัญหาเพื่อขับเคลื่อนให้เรื่องราวดำเนินไป เราไม่เห็นด้วยกับการที่ทอรุ้งและปวิตา (ที่เคยเป็นนางเอกในเรื่องก่อนหน้า) วางแผนวางยาเพื่อนสนิท (รริสา) กับธนภูมิ ยาที่ว่าเป็นยากระตุ้นอารมณ์ทางเพศ เราไม่เข้าใจว่าคิดได้ยังไงกันที่จะให้เพื่อนเสียตัว เสียสาว เพื่อจับผู้ชายเพียงเพราะคิดว่าหากเกิดอะไรขึ้น ยังไงพระเอกก็ต้องรับผิดชอบอยู่แล้ว ดีที่ว่านี่คือพระเอก หากคุณมองคนผิดไปล่ะ หากเขาไม่ใช่คนที่มีความรับผิดชอบ อะไรจะเกิดกับเพื่อนของคุณ คือถ้าสองคนนี้เป็นตัวร้าย
เป็นนางอิจฉาก็จะไม่ว่าอะไรเลยนะ แต่นี่เธอเป็นถึงนางเอกเชียวนะ แล้วคิดอะไรกันได้แค่เนี้ยยยยย ไม่เข้าใจ แม้ต่อมาจะแสดงให้เห็นว่าเสียใจกับการกระทำของตัวเองมากเพียงไรแต่มันก็ไม่สามารถเรียกความรู้สึกดีๆของคนอ่านกลับมาได้อีกค่ะ

นอกจากนั้นแล้ว แทนที่นางเอกจะกังวลใจเกี่ยวกับปัญหาการตั้งครรภ์ แทนที่จะป้องกันตัวเองอะไรบ้างก็ยังมีครั้งต่อๆมากับพระเอกอีก ซึ่งครั้งหลังๆ ไม่ได้มีถ้อยคำอะไรที่บอกว่านางเอกกำลังกังวลกลัดกลุ้มกับการมีพศสัมพันธ์ที่ไม่ได้ป้องกันของตัวเองเลย แต่พอนางเอกตั้งท้อง จู่ๆ ก็กลับมากลัดกลุ้ม จะเป็นบ้าเป็นหลัง มันทำให้ไม่รู้สึกสงสารนางเอกไปด้วยน่ะค่ะ

ทั้งหมดที่ยกตัวอย่างมานี้ทำให้จับความรู้สึกและโทนของเรื่องได้ว่านิยายเรื่องนี้มีความเป็นเด็กค่อนข้างสูงและยังไม่มีวุฒิภาวะของเรื่องเพียงพอ วิจารณ์มาแบบนี้ก็ต้องขออภัยนักเขียนและแฟนคลับของผู้เขียนด้วยนะคะ แต่ขอให้ถือว่านี่เป็นการสะท้อนความคิดเห็นของคนอ่านคนหนึ่งที่ซื้อหนังสือของคุณครบทั้งสามเล่ม อยากให้ผู้เขียนใส่ใจและคิดเยอะๆกับปมปัญหาที่ใส่มาในเรื่องว่ามันสมเหตุสมผลมั๊ย มันมีอะไรที่ตกหล่น หรือไม่สมจริงอีกมั๊ย เขียนไปแล้วคนอ่านจะมีคำถามค้างคาใจอะไรมั๊ย

อีกเรื่องที่เวลาอ่านแล้วรู้สึกแปลกๆคือผู้เขียนจะบอกชื่อและนามสกุลเต็มของตัวละครทุกตัว และพูดถึงบ่อยๆ อ่านๆไปก็รู้สึกแปลกๆไปเหมือนกัน กับภาษาของกลุ่มสาวๆเพื่อนสนิทที่พูดกันเรียกกันว่า "แก" ตลอดทั้งเรื่อง มันก็เข้าใจนะว่า เป็นเพื่อนสนิทกัน ชีวิตจริงก็ใช้กัน แต่ขอได้เปล่าว่าถ้าเอามาใส่ในนิยายช่วย soft ลงมาหน่อย จะเรียกชื่อเล่น หรือ "ตัว" หรือ "เรา" ก็ได้ค่ะ พอเรียกกันว่าแก ๆๆๆๆ เราเลยรู้สึกว่ามันไม่ค่อยสุภาพนัก

อาจจะดูเป็นการวิจารณ์ในเชิงลบมากไปหน่อยแต่ก็ออกมาจากความตั้งใจดีที่อยากให้ผู้เขียนเห็นจุดบกพร่องที่อยากให้นำไปพิจารณาปรับแก้ไข เพราะที่บ่นมานี้ ตอนที่อ่านเข้าจริง เราก็อ่านรวดเดียวจบเหมือนกัน ไม่ได้อ่านแล้ววางทิ้งไว้เหมือนกับเล่มอื่นๆอีกหลายเล่ม แล้วก็ยังสนใจเรื่องของรติภพพี่ชายของรริสาที่ผู้เขียนบอกไว้ว่าจะมีเรื่องของเขาออกเป็นเล่มในงานหนังสือเดือนตุลาคมนี้ ซึ่งเราก็กำลังสนใจตัวละครตัวนี้อยู่พอดีน่ะค่ะ

อย่างไรก็ตามขออภัยอีกครั้งหากสิ่งที่เขียนไปนั้นจะทำให้คนที่ชอบนิยายเรื่องนี้ไม่พอใจและไม่เห็นด้วยค่ะ ถือว่าเป็นความต่างของมุมมองที่แตกต่างละกันนะคะ

***อริพิศวาส ของ มิลัน***

เขมวรรษและสราวลีพบกันครั้งแรกที่ป้ายรถเมล์ยามค่ำคืนที่ฝนตก เขมวรรษอายุสิบเจ็ดและสลาวรีอายุสิบสี่ เขาช่วยเธอจากจิ๊กโก๋ที่เข้ามาลวนลาม และพาไปส่งจนถึงบ้าน ทั้งคู่ต่างก็มีความรู้สึกดีๆและต้องตาต้องใจกันนับแรกพบ

หากเมื่อพบกันอีกครั้งความรู้สึกของคนทั้งคู่ก็เปลี่ยนไปเพราะเขมวรรษเป็นน้องชายของแขนภาผู้หญิงที่อุ้มท้องเข้ามาอยู่ในบ้านในฐานะเมียน้อยของพ่อและเป็นผู้ที่ทำให้
แม่ของเธอต้องเสียใจ ช้ำใจ แต่สำหรับเขมวรรษแล้วเขาเสียดายที่สราวลีไม่น่าเป็นลูกสาวของคนที่ทำร้ายทำลายพี่สาวที่แสนดีของเขาจนตั้งท้องเลย

หลังจากนั้นสถานภาพของทั้งคู่ก็คืออริกัน แต่ในความเป็นศัตรูกันนั้น เขมวรรษก็แอบเอาใจใส่และเฝ้าดูสราวลีเสมอ จนเมื่อมารดาของเธอเสียชีวิตและครอบครัวของเธอแปรสภาพไป จากคุณหนูผู้เคยสุขสบายต้องกลายมาเป็นสาว office ที่ต้องเช่าอพาร์ตเม้นท์ราคาปานกลางพักอาศัยและช่วยเหลือตัวเองเพียงลำพัง แต่อริของเธอกลับได้ดิบได้ดีเป็นนักธุรกิจเจ้าของกิจการผู้ร่ำรวย และยังเป็นคนที่เธอไม่รู้ว่าจะต้องมาทำงานด้วยหลังจากที่ขอใช้เส้นสาย
ของญาติผู้ใหญ่ฝากเข้าทำงาน เพราะตอนนั้นเธอกำลังต้องการเงินเพื่อจะได้ซื้อบ้านเพื่ออยู่กับพ่อที่ห่างเหินกันไปนาน แต่เธอไม่รู้ว่าพ่อของเธอจะอยู่กับเธอได้อีกไม่นาน

เมื่อลูกแกะหลงทางเข้ามาแล้วมีหรือที่หมาป่าเจ้าเล่ห์อย่างเขมวรรษจะยอมพลาดโอกาสนี้ โอกาสที่เขาจะได้เป็นผู้ดูแลหัวใจอันอ่อนไหวและเปล่าเปลี่ยวอ้างว้างของเธอหญิงสาวที่เขาหลงรัก

^______^

เรื่องนี้อ่านได้เรื่อยๆ สบายๆ และก็สนุกสนานดีค่ะ ไม่รู้จะบรรยายอะไร เอาเป็นว่าอ่านได้เพลินๆ ไม่เสียดายตังค์ค่ะ อ้อ....คู่รองในเรื่องคือ ปัณณวิชกับสโรชานั้นก็แอบเป็นคู่ที่ขโมยซีนเล็กๆนะคะ เพราะปัณณวิชเคยเป็นแฟนของนางเอกมาก่อนแต่ถูกแม่ของสโรชาวางยาให้ได้เสียกันกับลูกสาว ก็เลยต้องเลิกกับนางเอกไป ส่วนสโรชานั้นแอบรักปัณณวิชแล้วก็รู้สึกว่าตัวเองนั้นด้อยกว่านางเอกมาตลอดก็เลยเจียมตัวเจียมใจ ไม่กล้าทำอะไรทั้งสิ้น ไม่กล้าเรียกร้อง เพราะเป็นคนหัวอ่อนอยู่แล้วด้วย เรื่องที่เกิดขึ้นนี้ก็ทำให้ชายที่แอบรักก็ไม่ชอบตัวเองมากอยู่แล้ว กว่าที่คู่นี้จะลงเอยกันเราว่าก็เรียกความสนใจคนอ่านไปจากคู่หลักได้เยอะเหมือนกันค่ะ

ตอนนี้นิยายที่กำลังอ่านคือเรื่อง จดหมายจากปลายฟ้า ของ เซลลาดอน อยากบอกว่าเรื่องนี้เป็นผู้ใหญ่ดี ผู้เขียนใช้กลวิธีเล่าเรื่องผ่านจดหมาย ผ่านทางมุมมองของนางเอกเพียงฝ่ายเดียว โดยเล่าเรื่องชีวิตของนางเอกที่ไปเป็นข้าราชการบรรจุใหม่ที่ภาคอีสาน พบเจอผู้คน เพื่อนร่วมงาน อะไร แบบไหน อย่างไรบ้าง และก็ได้พบเจอกับพระเอกที่ใครๆก็เรียกเขาว่า เสี่ยนุ และเสี่ยนุคนนี้ก็จีบนางเอกแบบรุกพอสมควร ก็อย่างว่าเสี่ยแกอายุแตะสี่สิบแล้ว
(สาวๆที่ชอบพระเอกแก่ รีบไปซื้อเลยค่ะ) ฐานะทางบ้านก็ดีแม้จะเป็นพ่อม่ายเมียหย่าก็ตามเถอะ เหล่านี้ไม่ได้เป็นอุปสรรคในการพิชิตใจนางเอกเลย เราชอบที่เรื่องนี้มีความสมจริงสูง ดูเป็นชีวิตของคนจริงๆ ดีค่ะ สำนวนภาษาของผู้เขียนดีมากกกกกกกกกกกก อ่านแล้วได้เห็นชีวิตของข้าราชการไทยเยอะเลยค่ะ เราอ่านมาได้ครึ่งเล่มแล้ว อ่านจบเมื่อไหร่จะกลับมาเขียนแนะนำฉบับเต็มๆ อีกครั้งค่ะ

นึกถึงงานหนังสือแล้วก็คิดหนัก เฟิงอยากไปโตเกียวดิสนี่ย์แลนด์ในช่วงเทศกาลฮาโลวีนค่ะ เก็บเงินไม่ทันT^T

ทัวร์ไปลาวน่าสนใจจังค่ะ เห็นลงในสกุลไทยเหมือนกัน แต่เห็นราคาขอบายค่ะ ขอเก็บตังค์ซื้อหนังสือในงานหนังสือดีกว่า อิอิ ตื่นเต้นจังใกล้จะถึงแล้ว (จริงๆก็อีกตั้งเดือนนึงนะ)

ขอระบายหน่อยค่ะ อารมณ์เสียจากการเห็นของแลกแต้มสะสมของบลิส

คือของอย่างอื่นก็พอรับได้ แต่คะแนนที่ใช้สูงไปหน่อยนึง อย่างสูงสุด20,000เงี้ยะ คงแลกกันไม่ได้หรอก ใครจะซื้อหนังสือของสนพ.เดียวถึง20,000ล่ะเนี่ย ไม่ใช่อย่างบูธอมรินทร์ที่ขายหลายสนพ.เสียหน่อย แล้วถ้าคนซื้อไม่ใช่ห้องสมุดก็คงซื้อไม่ได้เยอะขนาดนั้น คำนวนดูแล้วเหมือนต้องซื้อทุกเล่มของเขาเลย

ของพรีเมี่ยมจากญี่ปุ่นก็ยังพอรับได้ คิดว่าถ้าของมันยังมีอยู่จนถึงเดือนตุลานี้ เฟิงก็คงได้แต้มแลกของได้พอดี

แต่ที่หงุดหงิดคือพวกหนังสือประเภทJbookที่เอามาแลกในคะแนนแต้ม1,200-2,100 โอเคว่าถือว่าเป็นหนังสือได้ฟรี แต่เหมือนพยายามเอาหนังสือเก่ามาเลหลังซะมากกว่า- -"

ถ้าไม่มีอะไรให้เลือกอีก สงสัยเฟิงแลกกิฟวอเชอร์เอามาให้คนรู้จักใช้เป็นส่วนลดซื้อหนังสือดีกว่า

หวัดดีค่ะพี่ปุ้ย เข้ามาบอกข่าวค่ะ ว่าพี่ปุ้ยได้แฟนหนังสือที่นิวซีแลนด์ด้วยนะคะ มีหลักฐานมาให้ดูค่ะ กำลังเลือกกันอยู่ว่าจะอ่านเล่มไหนกันก่อนดี อิอิ

ภาพนิวซีแลนด์ หมีน้อย และหนังสือของกิ่งฉัตรสดใสสดชื่นมากเลยค่ะน่าไปเที่ยวจัง คิดถึงหนุ่มเอลฟ์ ฮ่าๆๆๆๆๆ

***จดหมายจากปลายฟ้า ของ เซลลาดอน***

พีรชาบัณฑิตสาวจบใหม่ยอมขัดใจกับคุณป๋าและพี่ชายไม่รับช่วงเข้าไปดูแลธุรกิจพันล้านของครอบครัวหากกลับเลือกรับราชการโดยได้รับการบรรจุมาเป็นเจ้าหน้าที่สำนักงานที่ดินแห่งหนึ่งในภาคอีสาน หลังจากผ่านการฝึกอบรมและเตรียมความพร้อมเพื่อออกสู่ท้องที่จริงแล้ว
พีรชาก็ออกเดินทางตามความฝันของเธอเพื่อเผชิญกับโลกใบใหม่ โดยเธอได้เล่าเรื่องราวต่างๆที่ผ่านเข้ามาในแต่ละวันผ่านจดหมายถึงแป๊ดเพื่อนสาวที่เป็นก้าวความฝันของการเป็นแอร์โฮสเตส

การเริ่มต้นชีวิตใหม่ในสภาพแวดล้อมที่ไม่คุ้นเคยดูจะไม่ค่อยเป็นปัญหากับพีรชานักอาจเป็นเพราะว่าเธอโชคดีที่มีคนรู้จัก มีเพื่อนร่วมรุ่นที่นิสัยดี เข้ามาอยู่ร่วมบ้านเช่าด้วยกัน ประกอบกับนิสัยที่ง่ายๆไม่โอ้อวด ทำให้ไม่มีใครรู้ว่าพีรชาข้าราชการสาวธรรมดาๆคนนี้แท้จริงเธอนั้นไม่ธรรมดาเอาเสียเลยโดยเฉพาะคอนเน็คชั่นขั้นเทพของเธอ

แล้วก็ไม่น่าเชื่อว่าความธรรมดาๆของพีรชาจะไปเตะตาและสะดุดใจอนุชาเสี่ยหนุ่มเจ้าของธุรกิจและกิจการมากมายในจังหวัดเข้าได้ พ่อม่ายหนุ่มวัยใกล้สี่สิบคนนี้นับว่าเป็นผู้กว้างขวางคนหนึ่งของจังหวัดการที่เขามาสนใจและติดพันก็ทำให้พีรชาเริ่มกลายเป็นคนไม่ธรรมดาเข้าไปด้วยอีกคน แต่แท้จริงแล้วสิ่งที่ทำให้พีรชายอมรับไมตรีของเสี่ยหนุ่มไม่ใช่ที่ฐานะการงานของเขาแต่เป็นนิสัยใจคอที่ละเอียดอ่อนและน้ำใจที่กว้างขวางของเขาต่างหาก

^________^

ตามที่ได้เกริ่นไปก่อนหน้านี้แล้วว่านิยายเรื่องนี้มีรูปแบบการเขียนโดยใช้การเล่าเรื่องผ่านจดหมาย โดยเป็นจดหมายที่ออกมาจากมุมมองของนางเอกที่มีไปถึงแอร์โฮสเตสสาวเพื่อนสนิท ต้องบอกว่าไม่ได้อ่านนิยายที่เขียนแบบจดหมายมานาน พอได้มาอ่านก็สนุกดี แถมยังเป็นจดหมายที่เขียนไปฝ่ายเดียวด้วย ถ้าหากว่าเนื้อหาของจดหมายไม่ชวนติดตามแล้วจริงๆ มีหวังได้เอวังแน่ เพราะต้องตรึงคนอ่านให้ได้ เอาให้อยู่หมัดตั้งแต่จดหมายฉบับแรก ซึ่งต้องยอมรับว่าผู้เขียนมีความสามารถมากทำให้คนอ่านเกิดความอยากรู้อยากเห็นว่าชีวิตของนางเอกจะเป็นอย่างไรต่อไป จะเจอกับใคร จะมีปัญหาอุปสรรคในงานมั๊ย พระเอกจะเข้ามาจีบอย่างไร มันเลยทำให้สนุกไปหมดเลยค่ะ

เรื่องราวในเรื่องมันก็เหมือนกับบันทึกประจำวันของนางเอกที่นางเล่าไปเรื่อยๆ เช่น เจ้านายเป็นอย่างไรเพื่อนร่วมงานเป็นอย่างไร ชีวิตข้าราชการต้องเจอกับปัญหา อิทธิพล อะไรบ้าง ชีวิตข้าราชการในสำนักงานที่ดิน เขาทำอะไรกัน (ความจริงผู้เขียนไม่ได้บอกออกมาตรงๆหรอกค่ะว่านางเอกทำงานที่สังกัดอะไร แต่พออ่านๆไปก็จะจับได้ว่าสถานที่ที่เขาออกโฉนดที่ดินกันมันก็ไม่มีที่ไหนอีกแล้วนอกจากสำนักงานที่ดินนั่นแหล่ะ) ได้เห็นวิธีการทำงานของข้าราชการไทยชัดเจนแจ๋วแหววมากเหมือนกับเข้าไปเป็นทีมงานด้วยอีกคนหนึ่ง ผู้เขียนสะท้อนออกมาได้
ตรงไปตรงมาดี อย่างนางเอกก็มีออกจากสำนักงานเร็วกว่าเวลาเลิกงานบ้างก็มี หรือว่าทำงานไปๆพระเอกก็มานั่งคุยด้วยมาเฝ้าได้เป็นวันครึ่งวัน สิ่งต่างๆเหล่านี้ สะท้อนให้เห็นว่าผู้เขียนน่าจะมีประสบการณ์และคุ้นเคยอยู่ในแวดวงอาชีพนี้เป็นอย่างดีทีเดียว

ทัศนคติและความคิดของผู้เขียนส่งผ่านมาทางความคิดเห็นของนางเอกที่มีต่อสิ่งต่างๆและผู้คนรอบตัว มีหลายความคิดเห็นที่ แสดงให้เห็นว่าผู้เขียนมองโลกแบบผู้ใหญ่ที่ผ่านร้อนผ่านหนาวมานานทีเดียว และมีความเข้าอกเข้าใจในความเปลี่ยนแปลงและไม่จีรังของสิ่งต่างๆได้ดีทีเดียว ดังนั้นจึงไม่น่าแปลกใจที่นางเอกเรื่องนี้จะเข้าใจอะไรได้ง่ายและเป็นผู้ใหญ่อย่างมาก ผิดไปจากภาพสาวๆที่เพิ่งทำงานรุ่นราวคราวเดียวกัน ซึ่งตรงนี้ก็เป็นจุดอ่อนเพียงประเด็นเดียวที่เราพบจากนิยายเรื่องนี้ เพราะเรื่องอื่นๆนั้นอยู่ในเกณฑ์ดีถึงดีมาก ไม่ว่าจะเป็นสำนวนภาษา มุมมองที่เป็นผู้ใหญ่ ความสนุกสนานชวนติดตาม

จุดอ่อนที่ว่าก็คือเราสันนิษฐานว่าตัวผู้เขียนน่าจะมีอายุมากแล้วให้เดาก็น่าจะใกล้ๆสี่สิบแต่ผู้เขียนกำลังเขียนถึง
ประสบการณ์ต่างๆที่สั่งสมมาเป็นระยะเวลากว่าสิบปีผ่านนางเอกที่เป็นนักศึกษาจบใหม่ เราลองคำนวณอายุของ
นางเอกดูเราคิดว่าตอนที่นางเอกเริ่มรับราชการนั้นน่าจะอายุ 23 หรือไม่เกิน 24 ปี ซึ่งน่าจะเป็นช่วงเวลาที่ยังหนุ่มยังสาวการที่นางเอกเป็นคนช่างครุ่นคิดหรือมีมุมมองที่เป็นผู้ใหญ่เกินตัวเกินวัยมันก็เลยดูจะขัดๆไปบ้าง แต่ตรงนี้ก็ยังไม่เท่าไหร่ เพราะคนบางคนอาจจะมีความคิดเป็นเป็นผู้ใหญ่กว่าตัวก็ได้ แต่ประเด็นที่เพื่อนนางเอกที่เรียนรุ่นเดียวกันได้เป็นผู้พิพากษาแล้วนี่สิ เราคิดว่ามันดูไม่สอดคล้องกับช่วงเวลาและอายุของตัวละครมากนัก เพราะผู้พิพากษาในนิยายคนนี้น่าจะมีอายุไม่น่าเกิน 25 ปี ซึ่งเราคิดว่าเขายังเด็กเกินไปในสายอาชีพนี้ที่จะไปถึงขั้นขึ้นนั่งบัลลังก์พิพากษาคดีได้แล้ว ซึ่งตรงนี้ก็ฝากถึงนักเขียนด้วยค่ะว่า ต้องอย่าลืมความเป็นจริงและความสมจริงของเรื่องด้วย ถ้าผู้เขียน "ลืม" ซะแล้วว่าออกแบบตัวละครมาไว้อย่างไร แล้วเอาข้อมูลปัจจุบันที่ไม่สอดคล้องใส่เข้าไป มันก็จะทำให้คนอ่าน อ่านแล้วเกิดอาการสะดุดขึ้นมาได้ค่ะ ก็ขอฝากไว้ให้นำไปพิจารณาด้วยค่ะ

สุดท้ายก็ฝากนิยายเรื่องนี้ไว้ด้วย เป็นนิยายที่ดีอีกเล่มที่อ่านแล้วได้อะไรมากกว่าคำว่านิยายค่ะ

***สืบรักพยัคฆ์ร้าย ของ เฌอ***

เพราะความโชคร้ายที่ไปอยู่ผิดที่ผิดเวลาของชินารมย์ทำให้เธอถูกเหล่าคนร้ายจับตัวเพื่อจะนำไปเป็นเครื่องสังเวยกามให้กับนายหัวผู้มีอิทธิพลคนหนึ่งของทางภาคใต้ หากในความโชคร้ายก็มีความโชคดีที่กันตภณหรือเจ้าของรหัสเสือขาวกำลังปฏิบัติหน้าที่อยู่พอดี เขาตั้งใจว่าจะช่วยเหลือเธอออกไปจากกลุ่มคนชั่วนี้ให้ได้ เขาจึงยอมถูกชินารมย์เข้าใจผิดว่าเขาก็เป็นหนึ่งในหมู่คนชั่วที่ข่มเหงรังแกเธอเพราะเขาขอเอาตัวเธอมาเป็นของเล่นเสียเอง ....โชคดีที่พวกมันเชื่อ

หากเหตุการณ์กลับตาละปัฎเมื่อหัวหน้าแก๊งค์ชาวจีนเป้าหมายของเสือขาวเกิดอยากเห็นชินารมย์อีกครั้งที่ต้าเหลียน เสือขาวที่ตอนนี้สามารถแฝงตัวเข้าไปเป็นหนึ่งในแก๊งค์อาชญากรกลุ่มนี้ได้แล้ว ไม่อาจปฏิเสธได้เพราะไม่อย่างนั้นแล้ว ชีวิตของสายลับคนอื่นๆที่เกี่ยวข้องอาจพลอยเป็นอันตรายและไม่ปลอดภัยได้ กันตภณและชินามรมย์ จึงจำเป็นต้องตกกระไดพลอยโจนแต่งงานกันและเดินทางไปต้าเหลียนด้วยกันเพื่อความสมจริงของภาระกิจครั้งนี้

กันตภณเองก็ไม่คิดที่จะมีครอบครัวหรือสละโสดแต่อย่างใดด้วยเพราะอาชีพลับของเขาซึ่งถูกฉาบหน้าในฐานะนักธุรกิจหนุ่มรุ่นใหม่ไฟแรงนั้น ใครจะเชื่อว่าเขาคือสายลับมีฝีมือของทางการ และสำหรับชินารมย์แล้วผู้ชายคนที่ช่วยเหลือเธอคนนี้ดูๆไปเขาก็ไม่เลวนัก อย่างน้อยเขาก็ไม่ทำให้เธอและครอบครัวต้องเดือดร้อนเหมือนกับอดีตคนรัก ทั้งคู่หวังใจว่าระยะเวลาแห่งความเป็นสามีภรรยากันในนามนั้น จะค่อยๆทำให้คนทั้งคู่เรียนรู้และชอบพอกันจนนำมาสู่ความเป็นสามีภรรยาที่แท้จริงในทุกรูปนามต่อไป

^______^

ในที่สุดก็ได้อ่านภาคต่อของรักคืนใจเสียทีค่ะหลังจากที่น้องเต็มที่แห่งไฟน์บุ๊คยั่วน้ำลายเอาไว้ตั้งแต่งานหนังสือคราวก่อน แถมกว่าจะได้อ่านก็น้าน...นาน กว่าหนังสือจะมาถึงร้านหนังสือในต่างจังหวัด

ความจริงอยากอ่านคู่ของพิรัลและยูกิมากกว่าคู่นี้นะคะก็เลยอดแปลกใจนิดๆไม่ได้ว่า เอ....ทำไมเฌอเขียนถึงคู่นี้ก่อนหว่าซึ่งพอได้อ่านแล้วก็ผิดคาดนะคะ กันตภณและชินารมย์มีอีกด้านหนึ่ง ที่แผกไปจากสิ่งที่เห็นในรักคืนใจ ซึ่งก็ทำให้เราได้รู้จักตัวละครคู่นี้ได้ดียิ่งขึ้น

เนื้อเรื่องมีแอ็คชั่นผสมดราม่า บ้างค่ะ แต่ชุดดราม่านั้นเป็นของตัวละครพี่น้องเฉินฮั่นกับวิเวียนที่อ่านแล้วเกลียดคนคู่นี้ไม่ลงเลย โดยเฉพาะเฉินฮั่นเราสนใจคนๆนี้มากเลยค่ะ เสียดายที่ว่าผู้เขียนมีทางออกให้กับตัวละครตัวนี้ไปเสียก่อน ถ้าเรารู้ล่วงหน้านะจะขอร้องให้เขียนไปอีกแบบและให้เขาเป็นพระเอกไปอีกเล่มนึงเลยล่ะค่ะ เพราะมันน่าจะเล่นกับอะไรในใจของคนๆนี้ได้เยอะเลยค่ะ แหม..เสียด๊าย เสียดาย

ในช่วงท้ายของเรื่อง (ตอนพิเศษ) ผู้เขียนเล่นกับเวลาที่ทำให้เราได้เข้าใจเรื่องราวของกีรณากับอนลจากรักคืนใจได้มากขึ้นไปอีกนิด เราชอบเทคนิคนี้นะ ที่ผู้เขียนเอาช่วงเวลาบางส่วนที่คาบเกี่ยวกันมาเล่นและโยงความสัมพันธ์ของตัวละครชวนให้ตื่นเต้นน่าติดตามดีค่ะ และยิ่งเห็นตัวอย่างเล่มสุดท้ายของซีรีส์ชุดนี้ ยิ่งน้ำลายหก เล่มที่เราตั้งตารอคอยและอยากอ่านสุดๆ นั่นก็คือเรื่อง เพลิงน้ำผึ้ง เรื่องราวของพิรัลและยูกิที่ผู้เขียนเปิดเปรยเรื่องเอาไว้ได้อย่างยั่วยวนหัวใจมาก.....อยากอ่านเป็่นอย่างหนักค่ะ เมื่อไหร่จะออกน้า..........

***จำเลยที่รัก ของ บัวริน***

เพราะความ เสียใจจากการถูกคนรักหลอกลวงเอาเงินทองที่มีจากน้ำพักน้ำแรงไปจนหมดแถมยังมีผู้หญิงอื่นให้เห็นเต็มตาทำให้ทาริศาตัดสินใจเลิกเป็นคนดีเธอปล่อยตัวปล่อยใจอย่างที่ไม่คิดว่าตัวเองจะทำได้ ด้วยการเที่ยวคลับ กินเหล้า เมาแหลก และซื้อผู้ชาย

ณัฐชนนขุ่นเคืองใจที่นักธุรกิจระดับเขาถูกยัยขี้เมาที่ไหนก็ไม่รู้ว่าหาว่าเป็นไอ้ตัวแถมใจกล้าขอซื้อตัวเขาเสียอีกด้วย เขารังเกียจผู้หญิงแบบนี้นัก แต่ทำไมก็ไม่รู้พอได้เห็นแววตาเศร้าๆ และอ้อมแขนเรียกร้องของเจ้าหล่อนเขาก็ตัดใจทิ้งหล่อนไว้ตามลำพังไม่ได้ สุดท้ายแห่งค่ำคืนเขาก็ไม่อาจรั้งตัวเองเอาไว้ได้และเขาก็ได้รู้ว่ายัยขี้เมาคนนี้ยังเป็นสาวพรหมจารี นี่หล่อนคิดจะใช้เขาเป็นทางผ่านเป็นใบเบิกทางพรหมจรรย์เท่านั้นเร๊อะ คนอย่างเขาไม่เคยถูกใครหมิ่นศักดิ์ศรีแบบนี้มาก่อน เขาจะต้องรู้จักชื่อเสียงเรียงนามของหล่อนให้ได้ และตอนนั้นแหล่ะ เขาจะเอาคืนหล่อนให้สาสม

^___________^

นิยายเล่มละ 99 บาท ของบงกช ชุดหลังๆมานี้ปรับเปลี่ยนรูปเล่มเป็นขนาดพ็อกเก็ตบุ๊คทั่วไปและเริ่มวางจำหน่ายตามร้านหนังสือใหญ่ๆแล้ว ซึ่งดีมากสำหรับเราเพราะแต่ก่อนต้องหาซื้อตาม 7-11 ที่ต้องมีสัญญลักษณ์ของ Book Smile ซึ่งตอนนี้หาซื้อยากจังเลยค่ะ เพราะ Book Smile แถวบ้านก็ไม่มีแล้วสงสัยยอดขายไม่ค่อยดี

บางเวลาที่เราเบื่อๆนิยายที่อ่านแล้วไม่ถูกใจ นิยายเหล่านี้ (รวมถึงนิยายเล่มใหญ่ของบัวหลวง จำพวก นภาลัย ไผ่สีทอง , บัวริน , บัวสุพรรณ ฯลฯ) ถือเป็นทางออกที่ดี แก้เซ็งได้ชะงัดนักเหมือนกันนะคะ รวมถึงนิยายเล่มละ 12 บาทด้วย ซึ่งต้องยอมรับเลยว่า บางนามปากกา บางเรื่อง คุณภาพเกินราคาไปโขเลยค่ะ

สำหรับเรื่องนี้ก็อ่านได้เรื่อยๆสไตล์บัวรินค่ะ อ่านแล้วก็ไม่คิดอะไรมาก และก็ไม่คิดเอาออกจากบ้านนะ ยังเก็บรักษาไว้อย่างดี เพราะเราคิดว่านิยายแบบนี้ถือได้ว่าเป็นเพื่อนแท้อีกกลุ่มหนึ่งค่ะ

***ภูติกามเทพ ของ ช่อจันทร์***

เอื้องเทียนนักโบราณคดีสาวและอีกฐานะหนึ่งคืออาจารย์มหาวิทยาลัยได้รับมอบหมายงานให้ไปขุดค้นวัตถุโบราณที่กาญจนบุรีเธอและทีมงานจึงต้องออกเดินทางแม้ว่าการทำงานครั้งนี้จะได้รับทราบข้อมูลมาว่า ต้องเสี่ยงกับกลุ่มพ่อค้าวัตถุโบราณก็ตาม

เอื้องเทียนและชัชชลพี่ชายมีความสามารถพิเศษในการมองเห็นวิญญาณและเมื่อเธอเดินทางมาถึงบ้านเรือนไทยที่จะใช้เป็นที่พัก ณ ที่นั้นเธอก็ได้พบกับหนูน้อยพลอยใส เด็กหญิงน่ารักที่ต้องมากลายเป็นวิญญาณสัมภเวสีที่เฝ้ารอคอยเจอหน้าคุณพ่อตามจิตอธิษฐานก่อนสิ้นใจในชาติก่อน มีคุณยายแม่บ้านเพียงคนเดียวที่เห็นหนูน้อย ดังนั้นเมื่อรู้ว่าเอื้องเทียนสามารถเห็นตัวเองและพูดคุยกับตัวเองได้ พลอยใสก็ไม่เคยห่างกายเอื้องเทียนอีกเลย

พ.ต.ท.โมกข์ผู้เป็นเจ้าของเรือนไทยที่อนุญาตให้ทีมงานของนักโบราณคดีใช้พักอาศัยนั้นเขาก็เป็นหนึ่งในทีมตำรวจที่เขามาทำคดีลักลอบค้าของเก่าครั้งนี้ด้วยเช่นกัน เมื่อได้พบหน้าเอื้องเทียนครั้งเขาก็เกิดความรู้สึกถูกชะตาต้องใจและอยากสานความสัมพันธ์ลึกซึ้งกับเธอ แต่ทันทีที่พลอยใสเห็นหน้าโมกข์เธอก็ร้องเรียกเขาอย่างยินดีเพราะเธอได้เจอหน้าคุณพ่อที่รอคอยมาเนิ่นนานเสียที แต่คุณพ่อของเธอกลับไม่รู้ไม่เห็นว่ามีเธอที่คอยร้องเรียกเขาอยู่

^______^

เรื่องนี้ก็เป็นอีกเล่มของบงกชที่ออกมาช่วงนี้ค่ะ เรื่องราวก็อ่านได้สนุกๆ แม้จะมีมึนๆกับโครงเรื่อง และตัวละครที่มีโผล่มาแบบแปลกๆไปบ้าง เราชอบคู่ของพี่ชายนางเอกกับน้องสาวพระเอกค่ะน่ารักดีมีพ่อแง่แม่งอนกันน่ารัก เป็นคู่ที่เสริมความหวานให้กับคู่หลักได้ดีทีเดียวเลยค่ะ

คุณดุจที่รัก วันนี้โอได้อ่านนิยายเรื่องนึง หนุกดีจัง เรื่อง "เช็คบิลคาสโนวา" ของ กาญจนวณิช เป็นนิยายสืบสวน มีกุ๊กกิ๊กนิดๆ หน่อยๆ น่ารักดีค่ะ

เริ่มต้นมาน่ากลัีวเชียวล่ะ ประมาณว่า พระเอกฆ่าผู้หญิงที่ตัวเองมีสัมพันธ์ได้จนท้อง แต่เกลียดเด็ก เกลียดการมีลูก เลยต้องฆ่า นางเอกปลอมตัวเข้ามาสืบข่าว เลยทำตัวดำ ใส่ฟันเหยิน แล้วต้องตกมาเป็นทาสของพระเอก อ่านๆ แล้วสับสนเหมือนกันว่าจะสืบสวนฆาตรกรรม หรือ เฮฮากุ๊กกิ๊ก แต่็ก็กลมกลืนดีเหมือนกันค่ะ ถึงจะงงๆ ตอนคลี่คลายปม ก็ยังถือว่าโอเคนะคะ

เจ๊ดุจอ่านยังอ่ะ ...ช่วยคอมเม้นท์ให้ด้วยจิ จะได้รู้ว่าคิดแตกต่างกันมั้ย

ภาพจากนิวซีแลนด์ น่าอิจฉาหนังสือพี่ปุ้ยมากเลย
ได้ไปเที่ยวชมวิวส๊วยสวย อยากไปมั่งจัง

คุณดุจจันทร์ คะ เอ่อ...ลูกๆของกุ้งเป็นฮิปโปค่ะ ไม่ใช่หมี

คุณpiano อิจฉาก็มาเที่ยวสิคะ เดี๋ยวเป็นไกด์ให้ อิอิ

***ลุ้นรักคู่อริ ของ เม็ดแตงโม***

ดาริกาสาวสวย เริ่ด เชิด หยิ่ง ดีกรีมหาบัณฑิตจากเมืองนอก มีอันให้หยิ่งไม่ออกเพราะไปมีเรื่องกับเจ้านายที่หว่านล้อมให้เธอมาเป็นเมียน้อย เงินเดือนสุดท้ายที่ได้รับแม้จะมากแต่ก็แย่แน่ถ้าจะต้องตกงานนานๆให้บังเอิญว่าหลานสาวสุดที่รักที่โทรมาร้องไห้คร่ำครวญว่าภูมิภัทรคุณลุงที่เลี้ยงดูตอนนี้จะส่งไปอยู่โรงเรียนประจำ ดาริกาจึงต้องมีอันไปเหยียบบ้านของภูมิภัทรคนที่เธอไม่ค่อยชอบหน้านัก ด้วยความที่น้องชายของเธอและน้องสาวของเขาแต่งงานกันและมีหมูหวานหลานสาวเพียงคนเดียวซึ่งต่อมาทั้งคู่มีเหตุให้ต้องจากไปด้วยอุบัติเหตุ ซึ่งตอนที่เกิดเรื่องดาริกายังกำลังเรียนที่เมืองนอกจึงไม่สามารถรับเลี้ยงหลานสาวได้ภูมิภัทรจึงเลี้ยงหลานสาวเองทั้งที่ครอบครัวของเขาก็สามารถช่วยเหลือเรื่องนี้ได้แต่หมูหวานติดคุณลุงมาก
เขาจึงอยู่กับหลานสาวกันสองคน โดยมีดาริกาแวะมาเยี่ยมหลานเป็นระยะๆ เมื่อกลับมาเมืองไทยแล้ว

สำหรับคราวนี้เป็นตายเธอก็ไม่ยอมให้เขาเอาหลานไปอยู่โรงเรียนประจำแน่นอน เถียงกันไปเถียงกันมากลายเป็นว่าดาริกาตัดสินใจย้ายมาอยู่กับหลานสาวซะเลย แถมคอนโดของเธอก็ปล่อยให้เขาเช่าไปให้มีรายได้เข้ามา เรื่องนี้เรื่องนี้อะไรที่เธอจะบอกภูมิภัทร ให้เขาเข้าใจว่าเธอกำลังตกงานอยู่อย่างนี้ล่ะดีแล้ว แค่แลกกับเธอต้องทำหน้าที่ทำกับข้าวให้กับสองลุงหลานผู้หิวโหยกินทุกมื้อ....เรื่องนี้จิ๊บๆ สำหรับดาริกาอยู่แล้ว

^__________^

เรื่องนี้น่ารักมากเลยค่ะ นางเอกเป็นพวกสวย เริ่ด เชิด โสด ติงต๊อง แม้จะเรียนมาเก่ง ทำงานเก่ง แต่เธอก็มีแง่มุม
ที่ตลกและฮามากเลยค่ะ คล้ายอลินแต่ไม่ร้ายกาจเท่า ที่สำคัญนางเอกเป็นคนที่ทำกับข้าวเก่งมาก เก่งจนสงสัยว่าไปแอบเรียนแอบหัดทำกับข้าวเอาตอนไหน แต่ก็ถือเป็นเรื่องดีเพราะตรงนี้เป็นจุดที่มัดใจพระเอกได้อยู่หมัด เพราะพระเอกเรื่องนี้ติดใจรสชาติปลายจวักของนางเอกเอามากๆ

พระเอกเป็นเจ้าของสำนักพิมพ์แต่ก็ช่วยธุกิจฟาร์มองุ่นของครอบครัว แม้พระเอกจะเก่งแต่ในสายตานางเอกมองว่าพระเอกเป็นพวกไม่ได้เรื่อง เพราะความที่พระเอกชอบจิกกัด นางเอก กว่าที่นางเอกจะรู้ว่าพระเอกก็เอาอ่าวนั้น นางเอกก็หน้าแตกไปหลายหน

โทนเรื่องเป็นแนวโรแมนติกคอมเมดี้ ผู้เขียนมีสำนวนภาษาที่ดีมาก หลายถ้อยคำสำนวนเห็นได้เลยว่าผู้เขียนตั้งใจสร้างสรรค์มากจนเราคิดว่านี่เป็นความสามารถเฉพาะตัวของผู้เขียนเอาเลยทีเดียว

ที่ไม่ชอบเห็นจะเป็นตอนที่นางเอกแกล้งสาวเพื่อนบ้านพระเอกที่ประกาศตัวเป็นศัตรูด้วยการแกล้งหมากับแมวของเจ้าหล่อนให้ทะเลาะกันเราไม่ชอบตอนนี้เท่าไหร่เพราะมันเป็นการทรมานสัตว์มากไป ถ้าไม่มีตรงนี้น่าจะทำให้ไม่มีอะไรสะกิดใจเลยกับนิยายเรื่องนี้นะคะ

สรุปแล้วนี่เป็นนิยายอีกเล่มที่น่ารัก น่าอ่าน และอยากแนะนำ ชักชวน ให้ไปลองอ่านดูค่ะ เพราะจะได้ความเพลิดเพลินและอรรถรสที่ฮาเฮ สบายใจเอามากๆทีเดียว เราชอบค่ะเรื่องนี้

***รักพัดหวน ของ ดินสอสีชมพู***

ภูวนผู้ฝังใจกับพฤติกรรมของบิดาที่เคยคว้าเอาพยาบาลส่วนตัวมาเป็นเมียน้อยจนมีน้องชายให้เขาอีกคนหนึ่ง
เมื่อมารดาผู้มีร่างกายอ่อนแออยากได้พยาบาลมาช่วยดูแลคุณพ่อซึ่งมีอาการไม่ค่อยดีอีกครั้ง นวิยาหลานสาวของแม่ครัวเก่าแก่ของบ้านจึงเป็นตัวเลือก เพื่อเป็นการตัดไฟเสียแต่ต้นลมภูวนะจึงจัดแจงพูดจาดักคอนวิยาเอาไว้เสียแต่เนิ่นๆโดยไม่อินังขังขอบเลยว่าคำพูดของเขาจะบั่นทอนความรู้สึกของนวิยาแค่ไหน และแม้จวบจนเธอเริ่มทำงานแล้วเขาก็ไม่เคย

ปฏิบัติกับเธออย่างดีเลย จวบจนเหตุการณ์พาไปให้เขาได้มีความสัมพันธ์อันลึกซึ้งกับนวิยาจากการหักหาญของเขาเอง และสุดท้ายนิสัยที่ชั่วร้ายของเขาก็ผลักดันให้เขาไล่เธอออกจากบ้าน

นวิยากลับมาอยู่บ้านได้ไม่นานเธอก็พบว่าตัวเองนั้นตั้งครรภ์ เธอสารภาพเรื่องนี้กับแม่และยอมบอกว่าใครคือพ่อของลูกของเธอ โชคดีที่แม่ของเธอแต่งงานใหม่กับวิศวกรชาวอเมริกันและเขากำลังจะพาครอบครัวใหม่ไปอยู่ด้วยกันที่อเมริกา นี่จึงเป็นโอกาสดีที่เธอจะได้ไปตั้งต้นชีวิตใหม่ พร้อมกับลูกน้อย และคิดว่าชีวิตของเธอคงไม่มีวันได้หวนกลับมาพบเจอกับภูวนอีกแล้ว

แต่คำว่าโลกกลมก็ยังใช้ได้อยู่ ห้าปีต่อมาพ่อเลี้ยงของนวิยาจำเป็นต้องกลับมาเมืองไทยเพื่อรับงานติดตั้งเครื่องจักรให้กับบริษัทไทยบริษัทหนึ่ง นวิยาตรวจสอบแล้วนี่ไม่ใช่บริษัทของเขาแน่นอน เธอจึงตัดสินใจเดินทางติดตามมาด้วย แต่ในงานเลี้ยงต้อนรับนั้น เธอก็ได้พบกับคนที่เธอไม่อยากเจอหน้ามากที่สุดในชีวิต ที่ร้ายไปกว่านั้น เขายังจำเธอได้ดี

^______________^

นิยายสนุก ชวนอ่าน ชวนแนะนำอีกเรื่อง ที่ได้อ่านไปในรอบสัปดาห์นี้ค่ะ ดินสอสีชมพูเขียนเรื่องนี้ได้ดีกว่าเรื่องที่แล้วเยอะเลยค่ะอีกอย่างเราชอบพล็อตพระเอกไข่ทิ้งอยู่แล้ว ก็เลยอ่านได้อย่างเพลิดเพลินเจริญใจมาก

ช่วงแรกๆพระเอกดูโง่ๆ จงใจรังเกียจ รังงอน นางเอกมากไปหน่อย เข้าใจว่าก็เพื่อเป็นการพาตัวละครให้มาสู่ปมปัญหาของเรื่อง ซึ่งเราติดใจนิดหน่อยว่าเหตุผลนั้นยังอ่อนไปนิด พระเอกน่าจะฟังอะไรและไตร่ตรองมากกว่านี้อีกนิด แต่ตอนที่พระเอกเห็นลูกสาวและเริ่มประมวลเอาข้อมูลจากคนอื่นๆมาวิเคราะห์ว่านี้คือลูกสาวตัวเองแน่ๆ พระเอกดันฉลาดขึ้นมาทันทีเลย ซึ่งพระเอกก็ยอมรับและพยายามเข้าหา เข้าใกล้ และรักลูกสาวของตัวเอง (ผิดกับนักร้องดังบางคนที่เป็นข่าวตอนนี้เน๊อะ)

ชอบตอนที่พระเอกต้องมางอนง้อนางเอก คือไม่รู้ว่าคุณพี่แกง้อยังไง นิสัยเดิมเอาแต่ใจ เป็นจอมบงการอยู่อย่างไร คุณพี่แกก็ยังเป็นอย่างนั้น ดีว่านางเอกยอมใจอ่อนพระเอกก็เลยบังคับวางแผนเอาตัวทั้งแม่และลูกกลับมาอยู่ด้วยกันได้อีกครั้ง ซึ่งก็น่ารักมาก ตรงนี้เราชอบที่ว่าผู้เขียนไม่ได้ทำให้นิสัยเดิมของตัวละครเปลี่ยนไปแบบพลิกจากหน้ามือเป็นหลังมือ มันทำให้ตัวละครดูมีชีวิตชีวาและเป็นคนจริงๆดีค่ะ

ที่ชอบอีกเรื่องหนึ่งก็คือตัวหนูน้ำลูกสาวของพระเอกนางเอก เป็นเด็กที่น่ารักมากเลย เป็นตัวละครที่ช่วยเพิ่มสีสันให้กับนิยายเรื่องนี้มากๆ ใครชอบนิยายพระเอกไข่ทิ้งและมีเด็กเป็นตัวชูรส ขอแนะนำนะคะ

***แผนการรักร้าย Oh! My Boss ของ ชลินทรา***

ณิชชาอรเลขาสาวผู้ทรงประสิทธิภาพของอีริคทายาทคนสุดท้องของแอลผู้นำด้านธุรกิจระดับโลกอีริคชายหนุ่มที่ทุกอย่างในชีวิตของเขาจะต้องมีแต่คำว่าสมบูรณ์แบบเท่านั้น ผลักดันให้ณิชชาอรต้องทำงานด้วยความทุ่มเทเต็มความสามารถภายใต้บุคลิกเฉิ่ม เชยของเธอ

อีริคไม่เคยรู้เลยว่าตลอดเวลาที่เขาใช้สอยหญิงสาวมากหน้าหลายตาและเลิกลาไปอย่างไม่ใยดีเมื่อหมดรักหมดสวาทนั้น จะสร้างความขุ่นเคืองใจให้กับเลขาของเขาที่สะสมความรู้สึกอยากเอาคืนเจ้านายให้เจ็บแสบและหลาบจำเป็นอย่างมาก ดังนั้นเมื่อสบ

โอกาสและองค์ประกอบต่างๆเพียบพร้อมและลงตัว อีริคก็ต้องรับทราบข่าวร้ายว่าเขาได้ทำให้ผู้หญิงดีๆคนหนึ่งตั้งครรภ์ โดยที่เขาไม่รู้ตัวเลยว่าได้ล่วงเกินหญิงสาวคนดังกล่าวอย่างไร และที่แย่กว่านั้นเขาเพิ่งมารู้สึกตัวว่า เขามีใจให้กับเลขาของเขามากกว่าคำว่าเจ้านายและลูกน้องเอาเสียแล้ว

^________^

ชลินทราหรืออีกนามปากกาหนึ่งของ Nefertiti ที่เราชื่นชอบจากเล่ห์ร้ายบำเรอรัก ที่ทำให้ต้องติดตามผลงานกันต่อมา นิยายเรื่องนี้ไม่ได้ให้โทนดรามาหนัดหน่วงแบบเล่ห์ร้ายฯ แต่เรื่องนี้ออกแนวคอมเมดี้ มีลักษณาบางประการละม้ายแม้นกับมังง่ะ หรือการ์ตูนญี่ปุ่นเจือปนให้พอสัมผัสได้

ตามที่เคยได้เขียนในรีวิวก่อนหน้าว่า ชลินทรา หรือ Nefertiti นั้น เป็นนักเขียนรุ่นใหม่ที่มีความโดดเด่นในการเล่นกับวิธีการเล่าเรื่องมาก ซึ่งกับผลงานนี้ก็เช่นกันที่ผู้เขียนได้นำวิธีการเล่าเรื่องแบบสลับสับไปมา ยอกย้อนซ่อนเงื่อนเข้ามาเป็นเงื่อนไขให้คนอ่านชวนติดตาม ซึ่งหายากนะกับเด็กใหม่ที่จะกล้าเล่นกับอะไรแบบนี้ มันก็เลยทำให้นิยายเรื่องนี้ดูแปลกๆ และก็แผกไปจากนิยายทั่วไปในท้องตลาด ถือเป็นอีกหนึ่งทางเลือกสำหรับนักอ่านที่ต้องการอรรถรสที่แตกต่างค่ะ

***พรหมจรรย์มือสอง ของ เจิมขวัญ***

นริศรารัตน์ได้มีโอกาสไปท่องเที่ยวในจังหวัดชายทะเลทางใต้ ด้วยฐานะที่ต้องอดออมกระเหม็ดกระแหม่ เพื่อช่วยเหลือครอบครัว การได้มาท่องเที่ยวจากการได้รับรางวัลจึงถือโอกาสพิเศษที่เธอไม่อยากพลาดนัก ระหว่างการเที่ยวท่องเธอได้พบกับเกวินฝรั่งสก็อตแลนด์ผู้ใช้ชีวิตนักท่องเที่ยวแบบธรรมดาๆ ค่ำไหนนอนนั่น เกวินให้ความสนใจนริศรารัตน์เอามากๆและในที่สุดเขาก็ขอคบหากับเธออย่างจริงจัง แต่ความรู้สึกที่มากล้นจนเกินไปนั้นก็ทำให้เขาหึงหวงเธอจนเกินพอดีไปและระแวงว่าเธอจะไปคบหากับคนอื่นที่ดูมีเงินดูมีฐานะกว่าเขามั๊ยซึ่งจุดนี้ทำให้ทั้งสองคนต้องเคยผิดใจกัน

ระหว่างวันชื่นคืนสุขนริศรารัตน์ต้องรีบกลับบ้านด่วนเพราะพ่อของเธอป่วยหนักต้องเข้ารับการผ่าตัดโดยเร็วที่สุด เธอไม่มีเวลาได้บอกลาเกวินและอีกอย่างเธอไม่อยากรบกวนเขาเพราะเธอคิดว่าเขาไม่มีเงินมากพอที่จะช่วยเหลือครอบครัวของเธอได้ เพื่อนใหม่ที่ดูมีฐานะน่าจะเป็นตัวเลือกที่เธอจะลองขอความช่วยเหลือจากเขาดูแทน

หากสิ่งที่เธอคิดกลับไม่เป็นเช่นนั้นเพราะเกวินกลับไม่ใช่นักท่องเที่ยวกระจอกๆ เขาเป็นนักธุรกิจผู้ร่ำรวย ผู้มีผลงานเป็นที่ชื่นชมยกย่องของสื่อมวลชน วันที่เธอค้นพบความจริงนี้ เป็นวันที่เธอตัดสินใจนัดหมายเกวิน หวังใจว่ามิตรภาพเก่าๆ น่าจะทำให้เขายอมยื่นมือช่วยเหลือ แต่เมื่อได้พบกันแล้วเธอก็ได้รู้ว่า มีเพียงเธอเท่านั้นที่ยังคงไว้ซึ่งความรู้สึกดีๆเก่าๆ แต่กับเกวินแล้วไซร้ ความรู้สึกดีนั้นมันได้หมดไปนับจากที่เธอหนีหายไปกับหนุ่มคนไทยผู้ร่ำรวยคนนั้นเสียแล้ว

^______^

ขอสารภาพค่ะว่านิยายชุด Tiny ของอินเลิฟที่วางขายตาม 7-11 นั้น เราอ่านได้ค่ะ แม้ว่ามันจะเน่าขนาดไหนก็ตาม ไม่รู้สิ จู่ๆเราก็รู้สึกว่าเราอ่านได้นะ แม้จะรู้ว่า "ทาง" ของนิยายแนวนี้ มันก็ไม่ได้มีอะไรมาก สุดท้ายก็อิหรอบเดิม เพราะฉะนั้น จึงไม่ comment อะไรมาก แต่ถ้าเทียบกับเรื่องก่อนๆของเพาพะงา ศาริสา ธีรตี หรือ บุหลันราตี เราว่า เรื่องนี้ เนื้อหาเบาไปนิด มันไม่ค่อยมีจุดพีคของตัวละครเท่าที่ควรจะเป็น แต่ก็จัดได้ว่าอ่านได้ค่ะ เอาเท่านี้ดีกว่านะคะ

***ยุ่งรัก ของ Penang***

ชนนท์จำต้องรับดูแลจิลลาญาติสาวของบรัศเพื่อนสนิทที่มาศึกษาต่อปริญญาโทด้านวิศวกรรมที่อเมริกาด้วยเพราะเพื่อนของต้องเร่งผลการเรียนให้จบเร็วที่สุดเพื่อรีบกลับไปเคลียร์ปัญหาหัวใจกับน้องสาวจอมแสบของเขา (รายละเอียดของบรัศและนพินอยู่ใน "ย้อนรอยพิศวาส") ความใกล้ชิดสนิทสนม นำพามาซึ่งความติดเนื้อต้องใจ และทำให้เด็กเรียนหนุ่มเนิร์ดอย่างชนนท ์กลายเป็นนักรักจอมบ้าพลังไปได้เสียนี่

^_____^

จริงๆแล้วพอรู้ว่าผู้เขียนจะเขียนเรื่องของชนนท์ต่อนั้นเราก็แอบกรี๊ดเพราะแอบชอบหนุ่มคนนี้อยู่แล้ว เลยทำให้อยากรู้ว่าเวลาที่หนุ่มเนิร์ดมีความรักเขาจะเป็นอย่างไร ซึ่งคำตอบมันก็เป็นไปตาม Penang สไตล์ นั่นก็คือ hot hot และก็ hot

เรื่องราวทั่วไปก็สนุกสนานดีนะคะ เสียดายว่าตอนจบดูรวบรัดมากไปหน่อยจนทำให้มันไม่มีจุดคลี่คลายเรื่องหรือมีปมปัญหาที่ชวนให้ลุ้นไปกับตัวละครมากเท่าที่มันน่าจะมี เรื่องราวมันเลยดูเรียบไปหน่อยค่ะ

นิยายเล่มนี้เป็นหนังสือทำมือคงจะหาซื้อทั่วไปยากหน่อย ต้องสั่งซื้อผ่านเว็บขายหนังสือออนไลน์ เท่าที่เห็นมีขายก็น่าจะเป็น books-forfun ซึ่งเว็บนี้มีขายรักพัดหวนด้วยค่ะเมื่อกี้ก็ลืมบอกไป สำหรับ rating ผู้อ่านยุ่งรักก็ 18+ ค่ะ แต่เราคิดว่า hot ขนาดนี้น่าจะ 25+ มากกว่านะ ฮ่าๆๆๆๆ

อาทิตย์ที่ผ่านมายุ่งมากเลยค่ะ ต้องเข้ากรุงเทพฯเพื่ออบรมเสียหลายวัน ได้มีโอกาสอ่านหนังสือได้ไม่กี่เล่มเอง
เล่มที่กำลังอ่านตอนนี้คือ ธิดาแห่งเอมุน ของ ภัทร์ ซึ่งต้องขอเข้ามาเชียร์ว่า ผู้เขียนมีสำนวนภาษาที่ดีมากๆๆๆ
และก็มีการค้นคว้าหาข้อมูลอย่างดีเยี่ยม เข้าใจจับช่วงเวลาของประวัติศาสตร์อียิปต์ที่น่าสนใจมาเขียนถึง ซึ่ง
เป็นช่วงเวลาที่ไม่ค่อยมีคนกล่าวถึงนัก เว้นแต่คุณโสภาค สุวรรณ ที่เขียนถึงไว้นิดหน่อยในความลับบนแหลมไซไน นิยายเรื่องนี้หนามากๆเลยค่ะ และก็ราคาแพงมากด้วย สองเล่มจบนี้ราคาชุดละเกือบ 900 บาท แต่เราคิดว่าคุ้มค่านะสำหรับนักอ่านที่อยากสัมผัสกับอรรถรสและสำนวนภาษาที่เราจัดชั้นไว้ระดับหัวแถวค่ะ

ฝากไว้นิดนึงสำหรับคนที่อาจจะเข้าใจผิด "ภัทร์" ผู้เขียน ธิดาแห่งเอมุน คนละคนกับ "ภัทร" นักเขียนของดอกหญ้านะคะ ซึ่งชื่อนามปากกาและตัวสะกดที่เหมือนกันนี้ (ต่างกันที่มีการันต์กับไม่มีการันต์) ก็ทำให้คนอ่านที่จะตัดสินใจซื้อเกิดความสับสนและลังเลในการตัดสินใจได้ค่ะ ก็ฝากกระจายข่าวไว้ด้วยนะคะ (ใจจริงอยากให้ผู้เขียนใช้นามปากกาอื่นจังเลย ตอนนี้เรามีนักเขียนนามปากกา -พัด- สามคนแล้วนะคะ คือ ภัทร-พรรษ-และภัทร์ ค่ะ

คุณ kung nz ขอโทษด้วยค่ะที่มองฮิบโปกลายเป็นหมีน้อยไปซะนี่

เพิ่งได้มีโอกาสคุยกับพี่ปุ้ย (ขออนุญาตขานถึงนิดหน่อยอยากไม่ชอบอยู่เฝ้าบ้านดีนัก) ตอนนี้คุณพี่เขาติดเกมส์ใน FB อย่างหนัก เพราะ FB ก็ช่างเอาใจสมาชิกวัย 40 up ขยันคิดค้นเกมส์ท้าทายมายั่วใจเจ๊เขาเสียจนไม่เป็นอันทำมาหากินกันอยู่นี่ล่ะค่ะ ก็เลยลองแย๊บๆถึงสาระสะมาว่าฝันนี้จะมีโอกาสเป็นจริงมั๊ย ประกอบกับคุยเรื่องเวลาของ
ตัวละครในเรื่องด้วย ก็เลยได้ข้อมูลมาอย่างนึงว่าสาระสะมา เนี่ยถ้าตกถึงปัจจุบันตอนนี้เจ้าหล่อนก็น่าจะอายุได้ราว 38 ปีแล้ว ก็เลยถามพี่ปุ้ยเล่นๆว่า ทำไมไม่เขียนนางเอกแก่ซักเรื่องนึงล่ะ ก็ไม่รู้ว่าคำถามนี้จะไปกระตุ้มต่อมอยากเขียนของเจ๊บ้างหรือเปล่านะ พวกเราก็รอ และลุ้นกันต่อไปนะคะ ว่าพี่ปุ้ยจะใจอ่อนยอมเขียนเรื่องของสาระสะมาหรือเปล่า แต่ที่แน่ๆ เลยถือโอกาสทวงถาม
ภาคต่อของสาปพระเพ็ง และเจ๊ขบูรกับผองเพื่อนนักสืบจากสาวน้อยเกวลินไปในคราวเดียวเลย

สำหรับงานหนังสือปีนี้ไม่แน่ใจว่าจะมีงานใหม่ของพี่ปุ้ยออกมาหรือเปล่า แต่น่าจะมีแนวโน้มว่าคงจะมีเพียงใจที่ผูกพันเท่านั้นที่เป็นผลงานล่าสุดที่สุด ยังไงเราไปลุ้นปีหน้ากันดีกว่าค่ะ น่าจะมีงานใหม่พี่ปุ้ยออกมาสองถึงสามเล่ม ไม่แน่ใจต้องให้เจ๊แกมาบอกเองอีกครั้งน่ะค่ะ พวกเราก็ต้องร้องเพลงรอกันต่อไป

พี่หน่อยคะ นามปากกา ภัทร ตอนแรกคิดว่าคนเดียวกันจริงๆค่ะ (ยังไม่เคยอ่านงานของทั้งสองท่าน) ถ้าไม่ได้มาเห็น ไม่ได้สังเกตจริงๆว่า นามปากกาผู้เขียนธิดาแห่งเอมุนเขียนว่า ภัทร์

ขอบคุณพี่หน่อยมากค่ะที่ชี้จุดสังเกตให้เห็น คารวะงามๆ ไม่งั้นมีสับสนต่อไป แหะๆ

คุณ kung nz -- ขอเก็บเงินอีกหน่อยนะคะ ยังมีรายการอยากได้อีกหลายอย่าง ครบเมื่อไหร่ค่อยว่าเรื่องเที่ยวกันต่อ อิอิ

ปล.สาระสะมาจะได้เป็นนางเอกทั้งที ได้เป็นตอนแก่เลยเหรอคะ แล้วพระเอกจะเด็กกว่าอ๊ะเปล่า หรือเอาแบบแข่งกันแก่ พี่ปุ้ยจะยุขึ้นมั้ยน้อ ฮี่

เอ๊ะ ลืมไป อ่านไปซะนานจนลืม ถ้าสาระสะมา 38 แล้วคุณธนัท เลยไปถึงอายุเท่าไหร่แล้วล่ะคะ โผล่แวบๆอยู่ในเรื่องอะไรกันบ้างหนอ เลือนรางหมดแย้วว จะได้ไปเปิดรำลึก T_T

งั้นสรุปว่า เฟิงเตรียมซื้อธิดาแห่งเอมุนละ ในงานหนังสือรอบนี้ มีพี่ดุจมารับประกันเรื่องให้แล้ว 555

เฟิงก็กำลังติดเฟสบุ๊คเหมือนกันค่ะ ดีที่ทำงานมันเข้าไม่ได้ ไม่งั้นคงอาการหนักกว่านี้แน่ๆ แค่นี้ก็เสียเวลาอ่านหนังสือไปเยอะแล้ว เอาแต่เล่นเกมในเฟสบุ๊คอยู่นั่นแหล่ะ

คุณหน่อย หายไปนานกลับมาเขียนยาวเลย
ยุ่งรักร้อนจริงๆค่ะ แต่ชอบมากกว่าเรื่องก่อนนะ อยากอ่านเรื่องต่อไปด้วยค่ะ
เดาว่าเรื่องของพี่ปุ้ยที่จะออกปีหน้าน่าจะเป็นรุ่งอรุณ เพราะในสกุลไทยกำลังสนุกเชียว

คุณเปิ้ลงานเยอะ อบรมก็แยะ เลยไม่ค่อยมีเวลาเข้ามาคุยด้วยบ่อยๆค่ะ มาทีก็เอาซะหน่อย

ยังยืนยันว่าธิดาแห่งเอมุนสนุกนะคะกำลังจะจบเล่มแรกแล้วค่ะ เร็วกว่าที่คิด สนุกและผู้เขียนทำการบ้านดีมากเลยค่ะ

คุณดุจที่รัก ..พักนี้ทำตัวไม่ดีเหรอจ๊า ..ถึงโดนอบรมบ่อยๆ ..

คริ คริ ..

***ธิดาแห่งเอมุน ของ ภัทร์***

พันเอกคัซซาร์เดินทางกลับมาถึงอียิปต์บ้านเกิดเมืองนอนอีกครั้งหลังจากที่ต้องจากไปนานเพื่อศึกษาหาความรู้และ
ปฏิบัติหน้าที่ทหารในประเทศอังกฤษนับกว่าสิบปี อียิปต์ในปี 1962 นี้ต่างไปจากที่เขาคิดไว้มาก หากแม้เขาจะปฏิเสธการกลับมารับราชการตามที่บิดาซึ่งเป็นถึงที่ปรึกษาของกษัตริย์ฟารุคต้องการ หากแต่ภารกิจที่เขารับผิดชอบ ก็สร้างความยุ่งยากใจและท้าทายความสามารถของเขาอยู่ไม่น้อย

ภาระกิจการค้นหาความลับของลัทธิ เอมุน-รา ซึ่งกำลังแพร่ระบาดและเป็นที่นิยมยกย่องในหมู่ประชาชนรากหญ้านั้น
ไม่ง่ายเลย เพราะไม่มีใครเคยพบเห็นหรือเข้าถึง “รัง” ของลัทธินี้ ดังนั้นกลุ่มคนฝีมือดีแต่มีเรื่องราวอันแปลกประหลาดจึงถูกคัซซาร์เรียกตัวเข้ามาเพื่อเป็นทีมในการทำงานครั้งนี้

ความที่ลัทธิเอมุน-ราเกี่ยวข้องกับเทพปกรณัมของอียิปต์โบราณคนที่มีความรู้ในภาษาเฮียโลกราฟ ฟิคอย่างเจ้าหญิงเนเฟอร์ไรสิสพระธิดาของรัฐมนตรีมหาดไทยจึงเป็นบุคคลที่คัซซาร์ต้องขอเข้าพบเพื่อขอความช่วยเหลือ ซึ่งความเฉลียวฉลาดและความสนใจใฝ่รู้ในกิจการบ้านเมืองที่สามารถแลกเปลี่ยนความคิดเห็นได้ดีเกินหญิงทั่วไป สร้างความประทับใจให้กับคัซซาร์ไม่น้อย ไม่รวมถึงพระสิริโฉมที่งดงามทั้งยังพระเนตรสีลูกหว้านั้นเล่าที่จับใจเขาไม่รู้วาย

หากปัญหาและความวุ่นวายอันอยู่เหนือการควบคุมที่มาจากท่านหญิงเอลมินาพระธิดาลูกครึ่งอียิปต์-ฝรั่งเศสของเจ้าชายกากิลอสแห่งกระทรวงกลาโหมที่พระมารดาของเขาออกจะเอ็นดูและหวังไว้ไกลนั้น กลับเป็นสิ่งที่เข้ามาพลิกผันชีวิตของคัซซาร์และครอบครัวให้เปลี่ยนแปลงไปอย่างสิ้นเชิง และไม่เพียงตัวเขาเท่านั้นที่ต้องกับเผชิญความเปลี่ยนแปลงอันยากลำบากครั้งนี้ หากแต่เป็นราชอาณาจักรอียิปต์ทั้งประเทศที่ต้องพานพบกับความเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่นี้ด้วย เมื่อกองกำลังอิสระภายใต้การนำของพันเอกนัสเซอร์และคู่หูร้อยตรีอันวา ซาดัต กำลังวางแผนการใหญ่ หากในความวุ่นวาย การหลบหนีที่แทบเอาชีวิตไม่รอด การสูญเสียที่ไม่อยากรำลึกถึง ความเจ็บปวดที่อยากทอดทิ้งไว้ข้างหลังนั้น “หัวใจ” อันกระด้างชาของคัซซาร์กลับอบอุ่นและถักทอสายใยแห่งรักบางๆขึ้นมายึดโยงเขาไว้กับ “นามอร์” เจ้าตัวเล็กตัวยุ่งที่เข้ามาวุ่นวายกับเขาพร้อมๆไปกับการสืบหาเรื่องราวของธิดาแห่งเอมุน เจ้าหนุ่มน้อยที่เข้ามาทำให้ชีวิตของเขาอบอุ่นและมีความหวังและผูกพันอย่างไม่รู้ตัว

ความรู้สึกเมื่ออ่านจบ ^____^

จากคำนำของผู้เขียนที่กล่าวไว้ว่ามีความประทับใจกับเรื่องราวของประเทศอียิปต์และอยากเขียนถึงประเทศนี้ในรูป
แบบของตัวเองบ้าง ประกอบกับความพยายามอันยาวนานถึงสิบห้าปีในการเขียนนิยายเรื่องนี้ก็ต้องขอชมเชยว่าผู้
เขียนมีความมุมานะอุตสาหะในการสร้างความฝันของตัวเองเป็นที่ยิ่ง และยิ่งต้องชมเชยมากขึ้นเมื่อผู้เขียนไม่ละความพยายามระหว่างทาง นอกจากนั้นการเลือกเนื้อหาในการนำเสนอที่นับว่าสาหัสสากรรจ์ไม่น้อยนั้น เลยส่งผลให้ธิดาแห่งเอมุนเป็นนิยายที่หนาเอามากๆ

ตอนแรกที่เห็นโฆษณาหน้าปกนิยายเรื่องนี้ครั้งแรก บอกตามตรงว่าไม่เก็ทและยังคิดว่าอัมรินทร์ก็ลงมาเล่นนิยายเกี่ยวกับฟาโรห์เกี่ยวกับทะเลทรายอียิปต์กับเขาด้วยหรือนี่ เพราะหน้าปกเล่มแรกนั้นไม่ชวนให้เข้าใจไปอย่างอื่นได้เลย จนเมื่อเห็นตัวเล่มจริงๆในร้านหนังสือและได้อ่านคำโปรยในเล่มที่สองซึ่งหน้าปกเป็นรูปของพระเอกและบรรยายเกี่ยวกับพระเอกเอาไว้จึงค่อยเริ่มรับรู้ว่านี่ไม่ใช่นิยายแบบฟาโรห์ย้อนยุคอย่างที่เข้าใจในตอนแรกก็เลยตัดสินใจซื้อเพราะสนใจเรื่องราวของคัซซาร์

เมื่อลงมืออ่านก็ยิ่งแปลกใจมากขึ้นไปอีกเมื่อผู้เขียนหยิบยกเอาบรรยากาศและประวัติศาสตร์ของประเทศอียิปต์ในช่วงเปลี่ยนแปลงการปกครองมาเล่นและแถมยังนำเสนอได้ดีเสียอีกด้วย นับเป็นความกล้าและท้าทายมากเพราะส่วนใหญ่ไม่ค่อยมีใครกล่าวถึงเรื่องราวของอียิปต์ในช่วงเวลานี้นัก ที่เคยอ่านเจอก็มีเพียงคุณโสภาค สุวรรณที่เขียนถึงเจ้าชายฮัสซาร์พระเอกในเรื่องความลับบนแหลมไซไนที่เลือกประกอบอาชีพตำรวจเลี้ยงชีพภายหลังจากที่ต้องถูกยึดทรัพย์สินและพระเกียรติยศจากการเปลี่ยนแปลงการปกครอง จึงทำให้เราอดนำเอาเรื่องราวของพระเอกสองคนนี้คือพันเอกคัซซาร์และเจ้าชายฮัสซาร์มาร้อยเรียงเข้าด้วยกันไม่ได้ ต้องขอบคุณผู้เขียนจริงๆที่ทำให้ภาพของอียิปต์ในช่วงเวลาดังกล่าวในความทรงจำของเรามีความกระจ่างชัดขึ้นมาก

เนื่องจากเนื้อหาที่ผู้เขียนเลือกมานำเสนอเป็นประเด็นหลักนั้นเกี่ยวข้องกับการเมืองการปกครอง โดยให้สอดรับและร้อยเรียงเข้าด้วยกันกับเรื่องราวของเทพปกรณัมของอียิปต์ จึงนับว่าผู้เขียนต้องมีกลวิธีและความสามารถในการนำเสนอเป็นอย่างมากที่จะทำให้เรื่องราวต่างๆที่ต้องการสื่อสารนั้นยังเป็นที่สนใจของคนอ่านและตรึงคนอ่านให้จมจ่อม
ไปกับเรื่องราวของตัวละครต่างๆที่รังสรรค์ขึ้นมา ซึ่งเราคิดว่าสิ่งสำคัญสิ่งหนึ่งที่เป็นองค์ประกอบสำคัญในการทำ
ให้นิยายเรื่องนี้ไม่ใช่นิยายรักทั่วไปธรรมดาๆ คือสำนวนภาษาและการค้นคว้าหาข้อมูลของผู้เขียน

เราต้องยอมรับว่า "ภัทร์" มีความสามารถในการเขียนบรรยายเชิงพรรณาโวหารได้ดีมากและดูจะเป็นจุดเด่นของภัทร์เลยทีเดียว เพราะนั่นหมายความว่าผู้เขียนสามารถเก็บรายละเอียดต่างๆและบรรยายออกมาได้อย่างละเอียดหมดจด รวมไปถึงชั้นเชิงในวิธีคิด กุศโลบายทางทหารที่ผู้เขียนนำเสนอผ่านตัวละครที่ต้องมาชิงไหวชิงพริบกันระหว่าง
คัซซาร์และพันเอกนัสเซอร์นั้นถือได้ว่าไม่ธรรมดา (ตอนที่อ่านนี้อดนึดถึงภาพยนตร์ฮอลลีวู้ดเรื่อง The Fugitive เอา
ไม่ได้ ถ้าใครได้ชมแล้วคงจะนึกออกว่าเราต้องลุ้นจนแทบหัวใจวายกับเกมแมวจับหนูระหว่างพระเอกแฮริสัน ฟอร์ด
ที่ต้องหนีการจับกุมจากเจ้าหน้าที่ US Marshall ที่แสดงโดยทอมมี่ ลี โจนส์ ว่าลุ้นจนหัวใจจะวายกันแค่ไหน) ตรงจุดนี้จึงทำให้การอ่านในเล่มแรกสนุกเอามากๆ แทบวางไม่ลง

แต่เหตุการณ์ก็กลับพลิกผันจนถึงขั้นทำให้เราหมดสนุกไปเลยก็เมื่อได้อ่านมาถึงเล่มสองในตอนที่ต้องสูญเสียตัว
ละครตัวหนึ่งไปอย่างโหดร้าย เล่นเอาเราถึงกับต้องวางและไม่สามารถอ่านต่อไปด้วยความสนุกสนานอย่างเดิมได้
อย่างที่บอกไว้แล้วว่า Movement ของนิยายเรื่องนี้คือกลุ่มของพระเอกจะต้องหลบหนีการถูกจับกุมจากฝ่ายตรงข้าม
ซึ่งฝ่ายตรงข้ามนั้นก็ไม่ธรรมดาเอาเสียเลย เพราะเป็นบุคคลที่มีตัวตนอยู่จริงในประวัติศาสตร์ของอียิปต์และเป็นถึงคนสำคัญของประเทศด้วย คอนิยายที่เคยชินกับพระเอกเก่งกล้าสามารถ เป็นจอมบงการ มีอำนาจล้นพ้นฟ้าแทบจะ
ปรับตัวปรับใจกับตรงจุดนี้ไม่ค่อยได้ เพราะว่าแม้พระเอกจะเก่งกล้าสามารถมีสติปัญญามากแค่ไหนก็ตามแต่เมื่อตัว
เป็นเพียงคนกลุ่มน้อยที่แทบจะไม่มีสรรพกำลังอะไรเลย แถมยังต้องหนีหัวซุกหัวซุนเอาตัวรอด บางครั้งก็ตัดสินใจ
ผิดพลาดและความผิดพลาดนั้นก็ส่งผลกับทีมของตัวเอง ขนาดคนอ่านแนวพาฝันที่พอจะมีภูมิคุ้มกันมาบ้างอย่างเรายังแทบทำใจไม่ได้ โดยเฉพาะกับการสูญเสียของไนลา

ไม่อยากใช้คำว่าผู้เขียน"ใจดำ" กับตัวละครตัวนี้แต่ก็อดนึกไปไม่ได้ เราเสียใจแทนตัวละครตัวนี้ตรงที่ไม่มีการพูดถึง
เธออย่างระลึกถึงอีกบ้างเลยหลังจากการจากไป โดยเฉพาะจากคนที่เธอรัก คือเราไม่เห็นด้วยที่ผู้เขียนจะจบตัวละครไนลาแบบนั้นเพื่อให้เรื่องเดินหน้าต่อไป และทำเสมือนประหนึ่งว่าไม่เคยมีอะไรเคยเกิดขึ้น แม้ว่าในตอนท้ายโอทัสจะเอาคืนกับคนที่กระทำกับไนลาได้อย่างเจ็บแสบแค่ไหนก็ตาม หรือผู้เขียนจะให้เหตุผลว่ามันเป็นเรื่องของความเสียสละเรื่องความจงรักภักดีก็ตาม ก็ยังไม่ทำให้เราเกิดความรู้สึกอยากให้อภัยผู้เขียนเลยจริงๆค่ะ บอกตามตรงว่าโกรธผู้เขียนมากตรงจุดนี้

นอกจากนั้นความที่ตอนแรกโปรยว่าพระเอกเป็นคนเก่งกล้าสามารถแต่พอเอาเข้าจริงพระเอกก็เก่งคนเดียวไม่ได้ เราเข้าใจว่าผู้เขียนต้องการจะสื่อถึงเรื่องของการทำงานเป็นทีมเพราะพระเอกเรื่องนี้เอาแต่งานท่าเดียว และมีความมั่นใจในตัวเองมาตลอดเพราะเคยพิสูจน์ผลงานของตัวเองไว้กับชาติมหาอำนาจมาแล้ว แต่เมื่อสถานการณ์เปลี่ยน องค์ประกอบต่างๆ ที่สนับสนุนการทำงานของตัวเองเปลี่ยนไป พระเอกก็ต้องเกิดการเรียนรู้ในการที่จะยอมรับผู้คนรอบข้าง ยอมรับความปรารถนาดีของผู้คนรอบข้างมากขึ้น จากจุดนี้มันเลยทำให้พระเอกของเรื่องต้องกลายเป็นผู้แพ้ ที่จริงต้องบอกว่าแพ้ตั้งแต่จุดเริ่มต้นแล้ว ก็แปลกดีนานๆทีจะได้อ่านเรื่องราวของพระเอกที่ไม่ได้เป็นผู้ชนะบ้าง ก็
พระเอกจะชนะได้อย่างไรในเมื่อคู่ต่อสู้เป็นถึงประธานาธิบดีของประเทศอียิปต์ที่ต่อมากลายเป็นวีระบุรุษของชาติอีกต่างหาก

ในการเขียนถึงบุคคลที่มีตัวตนจริงในประวัติศาสตร์เราคิดว่าเป็นการเขียนที่ค่อนข้างเสี่ยง เพราะเราไม่ได้สัมผัสหรือ
รู้จักกับเขาแบบ face to face ที่จะทำให้มีข้อมูลที่แท้จริงของเขามาเขียนโดยไม่ผิดเพี้ยน ดังนั้นการที่ผู้เขียนนำเสนอและวางภาพพันเอกนัสเซอร์และร้อยตรีอันวา ซาดัต ซึ่งต่อมาได้ขึ้นครองอำนาจเป็นประธานาธิบดีของอียิปต์ไว้ในเชิงเป็นฝ่ายอธรรมนั้น ก็เหมือนเป็นการปรักปรำท่านผู้นำทั้งสองอยู่กลายๆ ผู้เขียนน่าจะทำเอกสารอ้างอิงเอาไว้ท้ายเล่ม เพื่อให้ผู้อ่านได้ไปค้นคว้าเพิ่มเติม คือเราไม่รู้ว่าผู้เขียนได้ข้อมูลด้านใดจึงทำให้ตัดสินใจที่จะวางคนทั้งสองคนนี้ไว้ในฝ่ายตรงข้ามกับฝ่ายพระเอกซึ่งแน่นอนว่าย่อมเป็นตัวแทนของฝ่ายธรรมะ ตรงนี้ผู้เขียนน่าจะให้ความเป็นธรรมกับพวกเขาด้วยการใส่ที่มาของข้อมูลที่ผู้เขียนใช้ประกอบการเขียนเอาไว้ด้วย แต่เสียดายว่าเราไม่เห็นรายชื่อของเอกสารอ้างอิงที่ผู้เขียนใช้แนบไว้ในเล่มเลย

ในแง่ของความเป็นนิยายรักต้องบอกว่ามีค่อนข้างน้อยถึงน้อยมาก เพราะผู้เขียนเน้นไปที่เรื่องของการเมืองเสียเป็น
หลักใหญ่ แถมยังมีตัวละครหญิงแบบเอลมินาเพิ่มเข้ามาแย่งชิงพื้นที่ของนางเอกไปเสียอีกมาก (เรารู้สึกคุ้นมากกับตัวละครตัวนี้ว่าเหมือนกับใครคนหนึ่งที่เราเคยอ่านเจอในบทสัมภาษณ์ในนิตยสารผู้หญิงบ้านเราเมื่อนานมาแล้วซึ่งเป็นคนที่ได้รับ effect จากเหตุการณ์นี้ของอียิปต์นี่ล่ะแต่นึกไม่ออกว่าเป็นใครและอ่านจากนิตยสารอะไร) การเข้ามาของนางเอกค่อนข้างลึกลับและผู้เขียนเปิดประเด็นเอาไว้บางๆเท่านั้น ไม่รู้สิเราอ่านแล้วให้มีคำถามเกี่ยวกับประเด็นของนางเอกหลายอย่างแต่ก็จะพยายามไม่เอามาเป็นประเด็นตรงนี้นักเพราะคิดว่าผู้เขียนเองก็พยายามที่จะปิดคำถามเหล่านี้เอาไว้แล้วเพียงแต่มันยังไม่ค่อยชัดเจนนักต้องอาศัยการประมวลความของคนอ่านกันเอาเอง

เราเสียดายว่าผู้เขียนเขียนถึงความสัมพันธ์ของพระเอกนางเอกเอาไว้น้อยมาก น่าจะเพิ่มบทบาทของสองคนนี้ให้มากกว่านี้ เพื่อลดดีกรีโทนการเมืองการปกครองของเรื่องลงและทำให้นิยายเรื่องนี้มีความเป็น "นิยายรัก" มากขึ้น
นอกจากนั้นมันจะยังช่วยส่งเสริมให้สิ่งที่พระเอกและนางเอกกระทำและได้รับในช่วงท้ายของเรื่องดูสมจริงและสมจังอันจะทำให้คนอ่าน "อิน" ไปด้วย ซึ่งสำหรับเราแล้ว ต้องบอกว่าเรายังไม่ค่อย "อิน" ด้วยนัก

อย่างไรก็ตามแม้ธิดาแห่งเอมุนจะมีอะไรบางอย่างที่ไม่ถูกอกถูกใจเราไปบ้าง แต่ก็ต้องยอมรับและนับถือว่า นี่เป็นอีกหนึ่งผลงานที่น่าสนับสนุนสำหรับนักเขียนใหม่ท่านนี้ ที่เลือกเปิดตัวผลงานแรกของตัวเองโดยไม่ตามกระแส ตบจูบ แก้แค้น และเต็มไปด้วยเซ็กส์ซีน และยังทำได้ดีในแง่ของสำนวนภาษา (แม้บางทีจะจับได้ว่าผู้เขียนได้รับอิทธิพลด้านภาษามาจากคุณหญิงทมยันตีอยู่พอสมควรก็ตาม) และการนำเสนอข้อมูลที่ได้ศึกษาค้นคว้ามาอย่างเต็มที่ ก็อยากให้ช่วยกันสนับสนุนหน่อยนะคะ กัดฟันจ่ายหน่อยค่ะเพราะราคาหนังสือชุดนี้แพงเหลือใจ

เขียนยาวมากกก อ่านแล้วยังเหนื่อยแทนเลย ขอบคุณสำหรับ comment ดีๆ อีกเรื่องค่ะ

***ใต้ปีกเสน่หา ของ bigger***

เพราะความที่ต้องดิ้นรนเลี้ยงดูตัวเองและมารดาชาวต่างชาติที่ถูกไล่ออกมาจากบ้านของสามีขณะที่กำลังตั้งท้องเขานั้น ทำให้เขมวันต์พาตัวเองเข้าสู่เส้นทางมาเฟียเพื่อความอยู่รอดและมันก็หล่อหลอมให้เขากลายเป็นคนเหี้ยมเกรียมได้เท่าที่ต้องการหากมันจะทำให้เขาปลอดภัย

สิ่งเดียวที่ทำให้เขายังคงมีรอยยิ้มประดับใบหน้าก็คือ รอยยิ้มสดใสและดวงตาใสแจ๋วของดาริกาเด็กหญิงวัยเจ็ดขวบ ที่เขาถูกเพื่อนสนิทของหลานชายนำมาฝากให้ช่วยเลี้ยงและดูแล ภายใต้สถานะที่เขาต้องกลายเป็นคุณปู่ทั้งที่ทั้งที่ยังหนุ่มแน่นเขมวันต์จำกัดชีวิตของดาริกาให้อยู่แต่ภายใน
รั้วของบ้านและคาสิโนที่เขาเป็นเจ้าของ เธอร่ำเรียนโดยเขาจัดหาครูมาสอนให้และฝึกฝนให้เธอกลายเป็นเจ้ามือไฮโลฝีมือคนหนึ่งของบ่อน

หากสิ่งที่หนึ่งที่เปลี่ยนไปของสองปู่หลานก็คือความเย็นชาและห่างเหินระหว่างกันนับจากวันที่ดาริกาเริ่มเติบโตเป็นสาวน้อยอายุสิบห้า ซึ่งเป็นครั้งแรกที่เขมวันต์ค้นพบความจริงอันน่าตกใจว่าเขาไม่ได้มีสายตาแบบเดิมเพื่อใช้มองเด็กสาวในความอุปการะอีกต่อไป เขาจึงสร้างบ้านอีกหลัง
ที่อยู่ใกล้กันเพื่อให้สาวน้อยพักอาศัยเพียงลำพัง ซึ่งเขาไม่รู้ว่ามันได้สร้างรอยเจ็บช้ำให้กับดาริกามากเพียงไร นับแต่นั้นเธอจึงตั้งป้อมเป็นปฏิปักษ์กับเขา

และวันนี้.....เป็นวันที่เธอเดินเข้ามาหาเขาเพื่อบอกว่าต้องการออกไปจากบ้านของเขาและออกไปจากชีวิตของเขา ซึ่งไม่มีวันที่เขาจะยอมปล่อยเธอไปเด็ดขาด

^_______^

นิยายเรื่องใหม่ล่าสุดของ bigger เรื่องนี้นับว่าสนุนสนาน hot เอาการเลยค่ะ เรียกได้ว่า ต้องอ่านไปเช็ดเลือดกำเดากันไปทีเดียว เพราะผู้เขียนยิงบทพิศวาสบาดจิตกันชนิดไม่เกรงใจคนอ่านเลย เล่นเอางานนี้แค่เพียงพัดลมก็คงจะเอาไม่อยู่ อิ อิ

นางเอกเรียกพระเอกว่าปู่อันเกิดมาจากความสัมพันธ์ระหว่างเครือญาติห่างๆที่ไม่ค่อยชัดเจนนัก สำหรับเราตรงที่ว่าหลานของพระเอกนั้นผู้เขียนไม่ได้บอกชัดเจนว่าเป็นหลานสายไหนอย่างไร จึงมาเกี่ยวพันทำให้นางเอกต้องเรียกพระเอกว่าปู่ หรือเราอ่านไม่ละเอียดก็ไม่รู้นะ แต่เราคิดว่าเรายังเรียงญาติตรงนี้ได้ไม่ค่อยชัดเจน

พระเอกของเรื่องจัดเป็นชายในฝันของสาวๆนักอ่านเลยทีเดียวค่ะ เพราะนอกจากจะแก่ได้ใจ พระเอกน่าจะอายุราวๆสามสิบเก้าปี เป็นเจ้าพ่อ หล่อ ร่ำรวย เก่งกล้า สามารถ เหี้ยมโหดก็ได้ เรียกว่าเพียบพร้อมและครบถ้วนคุณสมบัติของพระเอก

ส่วนนางเอกนั้นก็กำลังละอ่อนได้ที่นางเอกอายุยังไม่ครบยี่สิบปีดีขาดอีกสองเดือน ซึ่งทำให้พระเอกต้องวางแผนและจัดการใช้เวลาสองเดือนนี้ทำให้นางเอกพร้อมเพื่อเป็นภรรยาของเขาให้ได้แผนการต่างๆก็เลยถูกสร้างขึ้น เราชอบตอนที่พอนางเอกรู้แล้วว่าพระเอกคิดและรู้สึกและวางแผนเกี่ยวกับตัวเองไว้อย่างไร นางเอกก็กลายมาเป็นนางเอกในแบบที่เราชอบทันทีเลย อาจเป็นเพราะคนเราพอรู้ใจกันแล้วว่าตรงกัน มันก็คงจะอยากแต่จะทำเรื่องดีๆให้กันก็ได้มั้ง ดังนั้นนางเอกเรื่องนี้จึงหัวไวในสิ่งที่พระเอกสอนเร็ว มั่กๆ แถมพระเอกก็ช่างเรียกร้องสุดๆ จึงไม่แปลกที่เรื่องนี้มันจะร้อน.....ร้อน..........และก็ร้อน ฮ่าๆๆๆ

คนอ่านที่ชอบนิยายที่พระเอกรักนางเอกมาก และนางเอกก็รักพระเอกมากเช่นกัน รับรองจะได้อ่านใต้ปีกเสน่หาด้วยความชื่นมื่นมากแน่นอน

และสำหรับคุณ bigger ทราบมาว่าช่วงที่กำลังเขียนเรื่องนี้ ได้พบเจอกับปัญหาขุ่นเคืองใจบางประการเราก็ขอเอาใจช่วยและเป็นกำลังใจให้นะคะ เพราะแว่วมาว่าจะได้อ่านเรื่องของลูกสาวของพระเอกนางเอกเรื่องนี้ ก็ตั้งตารอคอยอย่างใจจดจ่อเลยค่ะ เพราะดูท่าแล้วคู่ของลูกก็น่าจะลุกเป็นไฟได้ไม่แพ้คู่พ่อแม่อยากอ่านต่อเร็วๆจังเลยค่ะ

ทักทายเพื่อนฝูงหน่อย

คุณโอที่รักช่วงนี้เดี๊ยนนิสัยดีจัดบริษัทเลยต้องส่งไปดัดสัน..... อุ๊ยไม่ใช่ไปอบรมบ่มเพาะนิสัยให้เป็นคนดีศรีสังคมบ่อยขึ้นอีกนิดหน่อยจ้า

คุณเปิ้ลอ่านจนเหนื่อยเลยเหรอ ฮ่าๆๆๆๆ จนเขียนรีวิวก็เหนื่อยเหมือนกัน แต่พอดีเรื่องนี้มันมีประเด็นที่อยากพูดถึงเยอะน่ะจ้ะก็เลยยาวเลยยยย

เมื่อวันเสาร์ไปได้นิยายใหม่มาอีกหลายเล่มคราวนี้ดีใจที่ตัวเองไม่ได้ซื้ออะไรที่นอกเหนือไปจากลิสต์เลยค่ะ เรียกว่าใจแข็งมากขึ้น ตอนนี้ต้องเลือกเฉพาะเล่มที่อยากอ่านจริงๆเท่านั้น เล่มที่อยากได้ไม่เอาแล้วค่ะ เพราะซื้อมาแล้ววางหรือซื้อมาแล้วเปิดได้นิดหน่อยก็วางมีเยอะเหลือเกิน แล้วเดี๋ยวนี้นะคะ แค่อ่านคำโปรยจากเว็บก็ไม่พอแล้ว ต้องไปยืนอ่านที่ร้านก่อน ต้องลองสำนวนลองเนื้อหากันสักหน่อยก่อนแล้วค่อยตัดสินใจ เพราะตั้งแต่ใช้วิธีนี้มาสามารถลดการซื้อหนังสือเล่มที่อาจจะทำให้เสียใจได้มากขึ้น และทำให้มีเงินเหลือไปซื้อแพมเพริส์กับซื้อนมให้หลานได้อีกตั้งเยอะแน่ะค่ะ

เราไม่ชอบเนื้อหาที่ตัวละครด่าทอกันรุนแรง หรือนางเอกด่าพระเอกรุนแรงหยาบคาย หรือพระเอกก็ด่านางเอกหยาบคายเลยค่ะ หรือตัวร้ายตัวอิจฉาด่าทอกันแรงๆก็ไม่เอาเหมือนกัน ไม่รู้สิชีวิตจริงมันก็มีมากแล้วเลยไม่อยากเห็นไม่อยากได้ยินในนิยายอีก

ปลายเดือนนี้งานหนังสือก็จะมีอีกแล้วไม่รู้ว่านักเขียนโปรดๆของเราจะออกงานใหม่ๆอะไรกันอีกหรือเปล่า เพื่อนๆเตรียมลิสต์งานตัวเองกันหรือยังคะ สำหรับเราแล้วยังไม่ค่อยมีอะไรเลยค่ะ เพราะตอนนี้จะตามเฉพาะกับนักเขียนคนที่ชอบเท่านั้น เดี๋ยวจะเอาลิสต์มาโชว์ค่ะ อีกอย่าง
ช่วงต้นเดือนนี้ก็มีหนังสือทะยอยออกกันมาเยอะแล้วเหมือนกัน ซึ่งก็ซื้อไปบ้างแล้วพอสมควร เพราะงั้นงานหนังสือครั้งนี้เราคิดว่าลิสต์ของเราไม่น่าจะเยอะนะ

ส่วนพี่ปุ้ยจะไปงานหนังสือวันไหนนั้นคงต้องรอใหพี่ปุ้ยมาบอกอีกครั้งนะคะ แว่วว่าน่าจะเป็นช่วงปลายเดือนมั้งไม่แน่ใจ เดี๋ยวรอคอนเฟริ์มจากคุณพี่เขาอีกครั้งดีกว่าค่ะ

อันนี้มาดูรายชื่อหนังสือที่อยากได้ช่วงงานหนังหนังสือนะคะ ถ้าออกก่อนก็ซื้อก่อนค่ะ
ไม่รอล่ะ

1. มหัศจรรย์รักล้นใจ/อาทิชา/แจ่มใส
2. ไฟนรี/มอร์นิ่งกลอรี่/มันดี
3. หลงเงานาง 1-2/มากกว่ารัก/แจ่มใส
4. เงาซ่อนใจ/ติญญา/1168
5. เมียจำเลย/ธุวดารา/พิมพ์คำ
6. รางรักพรางใจ/ชมบุหลัน/ไลท์ออฟเลิฟ
7. กลรักกับดักกามเทพ/ไอสวรรยา/ทัช
8. ร่ายรักตุลาการ/ชลินทรา/ทัช
9. วิวาห์ท้ารัก/ณัฐยมล/simply
10. ซาตานลวงใจ/รัตติกาลสีน้ำเงิน/ทัช
11. อาญารักซาตาน/ณัฏฐวิตตรา/วีนัส พลัส
12. ทาสรักจำเลยใจ/เทียนธีรา/ทัช
13. อุ่นรักฉบับอนุบาล/ชมบุหลัน/1168
14. เพียงเธอ/ชญาน์พิมพ์/อินเลิฟ
15. เพลิงมธุรส/bigger/ivy
16. หวานใจเจ้าเสน่ห์/โรสิตา/ดอกหญ้า
17. ฝากรักเคียงใจ/เรซิน/ไฟน์บุ๊ค
18. ฤๅฟ้ามิอาจกั้น/ธุวดารา/อรุณ
19. ลูกปัดเสน่หา/วรรณวรรธ์/ณ บ้าน
20. เพลิงสีน้ำผึ้ง/เฌอ/ไฟน์บุ๊ค

และของนักเขียนต่อไปนี้ถ้ามีออกผลงานใหม่ตั้งใจซื้อทุกเล่มเพราะนี่เป็นรายชื่อนักเขียนคนโปรด อิ อิ

1168
พิณณ์อวี...ติญญา...ปัณณพรซิน

ไฟน์บุ๊ค
เฌอ...ชิชา...เรซิน

มันดี
แอลลี่...มอร์นิ่งกลอรี่...มณชยาภา...อรดี

ฟิสิกส์เซ็นเตอร์
รอมแพง.....Zou Jia

แจ่มใส
คีตภา....พิมลพัทธ์...เพชรไพลิน....ปราณธร...สิรินดา....tin-tin.....อุรัสยา.....ภิญญดา...O-HO

สถาพร
ร่มแก้ว...ปิ่นปินัทธ์...ธุวดารา...อิสย่าห์

อักษรศาสตร์
Pream...อุมาริการ์...ออสมา

Light of Love
เพฑูรย์

กรีนด์มายด์
พิมมาตา...นวลนิล

ดอกหญ้า
โรสิตา...T-rex

มายโรส
ญดา

อินเลิฟ
กลีบลำดวน...ชญาพิมพ์...สาริศา/เพาพะงา...ธีรตี...วารุณ

Ivy
บุษบาฮาวาย...bigger...พิมพ์พลอย

อรุณ
เอื้องอลิน...วินนา

Spring
กันทรากร...Robinhood

ณ บ้านวรรณกรรม/ยาหยียาใจ
รัศมีจันทร์/เพียรใจ...จันทร์ประดิษฐ์...ฬีฬา...วรรณวรรธน์

Cool Cat
หัทยาวดี...พิมพ์สุรางค์

Touch/Be mine
วัฒนานันท์...Nefertiti...พรรษ

Queen
รุ้งพันดาว

Simply
รพัด

ที่เหลือนอกจากนี้พิจารณาผลงานเป็นเล่มๆไปค่ะเพราะบางคนบางเล่มสนุกบางเล่มไม่สนุก ค่อยๆเลือกดีกว่า ลิสต์นี้ยืดหยุ่นได้อยู่แล้ว อิ อิ

ส่วนรายชื่อหนังสือในงาน คิดว่าใกล้ๆงานก็คงจะทะยอยกันออกมาอีก มหกรรมละลายทรัพย์แห่งชาติทั้งทีก็คงต้องทุ่มกันหน่อยค่ะ ฮ่าๆๆๆ

พอดีเพิ่งซื้อพระจันทร์เร้นฟ้าของวิรัตต์ยามาค่ะ คนเขียนเขียนไว้ในคำนำว่าเธอประทับใจผู้หญิงคนหนึ่งที่เคยติดเหล้าและกลัวความสกปรก และอาการเหล่านี้ดีขึ้นจากการใช้ศิลปะบำบัด เราจำได้ว่าทั้งผู้เขียนคนนั้นและครูสอนศิลปะเคยมาออกรายการสุริวิภา ผู้เขียนเฉลยชื่อคุณครูมอสมาแล้ว แต่เราลืมชื่อของคุณผู้หญิงค่ะ มีใครจำได้มั๊ยคะ นี่เราก็พยายามนึกอยู่ตั้งนานแน่ะค่ะ เพราะนึกภาพท่าทาง
ของเธอได้ลางๆ จำได้ว่าช่วงนั้นเธอให้สัมภาษณ์ลงนิตยสารหลายเล่มอยู่เหมือนกัน

ไม่ได้เข้ามาร่วมวงสนทนาด้วยตั้งนานครับ..คิดถึง

ทักทายทุกคนครับ มัวแต่มุงานในวิทยาลัย แต่ก็แอบแวบเข้ามาสอดส่องเหมือนกันเลยพอรู้ว่าพี่ปุ้ยยังคงติดfacebookอยู่เหมือนเดิม

ตอนนี้กำลังเก็บพรายปรารถนาอ่านได้ 12 ตอนแล้วสนุกเชียว แต่นึกไม่ออกจริงๆว่านิมจะรักกี้ได้อย่างไร แต่แอบเดาว่าแฟนของเด่นภูมิ ชื่ออะไรไม่รู้จำไม่ได้น่าจะเป็นฆาตกร..ชิมิ

แม๋..เด๋วนี้พี่จุลจันทร์..เอ้ย..พี่ดุจจันทร์เข้ามารีวิวหนังสือถี่ยิบนะครับ..แสดงว่าพักนี้เริ่มมีเวลาอ่านหนังสือแล้วแน่ๆ ช่วงนี้ฝนตกบ่อย..ดูแลสุขภาพกันด้วยนะครับ..ขอจบการสนทนาแค่นี้ก่อน..บายครับ

หวัดดีจ้า น้องถามวัต

ไม่ได้มาเฉลยนะจ๊า ว่าใครคือฆาตกร แต่ถ้าเดาง่ายขนาดนั้น รับรองมะใช่สไตล์ กิ่งฉัตร แน่ๆ .. อิอิ

้น้องใจตรงกะพี่เลยค่ะ ตอนนี้พี่งัดเรื่องเก่าๆ ของพี่ปุ้ยมาอ่านระหว่างรอเรื่องใหม่ๆ เมื่อคืนถึงคิว พรายปรารถนา พอดี ...

จริงๆ ก็งงนะคะ ว่าชายหนุ่มเพอร์เฟคอย่างนิมมาน มาชอบกี้ได้ยังไง เพราะบุคลิกเมียเก่า คนละเรื่องเดียวกะกี้เลย ..แถมรักเมียม้ากกกมากซะขนาดนั้น ทำไมเปลี่ยนรสนิยมได้เร็วจริง ..แค่ 2 ปีเอง..

แต่ส่วนกี้ชอบนิมมานได้งัย อันนี้ไม่ยาก เพราะถ้าพี่เป็นกี้้ พี่ก็ปิ๊ง ปิ๊ง ปิ๊งคุณนิมเหมียนกานนนน...คริ คริ

รายชื่อหนังสือเฟิงทำเรื่อยๆค่ะ เหลือแต่พวกของสนพ.ใหญ่ๆอย่างบลิส/เพิร์ล/แจ่มใสนี่แหล่ะที่ต้องรอเขาโฆษณาออกมาว่าจะหมดไปกี่บาท

เมื่อสัปดาห์ที่ผ่านมา ไม่สบายป่วยอยู่บ้าน3วัน สงสัยว่าจะเป็นไข้หวัดใหญ่ เพราะหมอยืนยันว่าไม่ได้เป็น2009แน่ๆ(ฮา) เพิ่งได้หยิบไฮโซติดเกาะมาอ่าน พออ่านภาคแรกจบแล้วก็รู้สึกโกรธตัวเองเป็นอันมาก เพราะมีแต่ภาคแรกกับภาค3 ภาค2ตอนไปที่งานหนังสือเด็กมันหมด แล้วคนขายยุให้ซื้อมาแค่นั้นก่อน

ตอนแรกก็ไม่คิดว่าจะได้หยิบมาอ่านในช่วงนี้ด้วย ก็กะว่าจะรอให้ถึงงานหนังสือแล้วค่อยซื้อภาค2มาอ่านพร้อมกันในทีเดียว วันนี้เลยว่าจะแว่บวิ่งไปเดอะมอลล์ซื้อภาค2ซะให้มันหายคาใจ

ดูลิสต์คุณหน่อยแล้ว มีนักเขียนใหม่ๆ หลายคนเลยนะคะ
ส่วนตัวเองเขียนคร่าวๆ ไว้ คาดว่าอาทิตย์หน้าคงมีเพิ่มอีกตรึม ที่แน่ๆ ก็ดวงตะวัน 2 เล่มแล้ว ได้แต่หวังว่าจะบาดเจ็บน้อยกว่าต้นปี หุหุ

ด้วยความบ้า ได้ไฮโซติดเกาะภาค2มาไว้ในมือแล้วXD

พี่ดุจคะ เห็นในบอร์ดฟิสิกส์เซ็นเตอร์บอกว่าคุณรอมแพงป่วยน่ะค่ะ แล้วรายชื่อหนังสือที่เขาว่าจะออกเดือนนี้ ก็ไม่มีของคุณรอมแพง สงสัยงวดนะจะไม่ได้ออกมั้งคะ

สมองกลับ จะพิมพ์งวดนี้กลายเป็นงวดนะ- -"

2 ปีที่ไหน...เอ่อ...2 ปีอะไรครับ

9 ปีไม่ใช่หรือ ระหว่างที่พระเอกกว่าจะเจอนางเอกน่ะ

เมื่อกี๊แอบแวบดูในyoutube..5 ลิ้งก็เหลือทน ขี้เกียจดู เป็นหนังสือ..น่าอ่านกว่าแยะ

***

แสดงว่าพี่ดุจจันทร์ก็ให้โอกาสกับนักเขียนรุ่นใหม่ซีครับ เลยพยายามรีวิวหนังสือของนักเขียนหน้าใหม่ในขณะนี้ ใช่ไหมครับพี่เฟิง

แล้วว่าแต่เจ้าของบ้านไปสุ้มทำอะไรที่ไหนหนา..สงสัยๆ เสียดายไม่ได้ติดตามนิตยสาร หรือมักกะสีนที่รายการยกสยามบอกว่าคนสมัยก่อนเรียกเช่นนั้น ไม่เช่นนั้นจะได้ทราบก่อนว่า...ทำไมเรื่อง"รุ่งอรุณ"จึงทำให้พี่ปุ้ยน้ำตาไหลพรากๆได้...?

สุดท้าย ผมขอให้ทุกๆคนโชคดี และมีความสุขกับการเตรียมตัวกระเป๋าฉีกกับมหกรรมละลายทรัพย์ในงานหนังสือนะครับ จริงๆสิ่งที่มีประโยชน์อย่างหนังสือก็ควรยอมกระเป๋าฉีกบ้างนะครับ

***

ปล. ว่าจะสุดท้ายก็นึกอะไรขึ้นมาได้ มีคนฝากถามมาว่า ...ถ้าพูดถึง "ต้นรัก" และ "แสงจันทร์" โดยที่ไม่นำมารวมกัน พี่ๆจะนึกถึงอะไร ถ้าคำนั้นจะเป็นชื่อของนวนิยายสักเรื่องหนึ่ง...?

ฮิฮิ...ทักคนผิด แทนที่จะทักพี่เปิ้ล..กลับทักพี่เฟิง...ทักทายพี่เฟิงด้วยครับ!

แวะมาขอบคุณคุณดุจจันทร์ที่ให้เกียรติรีวิวงานเสียละเอียดยิบ และที่จะลืมไม่ได้คือคุณกิ่งฉัตรเจ้าของบล็อคค่ะ ^^

พี่กุ้ง(ขออนุญาตอ้างอิงบุคคลนะคะ^^v) เป็นคนให้ลิงค์นี้กับปาล์มมาค่ะ อ่านแล้วยิ้มแก้มปริ ตัวลอยฟิ้ววว ที่มีการเอ่ยถึงผลงานของปาล์มด้วย

คุณดุจจันทร์อ่านงานได้ดีจริงๆ ค่ะ และขอคารวะสำหรับคำวิจารณ์ที่มีประโยชน์สำหรับคนเพิ่งเริ่มหัดเขียนหนังสือคนนี้

ทุกคำติชม สัญญาว่าปาล์มจะเอากลับไปพัฒนางานชิ้นต่อไปให้ดียิ่งขึ้นไปอีก และขอขอบคุณที่ให้โอกาส เลือกหยิบหนังสือเรื่องธิดาแห่งเอมุนขึ้นมาอ่านนะคะ






ปล.จะพยายามอย่างยิ่งในการควานหากลูโคส ฟรุกโตส กาแลคโตส มาใส่ในงานชิ้นต่อไปให้มากขึ้นให้ได้ค่ะ ^^

สวัสดีค่ะ คุณกิ่งฉัตร
ดิฉันเป็นคนฟิลิปปินส์ ชอบอ่านนวนิยายของคุณมาก อยากถามว่า ตอนนี้มีหนังสือเรื่องของ ทินกร น้องคนเล็กของดุจจันทร์หรือยังค่ะ ขอบคุณมาก

ก่อนอื่น ขออนุญาตพี่ปุ้ย เจ้าของบล็อคนะคะ ที่ถือวิสาสะมาคุยเรื่องตัวเอง

ขอบคุณที่สอง ขอบคุณคุณดุจจันทร์ค่ะ ที่สนับสนุนผลงานของวิรัตต์ยา ^___^ (รอการสับอยู่นะคะ ฮ่าๆ แบบว่า เรื่องมันเครียดจนคนเขียนก็เครียดอยู่ อิอิ)

สำหรับคุณพี่ผู้หญิงที่ครูมอสเข้าไปดูแลและวิรัตต์ยาก็เคยสัมภาษณ์เธอ คือ คุณสุชาดา สมอัศวชัย เจ้าของบริษัท โพสต์ บางกอก ค่ะ

ตอนที่ไปสัมภาษณ์นั้นเป็นตอนที่เธอดีขึ้นจากอาการดังกล่าวมากแล้วค่ะ แล้วเธอก็ยังใจดีมอบภาพวาดฝีมือของเธอให้กับวิรัตต์ยามาด้วย ยังใส่กรอบแขวนไว้ที่บ้านอยู่เลย

และการไปสัมภาษณ์เธอ ก็เป็นครั้งหนึ่งที่วิรัตต์ยารู้สึกสนุก ตื่นเต้น แล้วก็ได้รับแรงบันดาลใจดีๆ กลับมามากมาย ขนาดกลับถึงออฟฟิศ ก็ไปขอหน้าเพิ่มจาก บ.ก. เลยทีเดียว (ฮ่าๆ โดนแซวว่า โดนพี่สุกล่อมมาเหรอ) เพราะอยากถ่ายทอดเรื่องของพี่สุในหลายๆ แง่มุมน่ะค่ะ

จากแรงบันดาลใจดังกล่าว ก็เลยนึกอยากลองเขียนเกี่ยวกับศิลปะบำบัดดูน่ะค่ะ อยากลองเป็นอีกหนึ่งหนทางเล็กๆ ที่จะนำเสนอเรื่องศิลปะบำบัดออกไปให้ทุกคนรู้จักมากขึ้น เพราะค่อนข้างมั่นใจว่าเป็นอีกหนึ่งศาสตร์ที่ช่วยทำให้สภาพจิตใจของคนเราดีขึ้นได้

วิรัตต์ยา ค่ะ

เมื่อครู่นี้ตามเก็บ"พรายปรารถนา"เป็นที่เรียบร้อยแล้วครับ ยังหลากใจไม่หายว่ามันกลายเป็นเช่นนี้ได้อย่างไร แต่..."นวนิยายกิ่งฉัตร"เป็นไปได้เสมอ ไม่ว่าจะกรณีใดก็ตาม เรื่องราวมันสลับซับซ้อน อิรุงตุงนังเสียต้องกุมขมับ แต่อย่างไรก็ตามเกล้ากระผมก็"สำเร็จโทษ"กับพรายปรารถนาตามที่ได้มุ่งมาดปรารถนาแล้วล่ะ ฮิฮิ เมื่อสมใจแล้วก็คงต้องพักสักพักก่อน พอให้เลือนกับความทรงจำของนวนิยายเรื่องเก่า...ตามสูตร

คุณอะไรนะ...ที่คอมเมนท์มาคนสุดท้าย...ต้องเข้าใจว่าผมมีปัญหาทางการมองเห็น และขี้เกียจก๊อปชื่อคุณอีกเพราะต้องใช้เวลามาก บอกว่า ทินกรจะคลอดตอนไหนน่ะ ก็ขอตอบว่า ณ ขณะนี้ทินกรพระเอกของรุ่งอรุณนั้นกำลังโลดแล่นอยู่ในมักกะสีนสกุลไทยอยู่ครับ (บทที่ 22 แล้วล่ะ) ใกล้เอาวสานแล้วด้วย แต่...งงเป็นบ้าเลย เพราะอะไร? ไม่ต้องสงสัยเลยว่า ก็ตั้งแต่บทที่ 1 น่ะ ผมไม่ได้อ่านไงล่ะ พอดีว่างวดนี้แม่ของผมเกิดนึกยังไงมิทราบ คว้าสกุลไทยมาอ่าน พลิกไปมา ทำตาโตเท่าไข่...ไข่...ห่าน (เว่อ) บอกว่า เจอบทสัมภาษณ์ของคุณป้ากฤษณา เขาพูดถึงเรื่องจันทร์ยาตรา ผมก็ว่าน่าสนใจ จากนั้นแม่ก็อ่านให้ผมฟัง (โคตรยาวเลยล่ะบทความอะไรก็ไม่รู้) จะจบอยู่แล้ว ผมนึกขึ้นได้ "รุ่งอรุณ"ลงในสกุลไทยนี่หว่า ไม่ได้การณ์ บอกแม่ทันทีเมื่ออ่านบทสัมภาษณ์จบ ...ช่วยอ่าน"รุ่งอรุณ"ให้ฟังด้วย... แม่ก็อ่านให้ฟัง แต่มืนนนนนนนนนนนนนน ม้ากมาก ส่วน"รุ่งอรุณ"จะรวมเล่มตอนไหน ให้เจ้าตัวออกมาพูดดีกว่า แต่ก็อย่างที่พี่ปุ้ยได้คุยในบล็อกก่อนหรือบล็อกนี้ไม่แน่ใจ ก็เห็นว่า...เมษาหน้านี่จึงจะคลอดเป็นเล่มไม่หนามาก... ซึ่งน้อยครั้งที่พี่เราถึงจะเขียน"เรื่องสั้น"

เรื่องต่อไปที่ผมคิดว่าจะตามเก็บ"พี่ปุ้ย"คิดว่าน่าจะเป็น"รอยพรหม"ครับ แต่...เก็บ"คลื่นลวง"ไปก่อนล่วงหน้าแล้วล่ะ แต่คิดว่านอกจากตัวละครแล้วคงไม่มีอะไรเกี่ยวเนื่องกันมากมาย จริงไหมครับพี่ปุ้ย

วันนี้หยิบมนต์จันทราขึ้นมาอ่านอีกรอบ ทำให้คิดถึงงงานพี่ปุ้ยจัง ต้องรออีกกี่งานหนังสือคะ พี่ปุ้ยขา

คุณเฟิงดีใจที่เห็นว่าอ่านไฮโซติดเกาะแล้วค่ะ หวังว่าคงจะชอบนะคะ

คุณเปิ้ลค่ะตอนนี้ลิสต์งอกมาเรื่อยๆ แต่บางเล่มในลิสต์ก็เริ่มทะยอยวางแผงแล้วเหมือนกัน ก็ซื้อไปเรื่อยๆค่ะ คิดว่ากว่าจะถึงวันงานก็คงจะยืดเข้ายืดออกไม่เกินไปจากนี้

น้องถามวัติพี่ก็ซื้อและอ่านไปเรื่อยๆแหล่ะค่ะ ขอให้มีพล็อตเรื่องถูกใจสำนวนดี พี่ก็ชอบและอ่านได้เสมอไม่ว่าจะเป็นนักเขียนเก่าหรือนักเขียนใหม่ค่ะ

คุณปาล์มดีใจที่เห็นว่าเข้ามาอ่านค่ะ ก็แสดงความเห็นไปตามที่รู้สึกนะคะ ขอบคุณที่เข้าใจและรับฟังค่ะ

คุณวิรัตต์ยาคะเข้ามาเองเลยเหรอคะเนี่ย ขอบคุณสำหรับคำตอบนะคะหายคาใจเลย จำได้ว่าคุณสุชาดาเธอเป็นคนเก่งมากๆคนหนึ่งเลยนะคะไม่รู้ว่าตอนนี้เธอเป็นไงบ้างค่ะ สำหรับความเห็นเกี่ยวกับงานตอนนี้เราถูกกฎเหล็กของเจ๊เจ้าของบ้านห้ามซ่าส์ค่ะ ฮ่าๆๆๆๆ อีกอย่างแก่ขึ้นและก็เห็น
อะไรมากขึ้น ตอนนี้เลยไม่แร้งส์ แล้วค่ะ อ่านหนังสือเอาสนุกอย่างเดียว ชอบก็พูดถึง ไม่ชอบก็ไม่พูดถึง สบายใจกว่าค่ะ แล้วไงจะพยายามลัดคิวให้นะคะ

คุณ piano คะปีหน้าได้อ่านงานใหม่ของพี่ปุ้ยแน่นอนค่ะ อดใจรอกันนิ้ดส์ นะคะ

งานยุ่งแต่ก็อยากเข้ามาพูดถึงนิยายที่ได้อ่านไปช่วงนี้เจอนิยายสนุกๆหลายเรื่องสุดแสนจะมีความสุขเลยค่ะ

***กรงพิศวาสคาสโนว่า ของ อุมาร์ริกา***

หลังจากพลาดหวังจากเหนือฟ้าและถูกเขาตัดความสัมพันธ์งดให้ความช่วยเหลือด้านการเงิน
ทำให้ปรางมณีเริ่มย่ำแย่เพราะธุรกิจอัญมณีของเธอกำลังจะหลุดมือไป ร้อนถึงน่านน้ำน้องชาย
ของเหนือฟ้าต้องยื่นมือเข้ามายุ่งเกี่ยวด้วย ซึ่งเขาไม่ปฏิเสธว่าสายตาและหัวใจของเขานั้นยังคง
เฝ้ามองเธออยู่ตลอดเวลานับตั้งแต่แรกหนุ่ม

เมื่อโชคชะตาชักพาให้ปรางมณีต้องตกเป็นของเขาอย่างไม่ตั้งใจในวันหนึ่ง น่านน้ำจึงพร้อมกระโจน
เข้าสู่การพิชิตหัวใจอันทระนงของเธออีกครั้ง ซึ่งแน่นอนว่ามันไม่ง่ายอย่างที่คิดที่จะทำให้หญิงสาว
ผู้ไม่อ่อนหวาน และอ่อนโยน คนนี้ยินยอมพร้อมใจด้วยง่ายๆ ความอดทนและยอมลงให้เธอจึงดูจะเป็น
วิธีการที่จะทำให้เขาสมหวัง

^______^

กรงพิศวาสคาสโนว่าเป็นเรื่องต่อจากกรงมารค่ะ คราวนี้ตัวร้ายจากเรื่องแรกได้มาเป็นนางเอกในเรื่องนี้
เนื่องจากเล่มแรกเปิดตัวไว้ว่าเป็นคนร้ายๆ ดังนั้นพอภาคต่อมาจะเขียนให้กลายเป็นคนดี เป็นนางเอกนั้น
ผู้เขียนต้องใช้ความพยายามมากหน่อยค่ะ เพื่อที่จะต้องจูงใจคนอ่านให้คล้อยตามให้ได้ ซึ่งนางเอก
ก็ค่อนข้างรักษาความเหวี่ยงของตัวเองได้ไม่เปลี่ยนไปจากเล่มแรกนัก ถือว่าโอเคค่ะ ยังไม่หลุดคาแร็คเตอร์
ของตัวเองไปนัก

ส่วนพระเอกกลับผิดคาดเพราะเป็นคนใจดีทีเดียว และรักนางเอกมากกว่าที่คิด คืออ่านจากเล่มแรกแล้ว
ก็ไม่คิดว่าพระเอกจะมีใจให้นางเอกคนนี้มากจนถึงกับต้องมามีเรื่องราวเป็นของตัวเองน่ะค่ะ
แถมพระเอกยังยอมนางเอกสุดๆ ไปเลย ซึ่งเราคิดว่า เอ.....พระเอกยอมมากไปหรือเปล่านี่
เพราะยัยนางเอก หล่อนช่างเล่นตัวสุดๆเลยค่ะ กว่าจะยอมลงเอยให้กับพระเอก เล่นเอาคนอ่านลุ้น
ปนหมั่นไส้ไปตั้งเยอะ

ด้านความสนุกสนานของการดำเนินเรื่อง เราคิดว่า กรงมาร เดินเรื่องได้สนุกและกระชับมากกว่าค่ะ
ตอนอ่านเล่มนี้จึงอดมีเนือยๆไปบ้างไม่ได้

***หัวใจซ่อนเงา ของ กิ่งทอง***

ดุจลดาต้องพาลูกชายของเพื่อนสนิทผู้จากไปเดินทางมายังเหมืองบุรินทร์
ที่อยู่ภาคใต้เพื่อตามหาพี่ชายหรือลุงของเด็กชายตัวน้อยที่อยู่ในความรับผิดชอบ
ตามคำสั่งเสียสุดท้ายของเพื่อน

หากสิ่งที่ดุจลดาไม่รู้ก็คือตรีภพพี่ชายของเพื่อนเธอนั้นกำลังเป็นที่ต้องการตัว
ของนายหัวบุรินทร์เจาของเหมือง เมื่อเธอแจ้งความประสงค์ว่าต้องการพบเขานั้นจึงกลายเป็นว่า
เธอกำลังเดินเข้าสู่กับดักของนายหัวหนุ่มผู้หยิ่งผยองคนนี้โดยไม่รู้ตัว และสิ่งที่เธอได้รับ
จากเขาก็คือการใช้หนี้ในสิ่งที่ไม่ได้ก่อ หากหนี้นั้นกลับมาเป็นหนี้หัวใจ และร้อยรัด
สายใยอันอ่อนหวานระหว่างเธอและนายหัวหนุ่มทีละนิดโดยไม่รู้ตัว

^______^

ก่อนอื่นขอบอกว่านิยายเรื่องนี้สนุกมาก สนุกเกินความคาดหมาย เพราะเรื่องแรกของ
กิ่งทองนั้นเราคิดว่าแค่พออ่านได้ ยังไม่ถึงกับทำให้ประทับใจมากมายอะไร แต่กับ
เรื่องนี้ยอมรับเลยว่าผิดคาดมาก เพราะมันหวาน.........ได้แบบหวานสุดๆ เลยค่ะ

อารมณ์และโทนของเรื่องคล้ายๆกับนิยายรุ่นเก่า พระเอกพูดจาจ๊ะ จ๋า กับนางเอก
และหวานใส่นางเอกชนิดไม่เกรงใจหน้าอินทร์หน้าพรหมที่ไหนเลยค่ะ ใครที่ชอบ
นิยายที่พระเอกหวานกับนางเอกมากต้องไม่พลาดเด็ดขาด

นางเอกก็น่ารักอ่อนหวาน เกรงและลงให้กับพระเอก แต่ไม่ใช่แบบแหยแฝ่นนะคะ
คือนางเอกจะไม่พยายามทำอะไรที่ขัดใจพระเอกมากกว่า อะไรที่ตามใจกันได้
นางเอกก็ตามใจ แม้จะอยากขัดขืนและต่อต้านบ้าง

พระเอกกวนโอ๊ย!! มากค่ะให้นางเอกไปทำงานในเหมืองแต่พอนางเอกซึ่งมีความรู้ด้าน
การรักษาพยาบาลได้ช่วยเหลือพยาบาลคนเจ็บ พระเอกก็ยอมให้นางเอกสร้างเรือนพยาบาล
ขึ้นมาภายในเหมือง แถมยังหาเหตุเข้ามาให้นางเอกรักษาซะงั้น

ชอบค่ะชอบมากๆกับนิยายเรื่องนี้ อ่านได้แบบรวดเดียวจบไม่ต้องหยุดพักเลยแนะนำนะคะ

***ไฟแค้นแผนรัก ของ ปราณธร***

เมื่อคุณป้าผู้เปรียบเหมือนร่มโพธิ์ร่มไทรเพียงคนเดียวของนีรชาล้มลงจากการถูกทำร้ายร่างกายจนต้องเป็นอัมพาต
ก็ทำให้เธอประจักษ์ความจริงอันโหดร้ายว่านิพาดาพี่สาวบุญธรรมของเธอนั้นแสดงพฤติกรรมต่อเธอเปลี่ยนแปลงไปชนิดที่เรียกว่าจากหน้ามือเป็นหลังมือ

ความจริงมันไม่ใช่เรื่องอะไรที่เขาจะต้องสนใจหรือมาใส่ใจว่าใครจะอยากรังแกรังคัดใครหรือมีเรื่องกับใครเพราะ
อาชีพหมอของเขามีหน้าที่รักษาพยาบาลคนไข้เท่านั้น แต่เพราะอะไรก็ไม่รู้เมื่อนายแพทย์อาชวินแพทย์ใช้ทุนได้ยิน
คำพูดอาฆาตมาดร้ายที่นิพาดามีต่อนีรชาและป้าของเธอนั้น ทำให้เขาต้องจับตาดูเธอเป็นระยะตลอดเวลาที่เธอ
มาเยี่ยมคุณป้าซึ่งเป็นคนไข้ของเขา

แต่กระไรเลยนีรชาช่างเป็นคุณหนูที่ไม่สู้คนเอาเสียเลย ร้อนถึงเขาต้องอดรนทนไม่ได้เผลอเสนอแนะความคิดเห็น
ให้เธอสู้กลับไป ซึ่งเขาไม่รู้เลยว่า นั่นเปรียบเหมือนแสงสว่างที่ส่องเข้ามาในชีวิตอันมืดมนและอ่อนล้าของนีรชา
หมออาดจึงกลายที่พึ่งและที่พักใจของนีรชาไปโดยปริยาย

หากมันไม่ง่ายอย่างนั้นเพราะอาชวินไม่ใช่คนใจดีใจเย็นเหมือนกับอาชีพของเขา เขาช่างต่างไปจากคุณหมอทั่วไป
อย่างสิ้นเชิง นีรชาจึงถูกหมออาดปฏิเสธไม่ให้ความช่วยเหลือแถมยังถูกว่ากลับเอาแบบเจ็บๆ แต่สิ่งที่ทำให้
เขาเปลี่ยนใจและรู้สึกผิดกับนีรชาอย่างรุนแรงนั่นก็คือเหตุการณ์ที่ทำให้นีรชาต้องกลับมาพบกับเขาอีกครั้ง
ในฐานะคนไข้ที่ถูกยิง ..........คราวนี้เขาจะไม่ปล่อยมือและละสายตาไปจากเธออีกแล้ว ใครที่ร้ายกับนีรชาเขาจะ
เอาคืนให้เจ็บแสบกลับอีกไปร้อยเท่า.....เชื่อสิว่าเขาทำได้

^_______^

ก่อนอื่นขอเข้ามากรี๊ดดดดดดดดดด ดังๆให้กับนิยายเรื่องนี้ก่อนนะคะ แบบว่าหลงรักหมออาดสุดๆไปเลยค่ะ
ผู้ชายอะไรก็ไม่รู้ สุดยอดดดดดดดดด หาไม่ได้ง่ายๆเลยนะคะ ทั้งหล่อ หน้าตาดี ฉลาด (ก็เป็นถึงหมอ) รู้ทัน
ตัวร้าย ดักทางและเอาคืนได้แบบช็อตต่อช็อต ไม่ใช่พระเอกกินหญ้าให้ต้องมากังวลกลัดกลุ้ม เป็นพระเอกยอดชายในฝัน ที่สุดแสนจะเท่ จ๊าบบบ โอ๊ย!!!!! ไม่รู้จะสาธยายความนิยมหลงรักพระเอกคนนี้ได้ยังไงดีค่ะ ชอบมั่กๆ

ปราณธรเขียนเรื่องนี้ได้สนุกมากๆเลยค่ะ เปิดเรื่องมาพร้อมกับเปิดตัวคนร้ายมาเลย ซึ่งก็แบบว่าร้ายเอามากๆ
ซึ่งมันทำให้สนุกตรงที่ว่า ก็ในเมื่อร้ายมาซะแบบนี้แล้วทางฟากนางเอกจะรับมือและจัดการอย่างไร มันเป็นการ
ชิงไหวชิงพริบที่ทันกันมากๆ ซึ่งลำพังตัวนางเอกน่ะสู้ยัยตัวร้ายไม่ได้หรอกค่ะ เพราะจิตใจของคนนั้นมันลึกล้ำ
และร้ายกาจเกินกว่าที่จะจินตนาการได้ถึง นางเอกซึ่งอยู่กับครอบครัวและสภาพแวดล้อมที่ดีมาโดยตลอดจึง
ตามไม่ทันและคาดไม่ถึงว่าคนเราจะร้ายกาจต่อกันได้ถึงขนาดนี้ ซึ่งผู้เขียนเขียนบรรยายถึงเรื่องราวเหล่านี้
ได้ดีและเป็นธรรมชาติ ตัวละครทุกตัวมีดีมีเลว มีถูกใจ มีขัดใจ ทำให้เรื่องราวมีสีนสันและมีมิติมากเลยค่ะ

ความรักของพระเอกนางเอกน่ารักมากเลยค่ะ พระเอกมาจากครอบครัวที่ยากจน ต้องทำงานไปด้วยหาเงินเรียนไปด้วย ซึ่งพระเอกก็ทำงานทุกอย่างที่สุจริต เพราะงั้นอาชีพเสริมของพระเอกในเรื่องนี้จึงเป็นอะไรที่ยอดมาก ไม่เหมือนใคร ถึงแม้ว่าฐานะทางบ้านของพระเอกและนางเอกจะต่างกันมากเพราะนางเอกนั้นเป็นถึงลูกคุณหนูแต่พระเอกก็ไม่ยอมก้มหัวให้ใครแม้แต่กับพ่อนางเอก เรียกว่าถึงจะจนแต่ก็หยิ่งในศักดิ์ศรี เราชอบตอนที่พระเอกหยิบสมุดบัญชีขึ้นมาดูและตัดใจเอาเงินมาใช้เพื่อหาทางช่วยนางเอกหลังจากที่ประจักษ์ใจแล้วว่าตัวเองชอบนางเอกเข้าแล้วนั้นประทับใจมากเพราะมันเป็นการแสดงให้เห็นว่าพระเอกรับนางเอกเข้ามาเป็นคนสำคัญในชีวิตของตัวเองเข้าแล้วพระเอกคนที่ทำทุกอย่างเพื่อเก็บเงินสร้างฐานะนั้นถึงกับตัดใจเอาเงินเก็บมาใช้ได้จึงนับว่าไม่เลวเลย

แนะนำและสนับสนุนสุดตัวอีกเรื่องนะคะสำหรับนิยายเล่มนี้ เราชอบมากๆ ชอบสุดๆเลยนะคะ แล้วบอกไว้ก่อนนะคะ
สาวใดที่จะเปิดศึกแย่งตัวหมออาดไปจากเรานั้น คงต้องมาประฝีมือกันหน่อยล่ะค่า ฮ่าๆๆๆๆๆๆ

***พี่เลี้ยงมือใหม่หัวใจผิดคิว ของ พิมพิสุธญ์***

ด้วยเพราะธุรกิจของบิดาย่ำแย่ถึงขั้นต้องเลิกกิจการทำให้พิมพิตราสาวสวยลูกเสี้ยวเยอรมัน-ไทย
จำเป็นต้องหางานทำเพื่อช่วยเหลือบิดา งานที่สาวปริญญาโทนักเรียนนอกอย่างเธอจะทำได้อย่าง
เร็วก็คือถ่ายแบบโฆษณา แต่นั่นก็ยังไม่เป็นที่ถูกใจมารดาของเธอที่อยากให้เธฮได้ทำงานกับรัฐมนตรี
ปราบดาที่ตอนนี้บิดาเลี้ยงของเธอกำลังทำงานเป็นที่ปรึกษาให้อยู่ เพราะความที่อยากปฏิเสธไม่อยาก
ข้องเกี่ยวกับงานของบิดาเลี้ยงทำให้พิมพิตราเรียกเงินเดื อนในการทำงานกับท่านรัฐมนตรีสูงถึง
เดือนละสองแสนบาท โดยคิดว่าเมื่อเขาเห็นเงินเดือนแล้วก็คงจะปฏิเสธเธอไป

แต่สำหรับปราบดาหนุ่มใหญ่พ่อม่ายเมียหย่าลูกติดสองคนนั้นไม่มีทางยอมเสียล่ะ อะไรที่ยากยิ่งทำให้
เขาอยากเอาชนะ และสิ่งหนึ่งที่ซ่อนเร้นอยู่ในใจของเขาก็คือ เขายังรู้สึกประทับใจกับหญิงสาวผู้สวยงาม
อ่อนหวานคนที่ขับรถชนรถของเขาอยู่ไม่วาย

เงินเดือนสองแสนจึงถูกตอบรับหากแต่ภาระหน้าที่ของงานเปลี่ยนไปจากเดิมแทนที่การเข้าร่วมเป็นทีมที่ปรึกษา
ทางการเมืองของเขานั้น กลับกลายเป็นการดูแลลูกชายหญิงของเขา ดูแลงานและค่าใช้จ่ายในบ้าน รวมถึงดูแล
เรื่องส่วนตัวให้กับเขาไป.........อะไรมันก็ไม่น่าจะยากหรอกหากว่างานที่ว่านี้มันน่าจะเป็นงานของคนที่ได้ชื่อ
ว่าเป็นภรรยาของเขามากกว่า แล้วทีนี้พิมพิตราจะตัดสินใจอย่างไรดี

^____^

นิยายเรื่องนี้ตอนที่เห็นคำโปรยโฆษณาครั้งแรกเราก็สนใจทันทีเลยค่ะ เพราะชอบนิยายที่เกี่ยวกับการเมือง
ยิ่งพระเอกทำงานการเมืองด้วยแล้วยิ่งชอบ แถมเรื่องนี้ยังมี option พิเศษเข้าไปอีกว่า พระเอกแก่ (ที่จริง
ก็ไม่แก่เท่าไรนะคะแค่สามสิบเก้าเองแก่ตรงไหนเนี่ย..ไม่เข้าใจ) เสริมด้วยพระเอกเป็นพ่อม่ายมีลูกติด
เข้าทางสุดๆ แล้วมีหรือจะพลาด

พอได้ลงมืออ่านก็ยิ่งชอบเข้าไปอีกเพราะโทนของเรื่องนี้เย็นๆ เรียบๆ สบายใจ เนื่องจากที่ว่ามานั้นเป็นบุคลิก
ของนางเอกค่ะ นางเอกเรื่องนี้นอกจากจะสวย อายุน้อยกว่าพระเอกสิบสี่ปีแล้ว (นางเอกอายุยี่สิบห้า) นางเอกยัง
เป็นคนที่ใจเย็น ใจดี เข้าอกเข้าใจคนอื่น อดทนอดกลั้น รู้ว่าอะไรควรไม่ควร ที่สำคัญนางเอกเป็นแม่บ้านแม่เรือน
ที่ดูแลสมาชิกภายในครอบครัวดีมาก เป็นผู้ดีว่างั้นเถอะ แถมยังเอาอกเอาใจพระเอกสุดๆไปเลย แล้วอย่างนี้
พระเอกจะไปไหนรอด นอกจากต้องวางแผนรวบรัดให้นางเอกตกร่องปล่องชิ้นกับตัวเองโดยเร็ว

แต่ขอโทษทีเห็นนางเอกเรียบๆเย็นๆอย่างนี้เธอก็มีวิธีเอาคืนพระเอกเหมือนกัน เล่นเอาพระเอกแทบจะลงแดงตาย
กว่าจะได้นางเอกมาเป็นแม่ศรีเรือน น่ารักมากค่ะ

อยากให้อ่านกันนะคะสำหรับนิยายที่เรียกได้ว่าอ่านแล้วยกระดับจิตใจ อ่านแล้วสัมผัสได้ถึงความนุ่มนวล อ่อนหวาน
เบาและสบายใจ ดีๆแบบนิยายเล่มนี้ค่ะ

ช่วงนี้อ่านนิยายที่มีเด็กๆเข้ามาเป็นตัวเดินเรื่องหรือมีส่วนร่วมในเรื่องติดต่อกันหลายเล่มก็จะขอเกาะกระแสอ่านต่อไปอีก ที่อยู่ในมือตอนนี้คือเรื่องโซ่รักโซ่เสน่หาค่ะประเภทนางเอกไม่รู้ตัวว่าท้องแล้วหนีพระเอกไปค่ะ ช้อบ...ชอบ พล็อตเน่าๆแบบนี้ แต่ถ้าคนเขียนเขียนได้ดี ที่ว่าเน่าก็เห็นเงาจันทร์ได้นะคะ อิ อิ

ว่าจะทักคุณดุจจันทร์แล้วว่าอ่านเรื่องใหม่ของปราณธรหรือยัง
ชอบหมออาดเหมือนกันคะ รู้สึกเหมือนเจอคุณทนายอเนชาในคราบคุณหมออาดน่ะคะ

แบบว่าต่อหน้าคนทั่วไปภาพพจน์คุณหมอต้องดีก่อนแต่กับคนที่ร้ายมาพ่อคุณก็ใส่ไม่ยั้งเหมือนกัน

ปล.ตามอ่านรีวิวของคุณดุจจันทร์ตลอดคะ จัดว่าเป็นแฟนคลับรีวิวนิยายคุณดุจจันทร์อีกคนเลยคะ ขอบคุณที่รีวิวนิยายคะ

โห..พี่หน่อยอ่านจนหนูซื้อตามไม่ทันเลยค่ะเนี่ย

งานสัปดาห์พี่หน่อยมาวันไหนคะ เผื่อเจอกันค่ะพี่

อ่านไฮโซติดเกาะจบไปเมื่อวานแล้วค่ะ

หลายข้อที่ชอบไฮโซติดเกาะ เพราะมันไม่...
- นางเอกสวย รวย ฉลาด แต่ไม่วางมาดจนเกินไปเหมือนนางเอกของเรื่องแนวนี้ทั่วๆไป
- พระเอก หล่อ แสนดี แต่ไม่จำเป็นต้องมาเก๊กว่า ผมเป็นบ้านนอกแต่จบสูงมาแขวะใส่นางเอกเมื่อพบหน้ากัน ภูมิใจกับการเป็นคนเกาะ เอ๊ยชาวเกาะเสียด้วยซ้ำ
- เพื่อนบ้านตัวร้ายลักษณา ไม่ได้ร้ายเสียจนเวอร์ ดูเป็นคนปกติๆดี หาได้ทั่วไปในชีวิตจริง
- พิศมัย โผล่มาตอนแรกนึกว่าจะออกแนวนางอิจฉาจนสุดโต่งแต่ก็ไม่ ดูๆแล้วกลับน่าสงสารซะอีก
- คุณชายน้อยน่ารักอย่างที่พี่ดุจว่าจริงๆด้วย นางเอกของเราก็เลี้ยงไปได้เนอะ
- เนื้อเรื่อง ดีใจที่มันไม่เป็นประเภทพระเอกนางเอกเจอหน้ากันไม่ถูกกัน แต่จะต้องมีฉากให้พระเอกเผลอพานางเอกขึ้นเตียงทุกที แบบนั้นไม่ไหว เบื่อแล้ว อันนี้พระเอกนางเอกรักกุ๊กกิ๊กดี ต่างฝ่ายต่างก็ไม่ยอมบอกว่ารัก แต่แอบปลื้มเวลาได้อยู่ใกล้กันตลอด

ขณะนี้กำลังเริ่มอ่านธิดาแห่งเอมุน ฝากพี่ที่ทำงานสั่งซื้อมาเพิ่งได้เมื่อวาน ตั้งใจเอาไว้ว่าจะอ่านให้จบให้ได้ก่อนที่งานหนังสือจะเริ่มค่ะ

แต่งานหนังสือรอบนี้ก็ยังกังวลๆอยู่ว่าจะมีเงินพอซื้อที่อยากได้ทั้งหมดมั้ย เพราะเริ่มเกิดกิเลสกับเกมอีกแล้ว คราวนี้เป็นเกมในเฟสบุ๊คที่ชื่อPet Society บ้าของแนวฮาโลวีน แล้วมันมีของเข้ามาเต็มไปหมด ลำบากใจมาก

มากรี๊ดหมออาดด้วยอีกคน ขอบคุณคุณหน่อยที่แนะนำให้ลัดคิวอ่านเรื่องนี้ ชอบวิธีแก้ปัญหาของพระเอกมากๆ รู้ว่านางเอกทำไม่ได้ ก็ทำซะเองไม่สนวิธีการ แค่ไม่ผิดกฎหมายพอ อิอิ ชอบเหมือนกันตอนหยิบสมุดบัญชีขึ้นมาก็คิดถึงอนาคตว่าจะเลี้ยงนางเอกได้ยังไง ถูกใจมากๆค่ะ เป็นเรื่องนึงที่ใช้เวลาอ่านสั้นมาก เพราะวางไม่ลง อิอิ สุขสันต์วันศุกร์ทุกคน

***โซ่รักโซ่เสน่หา ของ กษิรา***

เมื่อวันที่ณรินดาเดินออกจากชีวิตของรวิชญ์ด้วยเพราะเธอรับไม่ไหวอีกแล้วกับการถูกจัดเป็นผู้หญิงของตายของเขาที่เขานึกอยากจะมาเมื่อไหร่ก็มาอยากจะไปเมื่อไหร่ก็ไปแต่เธอไม่รู้ว่าในวันนั้นเธอได้นำอีกสองชีวิตน้อยๆติดท้องไปด้วย

ทอฝันและพาฝันสองฝาแฝดน่ารักที่กำลังเป็นดาราและพรีเซ็นเตอร์ชื่อดังอยู่ในขณะนี้กำลังเป็นที่สนใจของรวิชญ์ที่กำลังหาพรีเซ็นเตอร์จัดทำโฆษณาคอนโดของเขาอยู่พอดี เขาแปลกใจตัวเองมากที่เขารู้สึกติดใจเด็กแฝดคู่นี้เป็นอย่างมาก เขารู้สึกคลับคล้ายคลับคลากับใบหน้าของสองหนูน้อยมากๆ ดังนั้นเขาจึงหาทางติดต่อเพื่อให้ได้ตัวทั้งสองมาทำงานร่วมกับเขา

แต่สำหรับณรันดาแล้วเมื่อรู้ว่ารวิชญ์ต้องการติดต่อกับลูกสาวทั้งสองของเธอ ความกังวลใจและตื่นตระหนกก็เข้าครอบงำเธออีกครั้ง ความกลัวที่เก็บซ่อนมานาน หวนกลับมาหาเธออีกครั้งเธอกลัวที่เขาจะได้พบกับลูกและเขาจะพรากลูกของเธอไปจากอก ซึ่งเธอยอมไม่ได้

^_____^

อีกหนึ่งพล็อตถูกใจของเราค่ะ นางเอกไม่รู้ว่าท้องแล้วหอบลูกหนีพระเอกเนี่ยชอบนักเชียวค่ะเห็นเป็นไม่ได้ สำหรับเรื่องนี้อ่านได้นะคะ สำนวนภาษาดีทีเดียว ผู้เขียนสร้างหนูน้อยฝาแฝดทอฝันกับพาฝันได้น่ารักน่าหยิกมากๆเลยค่ะ อ่านแล้วเพลิดเพลินเจริญใจ

***L Club S (คดีพิเศษ)...เคหาสน์ (ไม่) ขาดรัก ของ ปราณธร***

วิชญะหนุ่มนักเรียนนอกดีกฏหมายจากอังกฤษทายาทเศรษฐีตระกูลเก่า ถูกคุณย่าจอมบงการจัดหาหาคู่หมั้นให้ เหมือนกับที่คุณย่าจัดการกับชีวิตของทายาททุกๆคนในบ้าน แต่เขาไม่ยอมให้คุณย่าเข้ามาวุ่นวายกับชีวิตของเขา แค่ที่ย่าทำกับชีวิตของพ่อและแม่ของเขานั้นเขาคิดว่ามัน
ก็เกินพอแล้ว

และผลของความขัดแย้งดังกล่าวก็ทำให้วิชญะถูกไล่ออกจากบ้าน ไม่มีเงินใช้ ต้องหางานทำ โชคดีที่พี่สะใภ้ให้ยืมคอนโดเป็นที่พักและพี่ชายให้ยืมรถมาขับก่อนทั้งหมดนี้คุณย่าของเขาจะรู้ไม่ได้เด็ดขาด วิชญะเข้าทำงานกับสำนักงานกฎหมาย L Club หากแต่อารมณ์ ความอ่อนเยาว์ และมุมมองที่ยังอ่อนต่อโลก ทำให้เขาตัดสินใจลาออก เมื่อพบว่าสำนักกฎหมายนี้ไม่ได้ดำเนินงานในแบบที่เขาคาดหวังประจวบกับย่าเขารู้ว่ามีคนให้ความช่วยเหลือย่าจึงจัดการริบทุกอย่างคืน ด้วยความเย่อหยิ่งในศักดิ์ศรี
ทำให้เขาไม่เอาอะไรติดตัวออกมาด้วย ทั้งที่กำลังตกงานและกำลังหิว เงินที่มีต้องใช้แบบกระเบียดกระเสียน
ทำให้เขาตัดสินใจซื้อขนมบนสถานีรถไฟฟ้าในราคาที่เท่ากับข้าวราดแกงหนึ่งจาน มันกำลังจะเข้าปากเขาอยู่แล้วแต่ขนมนั้นก็ร่วงลงพื้นไปจากการถูกชนกระแทก มันร่วงลงไปพร้อมๆกับสติของเขานั่นเอง เขากำลังจะเป็นลม เพราะความหิวนี่นะ

แต่ในช่วงเวลานั้นปีวราหญิงสาวที่ขายขนมให้เขาก็เข้ามาช่วยเหลือเขาได้ทันท่วงที เธอช่างเป็นคนดีและมีน้ำใจเสียนี่กระไร นางฟ้าของเขา ขนาดว่าเธอลำบากกว่าเขาเธอยังมีใจเผื่อแผ่ถึงคนอื่น แล้วเขาล่ะเขาจะยอมแพ้ชีวิต ยอมแพ้เธออย่างนั้นเชียวหรือ เขาตั้งใจไว้ว่าหากเขาดีขึ้นจะกลับมาช่วยเหลือเธอในหลากรูปแบบที่จะทำได้ หากก็มีสิ่งที่อยู่นอกเหนือการควบคุมเกิดขึ้นกับเธอและเขาอีกครั้งเมื่อเขาและเธอถูกรถชนพร้อมกัน เธอความจำเสื่อม และเขาก็มีเหตุให้ต้องความจำเสื่อมด้วยเช่นกัน

^______^

กำลังอินและติดใจหมออาดอยู่ค่ะเลยหยิบนิยายเล่มนี้ขึ้นมาอ่านต่อเผื่ออารมณ์จะได้ไหลต่อเนื่องกัน ซึ่งก็สมกับเป็นหนุ่มจาก L Club ไม่ทำให้ผิดหวังจริงๆค่ะ ปราณธรเขียนได้สนุกสนานชวนอ่าน วางไม่ลง

เนื้อเรื่องโฟกัสไปที่พระเอกซึ่งเป็นน้องใหม่ของ L Club โดยมีหนุ่มจาก L Club 1-3 ออกมาให้หายคิดถึงกันพอชุ่มชื่น โดยเฉพาะพี่เนตรจอมร้าย ที่งานนี้ได้มาเป็นหัวหน้าของวิชญะคนที่เขาถ่ายทอดความเป็นทายาทจอมมารให้โดยไม่รู้ตัว

นางเอกเรื่องนี้บุคลิกอ่อนหวาน อ่อนโยน น่ารัก หัวโบราณ แต่มุมมองและความคิดที่นางเอกมีต่อพระเอกนั้นเรียกได้ว่าหักมุม ผิดคาด และเซอร์ไพรส์มากเชียวค่ะ ซึ่งเป็นเซอร์ไพรส์ในทางที่ดี เรางี้โคตรชอบเลย แบบว่านางเอกคิดได้ไงเนี่ย สุดยอดดดดดดดดดดดดดดดด

เราคิดว่าปราณธรเขียนพระเอกออกแนวแบดบอย ร้ายๆ เจ้าเล่ห์ ไม่ยอมใครได้เป็นหนึ่งไม่มีสองรองใครเลยนะคะ
ตัวละครของเขาที่ได้อ่านมาเนี่ยเหลือจะกล่าว ไล่มาตั้งแต่สีหราช อเนชา อาชวิน และวิชญะ ดังนั้นจึงกล่าวได้ว่า
เราตั้งตารอคอยเรื่องราวของคำรณคนที่จะมาเป็นสีหราชหมายเลขสองแบบใจจดใจจ่อเลยค่ะ อยากรู้ว่าปราณธร
จะเขียนเขาออกมาอย่างไร น่าสนใจเพียงไรค่ะ

**นิราศข้ามภพ ของ ขลุ่ยเพียงออ***

แพรจันทร์นักศึกษาสาววัยสิบแปดให้มีเหตุได้พัดหลงข้ามยุคกลับมายังกรุงรัตนโกสินทร์ในรัชสมัยของพระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัยขณะที่เธอกำลัทัศนศึกษาที่พระบรมมหาราชวัง ชีวิตในยุคอดีตของเธอไม่ค่อยยุ่งยากนักเนื่องจาก เธอได้รับความช่วยเหลือจากสารภีคนที่รู้สึกถูกชะตากับเธอเป็นพิเศษ สารภีจึงรับแพรจันทร์เป็นน้องสาวโดยอ้างว่าเป็นน้องสาวที่มาจากหัวเมืองเหนือ
และพาไปอยู่ด้วยกัน

สารภีอยู่กับครอบครัวของสามีซึ่งมีน้องชายคนหนึ่งคือพ่อเฟื่องซึ่งต่อมาได้เลื่อนยศเป็นขุนชาญณรงค์ เฟื่องถูกใจแพรจันทร์ยิ่งนัก เพราะเธอสวย น่ารัก ฉลาด รู้หนังสือผิดวิสัยสาวในสมัยนั้น หากแต่ขุนพิชิตไพรีอริเก่าของเฟื่องก็ชมชอบใจแพรจันทร์ด้วยเช่นกัน เขาจึงต้องหาทางป้องกันไม่ให้เธอได้รับอันตรายจากคนพาลเฉกเช่นเดียวกับคู่หมายเก่าของเขาที่ต้องตรอมใจตายจากไปก่อนวัยอันควรเพราะถูกขุนพิชิตไพรีฉุดไปทำเมียก่อนหน้าวันแต่งงานเพียงหนึ่งวัน

^_____^

ตอนที่เห็นนิยายเล่มนี้ครั้งแรกนั้นรู้สึกสนใจว่าเป็นนิยายย้อนยุค และไม่ได้ย้อนไปไกลนักแค่ต้นกรุงรัตนโกสินทร์เท่านั้นเองประกอบกับการออกแบบหน้าปกที่สวยงามด้วยรูปของพระบรมมหาราชวังในยามค่ำคืน อีกทั้งมีการเอ่ยถึง
บทกลอนในนิยายเรื่องนี้ว่ามีความไพเราะรวมถึงการที่ตัวเอกได้มีโอกาสพบเจอกับท่านสุนทรภู่ด้วย ก็เลยทำให้เรา
ต้องหาอ่านนิยายเรื่องนี้ให้ได้ แม้วูบแรกที่เห็นหนังสือจะแปลกใจว่าเล่มบางนิดเดียวเอง

เราคิดว่าเนื้อหาของเรื่องไม่ค่อยมีอะไรที่เป็นจุดเด่นของเรื่องนะคะ ผู้เขียนโฟกัสไปที่ความรักของพระเอกนางเอก
เป็นหลักใหญ่ ในขณะที่ข้อมูลด้านชีวิตความเป็นอยู่ของคนในยุคนั้นถูกฉายออกมาเพียงบางเบา เรื่องราวมันเลย
ราบเรียบไม่ค่อยมีอะไรให้คนอ่านรู้สึกตื่นเต้น นอกเสียไปจากการฉายภาพโดยทั่วไปโดยรอบของบริเวณพระบรมมหาราชวัง ท่าเตียน ท่าช้างวังหลัง วัดชนะสงคราม เป็นต้นที่อยู่ในละแวกเดียวกันในยุคอดีต ที่ดูว่าผู้เขียนจะให้ความสนใจและกล่าวถึงมากเป็นพิเศษ

สำหรับต่อไปนี้เป็นอะไรที่เราอ่านแล้วตะหงิดในใจนะคะ มีสปอยล์ค่ะเตือนไว้ก่อน

การย้อนยุคของนางเอก เป็นการย้อนเวลาที่ดูง่ายดายและไม่ค่อยสร้างบรรยากาศชวนตื่นเต้นให้กับคนอ่านต้อง
คอยลุ้นเท่าไหร่นักค่ะ พอนางเอกเปิดประตูปั๊บก็หายไปจากปัจจุบันปุ๊บเลย

เมื่อนางเอกไปอยู่ในยุคอดีตแล้ว ไม่มีการพูดถึงคนในครอบครัวนางเอกที่โลกปัจจุบันอีกเลย ไม่มีการบอกว่า
คนทางนี้เป็นอย่างไรบ้างที่นางเอกหายไป แม้ผู้เขียนจะบอกให้น้องชายนางเอกเกริ่นเอาไว้แล้วว่า คุณย่าทวดมาเข้าฝันว่าจะพานางเอกจะไปอยู่ด้วย แต่ก็น่าจะมีการกลับมาพูดถึงไว้บ้าง เพื่อไม่ให้เป็นการตัดขาดปิดตายตัวละครด้านนี้ไป

บทสุดท้ายของเรื่องการเข้ามาของตัวละครปาจารีย์ซึ่งเป็นตัวละครที่จู่ๆก็เข้ามาแบบไม่มีปี่มีขลุ่ยแถมยังพูดจาได้แย่มากสำหรับคนที่เพิ่งเจอกันครั้งแรกกับน้องชายนางเอก เราเดาว่าผู้เขียนกำลังจะมีเรื่องราวต่อเนื่อง แต่การเปิดเรื่องไว้แบบที่ครอบครัวนางเอกไม่เคยรู้จักนางเอก ไม่เคยรู้ว่านางเอกเป็นคนในครอบครัวนี่มันค่อนข้างจะบิดเบี้ยวไปมากทีเดียว เพราะไม่ได้มีอะไรบอกมาก่อนว่าเรื่องราวจะจบลงแบบนี้ เราคิดว่ามันขาดความต่อเนื่องและความสมจริงของเรื่องมากไปอักโขนะคะ

เอาเป็นว่าอ่านเรื่องนี้อดทำให้นึกถึงนิยายย้อนยุคอีกหลายๆเรื่องที่ได้เคยอ่านไปก่อนหน้านี้ขึ้นมาไม่ได้ โดยเฉพาะการค้นคว้าข้อมูลและการนำข้อมูลเข้ามาไว้ในเรื่อง ให้ได้อย่างสนิทแนบเนียน จนราวกับว่าผู้เขียนหลับตาก็เห็นภาพเหล่านั้นชัดเจนเพราะมันจะทำให้คนอ่านรู้สึกและเห็นภาพเดียวกับผู้เขียนตามไปด้วยน่ะค่ะ ซึ่งก็คงเกี่ยวเนื่องกับจำนวนหน้าและความหนาของเรื่องที่เราว่ามันน้อยและสั้นไปนิดนึงค่ะ ก็เลยทำให้เราค่อนข้างผิดหวังนิดหน่อยค่ะ

คุณกระเจี๊ยบม่วงขอบคุณที่ติดตามกันค่ะ ยังไงช่วงปลายๆปีเราจะมีอะไรพิเศษนิดหน่อยสำหรับคนคอเดียวกันกับเรา ติดตามได้ประมาณสิ้นปีนะคะ

นกพี่นัดกับพี่ทิพไปงานหนังสือวันอาทิตย์ที่ 24 ค่ะ ไปเก็บหนังสือที่ยังไม่มาเจเจค่ะ สำหรับเล่มไหนที่มาเจเจแล้วพี่ก็จะไปซื้อกับเจ้าประจำค่ะ ไม่เข้าไปขนที่งานให้เหนื่อยแล้วค่ะปกติพี่ไม่ค่อยนัดใครงานหนังสือหรอกค่ะ เพราะขี้เกียจ คนเยอะ ที่คุยที่ยืนไม่สะดวกเลย ชอบนัดกันข้างนอกมากกว่า มีที่คุยที่กินด้วยสะดวกๆ ถ้านกไปวันเดียวกับพี่ก็
โทรหาๆกันละกันนะ

เฟิงธิดาแห่งเอมุนเครียดนิดหน่อยนะ ต้องค่อยๆอ่าน อย่ากดดันตัวเองจ้ะ เพราะคนละอารมณ์กับไฮโซติดเกาะเลยค่ะ

คุณเปิ้ลดีใจที่ชอบค่ะ ยินดีต้อนรับสมาชิกใหม่ของหมออาดแฟนคลับ ฮ่าๆๆๆๆ

ตอนนี้ลิสต์หนังสืองอกอีกแล้วค่ะ เดี๋ยวจะลิสต์ใหม่ เพราะบางเล่มทีแรกว่าจะซื้อพอเปิดดูที่ร้านหนังสือแล้วคิดว่าไม่เอาดีกว่า บางเล่มก็ซื้อแล้วค่ะ

รายชื่อหนังสือที่จะซื้อในงานมหกรรมหนังสือเดือนตุลาคม
Up Date 10 ต.ค.

1. มหัศจรรย์รักล้นใจ/อาทิชา/แจ่มใส
2. ไฟนรี/มอร์นิ่งกลอรี่/มันดี
3. หอมกลิ่นมณฑา/พิมพ์พลอย/ivy
4. เงาซ่อนใจ/ติญญา/1168
5. เมียจำเลย/ธุวดารา/พิมพ์คำ
6. รางรักพรางใจ/ชมบุหลัน/ไลท์ออฟเลิฟ
7. กลรักกับดักกามเทพ/ไอสวรรยา/ทัช
8. ร่ายรักตุลาการ/ชลินทรา/ทัช
9. วิวาห์ท้ารัก/ณัฐยมล/simply
10. ซาตานลวงใจ/รัตติกาลสีน้ำเงิน/ทัช
11. อาญารักซาตาน/ณัฏฐวิตตรา/วีนัส พลัส
12. ทาสรักจำเลยใจ/เทียนธีรา/ทัช
13. อุ่นรักฉบับอนุบาล/ชมบุหลัน/1168
14. เพียงเธอ/ชญาน์พิมพ์/อินเลิฟ
15. เพลิงมธุรส/bigger/ivy
16. หวานใจเจ้าเสน่ห์/โรสิตา/ดอกหญ้า
17. ฝากรักเคียงใจ/เรซิน/ไฟน์บุ๊ค
18. ฤๅฟ้ามิอาจกั้น/ธุวดารา/อรุณ
19. ลูกปัดเสน่หา/วรรณวรรธ์/ณ บ้าน
20. เพลิงสีน้ำผึ้ง/เฌอ/ไฟน์บุ๊ค
21. ใต้เงาลวง/Sheyna/ดอกหญ้า
22. เศษสามส่วนสี่หัวใจ/จันทร์ประดิษฐ์/ณ บ้านวรรณกรรม
23.รัตติกาลยาตรา/ดวงตะวัน/ดวงตะวัน
24. แผนรักพญาเหยี่ยว/อุมาร์ริการ/พิมพ์คำ
25. อย่าให้รู้ว่ารัก(ร้อน)/พลิ้วอ่อน/อินเลิฟ
26. รักฤาไร้พรมแดน/โรซ่านา/Cool Cat
27. พันธนาการดาว/อัญชรีย์/แจ่มใส
28. รักเธอ...ไอยรา/หนึ่งลิปดา/คาริดา
29. มะนาวซ่อนหวาน/สะมะเรีย/ชูการ์บีท
30. ลำนำในลมหนาว/ปิยะพร ศักดิ์เกษม/อรุณ
31. เจ้าสาวแสนชัง/ละอองดาว/ivy

กว่าจะถึงวันงานเดี๋ยวได้มา up date กันเป็นระยะล่ะค่ะ ฮ่าๆๆๆๆๆ

ธิดาแห่งเอมุน จริงๆตอนแรกจะให้คนยืมไปเมื่อวันอาทิตย์ค่ะ แต่อ่านเล่ม2ไม่จบ เลยให้เขายืมไปแค่เล่มแรก รู้สึกผิดนิดๆ

ถึงจะเครียด แต่เจอภาษาและสำนวนแบบนี้ เฟิงก็โอเคแล้วค่ะ เป็นคนเรื่องมากเกี่ยวกับสำนวนและภาษา ถ้าเรื่องไหนรับไม่ได้แทบจะรีบส่งต่อบริจาคให้ห้องสมุดเลยทีเดียว แต่ก็ต้องดูเรื่องด้วยว่า เหมาะกับคนอ่านในห้องสมุดมั้ย^^"

ก็อยากอ่านให้จบก่อนที่งานหนังสือจะเริ่ม เพราะพอซื้อล็อตใหม่มาจะได้เริ่มอ่านต่อได้เลย ไม่งั้นมีค้างๆคาๆแบบเรื่องชุดหนึ่งที่ซื้อกับสนพ.เพิร์ล ตอนนั้นซื้อมาตอนแรกก็รู้สึกว่ามันเครียดๆมึนๆไปหน่อย เลยทิ้งเอาไว้จนงานหนังสือรอบต่อมาก็ยังซื้อเล่มต่อเขามาอีกแน่ะ ถึงได้เริ่มอ่าน

เฟิงจะไปงานหนังสือรอบแรกวันที่22 เพราะจะไปคัดหนังสือเข้าห้องสมุดด้วย ก็กะว่าจะไปเหมาซื้อชุดธิโมส์ที่สนพ.ดวงตะวันมาก่อน เพราะยังไม่เคยมีสะสมไว้เลย วนอ่านของห้องสมุดอยู่

เห็นรายการ+โปรโมชั่นของแจ่มใสออกแล้ว เพิ่งรู้ว่าตัวเองยังไม่ได้ซื้อเล่มใหม่ของปราณธร3เล่ม เดี๋ยวไปตามเก็บ ฮิๆ^^

ท่าทางลิสต์แต่ละคนจะเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ 555 เพิ่งเห็นว่า Pream เรื่อง เชลยรักจอมโจร ก็มีออก 1 เล่มนะคะ ใครเป็นแฟนก็ติดตามกันได้ของอักษรศาสตร์

ไปเห็นหนังสือใหม่ของเพื่อนดี มีที่น่าสนใจออกเยอะเหมือนกัน แล้วยังของคุณวินทร์ เลียววารินอีก ชักเริ่มกลุ้มใจแล้วสิคะ

เจ้าของบล็อกไปญี่ปุ่นค่ะจะกลับอีกทีก็ใกล้ๆสิ้นเดือน
เราก็เลยรับอาสา activate บล็อกให้ อิ อิ

เดี๋ยวมาแนะนำหนังสือเหมือนเดิมนะคะ

เมื่อกี้พิมพ์ชื่อตัวเองผิดไปขออภัยนะคะ

-----------------------------------------

***พระจันทร์เร้นฟ้า ของ วิรัตต์ยา***

หลังจากมรณะกรรมของบิดาและการได้เห็นพฤติกรรมของทอนวลน้องสาวคนสุดท้อง
ที่ถูกพรากจากครอบครัวไปอยู่กับคุณป้าผู้ร่ำรวยและเจ้าอำนาจทำให้พริบพราวตัดสินใจ
ขอร้องให้เพื่อนรักดรณ์นักศิลปะบำบัดหาทางเข้าไปใกล้ชิดดูแลเพื่อรักษาอาการแข็งกระด้าง
กร้าวร้าวและไม่มีความสุขของน้องสาวให้จงได้

ดรณ์ต้องใช้ความพยายามเป็นอย่างมากในการเอาชนะเกราะที่ทอนวลสร้างขึ้นมาเพื่อ
ปกป้องตนเอง โชคดีที่ดรณ์รู้จักกับน้าชายของทอนวลและพาตัวเองเข้าไปบำบัดลูกสาวของเขา
ที่มีอาการไม่อยากเข้าสังคมหลังจากสูญเสียมารดา ดรณ์จึงถือโอกาสนี้พาตัวมาใกล้ชิดทอนวล
โดยที่ได้รับแรงสนับสนุนและเป็นใจจากคุณนภาลัยผู้เป็นป้า ซึ่งทุกคนในบ้านระฟ้าต่าง
รู้ดีว่าคุณนภาลัยคือจ้าวชีวิตของคนทุกคนในบ้าน เพราะความที่เธอดิ้นรนต่อสู้จากชีวิตยากไร้
ในอดีตจนทุกคนในบ้านตอนนี้มีหน้าที่การงานมีความเป็นอยู่ที่ดีขึ้น เธอจึงถือความที่เป็นพี่ใหญ่
ควบคุมและบงการให้ทุกคนทำตามที่เธอต้องการได้ทุกคน ยกเว้นทอนวลหลานสาวที่เธอจงเกลียด
จงชังมากกว่าใครที่มักจะต่อต้านคำสั่งของผู้เป็นป้าเสมอ และนั่นก็เป็นที่มาให้ทอนวลเกเร
เท่าที่จะทำได้เพื่อเอาคืนป้า หากแต่ผลพวงที่เลวร้ายประการหนึ่งจากการที่ทอนวลเติบโตมากับ
คุณป้าก็คือเธอถูกสอนให้เกลียดพ่อและพี่ๆอีกสองคนทำให้ความสัมพันธ์ของพ่อลูกและพี่กับน้องห่างเหิน
กันไปอย่างน่าเสียดาย

หากแต่เรื่องราวในอดีตกลับเข้ามาเป็นตัวแปรให้ชีวิตที่เริ่มจะดีขึ้นของทอนวลเมื่อได้รู้ความจริง
อะไรหลายๆอย่างแล้วนั้นกลับมาวิกฤตอีกครั้ง เมื่อเธอถูกกล่าวหาเป็นฆาตกร

^___________^

ก่อนอื่นต้องบอกว่าที่ตัดสินใจซื้อนิยายเรื่องนี้ก็เพราะมีเรื่องราวเกี่ยวกับ Art Therapy หรือศิลปะบำบัด
นี่เองค่ะ ด้วยเพราะเคยอ่านและฟังบทสัมภาษณ์คนต้นแบบที่ผู้เขียนได้สัมผัสมาแล้วคิดว่าน่าสนใจมากๆ
อีกอย่างไม่ได้อ่านงานของคุณวิรัตต์ยามานานมากแล้วหลังจากที่เคยวิจารณ์ผลงานก่อนหน้านั้นมาก่อน
เรื่องหนึ่งสมัยบอร์ดบ้านกิ่งฉัตรยังอยู่

เมื่อได้ลงมืออ่านก็ได้เห็นพัฒนาการในเชิงบวกของผู้เขียนมากพอสมควร เรียกได้ว่าแตกต่างจาก
ผลงานแรกที่เราเคยอ่านทีเดียว ไม่ว่าจะเรื่องของสำนวนภาษา การวางโครงเรื่อง ความสนุกสนาน
ที่ผู้อ่านได้รับ เราคิดว่าเป็นอะไรที่ถูกใจเรามากขึ้นเยอะเลยค่ะ

งานเขียนชิ้นนี้มีความเป็นผู้ใหญ่สูง ไม่ได้เขียนแนวเอาใจตลาด ไม่ได้มีบทรักมากมายแทรกเข้ามา
จนเกร่อ ผู้เขียนนำเสนอเรื่องราวของตัวละครไปเรื่อยๆ มีลุ้นระทึกบ้าง แต่สิ่งสำคัญคือการลุ้นเข้า
ไปค้นหาความลับภายในจิตใจของตัวละครต่างๆ ที่เราคิดว่าสนุกสนานมาก และตรึงคนอ่านได้ดี

ในโทนของความเป็นดรามาเรามีหลั่งน้ำตาให้กับตอนที่พี่น้องเข้าใจกัน โดยเฉพาะพี่สาวกับน้องสาว
เรางี้น้ำตาไหลพรากเลยค่ะ ชอบมากเลยค่ะผู้เขียนบิวท์อารมณ์คนอ่านได้ดีค่ะ กับอีกตอนที่เราสลดใจ
ก็คือการจากไปของตัวละครจากอดีตคนหนึ่ง ตัวละครตัวนี้คิดว่าน่าสงสารและน่าเห็นใจในโชคชะตา
มากๆเลยค่ะ

แม้งานช่วงหลังจะมีบรรยากาศของสืบสวนสอบสวนแทรกเข้ามาเปลี่ยนอารมณ์และบรรยากาศแต่
ก็ถือว่าไม่ได้ suspense แบบหนักหน่วงจนเสียธีมหลักของเรื่อง เราคิดว่าผู้เขียนยังเอาเรื่องได้อยู่ค่ะ
เราพยายามจะจับผิดคนเขียนนะคะว่าเขาจะปิดปมปัญหาต่างๆที่สร้างเอาไว้ได้หมดหรือไม่
ปรากฎว่าผู้เขียนสามารถปิดได้หมดเลยค่ะ ไม่มีอะไรทิ้งค้างให้เราสงสัยหรือติดใจได้เลย ขอชื่มชม
ไว้ด้วยนะคะ

สำหรับสิ่งที่จะทำให้ไม่ค่อยชอบก็เห็นจะเป็นการออกแบบปกค่ะที่เราคิดว่าเลือกใช้โทนสีได้ทึมทึบ
มากเลย ผนวกเข้ากับภาพรถมอเตอร์ไซต์ที่เราคิดว่าไม่เข้ากันกับประเด็นหลักของเรื่องนัก มันน่าจะ
เป็นภาพวาด เช่น ภาพตอนที่พระเอกบำบัดนางเอกก็ได้น่าจะเข้ากันได้ดีกว่า และเปลี่ยนโทนให้ออกมาสดใส
เราคิดว่ามันจะช่วยให้นิยายเรื่องนี้ดึงดูดสายตาผู้ซื้อได้ดีกว่านะคะ เพราะสังเกตว่าช่วงนี้สนพ.อรุณ
เป็นอะไรก็ไม่รู้ออกงานที่มีหน้าปกเป็น สีทึบๆทึมๆ เหมือนๆกันออกมาพร้อมๆกันหลายเล่ม บางทีมันก็
ชวนหดหู่นะคะ ไม่ได้ชวนให้อยากเสียตังค์ซื้อหนังสือน่ะค่ะ

แอบแซวผู้เขียนนิดหน่อยนะคะว่าความประทับใจครูมอสนั้นผู้เขียนแสดงออกแบบเห็นได้ชัดเชียวค่ะ
กับดรณ์พระเอกของเรื่อง เรียกว่าไม่เก็บอาการกันบ้างเลยนะคะ อิ อิ

***ซ่อนรักในเงาใจ ของ กระดิ่งเสียงใส***

ธีรัชหนุ่มใหญ่วัยสี่สิบห้าเจ้าของธุรกิจรีไซเคิลสารเคมีเขารับภาระในการเป็นผู้ปกครองให้กับณิศราลูกสาวเพียงคนเดียวของหุ้นส่วนที่จากไปพร้อมกันทั้งสามีภรรยาด้วยอุบัติเหตุ

ในขณะที่เขากำลังสร้างตัวนั้นเขาได้มอบสิทธิในการเลี้ยงดูกฤติณหลานชายเพียงคนเดียวให้กับคุณยายตัวจริงของหลานแลกกับเงินก้อนหนึ่ง ดังนั้นเมื่ออะไรๆในชีวิตดีขึ้น กฤติณก็ได้เข้ามาร่วมงานกับเขา และเป็นหัวเรี่ยวหัวแรง
ให้กับธุรกิจของเขาด้วยอีกคนหนึ่ง และทุกคนก็รับรู้ว่ากฤติณหลงรักณิศราเข้าเต็มเปา หากสิ่งที่ธีรัชไม่ทราบก็คือณิศรานั้นหลงรักเขาข้างเดียวมาตลอด นับแต่เธอเริ่มสาวอายุสิบห้าที่ต้องย้ายมาอยู่กับเขาหลังจากเป็นกำพร้า และจนถึงตอนนี้ที่เธอเรียนจบปริญญาโทและอายุยี่สิบห้าปี

เพื่อต้องการตัดใจจากธีรัชทำให้ณิศราตัดสินใจจดทะเบียนสมรสกับกฤติณโดยที่ไม่มีใครรู้เรื่อง และก็ไม่มีใครคาดคิดมาก่อนอีกเช่นกันว่าวันหนึ่งจะเกิดเหตุการณ์ร้ายแรงกับอา-หลาน เมื่อรถที่กฤติณขับโดยมีธีรัชนั่งคู่ไปด้วยนั้น
จะเกิดอุบัติเหตุทำให้ธีรัชต้องกลายเป็นเจ้าชายนิทรา และกฤติณที่ฟิ้นกลับคืนมาได้นั้นไม่ได้มีวิญญาณของเขาอยู่ข้างในหากกลับเป็นธีรัชเข้ามาอยู่ในร่างของหลานชายแทน

^________^

สำหรับนิยายเรื่องนี้ต้องขอบคุณยัยกุ๊กน้องสาวคนหนึ่งที่บอกว่าพี่หน่อยลองอ่านนิยายเล่มนี้ดูสิหนูอ่านแล้วนึกถึงเรื่องคือเธอของอังแค่กลับด้านกันเป็นคือเธอในภาคผู้ชายเท่านั้นก็ได้เรื่องเลยค่ะ เพราะตอนที่หยิบๆจับๆนิยายเล่มนี้
ในร้านหนังสือก็สองจิตสองใจอยู่แล้วแต่เพราะความที่ผิดหวังกับนิยายของไอวี่มาหลายครั้งหลายคราวก็เลยวาง

ซึ่งเมื่อได้อ่านแล้วก็ยิ่งทึ่งเข้าไปอีกว่าด้วยสำนวนภาษาที่เป็นผู้ใหญ๊...ผู้ใหญ่ขนาดนี้ผู้เขียนยังเป็นเด็กอยู่เลยเพิ่งจะสอบเอเน็ตเข้ามหาวิทยาลัยและมีเวลาว่างก็เลยเขียนนิยายเรื่องนี้ ซึ่งเราเซอร์ไพรส์มากเลยค่ะ เพราะโดยปกติ
เรามักจะไม่ค่อยอ่านนิยายที่เด็กๆเขียน โดยเฉพาะเด็กที่เขียนถึงโลกของคนทำงานโดยที่ตัวเองยังไม่มีประสบการณ์ตรงหรือเกี่ยวข้อง เพราะเราสำเหนียกได้
ถึงความไม่สมจริงที่สุดท้ายเป็นเหตุผลหนึ่งที่ทำให้อรรถรสในการอ่านหมดไป

แต่กับกระดิ่งเสียงใสแล้วเราต้องยอมเว้นให้เลยค่ะเพราะน้องเขาเขียนเก่งจริงๆ อ่านแล้วนึกถึงแอลลี่ในแง่ของพรสวรรค์ค่ะ อยากให้น้องกระดิ่งฯเขียนต่อไป
เรื่อยๆ นะคะ อยากบอกว่าเห็นแววของเด็กคนนี้จริงๆ และก็โชคดีด้วยค่ะที่นิยายเรื่องนี้ไม่ได้มีบทรักบทสวาทอะไรมากมาย เป็นนิยายไอวี่ที่มีบทรักน้อยมากแต่กลับ
เป็นอะไรที่ดีมากๆ อย่าเลิกไปกลางทางนะคะ

สำหรับตัวเนื้อหานิยายก็สนุกสนานมากค่ะเพราะเมื่อพระเอกเข้ามาอยู่ในร่างหลานชายแล้วก็ต้องคอยไปตามล้างตามเช็ดสิ่งที่หลานทำลงไปเยอะแยะเชียวค่ะ เพราะหลานชายนั้นไม่เบาเลยทีเดียว เป็นเพลย์บอยมีผู้หญิงเยอะ ส่วนนางเอกนี่ก็พลิกอารมณ์กันเลย
เพราะตอนที่เธออยู่ต่อหน้าธีรัชเธอพยายามจะแอ็บแบ๊วเพื่อให้ดูดีที่สุดในสายตาของชายที่ตัวเองชอบ แต่พอลับหลังโดยเฉพาะเมื่อยามที่อยู่กับกฤติณนางเอกร้ายมาก
และพระเอกในร่างกฤติณก็เลยต้องรับไปเต็มๆ......ก็ฝากไว้อีกเล่มให้ลองอ่านกันดูนะคะ

ใกล้งานหนังสือแล้วนิยายใหม่ๆทะยอยออกมากันเยอะแยะเลยค่ะสำหรับเรานอกจากจะสแกนมากขึ้นคัดเลือกเยอะขึ้นเพื่อกันพลาดแล้วนะคะ ก็ยังอดให้มีเซ็งเอาไม่ได้ ปกติไม่อยากพูดถึงในเชิงลบกับนิยายเล่มไหนในบล็อกนี้นะคะ แต่คราวนี้ทนไม่ไหวขออนุญาตมาบ่นบ้าหน่อยเถอะค่ะ

ไปได้นิยายมาเล่มนึงดูพล็อตดูสำนวนแล้วก็โอเคแม้จะไม่เคยอ่านนามปากกานี้มาก่อนและหน้าปกก็ไม่สวยเลยแต่ไม่สำคัญเพราะคิดว่าเนื้อหาข้างในสำคัญกว่า

ก็เลยลัดคิวอ่านก่อนใครเลยค่ะ เริ่มอ่านไปได้สองสามบทเริ่มเห็นความผิดปกตินางเอกทำงานเป็นผู้ช่วยเลขาพระเอกมาหนึ่งปีกับสี่เดือนแต่พระเอกไม่เคยเห็นนางเอกเลย ไม่เคยรู้ว่านางเอกเป็นใคร หรือรู้ว่าตัวเองมีผู้ช่วยเขากับเขาด้วยอีกคน

พอพระเอกได้เห็นนางเอกครั้งแรกเนื่องจากนางเอกถูกให้นำเอกสารเข้าไปให้พระเอกเซ็นต์ พระเอกกลับเกิดอารมณ์ทางเพศกับนางเอกที่อยู่ในสภาพสาวเฉิ่ม
เกล้ามวยใส่แว่นตาโตสวมเสื้อสูทแบบโบราณ พอพระเอกรู้ตัวว่ามีอารมณ์กับนางเอกก็หาทางพานางเอกออกไปทำงานข้างนอกด้วย แล้วหาทางปลุกปล้ำนางเอกหรือหาทางจะได้นางเอกทุกวิถีทางทั้งที่เพิ่งเห็นนางเอกจริงๆแค่สองวันที่ทำสำคัญพระเอกทำสำเร็จแล้วคนอย่างนี้ยังจะมีหน้าได้ชื่อว่าพระเอกอีกเหรอคะทั้งที่นางเอกก็ดิ้นรนต่อสู้ตลอดเวลา แต่ผู้เขียนก็เน้นไปที่ว่าพระเอกมีอารมณ์ถึงขนาดที่อวัยวะเพศตื่นตัวตลอด คือ เราว่ามันเกินไปมั๊ยคะ

แต่ที่ทำให้ทนไม่ได้เลยค่ะ ตอนที่เพื่อนพระเอกที่ตอนนี้แปลงเพศเรียบร้อยจู่โจมมาจูบพระเอกขณะที่พระเอกกำลังทำมิดีมิร้ายนางเอกในร้านอาหารโดยที่มือหนึ่งพระเอกจับนางเอกไว้ไม่ให้หนีไปได้ แต่พอตัวเองถูกเพื่อนกระเทยจูบแบบดูดดื่มลิ้นแลกลิ้น(เป็นสำนวนเขียนในเล่มจริงๆค่ะ) พระเอกดันเกิดอารมณ์กับเพื่อนรูมเมทอดีตผู้ชายแท้คนนี้ไปด้วยค่ะ ซึ่งเราพอทำใจนะคะว่า
ถ้าครั้งแรกแล้วไม่ได้ตั้งตัวก็โอเค แต่พอมีครั้งที่สองพระเอกดันเต็มใจให้เพื่อนกระเทยจูบแแบบดูดดื่มอีกครั้งโดยที่นางเอกก็นั่งตักอยู่ แถมพอจูบยัยกระเทย
เสร็จหันมาจูบนางเอกต่อทันทีนัยว่าเพื่อล้างคราบความสะอิดสะเอียนบอกตรงๆว่า พออ่านมาได้เท่านี้ก็ตัดสินใจเอาเล่มนี้ไปฝากไว้ที่เจเจแน่นอนแบบว่าเซ็งมาก ทำไมมันถึงได้โคตรหื่น โคตรบ้ากามขนาดนี้ ไม่ชอบเลยจริงๆ

ไม่บอกชื่อเรื่อง ชื่อคนแต่งนะคะ เพราะคิดว่าที่เราไม่ชอบคนที่ชอบเขาก็มี แต่ก็อยากมาเตือนเพื่อนๆที่คอเดียวกับเราว่า พิจารณากันหน่อยละกันเดี๋ยวพลาดแบบเราแล้วจะน้ำตาตกใน ฮือๆๆๆๆ

อ่านที่บรรยายถึงเรื่องสุดท้ายแล้วแบบ...เอิ่ม แนวโรแม้งแบบเน้นเซ็กซ์ล้วนๆเลยสินะคะ ให้พระเอกเอาแต่อยากจะฉุดนางเอกขึ้นเตียงเนี่ย- --"

ตอนนี้ที่สมัครสมาชิกเอาไว้ทั้งบลิส,เพิร์ลและรหัสคดี ยังไม่มีเจ้าไหนส่งจดหมายมาถึงบ้านเลยค่ะ ฮือๆ แต่ของบลิสพอทำรายการได้คร่าวๆแล้วแค่ไม่มีราคาบางเล่ม เพราะถึงยังไงบลิสก็คงออกช้าตามเคยอยู่ดี

ส่วนของเพิร์ล เฟิงไปแอดเฟสบุ๊คเอาไว้ เริ่มโมโหที่ไม่เห็นเขาอัพเว็บใหม่ซักที แต่เห็นในเหสบุ๊คมีลงรูปปกใหม่ๆพอสมควร

เพิร์ลออกรายชื่อหนังสือใหม่มาเมื่อคืนค่ะ (ทำงานกันดึกแฮะ)
มีตั้ง ๒๕ เล่มแน่ะค่ะ ราคายังไม่ออกง่ะ แต่ก็คงแพงตามเคยแหละค่ะ

//www.facebook.com/PearlThailand

ฮ่าฮ่า เอิ้กส์ พิมพ์เฟสบุ๊คเป็นเหสบุ๊ค รั่วได้อีก เล่นคอมดึกๆ

ในเว็บเขาก็ไม่ยอมอัพ อัพแต่ในเฟสบุ๊ค เมื่อเช้าก็ลืมเช็ค ต้องกลับไปเช็คที่บ้านแล้วล่ะค่ะ ที่ทำงานเขาบล็อคเอาไว้

วันเสาร์-อาทิตย์อุตส่าห์อ่านเรื่อง"กุหลาบย้อมสี"ที่มีคนให้ยืมมาจนจบ กะว่าจะได้เคลียร์คิวให้ว่างเสียที วันนี้มีคนเอาเรื่อง"ดวงตาในดวงใจ"ของฬีฬามาให้ยืมอีกแล้ว จะทันมั้ยน้อ

อยากให้เพิร์ลอัพเว็บมากกว่าค่ะ อยากเห็นหน้าปกเพื่อตัดสินใจง่ะ


1. The Artemis Fowls เล่ม 7
2. The Roar เกมส์กลคนกลายพันธุ์
3. Molly Moon เล่ม 5
4. ทารกเที่ยงคืน
5. The Vampire Academy เล่ม 2 ตอน มหัศจรรย์พลังจิต
6. The Vampire Diaries เล่ม 2 ตอน ฟันฝ่า
7. Ink Exchange ลิขิตรัตติกาล (The Wicked Lovely เล่ม 2)
8. ฆาตกรรมวันปิดกล้อง เล่ม 5
9. สายลับพุดดิ้ง เล่ม 12
10. สายลับแอปเปิ้ล เล่ม 13
11. เงาจันทร์แห่งความตาย เล่ม 7 (The Lincoln Rhyme)
12. Indeath#17 เลียนแบบสังหาร
13. Indeath#18 เล่ห์สังหาร
14. Indeath#19 ดวงตาสังหาร
15. มนตราในสายน้ำ เล่ม 3
‎16. Sign of seven trilogy เล่ม 3
17. Dark Series เล่ม 5 ตอน ลำนำรัตติกาล
18. ฮารูนกับมหานทีแห่งนิทรา
19. จอมเวทมนตร์ดำ ตอน สงครามจอมเวท เล่ม 3
20. Kokology เล่ม 1 ถอดรหัสใจ
21. เงารักอำพราง เล่ม 2 (Second Sight)
22. Dark Series เล่ม 6 ไฟรักรัตติกาล
23. Ingo เล่ม 2
24. ทะเลรัก เล่ม 2 (Sea Swept)
25. เทพบุตรปีกดำ Darkengel

โอ้ มีThe Artemis Fowls เล่ม 7ออกด้วย

หลังๆเหมือนเขาจะทิ้งเว็บยังไงชอบกล ไม่ค่อยอัพหรือปรับปรุงใหม่ ที่คุยกับน้องที่บูธเขาก็บอกว่ากำลังจะเปิดร้านใหม่ แต่เปิดร้านแล้วไม่อัพเว็บเลยนี่ก็ไม่ไหวแฮะ

รายชื่อของเพิร์ลที่คิดว่าจะซื้อแน่ๆ เพราะเป็นเล่มต่อของที่เคยซื้อๆอยู่
1. The Artemis Fowls เล่ม 7
2. ฆาตกรรมวันปิดกล้อง เล่ม 5
3. สายลับพุดดิ้ง เล่ม 12
4. สายลับแอปเปิ้ล เล่ม 13
5. เงาจันทร์แห่งความตาย เล่ม 7 (The Lincoln Rhyme)
6. จอมเวทมนตร์ดำ ตอน สงครามจอมเวท เล่ม 3
7. Ingo เล่ม 2

แอบตกใจ ชุดลินคอร์น ไรห์มถึงเล่ม7แล้วเหรอนี่

ฆาตกรรมวันปิดกล้องนี่ของใครแต่งเหรอคะ เราไม่เคยได้ยินเลย ทั้งๆ ที่ก็ชอบอ่านแนวฆาตกรรม มันอยู่ในชุดไหนง่ะ ฆาตกรรมวันตรุษจีนแหงๆ เลย ใช่มั้ยคะ

คาดว่าชุดเดียวกันค่ะ เดาจากชื่อเรื่องXD

ชุดเทศกาลฆาตกรรม ออกช้ามากจนนึกว่าจะไม่มีต่อแล้ว เสียดายที่รอบนี้ชุดมองกี้เรนซ์ไม่ออกต่อ

อ่านดวงตาในดวงใจไปกระจึ๋งนึง อยากซื้อเก็บอีกละ รบกวนคุณดุจจันทร์ช่วยทีค่ะ เรื่องของฬีฬามีเรื่องไหนที่น่าอ่านอีกบ้างคะ จะได้เตรียมทำรายการ^^

ตอนนี้รายการหนังสือที่อยากได้เลยงบประมาณหมูออมสินไปแล้ว เพี้ยง ปีหน้าขอโบนัสดีๆ 555

เมื่อวานเพิ่งย้อนกลับไปอ่าน สาปพระเพ็ง อีกรอบ
อยากรู้จัง ว่าพี่ปุ้ยจะเขียนภาคต่อไหมค่ะ..
รออ่านอยู่ค่ะ

ขอบคุณรดากับเฟิงค่ะสำหรับรายชื่อหนังสือของเพิร์ล
มีเสียให้ indeath อีก 3 เล่ม

สำหรับของฬีฬาชุดที่พี่ชอบก็เป็นชุดตระกูลวรรณวิจักษณ์ค่ะ ชอบมากสุดก็ดวงดาวในดวงตานี่ล่ะค่ะ รหัสรักในดวงใจของหมอเกริกก็น่ารักดีนะคะ ลองดูค่ะ

วันนี้อยากรีวิวนิยายที่เพิ่งอ่านจบไปหมาดๆเมื่อคืน นิยาย
ที่ทำเอานอนไม่หลับเพราะยังติดในอารมณ์อยู่เลยต้อง
รีบมารีวิวเพราะปล่อยให้เนิ่นานไปกว่านี้มันจะไม่สดค่ะ

***ทาสคนเถื่อน ของ พลอยเพชร***

เมื่อเอ่ยถึงนางเอกสาวคู่แฝดฉายาแฝดนรกคงไม่มีใครไม่รู้จักเสน่ห์น่ารีและเสน่ห์สองพี่น้องดาราสาวผู้เรียกได้ว่าสวยไม่แคร์สื่อ เนื่องจาก ความที่มั่นใจว่าตัวเองสวยและเป็นเบอร์หนึ่งมาตลอดทำให้ทั้งสองนี้มีข่าวคาวเกี่ยวกับความสัมพันธ์กับชายหนุ่มตลอดเวลา ประมาณว่าสวยเลือกได้งั้นเถอะรวมถึงนิสัยพูดตรง เรื่องมากเรื่องเยอะ เรียกร้องสูง เอาแต่ใจดูถูกเหยียดหยามคนที่ต่ำกว่า จิกได้เป็นจิก ทั้งหมดนี้จึงเป็นที่มาของฉายาที่ทั้งสองได้รับ

ในบรรดาชายหนุ่มที่เสน่ห์นารีเข้าไปพัวพันด้วยนั้น เธอได้ทำให้ชายหนุ่มสามคนคือภาคี และฝาแฝดนนท์กับนันท์ ต่างพากันหลงรักหลงไหลคลั่งไคล้ เสียจนเสียผู้เสียคนและสุดท้ายทั้งสามคนเลือกฆ่าตัวตายเมื่อเสน่ห์นารีตัดสินใจบอกเลิกอย่างไม่แยแสและเธอไม่ได้แสดงอาการเสียอกเสียใจหรือรู้สึกผิดบาปใดๆที่ตัวเองเป็นต้นเหตุให้ผู้ชายถึงสามคนต้องตายจากไป

หากมันจะคงจะไม่เป็นไรถ้าผู้ชายทั้งสามคนนั้นจะไม่เกี่ยวข้องกับคามินชายหนุ่มที่หัวใจแตกสลายเพราะสูญเสียเพื่อนสนิทและน้องชายฝาแฝดจากการกระทำอันไร้ยางอายของผู้หญิงคนนี้คามินจงเกลียดจงชังและคุมแค้นเสน่ห์นารีมาก เขาไม่เก็บอารมณ์และการแสดงออกเลยว่าถ้าเขาฆ่าเธอได้เขาจะทำ

และวันหนึ่งโชคก็เข้าข้างเมื่อเสน่ห์นารีพลัดหลงเข้ามาที่ไร่ของเขาและฤทธิ์เดชของเธอทำให้เขาตัดสินใจ แก้แค้น ทรมาน และเอาคืนนังผู้หญิงร้ายกาจคนนี้ ให้สาสมกับกับความเลวร้ายของเธอ

^______^

ตอนที่เริ่มอ่านนิยายเล่มนี้ไปได้ประมาณสองถึงสามบทรู้สึกเลยว่าต้องไปไม่รอดแน่ เพราะทำไมเนื้อหาและเรื่องราวมันดูรุนแรงจังนี่ชั้นจะพลาดอีกแล้วใช่มั๊ย แต่ด้วยความงกเนื่องจากหนังสือราคาแพง 300 บาทค่ะ ก็เลยตัดสินใจอ่านต่อ แต่เชื่อมั๊ยคะว่า พอพ้นมาได้แล้วนั้น ส่วนที่เหลือเราวางไม่ลงเลยค่ะเล่นเอากว่าจะได้เข้านอนก็ปาไปเที่ยงคืนกว่าแถมอ่านจบแล้วอะดีนาลีนยังหลั่งอยู่ทำเอานอนไม่หลับไปอีกเป็นชั่วโมง ซวยเลยเรา

เราคิดว่าสไตล์ของนิยายเรื่องนี้คล้ายกับงานของพัดชาที่ตัวละครจะมีบทสนทนาแรงๆ บางทีก็หยาบ กริยาอาการก็กระด้างค่อนไปทางหยาบคายมีที่ไหนพระเอกเรื่องนี้ทั้งตบทั้งถีบนางเอก อดคิดไปถึงมนตร์รักอสูรไม่ได้ แต่อีกทีเราคิดว่าเรานึกถึงเรื่องหลงทางรักมากกว่าค่ะ ที่พระเอก
นายศาสตราร้ายมากๆ

จริงๆแล้วช่วงแรกๆเรียกว่ามากกว่าครึ่งเล่มเป็นช่วงที่นางเอกยังมีนิสัยแย่มากๆ วีน ด่า เหวี่ยง ตบ ต่อย ตี ทุบ พระเอกทุกอย่างเท่าที่จะทำได้เพื่อจะหาทางหลบหนีไปจากพระเอกที่จับตัวเองมาขังมาทรมาน คือแทนที่นางเอกจะมีทีท่าว่ากลัวหรือหงอให้พระเอกนั้นไม่ใช่เลยค่ะ นางเอกสู้สุดฤทธิ์จนพระเอกที่กระทำทรมานนางเอกแทบจะทุกวิธีการแล้วยังต้องแทบยอมแพ้เพราะนางเอก ทน อึด ถึก ลุย มากๆ จนเราเองยังอดหมั่นไส้และสมน้ำหน้านางเอกไม่ได้ที่โดนเสียบ้างเพราะหล่อนช่างเหลืออดเหลือทนจริงๆ ขนาดว่าถูกทรมานทรกรรมขนาดนั้นเจ้าหล่อนยังเรื่องมาก จู้จี้จุกจิก จิกหัว เป็นคุณนายอยู่ได้เลย สุดยอดดดดดด

แต่พอมาถึงตอนที่พระเอกเปลี่ยนกลยุทธ์ในการแก้แค้นนางเอกด้วยการทำดีเข้าใส่ นางเอกซึ่งจริงๆแล้วรู้จักพระเอกมาตั้งแต่อายุสิบแปด และนางเอกก็แอบชอบพระเอกมาตั้งแต่ตอนนั้นแต่ความที่ถูกพระเอกปฏิเสธนางเอกก็เลยรู้สึกเหมือนเสียหน้าประกอบกับพื่อนพระเอกมาชอบด้วยนั้น นางเอกก็เลยเหมือนกับเอาความรู้สึกตรงนั้นมาชดเชย แต่พอนางเอกเข้าวงการและเลิกกับเพื่อนพระเอกจนเพื่อนพระเอกฆ่าตัวตาย นั่นจึงเป็นที่มาแห่งความเกลียดชังของพระเอก แล้วยิ่งนางเอกมาคบกับน้องชายพระเอกซึ่งนางเอกก็อยากให้พระเอกยอมรับนะ แต่พระเอกก็คัดค้านจนนำมาซึ่งโศกนาฎกรรม ความสัมพันธ์ของทั้งคู่ก็ไปไกลจนกู่ไม่กลับประกอบกับการที่นางเอกต้องต่อสู้ฟาดฟันกับคนในวงการเพื่อเอาตัวรอดให้ได้ นิสัยใจคอของนางเอกก็เลยเปลี่ยนไปจนหาความ
น่ารักแบบเดิมไม่เคยเจออีกเลย

เมื่อมาถึงตอนนี้ที่นางเอกยอมรับกับพระเอกและแสดงออกถึงความสำนึกผิดและเริ่มรู้จักที่จะมองเห็นหัวของคนอื่นๆบ้างแล้วนั้น นางเอกก็ทำให้คนงานในไร่และคนสนิทของพระเอกเริ่มเอ็นดูมากขึ้น และเมื่อความสัมพันธ์ของคนทั้งคู่ลึกซึ้งถึงขั้นใช้ชีวิตแบบคู่ผัวตัวเมียแล้วนั้นนางเอกไม่เคยรู้ว่านี่เป็นเพียงแผนการร้ายของพระเอกเท่านั้นและ เมื่อถึงวันที่พระเอกพาผู้หญิงอื่นเข้าบ้าน เล่นเอาเราร้องไห้น้ำตาไหลเป็นเผาเต่าเลยค่ะ เพราะสงสารนางเอกมากๆ สงสารนางเอกที่สุด
คือคนเราพอได้สำนึกผิดถึงสิ่งที่ตนเองเคยกระทำเอาไว้ในอดีต มันก็เหมือนกับมีชนักปักหลังนะคะ และมันเลยทำให้นางเอกกลายมาเป็นคนเจียมเนื้อเจียมตัวเปลี่ยนไปเลย ผู้เขียนเขียนได้บีบอารมณ์สุดๆไปเลยค่ะ

เพราะพออ่านมาถึงตรงนี้อารมณ์คนอ่านเปลี่ยนเลยค่ะ จากที่หมั่นไส้นางเอกในตอนแรก กลายมาเป็นเกลียดพระเอกสุดๆไปเลยค่ะ พระเอกเลวมากไม่คู่ควรกับความรักของนางเอกเลย เขาไม่สมควรได้รับความรักอันยิ่งใหญ่
จากนางเอกไปครอบครองจริงๆเลยค่ะ นี่ถ้าเรามีปืนนะจะยิงพระเอกแทนนางเอกเลยล่ะค่ะ แบบว่าสมควรโดนมาก

ที่จริงแล้วผู้เขียนให้เหตุผลและการกระทำต่างๆของตัวละครเอาไว้ด้วยนะคะไม่ได้เขียนลอยๆเอามันส์ ซึ่งเมื่ออ่านแล้วจะเข้าใจที่มาที่ไปของนิสัยใจคอและความรู้สึกนึกคิดของตัวละครดีทีเดียว

แต่ที่สุดแล้วเราชอบบรรยากาศตอนอ่านมาถึงช่วงที่พระเอกมีผู้หญิงอื่นมากที่สุดค่ะเราคิดว่ามันเป็นจุดพีคที่สุดของนิยายเรื่องนี้ทีเดียวค่ะ เลยทำให้ต้องรีบเข้ามา
แนะนำค่ะ

อ้อ...เกือบลืม ดูเหมือนว่าผู้เขียนน่าจะมีเรื่องของแฝดน้องเสน่ห์ดาราต่อด้วยนะคะ เห็นปูพื้นไว้เยอะพอสมควร

อีก2วัน จม.จากบลิสและเพิร์ลก็ยังคงไม่มีมา...

อ้อ ดวงตาในดวงใจนี่ก็ชุดตระกูลวรรณวิจักษณ์สินะคะ แต่อ่านแล้วเมาตัวละครมากเลย พี่น้องอะไรจะเยอะแยะขนาดนั้น งงที่ไม่รู้ภูมิหลังของครอบครัวตัวละคร เนื้อเรื่องบางจุดก็ดูง่ายๆยังไงไม่รู้ แต่ก็ถือว่าเป็นเรื่องที่อ่านเพลินได้ค่ะ

คุณหน่อยคะ อ่านรีวิวทาสคนเถื่อนแล้ว ใจนึงก้ออยากอ่าน แต่อีกใจก้อหวั่นๆ ค่ะ เพราะสงสารนางเอกอ่ะ เป็นคนบ่อน้ำตาแตกง่ายมาก นั่งอ่านหนังสือแล้วน้ำตาไหลพรากๆ นี่เป็นบ่อยเลยค่ะ

อ่านรีวิวทาสคนเถื่อนดูแล้วเครียดจังค่ะ คงขอพักไว้ก่อน รอจม.จากบลิสเหมือนกันค่ะ อยากได้อ่ะ เย้ พรุ่งนี้งานหนังสือแล้ว

ลิสต์ของพี่ทิพมันปะปนกันเพราะมีทยอยซื้อเอาไว้แล้วและจะไปสอยที่งานหนังสือด้วย ก็คงจะไปแลกดูกับลิสต์ของหน่อยล่ะจ้ะ
1. พันธะเถื่อน - มณีจันท์
2. ร้อนรักซาตานร้าย - พระจันทร์เจ้าขา
3. วิวาห์ซาตาน - พระจันทร์เจ้าขา
4. ลวงใจรักซาตาน - ปานไพลิน
5. เชลยรักจอมโจร - Pream
6. เพลิงแค้นแรงเสน่หา - วลินธารา
7. เมียจำเลย - ธุวดารา
8. ล่าหัวใจนางฟ้า - มณีจันท์
9. สุดทรายปลายฟ้า - อลินน์
10. ทาสคนเถื่อน - พลอยเพชร
11. แผนรักพญาเหยี่ยว - อุมาริการ์
12. ฤทธิ์รักมาเฟีย - ชมจันทร์
13. ไฟรักกับดักร้อน - ธัญรัตน์
14. เพลิงรักพิศวาทลวง - ธีรสา
15. วิมานเถื่อน -พิมพ์ฝัน
16. วุ่นรัก วิวาห์กำมะลอ- ฝันหวาน
17. กระตุกบ่วงรัก - ญาณนันต์
18. เจ้าสาวแสนชัง - ละอองดาว
19.ไฟแค้น แผนร้าย- ปราณธร
20. รอยสวาทเจ้าชายทมิฬ - baiboau
21. ซ่อนรักในเงาใจ - กระดิ่งเสียงใส
22. เกมเสน่หา - มณีจันทร์
23. Love is beneath the Shadow...ใต้เงาลวง - Shayna
24. เล่ห์พรหม - นฎกร สนพ. อรุณ
25. คลื่นสวาททาสรัก - ลภาภัทร สนพ. สนุกอ่าน
26. พายุเสน่หา - ลิจัน สนพ. สนุกอ่าน
27. ดวงใจในบ่วงรัก – ละเวงวัณฬา สนพ. อินเลิฟ
28. ในอ้อมกอดมาร – เนืองนิมมาน สนพ. อินเลิฟ
29. นิราศข้ามภพ - ขลุ่ยเพียงออ สนพ. ทัช
30. ทาสร้ายทะเลทราย - รพัด สนพ. ซิมพลี
31. พรหมจารีสีเพลิง - วนิชญา สนพ. สนุกอ่าน
32. ซาตานลวงสวาท - อัญพัชญ์ สนพ. อินเลิฟ
33 เมียซาตาน- แรกอรุณ
34. เหยื่อพิศวาส - เรียวรุ้ง
35. คุณสามี (กำมะลอ) ที่รัก - ปัณณพร
36. ร้อนรักเล่ห์ซาตาน - ลาภิศพริมา
37. ผูกดวง (ใจ) ไว้ด้วยรัก - ภิญญดา
38. พี่เลี้ยงมือใหม่หัวใจผิดคิว- พิมพิสุธญ์
39. ใต้ปีกเสน่หา - bigger
40. ลิขิตร้ายพ่ายเสน่หา - ปานตะวัน
41. กรงพิศวาสคาสโนว่า- อุมาริการ์
42. หัวใจซ่อนเงา - กิ่งทอง
43. ไฟร้อนซ่อนเสน่หา - เตชิตา (อยู่ในซีรีส์เดียวกับ ล่ารัก, เริ่มต้นที่ร้ายลงท้ายรัก)
44. อริพิศวาส - สิมิลัน
45. เมียเช่า - ว. วนิชญา
46. เมียโสเภณี - วนิชญา
47. พรหมจารีสีเพลิง - วนิชญา
48. พายุเสน่หา - ลิจัน
49. บ่วงรักปราการเสน่หา - ปรุงจันทร์
50. ชีคจอมบงการ -อัคนียา
51. เป้า(หมาย)รักหักคานทอง – วัฒนนันท์
52. ไฟนรี - มอร์นิ่งกลอรี่
53. เสน่หาจอมพยศ - ปรุงจันทร์
54. ฤาหัวใจมีไว้เพียงเธอ - bigger
55. หอมกลิ่นมณฑา - พิมพ์พลอย
56. ด้วยมนตราแห่งรัก - My Darling
57. ปลายพู่กันระบำสวาท - My Darling
58. ลมรักเพลิงปรารถนา - ธีรา(ธีรสา)
59. เจ้าจอมใจชีค – อัคนียา
60. พิศวาสมาร - ธีรา(ธีรสา)
61. ปมรักลวงใจ - รวิตา
62. วิวาห์ลวง บ่วงซาตาน - หอมแก้ว
63. อาญารักซาตาน – ณัฎฐวิตรา
64. หลงกลรัก - ธีรา(ธีรสา)
65. สุดสายป่าน - ธีรา(ธีรสา)
66. ทัณฑ์หัวใจ - เขมินทรา
67. เพียงเธอ - ชญาณพิมพ์
68. หนี้รักซาตาน - ศิริภักดิ์
69. บ่วงพิศวาสจอมมาร - มณีจันทร์
70. สัญญารัก สัญญาร้าย – ญาติกา
71. วิวาห์พิศวาส – สิมิลัน
72. ใต้เงาใจ Love is..Beyond Compare – Shayna
73. หวานใจเจ้าเสน่ห์ - โรสิตา
74. นางใจกลางไฟรัก – เตชิตา
76. ซ่อนรักในเงาใจ - ติญญา
77. เพลิงน้ำผึ้ง – เฌอ
78. ทาสรัก..หัวใจลวง - บุษบาฮาวาย
79. ปิ่นปินัทธ์ (เรื่องใหม่ถ้ามีแต่คงจะไม่มี)

เมื่อบ่าย3กลับมาบ้านเพื่อที่จะเตรียมตัวไปงานศพ ไม่เจอจม.ก็ทำใจนึกว่ามาพรุ่งนี้ ปรากฏว่าไปรษณีย์รอบนี้มาหลังบ่าย3 ได้ทั้งของบลิสของเพิร์ลครบละ เพิร์ลเห็นปก+เรื่องย่อหลายเล่มก็น่าอ่านนะเนี่ย

หน่อย อ่านหนังสือเพลินเลยนะเพื่อน สบายดีมั้ย คิดถึง
แวะมาส่งข่าวนะ ฉันมีนิยายออกใหม่กับยาหยี-ยาใจ เห็นเขาบอกว่าจะวางเดือนตุลานี้ น่าจะเป็นในงานมหกรรมหนังสือ แวะไปดูได้ที่บล็อกนะ

ตอนนี้จัดการรายชื่อหนังสือเสร็จแล้วค่ะ เหลือของบางที่รอยืนยันเรื่องโปร ถ้าไม่เวิร์คจะได้ตัดทิ้งไว้ซื้อรอบหน้าแทน

ขอบคุณคุณดุจจันทร์สำหรับคอมเมนท์นิยายค่ะ ^___^ คำวิจารณ์ของคุณดุจจันทร์ในวันเก่าก่อน ก็เป็นอีกหนึ่งกำลังใจที่ทำให้วิรัตต์ยาพยายามพัฒนาตัวเองขึ้นเรื่อยๆ และครั้งนี้ก็เช่นกันค่ะ (สัญญาว่าจะพยายามเขียนเรื่องให้สนุกกว่านี้ให้ได้ค่ะ ฮ่าๆๆ พระจันทร์เร้นฟ้าเครียดไปหน่อยเนาะ)

ฮ่าๆๆ เก็บอาการปลื้มครูมอสไม่ไหวจริงๆ ค่ะ เป็นคนใจดี แล้วก็มองโลกในแง่ดี น่าประทับใจมากค่ะ

ส่วนความคืบหน้าของพี่สุ สุชาดา ล่าสุดที่คุยกับมอส เห็นว่า พี่เขาดีขึ้นมากแล้วนะคะ (แต่ดูเหมือนจะขี้เกียจทานยาจากหมอ อิอิ) และกลายเป็นคนชอบวาดรูปไปแล้วค่ะ ตอนนี้

แวะมาขอทามความรู้จักด้วยคนคะ ชื่่อใหม่จร้า ตอนนี้ก็แบบว่าขีด ๆ เขียน ๆ ยังไงก็เป็นกำลังใจให้กันบ้างนะคะ สู้ ๆ

มูนค่ะ
เจ้าของผลงาน เล่ห์ร้ายบำเรอรัก,เกมลวงหัวใจ,
แผนการรักร้าย,ตุลาการหัวใจ,ร่ายรักตุลาการ
นามปากกา Nefertiti/ชลินทรา/ศิรินดา-ธารา ค่ะ
อยากบอกว่าขอบคุณจริงๆ ที่ชอบผลงานของมูนค่ะ
มูนอ่านแล้วตัวลอยไปติดเพดานกันเลย
มีกำลังใจกับการเริ่มต้นในเส้นทางใหม่มากขึ้นจริงๆ ค่ะ
ขอบคุณ คุณดุจจันทร์มากๆ
มูนจะพยายามต่อไปค่ะ

น่านะ......เจ้าของบ้านอยากติดเฟสบุ๊คเองนี่นา
เดี๋ยวบล็อกจะร้าง เราก็ถือโอกาสนี้ช่วยกัน
เคลื่อนไหวบล็อกกันดีกว่า ฮ่าๆๆๆ

เริ่มจากเปิ้ลและคุณรัตโตะคะ ทาสคนเถื่อนสนุกค่ะ
เป็นอะไรที่พลิกความรู้สึกนะคะ อยากให้ลองจังเลย

ปอม.......ชั้นซื้อหนังสือแกมาแล้วนะ งวดนี้ยาใจหยียาใจ
ออกงานใหม่แค่สองเล่มเอง ดีใจมากๆที่ได้เห็นผลงานใหม่
ของแกอีกครั้ง และในขณะเดียวกันก็อยากอ่านงานของ
ปิ่นกับฝน-มธุด้วย คิดว่าน้องๆและปอมจะทำงานกันได้ดี
อ่านจบจะมาเขียนถึงให้นะ จัดลัดคิวให้แล้วว่ะ

เฟิงจ๋าหนังสือของเพิร์ลพี่ว่าใช้คำว่าแพงอย่างเดียวคงไม่
พอค่ะ ต้องใช้คำว่าโคตรแพงเลยค่ะ Indeath สองเล่มที่ออกแล้วราคาเล่มละ 350 บาท สุดยอดดดดดดดดดดดด

คุณวิรัตต์ยาขอบคุณที่แจ้งข่าวสารคุณสุชาดานะคะ
ขอเอาใจช่วยให้เธอหายไวไว

ปูริดา และ Nefertiti ยินดีที่รู้จักค่ะ

ได้ไปเดินงานหนังสือมาแล้วค่ะตั้งแต่วันศุกร์เพราะต้องไปซื้อหนังสือเข้าห้องสมุดบริษัทฯ คนเยอะเล่นเอาชายหนุ่มสองคนมือใหม่หัดเดินงานหนังสือถึงกับยอมแพ้หมดแรง ได้ดูของตัวเองนิดหน่อยเพราะเอางานมาก่อนส่วนตัววันเสาร์ค่อยดูเพราะเปลี่ยนแผนนัดกับพี่ทิพ

อยากขอบคุณน้องเปิ้ล ณ ศูนย์สิริกิตติ์ ที่ช่วยซื้อหนังสือเอาไว้ให้ล่วงหน้าล็อตนึง Thank you อีกครั้งจ้ะ เพราะผ่อนแรงพี่ไปได้เยอะเลย

วันเสาร์นี่ได้หนังสือนอกลิสต์มาหลายรายการเหมือนกัน เช่น ของที่บู้ธพี่ปุ๊ดวงตะวัน ความที่อยากได้จดหมายจากแสงดาวก็เลยต้องหาทางซื้อเล่มอื่นเพิ่มเพื่อทำยอดให้ได้ 800 บาท ก็มีทุกเล่มอยู่แล้วก็เลยซื้อภูแสนดาวนิยายเล่มแรกในชีวิตของดวงตะวันมาใหม่แทนเล่มเก่าที่ไม่เข้าพวกเพราะพิมพ์ครั้งแรกกับเพื่อนดี ก็เลยได้จดหมายจากแสงดาวสมใจอยาก แต่พอกลับมาถึงบ้านเปิดดูอ้าว หน้าข้างในหายกลายเป็นหน้าขาว คงต้องเอาไปเปลี่ยนใหม่ เฮ้อ!! มีลายเซ็นต์ของพี่ปุ๊ด้วยสิ

ที่นอกลิสต์อีกเล่มก็ของสนพ.มายโรสเรื่องอุบัติเหตุแห่งรักของ หนึ่งจันทร์ซื้อเพราะคำว่าสวนทุเรียนนี่แหล่ะ พลิกๆดู สำนวนการเขียนเนื้อหาดูเย็นๆดีจัง

อีกสองเล่มก็อยู่ที่สนพ.ฟิสิกส์ กับหัวใหม่หมวด banana ไปยืนอ่านคำโปรยหลังกันที่บู้ทเนื่องจากคุณพี่ที่ไปด้วยมองตัวหนังสือไม่เห็น ฮ่าๆๆ อ่านไปๆสุดท้ายตัดสินใจซื้อค่ะพอจ่ายเงินเด็กคนขายถามว่าจะเอาลายเซ็นต์ด้วยไหม
คนเขียนอยู่ตรงนี้อ้าว.......ที่แท้ระฆังเงินก็คือคนขายอีกคน แหมตอนที่เราถามว่าเรื่องมันเป็นยังไงน้องเงียบเลย สงสัยคงจะกำลังก๊งกับสองป้าที่กำลังตัดสินใจว่าจะซื้อหรือไม่ซื้อดีแน่ๆ

ได้มีโอกาสเจอนักเขียนและ บก. หลายคนโดยบังเอิญ คนที่เราเซอร์ไพรส์และฮามากคือคุณบก.ปริมของวีนัสพลัส เธอห้าวและคุยตลกดี

ส่วนคุณแก้วชวาลาที่ได้เจอก็ถือโอกาสทวงถามเรื่องต่อของดวงใจโรมเธอเขียนมาได้ 70 หน้าแล้ว ก็รอต่อไป

ป๋วยซังแห่งสปริงก็ทวงเรื่องใหม่ของกันทรากรที่เขียนมาได้ครึ่งทางแล้ว

แล้วก็มีเรื่องประทับใจกับ อะไรเล็กๆน้อยๆ ที่สองบู้ธนี้ค่ะ

บู้ธแรกคือ สนพ. IVY เข้าไปเอาเล่มล่าสุดของปรุงจันทร์ ทีนี้กำลังลังเลว่าเรื่องใหม่ของบุษบาฮาวายจะเป็นเรื่องยังไง อ่านคำโปรยหลังแล้วไม่เก็ทอะไรเลยค่ะ น้องๆที่บู้ทก็เลยช่วยกันเล่าเรื่องใหญ่เลย น่ารักมาก ก็เลยตัดสินใจซื้อเพิ่มอีกเล่มได้กระเป๋าลายน่ารักติดมาอีกด้วย คือเห็นความยิ้มแย้มแจ่มใสของน้องๆที่บู้ท เห็นความกระตือรือร้นในการขายแล้วก็ขอให้ขายดีๆนะคะ

บู้ธที่สองคือบู้ทของสนพ. Touch & Bmine ก็จะเอานิยายที่ซื้อซ้ำไปเปลี่ยนเป็นเล่มอื่นที่ยังไม่มีแทน นึกไงไม่รู้ก็เลยอยากคุยกับคนทำงานของที่นี่คืออยากชื่นชมผลงานส่วนหนึ่งและอยากฝากบอกเรื่องที่อยากให้ปรับปรุง
อีกส่วนหนึ่ง น้องในบู้ทก็ไปตามเจ้าหน้าที่มาคุยด้วย ชอบที่น้องๆทั้งสองคนคือสุปราณีและน้องผู้ชายอีกคนที่มาด้วยกันดูมีความจริงใจ และกระตือรือร้นที่จะพัฒนาการทำงานของตัวเองให้ดีขึ้น มีสัมมาคาระวะ และตั้งใจจริงก็อยากขอบคุณมากนะคะที่ช่วยรับฟังเสียงสะท้อนจากคนอ่าน และช่วยตอบคำถามบางข้อที่ทำให้พี่ได้ทราบจากที่เคยสงสัยมาตั้งนาน

นอกนั้นก็เจอนักเขียนบางคนที่เคยเห็นหน้ามาก่อนอย่างเปิ้ล-แมกไม้ขอบคุณมากนะจ๊ะที่ช่วยทำธุระให้พี่ น้อง LALA ที่มาจากใต้ใช่มั๊ยเห็นหน้าน้องแล้วนึกได้ว่าน้องเขาหน้าคล้ายคุณแอนนี่เลยอ้ะ แสดงว่าสวยนี่เน๊าะ ฮ่าๆๆๆๆ

งานหนังสือนี้จะว่าไปก็ดีไปอย่าง คือได้เจอใครต่อใครที่ไม่ได้เจอกันมานานด้วย ดีจัง

อ้อ.....พี่ปุ้ยเข้าบู้ทร้านนายอินทร์วันเสาร์ที่ 30 กับ วันอาทิตย์ที่ 31 ช่วงบ่ายๆค่ะ ตารางพบนักเขียนของสนพ.อรุณมีประกาศไว้ที่เว็บบ้านอรุณแล้วนะคะ ใครอยากคุยกับพี่ปุ้ยก็ไปเจอได้ทั้งสองวัน วันเสาร์นี่จะมีพี่เอียด-ปิยะพร อยู่ในบู้ธด้วยกันด้วยค่ะ

เกือบลืมขอบคุณฟีน่าด้วยสำหรับแม็กเน็ตลายเพียงเธอของชญาน์พิมพ์ Thank you ค่ะ

ส่วนนิยายเพิ่งอ่านจบไปสองเรื่องคือ

ตะวันคืนฟ้า ของ ลัลนา มีขายที่ร้านสามสิบจตุจักรนะคะ อยากให้ไปซื้อกันมาก่อนเลยเพราะน่ารักมากและเซ็กซี่ด้วย พระเอกเลี้ยงต้อยคร่าาาา

กลรักกับดักกามเทพ ของ ไอยสวรรยา เล่มนี้ก็น่ารักนางเอกวางแผนจับเพื่อนพระเอกแต่ได้พระเอกมาแทน อ่านแล้วสบายใจ๊..สบายใจ

สองเล่มนี้ว่างแล้วจะมาเขียนแนะนำแบบเต็มๆให้นะคะ

สวัสดีค่ะพี่หน่อย ดุจจันทร์ จอยขอเรียกพี่หน่อยนะคะ

ดีใจที่ได้เจอพี่หน่อยในงานหนังสือตัวเป็นๆ (เอ๊ะยังไง) ปกติจอยก็เข้ามาเวปนี้บ่อยเพื่อดูรีวิวนิยายของพี่ เพื่อที่จอยจะนำไปประกอบการซื้อ ฮ่าๆ แวปแรกที่เห็นพี่หน่อย บุคคลิกพี่เหมือนอาจารย์เลยค่ะ (ดุๆ) ทำเอาจอยตัวลีบไม่กล้าคุยด้วย แฮะๆ

พี่หน่อยจอยไม่ได้เป็นอะไรกะแอนนี่นะคะ และไม่มี DNA อยู่บนหน้าด้วย โฮ๊ะๆ

สุดท้ายดีใจจริงๆที่ได้เจอพี่หน่อยในงานหนังสือ และหวังว่าในงานครั้งหน้าคงจะได้มีโอกาสพบพี่อีกและคงจะได้มีเวลานั่งคุยเพือ่แลกเปลี่ยนและพูดคุยเรื่องนิยายบ้าง

รักษาสุขภาพค่ะ
จอย

มีเหตุให้ต้องกลับไปงานหนังสืออีกรอบเป็นวันที่สามเนื่องจากจดหมายจากแสงดาวของพี่ปุ๊ดวงตะวันมีหน้าหายหน้าขาวค่ะกับใต้เงาใจของ Shayna ดันได้เล่มหนึ่งมาสองเล่ม ก็เลยต้องรีบกลับไปเปลี่ยน กับพอดีมีน้องจากจันทน์ขึ้นมางานอีกคนก็เลยเดินด้วยกันอีกรอบทำให้มีหนังสืองอกมาอีกสองสามเล่ม คราวนี้ได้ลำนำในลมหนาวลด 20% กับอาชญากรยอดรักของฟองคลื่นฯ ที่ออกพอดี แล้วก็ไปตามล่าได้เชลยรักเจ้าทะเลทรายเล่มแรกของเพฑูรย์มาจนได้เหลือเล่มสุดท้ายในบู้ทด้วยลด 50% ก็น่าจะจบภาระกิจแล้วนะคะ เหลือแค่ชุดสังหารเล่มสุดท้ายที่จะไปออกปลายๆงาน ที่เหลือในลิสต์ออกไม่ทัน

น้องจอยยินดีที่รู้จัก ไม่ต้องแปลกใจค่ะบุคลิกพี่ถ้ายังไม่สนิทกันมันก็จะดูดุๆแบบที่เห็นแต่ถ้าสนิทกันแล้ว ความจริงก็จะเปิดเผยเองค่ะ ฮ่าๆๆๆๆๆ

***ตะวันคืนฟ้า ของ ลัลนา***

นับจากวันที่รู้ใจตัวเองว่ามีใจผูกสมัครรักใคร่ในตัวอคิราห์สาวน้อยลูกสาวเพื่อนรุ่นพี่ไวทินก็หยุดทุกสิ่งทุกอย่างเพื่อคอยแอบเฝ้าดูแลรักษาอคิราห์เด็กสาววัยสิบแปดว่าจะไม่มีมดแดงตัวไหนมายุ่งเกี่ยวให้ขุ่นเคืองใจ

นอกจากจะบอกความรู้สึกของตัวเองกับเพื่อนหรืออีกตำแหน่งคือว่าที่พ่อตาอย่างตรงไปตรงมาแล้ว ไทินก็พิสูจน์ตัวให้ศักดิ์ชายเพื่อนรุ่นพี่ไว้วางใจว่าสามารถฝากฝังลูกสาวผู้เป็นดั่งแก้วตาดวงใจคนเดียวนี้ไว้กับเขาได้

รวมถึงการที่ไวทินเข้ามาช่วยพยุงฐานะทางการเงินในธุรกิจของศักดิ์ชายไม่ให้ล้มลงด้วย เพราะทั้งไวทินและศักดิ์ชายต่างรู้ดีว่าสุขภาพของศักดิ์ชายนั้นน่าเป็นห่วงมาก ซึ่งทั้งหมดนี้อคิราห์ไม่ได้รับรู้อะไรด้วยเลย เพราะศักดิ์ชาย
ไม่อยากให้แก้วใจของเขาต้องเป็นทุกข์

หากเมื่อวันอันแสนเศร้าของอคิราห์มาถึงกับการจากไปจากบิดา ชายคนเดียวที่อยู่เคียงข้างเธอและเข้ามาช่วยเหลือบงการทุกอย่างนั้นก็คือไวทินนี่เอง หากแต่ว่าไวทินไม่ได้ต้องการเป็นเพียงแค่ผู้ปกครองเท่านั้น เขาต้องการครอบครองเธอผู้หญิงเพียงคนเดียวในหัวใจที่เขาเฝ้ารักเฝ้าผูกพันมาเนิ่นนาน

^________^

นิยายเรื่องนี้น่ารักมากค่ะ เป็นเรื่องราวความรักต่างวัยของคนที่ได้ชื่อว่า "เพื่อนพ่อ" กับ "ลูกสาวเพื่อน" พระเอกหลงรักนางเอกมาตั้งแต่นางเอกอายุสิบแปด และแอบคอยดูแลแอบหวงก้างไม่ให้ใครมาเกาะแกะอยู่ถึงสี่ปีกว่าจะสมหวัง
ซึ่งกว่าจะสมหวังก็ต้องใช้อุบายและการหลอกล่อพอสมควร เพราะนางเอกคิดว่าพระเอกอยากได้ตัวเองเพื่อชดใช้แทนหนี้สินที่เคยช่วยเหลือพ่อมาตลอดซึ่งเป็นหน้าที่ของพระเอกที่จะต้องพิสูจน์ตัวเองให้นางเอกยอมรับให้ได้ว่าทั้งหมดที่เขาทำนั้นก็เพราะคำว่า "รัก" เท่านั้น

นางเอกก็เลยเฮี้ยวใส่พระเอกน่าดูเรียกว่าสามารถทำให้พระเอกปวดหัวเอาได้ง่ายๆ แต่พระเอกก็มีวิธีการตะล่อมนางเอกให้เข้าที่เข้าทาง ซึ่งวิธีการของพระเอกก็ต้องถึงเนื้อถึงตัวกันหน่อย ซึ่งผ้เขียนเขียนได้เซ็กซี่มากเลยค่ะ ผู้เขียนแสดงให้คนอ่านรู้สึกซาบซึ้งและเข้าใจได้ว่าความผูกพันทางกายระหว่างหญิงชายนั้นสามารถพัฒนาให้กลายเป็นความรักขึ้นมาได้ มันไม่ใช่เพียงแค่ความใคร่เท่านั้น

มีตัวร้ายเข้ามาเติมบรรยากาศของนิยายบ้างแต่ก็นิดหน่อยไม่ค่อยมีอะไรมากเราเลยรู้สึกว่าเรื่องมันสั้นไปหน่อยอ่านแป๊บเดียว อ้าว..!!! จบแล้วเหรอ น่าจะยาวกว่านี้อีกหน่อย เพราะพระเอกรักนางเอกมาก แต่ก็ไม่ได้รักจนหงอจน
ต้องยอมนางเอกไปเสียทุกอย่าง อยากเห็นสองคนนี้สวีตกันมากกว่านี้อีกซะหน่อยน่ะค่ะ ก็แนะนำนะคะสำหรับคอนิยายที่ชอบรักต่างวัยค่ะ

***กลรักกับดักกามเทพ ของ ไอยสวรรยา***

เพราะความที่บัวบุษบาและคุณนายรินทองผู้เป็นแม่
ต่างพากันใช้เงินอย่างมือเติบจนทำให้บัตรเครดิตถูก
รูดใช้จนเต็มวงเงินทุกใบและพานให้เป็นหนี้นอกระบบ
จนต้องหนีเจ้าหนี้หัวซุกหัวซุน

ทั้งที่เรียนจบปริญญาตรีแต่บัวบุษบากลับได้งานเป็น
พนักงานทำความสะอาดในโรงแรมขณะที่เพื่อนร่วม
รุ่นได้เป็นพนักงานต้อนรับ ความต้องการหลุดพ้นจาก
ภาวะหนี้ล้นพ้นตัว ทำให้คุณนายทองรินปิ๊งแผนการ
หาทางลัดเพื่อหาเงินมาใช้หนี้ ด้วยการให้ลูกสาว
คนเดียวของนางจับเจ้านายหนุ่มหล่อ รวย และยังโสด
ให้ได้

เมื่อสบโอกาสที่ต้องมีการเปิดห้องวีไอพีเพื่อให้เพื่อนสนิทเข้าพักบัวบุษบาจึงทำทีเข้าไปทำความสะอาดและเธอก็ไม่ออกมาจากห้องอีกเลย แต่ที่ไหนได้คนที่เข้ามาพักในห้องที่บัวบุษบานอนเปลือยกายรออยู่นั้นกลับเป็นภูวาเพื่อนสนิทของเจ้านายของเธอแทน และที่สำคัญเขากลับเปิดโปงแผนการนี้ของเธอและแม่ได้เสียด้วย

หากสิ่งที่ทุกคนงุนงงก็คือภูวายินดีรับผิดชอบด้วยการ
แต่งงานกับบัวบุษบาแต่ทั้งนี้เธอจะต้องไปอยู่กับเขาที่ไร่
และช่วยงานเขาในฐานะเมียของหัวหน้าคนงานที่ไร่ด้วย

^________^

เป็นนิยายน่ารักๆที่ได้อ่านด้วยความอิ่มเอมใจและสบายใจค่ะ เรื่องนี้แม่นางเอกร้ายกาจมากค่ะ เรียกว่าเป็นตัวป่วนตัวจริงเสียจริง แถมยังขโมยซีนพระเอกนางเอกและนางร้ายแบบหน้าตาเฉย

นางเอกเป็นภาพสะท้อนของคนสมัยนี้ที่เพริดไปกับวัตถุนิยมอยากได้ใคร่มีอยากมีเฟอร์นิเจอร์ติดตัวเยอะๆ หรือเรียกอีกอย่างว่ารายได้ต่ำแต่รสนิยมสูง ดังนั้นจึงเต็มไปด้วยหนี้สิน

เนื้อแท้นางเอกไม่ได้เลวร้ายนัก รวมถึงแม่นางเอกด้วยแต่
ที่ต้องตัดสินใจทำแบบนั้นลงไปก็เพราะไม่เห็นหนทางอื่นอีกแล้วทั้งที่ก็รักลูกสาวคนเดียวมากนะคะ

แต่เมื่อนางเอกต้องมาอยู่กระท่อมท้ายไร่โทรมๆ ไม่มีสิ่ง
อำนวยความสะดวกใดๆ นางเอกก็พยายามปรับตัวพยายาม
ทำทุกอย่างเอง โดยที่มีพระเอกคอยแนะนำและสอน เพราะสิ่งสำคัญก็คือพระเอกอยากรู้ว่าเนื้อแท้ที่จริงของนางนั้นเป็นอย่างไร ซึ่งเมื่อผ่านการพิสูจน์แล้วพระเอกก็รู้ตัวว่า
นางเอกเป็นสิ่งสำคัญในชีวิตที่เขาจะขาดเธอไปไม่ได้

พระเอกเรื่องนี้เป็นหนุ่มบ้านไร่ที่ฉลาดและก็เข้ม ค่อนไปทันคนแอบเจ้าเล่ห์ด้วยค่ะ เรียกว่าอ่านนิยายเรื่องนี้แล้วไม่ต้องคอยลุ้นว่าพระเอกจะแสดงความโง่ออกมาตอนไหน เรียกว่าวางใจได้

สรุปว่าเราชอบเรื่องนี้นะคะอ่านแล้วสบายใจดี

สวัสดีค่ะ
พี่หน่อย ไม่เป็นไร ยินดีเดินสำรวจงานให้ แอบซื้อตามอีกต่างหาก -ขอบคุณอีกครั้งสำหรับขนมด้วยค่ะ เดินงาน 2 วันแทบหมดตัวเลยทีเดียว ขนาดยังซื้อไม่ครบนะ
วันนี้ก็คงไปแต่พาหลานไปค่ะ
รู้สึกว่างานเดือนนี้คนเดินน้อยกว่าเม.ย.นะ สงสัยติดวันหยุดและติดน้ำท่วมแน่เลย

มาตามจดลิสต์กับรีวิวหนังสือค่ะ ไม่ผิดหวังเลย
ขอบคุณมากค่ะ

***เพียงเธอ ของ ชญาน์พิมพ์***

นับจากวันแรกที่เหอจวิ้นเจี๋ยได้รับหน้าที่ดูแลเพ่ยเพ่ยลูกสาวสุดสวาทขาดใจเพียงคนเดียวของเฉินหมิงและบัวบูชาคนที่มีพระคุณกับเขาและน้องสาวอย่างที่สุดนั้น ความรักความผูกพันที่เขามีต่อเพ่ยเพ่ยก็พอกพูน ลึกซึ้งด้วยเพราะเขาดูแลเธอราวกับเป็นพ่ออีกคนของเธอนั่นเอง

หากเมื่อเพ่ยเพ่ยเติบโตขึ้นความงดงามของเธอนั้นก็ทำให้หัวใจของจวิ้นเจี๋ยเปลี่ยนแปลงไปจากคำว่า "พี่ชาย" ตอนนี้เขาอยากกลายเป็น "ผู้ชาย" ของสาวน้อยจอมแสบวัยสิบแปดที่คอยเอาแต่สร้างเรื่องปวดหัวให้เขาต้องคอยตามล้างตามเช็ดไม่เว้นแต่ละวัน

หากความรู้สึกลึกๆในใจที่คอยย้ำเตือนเขาอยู่เสมอว่าตัวเขานั้นช่างไม่คู่ควรกับลูกสาวผู้สูงส่งของหัวหน้าแก๊งค์ไป๋หู่เอาเสียเลย ทำให้เขาต้องจำเก็บงำความรู้สึก "รัก" มากมายที่มันกำลังท่วมท้นหัวใจของเขาอยู่ในขณะนี้ ทั้งๆที่เพ่ยเพ่ย ก็แสดงออกชัดเจนว่าเธอเองก็มีใจตรงกันกับเขา

^_______^

ผลงานเล่มล่าสุดของคุณท๊อฟฟี่ค่ะ เรื่องนี้คงต้องจัดอยู่ในหมวด RCA คือ Romantic Commedy Action ที่ผู้เขียนถนัดและเป็นแนวที่สร้างชื่อให้กับผู้เขียน

เรื่องนี้เป็นภาคต่อจากกาลครั้งหนึ่ง.....ในหัวใจ มีตัวละครเดิมๆมาปรากฏตัวให้เห็นอีกครั้งในบทบาทของคุณพ่อคุณแม่ที่มีอายุมากขึ้นตามวัย พร้อมด้วยตัวละครรุ่นลูกที่เปิดตัวเข้ามามีบทบาทขับเคลื่อนเรื่องราวในเรื่อง

พระเอกเป็นพวกผู้ชายมีแผลมีอดีตเป็นคนในโลกมืดซึ่งสามารถเหี้ยมโหดได้เท่าที่อยากทำแต่เขาก็ยอมให้กับนางเอกอยู่เพียงคนเดียวซึ่งมันก็เป็นจุดอ่อนของเขาให้ศัตรูใช้เป็นเครื่องมือเล่นงานเขาได้ง่ายๆ ซึ่งพระเอกเรื่องนี้ก็เปิดเผยจุดอ่อนของตัวเองเสียชัดเจนทีเดียวว่า ทั้งหึง ทั้งหวง
นางเอก และกีดกัน บงการนางเอกขนาดไหน จนบางครั้งก็คิดว่ามันเกินไปเปล่า หึงจนหน้ามืดนี่น่ะ

ส่วนนางเอกก็ต้องเรียกว่ายังเด็กอยู่มากเพราะฉะนั้นเวลาอ่านก็จะต้องทำความเข้าใจกับพฤติกรรม และอารมณ์ของนางเอกให้ได้ เพราะไม่งั้นอาจมีเผลอรำคาญเอาได้ค่ะ เพราะเธอทั้งเอาแต่ใจ วุ่นวาย ง้องแง้งบ้าง แต่ก็ชัดเจนว่ารักพระเอกมากและรักคนเดียว เพียงแต่ยังติดอารมณ์ของสาวน้อยวัยช่างฝันที่คิดเองเออเองอยู่พอสมควร

สำหรับการดำเนินเรื่องนั้นเราคิดว่าเรื่องนี้ค่อนข้างเนิบช้าไปหน่อยสังเกตจากสปีดที่ใช้ในการอ่านเพราะเราใช้เวลาอ่านนานมากถึงหนึ่งวันเต็มๆ ถ้าผู้เขียนกระชับเรื่องราวอีกสักหน่อยก็คงจะทำให้เรื่องไปได้เร็วขึ้น อาจเป็นเพราะผู้เขียนค่อนข้างอธิบายภาพของชีวิต สังคม รสนิยม และสภาพความเป็นอยู่ของคนฝรั่งเศสค่อนข้างละเอียดมากไปนิด มันเลยทำให้กว่าจะเข้าสู่ประเด็นความขัดแย้งหลักของตัวละครของเรื่องมาถึงช้าไปหน่อย

ตัวละครที่เราชอบและคิดว่าเขาขโมยซีนไปเยอะเลยคือ หวังหย่งเต๋อและเฉินกุ้ย ตัวละครสองตัวนี้มีอะไรให้เล่นได้อีกนะเพราะมีประเด็นทางอารมณ์ที่ติดค้างที่ผู้เขียนเปรยเอาไว้ ซึ่งเราไม่แน่ใจว่าผู้เขียนจะมีการเขียนต่อถึงเรื่องราวของสองคนนี้อีกหรือเปล่า หวังหย่งเต๋อนั้นผู้เขียนยังไม่ได้
เคลียร์ประเด็นความขัดแย้งระหว่างพ่อลูก และการเรียนรู้ที่จะเติบใหญ่ในวงการมาเฟียแต่อย่างน้อยก็ได้ให้หย่งเต๋อลิ้มรสชาติชีวิตอันแท้จริงไปบ้างแล้ว ส่วนเฉินกุ้ยนั้นคนนี้มีบาดแผลในใจหนักกว่าใครเพื่อน จริงๆต้องบอกว่าเราชอบตัวละครตัวนี้มาตั้งแต่ต้นเลยค่ะ เขามีความคิด มีมุมมอง
ที่น่าสนใจ ซึ่งเราคิดว่าเมื่อเจอกับภาวะวิกฤติของชีวิตแบบนั้นแล้วเฉินกุ้ยจะพาตัวเองเติบโตไปเป็นคนแบบไหนตรงนี้ชวนให้น่าติดตามจริงๆค่ะ

สุดท้ายขอบคุณผู้เขียนที่มีกล่าวถึงชื่อเราไว้ในคำนำด้วยก็แปลกใจนิดค่ะๆ แต่ก็รู้สึกดีใจที่ว่าคำแนะนำติชมต่างๆของเราได้เป็นประโยชน์กับคุณท๊อฟฟี่นะคะ ยินดีค่ะ

ไม่น่าหลงเข้ามาอ่านเล้ย อิอิ

สวัสดีค่ะทุกคน

ที่ไม่น่าหลงเข้ามาอ่านเพราะต้องเสียตังซื้อหนังสืออีกแน่ๆ คุณหน่อยรีวิวไว้น่าอ่านมาก เลยทำให้อยากซื้อใจจะขาด แต่คงต้องเจียมตัวค่ะ ช่วงนี้ไม่ค่อยจะมีกะตัง

****รู้สึกผิดมากที่รู้ว่ามีคนคิดถึงเรา "น้องถามวัต"คราวก่อนพี่เข้ามาอ่านแต่ไม่ได้ตอบเพราะเข้ามาอ่านดึกมากแล้ว(ดึกว่านี้อีก 5555+) พอเช้าก็ดันลืมและเลือนไป จริงๆมีภาระกิจหลายอย่างที่ต้องทำ

ที่สำคัญเข้ามาบอร์ดนี้ทีไรมันช่างเงียบเหงานักเลยไม่ได้เข้ามาเลย จนมีคนพูดถึงงานหนังสือถึงนึกได้ว่างานสัปดาห์หนังสือมันช่วงนี้นี่นา เฮ้อ

ช่วงนี้อ่านหนังสือเก่าที่ซื้อค้างๆไว้มันช่างเยอะจนอ่านไม่ไหว ที่สำคัญอ่านแล้วเพลียๆใจชอบกล แต่ก็มีชอบๆอยู่หลายเล่ม

คุณหน่อยเคยอ่านของ "รพิรำไพ"บ้างไหมคะ พี่อ่านของเขาอยู่เล่มนึงคือ "วิวาห์ซ่อนเล่ห์" ก็ชอบๆสำนวนและเนื้อเรื่องอยู่เหมือนกัน ถึงจะมีขัดๆอยู่บ้าง แต่ก็จัดว่าชอบ ถ้าเคยอ่านเรื่องอื่นๆของเขา รีวิวให้อ่านบ้างนะคะ ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ

เปิ้ลพี่ว่าคนเยอะนะเดินเบียดคนไม่ค่อยไหวแน่ะกลับถึงบ้านหลับเป็นตายทุกวันเลย

คุณนุชคะยินดีและขอบคุณค่ะ

สวัสดีพี่แก้วค่ะ
มาดึกเลยเชียว บล็อกนี้จะร้างกว่านี้อีกแน่ค่ะถ้าไม่ช่วยกันมาเขียนๆอะไรไว้ ฮ่าๆๆๆ เจ้าของบ้านติดเฟสบุ๊คค่ะ ที่นี่ก็อาจจะดูไม่ค่อยคึกคักเหมือนที่อื่นเขาแต่ก็ไปเรื่อยๆคุยกันวงเล็กๆแบบนี้ก็สบายใจดี อิ อิ

งานของรพิรำไพไม่ค่อยสันทัดค่ะ เคยอ่านของเขาแล้วแต่ยังไม่ค่อยปิ๊งเท่าไรนัก

ตอนนี้กำลังกลัดกลุ้มอย่างหนักค่ะว่าจะอ่านอะไรก่อนหลังดีเพราะมีแต่นิยายที่อยากอ่านเต็มไปหมดเลย แต่พละกำลังที่จะอ่านได้หมดเท่าที่ใจต้องการมันช่างสวนทาง
กันเสียจริงๆ

คุณดุจจันทร์ เอาเวลาที่ไหนอ่านหนังสือคะ เทพมาก ๆ ฮ่าๆๆ ขอบคุณที่อุดหนุนนะเพื่อน ความจริงอยากให้อ่านก่อนส่งพิมพ์ แต่ติดต่อกันยากเหลือเกิน คิดถึงมาก ๆ

เฟิงไปเมื่อวันศุกร์ค่ะ ไปเดินคว้ารายชื่อหนังสือมาไว้คัดเข้าห้องสมุด

แรกไปถึงยิ้มกริ่ม เพราะ10โมง เดินสบาย แอร์เย็นลัลลา ก็เดินแวะถามทุกบูธในโซนซีว่าที่ไหนมีรายชื่อให้ขอบ้าง

เสียเงินที่แรกก็บูธดวงตะวัน ธิโมส์11เล่ม+เล่มเล็กก็ได้มาอยู่ในกำมือพร้อมกับเงินที่ปลิวหายไป2,700บาท(เบิกมาวันนี้ได้แค่5,000 เพราะเงินเดือนยังไม่ออก) ได้ลายเซนต์มาด้วย กลับมาบ้านเปิดดูแล้วชอบมาก เซนต์ไม่เหมือนกันซักเล่ม แล้วแต่ตามเนื้อเรื่อง

เดินโซนซีเสร็จ หลังจากเล็งๆบูธที่ต้องการแวะคว้าหนังสือเรียบร้อยแล้วก็เข้าต่อที่แพลนนารี่ ตกใจกับฝูงคน ลืมไปซะสนิทว่าควรเข้าแพลนนารี่ก่อน ก็พยายามเบียดๆคนไปตามบูธอีกรอบ กว่าจะได้รายชื่อมา ของที่นี่ได้ของวินทร์กับสโมสรรหัสคดีค่ะ

หลังจากนั้นก็วนกลับไปโซนซีเพื่อที่จะซื้อของบูธฟิสิกซ์เซนเตอร์ หลังจากที่รอบแรกเห็นกลุ่มเด็กแล้วทำใจลำบากที่จะบุกเข้าไป แต่รอบหลังนี้ตัดสินใจได้เพราะกลัวของแถมหมด บูธนี้กะมาเอาของแถมโดยเฉพาะ เพราะชอบ(บางเรื่อง)และน่าเก็บเป็นที่สุดXD

ส่วน3สนพ.หลัก เพิร์ล/บลิส/แจ่มใส และอาจจะมีแถมของอมรินทร์เล็กน้อย กะว่าจะมาซื้อเอาวันเสาร์นี้ค่ะ เพราะวันศุกร์มาทำงานจริงจริ๊ง แค่มีของแถมติดมือกลับไปด้วยเท่านั้นเอง

อ้อ แล้วตอนนี้อ่านจบไปไม่กี่เล่ม ก็มี พุ่มรัก พานสิงห์ คดีเจ็ดแพะของคุณวินทร์, ไดอารี่เด็กไม่เอาถ่านเล่ม2, แผ่หลาพาสุขใจinอิตาลี และ จดหมายจากแสงดาว เน้นอ่านพวกเล่มเล็กๆที่อ่านง่ายๆ เล่มใหญ่ๆจะไปลุยเอาทีหลังค่ะ

น้องปอมขา ... เจ๊ดุจน่ะ เค้าไม่ได้เทพนะค้า เค้าเป็น "คนบนฟ้า" เลยใช้ "จิต" อ่านหนังสือได้เยอะ และเร็ว รวมถึง วิจารณ์ได้ตรงใจเรยค่า ...

เรียกว่า ถ้าเธอเม้นท์เรื่องไหน ก็เชื่อได้ล่ะค่ะ (เอ๊ะ !! หรือไม่ได้หว่า...) แต่ว่า พักหลังโอไม่ค่อยได้ติดตาม เนื่องจากติดผู้ชาย เอ๊ย ติดซี่รี่ส์เกาหลี เลยไม่่ค่อยไปตามหาหนังสือตามเจ๊เค้ามาอ่าน ..

อีกเหตุผลนึงคือ ทุนทรัพย์ไม่เหลือเฟือเหมือนเจ๊เค้า เลยตามซื้อไม่ทันด้วยจ้า ... เหอ เหออ

ต้องให้พี่ดุจจันทร์เปิดเป็นห้องสมุดค่ะ หนังสือทุกเล่มในนี้ พี่เขาคงรับประกันได้หมดว่าสนุกชัวร์

เข้ามาขอบคุณ คุณดุจจันทร์ค่ะ

ขอบคุณสำหรับรีวิวดี ๆ ที่ทำให้คนที่มีเวลาน้อยอย่างเรา

สามารถอ่านนิยายดี ๆ สนุก ๆ ได้โดยไม่ต้องใช้วิธีสุ่มค่ะ

ขอบคุณมากนะคะ

***Desperado อาชญากรยอดรัก ของ ฟองคลื่น คืนจันทร์ พันดาว***

เวลาสิบสามปีที่ด็อกเตอร์เครก สโลน คาร์ริก ใช้ความแค้นเป็นเครื่องหล่อเลี้ยงให้ชีวิตยังคงดำเนินต่อไปเพื่อวันที่เขาจะชำระสะสางบัญชีแค้นกับคนที่ปลิดชีวิตบิดามารดาของเขาไปพร้อมกับผู้บริสุทธิ์อีกนับร้อยในเที่ยวบินที่ถูกลอบ
วางระเบิดเที่ยวนั้น

หลังการเสียชีวิตของบิดามารดาเครกได้ถูกโอแดรนรับเป็นบุตรบุญธรรมซึ่งชาวอเมริกันไอริชคนนี้เป็นถึงผู้มีอิทธิพลและเป็นเจ้าของเกลุ่มธุรกิจสโลนเมดซึ่งมีความเชี่ยวชาญด้านการวิจัยเรื่องยา อันเป็นธุรกิจสะอาดฉากหน้าหากแต่
เนื้อแท้ของสโลนเมดแล้วก็คือกลุ่มอาชญากรที่ค้าขายอาวุธชีวภาพนั่นเอง

กว่าที่เครกจะสามารถขึ้นมายังตำแหน่งระดับสูงของกลุ่มได้นั้น เขาต้องถูกทดสอบความจงรักภักดีนานับประการ และหนทางที่เขาเลือกเดินนี้ก็ทำให้เขาต้องละทิ้งหัวใจ และความรู้สึกผิดชอบชั่วดีทั้งหลายเสีย ดังนั้นชื่อเสียงของเขาจึงถูกกล่าวขานถึงในแง่ที่ไม่สู้ดีนัก

แม้จะละทิ้งความเป็นไทยซึ่งมีอยู่ครึ่งหนึ่งในตัวมาถึงสิบสามปีหากแต่ลึกๆ แล้วเครกยังคงนึกถึงและคิดถึงความเป็นไทยนั้นอยู่เสมอ ดังนั้นในค่ำคืนวันหนึ่งเมื่อเครกเผอิญได้ยินสาวสวยคนหนึ่งกำลังคุยโทรศัพท์กับเพื่อนด้วยภาษาไทยอากัปกริยาสดใสอันเป็นธรรมชาติชวนมอง ทำให้เขาต้องแอบฟังเธอคุยกับเพื่อนอย่างไม่รู้ตัว ข้อมูลหนึ่งที่เธอคุยกับเพื่อนเกี่ยวกับเที่ยวบินมรณะเที่ยวนั้นทำให้เขา
รู้สึกติดใจและสงสัยหรือเธอก็จะเป็นอีกหนึ่งในเหยื่อเฉกเดียวกับเขา แต่ทำไมเธอจึงผ่านช่วงเวลานั้นมาได้และยังมีความสุขซึ่งต่างจากเขา หากแต่ธุระที่เข้ามาทันทีทำให้เขาเลิกคิดถึงเธอไปและคิดว่าเขาคงไม่ได้พบกับเธอคนนั้นอีก

แต่กับอัปสรแล้วนั้นการที่เธอและเพื่อนกลุ่มแอร์โฮสเตสเข้าไปเที่ยวพักผ่อนและฟังเพลงยังไนท์คลับแห่งนั้น กลับนำมาซึ่งความเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ในชีวิตของเธอเพราะเนื่องจากเครกไม่สามารถปิดบังความสนใจที่มีต่อเธอและเก็บงำมันให้สนิทมิดชิดได้และมันก็ถูกคนของพ่อบุญธรรมจับได้ ในคืนนั้นอัปสรจึงถูกนำตัวมาเป็นของขวัญให้กับเครก

^______^

ก่อนอื่นขออนุญาตกรี๊ดดดดดดดดด ดังๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ บอกรักกันให้สุดกู่ที่ตรงนี้ก่อนเลยว่าเราโคตรชอบนิยายเรื่องนี้เลยค่ะ อ่านบนรถไฟฟ้าก็อยากกรี๊ด อ่านอยู่ที่บ้านก็
อยากกรี๊ด ตั้งแต่อ่านนิยายมา นิยายเรื่องนี้แสดงให้เห็นว่า พระเอกที่รักนางเอกมากๆนั้นมันต้องเป็นแบบพระเอกเรื่องนี้สิ เพราะพระเอกรักนางเอกแล้วทำอะไรที่เหลือเชื่อสุดๆ
เพื่อนางเอกเพียงคนเดียวเท่านั้น

นับจากเพลิงไฟในใจรักผลงานแรกของผู้เขียนแล้ว เราก็ไม่ได้อ่านผลงานที่ออกถัดมาอีกสองเล่มคือ ปาวาร์ณี ราชินีผีเสื้อ และ รัตติกาลตาหวาน ทั้งที่ก็ซื้อไว้ทั้งสองเล่มนะคะแต่พอได้มาอ่านอาชญากรยอดรักนี่อีกครั้ง เรารู้สึกเลยว่าผู้เขียนพัฒนาฝีไม้ลายมือไปมากทีเดียวค่ะ ทั้งอารมณ์และโทนของเรื่อง การออกแบบตัวละคร โดยเฉพาะตัวละครแบบพระเอกเรื่องนี้ ที่ต้องขอยกนิ้วให้เลยว่าล้ำเลิศและสุดยอดมาก เขาเป็นส่วนผสมของพระเอกในฝันที่มีทั้งด้านที่โหดเหี้ยม และด้านที่อ่อนโยน เขาเท่มากเวลาที่เขารักนางเอก ในชีวิตนี้นะถ้ามีผู้ชายคนนี้มารักเรา มันก็คุ้มกับการเกิดมาเป็นผู้หญิงแล้วล่ะค่ะ

เราชอบตอนที่พระเอกรุกคืบเข้าหานางเอกแล้วเขาก็บอกกับนางเอกแบบตรงๆว่าเขาจะทำให้นางเอกชอบเขาให้ได้ กรี๊ด!!!!!!! คือต้องบอกว่าระหว่างคนสองคนนี้ที่พบเจอกัน
อย่างจริงจังครั้งแรกนั้นก็ด้วยสถานการณ์ที่ไม่น่าจดจำ ความสัมพันธ์ที่พัฒนามาได้ขนาดนี้ต้องถือว่าพระเอกเปิดตัวเองเข้าหานางเอกมากเลย

ซึ่งนางเอกนั้นก็เปรียบเสมือนโลกด้านสว่างของพระเอก ทั้งที่ผ่านพบเจอปัญหาของชีวิตแบบเดียวกันมา แต่ทางเดินของคนทั้งสองคนนี้ก็แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง ฉะนั้นเมื่อผู้เขียนบอกว่านางเอกคือชีวิตที่เหลืออยู่ของพระเอกนั้น ผู้อ่านอย่างเราจึงสามารถเชื่อได้สนิทใจเลยค่ะ และพระเอกย้ำด้วยการกระทำต่างๆที่ ต่อให้คนตาบอดก็รู้ได้ว่าเขารักผู้หญิงของเขามากแค่ไหน

สำหรับการดำเนินเรื่องผู้เขียนเขียนกระชับฉับไว และตรึงคนอ่านได้อยู่หมัดตั้งแต่บทแรก เราวัดจากสปีดในการอ่านและความใจจดใจจ่อกับเนื้อเรื่องที่ผ่านไปในแต่ละบทว่าแล้วมันจะเป็นยังไงต่อไป ยิ่งกับแผนการต่างๆที่พระเอกวางแผนและร่วมือกับตำรวจนั้น ชิงไหวชิงพริบชิงเหลี่ยมชิงมุมกันชนิดที่เรียกว่าทันกันตลอด แล้วก็แอบปลื้มว่าเจ้าหน้าที่ตำรวจ ทหารที่ต้องเข้ามาปฏิบัติภาระกิจในครั้งนี้
ร่วมกับพระเอก เก่งและฉลาดกันทุกคนเลย (ชีวิตจริงก็อยากให้มีแบบในนิยายเยอะๆจัง)

เทคโนโลยีด้านอาวุธชีวภาพ ข้อมูลด้านยาและหลักการทางวิทยาศาสตร์ที่ผู้เขียนนำเข้ามาในเรื่องนั้น ตรงนี้เราไม่มีคอมเมนท์เพราะว่าเราไม่ได้เรียนมาทางนี้ แต่ก็ขอชื่นชม
ว่าผู้เขียนช่างมีไอเดียบรรเจิดจริงๆ กับหลายๆเรื่องๆที่พระเอกต้องทำ คิดว่าคงต้องหาข้อมูลกันพอสมควร ซึ่งผู้เขียนก็นำเสนอเข้ามาในเรื่องได้มีจังหวะจะโคนเอาดีทีเดียว

เหนืออื่นใดเราชอบที่ตัวละครมีชีวิตชีวา มีบาดแผลในใจ มีปมลึกๆข้างใน มีความขัดแย้งทางความคิดและอุดมการณ์ มีการต่อสู้กันระหว่างความดีและความเลว สรุปสั้นๆว่า
อาชญากรยอดรักเป็นอีกหนึ่งนิยายที่เราอ่านด้วยความสุขมากๆ และรักพระเอกเรื่องนี้จับจิตจับใจเลยค่ะ

ปอมก็คนมันว่างไม่ต้องเลี้ยงลูกดูแลสามีนี่นาก็เลยมีเวลาอ่านได้มากกว่าคนอื่นฟรุ้ย !! เทพ เทิพ ที่ไหนกัน

แหมยัยโอใกล้หล่อนเล่นเม้าท์เดี๊ยนระยะเผาขนเลยนะยะ ฮ่าๆๆๆๆๆ แล้วเมื่อไหร่จะเลิกติดซีรีส์เกาหลีซะที ได้ข่าวมาว่าได้ตั๋วฟรีไปเกาหลีอีกแล้วนี่ น่าอิจฉาเป็นบ้าคนอะไรดวงดีที่หนึ่ง ไปเมื่อไหร่ซื้อสาหร่ายมาฝากด้วยนะยะ

เฟิงคะที่รีวิวมาบางเล่มก็มีระดับความชอบไม่ค่อยเท่ากันนักนะจ๊ะ บางเล่มชอบมากบางเล่มชอบน้อย ก็ดูๆกันเอาเองคร่า อิ อิ

คุณ COONI ยินดีและขอบคุณค่ะ

***************

ยังติดอกติดใจติดในอารมณ์กับด็อกเตอร์เครก หรือ คุณภูผา อยู่เลยค่ะ คืนนี้จะได้นอนหลับดีมั๊ยเนี่ย เฮ้อ!!!

จัดให้ได้เรยจ้า คุณนายดุจ

โอไป กพ จ้า ช่วงนี้มิสามารถกระดิกไปไหนได้เลย นอกจากทำงาน ทำงาน และ ทำงาน..

ว่าแต่ ไม่อยากได้เครื่องสำอางค์ฤา ...สาหร่ายน่ะ กิน "เถ้าแก่น้อย" ก็ได้ย่ะ ...

กะจะกวาดเครื่องสำอางค์ข้างทางมาฝาก 55555

เรื่องไปฟรีน่ะ ไม่ใช่ว่าได้มาเฉยๆ น้า ต้องเขียนเรื่องราวไปโ้ม้ เอ้ย ส่งประกวดค่ะ เอาที่เคยเล่าไว้ที่บ้านพี่ปุ้ยหลังเก่านั่นแหล่ะ ส่งประกวด เห็นทางคณะกรรมการเค้าบอกว่า ข้อความของโอ อ่านง่าย มีรูปสวยๆ (หรือเปล่า) ประกอบ และเข้าไปสม่ำเสมอ เลยทำให้น่าอ่าน ... เก๊าะเลยหลงคารมอิชั้นกันหมดเรยยทั้งคณะ ..อิอิอิ เสียดายไม่ยักมีหนุ่มหล่อๆ เลยหาคนหลงคารมมาเป็น my best bodyguard ไม่ได้

อ้อ ลืมตอบเจ๊ดุจอีกเรื่อง ..

ที่ถามว่า เมื่อไหร่เลิกติดซีรี่ส์เกาหลีน่ะ ..ตอนนี้หนึบหนักเข้าไปอีกขั้นคร่าาาา

ถึงขนาดดูออนไลน์แบบไม่มีซับด้วยนะย้า ...ไม่เคยคิดว่า คนโลวเทคอย่างอิชั้นจะทำได้ ภาษาก็ไม่รู้เรื่องกะเค้า เพียงเพราะอิทธิพลหนุ่มน้อยที่ชื่อ คิมฮยอนจุง ในบท เบคซึงโจ เท่านั้นเอง..ทำเอาต้องพัฒนาตัวเองอย่างหนัก 2 เดือนที่ผ่านมา ดูออนไลน์ทุกพุธ-พฤหัสฯ เสร็จแล้วก็โหลดดูแบบมีซับต่ออีก นอนตีสาม ตี่สี่ อาทิตย์ละ 4 วัน ..

เชื่อมะล่ะ ว่าคนอย่างอิช้านทำไปแร้วว ..เหอ เหออ

สวัสดีค่ะทุกคน

หึหึหึ เมื่อวานหลังจากมาอ่านรีวิวคุณหน่อยก็ให้ร้อนรุ่มกลุ้มใจ อยากอ่านหนังสือม้ากกก ก็ตั้งใจจะแว๊บหนีงานไปซื้อ แต่ไม่อยากไปงานหนังสือ ไปร้านประจำดีกว่า หารถกลับบ้านง่ายด้วย แต่อันนี้มิได้อยากพร่ำเพ้อมาก

ตอนเช้าเดินผ่านร้านเช่าหนังสือ เขาจะเอาหนังสือที่คนไม่ค่อยเช่าแล้วมาขายถูกๆ ถูกว่าครึ่ง บางเล่มขาย35-40(หนังสือแปลซะส่วนใหญ่) ก็ซื้อเขาประจำถ้าสนใจเล่มไหน

แต่วันนี้ซิ เห็นเขาวางหนังสือปกน้ำตาลเหลือบแลเห็นไกลก็รี่เข้าไปมอง โอ้โห เกินความคาดหมายได้เห็นหนังสือที่อยากได้มานานแล้ว คือ หนังสือของ"โม" วางอยู่ตั้งนึง กี่เล่มไม่รู้ ก็เลื่อนดูไปเรื่อย มีทั้งหมด9เล่ม แต่เคยมีแล้ว1เล่มจำชื่อไม่ได้ ก็หยิบทั้งตั้งไปให้คนขายบอกว่าดีใจมากอยากได้มานานแล้ว มันเป็นหนังสือหายาก(อันนี้มาเสียใจที่หลังด่าตัวเองว่าปากเสียมากเรา 555)เย็นๆพี่มาเอาถือไปหนัก

ปรากฎว่า ตอนเย็นไปเอา เขาอ้างว่าไปถามพี่เขาซึ่งซื้อหนังสือที่เจเจบ่อย ว่าเป็นหนังสือหายาก ขอขึ้นราคาหน่อย อึ้ง และ โมโหไม่น่าปากเสียเลย เลยโดนขึ้นราคา แต่ก็ไม่มากจนขยาดที่จะซื้อ เพิ่มจาก800-เป็น1000 ได้มา9เล่ม มาดูที่บ้านก็ซ้ำเล่มนึง คือ รอยรักในอดีต

แต่เรื่องที่อยากอ่านมากที่สุดก็ดันไม่มีใน9เรื่องนี้อีก ที่คุณหน่อยเคยแนะนำมา เรื่อง นางฟ้าสีขาว คุณหน่อยยืมใครมาอ่านก็จำไม่ได้แระ อยากยืมมาอ่านบ้างก็เกรงใจค่ะ

แต่ไปสวนเที่ยวนี้ก็ได้มาเยอะเหมือนกัน ลิสยาวเหยียด หลายตังอยู่ กินแกลบต่อไป อิอิ

โอ้ว !!! เห็นใจพี่แก้วเลยค่ะ โดนกันเห็นๆ บางทีนะคะถ้าเจอหนังสือหายาก หน่อยจะเฉยๆนะไม่บอกคนขายหรอกจนซื้อเสร็จแล้วค่อยบอกเขาว่าเล่มนี้เป็นหนังสือหายากนะ ถ้าไม่ทำแบบนี้เจอขึ้นราคาแน่นอน ฮ่าๆๆๆ แต่กับคนขายบางคนที่เขานิสัยดีๆ หน่อยก็จะบอกเขาเลยนะคะ ว่าทำไม
ตั้งราคาขายแบบนี้ คือเคยไปเจอศิวาราตรีปกแข็งรุ่นเก่าที่สวยมากๆน่ะค่ะที่จตุจักรขาย 1,200 แต่พี่ที่ร้านนี้ขาย 200 บาทเองค่ะ เห็นราคาตั้งขายแล้วเหวอไปเลย ไม่ใช่อะไรหน่อยเองยังซื้อจากงานหนังสือมาชุดนึง 700 น้อง
อีกคนซื้อมาชุดละ 400 คน พอเห็นราคาแค่ 200 เลยแบบว่า โฮกมาก ก็บอกคนขายไปว่าหนังสือชุดนี้หายากนะ เขาขายกันแพงกว่านี้ คนขายเขาตอบว่าเขาไม่ได้ค้าขายแบบเก็งกำไรก็เลยขายไปตามสภาพที่เขารับซื้อมา ดังนั้นร้านนี้จึงเป็นร้านขาประจำของเราที่ต้องคบหากันไว้ให้นานๆค่ะ ฮ่าๆๆ

ไปอ่านที่ไหนมาไม่รู้เห็นว่านิยายของโมเขาจะเอามาพิมพ์ใหม่แล้วนะคะไอ้เล่มที่หายากๆทั้งหลายน่ะค่ะ หน่อยว่าอดใจรอกันอีกนิดก็ได้มั้ง แต่ก็ยินดีกับพี่แก้วด้วยนะคะที่ได้เล่มที่ต้องการแม้จะไม่มีนางฟ้าชุดขาวก็ตาม

ยัยโอใกล้ เอาไว้ใกล้ไปแล้วจะส่งลิสต์รายการของฝาก เอ๊ย !!! แหมชั้นกะจะทำเนียนรายการฝากซื้อไปให้นะ ว่าแต่คุณเธอไฮเทคจริง มีดูละครออนไลน์ด้วย กล้าหาญ
มากนะยะ

เอ่อ....กระทู้เริ่มย้วยแล้ว เมื่อไหร่เจ๊แกจะเปิดกระทู้ให้ใหม่หว่า กลับมาจากญี่ปุ่นหรือยังเนี่ย

อ้อ!!! ความคืบหน้างานหนังสือ ถึงวันนี้นิยายของธุวดาราที่จะออกกับอรุณเรื่องฤๅฟ้ามิอาจกั้นยังไม่เสร็จ ถามน้องคนขายบอกว่าจะมาประมาณวันอาทิตย์วันสุดท้ายของงาน

Indeath ออกแล้วสองเล่ม เหลือเล่มสุดท้ายยังไม่ออก คือ ดวงตาสังหารค่ะ

หนังสือต่อไปนี้ออกไม่ทันงาน
..อย่าให้รู้ว่ารักร้อนของพลิ้วอ่อน
..ไฟนรีของมอร์นิ่งฯ
..เพลิงมธุรสของ bigger
..หวานใจเจ้าเสน่ห์ของโรสิตา
..ลูกปัดเสน่หา/วรรณวรรธ์
..เพลิงสีน้ำผึ้ง/เฌอ
..เศษสามส่วนสี่หัวใจ/จันทร์ประดิษฐ์

ในมือตอนนี้กำลังอ่านฝากหัวใจไว้ที่เคนทักกี้ของมิตรสินี เพื่อนเราเขียนนิยายรักได้เป็นนิยายรักมากขึ้น อ่านได้ครึ่งเล่มกว่าแล้ว จบแล้วจะมารีวิวให้นะปอม พระเอกเรื่องนี้น่ารักจริง เป็นหนุ่มอเมริกันที่น่ารักดี ถ้าไม่หมดแรงจากการพาหลานสาวทัวร์กรุงเทพฯ จะอ่านให้จบในวันนี้จ้ะ

มีพี่สาวใจดีนำทางให้เข้ามาค่ะ

ก่อนอื่นขออนุญาตทักทายสวัสดีพี่ปุ้ย นักเขียนในดวงใจค่ะ (วันที่ 31 ตั้งมั่นไว้ว่าจะหยิบนวนิยาย "มนต์จันทรา" ที่ทำให้ฟองคลื่นฯเริ่มอ่านนิยายและเขียนนิยายไปให้พี่ปุ้ยเซ็นต์ด้วยค่ะ)

ขอบคุณพี่หน่อยดุจจันทร์(แหะๆ ขออนุญาตเรียกพี่หน่อยนะคะ) สำหรับการรีวิวเรื่อง Desperado อาชญากรยอดรัก นะคะ ดีใจมากๆค่ะที่นวนิยายเรื่องนี้ทำให้พี่หน่อยมีความสุขในการอ่านค่ะ ตอนลงมือเขียนพระเอกเรื่องนี้ก็ยังเขียนไปทั้งยังแอบกังวลถึงความมีด้านมืดและด้านสว่างในตัวเขา ที่ด้าน "มืด" นั้นเรียกได้ว่ามืดมากจริงๆ ฟองคลื่นฯก็เลยเรียกว่านวนิยายเล่มนี้ว่าเป็นนิยาย "สีเทา" ด้วยเพราะกรอบความถูกผิดและอุดมการณ์ในเรื่องนั้นบางครั้งก็อาจหมิ่นเหม่เหลือเกิน แต่พอพบว่าคนอ่านชอบ "ดอกเตอร์เครก" เพราะความขัดแย้งในตัวเองเรื่องนี้ (ไม่นับรวมความบ้าระห่ำส่วนตัว ที่ทำได้ 'ทุกอย่าง' เพื่อนางเอก) ทำให้คนเขียนรู้สึกดีใจมากๆจริงๆค่ะ หวังว่าเรื่องนี้จะไม่ได้หนักจนเกินไปค่ะ และดีใจที่ทำให้คนอ่านมีความสุขและปิดหนังสือลงด้วยอารมณ์ที่ยังไม่จางหายไปค่ะ

หากมีคำแนะนำติชมใดๆ ก็จะขอน้อมรับไว้ ณ ที่นี้นะคะ เพื่อจะนำไปปรับปรุงและพัฒนาการเขียนต่อไปค่ะ นวนิยายแต่ละเล่ม ฟองคลื่นฯสามารถเติบโตและพัฒนาการเขียนขึ้นได้ ก็ต้องบอกว่าเพราะคนอ่านทุกๆท่านจริงๆค่ะ

ขอบคุณอีกครั้งนะคะ

ยินดีค่ะน้องฟองคลื่นฯ ขอบอกกับคนเขียนตัวต่อตัวตัวอีกครั้งว่าพี่ชอบนิยายเรื่องอาชญากรยอดรักมากๆ พี่ชอบความรักของพระเอกที่มีให้กับนางเอสุดๆ ตรงนี้ถือว่าเด่นที่สุดของเรื่องเลยค่ะ เดี๋ยวยังไงถ้าไม่ผิดพลาดพี่จะหิ้วหนังสือไปขอให้เซ็นต์ลงในหนังสือด้วยค่ะ เป็นที่ระลึกนิดนึงโทษฐานที่ทำให้พี่เพ้อถึงด็อกเตอร์เครกมากมาย อิ อิ

อยากได้กระทู้ใหม่อ่ะ อันนี้ยาวมากๆ กว่าจะเลื่อนลงมาได้เหนื่อยเลย
พี่หน่อย อ่านหนังสือเร็วมาก ตอนนี้กำลังอ่านตะวันคืนฟ้าอยู่ น่ารักน่าหยิกดีค่ะ ต้นอาทิตย์นี้คนเดินงานน้อยนะคะ เดินสบายๆ ไม่เบียดเลย เลยได้หนังสือเพิ่มอีก ซื้ออาชญากรมาแล้วแต่หนาเหลือเกิน ให้คุ้มที่รอมานาน 555สงสัยต้องหาเวลาดีๆ ตั้งใจอ่านค่ะ

วันนี้ไปงานสัดาห์หนังสือมา ตามล่านิยายหลายเล่มที่คุณดุจจันทร์ รีวิวไว้ ต้องขอบคุณมากๆนะคะ ที่รีวิวนิยายดีๆให้ได้อ่านก่อน เพราะเดี๋ยวนี้หนังสืออกเยอะมากเลือกไม่ถูกเลย วันนี้แอบหงุดหงิดเล็กน้องไปบู๊ทคุณดวงตะวัน นิยายใหม่ลด 15 แต่ร้านอื่นๆ ลด ตั้ง 20 เดี๋ยวต้องแก้หงุดหงิดด้วยการอ่านอาชญากร ยอดรัก เป็นเล่มแรกแล้ว

พี่ปุ้ยมาตั้งกระทู้ให้คุยกันใหม่แล้วเดี๋ยวเราไปคุยกันต่อที่กระทู้ใหม่เลยนะคะ

หนูหน่อยจ๋า...รีวิวของหนูทำให้พี่ต้องกลับไปสั่งนิยายอีกหลายเรื่องกับทางเว็บเพราะไม่ได้เก็บมาจากงานหนังสือ ขอบอกว่าไม่ใช่แค่รีวิวอย่างเดียวแต่หลักการที่หน่อยใช้ในการรีวิวพี่ทิพต้องขอยกนิ้วโป้ง 2 นิ้วให้เลย...แบบว่า...มันสร้างสรรค์น่ะจ้ะน้องจ๋า
รู้สึกว่าคุณเธอจะอ่านเร็วเกินหน้าอิฮั้นไปหลายเรื่องเทียวนะเนี่ย สงสัยจะใช้ซูเปอร์เทอร์โบสปีดอ่านมั้ง 5555