อุตลุตทัวร์ Ver.ทริปทะเลบางเบิดกะขี้เมามุกแป็ก!! ตอนที่ 1
วันนี้แป๋มจะพาเพื่อนๆ ไปเที่ยว อ.บางเบิดกันนะคะ งง อะดิๆ ชื่อเหมือนแตงโมไหมคะเนี่ย ความจริงแล้วอยู่ในจังหวัดประจวบคีรีขันธ์ ติดกับชุมพรเลย
หลังจากที่ลางาน 1 วันเพื่อไปเที่ยวกับที่ทำงานของคุงสามี เนื่องจากไม่ได้เอารถไปเอง เค้าออกกันตั้งแต่บ่าย 3 โมง งานนี้เราต้องไปกับเค้าแล้วหล่ะ เลยต้องลงทุนลางานไปเที่ยว (5555) ทริปนี้จะเป็นไงบ้างมาดูกันดีกว่านะคะ
เราออกจาก กทม เวลาบ่ายสามโมง เพื่อเดินทางไปที่ บางเบิด จังหวัดประจวบคีรีขันธ์ ด้วยระยะทาง 420 กม
สามีขับ แป๋มนั่งเปงเนวิเกเตอร์ เบาะหลังนั่ง 3 คน (เจ้านายสามี 1 ลูกน้องสามี 2)
ระหว่างทางก็แวะซื้อเสบียงไปตลอดทาง (เบียร์กะป๋อง) กว่าจะถึงก็หมดไปเกือบๆ 30 กะป๋อง
แวะฉี่ตลอดทาง (ก็กินกันเยอะนิน่า)
มีอยู่ครั้งหนึ่ง ลูกน้อง ก เกิดปวดฉี่อย่างหนักให้จอดด่วนข้างทาง(ปกติจาพยายามจอดปั้ม) เนื่องจากดื่มเบียร์อย่างหนักระหว่างการเดินทาง
พอจอดได้ปั๊บพวกที่กินเบียร์ก็ลงกันหมด ยกเว้นแป๋ม(ลงไปก็ไมสามารถ) กะสามี(ไม่ทานเพราะขับรถ)
ลูกน้อง ก ผู้ซึ่งปวดอย่างหนักได้วิ่งออกไปเพื่อหาพื้นที่ส่วนตัวข้างถนนแ ต่ก็ถูกจับจองจากอีก 2 คนเพราะเขาถึงที่หมายก่อน หมุดไป-มา เขาก็เจอพื้นที่ส่วนตัวแว้ว ไม่รอช้ามุ่งหน้าที่หมาย
ลูกน้อง อ : เฮ้ย!!! ไปยืนไรตรงนั้นอ่ะ
ลูกน้อง ก : โอ้ยพี่เค้าไม่เหงของผมหรอก เหงมั้ยป้ายนี่บังหน้าผมเต็มๆไม่เห็นหน้าผมหรอก
ลูกน้อง อ : เออดิ ไม่เหงหน้าอ่ะใช่ ป้ายบังมิด แต่ ข้างล่างอ่ะเสามันบังน้องชายไม่มิดนะโว้ย!!!
เพื่อนๆนึกถึงป้ายบอกทางตามถนนได้มั้ยคะ เสาป้ายบอกทางจะเปงต้นเล็กๆใช่มะคะแล้วมีป้ายบอกทางด้านบนอ่ะค่ ะ
ลูกน้อง ก เค้ายืนยิงกะต่ายหลบอยู่หลังป้าย แต่หันหลังให้รถที่นั่งมาแต่หันหน้าเข้าหารถที่ตามมาข้างหลัง(รถที่ตามเค้าก็มองไม่เหงหน้าก็ถูกคะ แต่มองเหงน้องชายเต็มๆแทน)
ลูกน้อง ก : โอ้ยพี่ รถคันหลังเค้าไม่รู้จักผมหรอก แต่ถ้าผมหันหน้าเข้าหาพี่ผมต้องโดนที่เผาไปอีกนานแน่ๆ (อิอิ ก็จิงของเค้า)
ถึงที่จังหวัด... ตอน สองทุ่มก่าๆ แต่จุดหมายเราต้องเดินทางแยกเข้าไปในตัวอำเภอ บางสะพานน้อย
ถามผู้รู้ข้างทางพบว่า เราขับรถเลยมาร่วม 30 กม เลยต้องย้อนกลับไป กว่าจะถึงที่หมายก็ปาเข้าไป สี่ทุ่มแว้ว ทางที่ขับมามันมืดมากๆ เลย ไม่มีแสงไฟ มีแต่ป่า กลัวหลงทางมากๆ กลัวโดนปล้นด้วย เพราะไม่มีใครมีแผนที่ และไม่รู้จักเส้นทางกันเลยซักคนมืดก็มืด หลงก็หลง ถามทางมาตลอดทางเค้าก็นอนกันหมดแล้วด้วยซิ
หลังจากหลงทางกันมานาน ร่วม 7 ชั่วโมง เราก็ถึงจุดหมายค่า
ผู้ร่วมเดินทางจาก กทม. มากันทั้งหมด 5 คัน รถแป๋มมาถึงคันที่สอง
มาถึงคนที่นั่งมาในรถคันแรกก็ตั้งวงกินยอดข้าวกันแล้ว
ทุกคนที่มาถึงพูดเปงเสียงเดียวกัน
ว่าแม่งโคตรไกลเลย ไม่มาอีกแว้ว (ถ้าเป็นแป๋มไปเองนะ คงจบแค่หัวหินก็พอ ไม่ถ่อมาไกลถึงนี่หรอก)
มืดก็มืด มองอะไรก็ไม่เหงว่าทะเลเป็นไง
คิดในใจสงสัยพรุ่งนี้ตื่นมาเจอกองขยะที่ชายทะเลนะน่าดู
สงสัยไอ้คลองข้างๆมังมีแต่น้ำเน่าแน่ๆ
ว่าแล้วพวกก็ซดเหล้าเข้าปากปายยยยยยยยย
น้อง M ผู้นั่งมาในรถคันแรก เมาตั้งกะในรถแล้ว (หมดเหล้าไป2 ขวด) ถามแป๋มอย่างเปงห่วง
น้อง M : พี่แป๋มทานไรมายังอ่ะคับ
แป๋ม : ทานแล้วอ่ะจ๊ะ
น้อง M : ผมนึกว่ายังไม่ทาน พี่เปงไฟนั่นมั้ยคับที่อยู่อีกฟากของอ่าวอ่ะคับ มังเปงตลาดนัด ไปสั่งก๊วยเตี๋ยวทานได้เลยนะ เหอๆ
แป๋มทอดสายตามองดูตามๆไฟนั่นไป อ้าวนึกว่ามีตลาดนัดที่อีกฟากของอ่าวจิงๆ
แต่จิงๆแล้วเปงเรือไดหมึก กะ เรือจับปู
เวงกำ.....
นั่งคุยกันไปซักพักก็มีรถคันอื่นๆตามมาสมทบ วงเหล้าก็ใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ
แป๋มขอตัวไปนอนก่อนไม่ไหวแล้ว ไม่ดื่มด้วย นอนดีก่า ทิ้งคุงสามีให้สนุกสนานเฮฮากับเพื่อนๆ ต่อปายยยย
พรุ่งนี้จาสวยขนาดหนายกานน้า เดี๋ยวรู้กานนนนนนนนนนน
Create Date : 05 กันยายน 2550 |
Last Update : 5 กันยายน 2550 23:15:57 น. |
|
3 comments
|
Counter : 465 Pageviews. |
|
|