เคล็ดลับเรียนเก่ง (ตอนที่ 8) : เรียนรู้ในสิ่งที่ไม่ถนัด ด้วยวิธีที่เราถนัด

"อ.ติ๊ก เคยรู้สึกตัวเองโง่ในเรื่องไหนไหมค่ะ แต่หนูเห็นอาจารย์ก็ทำได้ดีในทุกเรื่องเลย ทำยังไงอ่ะคะ"

เมื่อมีอดีตนักศึกษาที่เคยสอนมากะมือ เปิดประเด็นถามเข้ามา ทำเอา อาจารย์สาวต้องย้อนรำลึกถึงวัยเรียน ว่าเราเคยมีความกลัว ความวิตกกังวล กับการเรียนรู้เรื่องใดเรื่องหนึ่งกะเขาบ้างหรือไม่ เมื่อคิดได้ก็เปิดบทสนทนากันทางเฟสบุคในทันที

อ.ติ๊ก : เคยสิค่ะ แหม อาจารย์ไม่ใช่ซุปเปอร์แมนนะ จะได้อะไรๆ ก็ทำได้ไปทุกเรื่อง

นักศึกษา : จริงเหรอค่ะ ช่วยเล่าให้ฟังได้ไหมคะว่าคืออะไร แล้วอาจารย์ทำยังไงกับมัน
อ.ติ๊ก : ได้จ้ะ สิ่งที่ตั้งแต่เติบโตมาแล้วรู้สึกว่าไม่ถนัดที่สุดในสามโลก ก็คือ "ภาษาต่างด้าว"ทั้งหลายที่ไม่ใช่ภาษาไทย เออ... ในยุคนั้นก็มีเรียนแต่ภาษาอังกฤษอ่ะนะ อิอิ

นักศึกษา : แต่เวลาอาจารย์สอน หนูก็เห็นอาจารย์พูด แนะนำให้พวกหนูอ่านเปเปอร์ เปิดคลิปใน youtube ให้ดูเป็นภาษาอังกฤษทั้งนั้นเลยหนิค่ะ
อ.ติ๊ก : คือ อันนั้น ได้ผ่านกระบวนการฝึกจนทำให้จากที่ "แย่" กลายเป็น "พอใช้" ไงจ้ะ

นักศึกษา : ดีจัง แล้ว อาจารย์ทำยังไงค่ะ ขอสรุปเป็นข้อๆ เลยนะคะ เตรียมจดๆ .. คือ หนูก็อ่อนภาษาอังกฤษเหมือนกัน แหะๆ
อ.ติ๊ก : เคร เคร อย่าเพิ่งขัดแล้วกัน อิอิ
- อันดับแรก เราต้องยอมรับก่อนว่าสิ่งที่ไม่ถนัด การเรียนรู้ต้องใช้ความพยายาม เวลา และความทุ่มเท มากกว่า สิ่งที่ถนัด
- อันดับที่สอง หาแนวทางการเรียนรู้ที่ช่วยให้เราเรียนรู้ได้เร็ว ซึ่งแต่ละคนจะมีวิธีการที่แตกต่างกันไป (สองข้อแรก เคยเขียนเป็นบทความไว้แล้วไปหาอ่านดูนะ ที่ //ajarntik.bloggang.com)
- อันดับที่สาม ตั้งเป้าหมายเป็นขั้นเล็กๆ ค่อยๆ ทำ ค่อยๆ ให้กำลังใจกับตัวเอง อย่าท้อ อย่าหยุด จนกว่าจะทำสำเร็จ ... สำหรับเด็กเก่งต้องระวังการคาดหวังและการตั้งเป้าหมายที่ใหญ่เกินไป เพราะอย่าลืมว่า สิ่งที่กำลังทำเป็นสิงที่เราไม่ถนัด

นักศึกษา : ฟังแล้วดูยากจังค่ะ พอจะยกตัวอย่างวิธีการที่อาจารย์เคยทำได้ไหมคะ
อ.ติ๊ก : แหม เจ้าหนูจำไม จริงๆนะเรา ... ก็อย่างเช่น
- อันดับแรก อาจารย์ยอมรับว่า ภาษาอังกฤษ เป็นสิ่งที่ไม่ถนัดเอาซะเลย
- อันดับทีสอง อาจารย์เป็นพวกอ่านแล้วไม่จำ โหมดความจำเป็นแบบภาพแบบเสียง เหมือนมีเครื่องบันทึกวิดีโอส่วนตัว เพราะงั้น ไอ้วิธีที่คนอื่นบอกว่า ให้อ่านบ่อยๆ เปิดดิกฯบ่อยๆ แล้วก็จำได้เอง เป็นวิธีที่ไม่ได้ผลสำหรับอาจารย์

(เงียบหายไปสักพัก รอให้คู่สนทนาด้วยคิด เพื่อถาม.. แต่จริงๆ กำลังดูละครช่องสามอยู่ อิอิ)

นักศึกษา : แล้วอาจารย์เรียนรู้ยังไงค่ะ
อ.ติ๊ก : แรกๆ เลย ก็ถอดใจ เพราะ ลองทำตามวิธีคนอื่นแล้วไม่เวิร์ค ก็ได้แต่ปลอบใจตัวเองว่า ช่างเหอะ เราอยู่เมืองไทย ช่างเหอะ ตั้งแต่ ปริญญาตรีมา ไม่เคยอ่าน textbook สักเล่มก็ยังได้เกียรตินิยม แต่... (หายไปดูละครต่อ ฮ่าาา)

นักศึกษา : แต่อะไรค่ะ อาจารย์มาให้อยากแล้วจากไปอีกแล้ว
อ.ติ๊ก : ฮ่าๆๆๆ แต่ พอทำงานจริงๆ มันไม่ง่ายขนาดนั้นสิค่ะ ยังไงเราก็ต้องใช้ภาษาอังกฤษอยู่ดี โดยเฉพาะในแวดวงวิชาการ ดังนั้น ก็เลยหาวิธีการใหม่ จนสุดท้ายได้คำตอบว่า
"ความพยายามอยู่ที่ไหน ความสำเร็จอยู่ที่นั่น.. แต่หาหนทางไปให้ถูกเท่านั้นเอง"

นักศึกษา : แล้ว อาจารย์ทำยังไงค่ะ
อ.ติ๊ก : ก็ในเมื่อจำเป็นภาพ เป็นวิดีโอ ก็ต้องไปหาที่เรียนที่ทำให้เราบันทึกความทรงจำเกี่ยวกับภาษาในลักษณะนั้นให้ได้จ้ะ ทั้งดูซีรีย์ ฟังข่าว เปิดเพลง กรอกหูทั้งวัน / เรียนรู้ศัพท์เพื่อให้เราอ่านได้เข้าใจมากขึ้น เป็นต้น

นักศึกษา : ดีจังค่ะ ไว้มีอะไร หนูจะแวะเข้ามาถามอาจารย์อีกนะคะ
อ.ติ๊ก : ด้วยความยินดีจ้ะ ลองไปหาทางพยายามเรียนรู้สิ่งที่ไม่ถนัด ในรูปแบบของตัวเองดูนะจ้ะ บะบาย

Create Date : 22 เมษายน 2556		0 comments
Last Update : 22 เมษายน 2556 11:56:12 น.
Counter : 1502 Pageviews.
Share Tweet