พี่สิน YYSWIM

ผมจำได้ว่าผมได้เจอกับพี่สินเป็นครั้งแรกสุดนั้นเป็นการเดินทางไปทำบุญทอดกฐินของชาวบล็อกแก๊งค์ เมื่อประมาณ 7 ปีที่แล้ว ในวันนั้นผมก็ไม่เคยรู้จักใครในบล็อกแก๊งค์มาก่อน แต่ผมก็ยังตั้งใจที่อยากจะไปร่วมกิจกรรมในครั้งนั้นด้วย เมื่อผมเดินไปถึงรถตู้ที่นัดหมายพี่สินก็เป็นคนแรกที่เดินมาทักทายผมอย่างเป็นกันเอง

“สวัสดีครับ อาคุงกล่องใช่ไหมครับ? ผมชื่อสินครับ สิน ล็อกอิน YYSWIM ยินดีที่ได้รู้จักครับ“ พี่สินพูดทักทายขึ้นพร้อมกับรอยยิ้มอันน่าประทับใจ

ด้วยน้ำเสียงที่ฟังดูสุภาพและเป็นมิตรนั้นทำให้รู้สึกหายกังวลไปได้ในทันที หลังจากนั้นพี่สินก็เป็นคนคอยชักชวนพูดคุยให้ผมได้ทำความรู้จักกับเพื่อน ๆ คนอื่นมากขึ้น ทำให้การเดินทางไปทำบุญทอดกฐินที่ถือว่าเป็นมิตติ้งครั้งแรกของผมนั้นเป็นไปอย่างน่าประทับใจจนผมต้องจดจำมาถึงทุกวันนี้

หลังจากนั้นพี่สิน,ผมและเพื่อน ๆ ก็มีโอกาสได้ร่วมกิจกรรมกันบ่อย ๆ ไม่ว่าจะเป็นงานบุญ งานบันเทิงหรืองานพบปะสังสรรค์ของเหล่าบรรดาบล็อกเกอร์คนต่าง ๆ ในบล็อกแก๊งค์ ซึ่งในทุกงานที่มีพี่สินร่วมงานอยู่ด้วยนั้นจะเป็นงานที่น่าประทับสำหรับผู้ที่ได้ไปร่วมงานด้วยเช่นกัน จนพวกเราปฏิเสธไม่ได้ว่าพี่สินกลายเป็นเสาหลักคนสำคัญของกลุ่มบล็อกเกอร์ในบล็อกแก๊งค์แห่งนี้ ไม่ว่าจะงานบุญพี่สินก็ร่วมแรงร่วมใจและร่วมบริจาคทรัพย์ด้วยเสมอ ส่วนงานบันเทิงสังสรรค์ถึงแม้ว่าพวกน้อง ๆ (ตัวผม) จะนั่งกินเหล้ากินเบียร์กัน พี่สินก็สามารถนั่งร่วมวงสนทนาได้ด้วยการจิบน้ำอัดลมไปตลอด สำหรับงานกิจกรรมมิตติ้งท่องเที่ยวตามสถานที่ต่าง ๆ พี่สินก็คอยเป็นตากล้องถ่ายภาพให้แก่ผู้ร่วมทริปทุกคนโดยตลอด และหลังจากที่งานนั้น ๆ ผ่านไปแล้วพี่สินก็จะทำการบันทึกภาพถ่ายเหล่านั้นลงแผ่นซีดีมามอบให้แก่ผู้ที่ไปร่วมงานด้วยเช่นกัน

 .... พี่สินเป็นเสมือนพี่ชายที่แสนดีสำหรับผม ...

นอกจากงานกิจกรรมต่าง ๆ ที่พวกเราในบล็อกแก๊งค์ได้จัดขึ้นแล้ว พี่สินยังไปร่วมงานส่วนตัวของเพื่อน ๆ และน้อง ๆ อีกหลายคน โดยเฉพาะงานส่วนตัวของผมพี่สินก็มาร่วมงานด้วยโดยตลอด ไม่ว่าจะเป็นงานทำบุญขึ้นบ้านใหม่และงานบวชของผม พี่สินก็มาร่วมทำบุญช่วยงานด้วยใจบริสุทธิ์ โดยที่ผมไม่ต้องเอ่ยปากรบกวนชวนก่อนเลย อีกทั้งยังไม่ได้มาด้วยมือเปล่าแต่พี่สินมีทั้งของกินและของฝากติดไม้ติดมือมาฝากด้วยทุกครั้ง ซึ่งสร้างความประทับใจอย่างไม่รู้ลืมให้แก่ตัวผมเป็นอย่างมาก

    พี่สินมาร่วมงานทำบุญบ้านของผม  โดยอาสามาเป็นตากล้องถ่ายภาพให้

พี่สินร่วมรับประทานอาหารในงานบุญพร้อมกันพูดคุยกับคนอื่นอย่างมีไมตรี

พี่สินซื้อพัดลมมามอบให้แก่ผมในงานทำบุญขึ้นบ้านใหม่ผม  ซื้อมาให้แล้วก็ช่วยประกอบให้ด้วย

พัดลมตัวที่พี่สินซื้อให้นี้ผมยังใช้อยู่จนถึงทุกวันนี้เลย

“กล่องมีอะไรให้พี่ช่วยก็บอกพี่ได้เลยนะ ไม่ต้องเกรงใจ”

ผมจำได้ว่าเป็นประโยคที่พี่สินพูดกับผมเมื่อพี่สินทราบข่าวการป่วยของคุณแม่ผม ซึ่งผมรู้สึกซาบซึ้งในน้ำใจของพี่สินเป็นอย่างมาก เพียงแค่คำพูดที่เป็นกำลังใจให้แก่กันนั้นเป็นเหมือนพลังอันยิ่งใหญ่ที่ผลักดันให้เราต่อสู้กับปัญหาและอุปสรรคต่าง ๆ จนผ่านพ้นมาได้ ดังนั้นในช่วงระยะหลังนี้ผมได้พยายามลอกเลียนแบบความมีน้ำใจจากพี่สิน ผมมักจะมอบกำลังใจและความปรารถนาดีส่งต่อให้แก่เพื่อนบล็อกท่านต่าง ๆ ผ่านการทักทายในคอมเม้นท์ของบล็อกของท่านนั้น ๆ เสมอ ซึ่งใครจะรู้บ้างว่า ความรู้สึกดี ๆ ทั้งหลายที่ผมได้มอบให้แก่คนอื่นนั้นผมได้ต้นแบบมาจากพี่สินเกือบทั้งสิ้น

จนกระทั่งพวกเรา (พี่สิน,ตัวผมและเพื่อน ๆ ในบล็อกแก๊งค์) เป็นเสมือนครอบครัวเดียวกัน พวกเราต่างมอบความปรารถนาดีให้แก่กันเสมอ ไม่ว่าใครจะทุกข์ใครจะสุขอย่างไร? พวกเราก็พยายามติดต่อสื่อสารกันและมีร่วมส่วนในความรู้สึกของกันและกันเสมอ มีการไปเยี่ยมเยียนกันทั้งในบล็อกและในชีวิตจริงเป็นประจำ ซึ่งเรียกได้ว่าถ้าไม่ใช่คนที่มีรู้สึกดีต่อกันหรือคนในครอบครัวเดียวกันก็คงไม่ปฏิบัติต่อกันอย่างเช่นนี้เป็นแน่

พี่สินและผมได้รับเกียรติจากทางพันทิปเชิญไปร่วมงานฉลองครบรอบ 16+1 ปี

พี่สินมักจะชอบคุยเรื่องการถ่ายภาพกับผู้ที่ชอบเล่นกล้องด้วยกันเสมอ

พี่สินถือว่าเป็นบล็อกเกอร์ระดับตำนานของทางบล็อกแก๊งค์ที่หลายท่านรู้จักเป็นอย่างดี

พี่สินเป็นคนที่ชอบถ่ายภาพ ทุกครั้งที่ผมได้เจอกับพี่สินนั้นพี่สินจะมีกล้องถ่ายภาพห้อยแขวนอยู่ที่คอด้วยเสมอ เท่าที่ผมทราบมีหลายงานมากที่พี่สินอาสาเพื่อน ๆ ไปเป็นตากล้องให้ เพื่อบันทึกภาพความทรงจำอันประทับให้แก่พวกเขา โดยที่พี่สินไม่ได้หวังสิ่งตอบแทนใด ๆ ทั้งสิน พี่สินมักพูดตอบเสมอว่า

“ผมยังถ่ายภาพไม่เก่ง ขอผมได้ไปฝึกฝีมือโดยการเป็นตากล้องถ่ายภาพให้นะครับ”

เป็นประโยคที่อ่อนน้อมถ่อมตัวเป็นอย่างมาก รวมทั้งเป็นคำพูดที่ฟังแล้วไม่สร้างความลำบากใจให้แก่เจ้าภาพของงานเลย ซึ่งถือว่าในสังคมปัจจุบันจะหาคนที่มีน้ำใจดีได้อย่างเช่นพี่สินนี้คงยากมาก ๆ แล้วพี่สินก็คงค้นพบว่าตัวเองนั้นมีความสุขกับการถ่ายภาพ ในช่วงระยะเวลา 1-2 ปีที่ผ่านมานี้พี่สินได้ไปออกทริปร่วมถ่ายภาพกับเพื่อนกลุ่มต่าง ๆ ในห้องกล้องและห้องบูลแพลนเน็ตเป็นประจำ พี่สินจึงได้เพื่อนใหม่ที่รักการถ่ายภาพอีกมากมายเช่นกัน ด้วยความมีมนุษย์สัมพันธ์ที่ดีของพี่สินนั้นเองที่ทำให้คนที่ได้รู้จักนั้นต่างก็ประทับใจในตัวพี่สินได้อย่างไม่ยากเย็นนัก

แต่ในอีกมุมหนึ่งซึ่งหลายท่านอาจจะไม่ทราบก็คือ พี่สินเป็นคนที่มีความกตัญญูแก่ผู้ที่เป็นบุพการีผู้มีประคุณเป็นอย่างมาก ผมเชื่อว่าพี่สินนั้นได้มอบความรักและความห่วงใยให้แก่คุณแม่ของท่านอย่างสม่ำเสมอ ซึ่งจะเห็นได้จากในทุกครั้งที่ใครก็ตามจะชวนพี่สินไปร่วมงานกิจกรรมใด ๆ พี่สินมักจะต้องบอกก่อนเสมอว่า

“ผมต้องขอดูก่อนว่าผมจะสะดวกไหมครับ”

คำว่า “สะดวก” ที่พี่สินพูดขึ้นมานั้น ใครบ้างจะทราบว่าพี่สินต้องทำหน้าที่ต้องคอยดูแลคุณแม่สลับกันกับป้ากุ๊กไก่ (ร่มไม้เย็น) ผู้ที่เป็นพี่สาวเสมอ จะสะดวกก็ต่อเมื่อว่างจากภาระหน้าที่การดูแลคุณแม่แล้ว ซึ่งถือว่าใครก็ตามที่คิดคำนึงถึงผู้ที่เป็นแม่ก่อนนั้นย่อมเป็น “ลูกกตัญญู” อย่างแท้จริง ผมเชื่อมั่นว่าพี่สินคงได้ทำหน้าที่นั้นจนถึงวาระสุดท้ายเท่าที่ตัวพี่สินเองจะสามารถทำได้





2 ภาพต่อไปนี้ค่อนข้างเป็นส่วนตัวมาก  ซึ่งผมได้ทำการขออนุญาตป้ากุ๊กไก่ก่อนที่จะนำทั้ง 2 ภาพมาลงประกอบบทอาลัยในบล็อกนี้แล้ว  ผมขอขอบพระคุณป้ากุ๊กไก่ไว้ ณ ที่นี้ด้วยครับ

  เมื่อครั้งที่พี่น้อยกลับมาเยื่ยมเมืองไทย  พวกเรามีโอกาสไดไปไหว้คุณแม่ของพี่สินด้วย

ภาพการแสดงความรักของแม่และลูก  เป็นภาพที่น่าประทับใจสำหรับผมที่ได้เห็นเป็นอย่างมาก

จนกระทั่งวันหนึ่งผมก็รับข่าวร้ายจากบล็อกของป้ากุ๊กไก่ (ร่มไม้เย็น) ซึ่งเป็นพี่สาวแท้ ๆ ของพี่สินว่า พี่ชายผู้แสนดีคนนี้ได้จากพวกเราไปแล้วอย่างไม่มีวันกลับ เป็นความตกใจและรู้สึกเศร้าหมองสำหรับผมเป็นอย่างมาก ผมไม่คิดว่าพี่สินจะด่วนจากไปอย่างเร็วเช่นนี้ พี่สินรีบหนีพวกเราไปจนไม่ให้พวกเรามีโอกาสได้กล่าวอำลามอบและความปรารถนาดีให้แก่กันเหมือนเช่นเคยเลย

พี่สินมาร่วมอนุโมทนาบุญในครั้งที่ผมบวชเป็นพระด้วย  ผมขอส่งต่อกุศลที่ได้รับจากการบวชในครั้งนั้นให้แก่พี่สินด้วย  ขออนุโมทนาให้แก่พี่สินด้วยครับ

มีคนกล่าวไว้เสมอว่า ...

“ความตายช่างร้ายกาจนัก ความตายนั้นไม่เลือกคนและไม่เลือกเวลา”

ความตายมักจะพรากคนดี ๆ จากพวกเราไปในขณะที่คนชั่ว ๆ ยังอยู่รอดเป็นปกติได้ดี  มันช่างไม่ยุติธรรมสำหรับคนในครอบครัวของผู้จากไปเลย อีกทั้งความตายนั้นไม่เลือกเวลา คนที่ปฏิบัติดีและประพฤติดีกลับไม่ได้เวลาสำหรับการอยู่ต่อ แต่คนเลวที่ไม่คู่ควรอยู่ในสังคมนั้นกลับมีเวลาสร้างความเสื่อมเสียอยู่บนโลกนี้ได้อย่างหน้าตาเฉย ความตายนั้นเป็นความไม่ยุติธรรมที่ไร้ซึ่งความปรานีอย่างแท้จริง

ถึงแม้จะรู้ว่าไม่มีใครสามารถหนีจากความตายไปได้ แต่ผมก็ยังอยากให้คนดี ๆ อย่างเช่นพี่สินอยู่ในโลกนี้ต่อไปอีกนาน ๆ แต่ในความเป็นจริง ณ วันนี้คงเป็นเช่นนั้นไม่ได้แล้ว ผมได้แต่เฝ้ามองความโศกเศร้าที่มาพร้อมกับข่าวร้ายในครั้งนี้ น่าเสียดายที่ในช่วงระยะเวลาสุดท้ายก่อนที่พี่สินหนีขึ้นไปสู่สวรรค์นั้นผมไม่ได้ไปเยี่ยมเยียนพี่สินที่โรงพยาบาลเลย ผมรู้สึกผิดที่ตัวเองไม่ได้ไปมอบกำลังใจให้แก่พี่สินเหมือนอย่างที่พี่สินเคยมอบกำลังใจให้แก่ผมมาโดยตลอด

แต่ทุกสิ่งทุกอย่างนั้นได้ผ่านพ้นไปแล้ว ไม่มีใครสามารถเรียกย้อนเวลากลับไปได้ จะทำได้ก็เพียงแค่บันทักความทรงจำที่ดีเกี่ยวกับผู้ที่จากไป ให้ความรู้สึกที่ดีเกี่ยวกับพี่สินอยู่ในความทรงจำของผมตลอดไป ในวันที่ผมได้ไปรดน้ำศพของพี่สินที่วัดนั้น ผมคงได้บอกลาพี่สินเป็นครั้งสุดท้ายไปแล้ว และคงเป็นโชคดีของผมที่ทางเจ้าภาพของงานได้คลุมใบหน้าสุดท้ายของพี่สินไว้โดยไม่ให้ผู้ที่ไปร่วมงานได้เห็น ดังนั้นเมื่อปราศจากภาพสุดท้ายอันเศร้าหมองในค่ำคืนนั้นแล้ว สำหรับผมภาพสุดท้ายของพี่สินที่ผมเห็นก็ยังคงเป็นภาพของพี่สินที่ยิ้มแย้มแจ่มใสอยู่เสมอ

 ภาพที่พี่สินยิ้มแย้มอย่างมีความสุขจะเป็นภาพที่ผมจดจำไปตลอด

บทอาลัยที่ผมเขียนขึ้นนี้พี่สินคงไม่มีโอกาสได้อ่านแล้ว แต่ผมคิดว่ามันคงไม่สายเกินไปที่ผมจะเขียนเรื่องราวของพี่สินให้ผู้อื่นได้อ่าน เพื่อที่จะได้รู้จักกับพี่สินในมุมมองที่ผมรู้จักด้วย ผมหวังว่า ณ เวลานี้วิญญาณของพี่สินคงไปสู่ภพภูมิที่สุขสบายแล้ว พี่สินได้จากโลกนี้ไปอย่างเป็นทางการแล้ว แต่ในความรู้สึกที่เห็นแก่ตัวของผมนั้น พี่สินยังคงยิ้มแย้มอยู่ในความทรงจำอันประทับใจของผมตลอดไป

พี่สินยังคงอยู่ในความทรงจำที่ประทับใจของผมเสมอในทุกครั้งที่ระลึกถึง

ด้วยรักและอาลัยแด่พี่ชายที่แสนดีคนนี้

อาคุงกล่อง
6 มีนาคม 2557

หมายเหตุ

กราบขออนุญาตทุกท่านที่มีภาพปรากฏอยู่ในบทอาลัยนี้ ข้าพเจ้าหวังเป็นอย่างยิ่งว่าท่านคงอนุญาตให้ผมนำภาพที่เป็นความทรงจำเหล่านี้มาลงปรากฏไว้ในบทอาลัยนี้ด้วย ขอบพระคุณมากครับ

ลิงค์บล็อกของป้ากุ๊กไก่ (ร่มไม้เย็น) ที่เขียนอาลัยถึงพี่สินเป็นครั้งสุดท้าย

ด้วยรักและอาลัยน้องชาย yyswim (สิน)

ขอบคุณสำหรับมิตรภาพและคำไว้อาลัย

Create Date : 06 มีนาคม 2557
Last Update : 6 มีนาคม 2557 3:27:38 น.		41 comments
Counter : 2588 Pageviews.
Share Tweet