Group Blog All Blog
|
เล่าถึงคนรักเก่า "คนรักเก่าของอากิเป็นผู้หญิงค่ะ" ตอนนั้นอากิคิดว่าตัวเองเป็นทอม เพราะอยู่โรงเรียนหญิงล้วน เราเจอกันในอินเทอร์เนท อากิเข้าไปทักเค้าก่อน ตอนนั้นเราอยู่ ม.สี่ค่ะ เค้าอยู่ ม.สาม เค้าเป็นคนน่ารักมาก ใช้เวลาจีบไม่ถึง ชม. ก้อตกลงคบกัน แต่อากิติดตามดูเค้ามาได้พักใหญ่ๆแล้ว ก่อนที่จะเข้าไปทักทาย ส่วนตัวคิดว่าเรารักกันมากค่ะ ตอนคบกันถึงได้รู้ว่าเค้าเป็นคนขี้รำคาญ และอารมณ์แรง แต่เค้ายอมเราคนเดียวเท่านั้น ฟังแต่เราเท่านั้น เพื่อนอากิคนนึงเคยส่งนาฬิกาไปเป็นของขวัญวันเกิดให้เค้า แต่เค้าแพ้โลหะ แล้วนาฬิกาเรือนนั้นเป็นโลหะ แล้วด้วยความที่อากิค่อนข้างขี้หึงและขี้หวง บวกกับเป็นห่วง กลัวเค้าจะแพ้ด้วย อากิเลยบอกเค้าว่า ไม่อยากให้ใส่นาฬิกาเรือนนั้นเลย กลัวจะแพ้ แล้วก้อหึงด้วย ถ้าอยากได้นาฬิกาเด๋วเราจะซื้อให้ใหม่ เค้าก้อโอเค ไม่ใส่ก้อไม่ใส่ วันต่อมาพอโทรหาเค้า เค้าบอกว่า เค้ากระทืบนาฬิกานั้นทิ้งถังขยะไปแล้ว - -" เราได้ยินก้อได้แต่อึ้งอ่ะ ไม่กล้าบอกเพื่อน แต่ตอนนั้นดีใจนะที่เค้าเห็นเราสำคัญมากขนาดนั้น ตอนนั้นคิดอย่างนั้นจริงๆนะ เค้าเป็นคนที่ชอบดื่มเหล้า ดื่มเบียร์ แต่สูบบุหรี่ด้วยมั้ยนี่จำไม่ได้แล้ว แต่คิดว่ามีบ้าง แต่เราเป็นคนที่ไม่ชอบเหล้า บุหรี่เลย ก้อได้แต่เตือนๆเค้า เตือนเท่าไหร่ก้อไม่ฟังจนเราเลิกพูดไปเอง ทั้งๆที่เค้าก้อสัญญาว่าจะพยายามให้น้อยลงน่ะนะ เรารักกันปานจะกลืนกิน ขาดกันไม่ได้ทั้งๆที่ไม่เคยเจอกันเลย ได้แต่โทรคุยกัน แชทกัน แต่เค้าดูจะไม่ค่อยชอบแชทกะเราเท่าไหร่ เค้าขี้อ้อนนะ นิสัยเหมือนแมว เราก้อชอบง้อด้วยสิ แต่เราก้อขี้งอนนะ ฮ่าๆๆ เราชอบส่ง จม. หากัน มีแต่คำพรรณนาว่าคิดถึง ว่ารัก ไม่คิดว่าจะรักได้ขนาดนี้ จนเวลาเป็นใจ หลังจากคบกันครบหนึ่งปี มีครั้งนึงที่เราต้องไปสอบวัดระดับภาษาที่ กทม. กับคนในห้อง อาจารย์เหมารถพามาสอบที่จุฬา ก้อนัดเจอเค้าที่ สยาม เราสอบเส็ดก้อไปหาเค้า เค้ามากับเพื่อนเค้า ก้อไปกินข้าว แล้วแยกกันไปแค่สองคน ไปนั่งเล่นหน้าลอฟท์ คุยๆกัน แล้วเค้าก้อยืดตัวมาจุ๊บปากเรา (เค้าตัวเล็กๆ ขาวๆ น่ารักมาก สาวแว่นด้วย) เราด้วยความเขินก้อถามไปว่า พนันกะใครไว้ป่ะเนี่ย? เค้าก้อบอกว่าป่าวน้า เค้าอยากจูบกิ๊เฉยๆ ไอ้เรารึก้อพยายามข่มใจไม่ให้ทำอะไรแทบตาย แต่มาทำอย่างนี้กะเรา แทบอยากจะพาลากเข้าห้องน้ำ (รู้ความหมายนะ? อิอิ 18+) ก้อข่มใจต่อไป หักห้ามความหื่น คุยกัน กอดกัน หัวเราะ มีความสุขที่สุดอ่ะโมเม้นท์นั้น แล้วถึงเวลาที่ต้องกลับ เพื่อนเรามาตามว่า รถจะออกแล้ว เราก้อไม่อยากกลับ โทรไปหาอาจารย์ ถามว่า เราไปค้างบ้านญาติได้มั้ยเรามีญาติอยู่ที่นั่น แต่ อ. บอกว่าอ.พามาที่นี่ มันเป็นความรับผิดชอบที่ต้องพา นร.กลับบ้านอย่างปลอดภัย ก้อต้องจำใจกลับ เพื่อนก้อมาดึงๆแขนเรา เราก้อบอกเค้าว่า เราต้องกลับจริงๆ แล้วเราจะโทรหา เค้าก้อโอเค เราก้อฉวยจังหวะเค้าเผลอ จุ๊บลาเค้าแบบลึกซึ้ง ลึกซึ้งจริงๆ ตราตรึงใจมากๆ หน้าตาตอนเค้าเขิน หวานมากๆ ......................จำจนวันนี้ ......................... กลับมาก้อคุยกันเหมือนเดิม รักกันเหมือนเดิม แต่เพราะอะไรไม่รู้ครึ่งปีหลังจากนั้น เค้าบอกเราว่า อยากจะขอห่างๆสักพัก เราไม่ค่อยเข้าใจ และหลังจากนั้นไม่นาน... ..........เราก้อเลิกกัน............ อากิเศร้ามากๆ ปิดห้องร้องไห้ทุกวัน เรียกว่าคุ้มคลั่ง ทำร้ายตัวเองด้วย คิดตลอดเวลาว่า เราผิดอะไร เราไม่ดีตรงไหน เค้าถึงทิ้งเราไป เรารักเค้าไม่มากพอเหรอ?? หรือยังไง มีแต่คำถามว่าทำไมเต็มหัวไปหมด แม่กับพ่อก้อพากันเศร้า และเครียด เพราะทุกคนไม่รู้ว่าเราเป็นอะไร พอหนักมากถึงกับพยายามฆ่าตัวตาย เค้าก้อพาเราไปปรึกษาจิตแพทย์ หมอบอกว่าเป็น Borderline Personality Disorder ก้อได้รับการรักษาเรื่อยมา ตอนนั้นก้อพยายามโทรหา พยายามง้อ แต่ไม่สำเร็จ ก้อได้แต่รอๆๆๆๆๆ ว่าเค้าจะโทรมา ว่าเค้าจะคืนดีด้วย รอไปสามเดือนเค้าไม่กลับมา ก้อสัญญากะตัวเองว่า "เราจะรอผู้หญิงคนนี้ 10 ปี หลังจากนั้นเราจะตัดใจ...." และเราก้อใช้ชีวิตเรื่อยมา เข้ารับการรักษาตลอด ทั้งยา ทั้งการรักษาแบบช็อตไฟฟ้า ทั้งบำบัดจิต อาการดีขึ้นเรื่อยๆ สามารถใช้ชีวิตได้ตามปกติ แต่ยังมีปวดหัวรุนแรง ได้ยินเสียงทั้งๆที่ไม่มีใคร ได้ยินคำแช่งคำด่าอยู่ในหัว เราเลิกพยายามฆ่าตัวตายสำเร็จเมื่อประมาณห้าปีหลังจากที่เลิกกัน และคิดถึงเค้าน้อยลงๆเมื่อสามปีที่แล้ว ถึงแม้จะฝันเห็นบ้าง และตื่นขึ้นมาก้อนั่งร้องไห้ทุกครั้งก้อเถอะ เพราะในฝันเค้ามาขอโทษขอคืนดี แต่ก้อพยายามไม่คิดมาก พยายามไม่คิดอะไร จนครบสิบปีในปีนี้ เราลืมเค้าได้แล้ว.........สัญญา สิบปี จบลงแล้ว เราตัดใจจากเค้าได้แล้ว พร้อมๆกับการหายป่วยจากโรคนี้ โดยการหักดิบเลิกยาเอง และกินสมุนไพรล้างพิษยาเคมีที่สะสมในร่างกายมาตลอดสิบปี และตลอดเวลาที่รักษาสัญญากับตัวเอง ก้อไม่ได้มีใครใหม่ที่รักจริงขนาดนี้ อาจจะมีที่หลงเข้ามาบ้างเพราะความที่เราอาจจะเหงาด้วย ก้อคบจริงจังกะคนๆเดียวเพราะเค้าเข้าใจเราทุกอย่าง อย่างน้อยเราก้อคิดอย่างนั้น แต่เราก้อเลิกกันด้วยเหตุผลที่ เรายังลืมคนเก่าไม่เคยได้เลย แล้วน้องเค้าก้อไม่อยากจะอดทนกับคนที่ไม่มีใจ ถึงเธอที่ฉันเคยรักมากมาย ขอบคุณนะ ที่มอบประสบการณ์ชีวิตที่ทั้งดีและร้ายให้ มันทำให้ฉันเข้มแข็งขึ้น ขอบคุณนะ ที่ตอนนั้นเรารักกัน หรืออย่างน้อยฉันก้อเลือกที่จะเชื่ออย่างนั้น ขอบคุณนะ ที่ทำให้รู้จักรักแท้ ถึงแม้มันจะเป็นแค่ของฉันคนเดียวก้อตามเถอะ ขอบคุณนะ ที่มอบชีวิตใหม่ให้ฉัน ขอบคุณจริงๆ
|
EmptyBlackRiver
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [?] 始めまして、Kurokawa Aki です。 どうぞよろしくお願いします。 ++ เริ่มเขียน Blog ตั้งแต่วันที่ 27/5/2013 ++ [[ Line ID : aki.kurokawa ]] คอมเม้นท์ได้ตามสบายเลยนะคะ ขอแค่สุภาพก้อพอ อากิอยากได้คอมเม้นท์ในแต่ะเรื่องที่เขียนค่ะ มาคุยกันนะคะ ^^ ------------------------------------------ บล็อกนี้เป็นไดอารี่ส่วนตัวที่เปิดสาธารณะ(?) กรุณาเม้นท์อย่างสุภาพ ---------------------------------------- ข้อความและรูปภาพมีลิขสิทธิ์ถูกต้องตามกฎหมาย สงวนลิขสิทธิ์ ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2539 ห้ามผู้ใดละเมิด ไม่ว่าการลอกเลียนหรือนำส่วนหนึ่งส่วนใดของข้อความและรูปภาพในบล็อกนี้ไปใช้ การนำไปเผยแพร่และเพื่อการอ้างอิง โดยไม่ได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษร จะถูกดำเนินคดี ตามที่กฏหมายบัญญัติไว้สูงสุด ---------------------------------------- + Blog นี้จะแสดงผลได้ดีที่สุดใน Google Chrome ขนาดหน้าจอ 100% + แสดงผลได้ดีโดยไม่แสดงผล BGM กับ เม้าส์ใน Mozilla FireFox + Blogนี้ ถ้าเปิดผ่าน Mozilla FireFox จะไม่สามารถตอบคอมเม้นท์ได้นะคะ ต้องใส่อีโมติค่อนก่อน แล้วจะสามารถพิมพ์ได้ค่ะ ปัญหาเกิดจากอะไรก้อไม่ทราบอ่ะค่ะ ต้องขอโทษมา ณ ที่นี้ด้วยนะคะ 
Friends Blog
|
|||||||||||||
ブログ、すごくかわいいよ!